UTrËPl Radio-Omroep FEUILLETON. Wat zal hij er mee doen? Italië en het conflict op den Balkan. Russische communisme? Chineesche eenheid tegen het GEM. BUITENL. BERICHTEN. STAAT VAN BELEG IN DE REPU BLIEK VAN HET VERRE OOSTEN. BINNENLANDSCH NIEUWS. Mr. P. J. Troelstra ongesteld. Twee auto's voor Prinses Juliana De bijzetting van generaal Van Heutsz. Het Internationaal Koloniaal Instituut. LUCHTVERKEER. DE VLUCHT VAN GHAMBERLIN OVER DEN ATLANTISCHEN OCEAAN. UIT ONZE OOST. 3000 schade en de thee verloren. Wegens ongeschiktheid. Het conflict tusschen Zuid-Siavie en Albanië. Over het afbreken van diplomatieke betrek kingen behoeft men zich niet meer zoo op te winden, sedert wij te Genève het Volken bondsinstituut hebben, maar de Balkan is een gebied waar, vooral aan de kust van de Adriatische Zee, veel brandstof opgehoopt ligt. Men moet het daarom toch een ernstige Zaak achten dat Zuid-Slavië zijn vertegen woordiger uit Tirana, de hoofdstad van Albanië, terug heeft geroepen. Te Tirana immers is het tractaat met Italië gesloten hetwelk dit land in Albanië zoodanige hege monie tegenover Zuid-Slavië heeft ver zekerd, dat de gangbare opvatting is dat het land er door onder Italiaansch protectoraat is gesteld. Komt er een botsing tusschen Zuid-Slavië en het in militair opzicht zwakke Albanië, dan kan Italië er niet buiten blijven en wie zal zeggen, hoe de interferentie-krin gen zich dan verder over den Balkan ver breiden De aanleiding van net conflict is deze. Te Tirana was de tolk van het Zuid-Slavische gezantschap met drie anderen in hechtenis genomen, onder verdenking van spionnage ten bate van Zuid-Slavië. Tegelijk werd de diplomatieke post in beslag genomen en gehouden. Het Zuidslavische gezantschap kwam tegen de inhechtenisneming onver wijld in verzet en beriep zich voor den tolk op de diplomatieke onschendbaarheid. Het officieele Albaneesche persbureau te Rome ontkende dat de tolk eenige functie bij de Zuid-Slavische legatie vervulde en noemde hem een Albaneesch onderdaan. Voor hem kon dus geen onschendbaarheid geëischt worden. Maar te Belgrado stelde men met grooten nadruk den eisch dat de tolk in vrijheid gesteld zou worden en dreigde men met terugroeping van den zaakgelastigde en het geheele personeel, indien hier geen gevolg aan werd gegeven. Albanië leek tot toegeven geneigd, want Vrijdag kwam uit Belgrado het geruststellende bericht dat de Alba neesche gezant daar in een gesprek met den minister van buitenlandsche zaken verklaard had dat zijn regeering het incident ten spoe digste uit de wereld zou helpen en de tolk nog dien dag of den volgenden zou vrijgelaten worden. Hier is niets van gekomen, want de Zuidslavische zaakgelastigde is Zaterdag avond met een schip uit Durazzo naar Koter vertrokken, na als reden voor zijn heengaan opgegeven te hebben dat de Albaneesche regeering niet voldaan had aan de door Bel grado in twee nota's gestelde voorwaarden. Wat Albanië bewogen heeft, van zijn wensch om het incident onverwijld te rege len terug te komen, kan men slechts gissen, maar argwanende menschen zullen hier licht den invloed van Rome achter zoeken. De Italiaansche pers heeft den laatsten tijd vol gestaan met berichten over geheimzinnige reizen en vermeende samenspanningen van Zuidslavische consulaire of diplomatieke ambtenaren in Albanië, waarop de Zuid slavische pers antwoordde met dergelijke berichten over verdachte handelingen van Italiaansche ambtenaren. Dit is het voorspel geweest van het incident, dat thans tot een breuk tusschen Zuid-Slavië en Albanië heeft geleid en waarvan de diepere oorzaak de strijd tusschen de Serviërs en Italianen om staatkundigen invloed en oeconomische voor- deelen in het weerlooze landje is, dat door president Zogoe als stroopop van Italië geregeerd wordt. Het voor de hand liggende gevaar is dat grensincidenten, waarin men zich op den Balkan gespecialiseerd heeft, den toestand plotseling verergeren. Italië heeft Zuid- Slavië al lang beschuldigd, dat het de duis tere plannen van komitadzji's aan de Noor delijke grens van Albanië begunstigde en daar zelf militaire maatregelen nam. Tot een onpartijdig onderzoek hiernaar is het niet gekomen, na de dringende waarschuwing van Rome aan Belgrado. Verleden week meldde het Giornale d'Italia een overval op een Albaneeschen grenspost, die later door het Albaneesche persagentschap zelf isjgelogenstraft. Maar na de breuk is de toe stand niet geruststellend. Aan de Noorde lijke grens van Albanië is de toestand zoo onzeker, dat daar elk oogenblik iets gebeuren kan om Italië een aanleiding tot inmenging te geven. Albanië is lid van den Volkenbond en heeft zich