Buitemandscli Nieuws.
r
Wat zal hij et mee doen?
-sppipi^
GEM. BUITENL. BERICHTEN.
GEMENGD NIEUWS.
Een geheime distilleerderij
ontdekt.
Nu het te Iaat is.
Een brutale roofoverval
te Amsterdam.
FEUILLETON.
Ï29 iTIWi''7
Het familiedrama in de
2e van Swindenstraat
te Amsterdam.
De liefhebbende echtgenoot.
Marken in een moeras
herschapen.
Zeldzame oude munten
gevonden.
*jÊf Het L V. V. Congres.}
liIn de gisteren gehouden zitting van het
[congres zijn de meeningsverschillen nog
scherper geaccentueerd. Het gaat daarbij
steeds dm de verhouding tot de Kussen en
de kwestie van het z.g. eenheidsfront. De
ruzie over de rede van Purcell werd gis
teren met groote scherpte voortgezet, zoo
zelfs, dat ten slotte de heer Fimmen, wiens
communistische of wil men Russisch-gez.n-
de neigingen bekend zijn, maar voorstelde
om het gemeenschappelijke uitstapje, dat
men naar Versailles zou doen, op te geven,
omdat er van de kameraadschap al heel
weinig kon overblijven na de feite weder-
zijdsche beschuldigingen.
Het was niet zoozeer de scherpe critiek
idoor den Belgischen gedelegeerde Mertens
en door den Nederlandschen gedelegeerde
Stenhuis op den Britschen secretaris van
het L V. V-, Brown, en op den voorzitter
Purcell geoefend, die den heer Fimmen tot
zijn voorstel bracht, dan wel een ruzie, die
aan het eind van de zitting ontstond tus-
schen den Britschen secretaris Brown en
den Nederlandschen secretaris Oudegeest,
Brown nl. beschuldigde zijn collega Oude
geest in een brief aan Jouhaux en Mer
tens, beiden gelijk hii tegenstanders van de
Russische eenheidsplannen, te hebben ge
zegd, dat de Russische vakvereenigingslei-
der Tomski blijken gaf van zijn oprechte
bedoeling inzake de aansluiting der Russen
en dat het daarom dus tijd werd om tot
den aanval over te gaan en gemeenschap
pelijk ondershands hun houding te bepalen.
Deze onthulling van den secretaris Brown,
'die dus Oudegeest beschuldigde van achter-
%aksche kuiperij buiten zijn collega's om,
wekte sensatie. En van Britsche zijde werd
dan ook indien de mededeelingen van
Brown juist zouden blijken te zijn ten
sterkste geprotesteerd tegen deze „onop
rechtheid en huichelarij", tegen deze intri
ges van een deel van het bestuur tegen de
Britsche gedelegeerden in het L V, V., ach
ter wier rug om men de zaken wilde be
konkelen.
De heer Oudegeest ontkende ooit zich
aan eenige achterbaksche actie .te hebben
schuldig gemaakt trouwens alle uitgaan
de en inkomende brieven worden door de
drie secretarissen gelezen en hij be
schuldigde den heer Brown op zijn beurt
van een tekstvervalsching.
Vermoedelijk zal men nu uit de archieven
ie Amsterdam het orgineel van den brief
trachten op te halen, ten einde het congres
in de gelegenheid te stellen na te gaan, wie
hier onwaarheid spreekt.
Van belang is voorloopig zoowel de ver
klaring van Jouhaux als va- W-rtens, dat
ze nimmer een brief ontvingen gelijk aan
dien waarvan Brown een copy aan het
congres had vetoond. In elk geval, wie der
heeren dan ook gelijk mocht blijken te heb
ben, gaat het in de bureelen van het I. V.
V. te Amsterdam wel eenigszins zonderling
toe en laat blijkbaar de samenwerking er
nog al duchtig te wenschen.
Dat in die omstandigheden de heer Fim
men wat smalend sprak van de „camerade-
rie" is te begrijpen. En dat de historie op
het congres zooals de verslaggever van
„Het Volk" zegt, een pijnlijken indruk
maakte is niet minder te begrijpen,
l
Het congres van het Internationaal Ver-
bond van Vakvereenigingen hield gisteren'
een korte zitting. Purcell. de voorzitter,
deelde mede, dat het uitvoerend bestuur
,van het Verbond een besprekintf had gewijd
aan de kwestie van het zenden van een
brief door Oudegeest, een der secretaris
sen van het Verbond, aan Jouhaux, waarin
Oudegeest de voorwaarden noemde, volgens
hem vereischt voor de toelating van het
Roode Internationaal Vakverbond te Mos
kou tot het Internationaal Vakverbond te
Amsterdam. Jouhaux beweert, een dergelij.
ken brief niet te hebben ontvangen. Tot
bet ophelderen van deze zaak besloot het
Congres op voorste van Purcell het Inci
dent voor te leggen aan de eerste com
missie, die daarover een speciaal rapport
zal opstellen. De congressisten verdeelden
zich vervolgens in negen studie-commissies.
Aan ..Het Volk" wordt uit Parijs ge
seind, dat op het congres algemeen de in
druk heer8cht. dat Brown izich door zijn
aanval op Oudegeest onmogelijk heeft ge
maakt al9 internationaal secretaris, en dat
bet bijna zeker is, dat de Engelsche dele
gatie zal weigeren vertrouwen uit te spre
ken in Oudegeest, in welk geval deze laat
ste eveneens ontslag zou nemen.
De draadlooze.
BERLIJN, 3 Aug. (V. D.) Hedenavond
Vond het eerste proef-gesprek plaats tus-
schen Berlijn en Buenos Ayres langs draad-
loos-telefonischen weg.
I
Een tornado boven Noorwegen.
BERLIJN, 3 Aug. (V. D.) Naar gemeld
iwordt, heeft boven Noorwegen een hevige
tornado gewoed.
1 Het Dawes-plan.
BERLIJN, 3 Aug, (V.D.) De bekende finan-
cieele deskundige Baruch, die gister na een
volbrachte reis door Europa naar Amerika
terugkeerde, heeft tegenover vertegenwoor
digers van de pers verklaard, dat verwach
gers van de pers verklaard, dat verwacht
kan worden, dat het Dawes-plan in de ko
mende twee jaren volledig zal worden her
zien.
De Vlootconterentie.
Te Genève verkeert men in gespannen
verwachting wat de dag van heden zal
brengen, als de maritieme conferentie in
openbare zitting zal bijeenkomen.
Er schijnt eenige verandering te zijn ge
komen in de houding der Amerikanen, die
althans blijk heeten te geven van eenige
tocnaderingsgezindheid.Zij beginnen
eenigszins te weifelen en dat heeft nu den
Japanners aanleiding gegeven nog eens een
poging te doen om tusschen Britten en
Amerikanen te bemiddelen en een uitweg
aan te geven.
Wat de Japanners nu te elfder ure nog
weer hebben voorgesteld, is niet bekend
geworden. Men moet er eenigszins naar
gissen. Het voorstel is zoowel door de
Britsche als door de Amerikaansche dele
gatie naar haar regeeringen opgezonden, en
men wacht nu te Genève de antwoorden
van Londen en Washington af. Daar we,
zooals gezegd, omtrent inhoud en strekking
van deze Japansche bemiddelingspoging in
het duister tasten, is er geen aanleiding op
deze kwestie thans verder in te gaan.
De Japansche voorstellen voor een voor-
loopige overeenkomst tot 1931 inzake de
kruisers hebben het Amerikaansche depar
tement van buitenlandsche zaken bereikt.
Tijdens den duur van het onderzoek ont
houden de ambtenaren zich van Commen
taar. doch de eerste niet-formeele reactie
in officieele kringen op de voorstellen
schijnt niet gunstig wegens de aanwijzing
dat de totale tonnenmaat der kruisers ver
re elk cijfer, waarover de Amerikaansche
delegatie geneigd is te discusseeren, over
treft,
LONDEN, 3 Aug. (V. D.) Volgens berich
ten in de pers verschenen, wordt de moge
lijkheid overwogen de plenaire zitting van
de maritieme conferentie, welke rflorgen zou
plaats hebben, voor korten tijd uit te stellen.
Naar gemeld wordt, wordt het Japansche
voorstel om een naval holyday te houden,
nog steeds aan een beschouwing onderwor
pen door de Britsche en de Amerikaansche
gedelegeerden.
Hedenmiddag heeft Sir Austen Chamber
lain, die tijdens afwezigheid van den pre
mier Baldwin diens plaats inneemt een bij
eenkomst van het kabinet gepresideerd.
Onderwerp der bespreking waren de laatste
gebeurtenissen te Gèneve.
Hevige onweders.
Gistermiddag heeft een geweldig onwe-
der, van een orkaan vergezeld, tal van
streken in Zwitserland geteisterd. Vooral
Thun en het Berner Oberland, Montreux'
en de streek tusschen Bern en Luzern heb
ben zwaar geleden.
Tengevolge van de stortbuien hebben op
tal van plaatsen overstroomingen plaats ge
vonden, waardoor belangrijke vertragingen
in het reizigersvervoer noodzakelijk wer
den. Zoo J9 het 9Doorwegverkeer over de
lijn Lausanne naar Milaan 's avonds en ge
durende den nacht van gisteren op heden
onmogelijk geworden en hebben de reizi
gers van Lausanne naar Milaan een omweg
moeten maken over Bern en de Lötsch-
bergbaan. Eveneens werd het spoorwegver
keer op de MontreuxBern Oberlandbaan
en op de lijn BernLuzern versperd en
moesten ook hier de reizigers door zijlijnen
naar de plaats hunner bestemaling vervoerd
worden.
£HTWT
Na de onlusten te Weenen.
In officieele kringen wordt omtrent de
z.g. démarche der Gezantenconferentie bij
de Oostenrijksche regeering inzake de ge
meentelijke wacht verklaard, dat het slechts
de interventie betreft van het plaatselijk
liquidatie-bureau, na overleg met de verte
genwoordigers der geallieerde mogendheden
te Weenen.
De Oostenrijksche quaestie blijft de Fran-
sche diplomatie bezighouden. In strijd met
betreffende Duitsche berichten is de ambas
sadeursconferentie nog niet tusschenbeide
gekomen inzake de Weensche gemeentelijke
wacht; maar de Quai d'Orsay heeft den
Franschen gezant te Weenen meegedeeld,
dat die wacht ontoelaatbaar is; de gezanten
van de andere geallieerden hebben daarop
tezamen igeintervenieerd bij monde van dn
leden der militaire contröle-commissie, welke
nog te Weenen functioneert, om te prote
steeren tegen de schending van het vredes
verdrag. De zaak zal voor de ambassadeurs
conferentie worden gebracht indien de wacht
niet spoedig wordt ontbonden.
Het is dus onjuist, dat de bondskanselier
om die wacht kwijt te raken, zelf aan de
ambassadeurs-conferentie om interventie
gevraagd zou hebben, zooals de Oostenrijk
sche soc, beweren.
De Nationale Raad heeft heden zijn laat
ste zitting voor de zomervacantie gehouden.
Hij keurde de maatregelen goed, welke de
regeering naar aanleiding van den brand in
het Paleis van Justitie moest nemen.
Voorts werd het nieuwe schoolwetsont-
werp goedgekeurd.
De Oostenrijksche regeering heeft bij den
Nationalen Raad een ontwerp op de perswet
ingediend.
In dit ontwerp worden strafbaar gesteld
omkooping van de pers, en verder onware
mededeelingen, die het crediet van een an
der kunnen schaden of zijn economische
positie benadeelen.
Verder zullen overtredingen niet moer
voor de juryrechtbanken, maar voor de
schepenrechtbanken komen.
De organisatie der journalisten heeft ver
klaard tegen het ontwerp te zijn. Zij ver
langt dat de bepaling betreffende de om
kooping niet in de perswet, maar in het
wetboek voor strafrecht komt. De bepaling
maakt volgens haar elke berichtgeving on
mogelijk.
Het Jubileum van Canada,
De Prins van Wales. Prins George en
Stanley Baldwin, de minister-president,
met zijn echtgenoote, zijn gisteren uit
Montreal te Ottawa aangekomen, waar zij
verwelkomd werden door den gouverneur-
generaal en Mackenzie King, den eersten
minister van Canada. Medegedeeld werd,
dat de Prins van Wales en Baldwin be-
ooemd zijn tot leden van 'den „Privy Coun-
1 cil" van Canada. Tot dusverre werd nim
mer een lid der koninklijke familie tot
dien Raad toegelaten en Baldwin 19 de eer
ste Britsche minister, wien deze eer te
beurt valt.
De prins van Wales, die Donderdagavond
het woord voerde aan een diner, aangericht
door de Canadeesche regeering te Ottawa,
heeft daarbij waarschijnlijk voor het eerst
in het openbaar een toesnelin* «'-maakt op
zijn toekomstige troonsopvolging. Hij merk
te op, dat het de confederatie van Canada
was, die zestig jaar geleden zoo niet den
eersten, dan toch den duideliiksten stap had
gezet op den weg van de conceptie en de
verwezenlijking van de groep van autonome
gemeenschappen van het Britsche rijk, die
een gelijken status hebben en zich kenmer
ken door hun gemeenschappelijke ver
knochtheid aan de Kroon. De prins ging als
volgt voort: „Voor mii als 's konings oud
sten zoon in 't bijzonder heeft deze con
cepts speciale beteekenis. en in welk deel
van het rijk ik mij ook bevinden moge, zal
ik steeds trachten ze voor nnrfop te hou
den. De Kroon staat boven alle onderschei
dingen van land, ras en oartii en dient tot
't scheppen van eenheid, waaraan alle ver
schillen ondergeschikt zijn. Indien het mij te
eenigen dag zou beschoren zijn, deze hooge
verantwoordelijkheid te aanvaarden, ver
trouw ik dat ik haar waardig zal zijn. Op
zijn minst mag ik zeggen, dat ik geen ge
legenheid zal laten voorbijgaan om voort
durend het contact, dat ik het geluk had
de laatste tien jaar met alle deelen van
het Britsche rijk tot stand te brengen,
versch te houden,"
De prins wees op de beteekenis van het
persoonlijk verkeer in de rijkszaken, daar
hij voor z:chzelf de waarde kende van zijn
persoonlijke bezoeken aan de overzeesche
gebieden en van zijn ontmoetingen met be
zoekers van overzee te Londen,
De a.s. Presidentsverkiezing in
Amerika,
Gemeld wordt nog, dat de supporters van
Coolidige weigeren diens verklaring als defi
nitief te beschouwen, en zij betoogen dat zij
in elk geval zijn candidaatstelling niet on
mogelijk maakt, als de conventie 'hem des
ondanks zou kiezen.
Het besluit van Coolidge om zich niet
enndidaat te stellen voor de presidentsver
kiezing van 1928 blijkt in Amerikaansche
politieke kringen de grootste sensatie te
hebben verwekt, die sedert verscheidene
jaren is voorgekomen. Personen, in nauwe
betrekking staande tot den president, zijn
van mecning, dat zijn verklaring beduidt,
dat hij zich inderdaad terugtrekt van mede
dingen naar het presidentschap voor 1928.
Dit is echter in geen geval de zienswijze
van 't meerendeel der pers en politie, die
Coolidge gedurende de laatste maanden
van dichtbij hebben gadegeslagen. Na ver
scheidene dagen van aandachtige overwe
ging zijn laatstgenoemden geneigd te ge-
looven, dat het besluit zorgvuldig is op
gesteld en er op berekend te trachten zijn
mededingers in den boezem der republi-
kcinsche partij te ontdekken. Men is er van
overtuigd, dnt Coolidge in een zeer stevige
positie zal komen te staan, indien hij, zoo
als velen meenen, wordt gedwongen aan
den algemeenen wensch van het land ge
hoor te geven en tegen zijn klaarblijkelijken
wensch en bedoeling in voor een derden
termijn een candidatuur te aanvaarden.
Sacco en Vanzetti.
Hoewel men van goed ingelichte zijde ge
looft, dat hun doodvonnis niet zal worden
ten uitvoer gelegd, maar de wetgevende
macht in Mass. een actie op touw zal zetten,
om een herziening van het proces te krijgen,
zijn Sacco en Vanzetti getransporteerd naar
de cel voor ter dood veroordeelden te
Charleston. De gevangenisdirecteur verklaar
de, dat dit gebeurd is krachtens de gewone
procedure ten aanzien van veroordeelden,
wier terechtstelling nabij is.
Een daadl. bericht uit Boston meldt, dat
gouverneur Fuller met den rechter Thayer,
die het doodvonnis uitsprak, een tweede on
derhoud heeft gehad.
Uit angst voor onlusten heeft de Mexi-
kaansche regeering besloten om alle Ameri
kaansche consulaten te bewaken, als de be
slissing is gevallen.
Geyecht met rebellen
Een bericht uit Mazatlan (Mexico) aan de
„Herald" meldt, dat zestig bondssoldaten de
vorige week tijdens .gen gevecht in den staat
Jalisco werden gedood. De bondstroepen
telden verder vele gewonden.
De bondstroepen onder generaal Carillo
wierpen 300 rebellen terug.
Borodin.
Een niet bevestigd telegram uit Loyang
meldt, dat Borodin door Feng-Joe-Hsiang
als gijzelaar wordt vastgehouden, seint de
„Times"-corr. te Sjanghai aan de „Times".
Eenige familieleden van den generaal, die
hem het vorige jaar op zijn reis naar Mos
kou vergezelden, werden daar feitelijk ge
vangen gehouden. De Christen-generaal
heeft langen tijd naar een gelegenheid uit
gekeken om een vooraanstaand bolsjewist
als gijzelaar voor hun veiligheid in handen
te krijgen.
Tsjnng-Kai-Sj'ek.
De „Times"-corresp. te Honkong seint aan
zijn blad, dat de invloed van Tsjang-Kai-
Sjek te Kanton weer veld wint. Zij, die hem
trouw zijn gebleven hebben te kennen ge
geven, dat zij zich tegen elke poging om
een afzonderlijk regime in te stellen, zullen
verzetten. Verschillende ambtenaren die
eerst weigerden om de door den garnizoens
commandant Li-Kai-Soem aangestelden te
vervangen, hebben nu hun ambt aanvaard.
De minister van financiën, die te Hong
kong uit Nanking is aangekomen, heeft ver
klaard, de financiën van Kanton te zullen
reorganiseeren. Voorts zal hij maatregelen
nemen Toor 3e afschaffing van de „Iikins"
en afkondiging van de nieuwe douane
rechten van Tsjang Kai-sjek. Dit zal echter
niet voor September geschieden, ten einde
de bevolking in het binnenland voldoende
tijd te geven zich van een en ander op de
hoogte te stellen.
HET HAVENVERKEER v. ANTWERPEN
IN JULI 1927.
Gedurende de maand Juli deden er 957
zeeschepen, te zamen 1.971.749 tonnen,
waarvan 11 zeilschepen, in het geheel 4296
ton, de Antwerpsche haven aan.
Voor dezelfde maand verleden jaar waren
de cijfers 1.941.744 tonnen, waarvan 15 zeil
schepen met 3848 ton.
Voor de zeven eerste maanden van dit
jaar is er dus een vermeerdering van 465
schepen en 796.287 ton. De gemiddelde ton
nenmaat der in Juli binnengeloopexi schepen
bedroeg 2060 ton per schip.
Van de schepen, die de haven aandeden
waren er 418 Engelschen, 151 Duitsche, 71
Belgische, 59 Hollandsche, 51 Fransche, 44
Noorsche, 40 Deensche, 39 Zweedsche 17
Finsche, 15 Amerikaansche, 11 Italiaanscha,
10 Japansche, 10 Grieksche, 5 Braziliaan-
sche, 4 Lettische, 3 van den vrijstaat Danzig
enz. enz.
REORGANISATIE VAN DE
RIJKSWELR.
Naar Havas uit Parijs meldt, publiceeren
de bladen groote uittreksels uit een artikel
in de Duitsche revue „Menschheit" over een
plan tot reorganisatie van het Duitsche
leger, welk plan, afkomstig van twee offi
cieren van de rijksweer, hoofdzakelijk erop
gericht is den dienstijd (van 12 jaar) der
vrijwilligers te verminderen ter vorming van
reserves, die het leger in geval van oor
log terstond 00 een sterkte van 400.000
man zouden opvoeren en dadelijk het op
Polen veroverde land zouden kunnen kolo-
niseeren.
De „Matin" betoogt, dat in geen geval
iemand, waar ook, een discuss'e zal dulden
over de versterking van het Duitsche mili
tarisme, dat nutteloos en heilloos is voor
binnen- en buitenland. Zoo welwillend en
meegaand de onderhandelaars van Locarno
en Genève ook moge ziin. zii zullen on
wrikbaar blijken, indien men hen concessies
tracht te ontrukken, bestemd om Du'tsch-
land de middelen tot oorlogvoering te geven
Het „Journal" betoogt in het bijzonder
dat de, riiksweer-officieren niet aarzelen
een conflict met Polen in een nabije toe
komst als mogeliik te beschouwen.
De quaestie van een naderenden strijd
van Duitschiand met Polen werd dezer
dagen ook door den uitgever van de
„Menschheit", prof, Foerster, in een Poolsch
blad besproken, waarbii hii te kennen gaf,
dat hij de huidige Poolsch© westgrens de
juiste achtte, doch Polen den raad gaf met
het oog op de houding en de actie der Duit
sche militaristen, zich niet uitsluitend op de
waarborgen van Genève te verlaten, maar
daarnevens te zorgen voor een flinke bewa
pening als afschrikking voor wie niet voor
geweldpleging mochten terugschrikken.
EEN GEHEIMZINNIGE DIEFSTAL.
Te Potsdam is een geheimzinnige dief
stal in de villa van een onlangs overleden
dokter ontdekt. De weduwe keerde enkele
dagen geleden na een afwezigheid van een
paar uur in haar woning terug, toen zij op
het kleed in de eetkamer een zilveren
couvert vond liggen. Zii ooende het buffet
om het zilver op ziin plaats te leggen, toen
zij tot haar schrik ontdekte, dat al het
zilver verdwenen was: lepels, vorken, thee
lepeltjes, twee groote compoteschotels enz.
Verder bleken nog gouden ringen met bril
janten en parelen verdwenen uif een gouden
handtaschje. Het zonderlinge was, dat alle
sloten van het buffet geheel in orde bleken.
Het personeel wordt bu:ten verdenking ge
acht. Men vermoedt, dat één persoon, die
in het bezit van sleutels was van alle deu
ren en kasten, den buit als het ware stuk
voor stuk heeft weggehaald.
«'WRfcp.SS.
LEON DAUDET.
Het_ Parijsche „Journal" zal morgen een
interview publiceeren van zijn medewer
ker Géo London met Léon Daudet, getiteld
„Ergens in Frankrijk".
DE MEDEDINGER.
Volgenj de „Presse-Korr." heeft zich te
Wels de volgende tragisch-comische ge
schiedenis afgespeeld.
Een slager, die de 50 al achter den rug
had, trouwde eenigen tijd geleden met een
;onge vrouw, die al spoedig aanbidders
kreeg, zooals de echtgenoot op een goeden
dag ontdekte.
Hij zeide echter niets, maar zon op
wraak. Hij liet in zijn slaapvertrek een ijs
kast bouwen, de hij van ijs voorzag. Plotse
ling moest hij toen voor eenige dagen op
reis.
Wat hij vermoed had gebeurde; bij on
verwachte thuiskomst vond hij een mede
dinger gevlucht in de ijskast, welke hij
daarop afsloot, om vervolgens rustig te
gaan slapen.
Den volgenden dag liet hij zijn bewuste-
loozen en halfbevroren gast naar het zie
kenhuis brengen.
Met begrijpelijke belangstelling ziet de
bevolkng van Wels tlian9 het proces tege
moet, dat de opgeslotene wegens vrijheids
berooving tegen den slager heeft aangc
spannen.
ONWEER BOVEN NEW-YORK.
De „Times"-correspondent te New-York
seint aan zijn blad, dat voor dc derde maal
in een week New-York door hevige regen
en onweer is geteisterd.
Vele straten liepen onder en op een deel
van het net der ondergrondsche spoorwe
gen moest het verkeer worden stopgezet.
Als voorzorgsmaa'regel werd de electrische
stroom een uur lang afgesneden, nadat aati
de treinen gelegeheid was gegeven, het
naastbijzijnde station te bereiken, met uit
zondering van één trein, die midden in een
tunnel moest s'il staan. Het zien van het
binnenstroomende water veroorzaakte in
enkele gevallen een paniek onder de reizi
gers. Ongevallen kwamen echter niet voor.
Uit een tram moesten zes passagiers met
een kano gered worden.
De bliksem heeft het oorlogsgedenktee-
ken aan de Rivirside Drive ernstig bescha
digd. Vcorts werd een tram door den bl'k-
sem getroffen, waarbij zeven passagiers ge"
wond werden.
Het onweer was echter na de hittegolf
der laatste zes dagen, die talrijke dcodelijke
ongevallen had veroorzaakt, zeer welkom.
Onder de gemeente Scherpenisse op de
grens van Poortvliet is in een kleine boer
derij van den heer A. H. een geheime distil
leerderij ontdekt. Reeds geruimen tijd be
stond het vermoeden, dat in deze boerderij
alcohol bereid werd. Thans is door de
rijksambtenaren van Tholen en St. Maar
tensdijk in samenwerking met de politie te
Poortvliet en Schjfpenisse in de boerderij
een inval gedaan. In een der muren van het
woonvertrek was een complete distilleerde
rij ingemetseld. Drie liter UMieve: warei
nog aanwezig. Tegen den eigenaar is proces
verbaal opgemaakt. De distilleerinrichting
werd in beslag genomen.
De burgemeester van Berlicum heeft, naar
aanleiding van het feit, waarvan wij dezer
dagen melding maakten, dat een 29-jarige
vrouw gedood werd door een verdwaalden
kogel, aan het schuttersgilde St. Joris me-
degeleeld, dat tot nader bericht geen
schietoefeningen meer mogen gehouden
worden.
Drie vreemdelingen mishandelen een
ouden man.
Slechts weinig geld werd hun bezit.
,Te Amsterdam in perceel Singel 378 nabij
de Beulingsloot heeft de heer Wessel een
groot pension gevestigd waarin vrijwel
doorloopend tien personen gehuisvest z^n.
In den regel zijn dit gepensionneerde on
derwijzers, monteurs kantoorbedienden, kap
persbedienden, kellners enz.
Genoemde pensionhouder, die 64 jaar oud
is, bevond zich gistermiddag omstreeks
kwart over drie in de keuken, welke geheel
achter in dit oude huis is gevestigd. Zijn
vrouw was niet thuis, daar zij iemand zou
afhalen.
Op dat tijdstip verscheen een zijner lo
geergasten, de Oostenrijker Victor Haber-
mann, die reeds geruimen tijd in het pensi
on vertoefde, beneden met een gewalteer-
den deken. Habermann liet hem dien deken
zien, zeggende, dat hij te vuil was om ge
bruikt te worden. De heer Wessels, die hem
schijnbaar ook verre van schoon vond, ant
woordde, dat hij even een schuier zou halen
om den deken af te borstelen.
Inmiddels waren ook twee andere pensi
ongasten, de Duitschers August Muller en
Max Kramer in de keuken gekomen. Ter
wijl de oude man zijn hand uitstrekte om
den schuier te halen, wierp het drietal hem
plotseling den deken over het hoofd en een
hunner drukte dien stijf op zijn mond. Ver
volgens gooiden zij hem op den grond en
een hunner stopte het slachtoffer een wit
ten keukenhanddoek in den mond ten einde
hem het schreeuwen te beletten. Met ver
eende krachten knevelden zij den man, die
den deken no/', om zich heen had met een
groot touw. Teen de aangevallene nog ru
moer maakte, sloegen zij hem eenige malen
in het gelaat. Wapenen werden bij dezen
overval niet gebezigd.
Terwijl het slachtoffer in de keuken op
den grond achter bleef .begaven zij zich
naar de voorkamer aan de straatzijde, welk
vertrek in gebruik is bij de familie Wessel
en maakten een linnenkast open. Zij behoef
den het slot niet te verbreken, daar de
kast niet gesloten was. Uit een geldkistje
werd een bedrag van ongeveer 150 ge
stolen, hetwelk zich in een portefeuille be
vond. Dit waren drie biljetten van 25. één
van 20 en zes van 10, Met dit geld ver
dwenen zij haastig via de voordeur uit het
huis.
Terwijl de roofoverval aan den gang
was werd de aandacht van een der kost
gangers, een 70-jarige man door het gestom
mel en geschreeuw getrokken. Langzaam
ging hij naar beneden. Hij" zag dat er ge
worsteld werd in de keuken, doch meende
aanvankelijk, dat de drie buitenlandsche
gasten aan het stoeien waren. Toen deze
echter haastig op de vlucht gingen, besef
te hij pas, dat het ernst was en hij riep
hard aan de trap, met het gevolg, dat ook
nog andere kostgangers beneden kwamen.
Een surveilleerende agent van het bureau
Singel werl gewaarschuwd en deze trof
Wessel nog gekneveld en in den deken aan
De politie-b'eambte bevrijdde het slachtoffer
en liet den commissaris van het bureau Sin
gel, den heer P. Harrebomée, waarschuwen.
Ook werd een dokter van den G. G. D.
ontboden. Deze constateerde dat de toe-
tand van Wessel niet ernstig was Toch was
■ij er leelijk aan toe.
Ten gevolge van de mishandeling had hij
een neusbloeding opgeloopen, het rechfei-
oog was gesloten, terwijl een kies was los
geraakt waardoor een sterke bloeding was
ontstaan. Bovendien had het .slachtoffer
het danig met de zenuwen te kwaad.
De heer Harrebomée nam hem een ver
hoor af. Wessel verklaarde o.a. dat hij niet
het minste vermoeden op het drietal had
gehad. Vooral Habermann was om zoo te
zeggen kind bij hem in huis geweest. Toen
hij in de keuken kwam, vermoedde hij niets
kwaads temeer omdat de verhouding altijd
goed was geweest, gedurende de zes a zeven
weken, dat het drietal in het pension had
vertoefd. Zij werkten niet regelmatig; soms
waren zij dagen achtereen zonder werk. Dat
i Yrij bewerkt naar BULWER LYTTON'S
|- „What will he do with It",
door JOS. P. H. HAMERS.
Ofschoon hij, evenals de meeste mannen,
'die veel van hun kinderen houden en het
zeer druk met hun zaken hebben, in z'n kin
deren weinig gebreken zag, zoo zag hij toch
wel in, dat de eenige kans voor Mathilde om
een gelukkige en brave vrouw en moeder
te worden, bestond, in het huwelijk met een
man, die haar vertrouwen wist te winnen en
voor wien zij tevens ontzag had. Hij begreep
dat het met haar mis zou loopen, als de
vrouw van iemand, wiens hooge rang haar
aan de verleiding der groote wereld zou
blootstellen en wiens karakter haar zonder
steun, zonder beschermer en leidsman in
die wereld zou laten.
De jonge markies van Montfort, die uit
'gewoonte, aan z'n grootmoeder gehoorzaam
de en op haar aansporing aanzoek had ge
daan naar de hand van Mathilde Darrell,
was eerst stom van verbazing, toen hij hoor
de dat z'n aanzoek was afgewezen. Maar
weldra vatte hij die afwijzing als een belee-
'jliging op en voor dit oogenblik af, haatte
hij Guy Darrell. Wanneer hij diens ondergang
had kunnen bewerken, dan zou hij de helft
zijner bezittingen er voor hebben gegeven.
Mevrouw Lundsay troostte hem zooveel zi)
kon over het blauwte dat hij geloopen had
en de oude markiezin waskaar dankbaar, dat
zij die onaangename taak op zich nam. In
den loop van haar gesprekken met den jon
gen lord, gelukte het mevrouw Lundsay, 't
ei van een voornemen in zijn geest neder
te leggen, dat zij later zelt dacht uit te
broeden.
„Er bestaat slechts één soort van vrouw,
mijn waarde lord, die Uw invloed onder den
adel des lands zou kunnen vermeerderen,"
ze' ze! „gij moet een schoonheid van den
eersten rang trouwen".
Zijne lordschap knikte en scheen over
dien raad na te denken.
Men kan juist de ergernis dor intrigeeren-
dc mevrouw Lundsay voorstellen, toen Dar
rell zoo onverwachts niet haar, maar haar
dochter ten huwelijk vroeg. Haar persoon
lijke ijdelheid en zelfzucht waren diep ge
wond. Met Guy Darrell tot echtgenoot en
de markiezin van Montfort tot dochter, zou
mevrouw Lundsay een aanzienlijk persoon
in de wereld geworden zijn. Maar Darrell
voor zich zelf te verliezen en den markies
geheel en al, dit denkbeeld was haar on-
dragelijkl Daar het echter moeilijk was een
man van zoo'n hooge positie als het Parle
mentslid, aan wien zij zulke groote verplich
tingen had, in eens voor haar onbemiddelde
dochter af te wijzen, nam zij haar toevlucht
tot. een Machiavellistische politiek, waarin
sommige vrouwen zeer bedreven zijn. Daar
als voorwaarde voor haar toestemming, een
jaar uitstel te eischen gaf zij aan haar be
weegredenen den schijn van hooghartige be
langeloosheid en grootmoedige vriendschap.
„Zij zou het zich nimmer kunnen vergeven
zoo luidde haar toespraak tot Darrell, „als
hij, de beste man ter wereld opnieuw door
haar onvoorzichtigheid ongelukkig werd in
z'n huwelijk; zij die hem immers alles te
danken had! Ja, het was al onvoorzichtig
van haar geweest, een schoon, behaagziek
meisje want Caroline is behaagziek,
mijnheer Darrell; de meeste meisjes zijn het
op haar leeftijd in zijn nabijhid te bren
gen."
Kortom, zij dreef haar meening door te
gen alle bedenkingen van Darrell in en ver
borg haar veigenlijke plannen onder den
schijn van kieschheid en van opoffering van
wereldlijk voordeel aan die voorzichtigheid,
welke door edele beginselen geboden wor
den.
En welke waren de gevoelens'van Caro
line voor Guy Darrell? Zij begreep die
thans, nu zij op het verleden terug zag. Zij
zag zich zelf, zooals zij toen was, zooals zij
daar stond onder dien beukenboom, toen
het medelijden, dat de grondtrek van haar
karakter was, toen de dankbare liefde, die
met haar was opgegroeid haar deed smach
ten om de troost en de vreugde te zijn van
zijn grootsch en eenzaam leven. Beminde zij
hem? O, zeker, zij droeg hem eerbiedige
liefde toe, maar het was de liefde van een
dankbaar kind. De liefde det Hftuw. SfiM
nog niet in haar ontwaakt.
loen zij uit zijn tegenwoordigheid verwij
derd werd, eensklaps verplaatst in de groote
uitgaande wereld.Ja, Darrell had streng
maar rechtvaardig de geschiedenis van haat
leven geschetst. Hij was echter niet eerlijk
£ejy,eest 'n zijn schatting van den onvermij-
delijken invloed dien 'n moeder als mevr.
Lundsay moest uitoefenen op 'n meisje als
Caroline, zoo arm aan ondervinding zoo on-
ergdenkend en zoo kinderlijk aan haar
gehecht. Aan den anderen kant kon
hij de macht van vrouwelijke list niet
meer naar waarde beoordeelen. Hij kon
niet zien ho die zachte mevrouw
Lundsay, die lieve vrouw met haar
innemende manieren lord Montfort en haar
dochter langzamerhand in de mazen van
haar net wikkelde, totdat Caroline die aan
vankelijk zelden aan den stillen jongeling
met z n fraai haar dacht aangenaam verrast
z')n onoplettendheden, die andere aan
bidders op 'n afstand hield - aanbidders van
wie zij meende dat Darrell meer jaloersch
zou kunnen zijn schrikte, toen haar moe
der haar verweet dat zij, of een ongevoelige
coquette moest zijn of dat zij den armen
Montfort zeer slecht behandelde.
Nu bracht omstreeks dien tijd, Jasper Lo-
sely onder den naam van Hammond z'n
vrouw uit de Fransche stad waar ze sinds
hun huwelijk gewoond hadden, naar Parijs
om mevrouw Lundsay en Caroline te bezoe
ken, en haar te smeeken, haar invloed aan
te wenden om een verzoening met haar va
der Je. bewerken, Mathilde vernam weldra
van mevrouw Lundsay, die de meeste har
telijkheid veinsde, den aard van het enga
gement tusschen Caroline en Darrell. Zij
deelde dit nieuws aan Jasper mede, die dit
natuurlijk met ongerustheid vernam. Door
een verzoening met Darrell verstond die
brave Jasper iets practisch, niet een soort
sentimenteele vergiffenis als toevoegsel bij
het jaarlijksch inkomen van 700 pond, dat
hij onlangs verkregen had, maar het herstel
van de erfrechten die hij, naar hij meende,
getrouwd had. Hij had nog volstrekt de hoop
niet laten varen dat Darrell vandaag of
morgen vergeten en vergeven zou en zijn
geheele fortuin zou nalaten aan z'n eenig
kind. Maar dan sprak het vanzelf, dat er
geen ander kind moest zijn, dat ook op dat
fortuin aanspraak kon maken. Als Darrell
hertrouwde en zoons kreeg, wat dan?
Jasper ontdekte al heel gauw, dat het en
gagement van Darrell met Caroline, aan me
vrouw Lundsay al even onaangenaam was
als aan hem, en dat deze bereid was om
geen middel onbeproefd te laten, om er een
einde aan te maken. Mathilde werd he{
eerst daartoe gebruikt, Mathilde deed geen
verwijtingen, maar schreide. Nu wist ze ze
ker, dat zij een verstootelinge zou zijn en
haar kinderen broodeloos. Mevrouw Lund
say werkte deze klacht met de meeste be
hendigheid uit. Was Caroline er wel zeker
van, dat het niet schandelijk en oneeriijk
zou zijn, haar eigen, oudste vriendin te t>3-
rooven van de vaderlijke erfenis dai 'fal-
hilde anders door de vergiffenis van D> Teil
terug zou krijgen?
vond zijn oorzaak in het feit, dat zij geefl
vast beroep hadden.
Uit het onderzoek kwam voorts aan hef
licht, dat zij een gedeelte van hun kleeding
op hun kamertjes hadden achtergelaten.
Zoo vond de politie eenige pantalons, wek
ke om weer van een vouw te worden voor
zien, onder de matrassen waren gelegd.
Verder een paar kellnerscostuums, een.
barbiersjas en de overjassen van het drietal.
Ofschoon uit te rekenen viel, dat het
drietal het niet ver met de gestolen f 160
zou brengen, liet de commissaris toch in al
lerijl het signalement naar de grensplaat-
len telegrafeeren. Ook anderen politiekorp
sen werd verzocht het drietal op te sporen
en aan te houden.
Opmerking verdient nog, naar de „Tel."'
verneemt, dat de tweede verdachte, Mül-
ler, waarschijnlijk een wonde aan de vinV
gers van een der handen heeft, daar Wes
sels verklaart hem tijdens de worsteling
gebeten te hebben.
Na het onderzoek ingesteld door den
anatoom-patholoog dr. Hamer inzake het
moordgeval in de Van Swindenstraat te
Amsterdam, meent de politie te mogen
aannemen, dat hier van een zelfmoord in
een vlaag van delirium gepleegd sprake is.
De justitie heeft thans toestemming gege
ven het lijk te begraven.
Hij stak zijn vrouw met eeu mes.
Te Rotterdam heeft de 45-jarige los-
werkman G. W. A. R., wonende in een
pand in de Hudsonstraat, hevige ruzie met
zijn vrouw gehad. Het schijnt dat de twee
nooit den vrede gekend hebben. De buren
vertellen, dat er in huis altijd gevochten
is. De vrouw had al eenige malen gezegd
dat zij zou weggaan; de man had haar steeds
gewaarschuwd, dat hij haar niet zou laten
gaan. Toen de vrouw er gisteren toch van
door gegaan was, heeft de man haar op het
Hudsonplein staande gehouden. Hij haalde
direct een broodmes voor den dag en gaf
een groote snede in den mantel van de
vrouw; toen deze hard weg wilde loopen,
stak hij nog eens naar haar en bracht haar
nu een steek in den rug toe. Van den
schrik zakte de vrouw in elkaar. Door den
Geneeskundigen Dienst is zij naar hel zie
kenhuis gebracht, alwaar zij verbonden
werd. De wonde bleek niet ernstig te zijn.
De man is aangehouden en in verzekerde
bewaring gesteld.
Wat de boeren moeten doen om hun oogst
te redden.
In de zomerzitling van de Staten vani
Noord-Holland is besloten steun te verlee-
nen voor de oprichting van een bemaling
op Marken. Hiervoor zal echter eerst nog
de stichting van een waterschap noodig
zijn.
Hoezeer spoed noodzakelijk is, blijkt wel
uit het feit, dat thans de landerijen, ten
gevolge van den grooten regenval, onder
water staan, het gras niet gemaaid kan
worden en de hooioogst dreigt te worden,
vernield. Het land is in een moeras her
schapen; het vee kan niet worden geweid.
Dezer dagen is in een vergadering van
belanghebbende boeren besloten, tijdelijk
zelf de handen ineen te slaan. Voor een
maand is een pompinstallatie gehuurd,
waarvoor vrijwillig 2003 is bijeengebracht,
ten einde nog te trachten den hcoioogst
te redden. Deze wordt geschat op 750.000
K.G., waarvan voor een waarde van om
streeks 20.000 wordt uitgevoerd. De ge
volgen van het mislukken van den oogst
zijn voor de arme eilandbewoners niet te
overzien. Weduwen en ouden van dagen
zijn dan gedwongen hun stukjes grond te
verknopen.
Dat ook de volksgezondheid door den be-
staanden toestand ernstig gevaar loopt, be
hoeft nauwelijks betoog.
Op een open liggend stuk grasland, tee-
behoorend aan mej. L„ op den hoek Geit
straatLokerstraat, te Heerlerheide, waren
vorige week, aldus het „Limb. Dagbl.", een
viertal kinderen aan 't spelen, toen opeens
een van hen een glanzend voorwerp, nog
half onder den grond verborgen, in de gaten,
kreeg en het al spoedig had bemachtigd.
Ook de andere kinderen waren weldra zoo
(Nlukkig, wat niet lang onbekend bleef,
want de glanzende voorwerpen bleken al
spoedig groote zilveren munten te zijn.
Intuschen was de vader van een der kift-
deren, R. B„ die dicht in de buurt woont,
met een schop gekomen en na eenig gra
ven, bracht hij niet jninder dan 454 van de
zelfde geldstukken aan 't licht, waarvan
vele nog in stapels prachtig op elkander,
stonden.
Bij nader bezien bleek de zeldzamë
vondst een partij Fransch zilvergeld te zijn,
uit de 18de eeuw. De munten zijn iets groo-
ter dan onze rijksdaalder en wegen geza
menlijk ca, 13 K.G. Duidelijk kan men ze
nog onderscheiden.
Op den voorkant prijkt de beeldenaar vani
Lodewijk XV en ook zijn er bij met 't beeld)
van Lodewijk XVI.
Hieromheen vindt men den Latijnschen
afgekorten tekst: Lud.(ovicus) XV (XVI)
D,(ei) G.(ratia) Fr.(anciae) et Nav.(arrae)
Rex: Lodewijk XV (XVI) bij de genade
Gods koning van Frankrijk en Navarra.
Op den achterkant der munt staat 't wa
pen der Bourbons geslagen: drie lelies ia
'n ovaal, waar boven op een kroon en 't
geheel door een kran9 omgeven. Om 't
wapen vindt men den tekst: Sit nomen
Domini benedictum: de naam des Heeren zij
gezegend.
Op de plek, waar 't geld gevonden wer<L
stond vroeger een groote boerderij, die 'n
tiental jaren geleden afbrandde en niet)
meer is opgebouwd.
Dit haar opgedrongen denkbeeld was zeet
pijnlijk voor de edelmoedige Caroline, maar.
het woog niet op tegen de veel grootere
smart, welke zij, door haar woord te bre
ken, Darrell zou veroorzaken d>c zich zoo
zeer op haar trouw verliet.
Stap voor stap werd nu de intrigue tegen
den afwezige voortgezet. Mevrouw Lund
say verstond in hooge mate de kunst om
twijfel op te wekken. Guy Darrell, een man
van 4e wereld, een geleerde, een advocaat
en eerzuchtig staatsman, hij zou z'n hart
breken om een meisjel Lord Montfort ja,
dat was een man wiens hart kon breken,
wiens geluk verwoest kon worden! Die goe
de Guy Darrell had alleen aanzoek gedaan
om Caroline's hand uit een soort edelmoe
digheid.
„Iets m'n lieve kind zeide mevrouw
Lundsay tot haar dochter iets in je eigen
ltunstclooze woorden en manieren, deed hem
gelooven, dat hij, zonder dat gij dit zelf wist
uw liefde gewonnen had. Dat is juist tets
voor hem. Hij heeft een ridderlijken geest.
Maar ik geloof vast dat hij nu al gevoelt,
hoe dwaas zoo'n huwelijk zou zijn en dank
baar zal wezen, als hij zich, wanneer het
jaar om is, als een vrijman kan beschou
wen terwijl gij een andere goede partij ge
daan hadt."
Bij mevrouw Lundsay openbaarden zich'
na eenigen tijd verschijnselen van long
tering. De hoest keerde terug; zij kon niet
slapen; haar dagen schenen geteld; zij hai|
een geheim verdriet,
[Wordt, vervolgd)* J
