leeren fijii
Srykinricliting KLEYERPARK
Sanipoorterslr. 41 - Tel. 10131
DE VIERDE NEDERLANDS CHE KATHOLIEKENDAG.
Op 29, 30 en 31 Mei 1928 te Maastricht.
KERK EN SCHOOL
De diocesane bond aan
Voor Eer en Deugd".
BRABANTSCHE BRIEVEN.
Het in werking houden
van autobussen.
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
R. K. V. V. Onze Gezellen.
R K. V. V. „Concordia".
R. K. S. V. „TKe Yellow
Black Boys".
RECHTSZAKEN.
Valschkeid in geschrifte door
een burgemeester.
Een kinderbeul.
Voor de vierde maal gaat het volgende
jaar de groote Nederlandsche Katholie
kendag gehouden worden.
De eerste had in 1919 plaats te Utrecht,
de tweede in 1922 te Nijmegen, de derde in
'1925 te 's-Gravenhage.
De reeks toont, dat deze inter-diocesane
Katho'iekendagen om de drie jaar gehou
den worden.
Het volgend jaar is dus de vierde aan de
beurt. Als plaa's van bijeenkomst is ditmaal
Maastricht uitgekozen.
De inrichting.
En 't is in de Pinksterweek. dat dit ver
garen van al wat Ka-'holiek Nederland aan
vooraanstaande mannen en vrouwen heeft,
gebeuren zal. Dinsdag, Woensdag en Don
derdag na Pinksteren vallen dat jaar op de
de drie laatste dagen van de Meimaand,
waarin het zoo schilderachtige Zuid-Limburg
zich in zijn schoonsten tooi vertoont.
Limburg (het bisdom Roermond) is ge
woon zijn Diocesanen Katholiekendag op
Tweeden Pinksterdag te hebben. Het laat
dien in 1928, terwille van het welslagen van
den Nederlandschen Katholiekendag ver
vallen. In plaats daarvan zullen de stands-
en vakorganisaties', wier leden door hun ar
beid verhinderd zijn op andere dan Zon- en
feestdagen bijeen te komen, op Tweeden
Pinksterdag, een Bondendag houden; even
eens te Maastricht. Wat het voordeel heeft,
dat de leden van den Nederlandschen Ka
tholiekendag die vroeg genoeg in Maastricht
zijn, om dien Maandag den voorafgaanden
begroetingsavond mee te maken, getuigen
kunnen zijn van een in het Noorden zoo
zeldzaam schouwspel: den grooten optocht
van tienduizenden katholieken, mannen en
vruwen, met hun honderden vaandels en
talrijke muziekkorpsen, door de straten der
stad.
Die duizenden gaan henen op het oogen-
fclik, dat honderden anderen ter bijwo
ning van den vierden Nederlandschen Ka
tholiekendag de oude stede van St. Ser-
valius zullen binnenkomen.
Er zal intusschen naar gestreefd worden,
vertegenwoordigers dier Limburgsche bon
den in de stad te houden, om naast de tal
rijke opgekomenen uit andere d'ocesen en
gewesten de veelzijdigheid van den vierden
Nederlandschen Katholiekendag te helpen
versterken.
Het program.
Het program van deze samenkomst van
Katholiek Nederland zal, wat de indeeling
betreft, niet merkbaar van dat der vorige
Nederlandsche Katholiekendagen afwijken.
Eiken ochtend zal de dag worden inge
zet met een pontificale Hoogmis, op te
dragen door een onzer Hoogw. Bisschoppen
of Prelaten.
Elk der drie dagen zullen er zijn een
groote algemeene vergadeirng en een aan
tal sectievergaderingen waarvan getal en
karakter nader zullen worden vastgesteld.
Het algemeen onderwerp van dezen
v'erden Nederlandschen Katholiekendag
zal zijn: het Koningschap van Christus; en
in dit teeken zullen ook de sectieverga
deringen staan.
Zoowel voor de algemeene als de sectie
vergaderingen zal een reeks van de beste
en meest bevoegde sprekers in den lande
worden uitgenoodigd, om daar het woord te
voeren.
Daar vermoedelijk geen enkele zaal in
Maastricht groot genoeg zal zijn om de al
gemeene vergaderingen te bevatten, zullen
deze gehouden worden in de groote hoofd-
parochiale kerk van St. Servaas, het prach-
t'ge RomaanschGothische monument,
daartoe door den Hoogeerw. pastoor-deken,
Kanunnik Wouters, beschikbaar gesteld.
Den namiddag van den derden dag (Don
derdag) wordt het congres besloten met een
Pontificaal Lof.
Nevenvergaderingen.
Het Hoofdbestuur der Nederlandsche Ka
tho'iekendagen voorzitter mr, A. I. M. J.
baron Van Wijnbergen te Utrecht, lid der
Tweede Kamer; secretaris prol. J. D. J.
Aengenent, pr. hoogleeraar te Warmond,
heeft gemeend, al draagt de Nederlandsche
Katholiekendag niet het karakter van een
Bondendag, aan Katholieke bonden gelegen
heid te moeten geven, een eigen vergade
ring te houden, waarvan het verslag, naast
dat van de off cieele vergaderingen, in het
Verslagboek zal worden opgenomen.
