HET JAAR 1927.
Buitenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
DE GESTOLEN
GOUDMIJN
in
Kardinaal van Roey en de
Vlaamsche beweging.
Geweldige ontploffing.
GEM. BUIT. BERICHTEN.
Gaan wij, zij het ook slechts in vogelvlucht,
de lotgevallen van de afzonderlijke landen in
dsn loop van 1927 na, dan zien wij Duitsch-
Iand in den aanvang van het jaar zonder re
geering. Niet dan met moeite slaagde men
erin een Kabinet bijeen te krijgen, waarin
Stresemann de positie van Minister van Bui-
tenlandsche Zaken behield waarin von Keu-
de 11, in verband met zijn relaties met den
Kapp-aanslag van 1920 een zwakke figuur
bleef Kabinet, aan welk het schoolontwerp
zeer na aan het hart ligt. Het jaar begon met
het opzienbarend proces van Barmathet zag
den zoozeer gevreesden Stahlhelmdag te Ber
lijn rustig verloopen, doch wel als een demon
stratie van wat er in een groot deel van het
Duitsche volk leeft en blijft leven het zag
Hindenburg's 80sten geboortedag met groo-
ten eerbied herdachthet zag moeilijkheden
aan de Deensche grens, waaraan intusschen
het bezoek van den Deenschen koning groo-
teh'jks tegemoet kwam. In het naburige Oos
tenrijk, waarvan de aansluiting bij Duitsch-
land nog steeds een programpunt is van be
denkelijke beteekenis, kwam een crisis tenge
volge van het zn. incident van Schattendorf,
waar reactionnairen heetten te hebben gescho
ten op demonstreerende arbeiders. Toen nu,
op zuiver juridische overwegingen, het Ge
rechtshof de beklaagden in deze zaak vrij
sprak, barstte in Weenen een waar oproer los,
waarbij het Paleis van Justitie in brand gesto
ken werd en waarbij een staat heerschte, die
nog een paar dagen tevoren ondenkbaar zou
zijn geheeten. Het Kabinet onder leiding van
Seipel, korten tijd tevoren door de met groote
verbittering gevoerde verkiezingen bevestigd,
bleef op zijn postwist gelukkig van
geen wankelen of wijken. De sociaal-demo
cratische leiders, die hun macht aan de Com
munisten hadden moeten afstaan die zich
tot teveel concessies hadden laten bewegen,
verloren het beheer over de menigte straat-
gevech tenwaarbij tal van dooden en gewon
den vielen, waren er het gevolg van. Het laat
ste woord over deze Oostenrijksche moeilijk
heden is nog niet gezegd den naam van Oos
tenrijk hebben zij helaas geen goed ge
daan. Maar zij hebben wel bèwezen, dat er
in de landelijke districten, Tyrol en Stier
marken vooraan, krachten leven, die het
Gouvernement maar al te ongaarne in het
socialistisch geregeerd Weenen zien zetelen en
die wellicht, zouden zich deze ongerechtighe
den herhalen, niet zullen nalaten om den ze
tel der regeering te verplaatsen. In elk geva
heeft Oostenrijk kunnen bemerken, dat het
fascistisch Italië geen ongeregeldheden aan
zijn grenzen wilItaliaansche soldaten ston
den klaar om het internationaal spoorweg
verkeer over den Brenner te leiden, indien ook
daar gestaakt ware geworden. Italië herdacht
met opgewektheid den vijfden verjaardag van
het fascisme en Frankrijk nam een wijsbe-
sluit door het stelsel van evenredige vertegen
woordiging, dat ongeveer in geen enkel land
ook maar is nabij gekomen de verwachtingen,
die men er eerst van koesterde, te doen ver
dwijnen. Overigens zag Frankrijk de politieke
intriges elkander opvolgen. De note gaie in al
die politieke schermutselingen was de tegen
stand, gevolgd door de gevangenneming en
ontsnapping van Daudet, wien men een be
teekenis toeschrijft, onevenredig aan zijn per
soonlijkheid. In Engeland bewees Churchill
door zijn millioenenrede, dat het hem ook te
doen is orde in de huishouding te bewaren
Egypte en Ierland gaven lastige problemen
Egypte door de positie van den Sirdar, Ier
land door de inwendige politiek. De regeering
van President Cosgrave had menigen zwaren
strijd te doorstaan de Minister van Justitie
O'Higgins werd op lafhartige wijze vermoord,
vermoedelijk uit wraak voor wat hij vroeger
tot behoud van recht in het land had gedaan.
