Nieuwe Haarlemsche Courant | 1928 | 12 januari 1928 | pagina 1

In en om Haarlem

m

>H,

n

oornaamsie Nieuws

DONDERDAG 12 JANUARI 1928

X Je moet maar durven!

DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN

EEN EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 16754

AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET CNÜ

Uit den Gemeenteraad.

De zaak Klinkenberg-
Meeleren te Vogelenzang

HET SPOORWEGONGELUK
TE ZANDVOORT.

De vermoedelijke oorzaak.

Begrafenis van den machinist
H. de Beer.

Telegraphisch Weerbericht.

"i:

BUREAUX: NASSAULAAN49

Telefoon No. 13866 (drie lijnen)
Postrekening No. 5970.

ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen: per weck 25 ct.; per
kwartaal f 3.25; per post, per kwartaal

f 3.58 bij vooruitbetaling.

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT

ADVERTEIMTIEIM 35 ct. p. regel
VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN
TIES. 1—4 regels 60 ct. p. plaatsing;
elke regel meer 15 ct.f bij vooruitbet.
Bij contract belangrijke korting.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
tusscben den tekst 60 ct. per regel.

Alls abonné's cp dit blad zijn, ingevolge de veizekeringsvcorwaaiden f Levenslange geheels ongeschiktheid tot werken door f 7Cf| bij een ongeval met f fiPft

tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen uUUU. verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; 1 /3U.' docdelijken aflcopI Ziïö.

bij verlies van een hand, f 125.- bij verlies van een

vuvi «O u« vuigciiuc uiLB.cvAiUBcu f3BÖÖ.* verlies van beicie armen, beide beenen of beide oogen; 1 OU.' docdelijken aflcop1 £<JU.* een voet of een oog; I 1£»L* duim of wijsvinger;

bij 'n breuk van
keen cf arm

m bij verlies v. een
andere vinger.

„Vader," vroeg laatst een 8-jarige zoon
van een journalist, „wat be teekent gemeen
teraad?" En het antwoord kwam vlot met
een zucht; „Gemeentéraad, dat wil zeggen
een vervelende vergadering en laat eten,"
Wat zou dan wel het antwoord zijn op de
vraag: wat beteekent begrootingsdiscus-
sies?"

In de eerstvolgende weken zal de Ge
meenteraad van Haarlem ons hierop ant
woorden. Gaat het zooals gisterenmiddag,
dan is het misschien voor het fatsoen van
„Groot-Haarlem" maar beter dat antwoord
hier niet openbaar te maken.