Werd gedurende den eersten Nederland
schen Katholiekendag daarvan door écn or
ganisatie gebruik gemaakt, tijdens den
tweeden werden vijf nevenvergaderingen
gehouden, bij den derden zelfs negen. De
belangs elling in dit samentrekken van alle
Katholieke krachten in één centralisatie-
punt is dus groeiende.
Plaatselijke regeling.
Hoe kan ik den vierden Nederlandschen
Katho'iekendag bijwonen? zal ongetwijfeld
menigeen zich afvragen.
Om aan deze Katholieken dagen gerege'd
deel te nemen, moet men van deze instel
ling l;d zijn en drie jaren achtereen de con
tributie van 5.per jaar hebben voldaan.
Daarvoor heeft men recht van toegang tot
al de vergaderingen en ontvangt men tevens
het Officieel Verslag van den Katholieken
dag een lijvig boekdeel van blijvende
waarde, waarin alle gehouden redevoerin
gen zijn opgenomen.
Hoewel reeds velen, ook uit de provinc'e
Limburg, geregelde contribuanten zijn tot
deze instelling, is de bepaPng eéhter niet al
gemeen genoeg bekend in dat gewest, zoo
dat het hoofdbestuur, om meerderen de
deelneming gemakkelijker te maken, be
paald heeft, dat de nieuw-inteekenende le
den ditmaal bij storting van 10.reeds
het recht zullen hebben al'e vergaderingen
als lid bij tewonen. Zij ontvangen dan bo
vendien ook het Officieel Verslag.
Aanmeldingen kunnen gericht worden
aan den penningmeester van de rege'ings-
commissie, dhr. Henri van Oppen te Maas
tricht.
De deelneming.
Op verzoek van het hoofdbestuur is dr. E.
Jaspar, kan'onrechter te Maastricht, bereid
bevonden het voorzitterschap te aanvaar
den eener plaatselijke regeüngscomnvssie,
welke inmiddels door hem is geconstitueerd
en sinds eenige maanden met het voorbe-
reidingswerk waartoe ook de vorming
van eenige sub-comi'é's behoorde een
aanvang heeft gemaakt. Deze commissie
houdt terdege rekening met de cmstand-
digheid, dat een Nederlandsche Katholie
kendag in hei Zuiden, door omgeving en
verhoudingen, een eenigszins ander beeld
zal vertoonen dan die in het Noorden.
Was men daar in hoofdzaak aangewezen
op de ingeschreven deelnemers, het is te
verwachten, dat in het nagenoeg gehe*!Ka
tbo'ieke Zuiden zich genoegzame brLtog-
stelling bij de bevo'king zal vertoon*,
den vergaderingen althans den afce-
meenen meer het karakter van groote
volksvergaderingen te .doen aannemen, dan
zulks in confessioneel sterk gemengde ste
den als Utrecht en Den Haag en zelfs in
eene goeddeels katholieke stad als Nijmc
gen het geval was.
In verband daarmede overweegt het
plaatselijke com:té bepaligen teneinde het
bijwonen van enkele vergaderingen door
met-leden mogelijk te maken en den te ver
wachten toevloed te regelen.
Omtrent deze en andere punten zullen te
zijner tijd nadere bekendmakingen in de
katholieke pers volgen.
Voor het oogenblik zij volstaan met dit
verzoek te richten aan alle lezers, wien het
denkbeeld der deelneming aan de vierde
groote manifesta'ie van Katholiek Neder
land toelacht: Houdt uw Pinksterweek
daarvoor nu reed9 vrij!
(Vervolg)'
Algemeene vergadering.
Men meldt ons uit Alkmaar Des mid
dags te 3 uur werd in de groote zaal van ,,'t
Gulden Vlies" de algemeene vergadering
gehouden. De zaal was nagenoeg geheel
bezet. Vele E. E. H. H. Geestelijken, o.a.
de Hoogeerw. Heer Deken van Alkmaar,
waren aanwezig.
De Zeereerw. Heer Pastoor L. H. Wanna
opende de bijeenkomst met den Christe-
lijken groet en constateerde, dat de aanwe
zigen, die de Noord Hollandsche koude ge
trotseerd hadden, om ter vergadering te
kunnen komen, de vereeniging een warm
hart toedragen, daarom heette spr. hen van
harte welkom, in het bijzonder den Deken,
die welwillend het eerevoorzitterschap op
zich genomen had.
Voortgaande zeide spr., dat al was de reis
voor velen niet aantrekkelijk, deze dag spr.
toch uitstekend geschikt lijkt, omdat het de
octaafdag is van Maria Onbevlekt Ontvange
nis. In haar begroeten we het hoogste ideaal
der reinheid, wat we zelf zooveel mogelijk
willen benaderen.
Als we met de liturgie van de Kerk mede
leven, aldus ging spr. voort, dan lezen we in
den Advent, hoe Johannes de Dooper dc
heiligheid van het huwelijk heeft verdedigd
aan het Romeinsche hof. Spr. kan den rede
naar de verzekering geven, dat hij een wel
willender gehoor zal vinden dan Johannes
in het gouden paleis van Herodes. Het woord
van den spreker zal niet op onvruchtbaren
bcdem vallen, doch de aanwezigen, zullen het
meedragen en uitdragen aan anderen. Hier
mede verleende spr. onder luid applaus
van de talrijke aanwezigen het woord aan den
weleerw. Pater Rosarius van der Linden
O. P., die tot onderwerp had gekozen
„De heiligheid van het huwelijk".