met een uiteenzetting van de omstandigheden tot den secretaris-generaal gewend. Deze heeft op zijn beurt Belgrado om inlichtingen gevraagd. Zoodat de Vcl- kenbondsraad, wanneer hij straks bijeen komt, het Servisch-Albaneesch geschil als nieuw punt bovenaan zijn agenda zal vinden. Moge hij er een gelukkige hand in hebben 1 Samengaan van Noord en Zuid-China tegen het communisme De berichten dat er een drievoudige entente in de maak is tusschen Tsjang-tso-lin, den toetsjoen van Mantsjoerije, Jen-hsi-sjan, de onafhankelijken gouverneur van Sjensi, en Tsjiang-kei-sjek, den opperbevelhebber over het gros van de zuidelijke troepen, krijgen kleur door een bericht uit Sjanghai aan de Times. Het behelst dat de niet-com- munistische autoriteiten van de Kwomin- tang aan de politie en de militaire bevelheb bers in de districten Sjanghai en Woesung bevelen hebben uitgevaardigd, om zorgvul dig uit te kijken naar Borodin, den Sowjet- raadsman van Hankou, Hsoe-tsjien (alias George Tsjien-hsoe) en andere bekende com munisten, die mogelijk de wijk zullen nemen uit Hankou, indien hun daar het heft uit de handen genomen wordt. CITRUSVRUCHTEN UIT Z.-AFRIKA. Een telegram uit Boelawajo behelst dat de oogst van citrus-vruchten (sinaasappelen, citroenen, mandarijnen) dit jaar een onge kende opbrengst zal geven. Men schat dat Rhodesië en de Unie van Zuid-Afrika 900.000 kisten zullen uitvoeren en dat er extra schepen in de vaart zullen gebracht moeten worden, aangezien de geregelde booten in hun koelkamers niet meer ruimte beschikbaar hebben dan voor 700.000 kisten. EEN VIERLING. De vrouw van den Londenschen trambe stuurder Welsh heeft in Rotherhithe (Z.O. Londen) vier kinderen ter wereld gebracht, die het goed maken. Dit is de tweede vierling die in enkele maanden tijds in dezelfde buurt geboren is. BOOS WEER. In Zuid-Duitschland is het den Tweeden Pinksterdag erg slecht weer geweest. Een zware Zuid-Wester storm heeft in tal van streken aanmerkelijke schade aangericht. VALSCHE MUNTERS. De politie te Dortmund heeft in verband met de aanhouding van eenige valsche mun ters vastgesteld dat Dortmund het hoofd kwartier is van een grocte bende valsche munters. Bij het onderzoek is een muntstem pel gevonden, die zoo prachtig is afgewerkt dat er in geen enkele crimineele verzameling een dergelijk exemplaar te vinden is. TEGEN TROTSKI EN ZINOWJEF. Volgens bericht uit Moskou aan de Duit- sche bladen heeft een algemeene vergadering van het comité van de communistische partij een motie aangenomen, waarbij de eisch gesteld wordt, dat Trotzki en Zinowjef uit het centraal comité zullen treden. Het revolutionnair comité voor het Verre Oosten heeft besloten in de geheele repu bliek van het Verre Oosten den staat van be leg af te kondigen. Deze maatregel wordt gemotiveerd met een beroep op de ontwik keling der gebeurtenissen in het Verre Oos ten en het zich op sowjet-gebied bevinden- van niet minder dan 6000 soldaten en officie ren van het leger van Tsjang-tso-lin. TEGEN DEN GODSDIENST. ÏSFEen der middelen van actie tegen den gods dienst in de Sowjet-Unie bestaat in het orga- niseeren van openbare discussiën over het wezen en de beteekenis van den godsdienst. De Krasnja Gazeta bevat een verslag van een zoodanig dispuut, dat dezer dagen te St. Pe tersburg voor een gehoor van meer dan 100 personen heeft plaats gehad. Het atheïstisch standpunt werd daarbij verdedigd door een voorzitter der St. Petersburgsche atheïsten- organisatie Jeljasjewietsj, terwijl de verde diging der religieuse gedachte in handen was van den aartspriester Kondrajef. Volgens het weinig objectieve verslag oogstte Jeljasjewietsj daverend applaus, ter wijl Kondrajef weinig in te brengen kon heb ben gehad. TERECHTSTELLINGEN ZONDER PROCES. Volgens den correspondent van de Times te Riga heeft de Gee-pee-oe bekend ge maakt, dat zij, ingevolge het recht, dat zij aan artikel 10 van haar statuten ontleend, op 31 Mei een troep gevangenen, voorname lijk bestaande uit werklieden van de centrale factory, zonder proces heeft laten doodschie ten. Die paragraaf 10 geeft haar daartoe het recht als „opperste maatregel over sociale verdediging in het belang van den staat." De gefusilleerde personen hadden onge- teekende brieven gericht aan rechters te St. Petersburg, om hen met brandstichting te dreigen indien zekere bandieten, die terecht moesten staan, veroordeeld zouden worden. Men schrijft deze bekendmaking toe aan den wenseh der Gee-pee-oe om haar „pres tige" te verhoogen en er aan te herinneren, dat zij nog altijd de bevoegdheid bezit ook zonder eenigen vorm van proces terechtstel lingen te doen plaats hebben. I Vrij