Radio-Omroep
Wat zal hij er mse does?
Het poovere resultaat van de raadsziting van den Volkenbond maken
Stresemann's positie niet gemakkelijker. Een nieuwe staatsgreep in
China.
Onder de Radio-berichten: Nieuwe onderhandelingen tusschen
Nederland en België. Radicale plannen van Tsjang Tso Lin. Vele
natuurrampen.
Bidprocessies in Duitschland.
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Ongemotiveerde Christ.-Hist.
angstvalligheid of
anti-papisme.
Jhr. Beelaerts van Blokland en
de Volkenbond.
Het Paleis op den Dam
te Amsterdam.
Mr. Fockema Andreae neemt
ontslag als voorzitter.
De gemeenteraadsverkiezingen.
Koninklijke dankbetuigingen
aan het Roode Kruis.
Gift van Prins Hendrik.
Nederland in den Vreemde.
FEUILLETON.
T
Internationaal Gerechtshof, niet de toepassing van de beginselen van het
De zitting van het Internationaal Ge
rechtshof, ten Paleize van Justitie aan de
Prinsengracht te Amsterdam gehouden,
bood Zaterdagmorgen een interessant
schouwspel.
Deze sectie van het gerechtshof, ingesteld
bij het Verdrag van Versailles, ter beslech
ting van particuliere schadequaesties uit den
wereldoorlog, stond onder leiding van mr.
C. D. Asser, en was verder samengesteld uit
twee raadsheeren, een griffier, alsmede een
vertegenwoordiger van de Fransche en Duit-
sche regeering.
De met goud en hermelijn versierde
ambtsgewaden trokken, zelfs in deze omge
ving, zeer de aandacht. De meest opval
lende verschijning was evenwel prof. Lap-
radelle van de Sorbonne te Parijs, die in
kardinaalroode toga, met slippen van her
melijn, als advocaat optrad in de zaak van een
Fransch belanghebbende.
De zitting van dit internationaal Ge
rechtshof worden afgewisseld in verschil
lende landen gehouden. De volgende zitting
Zal in de maand Juli a.s, wederom te Amster
dam plaats vinden.
De besprekingen te Geneve.
Het vertrek Donderdagmiddag van Briand,
die ziek is en waarschijnlijk een maand rust
zal moeten nemen, heeft geleid tot een ver
vroegd einde van de bijeenkomsten der „Lo-
camisten" en tevens van de Raadszitting
zelf. De vergaderingen zijn bespoedigd, zoo
dat reeds Vrijdag Chamberlain de zitting kon
sluiten. Een zitting, welke als zoodanig wel
tot de minst belangrijke mag gerekend wor
den die sinds geruimen tijd gehouden zijn.
De indruk van het resultaat der gedach
tewisselingen tusschen de Locarno-mogend-
heden wekt de gedachte aan het bekende
gezegde zij dronken een glas en lieten de
Zaak zooals die was. Met het gevolg, dat de
optimistische Stresemann met zijn delegatie
een keer te meer naar zijn land terugkeert
Zonder eenige positieve resultaten mee thuis
te brengen, waarover zijn tegenstanders het
hem wel lastig zullen maken. Niemand in
Duitschland heeft hem, gegeven de gewij
zigde omstandigheden, met hooge verwach
tingen zien vertrekken maar zóó weinig
succes als het geval schijnt te zijn, had men
blijkbaar toch niet vermoed,
i Diepe teleurstelling komt dan ook al in
de Duitsche pers tot uiting, en niet alléén
in de nationalistische.
Ziedaar de vruchten van de D-nationale
deelneming aan de regeering, constateert
de „Frankf. Z." bijv. Sinds de stemming in
hét buitenland ten opzichte van Duitsch
land, voor een deel trouwens door de schuld
van Duitschland zelf, dat den Franschen
voorwendsels in handen gaf voor een afwij
zende houding, viel aan een poneering van
de ontruimingsquaestie al lang niet meer te
denken. Maar ook in de vermindering der
bezettingstroepen is men niet verder geko
men niets is bereikt, niets positiefs, zelfs
niet eens op het gebied van toezeggingen.
De eenige troost, welke Stresemann
meekrijgt, is een zetel in de mandaten com
missie, en dit is nog een zeer twijfelachtige
troost, afgezien dan van de mogelijkheid
dat men in Duitschland er een soort moreeie
rehabilitatie in kan zien. Maar, zooals wij
reeds vroeger deden uitkomen, wordt in
sommige kringen de vrees gekoesterd, dat
van zulk een opneming van Duitschland in
de mandatencommissie, door de Duitsch
nationalen een eerste schrede zal gezien
worden in de richting van een nieuwe ac
tieve Duitsche koloniale politiek en dat thans
de agitatie voor de verwerving van Duitsche
kolonies of Duitsche mandaten door dit
„succes" te Genève een nieuwen impuls
krijgt. En het democratisch-republikeinsche
blad gewaagt met bezorgdheid van de moge
lijkheid, dat Stresemann, nu hij op zoo
weinig resultaat kan wijzen, zulk een agitatie,
volgens de „F. Z." slechts voortvloeit uit
een behoefte aan uiterlijke machtspositie,
in de hand gaat werken of althans zal toe
laten.
Met spanning ziet men in Duitschland,
waar men den laatsten tijd toch al korzelig
werd over de geringe resultaten van Locarno,
Zoodat Stresemann herhaaldelijk tot geduld
en 'nog eens geduld moest manen, uit naar de
toelichtingen, welke de minister, naar ver
wacht wordt, als. week aan het parlement zal
verstrekken.