Het is geen gedwongen fraaiigheid, aldus
ving de gevierde Dominicaner kanselrede
naar zijn schitterend gestylleerde rede aan,
wanneer ik bij de opening van mijn rede zegt
dat ik met vreugde de groote eer heb aange
nomen, om op dit Congres te spreken.
Geen gedwongen fraaiigheid, want waar
de vereeniging „Voor Eer en Deugd" zoovee,
vooraanstaande priesters in het land, emi
nente leeken, vroegere ministers, Eerste en
Tweede Kamerleden telt, die den strijd met
ons medemaken, dan moet het voor een
priester en kloosterling een vreugde en eer
zijn, een enkel woord te mogen spreken,
wat aanleiding kan geven tot. opbloei en
vooruitgang van het sublieme ideaal, dat
„Voor Eer en Deugd" zich gesteld heeft,
om dit te steunen en hoogerop te voeren.
Daarom vraagt spr. aller welwillende aan
dacht voor het fundament vrn de - zedelijk
heid het christelijk huwelijk in al zijn hei
ligheid, dat onze moderne tijd van zijn prach-
tigen zetel tracht af te halen en te sleuren
door het moderne heidendom.
Er is een plek, aldus ging de gewijde rede
naar voort, welke we noemen den grond,
waar eenmaal de woning stond, waar we
onze kinderjaren zich zagen afspelen.
Vader en moeder venden we één geheel,
ze hoerden bij elkaar en het kind zag er
naa- op.
Daar gingen die jaren heen, die we dik
wijls met heimwee zouden terugverlangen
en we zijn het eens met den dichter, toen hij
rong
Bracht me het leven vreugde cf kruis,
Dierbaar bleef me het ouderhuis.
Waar de maatschappij samengesteld is
uit huisgezinnen, daar kan het niet anders,
of het gansche volk zal weerspiegelen het
karakter, dat zich in het klein in het huis
gezin toont, want het huisgezin is de levens
cel, waaruit het organisme der menschelijke
samenleving gevormd is.
Waar komt het vandaan, de schoonheid
van het huisgezin Uit het huwelijk, dat we
ons niet kunnen voorstellen te zijn ontstaan
uit wat de wereld zoo prachtig vindt, met
haar electrisch licht en dansmuziek.
Neen, we moeten het schilderen met para-
dijskleuren. Het huwelijk is als een heilige
zaak door God ingesteld, onder de sublieme
kleuren van de paradijsvreugd. En we stellen
ons weer voor de lente met gaar geuren,
omdat we na den dood de scheppende kracht
zien. Welnu, wat ons nu nog blij in de lente
doet zien, dat vinden we voor het eerst terug
in het paradijs, dat alle beschrijving te beven
gaat en dat alles gemaakt is voor de menschen.
Daar stond de mensch, omgeven door
nieuws en schoons, door de scheppende
Macht op de aarde gebracht. En het klonk
Het is niet goed, dat de mensch alleen zij,
maken wij hem een hulpe, hem gelijk. En de
schoone kuische bruid stond, naast den sla
pende. Gemaakt uit zijn vleesch, maar hem
gelijk hij het verstand, zij het hart hij de
gedachte, zij het gevoel hij de kracht, zij de
zachtheid hij het uitstrooiende leven, zij
het vruchtbare leven, waarin het leven zal
ontkiemen.
Dan klinkt Gods zegen in deze woorden
„Groeit aan en vermenigvuldigt u".
Een heilige zaak dus twee menschen door
Godv verbonden, die elkander geven het
lichaam en het leven, twee zaken, die recht
streeks van God komen.
Is dan het huwelijk niet een godsdienstige
zaak
Voortplanting is de opdracht, die die twee
krijgen. Het huwelijk is dus een zaak, die
boven het aardsche gedoe staat, omdat ze
komt van den hemel.
Het paradijs-huwelijk had navolging van
echte vreugde, in verband waarmede spr.
herinnert aan Abraham en Sara, Izaak
en Rebecca, Jacob en Lia, en zooveel ande
ren in het Oude Testament, die ons de para
dijsbloem van het gelukkige huwelijk toon-
den.
Maar'de paradijsweelde is gevolgd door
den paradijsvloek. We weten, hoe de schitte
ring van het aardsche paradijs veranderd is
in ellende, die de zonde na zich sleept. En het
ergst is, dat we de zonde van het paradijs
vinden in het huwelijksleven. Er zijn er, die
van de vrouw hebben gemaakt de onderda
nige, de slavin.
Daartegenover stelt spr. de R. K. Kerk,
die voor de vrouw heeft gezorgd als geen
ander. Maar de wereld heeft van de vrouw
gemaakt het stuk, dat men verstoot, koopt,
verkoopt, wegschenkt, ruilt, doodt, of waar
naar de rijkdom van den man geteld wordt.
Om te bewijzen, wat er overgebleven was
van de paradijsweelde verwijst spr. naar het
boek Esther.
Doch ziet tusschen, de heuvelen van Gali-
lea stond een eenvoudige woning en binnen
dat stille heiligdom daalde op zekeren dag
men engelenvleugelen neer een bode Gods,
en toen de Maagd gezegd had Zie de
dienstmaagd des Heeren, mij geschiede naar
Uw woord, toen had plaatsgegrepen het
mysterie Et verbum caro factum est. En het
woord is vleesch geworden. De geleerde
Dominicaan, Thomas van Aquine zegt, dat
deze vleeschwording zich moest uiten in
beide geslachten, want toen Christusmensch
werd, verhief Hij den man door zelf de man-
Menier,
Ulvenhouf, 12 Dec. 27.