bewerkt naar BULWER LYTTON'S «What will he do with it", door JOS. P. H- HAMERS. fa) „Maar waar gaat gij heen, juffrouw?" vroeg Brigitta, nadat zij zich langzaam her steld had van haar verbazing over deze aan kondiging harer meesteres. „Dat weet ik niet; het is mij het zelfde." „Genadige hemel! gaat gij met dien vree- selijken Jasper Losely? O ja! ge zijt van uw verstand beroofd, juffrouw, gij zijt be- tooverd!" „Het is mogelijk dat ik krankzinnig ben, maar ik neem het leven van dien man bij het mijne, als boete, voor al het kwaad dat het mijne gekenmerkt heeft. Een dag of wat geleden zou ik vol woede gezegd heb ben „ik kan er niets aan doen; ik vind het verschrikkelijk, dat ik er nog belang in stellen ^ian, wat er van hem wordt." Nu zeg ik zonder woede en schaamte „ik kan er niets tegen doen; de man, dien ik een- Smal zoo lief gehad heb, zal niet aan. de alg sterven, als ik het beletten kan; en met Gods hulp zal ik het beletten." De harde vrouw kruiste de armen over de borst en hief het hoofd fier op; haar gelaat en haar houding droegen den stempel van ernstige sombere grootheid, die men niet kon aanschouwen zonder een gemengd ge voel van medelijden en ontzag, „Ga nu heen, Brigitta; ik heb alles gezegd. Hij zal weldra hier zijn hij zal komen, hij moet komen, hij heeft geen andere keus; en dan.en dan.Zij sioot haar oogen boog het hoofd en huiverde. Arabella had, zooals gewoonlijk, gelijk in haar voorzegging. Vóór twaalf uur kwam Jasper; hij kwam niet met zijn luchtigen zwier, maar met dien onheilspellenden zij- delingschen blik, den blik van een man die door de wereld wordt uitgeworpen, die blik sprak weder in al zijn kracht uit zijn gelaat. Mevrouw Caumartin was gevangen geno men; Poole was met oom Sam naar buiten gegaan; Jasper had een politiedienaar voor zijn eigen woning gezien. Hij sloop weg uit aanzienlijke straten naar de afgelegen buurt van Podden-Place; hij sloop naar de som bere zijkamer van Arabella Crane en zeide norsch „alles is uit; hier ben ik. Drie dagen later zat Jasper veilig, onscha delijk en diep neerslachtig in een gemak kelijk, luchtig vertrek, met het uitzicht op een straat, in een sille buurt van een Bel gisch stadje waar een bedrieger die van zijn beroep wilde leven, spoedig tot een ge raamte zou vermageren, In een ander huis Naar „Het Volk" verneemt, is mr. Troel stra Zaterdag door een zeer lichten aan val van beroerte getroffen. Voorloopig moet hij absolute rust houden. Overigens is zijn toestand bevredigend. De Haagsche Automobiel Mi}., Koningin negracht 11, te Den Haag, heeft opdracht ontvangen om twee automobielen te le veren voor H. K. H. Prinses Juliana. De commissie tot huldiging van de nage dachtenis van Generaal J, B. van Heutsz deelt mede, dat op 8 Juni 's namiddags de vlag op het Koninklijk Paleis en op 9 Juni eveneens van de Rijksgebouwen te Am sterdam de vlaggen halfstok zullen wor den uitgestoken. Het uilvoerend comité zal het ten zeerste op prijs stellen indien van particuliere gebouwen en kantoren mede halfstok zal worden gevlagd. Heden is het stoffelijk overschot van ge neraal Van Heutsz van de Nederlandechc grens naar het Centraal-Station overge bracht. Daar waren 16 ridders in de Mili taire Willemsorde, beneden den rang van officier als dragers aanwezig, waarna het stoffelijk overschot, begelid door en escorte van 50 man bereden politie-troepen, naar het Kon. Palis op den Dam werd overge bracht. In het Palis werd de „Vierschaar" tot chapelle ardente ingericht; vier officie ren betrokken de wacht bij de katafalk. Morgen wordt het stoffelijk overschot om. 12 uur uit het Kon. Paleis op een affuit geplaatst. Hr. Ms. „Heemskerck", die op het IJ ligt, zal dan 12 schoten lossen. Inmiddels is reeds het grootste gedeelte van den militairen lijkstoet, welke een half uur lang zal zijn, opgesteld in de Raadhuis straat en op de Heerengracht tot aan de Wolvenstraat toe. Alle troepen staan onder bevel van den commandant van het veld- leger, generaal .Muller Massis. Het affuit met de kist, waarbij de luite nant-generaals Swart, Van Rietschoten, Drijber en Dijkstra als slippendragers fun- geeren, wordt gevolgd door twee galarijtui gen met de vertegenwoordigers van de Koninklijke familie en twintig rouwrijtuigen. Hierachter sluit het andere troepengedeelte aan, welke soldaten tijdens de plechtigheid op het middengedeelte van den Dam staan en de eerbewijzen brengen, als de kist wordt uitgedragen. De Dam wordt zoo goed als geheel af gezet, evenals bij de zanghulde aan de Prinses is geschiedt, zoo ook eenige zij straten. De weg, dien de stoet zal volgen, is al dus; Dam, Mozes- en