De heer Mr. J. Gerritsz zette, der traditie
getrouw, als voorzitter van de sociaal-de
mocratische raadsfractie de debatten tn.
Hij sprak wel geteld 72 minuten. Een deel
daarvan komt slechts indirect op zijn debet,
omdat de Raad hem vooral in het eerste
gedeelte van zijn betoog met vijf, zes man
tegelijk telkens interrumpeerde. Met Uilen
spiegel moest hij intusschen zeggen: maar
ik maak het er ook naar! H ie ken de heer
Gerritsz zoo onvoorzichtig zijh, zich op
het giadste ijs van de verkiezingen en de
politiek in den engen zin des woords te
wagen? Dat is geen kosi voor hem. Hii ging
wiskundig aan het bei ekenen hoeveel pro
centen iedere partij is voor- en achteruit
gegaan; dat de Raad uit 2/5 „rechtschen"
en 3/5 „Iinkschen" bestaat; dat dus in het
college van B. en W. twee roode wethou
ders moesten zitten en dat de christelijken
en vrijzinnig-democraten dit belet hebben
Vooral den Katholieken en den vrijz. -dem
nam de heer Gerritsz dit kwalijk. De V. D.
hebben zelfs geweigerd daarover te onder
handelen. Maar dat zijn dan ook demo
craten! De heer Slingenberg verdient dien
naam zeker niet meer. Men begrijpt, dat
de vele gare politieke propagandisten, die
de Raad telt, niet nalieten om elk van deze
zinnen met de noodige interrupties te be
kogelen, zoodat het een bijenkorf leek.
Toen later de heer Castricum aan het
woord kwam, werd het laatste restje van
den toch al zeer schralen indruk, welken
de heer Gerritsz had gemaakt, weggevaagd.
De katholieke spreker zette ook een be
cijfering op, maar een heel bevattelijke, die
beter insloeg. De oude Raad van Haarlem,
zei hij. bedroeg 35 leden, de nieuwe 39.
De aanwinsten waren als volgt; R.K, 2,
vrijz.-dem. 1, soc.-dem. 1 en één anti-stem-
dwang. Dat tvil dus zeggen, dat er zoo goed
als geen opschuiving of verandering kwam;
de kiezers hebben het beleid van het oude
college goedgekeurd Dat college kon dus
gehandhaafd blijven. En de S. D. A. P die
vroeger aan de Katholieken dreigend voor
speld heeft, dat het bij de R.K. Staatspartij
nog eens op een scheuring zou uitloopen,
wanneer niet beter naar de roode werklie
den gekeken werd de R.K. Volkspartij
heette een symptoom! diezelfde S.D.A.P.
moet nu zien, dat het bij haar aan hei
scheuren is (zie maar naar Limburg en Am
sterdam) terwijl bij de Katholieken de een
heid is hersteld en de Volkspartij niets
meer beteekent. Wat verder het college
van B. en W. betreft: eenerzijds hebben de
socialisten met de vrijz -dem. willen samen-
spreken om het college „meer democra
tisch" te hervormen Maar tegelijkertijd
hooren we, dat tot die besprekingen ook
de Vrijheidsbond was uitgenoodigd, terwijl
de heer Loosjes daar juist in den Raad ver
klaard had. dat de loonen der gemeente
werklieden verlaagd moesten worden en
dat mr. Slingenberg, volgens mr. Gerritsz,
geen „democraat" is. Hoe is dat alles te za-
men te rijmen?

Daarmee had de heer Gerritsz het al
vast kunnen doen. Later kwam de heer
Boes daar nog het een en ander namens
de vrijz.-democraten bij doen. Toen de
heer Gerritsz stond te betoogen, dat de
vrijz.-democraten geweigerd hadden om
met de S. D. A P. te overleggen over de
samenstelling van het college van B. en W.,
had mr. Slingenberg geroepen; lees onzen
brief eens voorl Daarop was de heer Ger
ritsz niet ingegaan. De heer Boes deed het
nu en uit dien brief bleek, dat de V. D.
geantwoord hadden, wel over de samenstel
ling van het college te willen praten, maar
niet met de S. D. A. P. en den V. B. alleen.
Dat zou immers bespottelijk zijn geweest.
Men kon toch b.v, de Katholieken niet van
het college uitschakelen. Dus praten r. et
allemaal, behalve met de communisten en
Oversteegen.

De S. D A. P. kwam aldus leelijk in het
zennetje te zitten. Het werd er voor haar
en voor den Vrijheidsbond niet beter op,
toen later de heer Miezerus kwam vertel
len, dat men vier jaar geleden al bezig is
geweest, om een combinatie te maken,
waarbij de heeren Reinalda, Loosjes en hij
zelf betrokken waren Bij Franken zou een
conferentie belegd worden, uitgaande van
den heer Loosjes! Aan die krankzinnigheid
heb ik geweigerd mee te doen, zei de heer
Miezerus. Een bevestiging dus van hetgeen
de heer Klein tijdens de verkiezingen in
ons blad heeft meegedeeld.