't Is nie stichte
lijk om in deuze
dagen veur den
Kerstemis zo'n on
derwerp te motte
aanruuren. maor
deus dagen staan
in het teeken van
de krimmenaliteit.
We leven in 'nen
krimmenaliteit tijd.
Vandaag in d'n
Haag veur 't Hoog
zaak teugen dieën
milietairgereckt de zaaK teugen aieeu
Majoor Dokter, die kapitein Kwek mee 'n
sputje Siejankali naor den overkant ee ge
holpen. Van de vrinden van oew vrouw
mot 't maar ebben! Maken zonder slag of
stoot oew vrouw tot weduwvrouw. Over
de weduwe wil ik oew krant verders nie
vuil maken! En as ge nouw zo'n Recht
bankverslag leest, d,a.n zoude zoo denken:
Sjonge da zal n trageedie worren! Maor
dan onder het lezen, dan komde vanzelf
in 'n Kamerverslag-stemming.telkens
tusschen twee hokskes; „(gelach)", zco
deur 't verslag henen Ik weet nie, hoe of
ze bij jullie in de stad over zukke toestan
den denken, maar veur nen Ulvenbout-
schen boer is het om z n verstand kwijt te
raken, Cf ze 't gadvernolle over n ge
slacht vèrken ebben
In ïedergeval; da s et" yv
Pieswies kostte drie slac> ^r'
Dan emmen da duivenhok dat ?.aar
terdam in de Waalhaven z gn
dod gemokte vrouw d erin! Da s J
da spuit allemaal af in het „verlichte 01-
land".
As 't er ier twee knapen ruzie ebben en
slaan mekaar de koppen kapot, dan staat
'r in de kranten: „het donkere Zuijen"!
Nouw moe! Zoo lees ik ole geregeld over
de „tollen" in Holland. Mag ik even op
merken dat die middeleeuwsche tollen in
het donkere Zuijen nie bestaan! En -n
Olland kunnen ze ze nie weggefoeterd
krijgen, In d'n Haag gebeuren per jaar n
stuk of vijf onopgehelderde moorden! In
heel het donkere Zuijen he 'k in heel m n
leven ^in vijf dietoos meegemokt.Ze
schijnen bij ons in den donkere beter te
kunnen zien dan in Olland bij al die ver
lichting!! Bij mijn in Ulvenhout gaan 'r per
jaor nog vijf boeren feljict. In 't verlichte
Olland eiken dag 'nen kolom vol!
't Eenige, waar Olland veul lichten
in heeft, meer dan'wij, da's in de Komme-
nisten. Da geef ik toe enheel gère.
En nou motte ok weer nie denken dat
wij droogpiemels zijn!
Ik hoop nie, dieën indruk ooit gemokt
te hebben! Of wel. amico?
En zoo zijn wij allemaal. Wij dansen, as
me dansen willen en hoeven da aan gin-
nen burgemeester te vragen! Walte? Ons
burgemeesters zün de lolligste piemels, die
wij ertusschen emmen! Carnaval! Komt r
is in OlLa-nd maar om! Daar vinnen ze da
onbeschaafd, tiaar as ze de centen ervoor
ebben, (en as ze nie ebben, dan gaan ze
maar feljiet), dan gaan ze naar Nies, in t
Zuijen van Frankrijk, om 'm te vieren. Daar
is 't prachtig, maar in Brabant is 't onbe
schaafd! Zuuk 't maar uit! Ik kan dr mee
m'ne donker-Zuijen-kop niet bij! En nouw
motte weer nie denken, dat die Zuijerlin-
gen, die zoo van den lol houwen, nie seer-
ieus zaken kunnen doen. Pront, hoors.
Heel prontjes. En minder slechte betalers
dan in Olland. Lot oew da' gezeed zijn! -
En as ik dan ok schreef: me leven in
'nen krimmenaliteittijd, dan bedoel ik daar
nie 't Zuijen mee, wa-nt da is op da gebied
nog nic zoo donker as de vielluumjère
(lichtstad) daar in de buurt van Scheve-
ningen.
Ziezoo, keb m'n gemoed 's gekoeld, As
rasechte brabantsche boer moes 'r da nouw
's uit!
Ik laat ginnen duuvel op m'n hart smo
ren, da's mijn te Ollandsch!
Waar komen ons knapste menisters van
daan? Uit 't Zuijen! De steenkolen? Idem.
De prima Engelsche stoffen? Uit Tilburgl
Schrijvers, Schilders en Beeldhouwers? Uit
het Zuijen, menier!
De sport? Elk jaar eindigt de Voetbal-
Kampioen kompetisie mee N. A. C., ons
Bredasche klup, op de hogste sporten!
Da's dus in éénen asem Wetenschap
Kunst .Industrie en Sport! En ons wefkes!