Aaronstraat, N. Z. Voorburgwal. Raadhuisstraat, Heerengrach! (evenzijde), Hortusbrug, Plantage Midden laan, Alexanderplein, brug over de Buiten singelgracht, Mauritskade langs Koloniaal Insttuut, Lnnaeusstraat, Middenweg, Kruis- laan, Nieuwe Oosterbegraafplaats (aankomst ruim 2 uur). De 19e zitting geopend. In het Vredespaleis te 's-Gravenhage had gisteren de negentiende zitting plaaifi van het Interna.ionaal Koloniaal Instituut. De volgende landen waren vertegenwoordigd; Denemarken, Nederland, België, Frankrijk, Spanje, Italië. Groot-Britiannië, de Ver- eenigde Staten, Portugal en Japan. De openingsvergadering, die in het openbaar werd gehouden, terwijl de overige verga deringen in besloten kring zullen worden gehouden, werd geopend door den voor zitter van het Instituut. Z. K. H. Prins Hendrik. In zijn openingsrede heette de Prins de 42 aanwezige leden welkom. Hij wees op den belangrijken arbeid, door het Instituut sinds de oprichting in 1894 verricht en herdacht de leden, welke het Instituut sinds de jongste zitting in 1909 door den dood heeft verloren. Woorden van bijzon dere waardeering wijdde de Prins aan de na" gedachtenis van het Belgische lid, wijlen den heer Camille Janssen, die sedert de oprichting van het instituut de functie van secretaris-generaal bekleedde. Nadat ook minister dr. J, C. Koningsber ger een inleidend woord had gesproken, hield de heer D, F. W, van Rees, onder voorzitter van de permanente manda.en- commissie uit den Volkenbond, een rede over het mandatenstelsel. waarin hij een uitvoerige uiteenzetting gaf van de uitleg ging, welke in de practijlk aan de bepalin gen van het verdrag van Versailles met jetrekking tot de mandaten wordt gege ven. De openingszi.ting werd o.m, bijgewoond door de ministers van Buitenlandsche Za ken, Justitie, Financian. Binnenlandsche Zaken en Landbouw. Oorlog en a.i. Marine, Waterstaat, Koloniën. van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen en van Arbeid, Handel en Nijverheid, Diner ten Hove. Z. K. H. Prins Hendrik, voorzitter van het Int. Koloniaal Instituut, heeft gister avond ten paleize in het Noordeinde te 's-Gravnhage een maaltijd aangeboden aan de leden van het instituut en verschillende ndere genoodigden. Het diner had plaats in een koloniale om lijsting, n.m. in de Indische zaal, het ge schenk van de koloniën aan onze Koningin bij gelegenheid van haar huwelijk. Na af loop van het diner had in de groote zaal van het paleis voor de genoodigden een vertooning plaats van een film op kolo niaal gebied. GEESTDRIFT IN AMERIKA GELUK WENSCHEN VOOR DE VLIEGERS. HUN VERDERE PLANNEN. Chamberlin en zijn passagier. Clarence D. Chamberlin, een gewezen cowboy, en Charles Levine een gewezen staljongen en later miljonair, zijn op weg naar Europa door de lucht. Aldus ving een Amerikaansch blad in Europa Zondag zijn relaas over het vertrek en het begin van de reis van de Columbia aan. Chamberlins prestatie bij het ophalen van het duurrecord, toen hij met zijn Bellanca 51 uur 11 minuten en 25 seconden in de lucht bleef, wekte vertrouwen, dat hij ook tot deze vlucht in staat zou blijken en Lind bergh's record zou staan voor het afleggen van den grootsten afstand. Daarin is hij dan ook geslaagd, al heeft hij door allerlei pecïi op het eind van zijn tocht, het eigenlijke doel van zijn reis Berlijn, niet meer met zijn Columbia gehaald. Zijn prestatie blijft er, van sportief standpunt beschouwd niet min der om. Van Charles Levine vertelt men ons, dat hij 31 jaar oud i Op O zijn elfde jaar was hij stal jongen en enkele jaren later dreef hij een oud roest zaakje. Niettemin stond hij verleden jaar als mil jonair te boek en had hij bijna 25.000 dol lar betaald om den dood te vinden, want dat bedrag had hij aangeboden als men hem wilde toestaan als passagier mee te gaan met het Sikorskitoesel, waarmee René Fonck, de Fransche vlieger, van Amerika naar Frankrijk had willen vliegen. Het. aanbod werd afgeslagen gelukkig voor Le vine, want het vliegtuig, met vier menschen bemand, sloeg bij het vertrek over den kop, waarbij twee huner gedood werden. Levi- ne's verlangen om den Oceaan over te vlie gen bleef intusschen. Deze ambitie, zeggen zijn vrienden, was niet nieuw. Levine had al jaren geleden daartoe een toestel ontworpen dat evenwel niet genoeg brandstof mee bleek te kunnen nemen. Toen zich nu echter, door het uit vallen eerst van Berteaud en daarna van mevrouw Chamberlin, een kans voordeed, greep hij die met beide handen aan. Hij sprong in het vliegtuig en was weg, voordat zijn vrouw en zijn vrienden van de verba zing bekomen waren. Even voor zijn vertrek had Levine aan zijn advocaat, den ex-senator