De heer Peper heeft over die houding
van de S. D. A, P. gisterenavond nog eens
fel de zweep gelegd en de heer Wolzak
deed er nog een portie bij. Toen kwam de
heer van Liemt met een scherpe critiek op
het politieke gedeelte van de rede van den
heer Gerritsz. De voorzitter der Katholieke
raadsfractie, die' zich eerst volkomen bij de
begrootingsrede van den heer Castricum
had aangesloten en diens standpunt tegen
over de financieele politiek tot het stand
punt van de katholieke fractie had ver
klaard, vroeg den heer Gerritsz of deze
vergeten was, dat er in Haarlem zoo iets
als een annexatie was geweest. Wanneer
de leider der S. D. A. P had uitgerekend,
dat de Katholieken procentsgewijze achter
uit waren gegaan bij de jongste verkiezin
gen, dan zag hij daarbij over het hoofd, dat
nu bij Haarlem Schoten en Heemstede wa
ren gekomen. Een kleine vergissing! En
ten opzichte van de pogingen door de S,
D. A. P. aangewend om het college van B.
en W. te veranderen, vroeg de heer van
Liemt scherp; wat had ge dan wel van den
heer Slingenberg gedacht? Moest deze in
de nieuwe combinatie zijn geheele belas-
tingnolitiek verloochenen, of zou de S. D.
A, P. over stag zijn gegaan?

Maar het ergste voor de roode fractie
zou nog komen. Na den heer v, Liemt was

de Raad in eerste instantie uitgepraat en
was het woord aan den heer Slingenberg.
Er restten nog twintig minuten. Deze zal
ik gebruiken, zei de Wethouder, om het
politieke gedeelte af te handelen. En hij
heeft daarmee met de S.D.A.P. zoo afgere
kend, dat de Raad er stil van werd! Mr.
Slingenberg schetste het politieke leven
van de S. D. A. P. in Haarlem sinds 1909.
In dat jaar had de roode fract e 13 van de
33 zetels. Zij wenschte echter alleen op
een urgentie-program te regeeren, dus wei
gerde zij een wethouderszetel, want de
rechterzijde wilde daar niet aan. De spre
ker schilderde hoe hij toen zitting kreeg als
wethouder in een rechtsch college, waarin
hij vier jaar lang met drie rechtsche wet
houders gelukkig heeft samengewerkt. Bij
zijn woningpolitiek deed hij niet veel an
ders dan het urgentieprogram van de S. D.
A. P. uitvoeren. Toch bestreed de roode
fractie hem voortdurend, vier jaar lang. In
1923 zakte de S. D. A. P. op 11 leden. Toen
kwam de lieer Reinalda in het college, zon
der urgentieprogram. Eerste zwaai van de S.
D. A. P.! Mr Slingenberg kreeg toen fi
nanciën en de roode partij heeft de vol
gende vier jaar nie!s anders gedaan dan
zijn financieele politiek fel bestreden. Toen
hij in 1924 het heffingspercentage op 3
stelde, bezwoer de heer Joosten. dat dit
cijfer nooit gehandhaafd zou kunnen wor
den; dat zou veel hooger gaan. Toch werd
het percentage 2 en later 1'A. En.... de
S. D. A. P. stemde er voor! Tweede om
zwaai. Maar de bestrijding bleef, In 1927
bij het voorstel om de opcenten op de
personeele belasting te verlagen, werd de
politiek van mr. S. door den heer Joosten
nog klein en peuterig genoemd. En even
later, na de verkiezingen, kreeg hij van
diezelfde S. D, A. P. opeens een brief, of
hij met S. D. A. P. en V. D. samen wilde
werken in een nieuw college! Denkt men
dan, vroeg mr. Slingenberg, dat ik heeie-
inaal geen karakter meer heb? ik, dien
men 8 jaar lang fel had besreden, werd op
eens goed genoeg gevonden om wethouder
in een nieuw college te worden, wanneer
ik maar hielp de rechtsche wethouders te
wippen, met wie ik jaren lang had samen
gewerkt en de rechtsche raadsleden te be-
leedigen, die mij jaren lang, als was ik hun
eigen candidaat, hadden gesteund? En dan
de politieke zijde van de zaak. Ik moest
meewerken om een combinatie van S. D
A- P., Vrijz. Dem. en.... Vrijheidsbond te
bewerken, recht tegen de lijn van heel onze
landspolitiek in! Waar he udt men mij voor?