Driemogcndhedenconferentie
Gibson, de Amerikaansche gezant te Brus
sel en leider der Amerikaansche delegatie ter
conferentie inzake de beperking der mari
tieme bewapening, heeft medegedeeld, dat
de plannen welke zijn delegatie ter tafel zal
brengen, een algemeen karakter zullen dra
genen niet te streng zullen zijn. Zij zullen
verdrag van Washington ten opzichte van
andere klassen van schepen overschrijden,
'zeide hij, en voegde er aan toe: ik ben vol
goede hoop, want elkeen toont den ernstigen
wensch iets te doen. De door Groot-Britan-
nië en Japan gezonden vertegenwoordigers
vatten de zaak te ernstig op om niet iets te be
reiken.
De Mandatencommissie.
De bijeengeroepen mandaten-commissie
van den Volkenbond zal zich met de vol
gende aangelegenheden bezighouden: het
rapport der Fransche regeering over Kame
roen, Togom Syrië en Libanon; en het rap
port der Biitsche regeering over Palestina,
Tanganika, Zuid West-Afrika en Nieuw-
Guinen.
Een staatsgreep in Joennan.
Een nieuwe staatsgreep heeft volgens be
richt uit Parijs aan de „Times," te Joennan-
foe, de' hoofdstad van de Chineesche pro
vincie Joehnan, plaats gehad. Telegrammen
uit Indo-China melden, dat op 1.1. Zondag
morgen om drie uur de troepen van generaal
Hoe-Joe-joe het leger van generaal Long-
joen hebben aangevallen. Het gevecht dat
beperkt bleef tot de Chineesche stad, in de
nabijheid van het Fransche consulaat, duurde
tien uur. Generaal Long-joen, die weigerde
zich over te geven, werd ten slotte bij ver
rassing gevfngen genomen. Bij het gevecht
zijn -vele soldaten gedood en ongeveer 200
gewond. De gewonden worden in het Fran
sche ziekenhuis verpleegd. De Fransche
consul heeft er in toegestemd in het verzoek
als bemiddelaar tusschen de twee partijen
op te treden, op voorwaarde, dat het leven
van generaal Long-joen en zijn gezin wordt
gespaard. Deze voorwaarde is aanvaard en
men is overeengekomen, dat de verslagen
generaal en zijn gezin binnen 48 uur Joennan
moeten verlaten.
Nu er zoo spoedig een wapenstilstand ge
sloten is en de troepen naar hun kwartieren
zijn teruggekeerd, bestaat er geen reden tot
ongerustheid voor de Fransche kolonie. De
twee generaals hebben ook deelgenomen aan
de revolutie, die in Februari in Joennan
heeft plaats gehad. Toen werd medegedeeld,
dat Long-joen den gouverneur der provincie
wilde handhaven, terwijl Hoe-Joe-joe met de
Cantonneezen symphatiseerde, en een mili
taire dictatuur wenschte in te stellen. Aan
den gouverneur van Joennan is zijn macht
ontnomen, ofschoon hij zijn functie heeft be
houden.
Door dit nieuwe succes is Hoe-Joe-joe
verzekerd van een vooraanstaande positie. In
officieele kringen hier is men van meening,
dat deze staatsgreep geen ernstige gevolgen
voor de provincie zal hebben. De provincie
heeft tot dusver weinig te lijden gehad van
den oorlog, doordat Joennan weinig contact
heeft met de overige deelen van China.
(Particuliere correspondentie.)
AKEN, Juni 1927.
„An Gottes Segen ist all gelegen" zegt
een oud Duitsch spreekwoord. In het Duit
sche Westen is het in heel bijzondere mate
de plattelands- en kleinstadsbevolking, die
deze oude spreuken nog kent en van ge
slacht op geslacht overleverd. Zij ook houdt
de oude volksgebruiken hoog, en zij ook is
het verder die haar vromen zin alle moder
ne invloeden ten spijt vasthoudt.
Daarom vinden we bidprocessies ook
hoofdzakelijk nog op het platteland. Of
juister; dit gebruik komt op het land meer
dan in de steden voor.
Het sterkst verbreid zijn de veldproces-
sies. Hier ook Markusprocessis genoemd,
die nu ook op den feestdag van dien groo-
ten heilige worden gehouden. Naar Duitsche
overlevering zou het gebruik der bidpro
cessies om een goeden oogst aldus ontstaan
zijn.
In 't jaar 1407 was de zomer zeer koud,
dat bijna alle granen op de velden bedierf.
Fruit en wijn werden niet rijp. Een groote
hongersnood ontstond. De arme bevolking
probeerde haar honger met beemwortels en
Schors, hooi en dergelijke te stillen. Toch
was er nog wel brood. Maar die waren
slechts zoo groot als een walnoot en kostten
per stuk drie pfennig. En toen tertijd maak
te drie tot viif pfennig het loon van een
heelen dag uit. Een pond rundvleesch kon
men voor een halven pfennig koopen. In
hun hoogsten nood baden de menschen lot
den heiligen Markus en zijn voorbede bij
God, Het kleine brood werd sinds dien tijd
nog altijd in dien kleinen vorm gebakken
als herinnering van die droevige tijden, men
gaf het den naam van Markusbrood „Marci-
Panis". En daarvan stamt dan ook nu nog
de uitdrukking Marsepein. De Kerk houdt
deze bidprocessies op Markusdag en ook
de drie dagen voor Hemelvaart.
Met zoo'n bidpocessie hebben we ook te
doen bij de zoogenaamde „Gymnicher Ritt"
die niet alleen in de omstreken hier, maar
ook veel verder nog een groote bekend-
htid heeft. Ook dit jaar met Hemelvaart
heeft de „Gymnicher Ritt" plaats gehad op
de wijze als het vele eeuwen en misschien
wel duizend jaar lang geschied is.
De „Gymnichter Ritt" is een veld- of Bid-
processie van heel bijzonderen aard. Van
heinde en verre komen de ruiters op Hemel
vaartsdag in alle vroegte samen. Niet te
voet maakt men die processie, neen, te
paólrd.
