Gemengd Nieuws. Luchtverkeer. RADIO-OMROEP. FEUILLETON. Waf zal hij er mee doen o De waarde van vingerafdrukken* De vergiftigingsverschijnselen j te Aalten. Een droevig ongeval aan het Scheveningsche strand. Een spirituodrinker. Het brutale jongemensch. Van een koe, die tweemaal van de hand ging. Wat was er met de militairen-relletje te Breda Wat zullen de Ned. Spoorwegen doen ter beveiliging van het electrisch net tegen het inslaan van den bliksem. Voor dames en heeren automobilisten. EEN TRANSATLANTISCHE VLIEGDÏENST. Binnen 20 jaar? Het noodlottig ongeluk met de H.-N. A. D. U. Een escadrille marine vliegtuigen naar Kopenhagen. VERKEER EN POSTERIJEN. Het telefoontarief Nederland- Duitschland. Een Weensch hoogleeraar heeft een rap port samengesteld inzake een door hem in gesteld onderzoek naar de waarde van vin- gerafdi ukken. De bij het onderzoek gevolgde methode is afgeleid van de anthropometrische sta tistieken van den Franschen geneesheer, dr. Bertillon. De voornaamste passage uit dit rapport is werkelijk zeer interessant. „Op de vijfhonderdduizend personen, die tot dezelfde bloedgroep behooren, zijn er vijftigduizend niet dezelfde papillaire consti tutie, slechts tweeduizend, die denzelfden vorm van hoofd hebben, vijfhonderd die denzelfden neus hebben, honderd die de zelfde ooren bezitten, twintig met gelijken stand en snit der oogen, vijf met dezelfde kleur van oogen en haren, maar er bestaan geen t-wee menschen op de wereld, die pre cies dezelfde vinger-afdrukken hebben aldus de Weensche professor. IE ender kinderen overleden. Te Aalten is in het gezin van den heer G. Mengerink, het éénjarig dochtertje, dat zooals reeds gemeld, na het gebruik van een middel tegen maagkrampen, ernstig ziek werd, thans overleden. Het onderzoek van het braaksel toonde aan, dat dit braak wijnsteen bevatte. De andere vier kinderen, die na het gebruik van het middel, ook on gesteld werden, zijn thans hersteld. Bij het baden in zee verdronken. Aan het strand te Scheveningen stond gistermorgen een sterke sitroom. Van de zijde der badmannen werd ernstig gewaar schuwd tegen het zich te ver in zee bege ven. Toch was er een groepje baders, dat zich r.iet aan dezen raad stoorde. Het ge volg was, dat plotseling het was onge veer halftien -een zevental zwemmers in gevaar verkeerde. Onmiddellijk begaven zich redders met een lijn in zee. Zij slaag den er in een zestal personen ongedeerd op het veilige strand te brengen. De zeven de, de 22-jarige V., uit Rotterdam, die in Scheveningen zijn vacantie doorbracht, was door de zware strooming in de diepte ge trokken. Het lijk is nog niet gevonden. J "'f* WO~C Mtm# w Van de zijde der employe's van^ „Zeebad Scheveningen", wier plicht het is bij ge vaarlijke zee de baders te waarschuwen, wordt er over geklaagd, dat zoovelen hun welgemeenden raad in den wind slaan, soms met spottende opmerkingen als: „Wij gaan niet verder dan drie, vierhonderd meter, of, als wij te ver gaan, spoelen wij vanzelf weer aan." Wel mogen zij, die hun eigen leven schijn baar niet tellen, bedenken, dat employé's met hun leven dikwijls voor anderer roeke loosheid moeten boeten. Op het politiebureau overleden. Te 's-Gravenhage zagen eenige voorbij gangers, dat een man in de Musschenbroek- straat in zwaar beschonken toestand op het trottoir lag. Zij waarschuwden de politie en onderwijl had een der omwonenden den be jaarden man met hulp van anderen op een stoel gezet. De man rook sterk naar spiritus en in zijn zak werd nog een flesch gevonden, welke bijna vol was. De agenten zagen, dat het onmogelijk was den man loopende naar het politiebureau over te brengen. Transport met den politie auto was noodzakelijk. De man, die niet in staat was een been tc verzetten, werd ge bracht naar het politiebureau aan den Rijs- wijkschen weg. Korten tijd later is hij, naar de „Msb.' meldt, daar overleden. Een dokter van den Geneeskundigen Dienst constateerde hartverlamming tenge volge van overmatig gebruik van alcohol. Het lijk is naar de lijkenbewaarplaats op de Algemeene Begraafplaats overgebracht liet is nog niet bekend wie de man is. Het signalement is als volgt: middelmat:g postuur, ongeveer 55 jaar oud, vermoedelijk Israëliet, lengte pl.m. 1.60 M., laag voorf hoofd, grijzend haar en ringbaard, bruine knevel, donkere wenkbrauwen, rond gezicht bij de linkerheup een lidteeken. Hij was gekleed in een oud jaquet met een grijs-geruite iockey-pet. De commissaris van politie der afdeelin.g C. te 's-Gravenhage, verzoekt een ieder, die omtrent de identiteit van den man eenige inlichtingen kan verschaffen, zich bij hem te willen vervoegen. Men schrijft aan de N. R. Crt.: De laatste dagen heeft een jeugdige op lichter o.m. tc Enschede en te Zwolle op behendige wijze van menschen, bij wie hij een kosthuis zocht, geld weten los te krij gen, zooals reeds is gemeld. Te Ruurlo heeft hij het volgende brutale stukje uitgehaald: Hij meldde zich daar