Een motie in de Kamer bracht de ontbinding
van het wetgevend lichaam de verkiezingen,
verzekerden opnieuw de meerderheid aan de
bestaande Regeering, die voor Ierland heeft
gedaan wat zij kon doen. De Valera, zeker op
politiek gebied niet een der meest sympathie
ke figuren, met wiens bestaan echter moet
worden rekening gehouden, veranderde ten
opzichte van het standpunt, dat hij en zijn
volgelingen jegens den eed van trouw aan den
Engelschen Koning hadden ingenomen. Zoo
konden hij en de zijnen zitting nemen in de
Kamer en er, met de Labourpartij, de meest
belangrijke oppositiepartij vormen. Van Ier
land kan, gelijk van menig ander land, ge
tuigd worden, dat het waarlijk aan eigen in-
nerlijken opbouw genoeg heeft te verrichten
om te wenschen, dat het niet door politieke
n tri ges zou worden belemmerd
Wat de andere landen van Europa be
treft België zag de Regeering veranderen
en Hymans de plaats innemen, die Vander-
velde geruimen tijd heeft bezet. België toon
de zich ook duidelijk niet bereid om van
Eupen en Malmedy afstand te doen. Noor
wegen werd door een geweldig arbeidscon
flict een der grootste van geheel dit jaar
geteisterd. In Spanje trad de jeugdige Mi
nister van Buitenlandsche Zaken Yanguas
af, toen hij het met Primo de Rivera niet
meer kon vinden betreffende Spanje'sver
houding tot en houding tegenover den Vol
kenbond wat Primo intusschen niet belet
heeft om hem te benoemen tot President
van de zgn. Nationale Vergadering, die op
Koninklijk besluit is samengeroepen ten
einde den terugkeer tot den normalen par
lementairen toestand voor te bereiden. In
Marokko vond Spanje heel wat moeilijk
heden voor zich van zijn eischen betreffen
de de zone van Tanger deed het grooten-
deels afstand. In het naburige Portugal brak,
tot twee keeren toe vanuit Oporto, de ge
bruikelijke opstand tegen het republikein-
sche bewind los, gelijk jegens Spanje zich
nieuwe Catalaansche symptonen van af
scheiding voordeden. Zwitserland beëindig
de de met Rusland gevoerde onderhande
lingen over den aanslag, indertijd op den
Sovjetgezant te Genëve gepleegd, en be
reikte daarbij het resultaat, dat de over
komst van Russische gedelegeerden naar
Volkenbondssamenkomsten mogelijk zal ma
ken. In Denemarken wees niet alleetT een
der beide Kamers het voorstel, dat door
een plebisciet over het denkbeeld van ont
wapening zal worden beslist, af, maar werd
het nog aanhangig ontwapeningsvoorstel
verworpen. Op den Balkan en de daarbij
nauw aangesloten landen, bleef het rumoerig.
In Tsjecho-Slowakije werd President Ma-
sarijk herkozenonder leiding van den
knappen Benesj kwamen in de badplaats
Jachymov de Ministers der kleine Entente
samen om er hun afspraken te bevestigen en
te vernieuwen. Vrijwel direct tegen Tsjecho-
Slowakije gericht is de actie, die de bekende
Engelsche couranten-eigenaar Lord Rother-
mere heeft ondernomen ten aanzien van een
herziening vandiet Vredesverdrag van Tria
non, dat z.i. Hongarije onbillijk heeft be
handeld. De vraag zou gesteld mogen worden
of men op die wijze Hongarije een dienst
doet, en of herziening van het verdrag van
Trianon langs dezen weg van publieke open
baarheid is te verkrijgen. Maar de vraag mag
Zeker gesteld worden of het initiatief van
Lord Rothermere voldoende objectief is
en op voldoende deskundige overwegingen
berust om in het bij uitermate moeilijke
minderhedenvraagstuk als van eenige be
teekenis te worden aangezien. Gelijk ook
degenen die oordeelen over de velerlei mo
gelijkheden van de binnenlandsche Roe-
meensche politiek, gebrek aan gegevens heb
ben. Koning Ferdinand heeft de moede
oogen gesloten zijn leven, verbitterd in den
laatsten tijd door de houding van den Kroon
prins Carol, is geëindigd. Bratianu, de ener
gieke staatsman, nam onvervaard de teugels
in handen en deelde die met den Regent-
schapsraad over den minderjarigen kleinen
Koning Michael. Bratianu's dood heeft
nieuwe verwikkelingen teweeggeroepen
Prins Carol's rol schijnt nog geenszins uit
gespeeld, en men moet zich afvragen wat aan
Roemenië, waar de politiek een zoo groote
rol speelt, in de komende jaren voorbe
schikt is.
In het Oosten wordt meer en meer het
gevoelen bewaarheid van degenen, die heb
ben begrepen, dat Polens wedergeboorte
als onafhankelijke Staat, een nieuw politiek
element van beteekenis in de Europeesche
verhouding zou inluiden. Inderdaad, Polen,
dat eenerzijds de scheiding is tusschen het
Oosten en het Westen van Europa, ander
zijds de verbinding tusschen deze beiden,
zoowel politiek als economisch vormt, heeft
het in de gegeven omstandigheden niet ge
makkelijk. In den loop van het jaar is duide
lijk gebleken, dat Duitschland de grenzen
naar het Oosten van het Rijk, gelijk deze door
het tractaat van Versailles zijn gelegd, nog
geenszins als definitief beschouwt. In dat
verband kan het niet verwonderen, dat de
„onthullingen", die vrij plotseling gedaan
werden ten aanzien van de versterkingen,
welke door Duitschland, in strijd met het
verdrag van Versailles, aan de Oostgrenzen
waren gelegd, ontsteltenis wekten.