Allemaal echt! Gin verf, gin poeier, gin
perri; echt, echt, echt! Slanke lijn? Ml
klompen! Rond, menier. Rondborstig zijn
wij, in- en uitwendigi Gin Amerikaanscne
of Engelsche spinnekoppen mee kwakken
menie op d'r wangen! Echt! En laten ze
in Olland nouw „licht" zijn, dan blijven wij
lüonker! Ik dweep mee donkere vrouwen,
meer as mee lichte! Trui v/as vruuger ok
oikzwart. Nou is wat verschoten, netuurlijk;
kom van den langen duur. Ze lijk nouw
'as ge mee Pek omgaat, ee?) op 'n verken!
Borstelhaar aan d'r kin, kleine oogskens,
honderd kilo, (echt, amico), knort, koppig,
(as 'n vèrken veruit mot, dan mot 't aan
z'n stertje trekken) bij Trui ditoo, z'is rose
en pukkelig, maar overigens 'n schat van
'n vrouw! En sterk as 'nen huzaar. As t
'r nen knecht ligt te dutten, dan g'f 7-nl
'nen schup onder z'n vleezigste ruggedeelte,
dat ie nummer honderd veur 'u kapelleke
aanzietl
nelijke natuur aan te nemen, en werd ook
de vrouw verheven, doordat Hij uit Maria
geboren werd. Toen door dit mysterie man
en vrouw waren hersteld, toen die afzonder
lijke deelen waren geheiligd, toen ging Chris
tus over tot heiliging van die twee samen
het huwelijk werd hersteld, neen, sterker
gemaakt in het Sacrament. En zoo zien we
Christus tegenwoordig op de bruiloft te
Kana, waar Hij het huwelijk in andere sferen,
in andere banen leidde. Hij bracht het hu
welijk daardoor in een toestand, zooals de
aarde het niet meer kende. En enkele dagen
later zei Hij tot de Farizeeën Die twee
zullen zijn één vleesch en wat God heeft
vereenigd, dat al de mensch dus niet schei
den.
Dat is meer dan een goddelijk woord, dan
een protest. Het is de aanduiding van de
genade.
Christus laat de menschen niet als weezen
achter, maar Hij gaf de vertegenwoordiging
over aan de priesterschap, om de menschen
getrouwheid en liefde aan elkaar te zweren,
en wel als een weerspiegeling van de ver
houding van Christus en Zijn Kerk van
daar het bovennatuurlijk karakter met volg
zaamheid bij de vrouw en liefde bij den
man.
Er is één God, één Christus, Die één
Kerk heeft gesticht. En is er een liefde, die
zich zoo uitput als de liefde, van den Hetnel-
schen Bruidegom jegens de Kerk Als we
de Roomsche Kerk nemen tijdens haar be
staan van 20 eeuwen, wat heeft die Kerk
dan niet gedaan voor Kaar goddelijken
Bruidegom De edelste Christenen hebben
zich opgeofferd terwille van den Bruidegom.
En nog in onze dagen blijven ze trouw, ah
de haat jegens Christus zich uit.
Voelt ge dan, aldus spr., welk een heilige
zaak bij ons het huwelijk is, als we zeggen,
dat de liefde van de Kerk voor Haar godde
lijken Bruidegom het symbool is van onze
liefde Dan is het huwelijk niet, wat dc aarde
maar aaneen flanst. Het is een zaak, die on
middellijk bij God hoort. En dan komt het
woord roeping, evenals bij priesters en
kloosterlingen.
Ook de apologie der catacomben leert ons
van de eenheid van het huwelijk. Die steenen
preeken osn heerlijk Roomsche geloof, die
steenen leeren ons, wat Christus gewild
heeft in het Sacrament des Huwelijks.
Voorts hebben het ons de Kerkvaders ge
leerd, o.a. St. Ignatius en St. Augustinus
zeggen het ons zoo duidelijk. Dan het Con
cilie van Trente, dat zegt, dat hij, die zegt,
dat het huwelijk niet waarlijk één der zeven
sacramenten is en door menschen in de
Kerk is ingevoerd, dat deze in den ban zij.
In het huwelijk ligt dus heiligheid van
liefde, heiligheid van eenheid, heiligheid
van onverbreekbaarheid, naar het voorbeeld
der Kerk.
Wat is het Sacrament des Huwelijks
heerlijk 1 roept spr. uit. Ge weet, dat de
priester dit sacrament niet toedient, maar
ge zijt zelf priester geworden, die het sa
crament voltrekt. Het eenige ideaal is Chris
tus en daarom moet er eenheid van geloof
Zijn. Zij leert verdragen, verontschuldigen,
omdat men weet, dat men de banden naar
Christus en Zijn Kerk heeft voltrokken
wat God vereenigd heeft, dat blijft voortbe
staan, ook na den dood.
Ziedaar het huwelijk, het heerlijke, heilige
huwelijk in de R. K. Kerk.
Hoe is nu de paradijsbloem van het hu~
welijk geworden in onzen modernen tijd
Tot een ontheiliging. Dat schoone, wat we
als een stuk, als een erfenis van God hebben
ontvangen, is Let niet een schande, dat het
wordt ontheven van zijn standplaats En
moeten we geen eeresaluut brengen aan
„Voor Eer en Deugd", die dit onder
oogen durft zien?
De ontheiliging van het huwelijk is op de
eerste plaats gelegen in de ontzettend-
oppervlakkige voorbereiding. Als we naar
het klooster willen, dan wordt ons aangera
den te bidden en bij onzen .biechtvader om
raad te vragen. Maar bij de roeping van
menschen, die leven en lichaam aan elkaar
geven, voorbereiden door gebed en het vra
gen van raadgevingen? Oh neen, en ook in
onze kringen wordt het zoo lichthartig op
genomen.