Voorop, hoog op zijn paard, trekt de
Geestelijke. Hij draagt het processiekruis.
En dat is geen gewoon processie kruis,
want eiin is een partikel van het heilige
kruis van Christus aangebracht, waarvan de
sage de herkomst precies weet te vertellen.
Op den geestelijke volgen dan de overige
processie-deelnemers. Het allergrootste ge
deelte bestaat uit ruiters. In vroegere jaren
waren het uitsluitend ruiters. De processie
trekt weder ver door de landen en velden
en smeekt God zegen over de jonge zaden
af. Zoo nu en dan zegent de geestelijke het
Jand.
Duizenden menschen brengt de „Gym
nicher Ritt" jaarlijks bijeen in het kleine
Gymicb. Het dorp ligt "vlak aan de grens
kan drie verschillende landbezirkcQ: Eis-
kickon, Bergheim en Duren.
Met recht heeft men de „Gymnichter
Ritt" een van de meest typische gewoonten
der Katholieke bevolking genoemd. Over
wezen en oorsprong aan de meeningen
zeer uiteen. Iets schriftelijks of officieels
sihijnt er hieromtrent niet te beslaan Mis
schien dat eens nog uit een oud, onder stof
bedekt archief iets meer aan den dag komt.
Een van de meest verbreide sagen ver
telt dat de graaf van Gymnich in l jaar
1096 met zijn mannen ter kruistocht ge
stegen was. In Hongarije, aan de oevers van
den Theiss, geraakte de ridder met zijn
paard omdat hij zich te ver van zijn ge
trouwen gewaagt had in een moeras. Met
begeerige vangarmen greep het moeras hen
vast en trok het paard steeds dieper en
dieper in den modder. Alle menscheiijke
hulp scheen verre. En in zijn hoogsten
nood, met een vreeselijken dood voor
oogen, legde de ridder een gelofte ai; „Heer
God in den Hemel, wanneer Gij mij redt,
zcodat ik ook verder nog aan den kruis
tocht kan deel nemen, wil ik ieder jaar in
mijn vaderland een ruiterprocessie houden
Nauwe.ijks waren deze woorden uit zijn
n ond, of daar vlogen dicht bij hem een paar
waterhoentjes op uit het riet en streken
vlak langs den kop van het paard voorbij.
Het toch al schuwe dier sprong in een
plotselingen an^jst omhoog, en met een
scherpen ruk bevrijdde het zich uit het
moeras, en droeg zijn berijder terug naar
het leger ten strijde tegen de vijanden van
het christelijke geloof.
Volgens een andere sage moet het de
ridder Jan van Gymnich geweest zijn, die
aanleiding tot dit gebruik gegeven heeft.
Toen hij in 1456 aan den Turkenoorlog
deelnam, was hij op een goeden dag ge
vlucht 'voor een veel talrijker turksche
schaar en met zijn gevolg op een eiland
gekomen. Van alle kanten van moerasgrond
omgeven, en daarbij den terugtocht door
de Turken versperd. Er was geen mogelijk
heid te ontkomen. In den nacht van Hemel
vaart vielen de Turken aan. Maar de Gym
nicher weerden zich dapper en al wat het
met groote verliezen, zij behielden hun
stelling. Maar zij kregen het steeds be
nauwder, en tenslotte beloofde de Edelman
van Gymnich, na zijn terugkeer op zijn slot,
ieder jaar een ruiterprocessie te houden en
wel op Hemelvaartsdag. Ook hier vertelt
de sage van een waterhoentje, die de red-j
ding van Hemel bracht. Want toen Jan van
Gymnich het hem van den hemel gezonden
diertje volgde, vond hij een verborgen klein
paadje door het moeras, dat hem en zijn
mannen in vrijheid stelde. Maar nog meer.
Hij kwam op deze manier in een uiterst
gunstige stelling, dadelijk in den rug van
het niets vermoedende leger van den vij
and. En op dat oogenblik grepen ze het
Turkenleger aan. De Gymnichter maakten
van het juiste oogenblik gebruik en kamen
onder een reusachtig krijgsgeschreeuw uit
hun hinderlaag te voorschijn. Ze streden
met-een onvergelijke moed en verbittering.
De Turken hadden heelemaal geen idee
van het kleine aantal, hetwelk dit tweede
leger uitmaakte in hun rug en vervielen -n
een paniektoestand. Ze werden toen natuur
lijk tot den laatsten man in de pan gehakt.
Na het einde van den oorlog maakten de
ridders tot dank voor hun redding een
pelgrimstocht naar het heilige land. Barre
voets en in boelekleeren kwamen ze aan.
En van deze pelgrimstocht bracht hij het
patikel van het heilige kruis mee in zijn
vaderland. Nu nog wordt het in de kapel
van het Gymnicherslot bewa,ard en aljaar-
lijks bij de „Gymnicher Ritt" wordt het
door den geestelijke te paard vooropge
dragen door de velden.
CYCLONEN, ONWEDERS, WOLK
BREUKEN.
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag, te
gen 12 uur vernielde een cycloon aan de
Beiersch-Tharingsche grens een groot ge
deelte der staatsbqsschen. Binnen een minuut
werden 4 a 5000 boomstammen ter dikte van
ca. een balven meter als lucifers bij den grond
afgebroken, zoodat het geheele woud als weg
gemaaid is.
Zaterdagmorgen even na 3 uur stak te Ber
lijn een geweldig onweder op, dat gepaard
ging met een wolkbreuk waardoor op vele
punten der stad overstroomingen ontston
den..
De Duitsche Radiodienst meldt nog, dat
een wervelstorm te Meppen in Oost Fries
land ernstige verwoestingen heeft aange
richt: daken werden weggeslagen, zware hoo
rnen ontworteld enz.