De wethouder stond in dat deel van zijn
rede buitengewoon sterk en ce ongemeen
tactlooze handelwijze van de S. D. A. I'.
na de laatste verkiezingen gevolgd, zal nu
wel aan heel Haarlem duidelijk zijn ge
worden.

En hiermee stappen we van „de poli
tiek" af!

Het tweede punt, door den heer Ger
ritsz aangeroerd, was de laksheid van B.
en W. Alle initiatief moet uit den Raad
komen. B. en W. doen niets. De klacht is
niet nieuw, maar wat er aangehaald wordt
als bewijs is gewoonlijk niet heel veel,
vooral niet van het initiatief van den Raad.
Wat de heer Gerritsz b.v. als parallel trok
tusschen de gemeentebedrijven en de ver
keersmiddelen, raakte kant noch wal. De
gemeentebedrijven bloeien; daar wordt nu
reclame voor gemaakt; 30 jaar geleden was
een deel van den Raad daar nog tegen en
beschermde de concessionarissen. Thans
beschermt datzelfde deel de tramdirectie!

De vergelijking gaat in geen enkel opzicht
op. De groote propagandisten van de ge
meentebedrijven waren de vrijz. democra
ten onder mr. Treub. En in de christelijke
partijen zijn daarvan ook al heel spoedig
groote voorstanders gekomen. Wanneer er
dan ook in Haarlem nog geen gemeente
tram is, komt dat niet uit liefde voor de
Tramdirectie, maar, omdat Haarlem voor
een electrisch tramnet een heel lastig en
weinig rendeerend gebied is. Tot nog toe
waren er in Haarlem eigenlijk ook geen
afstanden. Die komen er nu langzamerhand.
Dat het verkeer verbeterd dient te worden,
dat er wellicht wat meer voorzorgen met
he't oog op de annexatie genomen hadden
kunnen worden, we geven het toe. Van
meer zijden kwamen opmerkingen in dien
geest uit den Raad. Maar dat geeft geen
reden voor een critiek als de heer Gerritsz
opzette. En zijn overige voorbeelden: over
benoemingen van gemeen ie-tandarts, de
gehuwde onderwijzeres, ambtenaar van het
Burg. Armbestuur en dergelijke vielen toch
eigenlijk buiten het raam van een dergelijk
debat.

Het beste was nog, wat de heer Gerritsz
zei over de perspectieven van Groot-Haar
lem. Er moest naar gestreefd worden om
van Haarlem een middelpunt van Kennemer-
land te maken, zei hij. Ook moest meer ge
profiteerd worden van de millioenen, welke
in het Noordzee-kanaal en de IJmuider
sluizen zijn gestoken. Een commissie vo°r
de havenplannen acht de heer Gerri.sz
niet noodig; Openbare Werken kan zeli
wel een plan maken. Vooral van Haarlem
geen luxe-stad maken; dat is een ijdele
hoop voor dezen tijd. Want het zou betee-
kenen de belastingen verlagen. En dat kan
niet! De heer Castricum was gelukkig een
andere meening toegedaan. De verlaging
van de opcenten op het personeel, zei hij,
heeft getoond, dat wij daarmee goed ge
daan hebben. De Kath. spreker had daar
voor de bewijzen. We moeten dan ook zor
gen, dat we van het Zuid-Westelijk deel
der stad een luxe stad maken en het kapi
taal naar ons toetrekken. Daarmee kun
nen wij onze sociale voorzieningen bekosti
gen. Beide sprekers waren het er over eenjj
dat in het Noorden van de stad gezorgd
moet worden voer woonruimte. En de heer
Castricum maakte nog een paar interessan
te opmerkingen over de industrie. Industrie
naar Haarlem? Graag, maar dan zulke,
waarvan de eigenaars zorgen voor hun
werklieden en die niet, na hier rijk te zijn
geworden, in het buitenland hun kapitaal
gaan verteren en het Burgerlijk Armbestuur
bier met de behoeftige werklieden laten
zitten.