Lockwood. twee brieven ter hand gesteld met het ver zoek, die even in zijn zak te steken. De eene was geadresseerd aan mevrouw Levine de ander aan Samuel Hartman. Aan Hart man schreef Levine: ,I,k heb genoeg vertou wen in deze plannen om dezelfde resico op mij te nemen als een ander en als Chamber lin het hebben wil, ga ik mee." Aan zijn vrouw schreef de miljonair: „Het is de vervulling van een levenslangen wensch." Drukte in Kottbus. Kottbus, tot dusver onbekend en verge ten, verzonken als 't ware tusschen al de grootere steden van Duitschland. is nu een middelpunt van algemeene belangstelling ge worden. Het was er een drukte van belang, Maandagavond. Alle hotels waren reeds bezet en elk oogenblik kwamen nieuwe auto's uit Berlijn met nieuwsgierigen die de koene vliegers wenschten te zien. Voqr het hotel waar de aviateurs verblijf hielden stond, een dichte menigte— Saamgepakt, Om negen uur n.m. werd de rijkskanse lier dr. Marx het volgende telegram voor de oceaan-vliegers ontvangen. „Namens de rijksregeering en het Duit- sche volk spreek ik de hartelijke geluk- wenschen uit met de gelukkige voltooiing van uw groote daad. De buitengewone prestatie van de vlucht van Amerika's Oost kust naar het hartje van Duischland vormt een mijlpaal in de ontwikkeling der lucht vaart en een nieuwen vriendschapsband tus schen onze volken." De Oberbiirgemeester van Kottbus, Kreuz, heeft den burgemeester van New York, Walker het volgende telegram gezonden: „De stad Kottbus eert de heldhaftige zo nen van het Amerikaansch volk, Chamber lin en Livene door het verleenen van de hoogste stedelijke waardigheid, het eere burgerschap van de stad, en begroet mr. Walker en de stad New York, dat het ge lukkig uitgangspunt van de geslaagde vlucht is geweest". Om 8.15 lande het speciale vliegtuig van de Lufthansa, dat een nieuwen propeller meebracht en buitengewoon groote wielen om de vliegmachines uit den moerassigen bodem te kunnen doen starten. De gehee- len nacht werd met man en macht gearbeid. Later arriveerde nog een vliegtuig met een groot aantal kransen, o.a. van de Duitsche Aero-club en de Sportvliegersclub, terwijl het stadsbestuur van Berlijn een prachtigen ruiker rozen zond- Om halfnegen werd het gelukwensch-tele- gram van Chamberlin's moeder ontvangen, alsmede ongeveer 12 telegrammen uit New- York. In een dezer telegrammen werd den vlieger 200.000 dollar aangeboden, indien hij zijn naam wil geven aan een nieuwen motor, Chamberlin zelf ging om 8.40 naar bed, nadat hem in het vooruitzicht had gesteld dat hij waarschijnlijk morgenochtend om elt of twaalf uur zal kunnen starten.. Levine daarentegen is onvermoeid. Hij behandelde direct het zakelijk deel, terwijl hij zich ook ondanks alle tegengestelde berichten als een vakman van den eersten rang heeft ontpopt. Hij ontving in een klein echtprovinciaal res taurant de voor den reeds slapenden Cham berlin bestemde hulde en presideerde om half tien een banket, door de notabelen van Kottbus aangenomen. Om halftien werd de te Kottburg aan wezige en Amerikaansche gezantschagsraad door den Amerikaanschen gezant te Berlijn opgebeld. In dit gesprek gaf de gezant naar wordt vernomen, instructies, dat de vlie gers in elk geval slechts met hun eigen toe stel naar Berlijn zouden mogen doorvliegen. Gelukwenschen. De Duitsche gezant in Amerika, Von Malt- zanh heeft telegrafische gelukwenschen ge zonden kan de echtgencoten van Chamber- en Levine. Bovendien zond Von Maltzahn aan den Amerikaanschen gezant te Berlijn Scshurman, het volgende telegram: „Ik verzoek u mijn hartelijke gelukwen schen met en mijn oprechte vreugde over de triomf van uw dappere vliegers Chamberlin Levine te aanvaarden en over te brengen aan hen, die denzelfden geest als onze Ecke- ner de elementen ruimte en tijd tusschen onze beide landen overwinen. Ik ben zeer verheugd dat deze energieke Amerikaansche mannen den meest succesvollen steun vor men voor ons gemeenschappelijk diploma tiek werk en voor de goede relaties en de hartelijke verstandhouding tusschen onze beide groote naties. Amerika in dolle vreugde. Het enthousiasme over de behouden lan ding van Chamberlin viert in Amerika hoog tij, vooral in Denison, Chamberlin's vader stad. Op alle mogelijke manieren gaf men, toen het bericht van de landing kwam, zijn vreugde te kennen, door zooveel mogelijk lawaai te maken. Te New Yorkhad een kleine ceremonie plaas om mevrouw Chamberlin mededee- ling te doen van het welslagen van den tocht. Om vijf uur in den morgen (New Yorkschen tijd) klopten verslaggevers en vrienden aan de deur. Toen zij verscheen, werd het telegram voorgelezen omtrent de eerste landing te