tl de waereld rond. i I DE KATHOLIEKE lTRATIE Alt/D WÉÉR I «fi^^lSS E.EN VERRA53ING! 1S1 v S|f h..o,d„j Tsi"«wr„, ff" s, Tweede Blad NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT. Woensdag 2 Nov. 1927 3 iiü itSSBS 5? J mmm '&M De Schouwburg aan den Jansweg te Haarlem, die openbaar verkocht zal worden. ïs&u.-' U ;V\ "V UvAA- jj.. ■-•Ti <U. - - Sfe, :v J® ■-V V- Het nieuwe hoogaltaar in de Kathedrak kerk St. Bavo. (Zie bijschrift op pag. 1 van dit nummer.) Het muzikale klaverblad van drie, Louis vl Tulder, Mia Peltenburg en Hendrik Andries- sen, dat ook dit seizoen in Haarlem zal ontreden. De molen te Warmond, die in een der herfststormen zijn kop verloor ea ernstig gehavend werd. Een bekende figuur te Haarlem, de heer Dncrot, portier van restaurant Brinkmann, gaat eerlang verdwijnen; bet volgend jaar zal hij met pensioen zijn werkkring verlaten. «Kt-".''.: De kapel van bet St. Theresia-gesticht te Hillegom, dat onlangs werd ingewijd. Rechts: Een perspectief-schets van het nieuwe parochie-altaar met communiebank in de Kathedrale kerk. (Zie pag. 1). in HET LAND VAN LENIN. Echtscheiding slechts een formaliteit. teenvm ,?UWelijk is in Rusland de meest jew„, '®e ,en doodgewone zaak ter wereld ook m 6n' lmmers niemand voelt er zich honden 'V". "linste door een huw tk ge- kan m' p '®der oogenblik van den dag n°oten hou r ,n: een van heide echtge- Éen t L daartoe slechts het verlan- s°ldoendeenr"dnenle dat is rCeds ee" Pnanf o°;! ëe'eden vroeg ik aan een voor- ^eduWe vanSTCh .Staatsbeambte, hoe de doelt U- h« u rIn het maakte. „Welke be- antwoord Z°°Vee' gehad!" kreeg leen jong d' wanneer men b.v. Dinsdags kan bet hel™ Paar gefeliciteerd heeft dags reeds L„ uren' dat men "s Woens dag reeds bes1°f' veite"en, dat ze na één elkaar te blijv°,:en waren om maar niet bij is zonder een;rt en m,aa.r te scheiden. Dit waarheid. 06 overdrijving de droevige Up het bureau Stand in mijn stadswlü 1 Burgerlijken geleden in de wachtk» ontmoette ik kort Tan nog geen zevenf,"101"- een ,onge vrouw te kennen, dat*mar Lachend gal langde van het huwelk ec.hlMheiding ver vorm gesloten had. He?g dal daag* te- gebeurde! In dezelfde ZaaT bevondL p°g 11 dezelfde menschep ^7" z'ck feheiding kwamen aanvragen: e" ec 1 he^d 2aten °P eeD bad"k U 'acbeneenVg°k! vier te maken:r.aan, de7naakV7kant sto^"" mannen, cfie de zaak t0ch Wej renSst'ge.r ®chenen op te nemen tenminste j^Praken geen enkel woord en staarden ^^vig voor zich uit. Een hunner was Zej[s wat de echtgenoot van een van die zeven vrou wen. 01 die overige vrouwen waren maar alleen gekomen: zij wilden hun mannen zeker een verrassing bezorgen, als die straks zou vernemen dat ze ges^ Hen waren, en dat zij hun vrijheid weer hadden teruggekregen! Rusland staat algemeen bekend om zn ambtenarij; aan formaliteiten geen ge f.,' overal heb je groote papieren voor noodig, en overal maken de ambtenaren bezwaren tegen; behalve tegen echtscheidingen; aa is zoo gebeurd! In twee minuten is a"es afgeloopen. Degenen die echtscheiding ver langen, gaan in de rij staan, voor een klem tafeltje, waaraan een vrouwelijke beamb te zit te schrijven Toen ik op het bureau kwam, zat er een ionge vrouw met o°- prachtig blond haar en dromerige oogcn. haar gedachten waren heelemaal niet bi) haar werk Een tonig herhaalde zij telkeus dezelfde vraag; „Geef mij uw papieren Dan vulde zij een formulier in, gaf er een stuk van aan den echtscheidingscandidaat beurde het leges-geld, eenige kopeken, en, alsof het reeds te lang duurde riep ze; ,Wie volgt?" Terwij] ik daar op het bureau stond, waren er in een half uur elf echtscheidin gen voltrokken En er waren er hij, dit' het pas 's morgens in hun hoofd gekregen hadden om echtscheiding aan te vragen! De beambte vertelde me nog dat de man nen en vrouwen die hierbij niet tegenwoor dig geweest waren schriftelijk bericht kre gen dat ze gescheiden waren 't Kon im mers goed gebeuren dat ze er niets van wisten, en dan is dit toch nog een aardige attentie! Zoo spot men in Rusland met de heilig heid van het huwelijk, waarop de grond slagen der maatschappij gebouwd moeten zijn. Geen wonder dat in zoo'n land de meest zedelooze verwarring heerscht. G. L. EEN KATHOLIEKE BAEDEKER VAN 1138. Onlangs is in Duitschland op feestelijke iTrr ,een Baeker-eeuwfeest gevierd, n.l. het feit, dat voor 100 jaar met het eerste er bekende roode bankjes de eerste reis- g'ds werd uitgegeven, och is