Spr. citeert enkele hemeltergende huwe
lijksadvertenties en noemt het ontheiliging
in de voorbereiding. Onze moderne tijd wordt
ontzettend-cppervlakkigv en is het dan een
wonder, dat het falikant uitloopt Daarom
waardeert spr. het werk van „Voor Eer en
Deugd", dat ons leert, dat we ons moeten
voorbereiden voor het sacrament en in onzen
tijd past het protest van deze vereeniging,
want de zielegemeenschap blijft bestaan in
het huwelijkssacrament, de paradijsbloem.
Men dweept met liefde in onze dagen,
maar ze mist één ding, n.l. dat ze in den
verlovingstijd niet als Christus is, maar
zichzelf zoekt. Men neemt in den tegen-
woordigen tijd weg, wat de paradijsweelde
is, dat de men in de vrouw de moeder van
zijn kind ziet en de vrouw in den man den
vader van haar kind. Daarom een krachtig
protest tegen vroegtijdige verkeering, tegen
een langdurige verkeering en tegen de vrij
heden, die men zich permitteert. Het huwe
lijk wordt ontdaan van zijn luister de ver
houding van Christus tot Zijn H. Kerk te
zijn, en men krijgt de ontrouw in het hu
welijk, want wordt het huwelijk alleen ge
sloten om uiterlijkheden, dan krijgt het niet
het sacramenteele. En daarom protesteert
„Voor Eer en Deugd" tegen de giftplant der
ontrouw, en strijdt ze tegen lectuur, beelden
in bioscoop en schouwburg. Echtscheiding
en vrije liefdé hebben van ons willen weg
rukken de heiligheid, die Christus in het
sacrament bracht. Spr. roept daarom de
mannen toe Laat uw woord voor het altaar
een eed zijn, en vraagt u eiken dag af, of ge
dien gehouden hebt.
In alle openbare gelegenheden brengt de
vrouw door haar houding de heiligheidvan
het huwelijk in gevaar.
Vcor de Katholieken van „Voor Eer en
Deugd" ligt dan ook een terrein open, zoo
heerlijk om te bewerken, om hoog te houden
het huwelijksleven, zoodat de kinderen zul
len kunnen zeggen we hadden een lieve
.a.ler en moeder.
De niet-getrouwden spoort spr. aan,
voorzichtig te zijn met de oppervlakkige
meening van onze dagen.
Tenslotte bestaat er de ontzettende ont
heiliging door kinderbeperking. God legt
U op vermenigvuldigt U. Dan is het onze
zedelijke plicht, het huwelijk hoog te hou
den, met het hooge doel, dat God zich voor
oogen stelt als men het huwelijk alleen ge
bruikt voor zijn rechten en zijn plichten
verzaakt, dan gaat de heiligheid van het hu
welijk heen.
Laten we dan eendrachtig in „Voor Eer
en Deugd" hooghouden de heiligheid van
het huwelijk en aan de aarde blijven schen
ken die huisgezinnen, waarvan we blijven
zeggen
Bracht me het leven vreugde of kruis,
Dierbaar bleef me het ouderhuis,
met zijn schitterend, heilig Roomsch hu
welijk (langdurig, enthousiast applaus).
Toen dit bedaard was, verklaarde Pastoor
WANNA het zich een aangemmen plicht,
namens allen, Pater van der Linden grooten
dank te zeggen, en wel kort en krachtig
door te verzekeren, dat, waar de Pater het
een groote vreugde noemde, hier het woord
te mogen voeren, het ons een grooter vreugde
is, naar zijn bezielend woord te luisteren.
De grootste voldoening voor den redenaar
zal zijn, dat hij de gedachte voor de heilig
heid van het huwelijk in ons heeft verstevigd
en versterkt, (applaus).
Onder leiding van den heer Jac. N. Al
trad dan een gemengd koor op (het dames
koor van de vereeniging, versterkt door eeni
ge leden van het St. Josephzangkoor). Aller
eerst werd uitgevoerd „Memorare" van
Abbe Hecht, met soli van Mevr. Peet (so
praan) en den heer Bern. Landman (bariton),
terwijl nog volgden „Panis Angelicas van
Cesar Franck en „Marcia Funèbre" vann
Olivier Koop. ti
De sopraan zong voorts „Non Credo
van Widor en „Serenade" van Braga, terwijl
de heer W. Schreurs (viool) Air yan Gold-
mark en een Nocturne van Chopin ten ge-
hoore bracht.
De heer Al zorgde voor de pianobege
leiding.
Deze muzikale afwisseling werd zeer op
prijs gesteld en de verschillende nummers
mochten zich alle in een sublieme vertol
king verheugen.
Aan het slot bracht Pastoor WANNA dank
aan de musiceerenden en voorts hartelijken
dank aan de afaeeling Alkmaar voor de sym
pathieke wijze, waarop ze de algemeene
vergadering ontvangen heeft. Het slagen
hiervan was, naar spr. zeide, vooral te danken
aan de keurige voorbereiding. Daarvoor zeide
spr. dank aan de afdeeling en haar eminente
stuwkracht, Pater Leijgraaff (applaus).
Na het zingen van „Roomsche Blijd
schap" ging de vergadering uiteen.
Plechtig Lof.
Tot sluiting van den C ongresdag werd des
avonds om 7 uur in de St. Josephkerk een
plechtig Lof gecelebreerd door den Hoog
eerw. Heer Deken E. P. Rengs, daarbij ge
assisteerd door den Zeereerw. Pater A. Baet-
sen O. P., pastoor der parochie, als diaken,
en den weleerw. Pater A. J. Leijgraaff O. P.
als subdiaken.
Het kerkgebouw was nagenoeg geheel
gevuld met belangstellenden in het werk
van „Voor „er en Deugd".
Het beeld der Onbevlekte Ontvangenis
prijkte temidden van gröen en bloemen,
en baadde in een zee van was- en electrisch
licht.
De meerstemmige Latijnsche gezangen
werden op buitengewoon te loven wijze
uitgevoerd door het dameszangkoor.
Pater van der Linden hield de feestpre
dikatie, waarin hij de geloovigen stichtte
door zijn machtig woord en uitvoerig aan
toonde, dat de deugd der kuischheid hemel-
sche vreugde op aarde brengt.
De plechtigheid en daarmee de congres
dag werd besloten met het zingen van het
vereenigingslied.
De termijn opnieuw met vljï maanden
verlengd,
In de wet op de openbare vervoermid
delen was bepaald, dat ten aanzien van
autobusdiensten, welke tot het in werking
treden van deze wet zonder strijd met de
wet in weiking waren, art. 9 eerste lid der
wet van 1880, dat bepaalt, dat hij, die een
autobusdienst in werking brengt of houdt
zonder vergunning oi anders dan met in
achtneming van een vergunning, als be
doeld in art. 1 bis en 1 ter, wordt gestraft
met hechtenis van ten hoogste 12 dagen of
geldboete van ten hoogste 150, gedurende
zes maanden na dat tijdstip niet van toe
passing. Deze termijn die op 15 Jan. en 14
Juli j.i, reeds telkens met vijf maanden was
verlengd, is thans bij Kon. besl. (Stbl. 371)
opnieuw met vijf maanden verlengd ten
aanzien van bovenbedoelde autobusdien
sten, voor zoover omtrent hun aanvrage
om vergunning Ged. Staten nog niet heb
ben beslist, dan wel een afwijzende be
schikking hebben genomen en in dit laatste
geval voo^zoover daartegen bij de Kroon
beroep is ingesteld en de Kon. beslissing
nog niet is genomen.
Seer. J. J. Loerakker, Leeuweriks tr. 13.
Haarlem.
Wegens het overlijden van den ZeerEerw.
heer v. d. Drift, pastoor onzer parochie, z'jn
alle wedstrijden voor onze elftallen afge-
lascht.
Onze leden worden verzocht de overle
dene in hunne gebeden te gedenken.
Zaterdag contributie betalen in het ge
bouw aan de Remise.
JE SECRETARIS.
Secretariaat: Spaanschevaartstraat 90.
Hedenavond van 78 uur contributie be
talen in het gebouw „St. Bavo Smedestr.
Donderdagavond, 7 uur, clubavond in de
R.-K. Militairen-Vereeniging, Zoetestraat.
Er zijn nog eenige leden, die in gebreke
bleven tot nu toe den boofdelijker. om
slag voor bet seizoen 1927/1928 te voldoen.
Betrokkenen worden er aan herinnerd, dat
uiterlijk 31 December a.s. dit bedrag aan
den penningmeester moet zijn voldaan, daar
bij nalating dier betaling geen indeeling in
dc Januari-elftallen zal plaats hebben.
HENK.
Gisteren heeft de advocaat-Generaal bij
den Hoogen Raad mr. Besier, conclusie ge
nomen in de zaak tusschen de gemeente
Maasdam en de N. V, Dc Ned.. Spaarkas.
K, de vroegere bburgemeester van Maas
dam, maakte zich schuldig aan vervalschin-
gen en is deswege door de rechtbank te
Dordrecht, veroordeeld tot 2Vi jaar gevan
genisstraf.
O.m. hij door middel van een valsch stuk
op naam edr gemeente 2000 geleend bij
de Ned. Spaarkas.
De Spaarkas vorderle het geld van de
gemeente terug hetgeen door de gemeente
werd geweigerd op grond dat zij nooit gel
den had ontvangen.
Rechtbank en Hof wezen deze vordering
toe, maar thans concludeerde mr. Besier
tot vernietiging van het arrest en tot wij
ziging dr zaak naar de rechtbank te Dor
drecht op rgond dat niet het college van B.
en W., doch alleen de gemeente-ontvanger
bevoegd is gelden voor de gemeente in te
vorderen.
Gisteren beeft de rechtbank te Assen
veroordeeld A. S-, landbouwer te Langerak,
die zijn 6-jarig dochtertje heeft mishandeld,
door een heet ijzer op het bloote 1 chaam
van het kind te zetten, tot 6 maanden ge
vangenisstraf.
Klaarwakker, amico! Zaterdag op Zon
dagnacht, om kwart over éénen (zo'n uur
zee ck wat!) heeft n meneer 'n stuk of vijf
kogels afgeschoten op z'n vrouw en 'ner
anderen meneer, waar zn vrouw mee wan
delde! 's Nachts cm kwart over eer-n!