Eisleben. Terwijl iedereen haar aanstaarde, bleef zij een oogenblik zwijgen, keek de heeren aan en begon te lachen. „Nu, ik geloof dat u wilt zien hoe ik daarop reageer. Wel, ik moet zeggen, ik voel geen enkele reactie." Doch aanstonds gaf mevr. Chamberlin uiting aan haar bewondering voor de pres tatie van haar echtgenoot. In hotel „Ansorge" in Kottbus werden gistermorgen de journalisten ontvangen. De Amerikaansche vlieger Chamberlin en zijn passagier Levine die de journalisten ontvin gen hadden een goeden nacht doorgebracht. Op vragen van de journalisten deelden zij mede, dat zij nog dien middag naar Berlijn zouden gaan, waar zi' ongeveer een week zullen blijven. Daarna zullen zij nog eenige Europeesche hoofdsteden bezoeken, doch de luchtroute staat nog niet vast. Evenmm konden zij reeds zeggen, of zij naar Ame rika zullen terugvliegen. Beide Amerikanen waren zeer voldaan over de ontvangst in Kottbus. Na de ontvangst der journalisten werden de beide Amerikanen op het stadhuis ont- vangeT) en werden zij tot eereburgers dei stad Kottbus benoemd, waarbij de opper burgemeester dr. Kreutz een toespraak hield Levine heeft het volgende telegram gericht tot zijn vrouw: „ik hoop, dat jij en de kin deren zult willen vergeven, dat ik vertrok ken ben zonder het u te zeggen. Ik wist dat ge mijn vertrek niet zoudt goedkeuren. Ik had een prachtige reis en zou deze er varing niet gaarne hebben gemist." Lindbergh heeft van de „Memphis" een radio-telegrafischen gelukwensch gericht tot Chamberlin. Het was, zoo seint hij, een kra nige prestatie; dergelijke daden bevorderen de ontwikkeling der wereldluchtvaart. De constructeur van de „Columbia" voor spelt een vlucht New York-Rome waar schijnlijk in October a.s. met een één-mo- torig toestel. Het Smithsonian Institute te Washington heeft Lindbergh de veel begeerde Langley- medaille toegekend. De Kamer van Koophandel te Brooklyn heeft mevrouw Chamberlin 15.000 dollar doen toekomen, omdat haar man het af standsrecord op zijn naam heeft gebracht en om zijn sportieve eigenschappen. 6300 K.M. De geologische dienst van de V.S. bere kent, dat de door Chamberlin afgelegde af stand tot Eisleben 3905 mijl (ca. 6300 K.M.) bedraagt, terwijl Lindbergh tot Parijs 3610 mijl (ca. 5800 K.M.) heeft afgelegd. Chamberlins aankomst te Berlijn, Het toestel was te Kottbus uit de weide, waarop de noodlanding plaats had, naar het vliegveld van Kottbus gebracht en daar door twee monteurs van de Lufthansa ge- repareerd, De gebroken schroef werd ver vangen door een schroef van een Henkel- vliegtuig, dat denzelfden motor bevat als de machine, waarmede Chamberlin vliegt. Daarop vertrok men naar Berlijn, waar Chamberlin omstreeks 6 uur boven het Tempelhof er vliegveld aankwam. Het werd begeleid door een vliegeskader van 14 vliegtuigen van de Duitsche Luft hansa en de verkeersvliegschool. Overweldigend was het gejuich en en thousiasme bij zijn daling. De Columbia ging onder hevig sirenen geloei als eerste naar beneden en landde zoo rustig of hij op rails liep. Chamberlin zwenkte onmiddellijk naar de menschen- massa op de tribunes. Een cordon politie en enkele Duitsche vliegers snelden hem te- gertioet en wezen hem de juiste landings- plek aan. Nauwelijks was zijn opmerkelijke jonge en sympathieke blonde kop achter de motor zichtbaar, of de ovaties barstten los. Een paar seconden later stonden de beide mannen op den vasten grond. Nu, na tuurlijk, na den rustigen nacht in Kittbu, firsch en opgewekt. De regeeringsvertegen- woordigers drukten den beiden Amerikanen de hand en de microfoon' zond rond de toespraken van den Berlijnschen burgemees ter Scholz, van minist^- Curtius als verte genwoordiger van de rijksregeering, van den Amerikaanschen ambassadeur, van een ver tegenwoordiger van buitenlandsche zaken, van den directeur van het vliegveld en t®n DONDERDAG 9 JUNI. HILVERSUM 1C50 M. 12.00 Politie- ber. 12.352.00 Lunchmuziek door het Trianontrio. 3.304.30 Uurtje voor Wees- en Ziekenhuizen, door Mevr. Ant. v. Dijk. 5.3C7.15 Vooravond- concert door het N.N.R.O.-orkest, o. X. v. Nico Treep. Soliste Nelly Oortman-Kaye, sopraan. 7.15 Politieber. 7.30 Uit voering onder auspiciën der Wagner-Ver. van Beethoven's opera „Fidelio". Orkest van het Concertgebouw. In de pauze houdt de heer Louis Schmidt een causerie over Beethovens „Fideüo". 10.30 Persber. DAVENTRY 1600 M. 11.20 A. Brown's octet en solisten (centra alt- baritcn-viool-piano). 1,202.20 Gra- mofoonmuziek. 3.20 Evensong van den Westminster Abbey. 4.05 Kniples. 4.20 Daventrvkwartet en 't Victorian Trio. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Land- bouwber. 6.40 Dansmuziek. 