Er is dan ook -van Geallieerde zijde een
krachtigen druk geoefend op de Duitsche
regeering, dat zij deze versterkingen grooten-
deels zou slechten; de slechting is, overigens
slechts gedeeltelijk, en een militaire missie,
van de zijde van den gezant te Parijs in het
werk gesteld, heeft zich daarvan nog in het
bijzonder moeten overtuigen. Met de Poolsch-
Duitsche onderhandelingen over het handels-
tractaat, dat er nog Steeds niet is, vlotte het
ook in den loop van dit jaar geenszins; wel
licht zal het, ondanks de goede bedoelingen,
die men aan beide kanten moet veronder
stellen, in de komende periode nog minder
vlotten, wijl de omstandigheden Polen veel
meer onafhankelijk van Duitschland hebben
gemaakt, dan het tevoren was. De moord op
den Sovjetgezant te Warschau verscherpte
de bedenkelijke tegenstellingen, die tusschen
Polen en Rusland bestaan en politiek wel
bestaan moeten, terwijl de verhouding van
beide landen tot Lithauen al evenmin tot
ontspanning der betrekkingen medewerkte
In Lithauen bleef Woldemaras, die zich vrij
wel door een staatsgreep van het gezag in
dezen kleinen Staat heeft meestergemaakt,
aan het bewind, en het was in zekeren zin
een persoonlijk conflict, dat tusschen hem
en Polen uitbarstte, korten tijd voordat de
Raad van den Volkenbond in dit jaar samen
kwam. Nog steeds zijn de betrekkingen tus
schen Polen en Lithauen niet geregeld, beide
landen onderhouden zélfs geen politieke
betrekkingen. Dat is tengevolge van het bezit
van Wilna, dat Polen heeft en dat Lithauen,
op grond gedeeltelijk van het tractaat van
Versailles en de daaruit voortvloeiende be
sluiten, op grond evenzeer van vermeende
ethnografische rechten, zich toerekent. Polen
staat in de Wilna-zaak niet alleen practisch,
maar ook theoretisch vrij sterk, en bij de
beraadslagingen, die ten overstaan van den
Raad van den Volkenbond hebben plaats
gehad, is dan ook event, afstand van het bezit
van Wilna niet ter sprake gebracht. Toch
hebben deze onderhandelingen een gunstig
resultaat opgeleverd, niet het minst te dan
ken aan den tact, van 'den rapporteur, dien
de Raad zich in dit geval in den Nederland-
schen Minister Beelaerts van Blokland koos.
De toestand inwendig in Polen blijft nog een
eenigszins eigenaardig karakter vertoonen.
Maarschalk Pilsudski is en blijft, zoo lang
het leger achter hem staat, de onbestreden
dictator, wiens woord wet is. Zoo nu en dan
roept hij Landdag en Senaat samen, maar
wil men dan zich aan de parlementaire
critiek overgeven, dan volgt spoedige slui
ting. Binnenkort zijn er verkiezingen in
Polen; het zal belangrijk zijn om na te gaan
welke resultaten deze opleveren. Dat Polen
noodig heeft om met vaste hand te worden
geleid, spreekt vanzelf voor ieder, die econo
misch en politiek dit land een weinig kent.
Of het intusschen aanbeveling verdient om
met de beginselen van zekere vrijheid zoo
danig forsch te breken als door Maarschalk
Pilsudski geschiedt, is een vraag, waar op
alleen de geschiedenis antwoord zal kunnen
geven.
Instructies voor de Katholieke jeugd.
Kardinaal van Roey heeft in verband
met de Vlaamsche beweging instructies
aan de bestuurders van de katholieke
scholen in het aartsbisdom Mechelen ge
zonden.
De kardinaal steunt daarbij op de mee
ning en den wil van den Paus, die onlangs
ter gelegenheid van het congres de/ Ka
tholieke jeugd te Luik een beroep heeft
gedaan zoowel op de Waalsche als op de
Vlaamsche schooljeugd om in eensgezind
heid de zaak van het katholiek geloof hoog
te houden.
Boven schitterende loopbanen, fortuin,
roem en vaderlandsliefde, moet de jeugd
de katholieke leer hoog houden. Bijzondere
lezingen zullen voor dit doel in het Fransch
en Nederlandsch, naar keuze, in al de scho
len van het bisdom worden gehouden.
Jn het Vlaamsche land echter bestaat er
volgens den kardinaal helaas zekere nei
ging om de vermeende belangen der Vlaam
sche taal te bevorderen boven de zuivere
katholieke.
Ook ligt er een groot gevaar in het Vlaam
sche nationalisme, dat nog op een deel van
de intellectueele jeugd invloed heeft, al
blijkt het, dat die invloed geleideïïjlc af
neemt. Op het utopische van dit politiek
programma wil mgr. Van Roey geen nadruk
leggen. Die niet blind is voor de werkelijk
heid, zal moeten erkennen, dat noch het
land, noch het buitenland de verwezenlij
king wenscht van die droomerijen, die
geen praktischen ondergrond hebben. Men
zou ze gerust kunnen laten uitsterven, daar
zij uit eigen onmacht ten doode opgeschre-
van zijn, in dien zij niet dikwijls steunden op
principes en gehuld waren in theoriën, die
niet te verdedigen zijn; een van die theo
riën luidt: alles wat voor Vlaanderen wordt
gedaan, is een daad van godsdienst. Die
leus is met de katholieke leer in strijd;
elke daad van godsdienst moet God ten
doel hebben. Ook wordt gezegd: God heeft
ons Vlamingen geschapen; zijn eigen aard
kan niemand verloochenen.
Die tweede leus is in strijd met de leer
van den heiligen Thomas van Aquina, die
leert: Contra jus naturale esset, sipuer
anteuam habeat usum rationis, a cura pa-
rentum substrahatur, vel de eg aliquid
ordinetur invitis parentibus. Vlaamsche
ouders, die hun kinderen Fransch onderwijs
laten geven, doen derhalve geen enkel recht
tekort.
Tenslotte komt de kardinaal op tegen
de leiders van de nationalistische beweging,
die studenten opruien tegen die bisschop
pen en priesters, die tegen de nationalis
tische leerstellingen zijn. Van Roey besluit
met den oproep tot de schooldirecteuren en
priesters om te ageeren tegen de gevaarlijke
opvattingen der jeugd, zonder echter 4*
Vlaamsche taal en cultuur te bestrijden.
Zij moeten de vaderlandsliefde, maar bo
venal de geestdrift voor het katholiek
ideaal bij de jeugd aanwakkeren.
Vijl dooden.
