Brieven
De Pardon-dag te Kersaint.
Plechtige consecratie van de nieuwe kerk te Heiloo.
Afdeeling versierde fi
ïtsen uit den optocht.
GEMENGD NIEUWS.
Chineezentwist te Rotterdam, j
De plechtige kerkconsecratie te Heilo. Een mooi kiekje van de fraai
.versierde fietsen in den stoet, welke Mgr. inhaalde,
i
ff Katholiek Leven in Indië.
Dp den Rijksstraatweg voor huize Buitenlust te Bussum had de finish
plaats van de laatste étappe van de 4-daagsche toer door Nederland. De
huldiging na afloop; v.l.n.r. Jan Maas, die derde aankwam in de laatste
étappe en als le Hollander; Rudolf Welke, de winnaar; A. Brunspenning,
die 2e werd en E. J. Lammeram, die 3e werd.
De plechtige kerkconsecratie te Heilo. Z. D. H. Mgr. A. J. Callier,
wordt ontvangen aan den ingang der kerk.
Eeu jonge Bretansche familie.
De handteekening van m
meer den burgemeester. T"
De le luit. J. Scliott heeft t.detis de
groote internationale vliegwedstrij
den te -ZürïcJi de Alpenvlucht ge
wonnen met een Fokkertoestel.
'■■■A': v
plaats nam in den Bisschoppelijkcn auto.
Terwijl de aanwezige priesters Monseigneur
begroeten door het kussen van den Bis
schopsring en Monseigneur zijn zegen gaf
aan allen, stelde de stoet zich in beweging.
Voorop twee herauten te paard, waarna
een afdeeling ruiters, een mooie groep ver
sierde fietsen, waaronder fraai uitgevoerde
vliegmachine, terwijl een ander weer een
schitterend uitgevoerd kruis met witte
bloemen vertoonde. De eerste was vervaar
digd door A. Schouten en de andere door
A. Klaassen.
Vervolgens kwamen de knapen van het
St. Lodewijikspatronaat met de leden van
de R. K. voetbalvereeniging in tiniform.
Hierna kwam de fanfare St. Cecilia, die
den optocht opluisterde met haar keurig
uitgevoerde muziek, onder directie van
haren directeur, den heer Kuys.
Op de fanfare volgden 51 dames van de
vereeniging „Zang en Vriendschap" in uni
form, wit gewaad, op prachtig mooi versier
de fietsen. Enkelen droegen borden met
opschriften als: Trouw, gehoorzaamheid,
hulde, eerbied, dankbaarheid. Deze groep
vormde een schitterend geheel.
Hierna volgde dc auto, waarin gezeten
waren Z. D. H. de Bisschop, de Secretaris
van hel Bisdom, de Deken van het Deke
naat Alkmaar en de pastoor der parochie
Heilo.
Daarna kwam een rijtuig met het dage-
lijksch bestuur van het regelingscomité,
een rijtuig met het kerkbestuur, en een
rijtuig met het Armbestuur, terwijl een
groep ruiters den stoet weer sloot.
Toen begon de blijde tocht naar de pas
torie langs den Rijksstraatweg, den Sta
tionsweg, den Westerweg. Overal stonden
de menschen in dichte drommen den stoet
gade te slaan, terwijl overal waar katho
lieken wonen, de vaderlandsche driekleur
hing te wapperen.
Op het Kerkplein aangekomen, nam Mon
seigneur plaats op den zetel onder de kerk
poort, waarna een kinderkoor, onder leiding
van den heer Tames, het welkomstlied
zong.
komt brengen en dezen dank willen w*
toonen door een dergelijk katholiek leven.
Hierna verzocht de Z.Eerw. heer pastoor
aan Monseigneur zijn Bisschoppelijken
zegen voor de geheele Priesterschaar, en al
de geloovigen, aan welk verzoek Monseig
neur gaarne voldeed.