6.50 Tijds., weerber., nieuws. 7.05 Dans muziek. 7.20 Lezing A Hungarian Wedding. 7.35 De sonates van Beet hoven. 7.45 Lezing A hundred years of werking class progress. 8.05 Mr. Flot sam en Jetsam. 8.20 Symphoniecon- cert. Dr. E. Schipper-bariton. R. Murchie- fluit. Syphonie-orkest. 9.20 Weerber., nieuws. 9.40 Lez'ing Berlin. 9.55 Licht symphonie-concert (vervolg). 10.5C—12.20 Dansmuziek. LANGENBERG 469" M. 1.25—2.25 Orkestconcert 5.506.50 Vroolijke liederen. Werag-koor. 9.20 Liederen en duetten. Fr. Gerhardt-Schuthesz-so- praan. Rh. Gerhardt-bariton. G. Bunk- piano. 11.2012.20 Dansmuziek. PARIJS „RADIO-PARIS" 1750 M. 10.50—11.20 Concert. 12.50—2.10 Orkestconcert. 5.055.55 Kinder- uurfje. 9.0511.00 Concert. ,,Le Re fuge", 1-acter van Drain, 2. Chonchette. 3. Legende, vioolsolo door R. Kretti y. KöNIGSWUSTERHAUSEN 1250 M. 3.2C8.C5 Lezingen en lessen.8.20 Uit zending uit Maagdeburg. „Juarez u. Maxi milian", van Herfel. Daarna- tot 12.50 Dansmuziek van Berlijn. HAMBURG 394 .7 M. 12.50—2.20 Orkestconcert. 2.253.10 Kajper- Orkestconcert. 2.253.10 Kamermu ziek. 4.355.20 Viool duetten. 5.20 6.15 Dansmuziek. 6.207.00 Orkest concert. 8.2C11.10 „Narrenspeegel", comedie in 4 acten van Ehrke. Daarna dansmuziek. BRUSSEL 509 M. 5.20 Vocaal con cert. 6.20 Vlaamsche les. 8.20 Gala concert, gewijd aan den Zon. Orkest en declamaties. 9.5010.50 Dansmuziek. laatste van Chamberlin zelf. Chambertln vroeg guitig, of hii Engelsch of Duitsch moest spreken. Natuurlijk sprak hii Engelsch want het Duitsch schijnt hij niet al te goed machtig te zijn. Het waren alle korte en krachtige speeches en toen kwam er geen eind aan de Cheers en de algemeene geest drift. Chamberlin en Levine werden op de schouders genomen, de vlieger met een bos bloemen, die het dochtertje van burgemees ter Scholz hem vereerd had. en poseerden toen voor de lenzen van honderden foto grafen. Beide mannen kon men toen nog beter zien Chamberlin van middelbare lengte, smal gelaat met de steeds lachende diep liggende oogen en uiterliik ziet hij er tien jaar jonger uit dan de vijfendertig, die hii werkelijk heeft. Levire veel kleiner, zond gezicht, dat minder voldaan kijkt, omdat zijn bezitter blijkbaar niet zoo opgaat in dat gedoe van bewonderende menschen. Ver volgens awamen. er kransen, 4, 5.6, die Chamberlin om den hals worden geworpen, zoodat hij er letterlijk onder bedolven is. Men tilt hem op ziin toestel. Levine naast zich. en zoo worden ze nog eens gefilmd en moesten ze honderden handtcekeniogen zetten. De auto van den ambassadeur redde hem ten slotte en reed hem in de vliegende vaart het enorme vliegveld rond. Dat was een aardig denkbeeld, want nu konden de duizenden, die een kilometer in het rond achter de hekken vasfgehouden werden, de beide mannen ook eens van nabii zien. Deze volkshulde was stellig niet minder hartelijk. Naar binnen ging het toen m het gebouw van de Lufthansa en vandaar werd het een ren naar de Amerikaansche ambassade, waar opnieuw een huldiging plaats vindt. Gisteravond werd ter eere van den Ame rikaanschen vlieger een intiem feest gege ven in het gebouw der Amerikaansche ie- ^Hedenmiddag worden Chamberlin en Le vine door den Rijkspresident en den Rijks kanselier ontvangen. Voor hedenavond beeft de Amerikaansche gezant reeds uitnoodiffingen verstuurd voor een groot feest. Donderdagmiddag zun de Amerikanen de gasten van dr. Stresemann, den Duitschen minister van Buiten Zaken. De dam van het honderd meter boven de fabriek gelegen waterreservoir van de on derneming Goenoeng Rosa in bet Tjiandocr- sche, is doorgebroken, waardoor de fabneK is ondergeloopen. De schade bedraagt f5000, inclusief de bedorven thee-voorraad. Het bedrijf ondervindt stagnatie. Hët ontslag aan den regent van Pandeg- lang is hem per 30 Juni verleend we-ens ongeschiktheid. waar zij uit de vensters eener bovenkamer, juist tegenover die van Jasper gelegen, zóó goed bij hem kon inkijken, dat hij onder streng toezicht stond als in een cellulaire gevangenis, zat Arabella Crane. Van welken aard ook haar gevoelens jegens Jasper Lo sely mochten zijn of welken belofte van eenige liefde zij elkander in vroeger dagen gegeven hadden. Sedert den dag dat Jasper zich, bij zijn terugkomst in zijn vaderland in Podden Place had laten zien was hun betrekking zuiver gebleven. Maar nadat Jasper zoo cynisch de hand had algewezen die hem thans onderhield, had Arabella Crane waarschijnlijk ingezien dat haar eenige kans om haar zedelijk overwicht op zijn misdadig leven te behouden, hierin be stond, dat zij afstand deed van alle hoop of van iedere poging die haar nogmaals aan zijn cynische verachting kon blootsstellen