Te Guhrau in Silezië zijn twee vrouwen
die met veldarbeid bezig waren, door den
bliksem getroffen en gedood.
Vrijdagnacht is op het linieschip Elsass,
dat op het oogenblik te Kiel ligt, vermoedel ijk
tengevolge van het inslaan van den bliksem,
brand ontstaan. De kamer waar zich de radic-
afdeeling bevindt, brandde geheel uit.
DE DUITSCHE AMBTENAARS
SALARISSEN.
Het Duitsche rijkskabinet hield zich Za
terdag bezig met de kwestie van de verhoo
ging der ambtenaarssalarissen, welker nood
zakelijkheid het erkende.
Besloten werd in het najaar bij den rijks
dag een desbetreffend wetsontwerp in te die
nen met terugwerkende kracht tot 1 Octo
ber, dat niet alleen de algemeene ambte-
naarssalarieering zal regelen, maar eveneens
wijziging zal brengen in het bestaande bezol
digingsbesluit, terwijl ten slotte ook de uit-
keeringen aan pensioengerechtigden en oor-
logsinvalieden in het ontwerp zullen Lorden
opgenomen.
HUISZOEKING BIJ DE BELGISCHE
FRONTPARTIJ.
Het parket te Antwerpen heeft Zaterdag
een huiszoeking gedaan in het lokaal Mal-
pertuis, de zetel der Frontpartij. De aanlei
ding dezer huiszoeking, die in tegenwoordig
heid eener groote politiemacht geschiedde,
zouden de bedreigingen zijn, die op de laatste
meeting inzake de amnestie uitgesproken
werden tegen den persoon van Koning Al-
bert. Ook zou de (Antwerpsche) „Matin"
een anoniem schrijven hebben ontvangen
met bedreigingen aan het adres des Konings,
terwijl Ward Hermans op een meeting zou
hebben verklaard dat, moest Borms in de
gevangenis overlijden, de burgerkranten met
een rouwband zouden mogen verschijnen.
Het B. T. A. voegt er aan toe, dat in den
anoniemen brief stond dat op den dag, waar
op Borms zou worden gedood, de Koning en
de koninklijke familie zouden vallen.
Er werden geen arrestaties gedaan. Een
groote hoeveelheid documenten werd in be
slag genomen, o.a. het origineel van den
door den „Matin" ontvangen en gepubli-
ceerden anoniemen brief.
DE KRATER.
De krater, die zich in den weg te Bushey,
een plaats ten N.W. van Londen, heeft ge
vormd, schijnt „uitgewerkt," zoodat het
gevaar voor het instorten van de huizen,
die i r in de buurrt staan schijnt geweken.
Een 180 pond wegend politieagent heeft
den moed gehad, zich aan een touw in den
gapenden krater neer te laten. Hij is terecht
gekomen op een vasten bodem op een diepte
\an zeven meter.
EEN OVERVAL.
De Zwitsersche zaakgelastigde in Turkije
de heer Martin, is in de nabijheid van Angora
door een rooversbende van acht man over
vallen en van al zijn bagage beroofd. De
politie slaagde er in de roovers in handen
te krijgen, maar de bagage is nog niet terug
gevonden.
HET OPTREDEN VAN MOSKOU.
Knipinski en Verjbowitsj. naar het heet
twee Poolsche spionnen, die in 1926 op on
wettige wijze het Ockrajiensche gebied zijn
binnengedrongen ten einde eenige leden der
Oekrajiensche regeering te vermoorden, zijn
door een buitengewone zitting van de recht
bank te Charkow tot den dood door den ko
gel veroordeeld.
Het vennis is reeds ten uitvoer gelegd.
MARY PICKFORD.
Zooals men zich herinnerd zijn er vroeger
al eens verijdelde pogingen gedaan om Mary
Pickford, de bekende filmactrice, te ontvoe
ren. Thans komt uit Los Angelos het be
richt dat opnieuw een complot is ontdekt om
haar te ontvoeren. Mary Pickford's huis staat
dien tengevolge onder sterke bewaking, ter
wijl Douglas Fairbanks, haar echtgenoot,
haar van en naar haar atelier met een geweer
begeleidt. De bedoeling van haar ontvoering
zou zijn, een grooten losprijs los te krijgen.
Naar aanleiding van de schriftelijke vra
gen van het Christ-hist. Tweede Kamerlid
Krijger, aan den minister van Justitie, ge
steld over de te Steenbergen (N. B.) gehou
den Sacraments-processic, waarbij hij den
minister verzocht te bevorderen, dat niet
zou worden gehandeld in strijd met het be
paalde in het 2e lid van art. 171 van de
rondwet.
Heeft het te Roozcndaal verschijnend blad
de „Grondwet" te Steenbergen ter bevoeg-
der plaatse geïnformeerd en vernomen, dat
men daar van een gebeuren als door den
heer Krijger is voorgesteld, niets weet.
Het blad merkt daarbij het volgende op;
Schijnbaar hoofsch en concilliant gesteld,
krijgen des heeren Krijger's vragen alzoo het
karakter van het doodgewoon anti-papisme,
zij het dan een geganteerd anti-papisme.
Wat toch is het geval?
Gelijk zulks in tal van plaatsen in het Zui
den gebeurt, waar het Katholieke volk te
bukken heeft voor een processie-verbod, dat
indruischt tegen volksziel en volkaard, hou
den ook de Steenbergsche Katholieken hun
L Sacraments-processie in het kerkgebouw
cn op kerkelijk terrein. Mocht dit terrein
op de een of andere wijze in communicatie
staan tot openbaar terrein, dan worden de
toegangswegen formeel afgesloten.