Vervolgens werd door de gemengde zang-
vereeniging „Zang en Vriendschap" het
„Ecce Sacerdos Magnus" gezongen, waarna
Monseigneur het woord nam en de aanwe
zigen dank bracht door te zeggen': „Bemin
de Heilooërs, ik dank u wel hartelijk voor
de feestelijke ontvangst, waarna Monseig
neur een vergelijking maakte tusschen den:
eersten Bisschop St. Willibrordus en thans.
De H. Willibrordus zal nu in den Hemel
ongetwijfeld met vreugde neerzien op ons
en op de zaadjes eens door hem gestrooid,
die nu zoo heerlijk gegroeid zijn, zoodat de
kerk te klein is gev/orden om al de men
schen te kunnen bevatten, en een nieuw
grooter bedehuis moest gebouwd worden.
Ook ik verheug mij hierin ten zeerste.
En hiermede was de feestelijke intocht
geëindigd. De geweldig groote menschen-
menigte, men zat tot op de daken der
huizen, in de omgeving op de balcons, op
het dak der directie-keet, verspreidde
zich langzamerhand, terwijl overal een
feestelijke stemming bleef.
Gisteravond kregen in de Veerlaan te
Rotterdam, eenige Chineezen ruzie met
elkaar. Het bleef echter niet bij woorden
en spoedig kwamen de revolvers voor den
dag. De 23jarige Y. J. L„ verblijvende in
een logement in de Atjehstraat werd door
zijn tegenstander met een revolver aan
gevallen en bekwam verwondingen aan
borst, rechteroog en rechterknie. Door den
geneeskundigen dienst werd hij naar het
ziekenhuis overgebracht. De dader is later
in den avond door de politie gearresteerd.
K. I. P. Zoo heeft dan gepasscerden
Donderdag 31 Juli te Weltevreden de
plechtige inzegening plaats gehad van onze
eerste twee Roomsch Katholieke Middel
bare Scholen, tot stand gekomen door het
prachtige werk van de Strac'a Vereeniging.
Nadat ik even de gelegenheid had waar
genomen een kijkje in de sludielokalen tc
nemen, begon precies te half tien de plech
tige inzegening, die door Z. D. H. Mgr. A.
van Velzen persoonlijk verricht werd, met
assistentie van vele Z. Z. E. E. Heeren
Geestelijken.
Het schoolgebouw bestaat uit een Oud-
Indisch, groot en luchtig woonhuis, waarin
de vier M. U. L. O.-klassen zijn onderge
bracht, benevens een groote teekenzaal en
de A. M. S.-klassen. De woning van de
leeraren en van de interne leerlingen is on
dergebracht in het z.g. paviljoen en de
bijgebouwen. Van de groote, ruime garage
is op zeer verdienstelijke wijze een huis
kapel gemaakt. Alles ziet er natuurlijk
even frisch en keurig uit, zooals men dat
ook niet anders verwachten.
Direct bij aankomst van de belangstellen
den werden lithografisch keurig verzorgde
exemplaren uitgedeeld van de liturgische
gebeden bij de inzegening gezongen, in La-
tijnsche en Hollandsche teskt.
Onder de opgekomen belangstellenden
bevonden zich veie van de voornaamste uit
den Lande o.w. de R.K. leden van den
Raad van' Indië, oud-Minister Weiter en
oud-Gouverneur Hens, de R.K. Volksraad
leden, Dr. Schmutzer, de heeren Ten Berge
en 'Monod de Froidevillei de Burgemeester
van Batavia, Mr. Meyroos, de onder-direc
teur van het Departement van Onderwijs
en Eeredienst, verschillende Inspecteurs
Van het Onderwijs, verschillende leden van
de Pers en vele van den meest vooraan
staande Katholieken van Batavia, Meester
Cornelis en Buitenzorg.
Ook waren er vele bloemstukken geko
men, die het geheel een vroolijk aanzien
gaven.
2. D. H. Mgr. van Velzen trad in vol or
naat de kapel binnen, omstuwd door een
groot aantal H.H. Geestelijken, en zette
onmiddellijk het „Veni Creator Spiritus" in,
hetgeen verder door het zangkoor van de
Kathedraal St. Cecilia, werd overgenomen
cn door verscheidenen onder de aanwezi
gen werd meegezongen, evenals de verdere
gezangen.