Om de betrekking, waarin zij tot elkaar stonden, uiterlijk te doen schijnen wat zij inderdaad was, had juffrouw Crane een af zonderlijke woning zeer bevorderlijk ge acht voor de handhaving van dat gezag, waarmee de strenge aard van hun omgang haar bekleedde. De meerdere onkosten dezer schikking gingen haar vermogen bijna te boven, maar zij bezuinigde zich in haar eigen huishouding om Jasper geen reden te geven tot de klacht, dat hij zich moest bekrimpen. Daar zat ze dan aan haar venster, zelve onzichtbaar en hem gadeslaande in zijn een zaamheid aan de overzij; zoo maakte zij haar leven tot een zelfopoffering maar be lemmerde in haar naijverige waakzaamheid de vrijheid van hef zijne. Daar zat zij te be denken, terwijl ze hem gade sloeg, welke bezigheid zij zou kunnen verschaffen, met het lokaas van een loon, in stilte door haar te betalen voor die handen, sterk genoeg om een os te vellen, maar te krachteloos om een eerlijk verdiend geldstuk om te keeren, voor dien rusteloozen geest hunkeren naar drinkgelag en bedrog, maar walgend bij de aanbieding van een onschuldig vermaak of van eerlijken arbeid. Maar wie zal zeggen, zoolang deze vrouw nog haar plannen beraamt om dezen mensch voor de galeien of de galg te bewaren, dat hij geen enkele kans meer heeft? Eén kans heeft hij; Wat zal hij er mee doen? DERDE DEEL. EERSTE HOOFSTUK. George Morley wandelde in het reusach tige park van Montfort Court, een vorste lijk goed, dat door den omvang van het kas teel en de uitgebreidheid der domijnen wel geschikt was den bezoeker eerbied in te boezemen voor zooveel macht en rijkdom. Maaltr de wandelaar was in een treurige stemming. Zijn spraakgebrek toch verhin derde hem, die met glans zijn studies had gemaakt, om de plaats van Humberston, hem door zijn neef lord Monfort aangebo den, aan te nemen. Dit achtte hij niet eer lijk jegens de kerk. Peinzenden, zooals ge zegd, in een treurige stemming, kwam Ge orge aan een groote waterpartij. Men vond er met mos begroeide, holle boomen; som mige waren algeknotte, prachtige stammen, en langs den waterkant liepen een aantal herten. Eindelijk kwam hij op zijn eenzamen ru wen zwerftocht aan den meest ruwen en af gelegen oever van het breede water, dat aan weerszijden was ingesloten door kreu pelhout of eeuwen-oude boomen. Eensklaps bleef hij staan. Een denkbeeld flitste door zijn brein. Was zijn spraakgebrek werkelijk ongeneeslijk? Meesters in de welsprekend heid hadden verklaard: zeker niet, maar zij hadden hem niet geholpen. Maar had niet de grootste redenaar der Oudheid, een ge brek in zijn uitspraak? Demosthenes had zeker ook veel geld besteed aan de beste meesters in de welsprekendheid van Athene en ze hadden hem niet van zijn gebrek kun nen genezen. Maar had Demosthenes daar om gewanhoopt? Neen, hij besloot zich zelf te genezen. Was het niet een van zijn me thoden, z'n mond vol keisteentjes te nemen en zich manmoedig te oefenen voor de brui sende zee? George Morley had nooit de uitwerking van keisteentjes geproefd. Zou er geneeskracht in zitten? Hier was wel is waar geen zee, maar de zee diende enkel om het gedruisch eener onstuimige volks vergadering voor te stellen; om een stem- mige gemeente te verbeelden, was dit kal me water even goed. Er lagen keisteentjes in overvloed bij die zandige kreek, waar een jonge snoek zijn groene rug in de zon lag te blakeren. Half in scherts, half in ernst raapte George een handvol keisteentjes op, wisch er het zand en het stof af, nam ze voorzichtig tuschen z'n tanden, en om zich heen ziende, om zich te verzekeren, dat er niemand in de nabijheid was, begon hij een redevoering voor de vuist uit te spreken. Hij geraakte zóó verdiept in die klassieke proefneming dat hij langer dan een hall uur de lucht had moeten martelen en de eksters (waarvan, er drie in een naburig kreupel- boschje als betooverd naar hem luisterden) in verbazing brengen, toen hij, vol schaam te over de vruchteloosheid zijner inspan ning en wanhopig dat er zulk een ellendige hinderpaal moest staan tusschen zijn geest en de macht om zich uit te drukken, de steentjes ver van zich afwierp en zich op den grond werpend, in tranen uitbarstte en schreide als een kind. Want de jonge Morley had inderdaad aan leg als redenaar. Hij bezat de gave der wel sprekendheid, waar het op warme harts tochtelijkheid, overvloed van gedachten en logische woordschikking aankwam. Dat ge voelde hij, dat wist hij. Hij gevoelde zich machteloos en weende luid en onbedwongen. „Wèes niet zoo moedeloos, mijnheer, ik neem aan U te genezen", zeide een stem achter hem. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1927 | | pagina 6