Zoo trekt men te Steenbergen van uit de
kerk door de kerkdeur aan de Marktzijde,
waarna de processie over het kerkplein
naar het schoolplein trekt en de kerk weer
door de deur aan die zijde betreedt.
Beide pleinen zijn kerkelijk terrein, om
geven door hekken. De openbare toegangs
wegen worden gedurende deze processie af
gesleten, waardoor dus aan de wet voldaan
wordt. De minister behoeft dus niet aange
spoord te worden „te bevorderen dat aldaar
niet zal worden gehandeld in strijd met de
Grondwet."
Dat de feiten in Steenbergen zijn, zooals
wij hier beschrijven, dat weten degenen, die
den heer Krijger vragen laten stellen, even
goed.
Doch zelfs dat is den anti-papisten noch
:en gruwel in de oogen, dat kunnen ze den
Katholieken nog niet gunnen.
Dat men het voor gezegd houde, dat ons
Brabantsche volk slechts bukt voor de over
nacht, doch dat het vroeg of laat voor den
Eucharistischen Koning in Zijn land zal op-
eischen de eere, die hem toekomt.
Een verklaring van den Minister van
Biiitenlandsche Zaken.
Uit Genève wordt aan de „Msb." gemeld:
In verband met het Belgisch persbericht,
v.aarin het vermoeden wordt uitgesproken,
dat minister Beelaerts van Blokland ditmaal
van Karnebeek vervangen heeft als Neder-
landsch vertegenwoordiger bij den Volken
bondsraad, omdat minister Beelaerts van
Blokland persoonlijk met Vandervelde de
kwestie van het Nederlandsch-Belgisch ver
drag besprek enwilde, heeft minister Bee
laerts van Blokland mij gemachtigd tot de
verklaring, dat hij naar Genève gekomen fs,
omdat hij van oordeel was, dat ministers
van Buitenlandsche Zaken zooveel moge
lijk allen zelf hun land in den Volkenbonds-
haad behooren te vertegenwoordigen, zooals
ook Bénes, Briand, Chamberlain, Stresemann,
drag bespreken wilde, heeft minister Bee
laerts is dan ook voornemens ook in de toe
komst zoo eenigszins mogelijk steeds per
soonlijk Nederland in den Raad te vertegen
woordigen.
Dat Jhr. Beelaerts en Vandervelde gedu
rende hun gemeenschappelijk verblijf te
Genève, waar over alle mogelijke interna
tionale vraagstukken in persoonlijke gesprek
ken van gedachten werd gewisseld, ook de
Belgisch-Nederlandsche verhoudingen niet
onbesproken lieten, ligt voor de hand ver
klaarde onze minister mij.
Vrijdagavond waren op den maaltijd door
Jhr. Beelaerts van Blokland aan den Raad
aangeboden ook Vandervelde en de Brouc-
kère aanwezig.
In de M. van A. aan de Eerste Kamer
over het wetsontwerp tot verhooging van
hoofdstuk I der Staatsbegrooting voor het
dienstjaar 1926 wordt in zake het Paleis
op den Dam te Amsterdam nogmaals me
degedeeld, dat de zorg van de regeering
zich alleen uitstrekt tot den toestand van
het uitwendige van het Paleis. Nu is het
loslaten en afvallen van stukken steen in
de Burgerzaal en sommige andere ruimten
het gevolg van vroegere verwaarloozing
van het buitenonderhoud. Herstel hiervan
komt dus voor rekening van den Staat.
Dit herstel zal eerst worden ter hand ge
nomen, wanneer de oorzaak is weggeno
men. Daarom wordt de buitenrestauratie
in 1915 aangevangen en waaraan sinds
dien plus minus 721.200 is verwerkt
eerst ten einde gebracht. Inmiddels zijn
maatregelen genomen om door het nazien
en wegnemen van loszitende stukken ver
der gevaar te voorkomen.
Naar de Tel. verneemt, heeft de burge
meester van Utrecht, mr. J. P. Fockema
Andreae, ontslag genomen als bestuurslid
van de Vereeniging van Nederlandsche' ge
meenten, Mr. Fockema Andreae, die gedu
rende een viertal jaren het presidium der
vereeniging heeft vervuld, moet nu ook als
zoodanig aftreden. In de algemeene vergade
ring op 21 Juni te Haarlem, zal in de vaca
ture worden voorzien.
DINSDAG 21 JUNI.
HILVERSUM 1050 M. 12.00 Politieber. 12.30
2.00 J^unchmuziek door het A.N.R.O.-Lunchtric. Dick
Groeneveld, viool, A. v. Leeuwen, cello, P. Jochctnse,
piano. 5.006.45 Vooravondconcert door het A.N.R.O
orkest, o.l.v. Nico Treep. Soliste Mevr. v. Binr.en-
dijk-v. d. Burg, alt.— 6.45—7-15 Engelscbe les voor
gevorderden. 7.157.45 Engelsche conversatieles.
7.45 Politieber. 8.10 R. K. Radio-avond. Het K.R.O.-
orkest o.l.v. Martin van den Ende te Amsterdam. 1.
Marche Americain, Sousa. 2. La fille du regiment, Doni
zetti. 3. Spreker De Edelachtbare Heer A. H. Der!en,
burgemeester te Horn(L«? over 7e Leerjaar en 7-jarige
leerverplichting (Noodzakelijk in het belang van het
platteland, van het kinderrijke gezin, van het Zuiden
in het bijzonder). 4- Tapfer und Treu, Sousa. 5.
Silver Fern. Hope. 6. Zigeunerin, Balfe. 7- Hüte Dich,
Rich. 8. Die Posaunen von Jericho, Lindeman. 9. Re-
ponse a supplication, Paans. 10. Le Trcuvère, Tavan.
11. Ideale, Tosti. 12. Abschied der Gladiatoren,
Blankenberg. 10.30 Persber.
DAVENTRY 1600 M. 11.20 Daventry-kwartet en
solisten (contra, alt, tenor, viool, declamatie, banjo).
1.202.20 Orkest-concert. 3.15 Voorlezing. 3.20
Muziekles. 4.05 Fransche les. 4-35 Lezing How
one star hides another. 4-50 Variété. 5.20 Lezing
Hilday at home and abroad. 5.35 Kinderuurtje.
6.20 Dansmuziek. 6.50 Tijds., weerber., nieuws.
7.05 Dansmuziek. .7.20 Lezing: The Adelphi.
7.35 De sonates van Beethoven. 7-45 Lezing Eclipses.
8.05 Indische volksliederen door S. N. Chaturvadï.
.8.20 „A midsummer night's dream", van Shakespeare
Muziek van Mendelssohn. 8.20 Weerb., nieuws.
9.40 Lezing Music and the ordinary listener. 10.00
(Vervolg) „A midsummer night's dream". x i.oo1—12.20
Dansmuziek.
PARIJS „RADIO-PARIS" 1750 M. 10.5011.20
Concert. 12.502.10 Orkestconcert. 5.055.55
Trioconcert, (piano, viool, cello). 9.0511.00 Opera-
fragment, orkest, koor, solisten.
LANGENBERG 469 M. 1.252.50 Orkestconcert.—
5.506.50 Citherconcert. Vroolijke voordrachten.
8.50—10.40 Een avond in het groene Stiermarken. F.
Brandl, cither, de heer Ortner, vroolijke voordrachten.
Radiotooneel, met zang en muziek. 10.50 Sluiten.
KONIGSWUSTERHAUSEN 1250 M. cn BERLIJN
484 en 566 M. 12.207.15 Lezingen en lessen.
7.157.40 Gedichten van Greta v. Below. 9.2011.50
„Die Kreuzfahrer", een oratorium van N. W. Gade.
HAMBURG 394.7 M. 12.503.10 Orkestconcert.
8.20 „Das Me'odram", causerie. 9.35 „Die volks-
tumliche Ballade". Daarna tot 11.10 Dansmuziek.
BRUSSEL 509 M. 5.206.20 Dansmuziek.
8.2010.20 Concert. Orkest o.l.v. Flor Alpaerts.
Een vaste dag voor-de stemming.
De minister van Binnenlandschc Zaken
vraagt het advies van Ged, Staten
der provincies.
Met het oog op verschillende bezwaren,
die zich hebben voorgedaan, heeft de minis
ter van Binnenlandsche Zaken en Landbouw
een circulaire tot Ged. Staten der provincies
gericht, waarin de vraag wordt voorgelegd
of het naar hun meening uitvoerbaar zou
zijn, dat, evenals voorgeschreven was vóór
de Kieswet-wijziging van 1926, ook thans
een vaste dag werd aangewezen voor de
stemming ter verkiezing van gemeente
raden.
Naar aanleiding van een aan H. M. de
Koningin tijdens de algemeene ver
gadering van het Roode Kruis gezonden
telegram van hulde, ontving het hoofdbe
stuur hel volgende telegrafisch antwoord;
„Zeer gevoelig voor het Mij toegezonden
telegram, betuig Ik aan de leden en bet
hoofdbestuur van het Nederlandsche Roode
Kruis en aan de afgevaardigden der afdee-
lingen daarvoor Mijn oprechten dank en
voeg daaraan Mijn beste wenschen toe voor
het voortdurend streven van het Roode
Kruis in het belang van hen, die lijden."
WILHELMINA.
H. M. de Koningin-Moeder dankte even
eens voor het Haar gezonden telegram van
hulde.
Prins Hendrik heeft een belangrijke gift
geschonken aan het Koningin-Emma-fonds
(voor ouden van dagen boven de 80 jaar).
Verschenen is het jaarverslag van de Ver.
Nederland in den Vreemde over 1926.
Hieruit blijkt, dat het aantal leden belangrijk
is toegenomen. De jaarlijksche inkomsten
stegen in evenredigheid. Uitvoerig wordt
melding gemaakt van de werkzaamheden der
vereeniging. Verder bevat het jaarverslag
eenige mededeelingen der vertegenwoordi
gers in het buitenland omtrent hun werk.
Het geheele boekje van ruim 80 pagina's
geeft een goed overzicht van het werk der
vereeniging, Nederland in den Vreemde welk
werk zeker den steun van velen verdient.
In het verslag wordt o.m, het volgende
gereleveerd;
Onder leiding van onzen gezant te Athene,
Z.Exc. C. D. Schuller tot Peursum en van
Mr. J. N. J. E. Heerkens Thijssen, maakte
een gezelschap Nederlanders van 27 Sep
tember tot 5 October, een zeer goed ge
slaagden tocht naar Zuid-Slavië, waarbij
zoowel Belgrado als de hoofdsteden van
Kroatië en Slovenië (Zagreb en Ljubljana)
bezocht werden. Aan dezen tocht namen,
behalve een aantal groot-handelaren en
groot-industrieelen, ook het hoofdbestuurs
lid onzer vereeniging, de heer Mr. W. M.
Westerman en van de vereeniging „Neder
landZuid-Slavië", de heeren Mr. J. N. J.
E. Heerkens Thijssen en Mr. G. S. van Krie
ken deel.
Dank zij den energieken voorbereidingen
van den, helaas kort vóór den tocht over
leden, Consul-Generaal van Servië, den heer
M. Meerens en van Dr. Sumann te Belgrado,
van het Zuid-Slavische Ministerie van Bui
tenlandsche Zaken, onzen gezant te Athene,
tevens geaccrediteerd bij het hof van Bel
grado en te Zagreb, is alles uitnemend ver-
loopen.
De deputatie werd in officieele kringen
ontvangen, terwijl te Belgrado een banket
werd aangeboden door de regeerng.
Hier bood de deputatie tevens een contra
diner aan, waarbij aan de voornaamste auto
autoriteiten uit het geheele land aanwezig
waren. Uit de onderlinge besprekingen bleek
op ondubbelzinnige wijze het groote nut van
deze reis Vele onderwerpten van finan-
cieelen en economischen aard werden be
sproken en zullen ongetwijfeld aanleiding
geven tot het aanknoopen van nadere be
trekkingen op commercieel gebied, mede in
verband met het te verwachten Neder-
landsch-Zuidslavische handelsverdrag.
Ook vond de deputatie ruimschoots gele
genheid, de bewoners van Zuid-Slavië meer
bekend te maken met de cultuur van ons
land in het heden, zooals dat reeds zooveel
andere landen is geschied.
De heer Westrman heeft de film over Ne
derland te Belgrado, Zagreb en Ljubljana
vertoond, steeds voor een uitgezocht gezel
schap en oogstte veel succes, dank zij mede
de uitnemende voordracht die de heer Wes
terman daar hield. Vooral onze landbouw en
nijverheid wekten veel bewondering en het
nog bij enkelen bestaande geloof aan klom
pen en schilderachtige kleederdrachten,
werd zonder veel moeite verdreven. z
De deputatie legde een krans neer op het
graf van den onbekneden soldaat. De ver
schillende, zoowel bezochte als bezoekende,
nijveraars en financiers, toonden zich uiterst
tevreden, en zonder twijfel zullen nadere
relaties tusschen beide landen, als gevolg
van deze actie onzer vereeniging, worden
aangeknoopt.
Voor deze reis stelde de vereeniging een
belangrijke subsidie beschikbaar.
Vrij bewerkt naar BULWER LYTTON'S
„What will he do with it",
door JOS. P. H.'HAMERS.
9.
Hij ging daarop heen en hoe dicht het ge
drang ook wezen mocht, allen maakten
plaats voor den beroemden redenaar alsof
hij een vorst was. Hij kwam eindelijk aan
den boek en wekte den eenzamen gast uit
zijn mijmering op.
„Mijn waarde heer Hartopp, kent ge mij
niet meer, Guy Darrell?"
„Mijnheer Darrell!" riep de ex-burge
meester van Gatesburg, opstaande „wie zou
kunnen denken, dat ge mij herkennen
zoudt?"
„Wat!" zou ik mij die tien hardnekkige
kiezers niet meer herinneren, aan wien ik
tevergeefsch al mijn welsprekendheid ver
spild had? Gij kwaamt er bij en met de en
kele woorden tot hen: doe mij het genoegen
en stem voor Darrell, waren de mannen over
reed en hun stemmen gewonnen. Dat noem
ik welsprekendheid." Zachter voortgaande
vervolgde Darrell: „Die verwenschte kerel!
nog altijd loopt hij me nó. Och, mijnheer
Hartopp, mag ik u vragen wie die mijnheer
is met dat witte vest?"
„Poole", antwoordde Hartopp, „Wje hij is?
Een speculant. Hij werkt met een nieuwe
compagnie; men heeft mij gezegd dat zij
goede zaken maakt.
Williams mijn opzichter, een schrander
man, heeft aandeelen in die maatschappij
genomen en wilde dat ik het ook doen zou
maar het is mijn zaak niet. En die mijnheer
Poole kan een eerlijk man zijn, maar hij
maakt op mij geen goeden indruk. Ik ben
voorzichtig geworden; ik weet dat ik vat
baar ben om bedrogen te worden; ik heb
mij eens laten bedriegen en daarom mijd ik
speculatieve maatschappijen, vooral wanneer
dertig procent beloven en kopermijnen ex-
ploiteeren. De heer Poole exploiteert een
kopermijn.
„En drijft handel in koper, dat kunt ge aan
z'n gezicht zien! Als ik mij niet vergis, woon-
det gij e Gatesburg toen wij elkaar voor 't
laatst zagen"
„Daar woon ik nog, maar buiten de stad.
Ik ga zoo langzamerhand uit mijn zaken
en begin meer en meer van den landbouw
te houden. Maar ik heb kinderen en we le
ven in een tijd waarin deze een beschaaf
der opvoeding noodig hebben dan hun
ouders genoten hebben. Mijn vrouw meende
dat mijn dochter Marianne nog eenige viool
lessen moest hebben en daarom hebben we
voor den tijd van 6 weken een huis in Lon
den gehuurd. Die dame daar is mijn vrouw
met dien vogel in het huis, een paradijs
vogel, geloof ik. Williams zegt dat paradijs
vogels nooit tot rust komen. Die vogel op 't
hoofd van mevrouw Hartopp is een uitzon
dering. Hij heeft uren lang op haar hoofd
stil gezeten; eiken avond sinds we in Lon
den zijn."
„Dat is een goed teelten voor uw echtelijk
geluk."
„Moge het zoo zijn voor dat van Marian
ne. Zij zal in het huwelijk treden zoodra
haar opvoeding voltooid is; zij trouwt met
een zoon van uw ouders vriend, uw kiezer
Jessop van Ouzleford, en, onder ons gezegd
dat is de rede mijnheer Darrell, waarom
ik er in toegestemd heb naar Londen te
komen. Denk niet, dat ik een dochter naar
Londen zou brengen om haar opvoeding te
voltooien, als er niet een echtgenoot bij de
hand was die voor de gevolgen wil instaan.'
„Gij bezit nog uw oude wijsheid, mijnheer
Hartopp en ik ben zeker, dat zelfs uw ccht-
genoote u niet naar Londen had kunnen
krijgen, als ge er het nut niet van had inge
zien. Herinnert gij u nog,, dat ik eens gezegd
heb, dat het goed was, dat ge geen gebaren
koning waart, want dat ge een onweerstaan-
baren dwingeland zoudt geweest zijn?"
„Stil, stil!" fluisterde Hartopp angstig; als
m n vrouw u eens hoorde! Dat zou niet goed
wezen. Wat zijt ge een fijn opmerker, mijn
heer! Ik dacht dat ik goed iemands karakter
kon beoordeelen, maar ik ben er eens in
bedrogen geworden. Gij hebt u zeker nooit
laten bedriegen?"
„Gij vergist u", antwoordde Darrell, „maar
hebt gij u iaten beetnemen? Hoe dan?
„O, dat is f.nn lange geschiedenis. Het
was een oudachtig man, zoo aangenaam en
interessant mogelijk in gezelschap, maar niet
tetnin was hij een landlooper. En wat had
hij een betooverend lief kind bij zich! zijn
kleindochtertje. Ik dacht dat hij een wilde
knaap kon geweest zijn in z'n jeugd, maar
dat hij een man was in 't bezit van gevoel
van eer."
Darrell, die volstrekt geen belang stelde
in dit verhaal, onderdrukte een geeuw en
dacht bij zich zelf; wanneer zal het uit zijn?
Maar de heer Hartopp vervolgde:
„Denk eens aan, mijnheer juist toen ik tot
mij zelven zeide: ik ken dat karakter; ik heb
me nog nooit in iemand bedrogen, komt
daar een knappe kerel aan, 's maps eenige
zoon en vertelt mij, of liever laat de dame
die bij hem was, vertellen, dat die charmante
oude heer, ipet z'n hooggespannen eerge
voel, een gewezen gevangene was; hij was
veroordeeld omdat hij zijn patroon bestolen
had."
Bleek en ademloos luisterde Darrell thans
niet meer onverschillig.
„Die gewezen gevangene, hoe heette hij?"
Hij noemde zich Chapman, maar de naam
van zijn zoon was Losely, Jasper Losely."
„En ge spraakt van een klein meisje?"
vroeg Darrell zichtbaar ontsteld.
„Ja, de dochter van Jasper Losely; hij
kwam haar opeischcn met een volmacht var
de overheid. Dc oude deugrret had haar weg
gevoerd om haar zijn bedelkunsten te loe
ren, denk ik. Gelukkig dat zij toen onder j
mijn bewaring was. Ik gaf haar aan haar
vader en aan de dame die er zeer fatsoenlijk i
uitzag, terug. Zij zal een bloedverwante ge-1
weest zijn, denk ik." 1
„Hoe heette die dame?"
„Crane."
„Crane, Crane", mompelde Darrell, alsof
hij zich te vergeefs die naam trachtte te
binnen e brengen, „En hij" zeide dat het
kind z'n dcchter was; zijt ge daar zeker
van?"
„Zeker zeide hij dat, en de dame ook.
Maar kent gij hen misschien mijnheer?"
„Ik? Neen, ik ken hen alleen bij naam.
Hij zijn leugenaars doortrapte leugenaars."
„Nu", zeide Hartopp, „ik heb hen nooit
weer gezien. Maar gij houdt het er dan voor,
dat de vader wezenlijk 'n deugniet kan zijn
wiens schuld bewezen was? Zou er geen
verontschuldiging voor hem zijn? geen ver
zachtende omstandigheid? Er was iets in
dien man, mijnheer Darrel, waardoor men
hem moest liefhebben, letterlijk lief hebben
toen ik zeggen moest, dat ik het kind, dat
hij mij had toevertrouwd over gegeven had
en ik zijn smart zag, gevoelde ik mij zelf als
een misdadiger."
Darrell zeide niets, maar de uitdrukking
van zijn gelaat was geheel veranderd; hard,
streng, mecdoogenloos, het gelaat van een
onverbiddelijken rec'.itcr.
„Mij dunkt", zoo klonk ;t eindelijk uit z'n
mond, dat wij beiden veei te lang gepraai
hebben over een troep bedriegers, mijnheer
Hartopp, cn ik zou U raden, zooveel moge
lijk de betrekking, waarin gij tot hen gestaan
hebt, uit uw eerlijke herinnering te verban
nen cn nooit voor andere ooren het verhaal
te doen, dat gc mij gedaan hebt. Mannen van
eer moeten dc gedachte zelfs, die hen nader
tot zulke schelmen brengt, in zich versmo
ren."
Daarna ging Darrell plotseling en zonder
plichtsplegingen weg, drong snel door de
menigte heen, verwaardigde mevrouw
Haugthon in 't voorbijgaan nauwelijks met
groet, gaf op Lionel in 't geheel geen acht
en haastte zich den trap af. Hij was in groo<
ongeduld bezig zijn mantel in de achter
kamer te zoeken, toen een stem achter hem
zeide: „Laat mij u helpen mijnheer!" Hij
keerde zich met een toornige beweging om
en zag den heer Adolphus Poole voor zich.
„Mijnheer!" riep Darrell uit uw indringen
verveelt mij; u gelieve er een einde aan te
maken!"
„Ik vraag U wel excuus", antwoordde
Poole, nijdig grijnslachend. „Ik behoef mij
aan niemand op le dringen; maar ik verzoek
U mij te geloeven, dat. als ik met U wilde
kennis mr,ken,het enkel geschiedde, om U
dienst." Hier liet hij z'n stem dalen tot den
fluistertoon en legde zijn vinger tegen zijn
een dienst te bewijzen, een bijzonderen
neus. „Daar is zekere Jasper Losely, mijn
heer; ik houd niet van kwaad stoken. „Tk
eerbiedig familiegeheimen. Mischien zou ik
U van dienst kunnen zijn, misschien ook
niet."
Wordt vervolgd.