Zaterdagmiddag is te Lanaeken een
buskruitfabriek in de lucht gesprongen.
Vijf werklieden van de negen, die in de
fabriek aanwezig waren, hebben er het
leven bij verloren.
Men vreest, dat de vier overige en de
directeur eveneens tot de slachtoffers be-
hooren.
Jaarwisseling te Parijs.
De Nieuwjaarsdag te Parijs is gevierd met
de gewone officiëele recepties. President
Doumergue ontving verschillende gelukwen-
schen van buitenlandsche regeeringen, Fran-
sche vertegenwoordigers in het buitenland,
de koloniën en de departementen, alsmede
vele gelukwenschen uit Elzas en Lotharin
gen.
Allereerst ontving de president het per
soneel van het Elysée, gevolgd door burger
lijke en militaire autoriteiten. Om tien uur
verschenen de leden van het kabinet; Poin-
caré, die ongesteld was, werd vertegenwoor
digd door Louis Barthou. Namens het parle
ment werden de wenschen aangeboden door
den president van den Senaat, Doumer, en
den president van de Kamer, Bouisson. Dit
bezoek werd later door den president der
republiek, vergezeld van de leden der regee
ring, beantwoord. De maarschalken van
Frankrijk, de groot-kanselier van het Le
gioen van Eer, de militaire gouverneur van
Parijs en zijn staf werden door den president
op de lunch genoodigd.
Des middags ontving Doumergue de leden
van het corps diplomatique.
De doyen, de pauselijke nuntius, Mgr.
Maglione, zeide in zijn toespraak, dat de
leden van het corps hopen, dat Frankrijk in
vrede en welvaart zich zal blijven wijden
aan de bevordering van zijn moreele en ma-
terieele welvaart, waarvoor de vrede een
zoo voorname voorwaarde is. De volkeren,
die dit begrijpen en die het verschrikkelijke
lijden gedurende den oorlog nog niet zijn
vergeten, eischen, dat de vrede van blijven-
den aard zal zijn en gegarandeerd wordt.
Mgr. Maglione en zijn collega's kennen de
humaniteit van Frankrijk en zijn vastbeslo
tenheid, niet alleen te werken voor zijn
eigen belangen, maar ook voor een betere
verstandhouding tusschen alle naties. Zij
verheugen zich er over, dat de groote in
vloed van Frankrijk dit land in staat stelt
waardevolle diensten te bewijzen aan de
zaak, die allen zoo na aan het hart ligt.
Doumergue sprak in zijn antwoord zijn
voldoening uit over de nieuwe en succes
volle pogingen, die gedurende het afgeloo-
pen jaar zijn gedaan, om den vrede te ver
zekeren en op vaste grondslagen te stellen.
Het beste bewijs hiervoor is de vooruitgang
der idealen van internationale justitie en
arbitrage en de algemeene aanvaarding van
nieuwe en minder zelfzuchtige opvattingen
omtrent de internationale betrekkingen.
Dat het verzoeningswerk nog verre van
volmaakt is, aldus besloot de president, ligt
buiten de macht en den wil van de regee
ringen, die dergelijke idealen nastreven.
De Nieuwjaarsboodschap
van Dr. Marx.
Rijkskanselier dr. Marx heeft voor de
centrumpartij een Nieuwjaarsboodschap lot
het Duitsche volk gericht, welke op de ko
mende verkiezingen in Duitschland, Frank
rijk en Amerika en op haar beteekenis voor
het Duitsche volk wijst en tot terzijdeslel-
ling van alle partijtwisten en bescherming
van de Grondwet van Weimar door de Duit
sche mannen en vrouwen oproept.
Conflict in den Senaat.
Uit Dantzig wordt gemeld: Alle Duitsch-
nationale senatoren zijn uit den Senaat ge
treden, omdat de meerderheid in den Se
naat bij het opnieuw bezetten van den post
van een afdeelingsdirecteur van het' Stede
lijke Ziekenhuis, daar deze van dien post
was teruggetreden, besloten had tot de be
noeming van een professor aan de universi
teit Greifswald, wiens politieke opvattingen
die van 't centrum naderen, en zich daar
door blijkbaar niet door zakelijke, maar door
politieke overwegingen heeft laten leiden.
De actie van lord Rothermere
Er is een oproep gedaan betreffende de
herziening van het verdrag van Trianon,
welke het Hongaarsche volk uitnoodigt om
den len Januari tot God te bidden voor het
welslagen van de actie van lord Rothermere.
In alle kerken zullen missen worden ge
celebreerd voor dit doel.
Gouverneur Johnson.
Uit New York wordt aan de „Times" ge
meld, dat de Senaat van Oldahama, in een
hotel vergaderend, met 22 tegen 16 stem
men heeft uitgemaakt, dat het Representan
tenhuis niet bevoegd was bijeen te komen
om tegen gouverneur Johnson beschuldigin
gen in te brengen. Aan het einde van een
langdurig debat werd een «notie voorgesteld,
behelzend dat de Senaat, als Hof van Be
schuldiging zitting houdend, niet het recht
had, den gouverneur te schorsen en den
vice-gouverneur in zijn plaats te benoemen.
Tot de verbazing van den Senator die de
motie had voorgesteld, werd ze aangeno
men.
Elf personen overleden aan ver
giftigen alcohol.
Ten gevolge van het drinken van gif-
tigen sterken drank op een zwelgpartij op
Kerstmis in een commensalenhuis iti de bui-
tenlanderswijk van Winnipeg overleden elf
personen.
De burgeroorlog in China.