J3ij ons nie, hoor in Amsterdam,
Daar schimen ze tegeswoordig erg schiet
achtig te zijn.
Da zijn weer drie boeketten blommen!
Want in Olland lont 'ne zjoernalist los
die ee na den moord op Pieswies en z'n
vrcuW, vermoord deur Pieswies z'ne mede
minnaar, zcoas ge wit, ijskoud geschreven
en denk nouw as eblieft nie da'k 'r 'n lol
letje van maak, want daar is de zaak te
wreed veur (i!c bin gin Rechtbankverslag
gever') maar die beeft geschreven: „Laai
f"af van wraakgevoelens ten opzichte van
„den moordenaar, ten opzichte van een
„der vermoorden! Zij waren menschen en
„niets menschel!-ks w3lS ]len vreemd
Hief leefden drie menschen, drie, die toch
hebben liefgehad
Graaft hun in gedachten één gemeen
scha ppel;i*\ graf!
„Draagt bloemen aan... «voor allen drie!
„Zóó zou dg gulle, trouwe Jean-Louis hel
„zélf hebben gewenscht
Amioo, zóó st?-j5.et er!
En kerel, clie dseze deli.rium-trem.ens-
1 literatuur heeft geschreven die vent
1 o p t los' ^-it nog steeds nie in 't gek
kenhuis!
En da vin k nog gekker as wat-ie daar
neergeknlkt heeft!
Da's klaargemokt in 't jaar Domini 1927,
in 't verlichte Olland!
En daarom hek nouw maar drie boeket
ten besteld, jk perbeer me,j de mode
mee te doen, veur da" trio van Zaterdag
nacht!
En de tiep, die dieën onzin op pepier
ee geschreven en laten drukken, staat ge
acteerd as: „bekend Sport-zjoemalistl*
Nt.uw, hier in Ulvenhout staat ie genoteerd
eur: stapel!
Da's nouw zeker de slanke 1 ij n on
geestelijk gebied. Ok maar magertjes, hoorei
En as ie dit leest, amico, dan is-ie kwaad,
wa-d-ik'oew smoes!
Geschrift! Basta.
En Trui? Toen Trui 't b,yd gelezen, nouw!
A.s dat stuk sportz'oernalist de helft krijgt
wa Trui 'm heeft toegewensckt, dan zal dr
weer gauw veur blommen gezurgd motte
vorrenl
In Scheveningen zijn op d'n oogenblik
drie visschersschepen zoek. Da wil zooveul
zeggen as: weg, van de wereld of!
Ieder jaar in dezen tijd gaan d'r 'n stel
van die hèringschuitjes naar den kelder. Da
rijn dr,ama's. Soms vader en alle zoons uit
>én huishouwen, die met zo'n driwende
lijkwagen verdrinken. Hoe verschrikkelijk mot
zo'n tijding zijn voor de vrouw en moeder,
die in d'r hut in groote angsten achterblijft
is man en jongens d'n hèringvijver opzei
len, om daar moeizaam 'n droog brooike te
gaan verdienen!
Zelfs wordt 'r in d'r nameloos verdriet
dc troost nog nie gegund, die van 'n graf
soms nog uit kan gaan.
Inderdaad, amico, de visch wor we! duur
beta,aid!
En zulke dagen veur kerstemis, zijn
:èker donkere dagen
Kan nie nalaten, da drama even te be
rijmen.
Het drama in de H,aringzee,
Dat komt ieder jaar weerom:
En ieder jaar, voor kerstemis
Keldert zoo'n visschersboml
En als 't weer héél ongunstig is,
De visschers overrompelt,
Wordt dat heele Scheveningen
In diepen rouw gedompeld.
Dan ziet ge d'arme vrouwen gaan,
Gebogen, naar 't Huis-Gode
Beroofd van alles, tot-en-met!
Beroofd zelfs van hun dooden....
En is de Winter weer voorbij
En de Lente, weer in 't land,
Sleept zij zich langs de huizen voort,
Vergrijsdl met hare vischmand.
Z ij heeft voor ons den visch betaald,
Maar dat kan ons niet dwingen
Om tdch, als zij haar visch aanprijst,
'n Paar cent af te dingen
Da's 'n nieuwe ziekte, amico. As ik teu-
geswoordig onder den indruk geraak, gaai
'k rijmen.
Veur mijn is 'i niks. 'n Bezigheid. Maar
de stakkers, die t lezen motten, zeg!
D r is teugeswoordig gip één krant meer,
die d r eigen n b'.etje respecteert, of ze
houdt er 'nen rijmelèèr op na!
't Is begonnen mee 'nc ,,zit"-redacteur.
As je vruuger 'n pcrsdelict aan oew broek
kreeg, dan was daar d'n „zit"-redacteur,
om t zaakie weer recht te brommen! Toen
kwamen de teekenèèrs. Toen de pottegra-
ven en zoo aljengskens, van kwaad .ot er
ger, de rijmelèèrs! Oew Zondagsche krant
met er teugeswoordig net uit as 'nen pren
tenboek: Plotjes mee versjes.
Ollee, 'k gaai er van afscheiën. 't Is weer
mooi gewiest deus week. Amico, ontvang
as altijd de beste groeten van m'n aanval
lige, pukkelige Trui en gin horke minder
minder van oewen
toet a roe,
DRé.