ter secretarie en deelde mee, dat hij, uit Ahaus komende, van Groenlo naar Ruurlo was ge- loopen en onderweg zijn portemonnaie had verloren. De jongeman zag er netjes uit, zoo dat men geen argwaan kreeg. Op zijn vraag, of men hem niet kon voorthelpen, deelde de ambtenaar hem mee, dat er geen ondersleu ning werd verleend: alleen werden desge vraagd een boterham en logies verschaft. Neen, dat was de bedoeling niet. Als hij maar even mocht telcfoneeren naar Ahaus aan een vriend om een telegrafischen postwissel. De ambtenaar verwees hem naar het postkan toor. De ambtenaar aldaar geloofde zijn ver haal, ging met hem naar de spreekcel, waar hij per telefoon de mededeeling kreeg, dat er dadelijk een postwissel telegrafisch zou wor- verzonden Doch toen de postwissel wat lang uitbleef, kreeg hij honger en vroeg hij den ambtenaar, of deze hem niet een voor schot kon geven op den wissel. De ambte naar liep er in en gaf het jongmensch 5. Laatstgenoemde heeft zich niet meer laten zien. De pseudo-eigenaars maakten goeden sier van heli geld. Te Groningen verkocht een koopman uit Winschoten op de veemarkt een jonge koe. De kooper zoowel als de verkooper ver wijderden zich een oogenblik, zoodat het beest onbeheerd bleef staan. Toen een andere liefhebber voorbij kwam, stonden bij het dier twee mannen, die desgevraagd verklaarden, dat zij de eigenaren waren. Zij wisten de koe te verkoopen. Nadat in een café de betaling geschied was, kwam de eerste kooper opdagen. Het bleek, dat de twee mannen zich met veel spoed verwij derd hadden. De recherche is er in geslaagd het tweetal aan te houden. Het zijn de 18- jarige B. D. en de 22-jarige J. P., beiden uit Leeuwarden. Zij hadden reeds goede sier gemaakt van het geld. In beschonken toe stand werden zij naar het hoofdbureau van politie gebracht, waarna zij ter beschikking an de justitie zijn gesteld. Resultaten van een onderzoek ter plaatse. Omdat reeds eerder gebleken is, hoe fu neste gevolgen onnauwkeurige (om maar niet te spreken van tendentieuze) berichten over dergelijke relletjes als dezer dagen te Breda, elders in het leven kunnen roepen, heeft het „D. v N.-Br." een onderzoek ter plaatse ingesteld. Als resultaat hiervan pu bliceert h'et blad een artikel, waaraan we het volgende ontleenen: Het bleek, dat bij 6 R. I. in 't geheel niets had plaats gehad, doch wel, dat den over ste iets ter oore was gekomen omtrent klach-' ten over aardappelen en brood bij het de tachement van 14 R. I., dat evenals 3 R. in Breda gelegerd is o.m. in tenten op hel Chassé-terrein. Die klachten zouden vooral tot uiting zijn gekomen bij de 2e schoolcompagnie van ge noemd regiment. Ons is gebleken, dat wèl klachten door de mannen van genoemde schoolcompagnie op Zaterdagmiddag geuit werden over aardap pelen, welke door te lang koken er niet zoo smakelijk meer uitzagen en minder appetijte lijk waren geworden, alsook over brood, dai in extra halfrantsoen als compensatie voor de aardappelen werd uitgereikt en ook niet zoozeer in den smaak mocht vallen omdat het rechtstreeks uit de ovens kwam, maar dat van 'n relletje of iets wat er maar op lijkt geen sprake is geweest, noch ook van hevige woordenwisselingen of schieten. 't Praatje van „schieten" vindt waarschijn lijk hierin zijn oorzaak, dat er 's-avonds 'n paar losse patronen zijn afgeschoten door den een of anderen soldaat van 3 R. I die zooals zoo vaak gebeurt er 'n paar heeft achtergehouden, om ze later voor de grap af te schieten. De klachten werden, gelijk wij reeds bo ven vermelden, vooral geuit bij 14 R. I., dat grootendeels uit Zeeuwen bestaat, die als manschappen niet lastiger zijn om mee om te gaan dan een andere Nederlandsche sol daat. Maar.die dat is 'n oude militaire ervaring gewend zijn aan.... kleiaardap- pelcn, en niet veel moeten hebben van zandaardappelen, welke gewoonlijk hier aan den troep worden verstrekt. En die, ten tweede, ander en meer doorge bakken brood gewend zijn, dan hier gewoon te is. Zaterdagmiddag nu kwam 14 R. I. na een kadergevechtsoefening op de Molenschotsche heide een half uur later thuis, dan oorspron kelijk was vastgesteld. De keuken ontving te laat bericht van de latere thuiskomst, om nog maatregelen voor later eten te kunnen nemen. Gevolg.... dat het eten 'n half uur lan ger te vuur stond. De aardappelen (bovendien nog wel zand aardappelen). zagen er niet smakelijk meer uit en smaakten in werkelijkheid ook niet zoo lekker meer (dit wordt dcor bovenge noemde commandanten ronduit toegegeven!, zonder daarom ondeugdelijk te zijn. De majoor zegde daarom 'n extra half lijk, zoo kersversch uit den oven, ook niet erg in den smaak, omdat 't nog warm en vochtig was. In 'n korte toespraak wees de majoor de manschappen erop, dat 'n ongelukkige sa menloop van omstandigheden den maaltijd minder „geslaagd" had gemaakt, maar dat men toch zien kon, dat alles in 't werk werd gesteld, om hun terwillc te zijn. En daarmee was de zaak afgeloopen. Bij de andere regimenten en onderdeeler. werd het eten zonder morren genuttigd. Dat ook hier in Breda men bereid is zoo veel mogelijk den mannen terwille te zijn, moge behalve uit het bovenstaande, ook uit het volgende blijken: lo. Het bleek, dat in Bergen op Zoom aan de mannen van 14 R. I. grootere porties werden gegeven, dan nu hier werden uitge deeld. Het rantsoen werd toen ook hier ver groot. 2e. De mannen klaagden over kou. Direct werden dekens erbij verstrekt Het is den Iaatsten tijd reeds tweemaal voorgekomen, dat electrische treinen bij een onweer door het inslaan van den bliksem tot staan werden gebracht. Het treinverkeer ondervond daardoor' ernstige vertraging. Onwillekeurig kwam de vraag naar voren, of de directie der spoorwegen geen maat regelen daartegen neemt, of dat maatrege len tot beveiliging van het electrische net onmogelijk zijn. De „Tel." had hierover een onderhoud met den hoofdingenieur van de spoorwegen, den heer v. Loeflen Martinet. Worden, zoo werd gevraagd, tegen het inslaan van den bliksem geen maat regelen genomen? Zeker zullen die genomen worden, aldus de heer v. L. M. Reeds geruimen tijd geleden hebben wij z.g. beveiligingstoestel len besteld en deze zijn reeds aangekomen. Het zijn oesellen, die langs de lnij op verschillende punten in kleine huisjes wor den geplaatst. Bij een hevig onweer zor gen deze toestellen er voor, dat de hooge spanning op de lijnen tijdig wordt afge voerd. Zij werken zóó, dat de treinen kun nen blijven rijden, zonder dat gevreesd be hoeft te worden, dat de bliksem inslaat. Worden de toestellen spoedig ge plaatst? Dat kan nog niet gezegd worden. De stroomleveranciers hebben bezwaren tegen plaatsing. Zij vreezen, dat de toestellen van nadeeligen invloed zijn op hun kabelnet. Voor wij tot plaatsing kunnen overgaan, moet eerst een overeenkomst getroffen worden met de stroomleveranciers en de onderhandelingen zijn thans nog gaande. Volgens mij zijn de bezwaren niet gemoti veerd. Wij zijn van oordeel, dat door de plaatsing der loestellen de stroomleveran ciers geen nadeel zullen ondervinden. Is er nog iets te zeggen over de ver dere uitbreiding der electrificatie? Definitieve plannen bestaan er nog niet. Als tot verdere electrificatie wordt over gegaan, komt eerst de Zaanstreek aan de beurt en daarna waarschijnlijk de lijnen AmsterdamHilversum, AmsterdamAmers foort. RotterdamHoek van Holland en HaarlefnZandvoort. En de lijn Utrecht—Amsterdam? Deze lijn zal voorloopig niet geëlee trificeerd worden. ...En o daar liefst op traeteert, al ge 's nachts in smoking ergens uit een schouw burg of van een sokée terugkeert? ..Dat nieuwelingen (en zoo ge nieuweling zijt, ook u) altijd wat in hun motor hooren, en daarvan bij u verklaring vragen? ...Dat een kip dagen lang rustig langs den weg kan loopen pikken, maar deze persée ineens wil oversteken, als ge er aan komt? ...En dat, als ge zoo onvoorzichtig zijt, bij het lijk te stoppen, dit altijd juist ric hest leggende kip was? ...Dat, als ge haast hebt, alle bruggen juist open en de spoorhekken juist dicht gaan, terwijl het omgekeerde het geval is als u rustig spelevaart? ...Dat een spoorwegwachter altijd grootc haast heeft om het spoorhek te sluiten, maar nooit om het weer open te maken? ...Dat de bandenprijs precies gelijk met de rubberprijzen steeg, maar veel langzamer zakt? ...Dat er een opmerkelijk verschil is tus- schen de waardeopgave van uw wagen voor de belasting, en den prijs, waarvoor u dien eventueel zoudt willen verkoopen? ...Dat dé wagens van uw kennissen al- j tijd op minder benzine en veel langer op hun banden loopen dan de uwe? ...Dat, als u bij een vreemde in den wa gen zit, ge altijd mééremt op de voetplank, en allerlei dingen ziet op den weg, die hij waarschijnlijk niet zal hebben gezien? ...D!at echter uw vrouw een bizondere gave heeft om gevaren te zien, dien ge zelf nooit zou hebben gezien, als zij ze niet aanduidde? ...Dat, als ge eens een ongelukje hebt, uw passagiers het altijd te voren hebber, zien aankomen, en het niet zeidenom dat etc. ...Dat dames u veel meer aandacht schen ken, als ge in een eigen wagen zit, dan wanneer ge te voet gaat? ...Dl&t anderen altijd een aardige ontmoe ting op den weg hebben, maar dat u dit alleen overkomt, als ge onder den wagen m onder de stof en het smeer zit? ...Maar dat autcmobielrijden, ondanks de bezwaren," toch een genot blijft, waaraan ge verslaaft? Byrd voorspelt het. Lindbergh's schitterende vlucht naar Pa rijs en Chamberlin's vlucht tot minder dan 110 mijlen van Berlijn hebben zulk een ent housiasme in heel de wereld verwekt, da men de beteekenis hunner prestatie voor de wetenschappelijke luchtvaart wel eenig- zins is gaan vergeten schrijft in een Ameri- kaansch blad Richard E. Byrd, de door z.'n tocht naar de Noordpool en onlangs over den A'lantischen Oceaan vermaarde vl'e- genier. Beiden toonden drie dingen aan, zij ge bruikten wat