UTUM
Wat zal hij er mee doen?
NIEUWE HAARLEMSCHL COURANT.
Derde Bla'1 Zaterdag 9 Juli 1927
De stand der onderhandelingen ter Driemogendheden-conferentie.
De Kiesrechthervorming in Frankrijk. De Kamer verwerpt de zuivere
evenredige vertegenwoordiging.
GEM. BUIT. BERICHTEN.
KERK EN SCHOOL.
Het 75-jarig bestaan van
„De Heibloem".
LUCHTVERKEEP
BATAVIA—MEDAN DOG..
DE LUCHT.
Een sprong over de wildernis
Vierhonderd kilometer over
moerasen en oerwouden.
GEMENGD NIEUWS.
FEUILLETON.
De schande onzer „beschaving"
SOCIAAL LEVEN.
Ned. R. K. Bond van Hotel
bedienden.
RADIONIEUWS.
de Koningin en de Prinses
De redevoeringen van H. M.
voor de radio.
STOOMVAARTLIJNEN.
De Driemogendheden Conferentie.
De berichten uit Genève omtrent de re
sultaten der Viool-conferentie luiden wat
gunstiger.
Gezocht wordt naar een formule voor
een mogelijke overeenstemming, waarbij de
Japanners naar het schijnt nu hun bemidde
ling verleenen, ten einde de meeningsver-
rchillen tusschen de Amerikanen en de
Britten te overbruggen. Zij zcuden een com
promisvoorstel hebben gedian, dat thans
in overweging is. En er zouden vertrouwe
lijke besprekingen hebben plaats gehad tus
schen de leiders der drie delegaties, waarbij
zou zijn gebleken, dat men wederzijds wel
overtuigd is elkander tegemoet te moeten
komen.
De Amerikanen zouden meer begrip zijn
gaan toonen voor de Britsche eischen en
voor de speciale belangen, die door de
Britsche regeering moeten worden behar
tigd. Alleen schijnt het dat er in de Ame-
rikaanrche delegatie geen eenstemmigheid
heerscht, maar men heeft alle hoop, dat zij,
die in deze delegatie voor een tegemoet
komende houding zijn, de overhand zullen
behouden.
Daar voor Amerika de quacstie van de
volkomen gelijkstelling met Engeland toch
eigenlijk geen quaestie van belang is, maar
slechts eene van sentiment, schijnt een op
lossing van de bestaande meeningsverschil-
le zeker niet onmogelijk.
Tegen een gelijkstelling trouwens van de
Vereenigde Staten met Engeland hebben de
Britten geen bezwaar, het is hun alleen te
doen om de vrijheid over de hun toegestane
tonnage over een grooter aantal kleinere
schepen te verdeelen, die de Vereenigde
Staten echter niet behoeven, zoodat deze
liever minder maar dan grooter schepen
bouwen
Het Britsche bezwaar hiertegen is, dat
zij dan ook zulke groote schépen zouden
moeten hebben en dus hun bedoeling cm
hun kruiserviool uit te breiden met kleinere
schepen, niet zouden kunnen- verwezenlij
ken.
De moeilijkheid die moet worden opge
lost is dus niet alleen gelegen in den om
vang van de wederzijds overeen te komen
maximum tonnage en de onderlinge verhou
ding van deze maxima, waarover men zich
eerst zoo warm maakte, maar is thans meer
in het bijzonder de vraag hoe deze tonna
ge te verdeelen.
Het onderwerp is technisch bijzonder in
gewikkeld en over volledige gegevens heb
ben de buitenstaanders geen beschikking.
Volstaan wij dus met het constateeren van
het heugelijke feit, dat er in de stemming
te Genève een gunstige keer is gekomen.
Er zal echter nog wel zeer geruime tijd
noodig zijn eer men tot een resultaat is ge-
komen. m
De drie delegaties zijn overeengekomen 'n
compromisvoorstel der Japansche delegatie
in overweging te nemen, behelzende, dat de
globale tonnage voor kruisers en destroyers
voor Amerika en bet Britsche Rijk wordt
vastgesteld op 450.000 en voor Japan op
330.000. De marinedeskundigen trachten
overeenstemming tot stand te brengen ten
acnzien van de details van dit voorstel.
De publieke meening in Japan toont zich
hoe langer hoe meer geprikkeld over het te
Genève aan den dag tredend streven tot
uitbreiding van de vloten. Men dringt er op
aan, dat de Engelschen en Amerikanen de
wereld in de richting van den vrede voeren,
Japan is dan gaarne bereid te volgen.
In 'handelskringen zegt men, dat de be
kwaamheid der kruisers om de handelswe
gen in oorlogstijd te beveiligen uiterst twij
felachtig is en vestigt men de aandacht op
het succes van Lindbergh en andere vliegers
evenals op de activiteit der Duitsche duik-
booten tijdens den oorlog. Men wenscht in
deze kringen een categorische vermindering.
De Fransche minister van marine Leygues
heeft naar aanleiding van de vlootconferen-
tie aan het „Journal" verklaard, dat z.i. de
onderzeeër een even loyaal wapen is aLs t
„oppervlakteschip" of het vliegtuig. Alles
hangt af van het gebruik dat men er van
maakt. Ieder wapen is delovaal aldus de
minister, als men er een deloyaal gebruik
van maakt. Wat wij Franschen in den on
derzeeër waardeeren zijn zijn defensieve
hoedanigheden in verband met afmeting en
prijs. Ons land, dat geen enkel linieschip
en geen enkelen slagkruiser bouwt, zou in
werkelijkheid zonder verdediging ter zee
zijn als men het beroofde van zijn flottiljes
onderzeeërs.
De minister verklaarde ten slotte nog,
dat Frankrijk niets meer vraagt dan wat het
te Washington heeft verkregen, maar dat
het vastbesloten is daarvan niets af te
staan.
De Kiesrechthervorming in Frankrijk
In een eindelooze nachtzitting, die in den
morgen van Vrijdag nog voortduurde, heeft
de Fransche Kamer de behandeling van het
ontwerp-kieswet voortgezet. Het geschiedde
onder ontzaglijk tumult, veroorzaakt door
den hartstocht, die dit hun zoo na aan het
hart liggende onderwerp bij de députés op
wekt.
De rechterzijde, verbonden met de com
munisten, doet al haar best orp bij verras
sing de tot standkoming van de wet, die
den terugkeer tot het arrondissement be
doelt, nog te verhinderen, terwijl het kartel,
dat zich in dezen opnieuw gevormd heeft, de
onverzettelijkheid van zijn numerieke meer
derheid daartegenover stelt en de neiging
vertoont, desnoods permament in zitting te
blijven voortgaan tot d" wet aangenomen is.
Blijft het blok van radicalen en socialis
ten waakzaam, dan lijkt de aanneming der
wet, zooals zij door de commissie werd voor
gesteld, niet twijfelachtig Tot dusver wer
den alle tegenontwerpen en amendementen
afgestemd met eer. meerderheid, die nog wat
grooter was dan verwacht werd. De voor
naamste stemming over het beginsel had
plaats bij het tegenontwerp Bonnefous, den
leider der proportionalisten, die de zuivere
evenredige vertegenwoordiging wilde in
voeren, hetwelk bij stemming op de tribune
verworpen werd met 265 legen 176 stemmen.
Dit beteekent inderdaad de groote over
winning der „arrondissementiers."
De Kamer ging op zoo ruwe wijze tegen
enkele ministers, zooals Sarraut Perrier, die
zij weigerde aan te hooren, te werk, dat
men op sommige oogenblikken den indruk
zou krijgen, dat de regeering gevaar liep.
Bij een persoonlijke interventie van Poin-
caré tijdens de middagzitting bleek echter,
dat de meerderheid van een omverwerpen
van het kabinet niet weten wil, althans zoo
lang de kieswet nog niet aangenomen is. Ze
vreest, dat daarvan anders niets meer komt,
maar is ze eenmaal in beide Kamers gevo
teerd, dan zal het zeker wenschelijk zijn
de sessie zoo gauw mogelijk te sluiten.
MINISTER DE BROCQUEVILLE OVER DE
LANDSVERDEDIGING.
Bij de behandeling van de begrooting van
landsverdediging in den Belgischen Senaat
heeft minister de Brocqueville ineegedeeeld,
dat hij over de bewapening van Duitschland
inlichtingen bezat, die verontrustend waren
Voor de toekomst. Hij zeide het aantal te
kennen der mannen, die, telkens na zes
maanden ontslag uit den dienst der Rijks-
weer kregen, met name intellectueelen, en
dat dergenen, die drie, vijf of acht jaar ge
houden werden alsmede het bestaande aan
tal divisies. De minister zeide er de voor
keur aan te geven, geruststellende verkla
ringen af te leggen, maar hij mocht niet ver
bergen wat hij wist. Vóór den oorlog, zoo
bracht hij nog in herinnering, had hij in een
geheime Kamerzitting op het gevaar van de
zijde van Duitschland gewezen; men had
hem toen echter niet geloofd. Thans kon
men hem gelooven.
ONTSPORING EXPRESS
LUXEMBURG—BRUSSEL.
Woensdagavond is te Poix-St.-Hubert de
express Luxemburg-ArlonBrussel ont
spoord. De locomotief en twee wagens
kantelden om. Er hadden echter geen per
soonlijke ongelukken plaats.
NIEUWE GRENSINCIDENTEN.
Het „Journal" meldt uit Nice, dat de
sneltrein uit Ventimiglia bij de grens door
een karabinier werd tegengehouden en naar
Ventimiglia moest terugkeeren.
In het dal van de Tinée trachtte een Ita-
liaansche afdeeling van 30 man op Fransch
gebied te komen. Douaniers zonden hen
naar Italiaansch gebied terug; zij verklaar
den naar Frankrijk te komen om zich van
levensmiddelen te voorzien.
DE AANSLAG VAN ZANIBONL
De buitengewone rechtbank heeft den
oud-bankdirecteur Zanuttini tot 8 jaar ver
oordeeld wegens medeplichtigheid aan den
aanslag van Zaniboni op Mussolini.
FORDS ANTISEMITISME.
Onlangs is een proces, aanhangig gemaakt
tegen Henri Ford wegens antiaemietische
uitingen in zijn blad de „Dearborn Indepen
dent". Thans wordt uit New York, gemeld,
dat het New Yorksche blad „American" be
richt, dat Ffcrd verontschuldigingen heelt
aangeboden voor deze uitingen en heeft ver
klaard, dat hij geen artikelen meer zal
schrijven, die voor de Joden onaangenaam
zijn.
DE VERHINDERDE REDDING.
Uit New York wordt aan de Engelsche
pers gemeld, dat een storm van veront
waardiging is opgegaan over het feit, dat
de cipiers van de Sing Singgevangenjs drie
menschen uit eea omgeslagen kano kalmweg
in de Hudsonrivier hebben laten verdrinken
op enkele meters afstands van een pier,
waarop zich 1200 gevangenen bevonden.
Deze gevangenen bevonden zich op de pier
om zich te ontspannen en verscheidenen
hunner boden zich, zooals men zich herin
nert, aan om de drenkelingen te redden,
doch de cipiers verboden het. De cipiers
verontschuldigen zich met er op te wijzen,
dat den laatsten tijd verscheidene gevan
genen zijn ontsnapt door de rivier over te
zwemmen en verklaren dat zij meenden dat
het ongeluk met de kano een list was om
den gevangenen een kans tot ontvluchting
te verschaffen.
Omtrent het 75-jarig bestaan van „de Hei
bloem" te Heythuizen schrijft men ons nog
het volgende:
De lang verwachte en naarstig voorberei
de jubeldag van „De Heibloem" was dan
aangebroken. Vroolijk klokgebeiër kondigde
de blijde komste van Z. D. H. Mgr. L.
Schrijnen, den Bisschop van Roermond, die
door Zijn hooge tegenwoordigheid het feest
den hoogsten luister wilde bijzetten.
Aan de hoofdlaan, door de omwonenden
van het gesticht keurig versierd, werd Mgr.
ontvangen door de Heibloemsche gymnasten,
die in hun kleurige pakies stevig marchee-
rend, de auto voorafgingen.
Voor het hoofdgebouw stonden, met de
Heibloemsche bewoners, verschillende Hee-
ren Geestelijken den Hoogen Gast op te
wachten. De Eerw. Algem. Overste der
Broeders, Br. Caspar, riep in eenige welge
kozen woorden Mgr. het welkom op de Hei
bloem toe, terwijl de gymnastiekclub in keu
rige stand dat „Welkom" hoog in de lucht
te lezen gaf.
Op den, van Mgr. zoo bekende hartelijke
wijze, beantwoordde Z. D, H, den welkomst
groet, er op wijzende, dat niettegenstaande
de veelvuldige bezigheden die in de Zomer
maanden zijn tijd geheel in beslag namen;
Mgr. niet geaarzeld had naar „De Heibloem"
af te reizen, om daardoor een blijk te ge
ven van de hooge waardeering, die Mgr.
voor het werk der Heibloemsche Broeders
heeft.
De eigenlijke feestdag werd ingezet met
een H. Mis, door Z. D. H. opgedragen en
waaronder nagenoeg alle aanwezigen uit de
handen van Mgr. de H. Communie ontvingen.
Een plechtigheid, die op allen diepen indruk
maakte. In de kapel merkten we c.a. op den
Edelachtb. Heer Burgemeester van Heyt-
huisen, L. Merlens en den geneesheer van de
inrichting Dr. H. Joosten van Helden.
Om half elf plechtige receptie op één der
speelplaatsen van de jongens, voor deze ge
legenheid feestelijk versierd. De Eerw. Br.
Overste Br. Carolus opende met een wel
komstwoord aan Mgr. aan de aanwezige Hee-
ren Geestelijken, den Heeren Burgemeester
en Wethouders, en andere autoriteiten, ook
aan de deputatie van oud-leerlingen, de bij
eenkomst, waarna een schoon welkomstlied,
woorden van Br. Theodorus, muziek van Br.
Theobaldus, werd gezongen.
De alg. Overste Br. Caspar, bracht daarna
in hooggestemde rede, dank aan allen die
naast en met den goeden God medewerkten
aan den groei en bloei van „De Heibloem'
In het bijzonder dankte Z. E. in den persoon
van Mgr. Schrijnen het Doorluchtig Episco
paat van Nederland, daarbij vooral aanstip
pend de groote bereidwilligheid van Hunne
D. H. de Bisschoppen van Haarlem en 's-
Hertogenbosch. in wier Diocezen de Broe
ders collectanten reeds zooveel jaren de
goede gaven der milddadige Katholieken in
ontvangst mogen nemen.
Kleine en groote leerlingen droegen daar
na, onder leiding van Br. Bavo met decla
matie en zang, het hunne tot het welslagen
der receptie bij, terwijl ook eenige mooie
gymnastiekoefeningen een zeer te waardee
ren afwisseling brachten. Deze oefeningen
werden geleid door den Eerw. Br. Ludovicus
De heer Terra, lid van den gemeenteraad
van Blerick sprak namens de Oud-Heibloe-
mers een treffend woord van dankbaarheid.
Spr. schetste de groote weldaad der Christe
lijke opvoeding door de jongens genoten, en
bracht hartelijk hulde aan de stichters, over
leden en levende Broeders van „De Hei
bloem". Nament het comité van oud-leerlin
gen overhandigde spr, een foto van het gips
model van het monument, dat als bewijs van
dankbaarheid op de rèunic, der oud-Heibloe-
mers op 31 Juli a.s. zal worden onthuld.
De Burgemeester feliciteerde de jubilee-
rende Communiteit, memoreerde de pretti
ge samenwerking, die er steeds tusschen het
bestuur der gemeente en dat van „De Hei
bloem" had bestaan. Zijn Edelachtb. prees
het ten zeerste dat de Heibloemsche jeugd in
deze tijden van revolutie en onafhankelijks-
zin eerbied ook voor het wereldlijk gezag
werd ingeprent en verzocht onder algemee-
ne instemming der vergadering, naast het
telegram van hulde aan Mgr. Callier, Bis
schop van Haarlem, een soortgelijk bewijs
van aanhankelijkheid en eerbied te zenden
aan H. M. de Koningin.
Een zeer goed geslaagde cantate, gecom
poneerd door Br, Theobaldus op tekst van
Br. Theodorus, werd onder leiding van Br.
Fidelis op verdienstelijke wijze ten gehoore
gebracht.
De heer Th. Bergmans overhandigde daar
na de cadeaux der omwonenden van het
gesticht.
Mgr. de Bisschop, bracht den dank van
het Nederlandsche Episcopaat aan de jubi-
leerende Heibloem over. Breed weidde Mgr.
uit over het apostolaat der Katholieke op
voeding en prees de Broeders gelukkig met
het heerlijke resultaat, waarop zij na een
tijdsverloop van 75 jaren mochten wijzen.
Met de beste wenschen voor een gelukkige
en rijk door God gezegende toekomst, be
sloot Mgr. zijn met groote aandacht gevol
de rede. Na gymnastische oefening en zang,
werd de prachtig geslaagde receptie ge
sloten.
In den tijd van acht-en-een-half uur heeft
het Fokker-vliegtuig den tocht van Bata
via, naar Medan afgelegd, waarover 2A jaari
geleden het vliegtuig van Van der Hoop,
via Muntok, bijna 13 vlieguren, in twee
dagen, heeft gedaan, en waarover de snel
ste Paketvaart-schepen, die de zestien mijl
per uur halen, in den geregelden dienst nog
altijd drie dagen doen.
Ze zal in Medan geen geringen indruk
hebben gemaakt, deze prestatie, welke be
wijst, hoe dicht het cultuurgebied der
Oostkust van Sumatra, waar men de be
naming „buitengewest" altijd zoo grievend
voelt, allengs naar het centrur. van den
archipel is toegetrokken.
Men heeft .te Medan steeds groote be
langstelling voor het vliegwezen aan den
dag gelegd, reeds in de dagen, toen van de
bestuurbare luchtballon nog de verwach
ting werd gekoesterd, die men sindsdien in
het vliegtuig verwezenlijkt heeft gezien.
Hoe enthousiast werd de ballon-propa
gandist luit.-ter-zee Rarnbaldo er niet be
groet, hoe geestdriftig de luchthelden, die
hem volgden! En toen Van der Hoop er
aankwam.... Deze vertelt ervan in zijn
boek: „Hét enthousiasme van de Delianen
was zoo enorm, dat het zich in één avond
niet voldoende kon uiten, zoodat wij be
sloten twee nachten te Medan te blijven.
De hartelijkheid en het enthousiasme waar
mede wij in Deli werden ontvangen zullen
wij nooit vergeten."
Het is met medewerking van de Deli-
Maatschappij geweest, dat te Medan een
groot vliegveld werd aangelegd en de Deli-
Mij. vinden wij ook weer terug in de com
binatie, die de totstandbrenging van een
burgerlijke luchtvaart in Indië wil helpen
verwezenlijken. Toen Van der Hoop en de
zijnen op hun uitreis ter Oostkust aan
kwamen, was in Deli de regentijd ingeval
len en het vliegveld was onbruikbaar, maar
op zulke gèvall enweet men ginds raad: in
den korist mogelijken tijd had men de ren
baan tot hulpvliegveld ingericht. Daar
Geysendorfer en Scholte in den drogen iijd
te Medan zijn aangekomen, zal vermoede
lijk hel oorspronkelijke vliegveld zijn ge
bruikt; de baan van het renterrein was
trouwens maar 40 meter breed, en het is
alleen aan de windstilte te danken ge
weest, dat Van der Hoop ziin toestel zon
der moeite binnen die smalle baan heeft
kunnen houden.
Om Medan te bereiken, hebben de vlie
gers vele uren achtereen over de ontoegan
kelijke oerbosschen en moerassen var,
Djambi, Indragiri en het Zuidelijk deel van
het gouvernement Oostkust van Sumatra
moeten vliegen.
Van der Hoop beschrijft dit;
„....Vierhonderd kilometer vliegen wij
op het compas over uitgestrekte moeras
sen en over oerwouden, die van horizon tot
horizon reiken, en wii vragen ons af, w.a.t
voor wilde dieren onder het ondoordring
bare groen zouden huizen. Een noodlan
ding in dit terrein zou vrijwel zeker slecht
afloopen.
Tijdens den oorlog zijn er dikwijls ge
noeg vliegtuigen iu Europa in bosschen ge
daald en het moge vreemd klinken, maar
een dergelijke landing loopt voor de vlie
gers bijna altijd goed af. Takken en ols-
deren breken de snelheid en vangen het
vliegtuig op; dit wordt wel grondig bescha
digd, maar de vliegers komen er meestal
ongedeerd uit.
Een oerbosch op Sumatra ziet er echter
heel anders uit. Boven het onderhout ver
rijzen op groote onderlinge afstanden de
stammen van verschillende soorten hoo-
gere boomen. Deze bieden geen aaneenge-
slotei bladerdak, waar het vliegtuig zich
als op een matras met weinig snelheid in
kan laten zakken; daarentegen vormen de
zware stammen een gevaarlijke hindernis.
Bij dit alles komt, dat de vliegers, ook al
zouden zij ongedeerd den vasten grond be
reiken, in de uitgestrekte wildernis, zon
der voldoende voedsel en hulpmiddelen
te midden van tijgers, panters, slangen,
muskieten en andere gevaren van het oerij
woud zouden komen te staan.
Alleen een goed-uitgeruste expeditie
met geoefend personeel kan het in derge
lijke gevallen uithouden.
Urenlang duuTt de vlucht over het oer
bosch. Een open plekje voor een noodlan
ding is nergens te bekennen: over het alge
meen is het bevorderlijk voor de veiligheid,
niet al te la,ag te vliegen; meestal vlogen
wij dan ook op drie- of vierhonderd meter;
als op een dergelijke hoogte de motor de
fect raakt, heeft men nog even tijd om
naar een geschikt terreintje te zweven. Hier
boven de oerbosschen van Sumatra heeft
hoog vliegen geen zin: of men op duizend
meter vliegt of vlak over de boomen
scheert, bij motorstoring is het eind van
het lied toch altijd een landing in het
bosch.
Er is geen woord overdrijving in hetgeen
Van der Hoop hier van het Sumatraansche
oerwoud schrijft, voegt de N. R. Ct. eraan
toe. Inderdaad zou ook bij een gelukte
noodlanding de bemanning van het vlieg
tuig in die wildernis ellendig om het leven
komen. In de geschiedenis der krijgs-expe-
dities inNoord-Sumatra, is menigmaal aan-
geteekend, hoe ervaren woudloopers, in de
wildernissen van Aiijeh verdwaald, den
hongerdood hebben gevonden. Waren zij
door hun wapens en kennis van de rimboe
althans nog eenigszins tegen wild gedierte
beveiligd, een vliegtuigbemanning, zoo
versch uit Europa, zou aan het gevaar zijn
overgeleverd voor het nog de aanwezig
heid daarvan vermoedde.
Het is ook dit keer weer voorspoedig
volbracht. Maar het éénmotorige vliegtuig
is toch voor soortgelijke terreinen zeker
niet het meest aangewezene. Dit is intus-
schen een zaak van later zorg. Het moet
slechts even doen uitkomen, welke betee-
kenis het lakoniek-korte telegrammetje
heeft, dat de veilige aankomst van het
Fokker-vliegtuig van Batavia te Medan,
over de Sumatraansche rimboe heen, heeft
gemeld.
Een sprong over de wildernis.
Vni bewerkt naar BULWER LYTTON'S
L „What will he do with it",
door ]OS. P. H. HAMERS.
107
Op deze wijze was mademoiselle Desma-
rets veroordeeld tot de moeilijke keus tus
schen het gezelschap van Jasper en dat van
niemand anders, of dal van iedereen met
uitsluiting van het zijne. En daar zij wel een
zeer sluwe vrouw maar geen tortelduif was,
had zij het laatste gekozen. Men was niette
min van meening, dat, als Gabrielle Desma
rets ooit iets als van een teeder gevoel ge
kend had 't voor dien rusteloozen goddeloo-
zen gelukzoeker was geweest en dat zij, toen
zij hem niet meer helpen kon zijn geld te
verkwisten, met een mildheid, die zij nooit
in andere omstandigheden aan den dag had
gelegd, hem aan den kost hielp, wanneer hij
niet te eten had.
Natuurlijk hield mademoislle Desmarets,
bij zulk een omkeering van de normale wet
ten van haar bestaan, haar eigen edel
moedigheid icn opzichte van Jasper binnen
behoorlijke grenzen. Met een zucht had deze
beminnelijke dame gezegd: „Ik zou het hem
kunnen vergeven als hij me sloeg en mijn
Vrienden afzette; maar mijn vrienden te slaan
en mij af te zetten, dat is iets, waarmee ik
mij niet kan vereenigen.
Men begrijpt, hoe veranlwaardigd de heer
Gotobed was over de berichten die hij aldus
inzamelde. Hij keerde inmiddels naar Lon
den terug. Herhaalde brieven van den lasti-
gen doordraaier, die hoe langer hoe dringer-
der en ten laatste zelfs onbeschoft wer-
den, dwongen hem te antwoorden. Hij
schreef dan in 't hart, dat hij aanvragen om
geld zelfs niet aan den heer Darrell kon
meedeelen en dat hij zelf, alle verdere be
trekking hetzij schriftelijk, hetzij mondeling,
beslist van de hand moest wijzen.
Toen Darrell op zekeren dag terugkeerde
van een zijner uitstapjes naar het vaste land,
waarheen hij zich begeven had tot afwisse
ling van zijneentoonig leven te Fawley vond
hij een brief van Jasper, rechtstreeks aan
hem gericht, waarin deze zich beklaagde
over den onvoegzamen toon van den heer
Gotobed; verder vroeg hij om geldelijken
onderstand en gaf te kennen dat hij van zij
nen kant Darrell een tijding kon meedeelen
die hem meer vreugde zou verschaffen dan
hij met al z'n geld kon koopen.
Darrell zond het briefje naar den heer Go
tobed deze begaf zich daarop naar Fawley,
ten einde hem de mededeelingen aangaande
Jasper's levenswijze mondeling te doen. Men
begrijpt, dat DarrelI's afkeer van den weduw
naar zijner dochter, daarna, zoo mogelijk,
nog toenam. Jasper werd natuurlijk geen
antwoord waardig gekeurd en na nog een
zeer sterken aandrang om geld en een even
raadselachtig pochen op de aangename tij-
Een rijke dame in Parijs zoo vertelt
de „N. Tïlb. Crt." plaatste de volgende
advertentie:
„Gevraagd een degelijk gezin, op middel
baren leeftijd, zonder kinderen als huis
bewaarders."
In het „zonder kinderen" zat de gruwel.
Welnu er meldde zich een gezin aan,
de inlichtingen waren goed het werd
aangesteld.
Maar de menschen hadden onwaarheid
gesproken!
Dat was niet te verdedigen natuurlijk,
men mag nooit onwaarheden zeggen.
Maar verklaarbaar was de leugen wel.
Al heeft men dan een kind, er moet
gewoond en gegeten worden. En zoo kwa
men de sollicitanten er toe te verzwijgen,
dat zij een kleine dochter hadden.
Alsof het een misdrijf was!
En de ouders trokken de woning der
rijke mevrouw binnen en deden hun meisje
ergens in de kost. Mevrouw kon immers
geen kinderen luchten of zieen waarschijn
lijk omdat zij zelf geen gewild had.
En eenige jaren ging dat zoo Het kind
kwam nooit bij de ouders. Dezen gingen
hun kleine opzoeken als er eens tijd en
gelegenheid was en het kind wist. dat het
voor de oogen van mevrouw niet verschij
nen mocht en bleef dus gelaten buiten het
ouderlijk huis.
Wel een krachtige opvoeding voor een
kind: het gevoel dat je te veel bent in de
wereld!
Toen kwam de dag der Eerste Heilige
Communie. Een familiefeest!
De ouders gaven aan de lieve mevrouw
voorwendsels om 's morgens afwezig te
zijn en gingen met hun kind ter kerk.
Er werd in het kosthuis van het kind
feestelijk ontbijt gegeven. F.n toen vader
afscheid moest nemen en de tranen in de
oogen van het kind zag, werd het hem te
machtig.
Gij zult heden thuis met ons eten,
zeide hij.... en het kind werd binnen
gesmokkeld. Moeder zorgde voor een
feestmaal en toen men goed bezig was....
kwam mevrouw zelf binnen. En toen?
Toen gebeurde, wat in een heidensche
wereld zou verafschuwd worden. Het lieve
lieve kleine meisje was niet lief genoeg om
haar krokodillenhaat te vermurwen
mevrouw verdween.
Een kwartier later kwam haar livrei
bediende zeggen, dat de menschen, die
een kind durfde bezitten, in een deftig
huis geen huisbewaarder konden zijn. Zij
moesten de deur ut.
O, wat zijn we toch.... beschaafd!
De Ned. R, K. BondV van Hotel-, Café-
en Restaurant-geëmployeerden St. Anto-
nius, heeft het gebouw van den R.K. Volks
bond te Den Haag een Hoofdbestuurs
vergadering gehouden. Besproken wordt
het voorstel der afdeeling Den Haag om
bij de hebandeling van het Winkelsluitings—
plan een adres te richten aan den Hoogen
Raad van Arbeid en tevens het R. K.
Werkliedenverbond op de hoogte te stel
len.
Men wil trachten te komen tot een
sluiting der café's en restaurnts op Zon
dagen tot 12 uur 's morgens
Ook heden kwam nog ter sprake de
kwestie der damesbediening in lokalen,
waar sterke drank wordt gebracht.
Toen de Indische Volksraad luisterde.
Uit een particulier schrijven uit Indië
neemt de „Stand." het een en ander over
betreffende de ontvangst van de radio-rede,
door H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses
Juliana uitgesproken, door de leden van den
Volksraad in Ned.-Indië.
In de afdeelingsvergadering van 2 Juni
('s avonds zou de rede zijn) deelt de voor
zitter mee, dat hij juist geconfereerd had met
den telefoondienst en met den radio-dienst
in Malabar bij Bandoeng, over de mogelijk
heid om den Volksraad de rede te laten
hooren. En dat is toen wonder vlug in zijn
werk gegaan. De telefoondienst heeft on
middellijk in de groote vergaderzaal 40 kop
telefoons laten aanleggen .Deze werden op
een gewone telefoonlijn naar Bandoeng aan
gesloten, waar men weer verbinding had met
Malabar, het station, dat Philips rechtstreeks
zou opvangen. Malabar zou dan net als Hil
versum in Holland dat wel doet, wat opge
vangen werd, telefonisch doorgeven aan Ba
tavia. 't Is feitelijk niet anders dan dat een
gewone telefoon aangesloten wordt op het
ontvangstation. Je hoort door de gewone
telefoon dan ook precies hetzelfde als aan
het ontvangtoestel zelf natuurlijk.
Intusschen hadden wij niet de minste fidu
cie in de zaak na onze eerste ontgooche
ling. Bovendien zou het 's nachts om 1 uur
precies zijn, dus niet zoo heel laat. En wij
zouden al tevreden geweest zijn, wanneer
wij maar een zin zouden verstaan, alleen om
het idee te ervaren van de mogelijkheid van
rechtstreeksch contact met Holland. Om
kwart voor twaalf kwamen wij in de zaal.
Er was nog bijna niemand. We deden de
koptelefoon om en hoorden het bekende af-
grijsehjke gekras. Plotseling daartusschen
door een Paar woorden heel duidelijk: Hier
het rhihps-laboratorium te Eindhoven in
Holland. Oflgeloofelijk. En dan weer dat ge
kras. Erg veel storingen. Later vertelde men
ons dat dat niet de schuld van den uitzender
was, maar van al de ontvangers in Indië, die
allemaal aan het instellen zijn. En dat geeft
overal die storingen. Intusschen deden we
de telefoon niet meer af en al gauw waren
de meeste plaatsen bezet. En van kwartier
tot kwartier werd het beter.
Tot we tegen half een het heele program
ma woordelijk hoorden aankondigen. Dat gaf
hoop. Het duurde niet lang meer of alle
storing verdween. Er werd een stukje uit de
Camera Obscura voorgelezen natuurlijk om
den menschen de gelegenheid te geven de
instelling van hun toestel te verbeteren. Heel
geestig was de keuze van het stukje dat ge
lezen werd, namelijk het bekende hoofdstuk
met in dit geval zoo een toepasselijk op
schrift: hoe warm het was en hoe ver. De
zaal weergalmde van den lach.
1 uur precies: „Thans betreedt Hare Majes
teit het laboratorium. Nog enkele minuten
geduld." Even later weerklinkt het Wilhel
mus en allen rijzen op. En vlak daarop de
heldere stem van de Koningin. Zoo duidelijk
dat het soms onduidelijk werd doordat het
geluid te hard overkwam. Als we terug had
den kunnen spreken zouden we gezegd heb
ben, och, Majesteit, wilt u een beetje zachter
spreken. En dat zonder dat op Malabar ot
bij ons een loudspeaker of een versterker
was aangebracht. We hebben geen tien
woorden van Haar rede gemist. En ontroe
rend was het toen Zij erover sprak, dat het
afscheid van uit Holland voor ons in Indië
zoo moeilijk was en toen ze de menschen
op de eenzame posten moed insprak: Daar
na de Prinses. Haar stem lijkt sprekend op
die van haar Moeder, maar helderder. Met
haar woorden hadden we nu niet de minste
moeite of inspanning noodig om ze te ver
staan. 't Was of ze naast ons zat.
Het was een avond van werkelijke ontroe
ring, die ons dankbaar hq.eft gemaakt en
sprakeloos voor het wonder door God ons
in deze uitvinding gegeven. Wat opent dit een
perspectieven voor de toekomst. Een merk
waardig gezicht was het die inlandsche le
den te zien luisteren naar de Koningin, die
ze nooit gezien hebben zelfs.
Er werd een foto gemaakt na afloop van
de rede toen we nog naar de vaderlandschc
liederen luisterden, die Philips uitzond.
NEDERLANDSCHE SCHEPEN.
ADELAAR, ms., Hulscbos, 6/7 te Londen uitgekl. ru
Antwerpen.
AFIENA, ms., Groen, 6/7 te Londen uitgekl. n. Calais.
ALBLASSERDAM 7/7 v. Riga n. Rotterdam.
AMSTEL 7/7 v. Rott. te Wyborg.
ANNA ELISABETH, ms., 6/7 v. Antw. te Gravesend*,
ANTJE, ms., v. Rumpst te Gravesend.
BARENDRECHT 7/7 op 50 mijl v. Terceira (Azoren)
Baytown n. Barcelona.
BATAVIER I 7/7 v. Hamburg n. Rotterdam.
BATAVIER V 8/7 v.m. 7 u. 50 v. Rott. te Gravesend.
BETSY, ms., SmicL 6/7 te Londen uitgekl. n. Nieuwpoort.
COSMORANT, ms., Laan, 6/7 te Londen uitgekl. n.
Nieuwpoort.
DOLPHYN, ms., 5/7 v. Margate te Gravesend.
DRENTE, ms., 6/7 v. Nijmegen te Gravesend.
ELAND, 6/7 v. Niel te Gravesend.
ENGELINA, Schier, 5/7 v. Korsor te Hamburg.
GELDERLAND, sleepb., 8/7 v. Londen te Antwerpe
met 2 lichters.
GEORGIA, 8/7 Gibraltar gep., Arast. n. Abadan, met
een sleepboot en lichter op sleeptouw.
GIDEONA, Fekkes, 5/7 v. Norresundby te Hamburgh
HARDERWIJK 7/7 v. Narvik te Emden.
HARM IN A, ms., 6/7 v. Antw. te Gravesend.
KELBERGEN 7/7 v. Montreal n. Wabana.
MARIA, ms., Schuitema, 6/7 te Londen uitgekl. n. Antw.
MARKAB, ms., Zantman, 6/7 v. Gothenb. te Londen.
MIJDRECHT 7/7 v. Rosages n. Vigo.
NELLIE m., 5/7 v. Gravesend n. Ostende.
NOORD-FRIESLAND, ms., 6/7 v. Antw. te Gravesend*
ORION, ms., Rozinga, 6/7 v. Niel te Londen.
PENDRECHT 2/7 v. Novorossink n. Gibraltar.
RIJSWIJK 8/7 v. Carloforto n. Antwerpen.
SCHIELAND 7/7 v. Leith n. Hamburg.
SCHOKLAND 7/7 v. Hamburg n. Newcaste.
SEINE EN WITTE ZEE, sleepb., 7/7 v. Liverpool n.
Rott., met de White Star-lynboot „Persic" op sleept.
ST. PHILIPSLAND 7/7 v. Kopenhagen te Methil.
SIRRAH 7/7 Udsire gep. Archangel n. Rotterdam.
STAD ARNHEM 7/7 v. Rott. te Lulea.
TRITO 8/7 O.zard Belfast n. Amsterdam.
WAALHAVEN 7/7 te Savannah te Bremen.
IJLDUM 7/7 v. Archangel n. Rotterdam.
IJSSEL 8/7 Brunsbtittel gep. Rott. n. Hudiasvall.
ZAAN 8/7 v. Rott. te Kemi.
ZEEHOND ms., Nooitgedacht, 6/7 v. Niel te Londen.
ZEALAND ms., 5/7 v. Gravesend n. Calais.
ZWALUW ms., Salomons, 6/7 te Londen uitgekl. n. Nif
ZEELAND ms„ 5/7 v. Gravesend n. Calais,
poort.
ZWARTE ZEE 7/7 v. Napels n. HorniUo.
ZWARTE ZEE sleepb. 7/7 ,v. Soerabaja n. Nederland, met
uiger H. A. M. 2 op sleeptouw.
STOOMVAART MIJ. NEDERLAND.
KONINGIN DER NEDERLANDEN (uitr.) 7/7
Southa 3 pton.
SINGKEP (uitr.) 7/7 v. Sabang.
KON. NED, STOOMBOOT MAATSCHAPPIJ. -
ALKMAAR (uitr.) 7/7 te Valparaiso.
AJAX 7/7 v. Rott. n. Gibraltar.
DENCALION 7/7 v. Valencia n. Torrevieja.
FAUNA 7/7 v. Algiers n. Malta.
MARS 8/7 v. Algeciras te Amsterdam.
NEPTUNUS 7/7 v. Vigo n. Lissabon.
NEREUS 7/7 v. Pasages te Bilbao.
ODYSSEUS 8/7 v. Hamburg te Arasterdam.
PLUTO 8/7 v. Danzig te Amsterdam.
STELLA 7/7 v. Volo n. Salonica.
TELLUS 7/7 v. Turn's n. Gibraltar.
THESEUS 7/7 v. Genua n. Livomo.
HALCYON LIJN.
STAD DORDRECHT v. Rosario n. Rotterd., pass. 7/?
Quessant.
HOLLAND—AFRIKA LIJN.
NIJKERK (uitr.) 7/7 te Mombassa.
RANDFONTEIN (thuisr.) 7/7 v. Duinkerken n. Antwer
pen.
RIETFONTEIN (thuisr.) 7/7 te Kaapstad.
HOLLAND—AMERIKA LIJN.
BILDERDIJK 7/7 v. Bahia Blanca n. Rott.
BINNENDIJK 8/7 v. Baltimore te Rott.
DINTELDIJK 8/7 v. Swansea n/d. Pacifickust.
GAASTERDIJK Pacifickust n. Rott. 7/7 te Las Angeles*
GROOTENDIJK Pacifickust n. Liverpool/Londen/Rotf»
7/7 970 mijl v. Liverpool.
VEENDAM Rotterdam bn. New York, pass. 7/7 v. m. 10 tb
45 Lizard.
ATTTxr-r.Tr HOLLAND—OOST AZIE LIJN.
OUDERKERK 8/7 v. Rott. te Amsterdam.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
PJAMBI (thuisr.) 7/7 v. Singapore.
MEDAN 7/7 v. Australië te Havre.
(tbuisr.) pass. 7/7 12 u. 's midd. Oucssant.
JA?ANAN (thuisr.) pass. 8/7 Perim.
TJERIMAI (uitr.) 7/7 te Marseille.
at r.«„?°TTE1RDAM—ZUID AMERIKA LIJN.
ALCYONE 7/7 v. Hamburg te Antwerpen.
r STOOMVAART-MIJ. OCEAAN.
v* ®ata*a n* Amsterdam, 6/7 v. Port Said*
CALCHAS 8/7 v. Japan te Rotterdam.
DARDANUS, v. Japan n. Rotterdam, 6/7 v. Colombo»
EURYMEDON, v. Amsterd. n. Java, 7/7 v. Djeddah.
ORESTES 7/7 v. Foochow n. Rotterdam.
PRIAM, v. Liverp. n. Batavia, pass. 7/7 Gibraltar.
SARPEDON, v. Japan n. Rott., 5/7 v. Singapore.
EMZETCO LIJN.
JONGE ANTHONY 7/7 v. Oran n. Valencia.
dingen die hij had kunnen meededen, hield
hij eindelijk met schrijven op.
Op zekeren dag, ruim vijf jaren na Mathil
da's dood, vond Darrell, toen hij van een zij
neer eenzame wandeling terugkeerde een
vreemdeling die op hem wachtte. Deze
vreemdeling was William Losely uit zijn bal
lingschap teruggekeerd. Terwijl Darrell stom
van verbazing dat bijde drempel van z'n huis
durfde betreden, begon de wegens diefstal
veroordeelde, een voor DarrelI's ooren onge-
loofelijke geschiedenis te vertellen. Het kind
van Mathilde. welks overlijden met zeker
heid was gemeld, leefde nog. Direct na de
geboorte was t bij een min gebracht, die nog
een ander kind onder hare verzorging had.
Dit laatste kind was gestorven en begraven
als dat van Mathilde Hammond. De oude Lo
sely ging voort met zijn hoop uit te stamelen,
dat zijn zoon toen niets van dien bedriegc-
lijken ruil had geweten, maar door de vrouw
bedrogen was, dat het dus geen voorbedach-
telijk bedrog van Jasper zou geweest zijn
om het vermogen zijner vrouw in handen te
krijgen.
Toen Darrell zoo ver met zijn verhaal ge"
komen was, vertoonde zich op het gelaat
van Alban Morley een ernstiger belanstel-
ling dan te voren.
„Wacht eens", zeide hij, heeft Willam Lo
sely u van de waarheid van dit vreemde
verhaal overtuigd. Welke bewijzen bracht
hij bij?"
„Bewijzen! Maar denkt gij dan, dat ik op
dat oogenblik slechts een man van de wet
was, in staat om te ondervragen, en al vra
gende achter de waarheid te komen? Ik kon
niet anders doen dan de bedrieger gelasten
mijn huis te verlaten!"
De kolonel zuchtte en mompelde, te
zacht om door Darrell verstaan te worden:
„Arme Willy!" Toen zeide hij luid: „Maar
beste vriend, heb nog een oogenblik geduld.
Veronderstel dat de verwisseling door de
kunstgrepen van dien schurk van een Jasper
werkelijk had plaats gehad en er nog een
kind uit uw oud geslacht in leven was, zou
dat geen troost voor u zijn?"
„Troost!" riep Darrell uit, „noemt ge dat
troost?. Het geslacht, dat ik aan mijn vader
beloofde in rang en eer te zullen herstellen,
zou vernieuwd worden in het kleinkind van
een dief? in. het kind van een nog laag-
hartiger bedrieger uit een speelhol? Gij,
Alban, man van eer en krijgsman noemt zoo
iets: troost?"
Neen, weet ge wat ik William Losely toe
voegde? Ik zeide hem, dat, al zou zijn ver
haal waar zijn, ik geen erfgenaam wilde er
kennen in het kind van Jasper, in het klein
kind van William Losely. Ik kan althans mijn
geld en goed nalaten aan den zoon van
Charles Haughton; deze was wel is waar 'n
doorbrenger en een speler, maar hij was ten
minste geen bedrieger van beroep en geen
veroordeelde gauwdief."
..Hebt ge dat gezegd?
De kolonel bedwong het antwoord dat
hem op de lippen lag. Zou William Losely
een veroordeelde gauwdief zijn geworden
zonder Charles Haughton den doorbrenger
en bedrieger?"
vroeg alleen: „En wat antwoordde
William Losely?"
.Hij droop af zonder nog iets te zeggen."
Verder deelde Darrell aan Morley mede
het gesprek, waartoe Jasper hem te Fawley
gedwongen had, toen Lionel daar logeerde.
Jasper had toen getracht hem de zelfde ge
schiedenis wijs te maken, welke Willam Lo
sely verteld had.
„Ik weigerde zelf", zei de edelman,
„hem te laten uitspreken en toen hij inzag
dat het hem niet gelukt was mij te bedriegen
had hij de laagheid, mij om een aalmoes te
smeeken.
Ik kon hem niet beter mijn diepe verach
ting toonen dan door aan zijn bedelaars-
verzoek gehoor te geven. Ik wierp mijn beurs
aan zijn voeten en ging heen. Maar ging
Darrell op somberen toon voort hoe on
geloofwaardig hel verhaal ook was, toch
drong het denkbeeld, dat het waar kon zijn
zich aan mijn angst op. Al stond mijn besluit
vast, om nooit het kind van Jasper Losely
als 'n dochter van mijn huis te rekenen,
zoo was het toch, als zijn bewering waar was
mijn 'plicht, om toe te zien, dat dit kind in
haar eerste levensjaren verzorgd, in haar
jeugd bewaakt werd en dat er ruimschoots
in haar onderhoud werd voorzien."
„Zeker dat was uw plicht beaamde
dc kolonel, „het is zeer naturlijk dat dit
denkbeeld 11 als een spook vervolgde"
„En ik haatte mij het spook te bezweren.
Ik verliet Engeland en ging naar de Fran
sche stad waar Mathilde g-st -n was. Ik
kon natuurlijk geen formeel of openlijk on
derzoek instellen, waardoor juist het bedrog
indien er bedrog was meer gewicht
zou verkrijgen.
Maar ik heb den geneesheer gesproken
die mijn dochter en haar kind behandeld
heeft; ik heb de menschen opgezocht die
beide gezien hadden toen zij leefden en ook
na haren dood. De twijfel was uit mijn ge
moed gebannen en er bleef mij geen enkel
voorwendsel meer over tot zelfkwelling. Dc
eenige persoon wier getuigenis noodzakelijk
was en die ik niet heb kunnen spreken was
de min aan wie men het kind had toever
trouwd. Zij woonde op een dorp, eenige uren
van de stad verwijderd. Ik vond haar niet
thuis. Den volgenden dag zou ik terug
komen, maar toen ik kwam was zij gevlucht.
Ik had haar kunnen opsporen, maar waar
toe zou het gediend hebben als zij slechts 'n
werktuig van Jasper was? Bewees haar
vlucht niet haar schuld en haar angst? Ik
deed intusschen navraag naar hun vroegeren
levensloop en haar karakter. Dat onderzoek
speelde op een veld van gissingen, waarvan
ik mij haastte de oogen af te wenden. De
vrouw had een zuster die in dienst geweest
was bij Gabrielle Desmareis en deze was
in de nabuurschap geweet tijdens het
leven en onmiddellijk na den dood mijner
dochter. De min had twee kinderen on
der hare verzorging gehad en Gabrielle
woonde in Parijs en I el zou kunnen zijn, Al
ban dat er een kind van Jasper Losely en
Desmarets in 't leven is dal aan mijn beurs
en aan mijn medelijden wordt