De heer van Liemt sprak ook nog over
de havenplannen. Hij wil wel een gemengde
commissie met vertegenwoordigers uit Han
del en Industrie en dit juist uit een bezui

nigingsoogpunt, omdat n.l. blijken zal, dat
de particulieren veel lager eischen aan een
havenplan stellen, dan men in officieele
kringen wel denkt.

Als derde en voornaamste punt kwam
het financieel beleid ter sprake. De heer
Gerritsz zei er niet veel van: namens de
soc.-dem. fractie zou de heer Joosten da
doen. De heer Castricum noemde de be
grooting geruststellend. En de spreker
stond geheel op het standpunt, ook door
ons verdedigd; naast het vele wat in deze
begrooting zeker is en ons gerust stelt, zijn
er door de annexatie van zelf sprekend nog
onzekere elementen. Daarom moeten wij
in geen enkel opzicht besluiten nemen,
welke afwijken van de tot nu toe gevolgde
politiek. Eerst met Mei moet het percen
tage van evenredige heffing worden vast
gesteld; tot zoolang moeten wij wachten,
ook met verlaging van de tareiven der be
drijven, waar de Katholieken voor zijn, maar
niet op dit oogenblik en onder deze om
standigheden. Daarom zullen zij legen de
desbetreffende voorstellen der S. D. A. P.
stemmen. In denzelfden geest sprak de
heer Boes, ook hij wilde niets van tarief
verlaging op dit oogenblik we
ten. Daarmee zijn dus voor de zooveelste
maal de voorstellen der sociaal-democra
ten tot verwerping gedoemd.

Een geheel ander geluid deed natuurlük
de heer Joosten hooren. Volgens dezen
social-democratischen woordvoerder is de
positie van Haarlem bij deze begroo'ing
voor de naaste toekomst niet veilig; zullen
de hoog noodige sociale voorzieningen niet
getroffen kunnen worden en zi;n de lasten
ock niet billijk over de bevolking verdeeld.

Het bewijs van de moeilijke positie was
een beetje duister, helderder was de uit
eenzetting, welke wij in de avondziiling
kregen, over de beteekenis der bedrijfs
winsten in ons belastingsyteem. Met een
bespreking daarvan doen wij echter beter
te wachten, totdat wij van middag den
wethouder gehoord hebben.

De heeren Treub en Zimmerman, twee
mannen van liberalen huize, zijn figuren, die
beiden gróote verdiensten voor het vader
land in een langdurige loopbaan hebben ver
worven.

De eerste heeft als Minister, in moeilijke
oogenblikken aan zijn land onschatbare
diensten bewezen, de tweede verbond zijn
naam onafscheidelijk aan de toekomst van
Neêrland's eerste koopstad, terwijl hij mede
in de geschiedenis zal voorkomen als de
man, die krachtig heeft bijgedragen tot de
financieele saneering van Oostenrijk.

Ornaat we dit volmondig erkennen, omdat
we beseffen, dat er velen zich op openbaar
terrein bewegen, die tenauwernood, wat
capaciteiten betreft, tot hun enkels kunnen
raken, doet het ons temeer leed, deze beide
mannen een weg te zien bewandelen, welke
wij kwalijk anders kunnen beschouwen, dan
als een weg.... bergafwaarts.

De heer Treub, die ons in de eerste helfl
van zijn actief openbaar leven heeft willen
bezweren, dat alleen heil was te vinden bij
de radicale democratie, aanbidt thans wat hij
eenmaal verbranden wilde en verbrandt,
wat hij eenmaal aanbeden heeft!

Met eenzelfde hartstochtelijkheid als
voorheen in zijn jeugd, wil hij ons in de
tweede helft van zijn openbaar leven toen
maar vooral duidelijk maken, dat het met de
democratie heelemaal niets gedaan is, en dai
wij goed zullen doen, ona te laven aan de
Dronnen der reactie!

Zijn voornaamste arbeidsveld ligt thans
in Indië.