metterdaad passagiers vlieg tuigen waren en zij vlogen respectievelijk 3600 en 4100 mijlen mee. zonder een enkele fout, aldus bewijzend dat het vertrouwen in hun machine gegrond was; zij stuurden de heel» reis, steunend op de aanwijzin gen van 't nieuwe inductie-compas, zijn bu- '■Tnouwbaarhcid bewijzend; zij gebruikten lucht gekoelde motoren, de heele reis, een proef, die reeds alleen het ondernemen van hun tocht waard was. Velen hebben de Oceaanvluchten afge keurd en hebben beweerd, dat deze voor liet transatlantisch pasargiersverkeer niet meer beteekenis hadden, dan de kracht toer van een man, die boven de Nigara-wa- terval zou wandelen. Dit is geen redelijke critiek. Toen Blériot over het Kanaal was gevlogen noemde men hem een waaghal». Toen bracht zijn koene vlucht kapitaal krachtige ondernemers er toe de luchtlijn Parijs-Londen te gaan exploiteeren, diei thans dagelijks functioneert. Maar ze'fs in de eerste dagen van de exploitatie der spoorwegen vermoedde dertijd de ernstige ramp Heeft u wel eens opgemerkt?.'. Autorijden is een aangename bezigheid] die echter voor den automobilist zelf tal rijke psychologische en andere verschijnse len wakker reept. Automobilisten, die er voorbeelden van willen, kur.nen ze putten uit de volgende verschijnselen, welke W. in de „Tel." opdient ten gerieve van he>k die een auto bezitten cn ook gebruiken. Automobilisten hebt ge opgemerkt ...Dat een auto steeds het meeste stof e men immers ïn- ernslige rampen. Naar mijn meen'ng zal het ongeveer 20 jaar duren, vooraleer een geregelde com- mercicele trans-a:lantische vliegdienst zrl zijn gevestigd. Wat de vlieger® Lindbergh en Chamberlin hebben gedaan is. den aard ^er 2®varen en der moeilijkheden door per. soonlijke ervaring te onderzoeken en, zoo als indertijd Blériot heeft gedaan de men schen trachten te overtuigen, dat deze moei lijkheden niet zóó groot zijn, dat zij niet zouden zijn te overwinnen. Op een voornaam punt hebben zij nog de aandacht gevestigd: dat zooveel moge lijk gegevens over het weer op den Atlan- tischen Oceaan op wetenschappelijke wijze moeten worden verzameld. Óns weerkun dig ihstituut is er in geslaagd veel gegev.ens betreffende de weersverwachting in ons land Amerika, te verzamelen. Maar wat be treft het weer op den Atlantischen Oceaan weten wij betrekkelijk weinig. De rappor ten zijn geheel gebaseerd op sporadische waarnemingen van passeerende schepen, waarnemingen natuurlijk vanaf den zeespie zelf niet in zit? ...Dat autohandelaren altijd een bijzondere belangstelling voor uw persoon aan den dag leggen, als ze in u een kooper vermoeden? Maar.., Dat die belangstelling zionderwijze af neemt, zoodra ge een wagen gekocht hebt? ...Dat een ontstaan mankement aan uw auto altijd zijn oorzaak vindt in de ver keerde wijze van behandeling cn dus nooit onder de garantie valt? ...Dat een reparatie steeds 50 pet. boven de vluchtige raming kost cn dat deze zeld zaam op tijd klaar is? ...Dat uw kannissen altijd 20 korting wisten te bedingen bij aanl-oop van hun wagen, maar... dat dit u zelf nooit gelukt? .Dat een wagen, dien ge kwijt wilt, bij gewonen verkoop altijd ruim duizend gul den' minder waard is, dan bij inruiling tegen een nieuwen? ...Dat een tweedehandswagen, dien ge ten ta verkoop aanbiedt, altijd zoo goed als wMf- rantsoen brood toe (omdat de troep vroeg, deloos is, maar dat een dito wagen, dien was uitgerukt, was al reeds eerder nog n half rantsoen uitgereikt), voor de levering waarvan onmiddellijk order aan de bakkerij werd doorgegeven. Natuurlijk moest daarover eenigen tijd heengaan Inmiddels begonnen de mannen der 2e schoolcompagnie van den weerom stuit ook te „kankeren" over de (ïachée, en wilden niet eten. De majoor, van oordeel, dat men daarove; nu eenmaal niet lang en breed kon gaar discussieeren, stelde hen voor de keus „graag of niet! Die eten wil, ete; van wie niet eten wil, gaat de portie terug." Aldus geschiedde. Het brood arriveerde, maar viel, begrijpe- en modder schiiot op te werpen, als ge er gel. Indien de trans-aantische vliegdienst practisch mogelijk wil worden, dan zal ook allereerst een meteorologische dienst in '1 leven moeten worden geroepen Het gevaar van tegenslag met den rro'or zal eveneens moeten worden, u'tgeschakeld door de vliegtuigen met een enkelen motor te vervangen door vliegtuigen met meer dere motoren. De laatste vliegtuigen zouden dan in staat moeten zijn niet een enkelen der mo'orcn verder te vliegen. Dan het plan van de groote drijvende hangars, vastgeankerd in den Oceaan als eilanden, door mensclienhanden gemaakt, voorz'en van eetgelégenheden. nachtkwar tieren, sterke draadlooze s'ations. Het moei lijkst zal zijn het vatsleggen van deze vlot ten. Hel is voor schepen buitengewoon lastig gebleken, een vliegtuig, dat op zee heelt moeten dalen, ie vinden. Passagiersivkegtuigen zullen zoo moeten werden gebouwd, dat zij op onbcpaaldem tijd op hel water kunnen drijven en dat zij zelfs dan nog eer.igen afstand kunn :n afleg gen. Zij moe en van een draadlooze worden voorzien, die op het water zoowel als in dc lucht kan worden gebruikt. Ook de bouw van de vliegtuigen zelf zal nog heel wat moeten veranderen, vooraleer wij ons een „vliegkaart'e" naar Europa zul len kunnen koopen, meent Richard Byrd. De gemiddelde passagier houdt de meer clan 30 vlieguren in een tegenwoordig vliegtu'g, ge koopen wilt, steeds „zoo goed als nieuw wordt genoemd? ...Dat andere menschen daar steeds een koopie mee weten te halen en dat ze juist een bizonder koopje voor u weten, als ge reeds elders gekocht hebt? Dat de gevangen snoeken en baarzen uit den ouden tijd, die meer dan een meter lang waren, in dezen modernen tijd ver vangen zijn doorhonderd-kilometer- vaarjes? ...Maar dat ge zelf steeds een bliekje van hoogstens 5060 K.M, vangt? ...Dat een band met springen altijd wacht tot ge in een gevaarlijke bocht bent, c' een moeilijke passage uit te voeren hebt? lichamelijk noch geestelijk uit. Het is heel gewoon, wanneer men passagiers v?n de luchtlijnen Parijs-Londen, Amsterdam-Parijs met groene gezichten uit de cabine ziet slappen. Hun maag is weerbars ïg geworder van enkele uren viegen, van een viiegtoch" over het Kanaal! Zooals het ook met schepen gegaan is, zullen gemak en luxe to; steeds grootere en grootere viiegtu gen lei den. Dan is er nog het voortdurend geraas dat de motor van een vliegtu'g maakt en dat onaangenaam is zelf» voor den gercu- tineerden vliegenier. Nog slech's enkele weken geleden vloog een v'iegtuig, waarbij nien men het geraas van den motor had weten te dempen, over de Hudson. Het v'.iegtu g maalcte niet meer geraas dan een automobiel. Maar het ongeluk is, dat de kracht van zulk een motor dan ook aanmer kelijk verminderd is. Vooral op de Europeesche luchtlijnen is al vee! gedaan om het den passagiers aan genamer te maken. Maar in den anderhal- ven dag van den overtocht over den Oceaan zullen de passagiers ook gevoed willen worden, verwarmd, "bezig gehouden! Het laatste jaar hebben de Du tschera veel in deze richting gewerkt. Zij bouwen een machine, dat de vleugels gebruikt voor de passagiersver'olijven. Dit belcekent een vleugel van 6 tot 10 voet dik. Maar het is het vacuum boven een vleugel meer dan dt- druk daaronder, die de opstuwende kracht levert. De trans-atantische vliegtuigen van 1950 zullen wellicht dan ook verschillende cabines en bergp'aatsen huisvesten. De vliegtuig-industrie is nog altijd in haar kinderschoenen. Sommigen denken, dat Lindbergh's machine gebouwd was geheel voor het doel,' waarvoor zij is gebru kt, Lindbergh heeft wel getracht zulk een ma chine te krijgen, maar hij is daar niet in ge slaagd. Zijn machine was van een gebruike lijk type* zij was slecht® in sommige op zichten vergroot voor de verre reis. Misschien was het succes van het aard- inductie-compas nog c'.e meest belangrijke overwinning. Ofschoon in beginsel niet nieuw, veroverde het door de vluchten naar Parijs en Berlijn voor goed het vertrouwen. De betrouwbaarheid der andere instrumen ten werd door deze vlucht eveneens be wezen. Ofschoon de vliegers uiteraard op de eerste plaats een technische belangstelling voor de trans-atlantischen vluchten hebben, kunnen wij toch ook niet blind blijven voor het goede, dat zij deden, wat aangaat de internationale verhoudingen. Lindbergh's daad verwekte een vriendschappelijke weer klank in Frankrijk, als maandenlange diplo matieke onderhandelingen nimmer hadden kunnen bereiken, Op dezelfde wijze droeg Chamiberün's „Naar Berlijn" bij tot een betere verstand houding tusschen het Ameriknansche en het Duitsche volk. Ik voorspel, dat wanneer eens de trans atlantische vliegdienst zal zijn tot stand ge komen b v, over 20 jaar dat dan Lind bergh cn Chamberlin hun standbeeld zullen hebban En zij hebben hun standbeeld verdiend ookl Een technisch oordeel over het gebeurde. De heer Guilohard, chef van den tech- nischen dienst der K L.M., die in Seven Oaks, ter plaatse, waar het K.L.M.-toestel H-NADU is neergestort, een onderzeok heeft ingesteld, is uit Engeland terugge keerd. In een onderhoud, dat de „Tel." met hem had, verklaarde de heer Guilonard, dat z.i. de oorzaak van het ongeval gezocht moet worden in het breken van een spandraad, waarmede het kielvlak en het richtingsroer verspannen zijn. Het gevclg daarvan was, dat de machine geheel onbestuurbaar werd. De heer Guilonard, die met de Nederland sche en Engelsche deskundigen een onder zoek instelde, kwam tot de overtuiging, dat de piloot Van Dijk een buitengewoon kranige landing heeft gemaakt. Was Van Dijk van het Engelsche vliegveld vertrok ken met den wind in den rug, ter plaatse van het ongeval bleek, dat hij tegen dei. wind geland was. In dc omgeving van Seven Oaks was geen vlak land en dus bleef Van Dijk niets anders ever, dan een zoo gunstig moge lijke plaats op te zoeken. Na t zwenkei, verloor de H-NADU veel van zijn vaart door den tegenwind. Dcor op de boom toppen neer te strijken, verminderde de piloot zijn vaart nog meer. De plaats, waar noodlanding gemaakt werd, was een pte tusschen heuvels in den vorm van omgekeerde kegel. Hoe Van Dijk ook ZATERDAG 27 AUGUSTUS. HILVERSUM, 1050 M. 12.00 Politieker. 12.35— 2.00 Lunrhmuziek door het Triancn-trio. S. Sjcuv.er- man vool. J. dè Jong cello. H. Ryff naro. 2.00co Aansluiting van de Cinema Royia tc Amster dam. Filmmuziek door het orkest o. 1. v. Hugo de Crcot. 5.15 lezing dcor Mevr. Etha F ie?, ever De sird Rome en het fascisme. 6.06—7.30 Fleirccncert dcor het Harmonie-orkest Philharmonisch Genootschap op het Heemrar.dsplein tc Rotterdam. Dirigent Ed. Fli'rse. -^.45 Politieber. 8.to „Dc Dollarprinses", operette in 3 acten. Muziek van Leo Fall. Algem. voorbereiding Chris de Vos. John Couoer, Pres. kolentrust Jan Grootveld, Alice, zijn dochter Betty v. d. Bosck—- Schmidt. Dick, ziin zoon Herre de Vos. Tem, zijn broeder Martin v. Reen. Daisy, Gray, zijn nichtje Annie van BeekRistjouvv. Freely Wchrburg Tr.be bas. Hans, Baron v. Schlick P. de Keyzer. Olga La- binska, variëtézangeres Jeanne Horsten. Miss 1 homp- son, huishoudster Mevr. Ccerdes, James, kamerdie- nzar bi; Couder Hr. Hendriks. Bill, chauffeur bij Couber Hr. Hendriks. Het zeer versterkte A. N. R. O.- erkest o. J. v. J. J. v. Amerom. 10.30 Persber. DAVENTRY, iboo M. en LONDEN, 361 M. 12.20 2.20 Het Slydel Octet en solisten (sopraan-bariton viool). 3.20 Dansuziek. Variëté. 5*35 Kinderuur tje. 6.20 De militaire band. W. Barrand bas. 6.50 Tijds., weerb., nieuws.7.05 C. Dixon piano, 7.20 Causerie. 7.35 De sonates van Beethoven. 7.50 Variëté. 8.20 Orgelbespeling. Reg. Foort. 8.35 Variété. g.ap Weerber., nieuws. 9.40 Mr. H. Williams leest een vertelling voor van Mr. A. Black wood. 9.55 Populair orkestconcert. Orkest en A. Blakemore viola. 10.35 „Charles", doer A. J. /.laij* xo.5012.20 Dansmuziek van het Savoy Hotel. PARIJS „RADIO-PARIS", 1750 M. xo.50—11.20 Concert. 12.502.10 Orkestconcert. 5-055*55 Concert. De Radio-Jazz symphonip. 8.5011.20 Galaconcert. Orkest, koor, jazzband én artisten van de Parijzer theaters. LANGENBERG, 469 M. en MUNSTER, 242 M. en DORTMUND, 2O3 M. 1.30—2.50 Orkestconcert. 5.506.50 Concert. Werag-orkest en G. Guerinanowa- alt. D. Feldin cello. 8.55 Vroolijke avond. Daarna tot 1.20 Dansmuziek. KONIGSWUSTERHAUSEN, 1250 M. 3*10—8.05 Lezingen en lessen. 8.20 Militaire niarschen van groote componisten. 10.20 Concert uit Berlijn. 10.50— 13.50 Dansmuziek. BRUSSEL, 509 M. 5,206.20 Dansmuziek. 8.20. Orkestconcert. 9.20 Kurhausconcert. 10.50— 11.20 Dansmuziek. HAMBURG, 395 M. 4.50 Concert. Werken vanH. Pfittzner en R. Straus. 5.35 Orkestconcert. 6.20 Concert. 8.50 Militaire marschen van beroemde com ponisten. Daarna tot 11.10 dansmuziek. Ier pilo ;j j de d' I riiej lo: jan landen wilde, steeds moest hij tegen de hoogte op. Een bosch was er niet, doch hier en daar stonden groepjes zware hoo rnen. In een van die groepjes is hij, zooals bekend, neergekomen. Ongeveer zes meter van den grond zijnde stootte een boom tus schen den neus en den rechtermotor van het vliegtuig. Juist daarachter zat de me canicien Brunklaus, die op zulk een nood lottige wijze gedood werd. De rechter vleugel en de daaraan verbonden motor werden van het toestel afgebroken, en stortten rechts van den boom, terwijl de machine zelf links daarvan neerkwam. De vaart is op 't oogenblik van de bot sing niet groot geweest, want het toestel is horizontaal op den grond neergekomen. De vloer van de cabine was nog geheel in tact en ook de heele linkerzijde is onbe schadigd gebleven. Alle ruiten waren daar nog heel. Wanneer de passagiers niet ten zeerste geschrokken waren geweest, had den zij dit na de noodlanding g<|woon door de deur van het vliegtuig, die zich aan den linkerkant bevindt, kunnen verlaten. Enke len hunner evenwel zijn in hun angst door de gebroken ruiten aan de rechterzijde uit de machine gekropen en hebben toen groo tere of kleinere snijwonden opgeloopen. Dat het toestel geen groote vaart had, bleek ook volgens den heer Guilonard, uit het feit, dat de voorzijde van de cabine die de kajuit scheidt van de cockpit, nog geheel gaaf was. Op een vraag of hot toestel naar Neder land zou worden vervoerd, deelde de chef van den technischen dienst mede, dat zoo wel de machine als de motoren zoodanig beschadigd zijn, dat reparatie uitgesloten is. Verder deelde de heer Guilonard nog mede, dat er na het ongeval geen sprake van brand geweest is. Zou deze ontstaan zijn, dan was zeer zeker het geheele toestel in vTammen opgegaan. Er is geen enkel spoor van vuur gevonden. De benzinetank die zich in den vleugel bevond, was in el kaar gedrukt. De benzine, welke nog aan wezig was, is over het toestel gevloeid, maar brand was niet ontstaan. De gebroken onderdeden zijn door de ambtenaren van 't Engelsche Luchtvaart-ministerie in beslag genomen. Deze heeren zullen uitmaken, of er sprake is van een fabrikagefout in den gebroken spandraad. De passagiers moeten wel een hevigen knal gehoord hebben bij de noodlanding want de rechterbaan van het landingsgestel is door een boom afgerukt en totaal uiteen gesprongen. De heer Guilonard gal ten slotte nog eens zijn groote bewondering te kennen voor het werk van den piloot van Dijk. Het lijk van den mécanicicn Brunklaus komt hedenavond met een passagiersboot in Rotterdam aan en wordt vandaar naar de woonplaats van zijn ouders (Sittardé vervoerd. De begrafenis is aldaar bepaald op Maandag a.s. Hedenmorgen is een escadrille water vliegtuigen der marine, bestaande uit de W. 54, W. 60 en W 61 van het vliegkamp ,,De Molt" op Texel, via Delfzijl en Kiel naar Kopenhagen vertrokken ter gelegen heid van de aldaar gehouden wordende lucht vaart-ten toonstelling De escadrille slaat onder bevel van luit. t.z. Ie lk C C. F. Jager, commandant va» het vliegkamp „De Mok". De telegraaf administraties van Neder land en Duitschland hebben een nieuw te lefoontarief vastgesteld, dat voor sommige gesprekken verlaging, voor andere daaren tegen verbooging der tarieven meebrengt. Vrii bewerkt naar BULWER LYTTON'S ..What will he do with it", door 70S. P. H. HAMERS. 146 „Neen," riep Jasper, „dat deed ik niet, Hoe kon ik dat toen doen? Neen, niet eer dan toen gij zoo vriendelijk met mij ge sproken hadt, kwam ik te weten dat ik meer kon doen dan me zeiven rede,'en met behulp van geld; dat gij geen geld voor mij zoudt behoeven op te nemen. Herinner het U vader dat ge hadt mij in de binnenkamer gelalen terwijl ge met Gunston zou gaan spreken. Daar hoorde ik hem spreken over bankbiljetten die hit nooit geteld had en dus misschien nooit missen zou- ik hoorde hem dj. plaats be schrijven, waar hij Ze geborgen had, en toen werd ik onweerstaanbaar getrokken dooi de gedachte; laat ik hem liever bestelen, dan m'n vader van z'n geld berooven Vader, ik wil me niet beter voordoen dan ik was. Ik was niet meer zoo n nieuwlin* in de misdaad als ge wel dacht. Terwijl ik een losbandig leven l-idde waarloe ik dr middelen niet hemt huiverde ik er voor terug, U tc verzoeken mij die middelen te verschaffen. Ik had geen eerbied voor den rijkdom van anderen. Ik had geleerd met leven moest; daarom zei ik om u te weer welke eenvoudige werktuigen oude sloten openvliegen, en niemand bad mij ooit ver dacht. Daarcm dacht ik aan geen gevaar en had ik ook geen voorbereiding noodig: een spüker on uw schoorsteenmantel, het ge spleten eind van een kamer daarnaast om hem te buigen wanneer ik hem gloeiend had gemaakt in 't vuur dat zoo helder vooi mij brande.... ik zeg dat alles om u te bewijzen, dat ik niet vcorzien was van die werktuigen toen ik bij u kwam Alles was het plan en het werk van een oogenblik. loo groot was mijn haast, dat ik m;j op 't gebeente toe brande met den gloeienden spijker, ik gevoelde geen pijn, of liever ik verdroeg haar, zonder een spier te vertrek ken. Eer Gunston u verliet, was m'n heele plan beraamd, m'n eenig werktuig gereed. Gij keert u van mij af, vader, maar hoe kon ik denken, dat het ontdekt zou worden. Hoe kon ilc mij voorstellen dat al werd éiot geld. dat nooit geteld was, cok gemist, de verdenking op u zou vallen die een fat soenlijker man waart dan die Gunston? Fr iv„5 i-»i niet door dien vervloekten mantel, die gij zoo liefderijk om mij i'ien had geslagen, toen ik heen ging om den nachttrein nog te halen, dan zou er geen bewijs geweest zijn om u ol mij te be schuldigen, behalve dan die ongelukkige banknr ot van vijf pond die ik u opdrong bij onze ontmoeting te X. waar ik mij schuil moest houden, tot ge m'n schuldeischers tevreden gesteld had. En waarom drong ik -n? O mij gev-aagd hadt, of ik geld bij me had, waarvan ik zoo lang houden uw beurs te ledigen; „ja"; liet u grond. toen eenige goudstuken zien, en drong u de banknoot van vijf pond op, die ik zeide n!e' noodig te hebben om eenigszins m'n schulci eischers tegemoet te komen. Het was een kinderachtige wensch om u genoegen 'e doen, hoezeer m'n gedrag ook van 't tegen deel getuigde. Ik scheen zoo blij te zijn> dat ge die banknoot kondt beschouwen als een teeken, dat ik nog wat om u gaf" „Om mij!" riep Waife „neen om de eer! 0111 de eer! Ik dacht: hij zal nog prijs stel len op z'n eer; en het bewijs van dat eer gevoel was dat gij in de handen van uw lichtgeloovigen vader een deel van uw nachtelijken roof bij Gunston, liet vallen.' „Vader", hernam Jasper nog altijd °P zachtmoedigen, eerbiedigen toon, maar te gelijk met die zedelijke stompzinnigheid, die geen onderscheid weet te maken tusschen de misdaad en haar gevolgen, tusschen eei" loosheid en ontdekking. vader" ik ver klaar it plechtig; dat ik volstrekt niet dacht u aan gevaar bloot to stellen; ik was val) plan om van het geld dat ik gestolen had u terug te geven wat gij hadt moeten op nemen, zoodra ik de een of andere geschie denis had bedacht aangaande de wijze waar op ik-het verdiend had. Dom en onhandig overlegd. Maar ik was nog niet vael meer dan een'knaap, en terwijl ik mij voor slim hield, nog een nieuweling in het bedrijf waai ik later een meester in werd Onder bet uitspreken van deze laatste woorden, was Jasper opgestaan, en toen hij het diep bedroeide gelaat van z'n zwijgen de vader zag, stampte hij van toorn op den „Wat gebeurt is, is nu eenmaal gebeurd. Daar 'is niets aan te veranderen. Werp hel van u af vader en zie op de toekomst! Gij met uw markskraam, ik met m'n leege zak ken! Wat kan u voor het armhuis en mij voor de galeien bewaren? Ik weet het niet, tenzij de menschen, die zich het kind aan trekken, mij wilden aikoopen door een jaar geld dat we samen konden deelen. Zeg nc dus, waar is ze en laat het dan aan mij "over om die zaak te behandelen. Waarom schrikt ge zco? Ik zal het kind niet oplicti- ten of vrees aanjagen Ik zal de schors van den schobbejak, die om mij heengegrocid ts, van mij afschuiven. O, ik kan nog altijd den heer spelen althans voor een uur of twee, als ik het de moeite waard acht. Kom, vader, vertrouw mij. Voor den dag met het geheim van die verborgen deerne, wier be lang toch zeker niet zwaarder bij u zal wezen dan dat van uw eigen zoon die vqn honger streft! Wat! gij schudt het hoofd! Gij wilt niet! Nu, laat ik u dan zeggen dat ik wel weet waar ik haar zoeken moet; op welken drempel ik daartoe m'n voet moet zetten; welke schoone dame, de verwor pen erfgenaam van Guy Darrell met weelde en liefde omringt! Uwe oogen zeggen me, dat ik dicht op het spoor ben. Die schoone dame ken ik van ouds; ze is rijk, ik heb ge holpen cm haar rijk te maken. Ze is me daarvoor iels schuldig. Ik zal naar haar toe gaan en er haar aan hcrinne-cn. En gij vader, zult niet in 't armhuis en ik niet op de galeien komen of aan de galg Hier stond de oude man, die tot nu toe als een gebroken mensch gesilen had, lang zaam op, tot in z'n volle lengte. Ouderdom zwakte en gebrekkigheid schenen als bij 'ooverslag verdwenen, In het opgeheven hoofd, in dat eene schitterende oog, dat strak op z n zoon gericht was, in de breede borst, in z n geheele wezen, hecrschten .waardigheid en ontzaga „Luister, ongelukkige en geef veel acht op m n woorden. Omdat kind voor den adem der schande te bewaren, om haar te nlaatsen, waar ge me zelf vzrz-kerd hebt, dat zij volgens recht te huis behoort, onder hen, in wier woningen ik het voorrecht ver loren heb te verkeeren, toen ik den vree- selijken last- van uw schuld op mij nam, dacht ik voor altijd in deze wereld afstand van haar te moeten doen. Maar denk niet dat ik haar zat blijven ontvluchten wanneer gij u bij haar indringt. eNen, daar mijn smeeken u niet bewegen kan, daar mijn opoffering voor u zoo gejiee! vruchteloos is geweest daar mijn verwij dering vaor haar het beoogde doel niet bereikt ge ook mij ontmoeten, waar ge haar zult vinden! En als wc elkander daar aantreffen en gij met de bedoeling komt om haar rust te verstoren en haar vooruitzichten te vernietigen dan ben ik, William Losely niet langer de dief. Dan zal ik openlijk en voor aller oog de waar heid uitroepen en zeggen: „Jasper Losely gij dief, neem de verachting der wereld van mij over; neem plaats op de bank der be schuldigden, waar uw vader te vergeefs ge zeten heeft om u te redden." „Daarvoor is het nu veel te laat, vader; wie zou naar u luisteren?" Allen die mij vroeger gekend hebben, allen zullen naar mij luisteren. Machtige en aanzienlijke vrienden zullen zich mijn zaak aantrekken. Er zal een nieuw onder zoek plaats hebben naar feiten en omstan digheden dcor mij verzwegen; naar de be wijzen, welk ik, toen ik me zelf voor schul dig verklaarde, terughield, om de verden king van u, ondankbare, af te houden. „Zeg v/at ge wilt", zei Jasper op nor- schen toon „ik ben geen huichelaar met een eerlijke naam wien zulke bedreigingen schrik aanjagen. Als gij mij dwarsboomt i» hetgeen ik als m'n laatste toevlucht be schouwd cm m'n leven t-« rekken, dan zal ik misschien vooi een veel zwaardere dan deze oudbakken aanklacht op de bank der beschuldigden moeten zitten. Ieder voor zich, doe wat ge wilt; wat doet het er ook toe; ik heb m'n besluit genomen." ..Wat liet er tcc doet, dat een vader z'n eigen zoon aanklaagt? Neen, neen, m'n zoon, dat moet niet zoo zijm Laat het daar toe niet komen! Laat mij m'n martelaar schap op deze wereld voleindigen! Ik vraag geen vrijspraak voor het oordeel der men schen alleen voor dat van den goddelijken rechterstoel! Jasper. Jasper, kind van m'n zalige Lize, spaar het eenige dat mij nog overgebleven is om de leegte tc vullen in m'n hart. da< gij verwoest hebt. Spreek er niet van om var honger te sterven, of van nieuwe misdaden te bedrijven Deel deze schuilplaats met mij! Ik zal voor ons beiden werken!" (Werdt vervoegd,]

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1927 | | pagina 7