_Na een beleg van 79 dagen heeft het gar
nizoen van Tsjotsjau, 100 K.M. ten Zuiden
van Peking, zich aan de Noordelijke troepen
met volle militaire eer overgegeven.
Banditisme te New York.
Zes bandieten hebben den kassier van de
Revenswood National Bank ontvoerd en hem
gedwongen, hun toegang te verleenen tot
de bank en de safe te openen, waaruit zij
80.000 dollar in baar hebben gestolen.
De kassier, George Anderson, begaf zich
Vrijdagavond tegen middernacht per auto
huiswaarts, toen de bandieten ,die voorga-
binnen te gaan. Andersons vader en moe-
deelden, dat zij van plan waren den auto
en het huis v.an Anderson te doorzoeken.
Andersos protesteerde, maar de mannen
dwongen hem met hun revolvers zijn huis j
binnen te gaan. Anderson's vader en moe
der werden gewekt en de bandieten, die
maskers droegen, bleven tot zes uur gister
ochtend in het huis.Toen werden de ouders
naar buitqn in de garage gebracht, vast ge-
bondan en door twee mannen bewaakt. De
vier andere bandieten namen Anderson
mee naar de bank, waar men even na half-
acht arriveerde, een tijdstip, waarop de
nachtwaker reeds is vertrokken en de dag
waker nog niet gearriveerd.
Onder bedreiging met den dood werd An
derson gedwongen de deuren van de bank
open te sluiten, och de safe kon niet wor
den geopend, omdat het tijdslot op 8.15
was ingesteld. De mannen wachtten tot 8.16
an dwongen Anderson toen de safe te ope
nen. Het bedrag van 80.000 dollar, dat daar
de vorige week was opgeborgen in een ijze
ren kistje, werd door de bandieten mee
genomen.
De bandieten raakten de effecten, die in
de safe lagen, en ce«J totale waarde van
meer dan een millioen dollar vertegen
woordigden, en het opgeslagen zilver niet
aan. Nadat het geld was weggenomen,werd
de kassier in een wachtkamer vastgebon
den en keerden de bandieten naar het huis
van Anderson terug, waar zij hun twee
kameraden afhaalden. Na het vertrek van
deze twee mannen slaagden de ouders er
in. zich te bevrijden en de politie op de
hoogte te stellen.
Anderson is een vertrouwd bankbediende,
die al sedert zijn jeugd bij de bank werk-
zi-am is. Deze brutale diefstal was moge
lijk, doordat een uur verloopt tusschen het
vertrek van den nachtwaker en de aan
komst van den dagwaker.
De overstroomingen in Marokko.
De overstroomingen in Marokko breiden
zich nog steeds uit en meer da.n 5000 vierk.
K.M. land staan thans onder water. Een
nieuwe stijging van de Wad Beht heeft tot
gevolg gehad, dat het Zuidelijk deel van
Ei Gharb, dat tot nu toe geen last van het
water heeft gehad, overstroomd is.
Het peil van de Seboe is iets gedaald,
maar dat van de Wergba is weder gestegen.
De brug over de Boe Regreg, tusschen Ra
bat en Sale, is 40 c.M. verzakt, doordat de
brug door het water ondermijnd is; 't zware
verkeer over de brug is verboden, zoodat
de verbinding tusschen Noord- en Zuid
Marokko verbroken is. De resident-generaal
Steeg heeft gisteren aan de verschillende
bedreigde plaatsen een bezoek gebracht.
Gedurende de afgeloopen week ziin in
Algiers zware regens gevallen, die groote
overstroomingen tot gevolg hebben gehad,
vooral in het district Mascara, w.aar alle
verbindingen zijn verbroken en al 't werk,
dat na de jongste overstroomingen was
verricht, weer ongedaan te maken.
De Japansch-Russisckc
betrekkingen
Het bezoek van burggraaf Goto, den oud-
minister vra Japan, trekt in Engeland sterk
de aandacht. Zoowel de „Daily Telegraph
als de „Westminster Gazette" vernemen uit
diplomatieke bron nadere bijzonderheden
over dit bezoek, dat de inleiding zou zijn
tct een innige samenwerking van de beide
lapden in het Verre Oosten. Eerstgenoemd
orgaan maakt melding v,an een bericht in
de „Tribuna", het officieuze Italiaansche
orgaan, dat uit Moskou verneemt, dat Ja
pan een program met een negental punten
heeft opgesteld betreffende zijn toekom
stige rechten in Mandsjoerije en Binnen-
Mongclië, o. a. ten aanzien van spoorweg
aanleg, landbezit, het op de been houden
an een politiecorps, ontginning van be
paalde natuurlijke bronnen, militaire advi
seurs voor de Chineesche legers in Mand
sjoerije en Mongolië, enz. Burggraaf Goto
zou bij zijn onderhandelingen met Moskou
trachten, de goedkeuring van de Sovjet-
regeering op dit program te verkrijgen. De
„Daily Telegraph" zegt echter, dat het be
richt met de grootste reserve moet wor
den beschouwd.
De „Westminster Gazette" deelt intus
schen mede, dat de delegatie onder leiding
ran burggraaf Goto, het Japansche Genoot
schap tot toenadering tr-sschen Japan en
Rusland vertegenwoordigt en dat haar zen
ding in Rusland een officieus karakter
draagt. Haar taak is den toestand in Rus
land te bestudeeren, om te komen tot een
samenwerking van Rusland en Japan in het
Verre Oosten. Goto zelf is de leider van 'u
machtige groep in Japan, die voor emigra
tie van Japanners naar Aziatisch Rusland
is en hij zou een uitgebreid plan hebben
uitgewerkt voor een dergelijke organisatie.