Men heeft onlangs uit den titel zijner
brochure: „Het gist in Indië, door Treub",
de komma willen verwijderen, en inderdaad,
als men voor den „persoon" Treub, het
„systeem" Treub wil lezen, lijkt deze op
vatting ons niet geheel misplaatst.

Wat den heer Zimmerman betreft, deze
schrijft den laatsten tijd geregeld in „De
Telegraaf" en dit op een wijze, vaak zóó
overvol van paradoxen en zacht gespre
ken gewaagde stellingen, dat dit geschrijf
o.i. niet steeds in overeenstemming is met de
standing van een gewezen magistraat als
Dr. Zimmerman.

In een Telegraaf-artikel van een d®zer
dagen van de hand van den oud-burge
meester van Rotterdam, getiteld: „Oorzaken
der corruptie", dat tot meervoudig commen
taar aanleiding zou kunnen geven, komt
zinsnede voor, welke ons, ietwat oneerbiedig
misschien, deed uitroepen; Je moet maar
durven!

Dr. Z. dan schrijft, na te hebben aange
toond, dat tegenwoordig veel te veel partij
benoemingen plaats grijpen, het volgende:

„Juist anders dan vroeger, toen
electorale dravers en drijvers geffleden
werden voor posten, waar men het ver
trouwen van allen behoeft."

Dit gaat ons nu toch waarlijk te ver, dat
is toch al te barl

En wij vragen: is de geachte schrijver dan
totaal blind geweest, voor het feit, dat 25
iaar en langer geleden voor iemand, die niet
tot de liberale ijveraars behoorde, in de'i
overheidsdienst geen plaats was? Heeft hij
nooit iets gezien van het groote misbruik,
dat juist zijn eigen vrienden in dit opz'0*1'
van hunne posities hebben gemaakt, in den
tijd toen zij nog oppermachtig waren in het
vergeven van baantjes? Heeft de schrijver
nooit iets vernomen van de ernstige klak
ten, welke daarover jarenlang door niet-
liberalen zijn aangeheven? Heeft hij die
anders zijn oogen zoo goed geopend had -
daarvan niets gezien, toen hij burgemees'er
van Rotterdam werd?

De beschuldiging van Dr. Zimmerman éee[\
blijk van een groote vrijmoedigheid en wij
achten ons, op grond daarvan, gerechtigd tot
aen uitroep: Je ïoet maar durven!

Tot dusver was het nog een goede ge_
woonte, dat men in het huis van "en
gehangene niet sprak over den strop.

Dr. Zimmerman durft dat wel aan! Hel
blijft echter smakeloos!

■WW:

't Is nu ruim een jaar geleden, dat de
ontslagzaak KlinkenbergMeeleren begon.
Dezer dagen is 't geval in de Raad van
State in openbare zitting behandeld. De
uitspraak door de Kroon kan dus spoedig
tegemoet gezien worden.

De begrafenis van mej. Keur te Zandvoort, die bij het spoorwegongeluk te Zandvoort
cm het leven kwam. Achter de lijkbaar volgt de echtgenoot en hei zrontje van

het slachtoffer.

Van deskundige zijde schrijft men aan

De Tijd" omtrent de oorzaak van het onge
val o.m. het volgende:

De werking der Westinghouse-rem is vol
komen betrouwbaar gebleken en het wei
geren der remmen van een trein, waarvan
de leiding geheel met lucht van voldoende
spanning gevuld is, is beslist uitgesloten.

Hoe nu het weigeren der remmen van
trein 2041 te Zandvoort mogelijk is ge
weest? Hiervoor kunnen twee oorzaken zijn
Proefondervindelijk is n.l. bewezen, dat van
een trein met Wh.-rem de lucht in 7 min
kan wegvloeien zonder dat door deze lang
zame drukvermindering de remmen aan
slaan.

Dit wegvloeien der lucht wordt echtei
steeds door luchtmanometers geregistreerd.