Na afloop van deze plechtigheid schreed
Mgr., voorafgegaan door misdienaars, met
het Kruis, naar de hoofdingang en begon
daarop de inzegening van het schoolgebouw
en van een crucifix, dat daarna opgehan
gen werd.
Daarna houdt Mgr. een toespraak, spe
ciaal tot de jongens, leerlingen van de
nieuwe scholen. Z. D. H. drukt daarbij den
jongens op het hart, om toch vooral niet
alleen te studeeren door boeken van bui
ten te leeren, doch voornamelijk door her
senwerk en het vormen van karakter.
Plicht vóór alles, tegenover God en te
genover de maatschappij.
Na Monseigneur neemt Pater Dr. Kur-
ris, directeur van de nieuwe A. M. S. het
woord. In een schitterende rede zet Z. E.
uiteen, dat het doel van de nieuw ingewijde
scholen in hoofdzaak is, om naast de we
tenschappelijke opleiding, een karaktervor-
mende opleiding tc geven volgens de grond
beginselen van de H. Katholieke Kerk. Ook
stelt Z. E. zich zelf ten doel om te trach
ten door middel van dc leerlingen van zijn
school, een kern te vormen van Roomsch-
Kathoiieken, die, als leerlingen uit alle
hoeken van den Archipel samengekomen en
daardoor als het ware vertegenwoordigers
vormend van al die zoo uiteenloopende vol
ken, door eenige jaren van samenwerken
en vriendschappelijken omgang, ertoe ge
bracht zullen worden elkaar te leeren ver
staan, elkaar te leeren waardeeren. Z. E.
hoopt, dat zulk een kleine kern moge uit
gedijen tot het groote samenhoorigheids-
gevoel, waaruit op den duur het zelfstan
dig Indische Rijk zal moeten groeien. Wan
neer op deze wijze al die verschillende be
volkingsgroepen tot wederzijdsche kennis
en waardeering gebracht zouden kunnen
worden, door samenstudie en jeugdvriend
schap. zou daardoor de beste grondslag
gelegd worden tot een welvarend, zelfstan
dig Rijk, een degelijk geordenden Staat.
Daarna nam de Onder-directeur van het
Departement van Onderwijs en Eeredienst
het woord, waarvan echter helaas veel
verloren ging door het rumoer van de
straat. De heer Bins bracht nogmaals naar
voren, wat de Directeur persoonlijk, als
Regeeringsgemachtigde in den Volksraad
te borde gebracht bad, omtrent c'e waar
deering van de Regeering voor de waar
devolle hulp van bet bijzonder onderwijs
bij het vervullen van de zware taak die
het onderwijs hier oplegt.
De heer P. Kerstens, directeur van de
nieuw geopende M. U. L. O.-school, die
hierop het woord vatte, begon met een
woord van dank te brengen aan den heer
Van Dijk, Inspecteur van het M. U. L. O.-
onderwijs, voor de vele goede raadgevin
gen van hem ontvangen tijdens de voorbe
reiding van deze school. Daarna legde de
heer Kerstens, als ik het zoo noemen mag,
zijn schoolpolitieke belijdenis af. Hij wekte
de leerlingen op om in hem toch vooral
altijd een vriend te zien, die voor elk hun
ner steeds toegankelijk zal zijn, om hun
vragen aan te hooren en raad te schaffen.
Ook de heer Kerstens wijst erop dat bij
hem karaktervorming een hoofdschotel van
het onderwijs zal kunnen zijn.
De heeren Van Dijk en Stokvis (niet het
befaamde Volksraad S. D. A. P.-lid), resp.
inspecteur van het M. U. L. O.-onderwijs
en hoofdinspecteur van het Onderwijs, spra
ken ieder nog eenige waardeerende woor
den.
Daarna bleef men eenigen tijd gezellig
bijeen onder het genot van een koelen
Irank en een geurige sigaar.
De pardon-dag is bier in Bretagne, wat waren de bewoners in groolen getale ge
komen. De veelkleurige kleederdracht der
Bretons stak keurig af tegen de costumes
der Parijsche dames; van onbetamelijke
kleeding geen sprake Op dc communie
bank zaten de matrozen en toen ik binnen
kwam maakte een matroos een groote
koffer open, welke hij zoowaar omtoover-
de in een klein harmonium.
De priesters uit de omliggende dorpen
waren reeds in de sacristie aanwezig en
wij namen op het priesterkoor plaats.
Eenige mannen, die geen plaats meer had
den kunnen vinden in de kerk hadden een
paar schragen en een plank gehaald en gin
gen netjes achter ons zitten. Vóór dc H.
Mis ging de koster rond met een reuzen
mand met kleine sneedjes gewijd brood,wat
allen, ook de priesters, op-aten. Eerst een
kruis maken, dan een kruisje over het
brood, het sneedje opeten en daarna weer
een kruis De Hoogmis begon zonder uit
stelling, wat hier gewoonte is; na de H.
Mis wordt het H. Sacrament uitgesteld,
de Tantum ergo gezongen, waarna de
zegen. Zoodra de priester de H. Mis be
gonnen was, zette de matroos-organjst, die
ook op het priesterkoor zat, de Introitus
in welke verder door allen, die een mis
saal met noten hadden, werd meegezongen.
De Kyrie, Gloria, Credo kennen allen van
buiten en ik ontroerde toen die boeren-
en visschersbevolking met élan de liturgi
sche gezangen met forsche stem meezon
gen. Zeker, 't waren niet allen eerste
tenors uit dc Parijsche Opera, maar je
voelde het, ze zongen met vurigheid en
begrepen wat ze zongen Het enthousias
me van die eenvoudige, diep-geloovige lie
den was zoo groot, dat velen zelf de Prae-
fatie en Pater noster met den priester mee-
niet alleen de inwoners, de meeste badgas- zongen. Toen de dienstdoende priesters
ten, maar ook uit de naburige dorpen bij de Gloria (gingen zitten, gebeurde er
bij ons het Patroonfeest der parochie is.
Een der beroemdste pardon's is in Le Fol-
goët, waar meer dan 40 dorpen aan het
leest deelnemen.
15 Augustus was het pardon-dag te Ker
saint, een gehucht van 3 a 400 inwoners,
dat op en tusschen de rotsen aan den
Oceaan ligt in de Frans< he provincie
Finisters, een paar uur sporen van de oor
logshaven Brest. Kersaint, behoorend tot
de gemeente Landunvez, is een zeer een
voudig badplaatsje, vrij van toeristenver
keer, vrij van alle mondain gedoe: er zijn
geen winkels, geen bioscopen, geen bals,
alleen is er heel den dag muziek; daar
zorgen de leeuweriken voor Hoewel 13
uur sporen van Parijs gelegen, zoeken toch
,vcle Parijsche families hier rust en kalmte.
Men vereert hier bijzonder Maria onder
den titel van Notre Dame de bon secours.
Zaterdagmorgen en Zondagmiddag hadden
pastoor en kapelaan van Lanunvez uren
biecht gehoord, daar Zondag en Maandag
bijna alle Kersainters en zeer veel badgas
ten te Communie gingen Daar de geeste
lijken van Landunvez Zondagmorgen niet
aanwezig konden zijn, deed ik op verzoek
van den pastoor de H. Mis voor de geloo
vigen. 't Was treffend te zien met hoeveel
devotie zoovelen te (Communie gingen, ge
kleed in hun kleurig Bretonsch costume
IMaandag, feest van St. Maries, deed ik de
eerste H. Mis en reikte zeker wel een
balf uur Con munie uit; daarna droeg de
pastoor de H. Mis op en om 10 uur was
dc plechtige Hoogmis, opgedragen door
den pastoor van Ploudalmézeau. Nooit zal
ik den indruk vergeten, welke deze Hoog
mis in een stil hoekje van Bretagne op mij
gemaakt heeft. De kerk was stampvol;
*xs>9m>
Met verlangen hebben ongetwijfeld de
parochianen uitgezien naar de voltooiing
van het nieuwe bedehuis. Thans is het
nieuwe kerkgebouw voltooid en kan in ge
bruik genomen worden.
Zoolang de bouw der kerk duurde, waren
er altijd belangstellenden, die den bouw
ade sloegen en zeer dikwijls was de kerk
el onderwerp der gesprekken. En nu het
werk klaar en het plein voor de kerk gc
elfend is, zoodat een mooi gezicht op het
geheel is verkregen, zullen er weinigen zijn
die niet trotsch zijn op hun nieuwe kerk.
Dc aanblik is dan ook grootsch. Boven in
den voorgevel is in tegels het kruis aange
bracht. In den gevel van het Oostertransept
is in tegels aangebracht een in elkaar ge
slingerde S. en W. (Sanctus Willibrordus).
Is buiten de aanblik grootsch, inderdaad
overweldigend ia het gezicht in de kerk.
Ruim en groot, sierlijk van lijn is het ge
zicht en herinnert sterk aan de oud-chris
telijke bedehuizen.
De rijke gewelfschildering geeft nu reeds
•enig denkbeeld van wat de kerk eens
worden zal wanneer ze in goud en kleuren
beschilderd zal zijn. Moge het den bouw
heer der kerk gegeven zijn ook dat nog tot
stand fe brengen, dan zal Heiloo's kerk een
waardig monument zijn tusschen alle mooie
en schóone bedehuizen van ons diocees.
Veel is er al, zoo krijgt men, wanneer
men vóór in de kerk staat, met de rug
naar hel Hoogaltaar, een prachtig gezicht
op bet koor, waar een groot orgel, half
cirkelvormig gebouwd om het mooie roset-
raam in den voorgevel, in al zijn nieuwheid
schitterend. Verder is de kerk verrijkt met
een tweetal mooie beelden van St. Josef en
van de H. Willibrordus. Men ziet, de pa
rochianen komen niet in een bijna ledig
bedehuis terug.
De nieuwe kerk doet ongetwijfeld eer aan
het scheppend genie van den bouwmeester,
den heer Jan Stuyt, die een nieuw monu
ment heeft geslicht van zijn hooge kunst
zin.
Zeer velen waren gisteren ter H. Tafel
genaderd. Het is slecht weer om feest te
vieren. Regen en wind, en men wilde juist
onzen kerkvorst op een schitterende wijze
inhalen en naar de pastorie brengen.
Alles is nu gereed; een tweetal mooie
eerebogen zijn bij de ingangen van het
Kerkplein opgericht. Slingers van groen en
bloemen versieren het Kerkplein en dezen
avond zal een schitterende verlichting kleur
en leven aan het geheel geven. Door twee
herauten, versierde fietsen in grooten ge
tale, waarbij een groep van „Zang en
Vriendschap", de fanfare St. Cecilia, de
jongens van het Patronaat, waarvan de
voetbalclub in uniform, '1 zijn allemaal
groepen uit den eerestoet, die men Mon
seigneur op zijn tocht door de gemeente
zal begeleiden.
En wat kan Heilo er fier op gaan, dat
zeven zonen der parochie als priester aan
deze schitterende feestelijkheid deelnemen.
De HoogEerw. heer Mgr. Stroomer, deken
van Amsterdam, twee ZeerEerw. paters
van de congregatie der H.H. Harten, de
ZeerEerw. pater Lichthart S. J„ de Wel-
Eerw. kapelaans Bakker, Morsch en Bijl.
De blijde Inkomsta
't Is half zeven. Ieder is in de weer. 't Is
een drukte, welke aangenaam aandoet.
De politie hield uitstekend orde. Ook de
burgemeester was mede aanwzig.
Op het terrein van de Limmersportver-
eeniging had de opstelling plaats, terwijl
bij den ingang de ZeerEerw. heer pastoor
met eenige andere ZeerEerw. heeren, waar
onder wij opmerkten de ZeerEerw. Deken
van Alkmaar en den ZeerEerw. pastoor van
Limmen, het oogenblik verbeiden van de
komst van Monseigneur.
Monseigneur werd hij aankomst begroet
door den ZeerEerw. heer pastoor, die mede
een ongelukje. Een der misdienaars Kep
tegen een reusachtigen vaas met bloemen
de vaas kantelde en bedekte priesters en
vloer het Hortensia's. Geen nood: uit de
kerk schoten terstond meisjes toe, ande
ren haalden eeen paar dweilen en een
emmer water om de vaas weer te vullen
en spoedig was alles weer in orde. De
meisjes knielden toen eerst voor het taber
nakel en daarna maakten ze een élégante
buiging voor de priesters. De moeder van
den schuldigen misdienaar was onderwijl
even op het altaar gekomen om haar
zoontje een standje te geven. Geen oogen
blik was echter de orde verstoord Wat
moet O. L. Heer met welgevallen op die
eenvoudige menschen hebben neergezien
in die cogenblikken.
Na het evangelie betrad de pastoor de'
preekstoel en hield in het Bretonsch een
preek van een goed half uur. Geen woord
heb ik er van verstaan: het is een taal,
welke in het geheel geen gelijkenis heeft
met het Fransch. Na het gezamelijk zingen
van het offertorium was eenige tijd over
maar geen oogenblikje werd ongebruikt
gelaten om gezamelijk te zingen Ze zon
gen nu een Bretonsch lied tr eere van
Maria, maar onderbraken het midden in
een couplet toen de priester aan de Prae-
fatie was gekomen. Onder de consecratie
bootste de matroos de horenstoten na,
welke in Franrijk geblazen worden als de
president der republiek in aantocht is. 't
Was werkelijk indrukwekkend.
Na de Communio zongen ze het „Salvom
fac Domine rempublicam nostram" en het
ps. Profundis voor degenen, die op zee zijn
omgekomen. Dat men nu en dan een
kleine peuter hardop hoorde huilen of krie
len, deed niets af aan de plechtige stem
ming; ook de pastoor sprak ev :n vurig
door onder zijn preek bij die lieve kinder
geluiden Zoo moet het ook aan het meer
van Genezareth gegaan ziin onder de
preeken van Jezus: „Laat de kleinen tot
Mij komen en hindert hen niet; hunner is
het riik der hemelen."
Na de Hoogmis noodigde de pastoor mij
uit om met de andere priesters te gaan di-
neeren. Wij gingen naar een boerderij,
klommen een ladder op en daar stond op
de kamer een keurig diner klaar. Nadat de
Benedicite gebeden was, werd een bord
soep met geweekt brood opgediend; hier
na een glaasie Madera en toen een reuzen-
stuk vleesch, waarvan dc aanzittende boe
ren en boerinnen flinke porties namen.
Toen dat op was, kwam er een groote
schaal met erwten, gesneden worteltjes en
stukjes geroosterd brood alles zwemmend
in een vleeschsaus. Daarna werden op een
plank goed gewasschen. maar ongeschdde
aardappelen opgediend. een heerlijke
taart sloot het diner., terwijl alles be
sproeid werd door rooden en witten land-
wijn, welke we uit bierglazen dronken
Laat ik er ter geruststelling bijvoegen, dat
licht bier bij ons koppiger is dan hier de
landwijn, Tot slot bood ik een Holland
sche sigaar aan, welke zeer in den smaak
viel.
Aan tafel werd nu en dan Bretonsch ge
sproken, maar ter eere van mij, toch het
meest Fransch. wat de Bretonsche boeren
en boerinnen heel goed spreken. Telkens
weer vroegen ze mij naar de toestanden
op kerkelijk gebied in Holland en toen ik
hun vertelde van ons opgewekt godsdiens-
stig leven en eenheid bij de verkiezingen,
zeide een boer: „Mijnheer, wat moeten ze
daar goede leiders hebben in uwe Bis
schoppen." Ik prees ook onze pers, welke
voor alles katholiek is, in merg en been,
waarop dezelfde zeide: „hier zijn de bla
den niet principieel genoeg, behalve dan
La broise". Even raakte ik de R K. Volks
partij aan en toen sloeg de man met zijn
vuist op tafel en zeide „Ces méchants",
hebben ze dan niet genoeg geleerd van
onze verdeeldheid: men gaat in mijn land
ook naar de kerk, maar men kent zijn
stemplicht niet en daaréfm zitten we on
der de france snacoris
Na tafel werd weer de Benedicite gebe
den en de „De Profundus", voor de over
ledenen der familie.
Het was mij opgevallen, dat een groot
geschilderd portret met eerbied behan
deld werd. Ik vroeg de reden. „Dat is
mijn grootvader," zei de oude boer. „Hij
was hier burgemeester tijdens de groote
revolutie en toen ze den pastoor hadden
gevangen genomen, brak hij het taberna
kel open en verborg Ons Heer op deze
kamer, in die kist daar; waarop nu bijna
een eeuw zijn portret staat; hij is heii'g,
en maakt, dat God ons in alles gezegend
heeft."
Na het diner gingen wij naar het kerk
plein, waar allen ons reeds voor de Ves
per opwachten In de kerk zat de matroos
al voor hef harmonium en spoedig hadden
ook de andere matrozen hun eereplaats op
de Communiebank ingenomen. De kape
laan begon het rozenhoedje te b'dden in
het latijn, terwijl allen in 't -latijn ant
woordden. Na elk tientje zette de matroos
met forsche stem een Bretonsch lied in,
dat allen meezongen. Daarna begon de
Vesper. Ik stond verstomd, dat die lande
lijke bevolking alle psalmen, hymnen, Mag
nificat, Salve Regina, alles zonder boek
konden meezingen. De matroos intoneerde
daarna een vers gezongen door de mannen
daarna een door de vrouwen Na de ves
pers werd gezameijk de „De Profundus"
gebeden en daarna uitstelling van het H.
Sacrament, Tantum ergo en de zegen. Nog
een Bretonsch lied en het feest was ten
einde. Op het plein bleven de menschen
nog wat praten met de priesters en toen
ging ieder dorp met zijn priester met het
kruis voorop naar huis. Alleen die van
Landunvez gingen de litanie van Maria
zingend in plechtige procesie met bruidjes
en vaandels naar huis. Landunvez is, zoo
als ik reeds zeide, de parochie van Ker
saint
Na mijn priesterwijding heb ik nooit zulk
een heerlijken dag meegemaakt als deze
15 Augustus, te midden dezer diep-gods-
dienstige boeren en visschers. Tot hun eer
moet ik zeggen, dat ook verreweg de
meeste badgasten, meest Parijzenaars, op
voorbeeldige wijze het feest hebben mee
gevierd. Als God om wille van slechts vijf
rechtvaardigen de steden in het dal van
Siddim zou gespaard hebben, dan behoe
ven wij voor Frankrijk niet te vreezen.
Seigneur, sauvez la France.
Rector P. W de Wolf.
Kersaint, 16 Aug. 1927.
Hierna nam de ZeerEerw. heer pastoor
het woord en zeide ongeveer het volgende:
Monseigneur,
't Is voor de katholieken van Heilo een
buitengewoon groote vreugde en een hooge
eer, dat u in ons midden hebt willen komen.
Wij roepen u daarom een eerbiedig welkom,
toe. Welkom in het heilig Loo op dezen
heiligen grond waar eens de H. Willibror
dus het H. Geloof aan onze voorouders
predikte.
Welkom op dezen heiligen grond door de
H. Maagd Maria, die de uitdeelster is van
Gods genadegaven, tot een van haar be
voorrechte plaatsen gekozen.
Wij weten dat uw hart verheugd is weer
een nieuwe kerk in uw diocees te kunnen
wijden, maar ook ons hart is verheugd en
verblijd, dat u deze kerk, die toegewijd is
aan St. Willibrordus, dan kunt wijden en
daardoor toewijden aan God.
Monseigneur, als een andere Willibrordus
zijt ge naar hier gekomen om genade en
zegen te brengen.
Monseigneur, onzen eerbiedigen dank
voor de groote gaven, die u ons morgenl