dit niet geheel juis^: Baedeker as nie{ de eerste reisgids. Honderden aren geleden waren er reeds gidsen die iifl" iXreem^e'mgen en pelgrims de noodige Ook gaven op hun moeilijke reizen. no t0en wefTen er groote reizen onder- d en kooplieden en pelgrims trotseer- voo gevaren die aan bet reizen des- iT Seen moeilijkheden terug. men^ CetTj'e vreemdelingengids werd sa- Hii jeate'o ten gerieve van de pelgrims. y a eert uit de twaalfde eeuw. de ge"s de meening van den Markies schen T ,Voor,zitter van den Spaan- tusschen°unstenbond zou hij uitgegeven zijn V,jer e l':ren 1138 en 1140. Het betreft titel ^en 2eev merkwaardige stuk dat tot éanöerlaagt "Reisgids voor de Bedevaart- In een I n?ar Bin Jacob de Compostefla". noodschaezin.g \?0r, ket Geschiedkundig Ge- de aanrTP u ^aTr'd heeft de markies er malige laCh,tu°P dat de tpen- eeuw organiseerde hii k j ^inf Tacnh a n bedevaart naar aÏ drootsle Compostella die wel tot Hp middpT0et 2erehend worden die ooit n ™'dafleeowen gehouden werd. r móosfn b A u Zich in de Kathedraal van Cpmpostella. Hij bestaat uit 12 hoofd stukken die achtereenvolgens behandelen de groote he.rbanen d,e van Frankrijk uit naar het bpaansche Pelgrimsoord voeren, de rivieren die men moet oversteken de bergen die men moei beklimmen enz Bo vendien bevat die gids de plaatsen waar onderweg men goede herbergen kan vin den, het noemt de namen van die „Hotels" kortom, het geeft aan de pelgrims alle aan wijzingen die noodig zijn. WAT IS EEN HELD. Tijdens het bezoek van het Amerikaan- sctie legioen kon men in de Fransche' Kt volgende lezen: leine Jan die mee mocht om naar den in ocht van de duizenen Yakees te kijker^, werd door zijn moeder volledig ingelicht ?Vfr. a"es wat hij te zien zou krijgen. En net jongetje luisterde aandachtig. Daar heb je ze, klonk het uit veler mond, toen het eerste rijtuig, waarin de be roemde mannen uit den grooten oorlog wa- ren gezeten, in zicht kwam Let nu goed op, Jean, vermaande zijn moeder hem. In dat rijtuig zitten drie hel den. Rechts zit maarschalk Foch, in het mid den commander Savage en links generaal Pershing. Wat hebben die gedaan, dat ze zoo beroemd zijn moeder? wilde Jantje weten. Maar jongen, schaam je je niet? Die hebben Frankrijk gered! Hebben ze gevochten? Ja tegen den vijand. En hebben, ze toen ons land gered? Net als Jeanne d'Arc? Even weifelt moeder, maar den beslist zij. Ja, net als Jeanne d'Arc. Jean enkt na, rakelt zijn vaderlandsche adverteeren in de katholieke illustratie is goud waard 125.000 ABONNE'S VRAAGT TARIEVEN AAN BIJ ADM. KATHOLIEKE ILLUSTRATIE (afd. Advertentiën) NA5SALLAAN 49 HAARLEM TELEFOON 13866 (3 lijnen) geschiedenis haastig op en vraagt dan plot* seling, Maar moeder Ja jongen? Waarom hebben ze die drie dan met verbrand? BEETHOVEN IN DRIFT. De groote Wolfgang Amadeus besteedde zeer weinig zorg aan zijn toilet. Zijn bezoe kers die de wanorde in zijn kamers zagen, vertelden ontstellende bijzonderheden over de onoogelijke inrichting van Beethoven's appartementen, en enkele keeren wanneer ij op eenzame landwegen op een nieuwe compositie zinde, w"èrd hij door de politie aangehouden, die in hem een landlooper zagen. Een tijdgenoot van den genialen compo nist heeft verklaard, dat Beethoven zich eens in zoo'n onmogelijk toilet aan het kei zerlijk paleis vervoegde. Hij woonde de hofconcerten, die op zeer hoog peil ston den steeds bij, doch dezen keer was hem door een vergissing van den betrokken ambtenaar geen toegangskaart gezonden. De schildwacht wilde dpu haveloozen" be zoeker niet toelaten Beethoven gelastte den soldaat op hooge toon op zij te gaan, en in minder dan geen tijd, waren musicus en schildwacht handgemeen. De soldaat weerde Beethoven met zijn geweer af, doch deze sloeg het wa»3n omlaag en gaf zijn tegenstander een klinkende oorvijg. Woedend Te soldaat zijn bajonet en wilde op Beethoven losstormen, die zoo door drift verblind was, dat hij het gevaar niet zag Hij liep kans met de scherpte van de bajonet kennis te maken, wanneer op het critieke oogenblik de officier van de wacht, die Beethoven kende, niet tusschen- beide was gekomen. „Dat was Beethoven, de beroemde componist", zei de officier, toen Wolfgang Amadeus in het paleis was verdwenen. De soldaat nam die mededee- ling voor kennisgeving aan en voegde er aan toe: „Maar hij heeft vreeselijk hardr handen".

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1927 | | pagina 5