De machinist moet daarom gedurende der:
rit voortdurend den stand van den lucht-
manometer in het oog houden; ook de
hocrldconducteur in den bagagewagen moet
daarop letten.

De eerste oorzaak van het weigeren der
remmen kan nu zijn, dat de luchtpomp di
rect na het vertrek van Overveen door
eenig defect is gaan stilstaan: de tweede
reden kan zijn dat de machinist, na het
lossen der remmen te Overveen, de rem-
kraan abusief in stand 3 plaatste, Avaardoor
het hoofdreservoir der locomotief van de
treinleiding werd afgesloten en de in dc
treinleiding en hulpreservoirs aanwezige
lucht geleidelijk geheel is weggevloeid j
lot 2 of 1 atmosferen is gedaald, waarde
de remkracht onvoldoende was, terwijl di.
door den machinist noch door den hoofd
conducteur werd opgemerkt. Dit is de ver
moedelijke oorzaak.

Trein 2041 heeft een rijtijd tusschen Over
veen en Zandvoort van 8 min.

Op Nieuw Eik en Duinen te 's-Graven-
hage is gistermiddag ter aarde besteld het
stoffelijk overschot van den 46-jarigen ma
chinist H. de Beer, die in het St. Elisabeths-
Gasthuis te Haarlem is overleden ten ge
volge van de verwondingen, bekomen bij
het spoorwegongeluk te Zandvoort.

Het stoffelijk hulsel was naar 's-Grav.en-
hage overgebracht met den trein van 12.05
Holl, Spoor.

Aan het station werd de rouwstoet ge
formeerd. Voor den lijkwagen liepen een
20 man locomotief-personeel uit Haarlem,
geschaard achter het vaandel van de Ned,
Vereeniging van Spoor- en Tramwegperso
neel, waaraan een rouwlint bevestigd was.

Tegen half 2 arriveerde de stoet op de
begraafplaats. Uit één der rijtuigen stapten
de heeren ir. B .J. Nachenius, die de direc
tie der Ned. Spoorwegen vertegenwoordig
de, P. M. Kentgens, depótchef, onder wien
de heer De Beer werkte en E. v. Hinte,
hoofdbestuurslid van de Ned. Vereeniging
van Spoor- en Tramwegpersoneel, waarvan
de overledene lid was.

De baar werd gedekt door kransen van
de Ned. Vereeniging, van de afdeeüngen
Haarlem en den Haag dier vereeniging en
van locomotiefpersoneel.

De heer ir. Nachenius nam aan de groeve
het eerst het woord. In deze omstandighe
den, waarbij aan een leven, dat nog zoo
veel had kunnen geven, op zoo noodlottige
wijze een eind is gekomen .achtte spreker
het moeilijk een woord van troost te vin
den voor de nabestaanden. Hij hoopt ech
ter, dat het dezen kracht zou geven, te
weten, dat De Peer een staat van dienst
achter zich heeft, waaraan menigeen een
voorbeeld kan nemen.

Hierna sprak de onmiddellijke chef van
den thans ontslapene, de heer Kentgens,
4ie zeide, dat hij in den korten tijd, dat De
Beer onder hem dienst gedaan had, dien
machinist had leeren kennen als een plicht
getrouw man, een voorbeeld voor anderen,
Sie zijn taak vervulde met alle krachten,
die hem ten dienste stonden.

De heer E. v. Hinte nam hierop het
woord namens het hoofdbestuur der Ned.
Vereeniging. Evenals De Beer zijn dienst
getrouw vervulde, deed hij zijn plicht als
lid der vereeniging. Hij was niet iemand,
die in het vereenigingsleven op den voor
grond trad en ging niet gauw buiten zijn
gewone doen. Doch zijn collega's kenden
steeds, op hem rekenen. Men zei vroeger
wel eens, dat de machinist met het eene
been in het graf staat en met het andere
in de gevangenis. Dit wordt meer en meer
juist, gezien de intensiteit van den dienst,
welke steeds wordt opgevoerd. Men wil
steeds sneller rijden. