ANTON B0SSE
Brieven uit België,
I
Het godsdienstig probleem in de Amerikaansche school.
BOTANISEERPERSEN
HERBARIUMS
.5
NIEUWE
Derde Blad
HAARLEMSCHE COURANT
Donderdag 23 Juni 1927
,Voor het .vertrek krijgt elke zieke, die aan het triduum deelneemt, een
bouquetje bloemen.
'ik
Het Ziekentriduum in de St. Liduinakerk. Van het ziekentriduum in de
Rijksstraatweg, maakte onze fotograaf eenige opnamen. Hierboven de
handoplegging door de geestelijken.
St. Liduinakerk aan den Schoter-
indrukwekkende plechtigheid der
AAN DE SPITS!
DE DERDE ETAPPE IS BEREIKT!
PLANTENPERSEN
12 BARTELJORISSTR. 12
HONKBAL.
LUCHTVERKEER.
De HollandIndië-vlucht.
Ecu foto, die de drukte bij de
naar
kerk
huis
in beeld brengt,, toen de zieken weei
terugkeerden.
J. H. R. Haguire, C. S, V. geeft in het
Katholieke tijdschrift „America" een inte
ressant verslag over het resultaat van zijne
onderzet k;rgen omtrent het religieuze pro
bleem op schelen. Naar aanleiding van her
haalde klachten van katholieken, dat ka
tholieke onderwijzers wegens hunne gods
dienstige overtuiging achteraf werden gezel,
heeft hij met ondersteuning van den Bis-
schep van Springfield, Illinois, een onder
zoek ingesteld, in hoeverre deze klachten
reden van bestaan hadden. Hij begon daar
mede aan 954 geestelijken van den staat
Illinois vragenlijsten in te zenden, met ver
zoek nadere bijzonderheden te willen geven
over onderwijzers, die zich hadden be
klaagd. Hoewel hij deze aangelegenheid op
eene zeer vertrouwelijke manier behan
delde, was het resultaat niet zeer bemoe
digend; op al zijn brieven ontving hij
slechts 44 antwoorden. Een ïondvraag aan
leiders van 85 katholieke instituten van
enderwijs bleef eveneens zonder resultaat;
hierop ontving hij slechts 9 antwoorden. Hij
wendde zich nu tot de onderwijs-autorieten
zelf en stelde hierbij de volgende vragen:
a. Is het gebruikelijk, dat de autoriteiten
bij de sc-llicitaties naar vacante betrekkin
gen over het algemeen naar de godsdien
stige qyertuiging der sollicitanten vragen?
2. In hoeverre is deze overtuiging bij het
kiezen van een candidaat doorslaggevend?
3. Welke godsdienst of confessie is vol
gens Uwe meening de minst gunstige?
4. Welke meening heeft U omtrent eene
toe- of afname van het rekening houden
met de godsdienstige overtuiging van een
sollicitant?
5. Zoo het werkelijk mocht blijken, dat
de godsdienstige overtuiging van een solli
citant voor het verkrijgen der vacante be
trekking in zijn nadeel is, zoudt U dan een
wet goedkeuren, die zulks in de toekomst
zcude verhinderen?
6. Zijn U misschien bepaalde gevallen
bekend, waarin de sollicitant door zijne
godsdienstige overtuiging werd behandeld?
interessant is het, dat thans bijna alle
gezonden brieven werden beantwoord en
wel met het volgende resultaat:
Op vraag: 1. Ja, 26 neen 43;
2. van groote beteekenis; 6, niet van be-
teekenis: 46, neen 9.
3. katholiek: 29, Protestant: 10. Joden: 2;
4. onveranderd gebleven: 19, toenemend:
4, afnemend: 37;
5. ja: 6, neen: 61;
6. ja: 19, neen: 43.
Volgens de antwoorden op vraag 1 kan
worden vastgesteld, dat in werkelijkheid
met de godsdienstige overtuiging wordt re
kening gehouden, al is dit ook niet op alle
scholen het geval. Pater Haguire maakt
melding van een schrijven van een bureau,
door welks tusschenkomst onderwijskrach
ten kannen worden aangesteld, welk schrij
ven typeerend is voor de heerschende toe
standen: In den geheelen staat heb ik
steeds ondervonden, dat in de eerste plaats
naar de godsdienstige overtuiging wordt ge
vraagd. Ik beweer en houd vol. dat er nog
nooit een tijd is geweest, waarin niet naar
de godsdienst werd gevraagd; naar mate
de Klu Klux Klan aan invloed toenam1,
werd ook deze vraag meer en dringender
gesteld. Er zijn schoolautoriteiten. die over
de godsdienstige gevoelens van hunne on
derwijzers niets willen weten: andere
daarentegen, voornamelijk op kleine plaats
jes vragen uitdrukkelijk hiernaar. Ik geloof
echter, dat met het afnemen der macht der
Ku-Klux-Klan deze vraag hoe langer hoe
minder zal worden gesteld.
Een ander deelt mede, dat vroeger de
katholieken zeer werden achtergesteld: in
de laatste 20 jaar werd dit minder, doch
sedert den wereldoorlog is het weer erger
geworden. Eenigen geven hun leedwezen
daarover te kennen, dat zulke vragen, ge
heel tegen den geest der grondwet in, moe
ten worden gesteld. Iemand uit toonaange
vende kringen gaf als zijne meening te ken
nen, dat er geen vrede kan zijn, wanneer
een katholiek onderwijzer naar een pro-
testantsche streek wordt overgeplaatst of
een aanhanger van de Ku-Klux-Klan naar
een streek, waar de meerderheid katholiek
is. Hiermede is gezegd, dat het op eigen
schade uitloopt, wanneer de wet erlangt,
dat de confessie geheel zal worden uitge
schakeld. Uit de antwoorden op vraag 3
blijkt, dat de katholieken het meest hier
onder hebben te lijden: velen schrijven dit
aan den invloed der „Ku-Klux-Klan toe.
De antwoorden op vraag 5, stemmen vrij
wel met elkaar overeen; en wel door de
meening, dat een dergelijke wet geheel
overbodig zoude zijn, heel gemakkelijk te
ontduiken en geheel in strijd met den Ame-
rikaanschen geest.
De antwoorden op vraag 5 stemmen vrij
vangen, die speciale gevallen met alle bij
zonderheden noemden. De meeste onderwij
zers hadden geweigerd nadere inlichtingen
te verstrekken uit vrees hunne betrekking
weer te verliezen. Zoo was het niet mo
gelijk inlichtingen over een speciaal geval
te verkrijgen, in weerwil van een positieve
bewering van een onderwijzer, da', in de
voorsteden van Chicago geen school te
vinden is, waar katholieke leerkrachten
worden aangesteld. Het resultaat dezer na-
vorschingen is daarom niet bijzonder bevre
digend, als vaststaand feit kan echter wor
den aangenomen, dat het berokkenen van
nadeel wegens een godsdienstige overtui
ging effectief bestaat. Thans gaat het om
de vraag, hoe of dit on-Amerikaansche mis
bruik uit de wereld te helpen is. Als het
meest werkzame middel hiertegen heeft
men voorgesteld elk geval dat bekend
wordt, openbaar te maken, hiervan mede-
deeling te doen aan de kerkelijke autori
teiten en direct de pers in te lichten. Ver
der het oprichten van een bureau, door
welks bemiddeling katholieke leerkrachten
kunnen worden aangesteld en dat van alle
vacante betrekkingen op de hoogte is. Het
ware de plicht van elk Amerikaan hiertoe
mede te werken, want het strekt1 een staat
nu juist niet tot eer, wanneer zij aan den
eenen kant van het zegenrijke werken der
katholieke kerk cxp schoolgebied profiteert
en aan den anderen kant de katholieken
tegen onrechtvaardigheden niet beschermt.
K
bijihun katholieke RegeeririgscolTtega's? Wat
zouden, verder, de socialistische gemeente
raadsleden gedaan hebben, wanneer ze, zoo
als te Antwerpen, met de katholieken een
verdrag sloten, waarbij werd bepaald, dat
de vrije scholen van gemeentewege dezelfde
voordeelen zullen genieten als de officieele
scholen?
Het gevaar van ruitenbreken was angst
wekkend groot. Al de tact van een Caniel
Huysmans, al de sluwheid van een Vander-
velde, hebben dan ook ternauwernood het
smijten met motie-kareelen kunnen verhin
deren. En dan heeft onze internationale
minister van Buitenlandsche Zaken zich een
woord laten ontvallen, dat bij de katholie
ken niet het eene oor in en het andere'uit is
gegaan, en dat, zoo het dan ook 't grommend
onweer der fanatieke spelbrekers wist te
doen afdrijven, toch tevens de katholieken
heeft gewaarschuwd voor het onvermijdelijk
terugkeeren van die donderwolk.
„Het heden afschaffen der toelagen, aan
de vrije scholen verleend, zou een onver
geeflijke tactische fout zijn," verklaarde
Vandervelde op de woelige vergadering.
„Het verwerpen der subsidieering staat ge
lijk met het herstellen van de katholieke j
eendracht, onmiddellijk, en over gansch de
lijn."
Voor eenmaal toch en het gebeurt te
zeldzaam, dan dat we 't niet graag zouden
ondermijnen sprak de nationale interna-
tionale minister daar waarheid, wat betreft
de katholieken. Inderdaad, dezer jammerlijke
verdeeldheid op politiek en economisch ge
bied verdeeldheid uitsluitend voortko- j
mend uit het gemis aan aanpassingsvermo-
gen van zekere personen, die maar niet
willen voelen, niet willen begrijpen, dat we,
sinds 1914, op politiek en economisch ge
bied wel een eeuw ouder geworden zijn,
die jamerlijke verdeeldheid zou dadelijk
wijken voor nauwe aaneensluiting, moest,
door het afschaffen van de toelagen aan het
vrije onderwijs, de heillooze school-oorlog
weer terug ontbranden. Want hoe conser
vatieven of katholieke democraten ook
verschillend mogen denken over sommige
punten van louter stoffelijken aard: op stuk
van godsdienst zijn allen het onvoorwaar
delijk eens. En vooral waar de christelijke
opvoeding van het kind in het gedrang
moest komen, zou de alles beheerschende
zorg voor de ziel zelfs de wijdste meenings-
kloven overbruggen.
Bij de klaarheid, die de waarschuwing van
den socialistischen leider ons heeft ge
bracht, nopens zijn politieke bedoelingen en
die van zijn partij, heeft zij ook nog eens
helder het weinig degelijke, het slingerige
van de socialistische principes in 't licht ge
steld.
Die principes worden maar zuiver gehou
den, wanneer zulks aan de belangen van het
oogenblik niet schaadt. Zouden ze dit wèl,
dan worden ze opgeborgen, tot gunstiger
tijden. Wat dus hierop neerkomt, dat, bij de
socialisten, de belangen van het oogenblik
den voorrang hebben op de principes. Ver
mits het te voorzien is, dat een toepassen
van die principes de zoozeer door hen ge
vreesde eendracht der katholieken in de
hand zou werken, eendracht, waarvan zij, de
socialisten, dra de voor hen zeer nadeelige
gevolgen zouden ondervinden, hebben de
aanvoerders hun vendels bezworen, voor-
loopig op de tanden te bijten, niet aan te
dringen, hun principieel anti-clericalisme
nog wat in de wachtkamer op te houden, om
toch maar het tot stand komen van het
katholiek blok te ontwijken, en de zetels der
huidige socialistische ministers niet in ge
vaar te brengen....
Loutere opportunifeitspolitiek. Principes-
gesjacher. 't Verkiezen van de schotel
linzen.
En, tegenover de zoo volstrekt billijk
vordering der katholieken, ook geen toe
geven ter wille van de rechtvaardigheid.
Enkel wegens het nadeel, dat een her
nieuwen van de vroegere onrechtvaardig
heid der subsidie-weigering den anti
katholieken zou kunnen berokkenen.
Treurige mentalieit! Een in grondbeginsel
rechtvaardige zaak blijft zulks toch, ondanks
de partijkleur var, hen, wien ze gebeurlijk
zou ten goede komen Haar slechts aan
vaarden onder den drang der omstandighe
den, is openlijk getuigenis afleggen, dat
men zonder bezwaar die rechtvaardigheid
zou kreuken, moest die drang der omstan
digheden ophouden. Wat een zeer duidelijke
omschrijving is van het stelsel, dat men te
genover de tegenpartij onrechtvaardig mag
zijn naar verkiezen en dat in politiek niet
de eerlijkheid, maar wel de geslepenheid
de te volgen gedragslijn moet trekken.
Het woord komt van zeer hoog.
Het lokt naar zeer laag.
«Si-ma
allen kan ik gerust de vaste verzak iring
geven, dat zij heden onzen grijzen Bisschop
heerlijke en gelukkige momenten hebben be
zorgd.
Onze Katholieke Middenstandsorganisatie
heeft dan uiteindelijk de plaats ingenomen,
waarop zij krachtens het getal R.K. Handel
drijvende en Industrieele Middenstanders in
onze stad recht had, de plaats, welke dezen
verplicht zijn te bezetten.
En het gevoel en de plicht om aan de
groote dankbaarheid uiting te geven, welke
thans in mijn hart leeft, jegens al degenen,
die °P allerlei wijzen deze heerlijke ge
beurtenis hebben mede helpen tot stand
brengen, zouden mij er toe kunnen brengen
om in eindelooze gedetailleerde erkentelijk-
zijn wat wij op den feestdag van vandaag,
op den Gedachtenisdag van den H, Apostel
Paulus, lezen
Malth. 19:
ia het H .Communiegebed,
S, .V'J.'.'4-.a v!
'V'
OPPORTUNITEITS-RECHT V AARDIGHEID.
De Belgische socialistische partij, die
sinds ettelijke jaren de marxistische leer
langsom minder integraal toepast, al houdt
zij uiterlijk nog aan de letter van die leer,
heeft op haar jongste Sinxencongres weer
een bewijs te meer geleverd van hare gees
telijke ontreddering, hare verdeeldheid
inzake leidende grondbeginselen, en haar
mangel aan vasten grondslag voor het voort
bouwen, in zekerheid, van den toren harer
politiek.
Altijd is in België, de schoolquaestie het
brandpunt geweest van den strijd tusschen
de partijen. De katholieken hebben daarbij
donkere dagen gekend. Dagen van vervol
ging en broodroof, door de andersdenkenden
aangewend, om door het brengen tot ellende
datgene te winnen, wat ze niet door over
reden, door overtuigen konden bereiken;
de ziel van 't kind, de ziel van 't volk. Doch
in de donkerte van die dagen, gloorde des
te schooner de glans van ons katholiek ge
loof. Want waar haar, onwettig en oneerlijk,
door de bewindvoerende secretarissen alle
toelage, alle toegemoetkoming wederrechte
lijk ontrukt werd, daar wist de katholieke
bevolking het godsdienstig onderwijs harer
kinderen tóch te redden en op peil te hou
den, door jaarlijks vrijwillig milnoenen af te
dragen tot instandhouden en bijbouwen van
katholieke scholen.
Dat het evenwel een schreeuwende on
rechtvaardigheid was, den katholieken een
zoogenaamd neutraal officieel onderwijs te
willen opdringen, of hen te dwingen tot het
geheel uit eigen zak bekostigen van een met
hun godsdienstige opvatting strookend on
derwijs, terwijl zij ondertusschen tevens,
door het betalen der belastingen, nog hun
volle aandeel in de uitgaven van hun zoo
genaamd neutraal officieel onderwijs moes
ten bijdragen, zal iedereen wel beamen', die
eventjes zijn blauwen of rooden bril wil
afnemen en de dingen in hun werkelijke
kleur bekijken.
De katholieken hebben dan ook niet
opgehouden, het standpunt van gelijkelijke
bedeeling der twee soorten van scholen te
verdedigen. Het was de princiepsquaestie,
rond dewelke, bij verkiezingen, het heftigst
gevochten werd. En geleidelijk wonnen de
katholieken terrein, bij zooverre, dat ze er
thans toe gekomen zijn, van Rijkswege voor
hun vrije scholen een toelage te ontvangen
tot bet betalen hunner leerkrachten. Doch
ze blijven instaan voor het dekken der
overige, nog aanzienlijke kosten van bouwen
en onderhouden, verwarmen en meubileeren
der lokalen.
In de plaatsen, waar de katholieken een
machtige groep uitmaken in den Gemeen
teraad, en waar zij tevens de macht van
hun groep weten te doen gelden, is het,
zpoals aanvankelijk te Antwerpen,en na
derhand nog in andere gemeenten, tot een
vergelijk gekomen tusschen hen en de ver
tegenwoordigers der tegenpartijen. Vergelijk
waarbij beslist werd, de vrije scholen op
denzelfden voet als de officieele scholen te
bedeelden, wat betreft de geldelijke tus
schenkomst van het gemeentebestuur.
Die regeling, hoe billijk, hoe logisch ook,
heeft, heel wat klokjes aan 't klingelen
gebracht van de blauwe en roode beiaar
den. En de ontevredenheid, de woede van
vele socialisten, wegens die toegeving van
sommige hunner partijge'nooten in Kamer,
Senaat of Gemeentebestuur, kwamen dan
ook dreigend tot uiting op voormeld Sinxen
congres.
Er werd door menig redenaar kristalklare
wijn van onverzoenlijk anti-clericalisme ge
schonken. We betreuren het, gewis, dat re
delijke schepselen zoo onredelijk blijven oor-
deelen en handelen. Doch we verheugen er
ons tevens over, dat ze zich zoo duidelijk
uitgesproken hebben. Aan een vast-omlijnd,
scherphoekig, anti-clericalisme hebben we
een gemakkelijker te bekampen tegenstre
ver, dan aan een met verdraagzaamheids
lappen gecamoufleerd sectarisme, dat dui
zenden eenvoudigen en tienduizenden half-
slachtigen bedrieglijk meelokt naar 't
vijandelijk kamp, op 't gepijp van 't be
kende deuntje, dat socialisme zich niet
inlaat met godsdienst-quaesties, en ook ka
tholieke arbeiders zich er dus kunnen bij
aansluiten. En uit de algemeene instem
ming, welke die schenkers van den kristal
helderen anti-clerical«n wijn te beurt viel
op het Congres, bleek ten overvloede, dat
hun drank den godsdiensthaat van al de
aanwezige afgevaardigden leschte.
Het dreigde dan ook uit te loopen op
een besliste oorlogsverklaring, op een laken
van de tactiek der enkele roode leiders,
die gecapituleerd hadden voor de eischen
der katholieken op schoolgebied, en op het
stellen, als hoofdpunt van het socialistisch
politiek program, dat voortaan alle toelage
onverbiddelijk zou geweigerd worden aan dé
katholieke vrije scholen, zoowel van Regee-
ringswege als van gemeentewege, in die
plaatsen waar de socfalisten over stemmen-
macht beschikten.
Dat hadde menig kopstuk in zeer nauwe
schoentjes gebracht. Wat zouden, onder
andere, de socialistische ministers gedaan
hebben, waren ze met die ukase gekomen
Katholieken van Haarlem, en dus trouwe
lezeressen en lezers van ons Roomsche Or
gaan, ik noodig U allen uit met mij op te
staan en de houding aan te nemen....
Want, daar komt aangetreden een Keur
vendel, de Propagandisten der Organisatie
van Haarlem's Roomsch Katholieken Han-
deldrijvenden en Industrieelen Middenstand,
de Garde, uit leeken, maar óók uit Pries
ters saamgesteld.
Brengen wij hun gezamenlijk het eeresa-
luut, want de zóó moeilijke Opdracht, welke
zij met opstaan, in de plechtige Installatie
vergadering, beloofden te zullen uitvoeren,
zij hebben er zich van gekweten op een
wijze, welke be- en verwondering wekken
moet en zal.
Twee feiten, waaraan niet meer te twij
felen valt, hebben zij met hun volhardend
werken weten te bewerkstelligen, feiten,
welke een eer1 vormen voor de ons allen
zoo dierb're Roomsche Zaak, feiten ook,
welke een unicum mogen genoemd worden.
Want hier mag toch allereerst de vraag
gesteld worden, of het óóit in ons Neder
landsch Organfsatieleven is voorgekomen,
dat een 20-jaren lang bestaande Vereeni-
ging in het tijdvak, liggend tusschen 16 Mei
en heden, 30 Juni, alzoo in zes weken tijds,
haar ledental verdubbelen zag? Verdub
belen?
Neen, nog sterker!
Van 252 op 15 Mei heeft thans heden
avond het ledental der R.K, Middenstands-
vereeniging iu onze Bisschopsstad het cijfer
539 bereikt. Een ledenaanwinst dus van
niet minder dan 287 leden, dat is ruim
HONDERD EN TIEN PROCENT!
m. spade, draag- enomhangriem
f2.75, f2.90, f3.40 en f3.75
f 1.60, f 2.—, f 2.90
f 2.—, f 2.80 en f 3.50
heidsbetuigingen te vervallen.
Ik zal dat niet doen ik deed dat reeds
vroeger en zal het bij deze algemeene
uiting laten.
Het is met sprongen gegaan deze zeld
zame en zoo welgeslaagde Propaganda
actie!
