CHEQULKOERSEN
TOUW
raapBfl'pijqjnM ufiapH
Een menschlieirt zonder
moraal.
OJ LOTTGERING
voor hetstoomenvantennis-
broeken en sportcosfuums
AAN ONZE LEZERS
BinB!I!8A9[p9ST[Hg
Verduistering?
Jubileum bij „Zang en Vriendschap".
H. O. V.
Gr. Houtstraat 5a
TELEF. 10771
de Spaarne-Bank, Haarlem
De Woningbouwvereeniging
„Bloemenhof".
Indien gij over de NIEUWE
HAARLEftfSCHE COURANT
tevreden zijt, zegt het anderen.
Indien gij in een of ander
opzicht niet tevreden zijt, zegt
fret ons.
PLAATSELIJK NIEUWS.
HILLEGOM.
BEVERWIJK.
HAARLEMMERLIEDE EN
SPAARNWOUDE.
HOFFMANN - Spaarne 42-44
Van ouds Touwslagenj „de Hoop"
IJMUIDEN-OOST.
IJMUIDEN.
VIJFHUIZEN.
EEN KLEINE POETS
HET KOMT WEL TERECHT
EEN BREEDE BLIK.
A
Een totaal bedrag van 5000.
Door twintig personen is aangifte gedaan
bij de politie, dat zij aan den 36-jarigen
handelaar M. V., .alhier, ongeveer 200
borgstelling hebben gestort, om bij hem in
dienst te komen. V. heeft deze gelden ver
duisterd tot een gezamenlijk bedrag van
5000. Hij heeft gedeeltelijk bekend.
Naair wij vernemen betreft dit geval het
plaatsen van advertenties in de plaatselijke
bladen, waarin een betrekking werd aan
geboden. De sollicitanten, die zich bij M.
V. vervoegden, konden daar een contract
teekenen, waarin o. m. stond dat zij 200
borgstelling zouden storten, welk bedrag
echter zou worden teruggegeven na drie
maanden, als zij niet geplaatst werden.
Het totaal der borgstellingen bedroeg nu
5000. Echter zijn de drie maanden nog
niet om en dus is het nog niet te zeggen of
er inderdaad verduistering der borgstellin
gen zal plaats hebben. Een strafbaar feit is
in alle geval op dit moment nog niet ge
schied. Zij, die de borgstelling stelden, heb
ben de politie echter met het geval in ken
nis gesteld omdat zii vreesden anders na
drie maanden hun geld kwijt te zijn. De
politie houdt nu een oog in het zeil, waar
schijnlijk. Waar er echter nog geen mis
drijf is gepleegd, volstaan wij met deze en
kele zakelijke mededeelingen.
Op Vrijdag, 2 September a.s. herdenkt de
heer K. van Eden, den dag, dat hij vóór 40
jaar tot bestuurslid gekozen werd van de
Kon. Liedertafel „Zang en Vriendschap".
Dat het dezen heer dien dag niet aan
blijken van sympathie zal ontbreken, is wel
zeker.
f
H. O. V.-Concert in den Hout, onder lei
ding van Willem Knikker, op Zondag, 7
Aug., om half drie.
PROGRAMMA:
1. „Professoren", marschC. Zeiler
2. Ouverture „Raymond" A. Thomas
3. „O Frühling, wie bist du so schön.
walzër L. Fall
4. Fantasie de l'Opéra „Martha"
F. v. Flotow
5. Ouverture „lm Reiche des Indra"
P. Lincke
6. „Glühwiirnschen", Idylle P. Lincke
7. Potpourri a. d. Op. „Les cloches dex
Ccmeville" R. Planquette
Medegedeeld door
ZATERDAG 6 AUGUSTUS.
Eerlijn
Farijs
Brussel
Londen
Zurich
Rome
Madrid
Weenen
New-York (cable)
Praag
Warschau
Kopenhagen
Oslo
Stockholm
Bieden
59.32
9.75
34.69
12.12
48.07
13.56
42.12
35
2 491/9
7.37
27.80
66.75
64.40
66.80
Laten
59.38
9.80
34.73
12.12,8/8
48.12
13.60
42.22
35.20
2.49'/,
7.47
28
66.85
64.50
66.90
RIJWIELDIEFSTAL.
Voor een café in de Jansstraat is gis-
gisteren een rijwiel ontvreemd.
Beslag gelegd op de huizen.
Naar wij vernemen is beslag gelegd op
de huizen van de 96 bewoners der huizen
van de woningbouwvereeniging „Bloemen
hof staiande in de Slachthuisbuurt. Bij ex
ploit is dit den bewoners gisterenmiddag
door Mr. Huizenga medegedeeld.
De aanleiding daartoe is, dat een archi
tect uit Amsterdam een vordering heeft op
de woningbouwvereeniging voor het maken
van plannen voor woningen, die gebouwd
zouden worden op een terrein achter de
Middelbare Technische School. Deze bouw
plannen zijn niet doorgegaan, omdat de ge
meente den grond niet meer voor den bouw
van arbeiderswoningen wenschte te be
stemmen.
De vordering van den architect bedraagt
met gemaakte onkosten ongeveer 5000. De
architect drong aan op een regeling, en die
zou wel, naar Mr. Huizinga ons mededeelde,
op coulante wijze in orde gekomen zijn, in
dien het bestuur der woningbouwvereeni
ging zich maar niet onhandelbaar had ge
toond. Eenige maanden geleden reeds werd
beslag'gelegd op de huren, maar toen zegde
het gemeentebestuur van Haarlem regeling
der zaken toe. Op dezen grond ging 't beslag
toen niet door. Het blijkt mij echter, aldus
Mr.-Huizinga, dat het maanden en maanden
duren zal alvorens de zaak geregeld zal zijn,
gesteld al dat zij ooit geregeld zal worden.
Daarom is nu besloten beslag te leggen.
HEEMSKERK.
Raadsvergadering. Donderdagavond
vergaderde de Raad van onze gemeente on
der voorzitterschap van den burgemeester.
Afwezig was de heer N. Henneman.
De notulen worden onveranderd goed
gekeurd.
Ingekomen stukken en mededeelingen"
a. De voorzitter deelt mee, dat ter gelegen
heid van het ambtsjubilé van den Commis
saris der Koningin een telegram van ge-
lukwensch is gestuurd. Hierop is 'n dank
schrijven ingekomen.
b. 'n Verzoek van 't Comité der Herden
kingsfeesten te Beverwijk om 'n prijs beschik
baar te stellen voor de aldaar te houden ten
toonstelling.
Besloten wordt 'n medaille te schenken
voor de afd. tuinbouwproducten.'
c. Het bestuur der Ned. Hervomde school-
vereenigfing verzoekt gelden beschikbaar
te willen stellen voor vernieuwing van een
deel der inrichting van de Christelijke school
aan de Marquettelaan in totaal voor 'n som
van i 500 (met 't reeds vroeger toegestane 'n
bedrag van f 3100.).
B. en W. stellen voor hierop goedgunstig
te beschikken.
Z.h.st. wordt hiertoe besloten.
d. De voorzitter wijst op den slechten toe
stand van 't meubilair der raadszaal en vraagt
machtiging om hier in verbetering te brengen.
Na enkele besprekingen wordt besloten
deze verbetering uit te'stellen.
e. De vereen. „Het Witte Kruis" vraagt
voer 1923 1 ct. per inwoner, de Commissie
tot Malariabestrijding idem 1 ct. per inwo
ner, het Landstormcorps „Kennemcrland"
f 50.
Besloten wordt deze verzoeken om sub
sidie uit te stellen tot 't behandelen der be
grooting.
Gemeenterekening dienst 1926.
De commissie van onderzoek brengt bij
monde van den heer de Wilde verslag uit.
De ontvangsten van den gewonen dienst
bedragen f 114.735.89 4 de uitgaven
f 126.349.32, 't nadeelig saldo f 11.613.42 y2.
Voor den kapitaaldienst zijn deze bedragen
resp- f 13.159.17 f 17.324.07y, en f 4.164.90.
De commissie acht de post straatverlich
ting hoog.
De uiterste zuinigheid moet hierbij betracht
worden.
De commissie ziet gaarne de gelden, be
stemd voor verbetering der wegen, besteed
aan de wegen, die de verbetering 't meest
behoeven.-
De voorzitter meent, dat dit steeds ge
beurt, maar zal gaarne hierin de wenschen
der leden vernemen.
Met algemeene stemmen wordt dan tot
vaststelling besloten.
Rekening Algemeen Armbestuur 1926.
De rekening sluit in ontvangsten en uit
gaven met 'n bedrag van f 17651.'t na
deelig saldo bedraagt f 926.62 l/t.
Met algemeene stemmen wojdt deze be
grooting zonder opmerking goedgekeurd.
Besloten wordt nog enkele oninbare school-
geldposten af te schrijven.
Wijziging Gemeentebegrooting 1927.
Enkele onbelangrijke wijzigingen worden
goedgekeurd.
Verslag Commissie Abattoirplannen.
De commissie adviseert toi aansluiting bij
Beverwijk.
Weth. Schuyt geeft 'nog 'n korte toelich
ting, op welke gronden de commissie tot deze
conclusie gekomen is. Uit 'n ingesteld onder
zoek is gebleken, dat bij niet aansluiting de
gemeente voor groote uitgaven komt te staan.
Ook is vernomen, dat 't vleesch van nood-
slachtingen afkomstig hier geveild mag wor
den, wanneer daartoe 'n geschikt lokaal be
schikbaar is.
B. en W. laten dit echter over aan parti
culieren.
Ook is 't niet de bedoeling, dat hier 'n al
gemeen slachtverbod wordt uitgevaardigd.
Elke slager mag dus zelf slachten als de
slachtplaats voldoet aan de wet.
Z.h.st. wordt daarna tot aansluiting bij
Beverwijk besloten.
Rondvraag.
De heer Klaasse vraagt inlichtingen om
trent de verlichting van de KL Houtweg.
Over 'n indertijd genomen besluit in deze
zaak blijkt verschil van meening te bestaan
'n Onderzoek zal worden ingesteld.
De heer Beentjes vraagt nogmaals enkele
verbeteringen van de Molenweg.
De voorzitter zal dit in overweging nemen.
De heer de Wit klaagt over enkele ge
vaarlijke kruispunten, 't snoeien van enkele
hoogopgroeiende heggen zal al veel verbete
ring brengen.
Dit zal onderzocht worden.
Hierna volgt sluiting.
Patronaat. Zondag a.s. neemt 't
Patronaat deel aan de Districtsdag welke
in Castricum wordt gehouden. De tocht er
heen gaat per fiets. Om kwart voor één ver
trekt de stoet vanaf 't Vereenigingsgebouw.
Personalia. Tot assistenfe aan de O.L.
school te Hcutrakpolder is benoemd Mej.
W. D. van Dokkum te Utrecht.
Postduivennieuws. Zooals we reeds
meldden, houdt „de Zwaluw" Zondag haar
laatste puntenvlucht voor jonge duiven vanaf
Libramond. Deze vlucht is tevens een Derby-
vlucht, d.w.z. ieder lid mag vier geboorte-
ringennummers opgeven weike om de poot
jes gaan der duiven, wanneer zij den leeftijd
hebben van ^even (jagen. Deze duiven wor
den genoemd derbyduiven. Voor iedere
derbyduif wordt dan een zeker van te voren
vastgesteld bedrag gestort. Op de eind-
vlucht, dus a.s. Zondag worden dan de gel
den hiervan vervlogen, terwijl op de 5 derby-
duiven een prijswinner is. Hoe meer derby
duiven een lid dus overhoudt, des te grooter
is zijn kans op een prijs. Éfierdoor komt
naar voren, welken kijk de liefhebbers op
hun jonge vogels hebben, ook al zijn deze
niet ouder dan zes weken. Toch geldt ook
hier het spreekwoord zonder geluk vaart
niemand wel.
Oud-Holland. De bedoeling van de
Commissie tot exploitatie van 't Parochiaal
Vereenigingsgebouw is, om met 't a.s. Volks
feest in 't gebouw 'n Oud-Hollandsch markt
plein te organiseeren. Binnenkort hopen we
hiervan nog een en ander mee te deelen.
Personalia. Te Haarlem slaagde voor
diploma Handenarbeid A en B de heer A. J.
v. d. Wakker en voor hoofdakte de heer A. v.
Westen, beiden onderwijzer aan de St.
Josephschoci alhier.
Veiling van 4 Augustus 1927. Aanvoer
1100 manden, 1.200.000 stuks leverbaar van
85 principalen. Handel levendig met goede
prijzen voor de meeste artikelen, voor som
mige soorten slechts matige belangstelling.
Besteed werd voor extra kwaliteit:
La Candeur 4.10. Rose La Reine 4.30.
Chryselora 4.10. Artus 1.65. Fred. Moore
3.30. Murillo 1.70—2.25. Gele Prins
3.70. Vermillion Brill 4.50. Grand Due
66.50. Prins van Oostenrijk 2.90. Pr.
de Ligny 4.90. v. d. Neer 7.50. Duch de
Parma 4. Gouden Kroon 1.50. Anna
Roozen 2.70. Mon Tresor 6.207.10.
Procerpine 5.40. Titias 5.90. Theeroos
2.80. Cram Brill 1.30. Coureur Card.
3.80. Lady Boreel 4.30. Couronne d'Or.
5.80. Vuurbaak 5. La Reine 1.70.
Grisdelin 2.10. Calypso 3.20. Rubra
Maxima 3. Verboom 4. Cottage Boy
4.20. Golden Queen 4.20. Flamingo 4.
La Precieuse 3.50. Schoonoord 4.50.
Gesn. Spath 2. Inglex Yello extra 1.90.
Mad. Krelage 1.50. Bartigon 13 op 1.50.
Sanders 12 opl. 1.50, Wm. Pitt 3.80
Pride of Haarlem 1.50. Sieraad v. Flora
1.50. Picoté 1.40. Tulip Noir 4. Whist-
Ier 1.90. Clara Butt 1.20. Golden Spur
4,30—5.201 Sir Watkin extra 5.10. Poc-
ticus 1.50. Ornatus 1.30 Crocus Walter
Scott 1.70. Purpurea 2.60. BI. Druifjes
30 enk. Galanthus 2. dubb. 3.10,
Salvator 5. Scilla Siberica 2.90.
Op Donderdag 11 Aug. wordt een groote
aanvoer verwacht.
Burgerlijken Stand. Geboren: Catha-
rina Maria, d. van Duijndamvan Lieshout.
Ondertrouwd: 3 Aug.: H. L. J. van Elk en
E. van Scheppingen.
Ovc I n: Roelfien Bakker, 59 j.
Brand. Gistermiddag ontstond brand,
vermoedelijk door hooibroei, in een met
hooi geyulden tas van den landbouwer J.
van Schie aan de Leidschen straat alhier. Door
het zeer actief optreden der brandweer, wer
den de belendende gebouwen gespaard en
groote onheilen voorkomen.
De motorspuit was spoedig aanwezig.
Het hooi werd uitgegooid. Een en ander bleef
nog lang smeulen, zoodat de brandweer eerst
te half negen huis toe kon keeren. Verze
kering dekt de schade.
Brandweercorps. In Hotel Sister
mans werd een vergadering gehouden tot
algeheele reorganisatie der Hillegomsche
Brandweer. Van diverse plaatsen, waar de
brandweer punctueel in orde is, waren gege
vens opgevraagd en verstrekt. De gemeente
secretaris, Mr. J. B. Sens, zette een en ander
zakelijk uiteen, waarvoor hem den dank der
vergadering werd gebracht. Besloten werd,
het corps tot 18 brandmeesters uit te breiden.
Hierna sluiting.
Uitstapje. Onder begunstiging van
heerlijk zomerweer, maakte het Dameszang
koor der Maria-Congregatie (par. v. St.
Martinus) „Sursum Corda", onder leiding
van de directrice mej. C. W. M. Hooger-
vorst, een uitstapje naar Wijk aan Zee.
Behalve de gewone strandgencegens werd
van de groep een aardige kiek genomen.
De Volksfeesten. In verband met den
Hanzedag van 14 September, zijn de data
der Volksfeesten alhier nader bepaald op 7
en 8 September.
Gemeenteraad. De Raad dezer ge
meente houdt een openbare vergadering
op Vrijdag 12 Augustus 1927, des nam. 1.45.
Te behandelen onderwerpen 1. Vasstelling
notulen der beide vorige vergaderingen 2.
Ingekomen stukken. 3. Opnieuw vaststelling
rooilijn oostzijde Leidschestraat. 4. Vast
stelling verordeningen op de heffing en
invordering van rechten voor de aansluiting
van perceelen aan de gemeentelijke rioleering
te Hillegom. 5. Benoeming leden Schat
tingscommissie R. I. B. Aanbevolen worden
voor de vac. J. van Til Rzn., J. O. Vermeer,
voor de vacature H. A. van Waveren, M. de
Groot. 6. Verzoek plaatsen hek H. A. Fran
cken, voor de rooilijn. 7. Verzoek plaatsen
hek H. W. Mailand, voor de rooilijn. 8.
Verzoek plaatsen hek N. V. John. M. Lom-
merse, voor de rooilijn. 9. Vaststelling ver
ordening ter voorkoming van onredelijke
opdrijving van huurprijzen van woningen.
10. Aanbieding gemeente-verslag over 1926.
11. Wijziging Reglement voor de gemeente
lijke zweminrichting.
Beter opletten. We hebben thans eau
Gemeentelijke Zweminrichting, die schitte
rend is en zeer wordt geprezen. Bij de ope
ning wees een der Schoolhoofden er op,
dat thans het hoofd der Politie ernstig wa
ken mocht, dat in de slooten niet meer ge
zwommen werd, èn om het verdrinkings
gevaar èn uit zedelijk oogpunt. Desondanks
kan men dagelijks zien in de lange sloot
naast de Alg. Begraafplaats, dat er gekleed
en ongekleed gezwommen wordt.
Te water. Vrijdagmiddag geraakte een
ongeveer 5-jarig zoontje van de familie V.,
aan de Pr. Hendrikstraat spelenderwijs in
de beek bij de Neuwe Haven. Gelukkig
werd het geval opgemerkt door een paar
in de omgeving wonende vrouwen, die om
hulp riepen, met het gevolg dat eenige man
nen kwamen toesnellen. De heer W. Aan-
geenbrug spreng te water en het mocht
hem gelukken het kind nog levend op het
droge te brengen.
Gemeenteraad, Donderdag 11 Aug. a.s.
des avonds om half 8 uur zal de raad dezer
gemeente vergaderen-
Sproeien! Sproeien! Ondanks het droge
weer van de laatste dagen, kunnen wij nu
just net over het genot van 2 sproeiwagens
roepen. Wel is waar worden enkele hoofd
stra.ten nu' en dan besproeid, doch de ach
terwegen, die cok verleden jaar steeds een
beurt kregen, worden van dit jaar nog al
eens vergeten. Het is dan ook inderdaad
treurig, zoo het er langs de Loosterwegen
I, II en III benevens de Pastoorslaan, uit
ziet. Wij hopen, dat ook deze menschen,
gedurende het droge weer, wat meer van
den sproeiwagen zullen genieten.
Aangehouden, Alhier is aangehouden
een ongeveer 18-jarig meisje, dat er den
laatsten tijd gewoonte van maakte om fiet
sen, welke onbeheerd stonden., te gebrui
ken en ze vervolgens ergens anders neer
te zetten. Zij had ook nog een huissleutel
weten machtig te worden, waarmede zij een
achterdeur opende en in het huis, waarvan
de bewoners afwezig waren, den boel over
hoop haalde.
Men zal haar deze verke.erde gewoonté
hopenlijk afleeren.
De stank in het Noordzee-kanaal. Gis
teren verspreidde het water van het Noord
zeekanaal weer een hevigen stank. Met
verlangen wordt dan ook uitgezien naar de
maatregelen om hieraan een einde te maken
In. overspannen toestand. Gistermor
gen werd de landman aan het Bloemen-
daalsche strand opmerkzaam gemaakt door
de zonderlinge woorden van een pl.m. 25-
jarige juffrouw. Aanvankelijk hechtte hij
weinig waarde aan haar woorden. Maar
toen zij haar bedreiging ten uitvoer begon
te brengen, achtte hij het noodzakelijk
handelend op Je treden. De julfrouw was
n.l. geheel gekleed te water gegaan, met
gevaar voor haar leven. Met groote moeite
wist hij, geholpen door eenige omstanders,
de jonge vrouw op den kant en in het
politiebureau te krijgen. De vrouw was in
zoo'n overspannen toestand, dat dr. R.
uit Den Haag, toevallig van het geval ge,
'tuige zijnde, het noodzakelijk achtte, de pa
tiënte een morphine-injectie te geven ter
kalmeering. Later is zij per auto overge
bracht naar het Prov. Ziekenhuis nabij
Santpoort. Vermoed wordt dat zij voort
vluchtig was uit een of ander zenuwlijders
gesticht. Ook bij dit geval deed zich de
behoefte aan een telefonische verbinding
met Overveen grootelijks gevoelen.
Charles Edwards keek met groote verba
zing naar dien brief, dien bij zoo juist met
de morgenpost had ontvangen.
Hij was slechts bediende bij een behanger
te aohn s Wood; men kan zich zijn verruk
king voorstellen, toen hij den brief, dien hij
in de hand had, las en tot zijn verwondering
zag, dat de advocaat, die hem had geschre
ven, hem de tijding bracht, dat er iets was
gebeurd, dat hem voordeel zou aanbrengen.
Hij sloot er bij voorbaat een bankje van
5 pond in en s'.elde hem met het feit in
kennis, dat een bloedverwant van zijn moe
der, waarvan hij slechts had hooren spre
ken als „Unclc James" gestorven was en
hem zijn bezittingen bij de moerassen van
York had nagelaten. Hij moest onmiddel
lijk komen en dien trein melden, waarmee
hij kwam, om met den man te spreken, die
het bes'uur over „The Fis" uitoefende tot
de rechtmatige erfgenaam zou zijn gekomen.
Een rijtuig zou voor hem aan het station
zijn.
Voordat de dag ten einde was, wist
ieder, die bij de firma Frere Bartle werk
zaam was, van Charles' geluk.
Met grooten trots stapte hij twee dagen
later in een rijtuig en reed naar Euslon.
Onderweg bepeinsde hij, hoe hij den
staat van zaken wel zou vinden. Hij had
slechts een paar maal zijn overleden moe
der over Uncle Jim hooren spreken en
toen met een zekere geringschatting als van
een ouden heer, die nergens verstand van
had dan van boerderijen en paarden en
honden.
Hij had den beheerder Jeremiah Daniell
zijn komst geschreven en dacht op zijn rit
over alles na, waarover hij hem inlichtin
gen wou vragen. Maar een gevoel van
dankbaarheid voor zijn groot geluk kwam
in het minst niet bij hem op hij was al
leen vel van den lust om het geld inhanden
te hebben en uit te geven.
Aan het York-;ftition zag hij vergeefs
naar Jeremiah Daniell uit, dien hij in livrei
dacht aan te treffen. Een kwartier wachtte
hij in ongeduld tot iedereen vertrokken
was en toen begon hij zich voor het slacht
offer van een aardigheid te houden.
Maar na enkee minuten kwam er een
oude, bestogen landman aan, weggemoffeld
als het ware in een linnen kiel, die er
ui'zag, alsof hij naar iemand of iets uitzag.
Als 't tl belieft, sir, mag ik vragen,
of u is rcr. Charles Edwards? informeerde
hij, vol eerbied met vormelijke beleefdheid.
Ja, die ben ik; en ik denk. dat uw
naam is mr. Jeremiah Daniell? antwoordde
Charles scherp.
De oude man boog toestemmend.
Dan, sir, moet ik u zeggen, begon
Charles, dat het 'een slecht begin is voor
onze kennismaking, dat ge me zoolang hebt
lalen wachten. Bijna een half uur heb ik
als een gek hier op en neer 'geloopen.
De oude landman zag verbaasd en ge-
ergerd op en een uitdrukking van diepe
teieursteling gleed over zijn verweerd ge
laat.
Het spijt me erg, sir, dat het gebeurd
is; maar het is een lange rit van „The
Firs" naar York. Het is buitengewoon don
ker en nevelig vandaag en Neddy heeft
een moeilijk karwei gehad, zoo gauw ze
haver opgevreten heeft, zijn wij tot uw
dienst.
Heel goed sir, geen verontschuldiging
meer. Ik wilde u alleen even doen voelen,
dat, als ge in mijn dienst wildet blijven,
ge in het vervolg meer op uw tijd moet
passen.
Op hun rit naar „The Firs" zweeg de
oude Daniell misschien eenigszins wre
velig en zoo had mr. Edwards gelegen
heid grootendeels alleen het gesprek te
voeren.
Wat afschuwelijke, vuile wegen.
Waarom spuiten ze hier hiet. Maar dat kan
men ook niet verwachten in een wegge
waaid dorp als dit. En dat is Neddy dus?
Dan verwondert het me niet, dat u te laat
was, met zoo n groot vet. leelijk, lui beest
als Neddy is.
Maar sir, viel Jeremiah hem ietwat
vurig in de rede, zij was een groote fa
voriet van mijn armen meester zaliger, die
meer dan 12 jaar met haar heeft gereden.
Hij zei, dat hij hoopte, dat u haar nooit
zou wegdoen.
Charles met een grijns: goed als dit een
conditie is in het testament; maar ik kan
haar dan toch uitleenen aan een vriend,
die in Londen een cab heeft en dat zal een
beetje leven in baar lichaam brengen, als
een zweep zulks tenminste vermag.
Daniell kroop ineen, alsof de zweep zijn
eigen schouders striemde.
Dat is „The Firs", sir, eindelijk; ik
hoop, dat het u goed mag bevallen.
Wat een oude, somber, slecht onder
houden boel. De boomen groeien overal, je
kunt niet uit de vensters zien vanwege
het klimop en ik verwed een goed ding
onder, dat er in iederen schoorsteen een
uil zit. Maar ik zal dat wel gauw veran
deren, Ik zal drie vierde van die nare
boomen laten vellen.
Maar sir, mijn meester heeft al die
boomen met eigen hand geplant. Het zou
hem veel verdriet hebben gedaan als hij
geweten had, wat er nu van worden zal.
Nu, wat hebt gij daarmee te maken?
Hij is dood en heeft hier niets meer te zeg
gen. nu is het mijn beurt. Maar kan je me
ook zoo spoedig mogelijk wat te eten ge
ven; ik sterf van honger en dat alleen, om
dat Neddy draaft met een spoed van vijf
mijlen per uur.
Mr. Edwards werd door de oude huis
houdster van zijn oom ontvangen. Ze was
qen ouderwetsche vrouw, diep in den
rouw, met sneeuwwit haar en een muts,
die in een museum van oudheden thuis
hoorde. Daniell legde haar uit, dat de jonge
meneer behoefte aan een diner had. Dus
werd hij naar een ruime, beschoten eetka
mer geleid, waar een ronde tafel netjes
voor drie personen was gedekt. Binnen een
paar minuten kwam Jeremiah binnen, op
den voet gevolgd door een landelijk dienst
meisje, dat een groot ribstuk en dampende
groenten droeg.
Alles in orde sir, zei Daniell. Het is
maar het beste, de saus niet koud te la
ten worden. En hij en zijn huishoudster
namen ieder plaats bij een bord en bleven
in staande houding tot de erfgenaam zou
zijn gezeten.
Wou jelui hier dineeren zonder ge-
noodigd te zijn? informeerde Charles? Een
eigenaardige vrijheid, die bedienden zich
permitteeren.
Wij eten altijd met onzen meester in
deze kamer, zei de huishoudster deemoe
dig, terwijl ze er eenigszins opgewonden
bijvoegde, behalve op de dagen dat hij zijn
groote diners gaf voor den landadel uit den
omtrek. Wij dachten dat u er op gesteld
zou zijn, alles op denzelfden voet te hou
den als bij den tijd van den ouden heer.
Evenwel, sir, als wij u hinderlijk zijn, dan
zullen wij ons terugtrekken.
Neen, neen, zei Charles toegeeflijk.
Laat het voor dezen keer maar zoo zijn.
Vandaag kunt ge blijven. Ook zult ge me
I dan een beetje kunnen inlichten over de
j bezitting, wat ze waard is. Ja, Daniell,
snijdt gij het vleesch maar. Wat een onhan
dige kerel! Niet zoo dik en ook niet zoo
veel vet! Ik ben benieuwd, of ie meester
er goeden wijn op nahoudt!
Dit is een ücsch allerbeste port, dien
ik uit den kelder meebracht om u wel
kom te heeten.
En Daniell trok even een gezicht, en
haastig gleed zijn oog naar de huishoud
ster, die tegenover hem zat,
Wou u onzen veestapel ook eens in
oogenschouw nemen, sir, na het diner?
vroeg Jeremiah, blijkbaar weinig op zijn
gemak.
Welken veestapel?" vroeg Charles.
Onze koeien, sir en onze varkens. Wij
houden er de mooiste Jlurhams op na, die
er in heel Yorkshire te vinden zijn; en
onze varkens behalen ieder jaar op de
groote tentoonstelling een prijs.
O, die akelige beesten! was het ant
woord van Charles. Als ik de bezitting ver
koop, dan kan al dat levend gedoe meteen
verdwijnen.
De bezitting verkoopen, riep de die
naar uit, terwijl een scharlaken rood rijn
wangen kleurde. Uw arme oom, sir, meen
de, dat u misschien graag zoudt willen
trouwen en u dan hier vestigen. En wat
zal er van ons worden, wanneer we van
huis en hof worden verjaagd, van dc plaats,
waar we allebei meer dan veertig jaar ge
woond hebben, sir?
Ja, dat moet jullie zelf maar weten,
zei Charles, Ik had geen idee, dat ik hier
zoo'n vervelend hol zou vinden als dit is
En, wat trouwen betreft, ik heb nog geen
plan om me zelf weg te gooien. Als ik
deze sombere, oude boerderij voor een
aradig vrijgezellen villa in St. John's Wood
verruil, dan zal dat eerst een leventje wor
den.
Oom Jims wijn was koppiger dan Char
les had verwacht.
De drommel moge me halen, ver
volgde hij, als ik morgen niet naar York
ga en den zaakwaarnemer vraag, of hij het
niet zoo voor mij kan arrangeeren.
Als u vanavond eens dadelijk ging,
zette Jeremiah hem aan. Me dunkt, Neddy
durft het wel wagen, nu ze haar haver op
heeft en dan met een extra zweepslag, en
de oude heer kneep listig zijn oogen toe.
Dat kunnen we wel doen. riep Char
les, dit denkbeeld gretig aangrijpend. Het
is een gunst op zichzelf, die oude Neddy
zich eens te zien haasten. Laat ons maar
aanstonds gaan.
Zoo gezegd, zoo gedaan De dwaze Neddy
hinnikte bij het wegrijden, alsof het een
pleziertochtje gold. En de rit naar York
terug geleek veel op den rit van dien mid
dag, alleen scheen Daniell in een betere
luim te wezen, wat ongetwijfeld een gevolg
was van het diner en den wijn. Eindelijk
hadden ze de stad bereikt.
Hallo! wat ga je nu doen? zei Char
les. Waar rijdt ge toch heen? Ik ga naar
den zaakwaarnemer, man, en niet naar hel
station.
Ik vraag u vergiffenis, sir, zei Jere
miah; maar u zal naar het station en zoo
gauw mogelijk naar Londen terug moeten.
Ik ben zelf de zaakwaarnemer, moet ik
Wood! („De Zaaier"),
Hij was nu opzichter in 'n fabriek. Van
huis uit Katholiek opgevoed, had ie zoo
zoetjes aa.n z n Christenplichten vergeten,
toen ie in de groote stad met eenige spot
ters omgang had.
En toch... van binnen bleef 't woelig; er
ontbrak iets aan zijn geluk; 'n stem oleef
zacht en soms heftig verwijten.
Onweerstaanbaar werd ie getrokken tot
n werkman, die in allen eenvoud en met
ijver zijn werk deed en die bekend stond
als n braaf Christen. Hij benijdde dien man
om z'n tevredenheid en geluk. Eindelijk
trok ie de stoute schoenen aan en sprak
'm aan.
„Zeg 'ns man, 'k wou vragen, hoe komt
't toch, dat je zoo gelukkig bent?"
De man lachte. „Ja," zei ie, „dat weet ik
eigenlijk ook niet!"
„Ze zeggen, dat je nog al veel naar de
kerk loopt."
„Nou, daar hebben ze gelijk in, opzich
ter.
„Ga je nu werkelijk eiken Zondag naai
de kerk?"
„Natuurlijk, en als' 'n kan door de week
ook wel eens."
,,'k Bewonder je karakter om zoo 't
menschelijk opzicht te trotseeren. Waarom
doe je dat?"
„Omdat de kerk 't geboden heeft."
„Nou ja. dat is toch maar 'n gebod van
de kerk."
„Juist opzichter. Maar misschien herin
nert gij u nog de woorden: „Wie u hoort,
hoort mij." 't Is dus via de kerk 'n godde
lijk gebod en daar hou ik mij aan. Als an
deren, die 't niet doen, beter op de hoogte
waren, als dezen bter hun Credo kenden,
zouden ze inzien, dat God's zegen alleen
maar te verwachten is door 't onderhouden
van zijn voorschriften. En waar Gods ze
gen is, gaat alles goed en je bent te
vreden."
„Vroeger ging ik ook naar de kerk. Te
genwoordig bid ik niet meer en doe niets
meer, maar 'k weet niet, er is iets van
binnen, dat me geen rust laat. Ik zou zoo
graag jc goed voorbeeld volgen."
„Nu ja, da's gemakkelijk genoeg. Als u
wilt en u meent het goed, dan komt 't wel
terecht."
„Ja, 'k wil wel, maar...."
„Kom, koffl, als je wilt, dan komt 't met
Gods genade wel terecht."
En de werkman werkte door, onbewust,
dat ie met z'n voorbeeld en goede woor
den 'n afgedwaalde ziel aan 't denken had
gebracht.
Naar aanleiding van den dood van den
beroemden Weenschen zanger Grosavesca,
die te midden van een roemvol leven door
zijn jaloersche en verbitterde vrouw werd
doodgeschoten, en naar aanleiding van het
proces voor de Weensche rechtbank, dat
daarvan het gevolg was, schrijt het Oos-
tenrijksche Katholieke blad „Reichspost":
„Het is begrijpelijk, dat wij, toen wij den
echo van het schot hoorden, naast een tra-
gischen last vóór alles een hevige aandoe
ning in ons voelden opwellen. Maar nu?
Het menschelijk medelijden met den armen
medemensch, die het slachtoffer van een
dwaling werd waaraan hij zelf schuld
droeg, is gebleven. Maar in de gerechtszaal
hebben wij de reconstructie van het heele
drama, waarvan wij eerst slechts het doo-
delijk schot vernamen, meegemaakt, en het
domineerende gevoel, dat ons is bijgeble
ven is afkeer; een vreeselijke walging voor
het bederf en de zedelijke verwaarloozing,
die ons daar werd blootgelegd.
Men heeft geld, men heeft briljanten en
paarlen, men heeft zijde en fluweel, men
heeft manieren en weet te conserveeren,
men bezit alles en doet alles om den schijn
te bewaren, im in de „maatschap'pij" van
de wereld van den schijn en van de uiter-
i lijkheden te schitteren en voor machtig
door te gaan, maar men verliest zich ge
heel en al in die uiterlijkheden, fen vrheft
zijn eigen „ik" tot majesteit, men maakt er
een afgod van, dien men slaafsch dient en
waaraan alles wordt opgeofferd. Maar men
loopt rond met een dubbel „ik", één voor
de wereld, voir de omgeving, waarin men
verkeert, dat onberispelijk is, dat groot
gaat op zijn juweelen en verachtelijk neer»
ziet op degenen wier manieren en inkomen
niet „gesellschaftsfahig" zijn; een tweede
„ik" heeft men tenslotte voor eigen ge
bruik, dat ongebreideld zijn instincten
volgt en dat, bij ontbreken van andere
middelen er niet voor terugschrikt, het pi
stool te laden. Voor de wereld speelt men
cimedie, maar tusschen vier muren scheldt
men op elkaar en mishanrelt men elkaar...
Het is kras, maar beteekenisvol. Men staat
voor kringen, die louter leven voor den
schijn en iet dulden, dat men achter de
schermen kijkt; kringen, die marnieren als
wet beschouwen en niet zedelijkheid en
zelfverloochening, kringen, die huwelijken
binden en ontbinden op louter „gesell—
schaftliche" en materieele grinden. Het is
een treurige vertooning, die zich deze dre
dagen n de gerechtszaal te Weenen heeft
afgespeeld. Het was het beeld van een
maatschappij zonder inwemdige sterkte,
zonder zedelijken ruggegraat. Moreel pro-
petariaat, verrot, vervallen en broos, een
vruchtbae bodem voor alle revolutionaire
ideeën, een haard voor allen, die willen
neerslaan en verwoesten. Een maatschap
pij, die zulke personen op den voorgrond
brengt of hen'duldt, verdient niet anders
dan overwonnen en vertreden te worden;
zij is een gemakkelijke buit voor allen, die
met revolutionaire ideeën bezield zijn; het
wekt slechts verwondering dat zij niet be
seffen wil of kan, dat zij overwonnen kan
worden.
Er was eens 'n ongeloovig schrijver, die
met z'n werken dacht dat ie iets bijzonders
beteekende.
En hij woonde in 'n stad van honderddui*
zenden.
Zekeren avond stond hij op 't plat van
z'n huis, toen de inspiratie hem 'n weten
schappelijk sprookje bracht:
Als de eendagsvlieg voor de eerste maal
op een waterstengel zat, beefde zij in
angstige verwachting voor het onbekende.
Want drie jaar had zij zich als larf op
den bodem van het water voortbewogen in
een mooi slank lijf, dat doedmatig voorzien
was van drie gevederde eind-borstels en zes
kieuwen aan iedere zijde, van roofpooten en
kakebeen-tangen, en dat alles in dienst van
een noait-te-verzadigen maag.
En al® twee maanden kreeg zij een ann
dere huid.
En bij ieder andere huid voelde zij zich!
als opnieuw geboren en at met verjongden
moed; en zoo stond het in haar microsco
pisch bewustzijn vast, dat zij moest eten en
een andere huid krijgen en weer eten, en
ondertusschen zorgen niet zelf opgegeten te
worden.
Toen na de een-en-twintigste huid-wisse*
ling, kreeg zij een ongekend gevoel, dat haar
benauwde of zij sterven zou.
Dagenlang hield zij dat uit; toen kon zij
niet meer.
En een onweerstaanbare drang dreef haar
voor het eerst om lucht buiten haar oudei
element.
En nauwelijks klemde zij zich vast aas
den wiegelenden stengel van een water
plant, of het ging gebeuren: haar huid barstte
en.... bevend kroop zij te voorschijn en.
vier glazige vleugeltjes met fijne net-ade
ren staken aan haar schouders in plaats van
haar vroegere kieuwen, en haar tangen wa
ren dunne draden geworden en de roofpoo
ten waren spoorloos verdwenen.
Als zij daarna beneden zich in den water
spiegel keek, zag zij haar eigen als een libel,
en als zij naar boven keek in die nieuwe
gouden wereld van louter licht, zag zij dat
het er heinde en verre wemelde van haars-
gclijken.
Dan spleet haar huid'voor de laatste maal
vaneen.
En omhoog zweefde zij, zonder een en
kele aarzeling, om haar bruilofsvlucht te
"isrsn van eenige uren tusschen de myria-
len, die evenals zij na een jarenlang vóór*
leven, evenals zij met zoo'n kunstig opge
bouwd lijf, dienzelfden avond nog gelijk
sneeuwbuien zouden neervlokken in het
water tot aas der komende geslachten.
Aldus luidde het sprookje, dat de Inspi
ratie bracht aan den ongeloovigen schrij
ver, die met z'n werken dacht dat ie iets
bijzonders beteekende; en dien avond
voelde hij zich zwaar bedrukt.
Want hij woonde in 'n stad van honderd
duizenden.
En over die honderdduizenden en achter;
die ontelbare sterren welfde de Eeuwigheid,
en dat zag ie nog minder.
DE ROTS VAN PETRUS OF VAN MOZES?,
Neen, we zijn geen volle Roomschen, al»
we ons benauwd vasthouden aan de Rots
en daar geen vuurtoren planten voor de
dwalenden, die we zelfs met een reddings
boot tegemoet hebben te gaan. Maken we
cp de Rots geen plaats voor allen, dan is
't de Rots van Petrus, de menschenvisscher,
niet meer, maar hoogstens de rots van Mo-
zes, die uitsluitend voor z'n eigen volk
water sloeg en dan nog aarzelend.
(G. Brom.)
EEN ANECDOTE OVER RUBINSTEIN.'
Anton Rubinstein had een concert in
Berlijn opgeluisterd. Na afloop noodigde hij
een aantal vrienden uit in zijn hotel een
glas wijn te komen drinken. Aan het ver*
zoek werd voldaan. Gezellig zat men bij*
een en nadat het gesprek eerst over koe*
tjes en kalfjes had geloopen, werd al spoe*
dig de meester zelf het middelpunt. Mea
vroeg hem naar zijn jongste compositie en
wilde van zijn toekomstplannen het een
en ander weten. En nadat Rubinstein da
vrienden had ingelicht, ging hij achter da
vleugel zitten en liet z'n phantasie den
vrijen loop. Doodstil luisterde het gezel
schap, geboeid door het wondere spel.
Daar wordt geklept. Een kellner ver
schijnt op den drempel en overhandigt, een
eu al verlegenheid, den kunstenaar een
briefje, dat als volgt luidt:
„Mijnheer! Het is ongehoord om na. mid
dernacht in een hotel te musiceeren, maar
als gij dat absoluut niet kunt laten, heb dan
ten minste dc vriendelijkheid niet zoo ont*
zettend valsch te spelen. Dat is voor iemand
als ik, die door en door muzikaal is, niet
om aan te hooren."
Rubinstein las het briefje, glimlachte en
schreef er onder:
„Ik bied u mijn verontschuldiging aan.
't Za! niet meer gebeuren. Anton Rubin
stein."
W,a.t de door en door muzikale hotelgast
zei, toen hij de onderteekening las, ver
meldt het verhaal niet.
Tegenover het ha.rt van een waar vriend
moeten we staan als tegenover ons eigen
geweten, waarvoor alle goede en boozc
opwellingen van ons hart moeten kunnen
opengelegd worden.