Het blad voegt hieraan toe, dat bevoegde
waarnemers van roeening zijn, dat met het
oog op den tcgenwoordigen slaat van zaken
in China de politieke en economische ge
volgen van de onderhandelingen van groote
beteekenis zullen kunnen blijken.
De sneeuwstormen in Japan.
Een nader bericht uit Tokio meldt, dat
slechts elf studenten door de sneeuw be
dolven werden, van wie er nog vier wor
den vermist.
De Romeins che kwestie.
Zoowel in politieke als in kerkelijke
kingen trekt thans, naar de correspondent
van de „Times" meldt, een brochure over
„Een mogelijke oplossing van de Romein-
sche kwestie vol aatidacht. En dit om
twee redenen. In de eerste plaats omdat
het bekend is dat zich achter den schuil
naam Ambrosianus don Pietro Stoppani
verbergt, een eminent kerkelijk schrijver
en een volgeling van mgr. Bonomelli, den
bisschop van Cremona, die bekend is ge
worden door zijn campagne ten gunste ee-
ner verzoening luschen 't Vaticaan en het
Quirinaal. Ten tweede omdat de geopper
de „mogelijke oplossing'' ongetwijfeld oor
spronkelijk, nieuw en wellicht niet onuit
voerbaar is.
De schrijver constateert dat tegenwoor
dig ieder een oplossing dezer kwestie
wenscht, dat de oplossing de onafhanke
lijkheid voor alle geloovigen der wereld
duidelijk moet blijken en dat de paus de
eenige rechter in deze zaak moet zijn.
Na alle vroegere plannen territoriale
souvereiniteit, burgerlijke souvereiniteit,
gelijk die vootvloeide uit de waarborgen-
wet en burgerlijke souvereiniteit door de
mogenheden gegarandeerd d-w.z. door in-
ternationaliseering der waarborgen te
hebben verworpen, komt de schrijver tot
zijn eigen plan, hetgeen hierin bestaat dat
aan den paus een diplomatieke souverei
niteit zal worden Verleend overeenkomend
met dïe, ontleend aan Bef privilege! ratf
exterritorialiteit dat diplomatieke agenten
ingevolge het internationale recht genieten.
Er is evenwel een belangrijk verschil. Een
diplomatiek agent woont buitan zijn eigen
land, maar zijn land beslaat a's territoir en
mogendheid. Dit zou voor den paus niet
het geval kunnen zijn. Maar don Pietro
Stoppani zegt dat als de apostolische pa
leizen, waarvan de paus thans alleen het
gebruik heeft, in volkomen eigendom aan
hem werden gegeven (een denkbeeld on
langs ook door de „Popoio d'Ilalia"' be
pleit) de moeilijkheid als uit den weg ge
ruimd zou kunnen worden, beschouwd. De
staten, die diplomatieke betrekkingen on
derhouden met het Vatikaan behoeven dan
slechts die btrekkingen met den Hei'igen
Stoel voort te zetten of te hervatten, het
geen gelijk zou'staan met een internatio
nale erkenning van den nieuwen staat van
zaken.
Aan het slot van zijn betoog zegt don
Pietro dat het door hem in overweging
gegeven plan analoog is aan een reeds,
bestaande instelling het Paleis van den
Volkenbond te Geneve, een rechtspersoon
van diplomalieken aard, die een interna
tionale constitutie heeft.
De autonomistische beweging in den
Elzas.
De „Petit Parisien" meldt dat de be
weegreden voor de aanhouding der Elzas-
ser aufonomisten de ontdekking tijdens de
huiszoeking was van een document nopens
de stichting eener autonomistische mili
taire organisatie in den Elzas, bestemd om
de autonomisten te beschermen.
Volgens de „Matin" wilden de autonomis
ten van Elzas-Lotharingen een vrije repu
bliek maken, welke haar eigen president
en ministerie zou gekregen hebben, die
klaar stonden om het 'bewind in handen
te nemen.
Een nieuwe spionnagezaak.
De Parijsche politie heeft drie personen
aangehouden verdacht betrokken te zijn
bij een spionnagzaak. Zij verklaarden ver
scheiden malen voor geld geheime docu
menten te hebben geleverd, die zij zich
verschaften op 'de drukkerij van den gene-
ralen staf, waar zij werkzaam waren.
Het Anti-oorlogsverdrag.
Het Amerikaansche antwoord op het
Fransche voorstel inzake een anti-oorlogs
verdrag zal volgens de „Matin" in bijzon
der vriendschappelijke bewoordingen ver
vat zijn en de verlenging mogelijk maken
van het in Februari afloopende Fransch-
Amerikaansche arbitrage-verdrag.
EEN BELASTING OP BOOTEEIZIGERS.
Met ingang van gisteren treedt in Frank
rijk een belasting in werking op passagiers
van overzee. De opbrengst komt ten goede
aan de invalieden der scheepvaart. Voor het
vericeer met Corsica bedraagt het recht
5 francs voor le klasse passagiers.
Voor het Kar.aal- en Noorzeeverkeer zijn
die bedragen onderscheidenlijk 6, 4 en 2
francs; tusschendekspassagiers moeten 1 fr.
betalen.
Ten aanzien van het verkeer door de
Middellandsche Zee. met Marokko en de
Europeesche landen, die niet aan het Ka
naal en de Noordzee liggen, bedraagt de
belasting onderscheidenlijk 12, 8, 5 en 3
i-iiu s facor tusschendekspassagiers), terwijl
degenen die luxehutten hebben. 10O francs
zu'len moeten beta'en.
Voor het transatlan'isch verkeer en het
verkeer van voorbij .Suez moeten passagiers
eveneens 100 francs betalen; le klasse-pas
sagiers 50 francs, 2e k'asse-passagiers 30
francs, 3e klassa 20 fran.s en tusschen
dekspassagiers 12 francs.
ONTVOERING VAN TWEE KINDEREN.
Te Boedapest baart een geval van kin
derontvoering onder bijzondere omstandig
heden groot opzien.
De voormalige Bulgaa-sche consul-gene
raal te Weenen, Litsjew, die met zijn vrouw
in proces ligt over een echtscheiding, heeft
zijn beide kinderen, die hem in zijn hotel
kwamen bezoeken, ontvoerd. De vertrou
wensman der moeder achtervolgde Li'sjew
per auto maar deze kon de beide kinderen
in het Bulgaarsche legatiegebouw brengen.
Dit wordt thans door de politie bewaakt,
om een verdere ontvoering te verhinderen.
Mevr. Lits ew heeft zich thans telegrafisch
tot den koning van Bulgarije om hulp ge
wend, en tegelijkertijd den Bulgaarschen
minister van buitenlandsche zaken verzocht
den Bulgaarschen gezant te Boedapest ter
verantwoording te roepen wegens onrecht
matige inmenging in particuliere aangele
genheden.
Men wacht met spanning op den afloop
van dit echtelijk drama.
GEWELDIGE HEIBRAND.
Fire Hills, de met brem en hei 'bedekte
heuvels van Sissex Weald, op vijf mijea
van Hastings, en een der mooiste plekjes
van Zuid-Engeknd, zijn vorige week door
brand verwoest, Negen maanden geleden
werd door middel van een openbare in
schrijving dit stukje natuurschoon voor goed
aan de omwonenden en toeristen geschon-
ken.
Het vuur breidde zich zeer snel uit en
bleef den geheelen avond woeden. Gemeend
wordt dat stroopers den brand hadden ge-
s'icht om konijnen op te drijven. De omwo
nenden maakten angstige uren door, doch
de huizen in de nabijheid bleven gespaard,
althans voor zoover bekend werd.
De brand was zichtbaar van de kust en
in het Kanaal varende schepen informeerden
draadloos of soms een stad in Engeland m
brand stond.
NAAR HET ENGELSCH.
22
Wel neen, zeide Lottie; indien je dat
gedaan had, zou je het gauw genoeg ge
hoord hebben. Maar ik wil nou eenmaal
voor het diner niet gekust worden; dat is
alles! En nu, vooruit marscb! Ik wil naar
mijn eigen kamer.
Toen hij was weg gegaan, ging ze er da
delijk heen
Haal mijn eenvoudigste jurk die ik heb
zeide ze tot de meid. Iets onschuldigs en
meisjesachtig; je weet wel.
Terwijl de meid de jurk uitzocht, zat
Lottie voor den spiegel en trommelde met
haar vingers op tafel. Ze dacht na hoe
•ze het zou aanleggen om het met Mr. Stan
ley Carrasford uit te maken. Want ze ver
trouwde hem niet; ze wist dat hij niet van
plan was met haar te trouwen, omdat een i
huwelijk met haar plannen in den weg zou j
staan en Ze wist heel zeker, dat hij zich
voor geen enkele vrouw ook maar eenig
offer zou getroosten.
Bijna had ze besloten met hem te breken,
toen jSmmer voor haar goed besluit, hare
oogen op de kleine brandkast vielen, die
in den muur dicht bij haar was geplaatst.
Ze deed haar open en haalde er een moroc
co doosje uit; het bevatte bare juweelen
ze woelde er met haar hand in, liet ze door
haar vingers glijden, evenals een gierig
aard zou grabbelqn in zijn goud. Ze had 'n
passie voor die mooie schitterende dingen;
en evenals een gierigaard wilde ze er steeds
meer van hebben. Ze wist dat ze er nog
meer van Stanley Carrasford zou krijgen,
indien ze hem maar in hare strikken gevan
gen hield. Zuchtend haalde ze haar schou
ders op, zette het doosje weer in de brand
kast en liep naar de tafel.
De japon stond haar inderdaad bekoorlijk
en toen ze daar zoo in een hoekje van haar
sofa in het salon zat, zag ze er uit als een
onschuldig, eenvoudig buitenmeisje. Een
verheven tegenstelling met de danseres, die
zong en danste in 'frivolity. Zij nam een
roman en trachtte te lezen, maar ze was te
veel in gedachten, en bleef onbewust op de
zelfde bladzijde staren. Ze schrok even,
toen de bel overging; zij kleurde, toen Plan
tagenet „Mr. Barry Wynton" aandiende.
Wel, je bent een beste boy om zoo
spoedig te komen! zeide ze, terwijl ze op
sprong om hem welkom te heeten. Zij zag
er zoo mooi uit, haar toon en bewegingen
waren zoo openhartig, en zoo duidelijk
liet ze blijken, dat ze blij was hem te zien,
dat Barry haar hand een paar oogenblikken
langer vasthield dan noodzakelijk.
Ik moest natuurlijk komen om te vra
gen, hoe het met u gaat, zeide Barry
eenigszins verlegen.
O, is het daarom, zeide ze lachend. Je
bent oprecht. Met mij gaat het uitstekend,
't kan niet beter. Ik ben niet zoo'n teer
dametje en heb niet zulke zwakke zenuwen
als men u misschien wel in 'frivolity Ver
telde. Ga zitten, ik zal u een kopje thee
inschenken. Het is nog wel vroeg, maar ik
kan altijd thee drinken, ik ben er dol op.
Enfin, ik hoop dat u ook geen hinder van
het avontuur van gisteravond pndervonden
hebt. Om kort te gaan, hebt u de kranten
van vanmorgen al gelezen? Zij zijn vol over
uw heldendaad.
Nog niet, antwoordde Barry, en zag
een beetje vreemd op.
O, weesgpaar niet bang, hoor, ant
woordde ze viug. Uw naam staat niet ver.
meld, want die wisten ze natuurlijk niet.
Zal ik een journalist schrijven of vertellen
wie u bent? Hij schrikt zich beslist half
dood, als hij ziet, dat ik niet gewond ben
en weer als gewoon ten tooneele verschijn.
Over een paar dagen geven ze een groote
receptie in Trivolily ter eere van mij. Het
zou niet slecht bedacht zijn, als ik mijn
arm in het verband droeg. Maar, neen, dat
is maar gekheid. Wil u mij niet eens iets
over uzelf vertellen?
Er is niets te vertellen, zeide Barry
leuk. Ik heb u toch gisteravond alles ver
teld.
O, 't is goed hoor, antwoordde ze. Ik
wil niet onbescheiden zijn. Ik ben geen
nieuwsgierig Aagje. Mijn vrienden kies ik
naar den eersten indruk, dien ze op mij
maken., Is dit geen complimentje voor u?
De thee werd vlug binnengebracht; wan
neer Lottie iets bestelde, wilde ze het da
delijk hebben en gewoonlijk kreeg ze het
ook. Barry, die zoo lang in de wildernissen
vertoefd had, vond de kamer gezellig en
was zijn lieve kleine gastvrouw zeer dank
baar. Hij behoefde niet bang te zijn dat het
gesprek niet zou vlotten, want Lottie kon
zooals ze zelf gewoon was te zeggen, wel
van den vroegen morgen tof den laten
avond achter elkaar babbelen. Zij keuvelde
prettig, vertelde hem gebeurtenissen uit het
Londensche leven, kleine schetjes van haar
eigen groote ondervinding, amuseerde en
onderhield zich met hem op een wijze, die
de dames van een hoogere standing haar
benijd zouden hebben.
Ineens sprong ze op en liep naar de
piano.
Ik ga een nieuw lied zingen, zeg mij
hoe je het vindt.
Zij zong haar nieuwe compositie schitte
rend; Barry leunde met zijn groot zwaar li
chaam tegen de piano en knikte met zijn
hoofd op de maat van het vroolijk refrein.
Reuze mooi, zeide hij. Ik vergeet de
wijs nooit meer. En u zong het, nu ik kan
het gerust zeggen, volmaakt.
Dank je wel, mijn lnrd, zeide Lottie en
trachtte haar tevredenheid glimlachend te
verbergen. Nou nog een. Een heel ander.
Een klein buitenmeisje: dochter van een do-
miné: wordt verlie-d op een mooien vreem
deling; deze verdwijnt plotseling. Kleine
meisje weent; woorden worden onderbro
ken door tranen. Moet je maar hooren!
Zij zong het lied schitterend mooi; nu en
dan werden de woorden onderbroken door
hare tranen en op het eind «cheen ze in
tranen uit te barsten. Barry kwam er hee-
lemaal door onder den indruk.
Hoe vir.dt je het? vroeg ze op zoon
anderen toon ineens, dat Barry ervan schrok
Wel ik dacht, dat u werkelijk ween
de, zeide hij.
Dat is het mooiste, wat je me kon
zeggen, antwoordde ze en knikte hem toe.
Zij zong nog een paar liedjes: een er van
zonder noten, en onderwijl ze zong, zag ze
Barry met hare mooie oogen aan, maar Bar
ry, die geheel in de muziek opging, staarde
droomend door het venster naar buiten.
Ineens hield ze zuchtend op, alsof de een
of andere gedachte haar hinderde, en op
springend zeide ze:
Ik ben moe.
Ik ben u zeer dankbaar, zeide Barry,
langzaam als uit een droom ontwakend. U
had mij niet meer genoegen kunnen doen.
Ik ben dol op muziek, en zou wel uren ach
tereen naar u kunnen luisteren. Maar ik ga
nu weg. Ik ben eigenlijk al te lang geble
ven. I
Maar êe moet weer gauw terug ko
men.... omdat je zoo n goede boy bent
geweest, zeide ze, en terwijl ze dit zeide
zag ze hem strak aan, om te zien of hij)zich
zijn belofte om niet met haar te ilirten her
innerde. Barry nam zijn hoed en zeide al
leen:
Nogmaals mijn harteiijken dank.
Waar ga je heen, vroeg ze.
Ik ga naar het kantoor van iemand in
de Victoria Street, antwoordde hij.
Wat toevallig en gelukkig! Ik bedoel
voor u, riep ze uit Ik moet daar ook heen,
naar de Stores. Ik ga met u mee als u ten
minste even wil wachten tot ik mijn man
tel heb aangedaan, of hebt u het liever
niet? zeide ze haastig.
Waarom niet? vroeg Barry kort. Ik
vind het wel leuk.
O, ik wist niet, o! n het wel prettig
vond met Lottie Lane van de Trivolity te
rijden en door iedereen gezien te worden.
Wist u dat niet, antwoordde hij ruw,
want hij had langen tijd met onbeschaafde
menschen omgegaan. Hoe kon u zoo dom
zijn.
Je hebt gelijk. Neem onderhand een
sigaret; in dat cabinet daar liggen ze.
Laat dadelijk de Victoria voorkomen,
zeide ze lot Plantagenet, toen ze de trap
opging; denk er om dadelijk.
IWordt vervolgd)