De welbekende Parochieele Propaganda
week stond den eenen dag na den anderen
in het teeken van successen en na beëindi
ging derzelve mochten wij op V/oensdag, 25
Mei, het artikel schrijven, getiteld:
„DE TWEEDE ETAPPE BEREIKT!"
Begonnen met 252 leden steeg tijdens
deze Propagandaactie het ledental tot bij de
400 en blijde kon een stijging van circa
57 pCt. geconstateerd worden.
En toen kondigden wij aan, dat over een
maand de derde étappe zou worden bereikt,
n.l. wanneer we „aan de spits" zouden ko
men te staan.
Die derde étappe zou op 1 Juli worden
overschreden!
Maar dit beteekende, dat nog 130 leden
zeker moesten aangeworven worden.
Het was duidelijk, dat dit laatste werk
moest geschieden door de Propagandisten
die zich op de Parochieele Vergaderingen
tijdens de Propagandaweek hadden aange
meld.
Een zwaar werk, inderdaad, lag voor den
boeg!
Maar onze propagandisten zijn aan het
werk gegaan en onmiddellijk!
Toen zij dan ook op 2 Juni plechtig gein
stalleerd werden in een Feestvergadering,
welke te houden welverdiend was, toen kon
reeds worden medegedeeld, dat, dank zij
den voorarbeid der propaganda, inmiddels
het ledental gestegen was tot.... 442!
Op dien avond kwamen er dus nog een
kleine honderd leden te kort om met succes
de derde étappe te kunnen bereiken.
En in de stemming, waarin het verloop
dezer Feestvergadering hen bracht, aange
vuurd vooral door het bezielend woord van
den Feestredenaar, dén heer Chr. M. Jan
sen, zijn zij daarna aan het werk getogen
zij gaven op die vergadering hun woord en
heden, op 30 Juni, lossen zij die belofte in
Deze prachtpraestatie, in den waren en
eed'len zin des woords, is geleverd, eerst
door onze E. E. Geestelijkheid en, in tweede
instantie, voltooid door onze wakk're Pro
pagandisten.
Doch, het tweede, wat bereikt is in onze
Stad en dat het Katholieke har' nog'warmer
doet kloppen, dat is, wat wij lot opschrift
voor dit Jubelartikel kozen: wij slaan thans
met onze Katholieke Organisatie
AAN DE SPITS!
der Middenstandsorganisaties in onze stad.
Wij zijn thans in ledental de sterkste, de
grootste Organisatie!
Dat is het groote, het blije feit van den
dag!
En allen, die dit bevorderd hebben, die
onder dit werk met ons hun schouders ge
zet hebben, die in zes weken tijds bewerkten
dit- vreugdevolle feit, „noch nie dagewesen"
in Haarlem's Organisatiehistorie, aan die
„DE HAARLEMSCHE R.-K. MIDDEN-
STANDSVEREENIGING STAAT AAN DE
SPITS!"
Wij geven hier de specificatie van ons
Ledental, bijgewerkt tot 30 Juni, over de
negen Parochies onzer stad:
1. Parochie H. Antonius (Nieuwe Groen
markt) 106 leden;
2. Parochie H. Joseph (St. Jansstraat) 101
leden;
3. Parochie H. Bavo (Leidsche Vaart) 81
leden; 1
4. Parochie O. L. Vrouw Rozenkrans en
H. Dominicus (Spaarne) 75 leden;
5. Parochie H. Joannes de Dooper (Am
sterdamstraat) 52 leden;
6. Parochie H. Liduina (Rijksstraatweg) 47
leden;
7. Parochie H. H. Elisabeth en Barbara
(Paul Krugerstr.) 33 leden;
8. Parochie Allerheiligst Hart (Kleverpark)
22 leden;
9. Parochie H. Bavo (Oud-Schoten) 6
leden;
10. Verspreide leden. 16 leden.
Totaal 539 leden.
De R.K. Middenstandsvereeniging te Haar
lem aan de spits gekomen, tijdens het
Octaaf van het Feest van bet Allerheiligst
Hart, op welks feestdag haar propagandis
ten vóór baar HanzealtaaT neergeknield, het
Goddelijk Hart op den morgen van Vrijdag,
25 Juni 1.1., hebben afgesmeekt Zegen over
hun heerlijken arbeid.
287 Katholieke Handeldrijvende en Indu
strieele Middenstanders zijn thans tot bun
Roomsche Organisatie toegetreden!
287 Katholieken, die blijkens hun toetre
ding hebben bewezen gehoorzaam te willen
zijn aan ons Kerkelijk Gezag, onzen Bis
schop.
Naast onzen need'rigen en onwaardigen
dank moge op hen heden van toepassing
„Voorwaar, IK zeg u, gij, die alles
„verlaten hebt en MIJ gevolgd zijt. gij
„zult het honderdvoud onlvjmgen tn
„het eeuwig ie ven bezitten."
In deze heerlijke belofte van den God-
delij-ken Zaligmaker Zeiven zullen onze
nieuwe leden de voldoening vinden voor
hun besluit om aan het dringend verlan
gen van hun Bisschop gevolg te geven.
Maar nu verder?
Zeker, deze buitengewoon belangrijke
vraag mag hier thans wel op de eerste
plaats gesteld worden.
Haar te beantwoorden is evenwel vrij
eenvoudig.
Verder? vraagt Gij.
Natuurlijk naar de vierde étappe!
Deze zal zijn bereikt, wanneer onze grijze
Bisschop zijn Jubileum gaat vieren, in het
najaar dus van 1928!
Dan zullen wij, vóór den Drager van ons
Kerkelijk Gezag neergeknield, met trots
kunnen zeggen: „Zie, Monseigneur, onze
Organisatie telt thans zooveel leden, de
Haarlemsche R. K. Handeldrijvende en Indu
strieele Middenstand leveren U in den
avond Uws levens het bewijs, dat zij U niet
ongehoorzaam willen zijn, zij bandhaven de
traditie hunner Voorvaderen, die geld en
goed en have veil hadden voor onze Room
sche Zaak, zij zijn over de heele linie, zooals
U dat van hen eischt, georganiseerd in de
R. K. Organisatie!"-
Maar, mijne lezers, voornamelijk mijne
mede-middenstanders, om die verklaring te
kunnen afleggen, naar waarheid, dan moet
en dan zal er nog héél wat gebeuren!
Want, we mogen nu wel prat gaan op, we
mogen nu wel juichen over de aanwinst van
zóóveel nieuwe leden, we mogen er met
recht trotsch op zijn, dat we thans in ons
Haarlem aan de spits staan, maar, het feit is
niet te weerspreken, wij maken met onze
Katholieke Organisatie, thans 539 leden tel
lend, nog een zeer treurig en poover figuur,
wanneer we letten op het aantal ter Kerke
gaande R. K. Handeldrijvende en Indu
strieele Middenstanders in onze stad.
Welnu, dat is eind volgend jaar veranderd!
Tenminste, wanneer we mogen blijven
rekenen op den krachtigen steun en de
onvermoeide medewerking onzer E.E. Gees
telijkheid en onzer wakkere leeken-propa-
gandisten.
Met God's onmisb're zegen en met hun
hulp gaan we daarin slagen!
En wij zullen harder ons moeten inspan
nen dan onze broeders, de werklieden
Immers, aan degenen uit hun kamp, die
niet-Katholiek, en dus praktisch gesproken,
socialistisch georganiseerd zijn, worden de
H.H. Sacramenten geweigerd.
Die groote bescherming geniet uiteraard
onze Organisatie niet en wij zullen steeds
zeer hard moeten blijven 'werken.
WAT ZAL NU ONS PROGRAM VAN
ACTIE MOETEN ZIJN?
Op de allereerste plaats, nu wij aan de
spits staan en vasten grond onder voeten
hebben gekregen, allereerst:
Behouden, wat wij thans hebben!
Dus; de 539 leden, die wij thans hebben,
krachtig aan onze Vereeniging binden door,
zoo mogelijk, nog harder dan tevoren, voor
hun godsdienstige, voor hun materieele en
voor hun persoonlijke belangen te gaan
arbeiden.
Een vereeniging, welke na zoo'n uitdijing
van ledental geen krachtige actie zou
blijven voeren, is a priori ten doode opge
schreven en geraakt weldra in een nog
dieper verval.
We zullen dan ook beginnen, inzonderheid
den nieuwen leden, spoedigst te gaan mede-
deelen al de faciliteiten, welke de Organi
satie hun biedt. Werken dus, onvermoeid
werken, om de leden aan hun vereeniging
te binden en hun het besef bij te brengen,
dat zij zich gelukkig en veilig mogen reke
nen onder de schutse der Roomsche Organi
satie.
Een niet gemakkelijke taak?
Dat geven we toe! Doch daar is voor
noodig de leiding van een hartelijk meewer
ken en krachtig bestuur!
En het tweede deel van ons Program van
Actie zal zijn:
De bonderden Kath. Handeldrijvende ea
Industrieele Middenstanders uit deze stad,
thans nog buitenstaanders, binnen het raam i
dep Roomsche Organisatie te brengen.
Propagandisten, leest gij dit?
Minstens 1J4 jaar lang ligt er voor u een.
zware, rustelooze arbeid en een groote,
verantwoordelijke taak.
Maar, gij hebt die taak vrijwillig op u ge-
nomen en het is voor u een eerezaak gewor
den, u ook met eere van uwen plicht te
kwijten.
Dezer dagen hoorde ik reeds van enkelen,
dat zij in hun Parochies geen ongeorgani
seerden meer kenden....
Daarom zal ik eind Juli, ten dienste der
Propagandisten, een Adresboek gaan saam-
stellen, Parochies- en Beroepsgewijze, vatr
die Kath. H. en I. Middenstanders, welke tot
nog toe, helaas, in de Ledenlijst der Room
sche Organisatie niet zijn te vinden.
Dan, bij bet doorbladeren van deze lijst,
zullen de haren van v^len te berge rijzen!
De kunst voor u en voor ons allen, voori
allen, die willen medewerken aan dit werk
van Roomsche actie bij uitnemendheid, zal
het dan zijn dit dikke Adresboek binnen
jaar tijds leeg te plunderen en de namen,
over te hevelen naar de ledenlijst der R. K.'
Middenstandsvereeniging.
Zóó wil het, mijne lezers, onze grijze
Kerkvorst, zóó eischt het onze Roomsche'
zaak en daarmede zal ook de behartiging
van het algemeene Middenstandsbelang ten
zeerste gediend zijn.
P. J. M. VAN TETERIG.
Voorzitter der R.-K. Midden
standsvereeniging, thans de,
grootste Middenstandsorganisa-:
tie van Haarlem.
30 Juni 1927.
Voor de tweede maal verscheen Con
cordia in Haarlem, 't Weer was schitterend,
doch het terrein aan de Kleverlaan bepaald
drassig te noemen.
Haarlem heeft gewonnen met 156, doch
zoo heel gemakkelijk is de overwinning
toch niet geweest, 't Heeft een poosje wel
75 en 85 gestaan!
Verreweg de meeste spelers sneuvelden
reeds voor het eerste honk. Maar 't was
ook moeilijk om in dat drassige' veld van
het thuishonk' weg te komen. Bovendien
was Vrugt uitstekend in vorm, zoodat hij'
geen bal doorliet.
Smit scheen zich een 'beetje te sparen'
en gooide niet zoo zuiver als andere kee-1
ren. Er wandelde nog al eens een Concor--
diaan been met 4 wijd. Doch de maniet
waarop Strit eenmaal een geslagen bal op
raapte en naar het eerste honk speelde
vergoedde weer veel. Ook Akkerman op
het tweede honk deed dat eenmaal schit
terend, Als Haarlem aan slag is, probeert
Vrugt nog al eens wat beweging er in te
brengen. Maar hij waagt wel eens wat vee'
en de looper die voor hem is, wordt we'
eens de dupe. Het verfraait echter het spe
wel.
In innings:
Haarlem 5200116 15
Concordia 002—0031
Wegens tijdsgebrek werden slechts zever
innings gespeeld.
Omtrent de aankomst van de Fokket
VII te Singapore kunnen wij melden, da'
tot dusver de tocht uitstgkend verlooper
is. De afstand van Sengora naar Singapor*
werd volbracht in vijf-en-half uur. De heei
Van Laêr Black klaagde nogal over dc
landingsmogelijkheden voor vliegtuigen al
daar.. Hiermede, aldus zeide hij in een koF
onderhoud, is 't vrij treurig gesteld. Alvoren:
Bangkok te bereiken, heeft de Fokker VI
alle moeilijkheden overwonnen, welke he
vliegtuig op dat traject konden overkomen
Volgens den heer Van Laer Black is 'n vlieg,
dienst van Europa naar het Oosten in alle
opzichten uitvoerbaar te achten.
De Indië-vliegers zuljen niet naa
Australië gaan. Zij zullen eenige dagen oj
Java blijven. De heer Van Lear Black hoop
23 Juli in Londen terug te zijn. De machim
is in uitstekende conditie.
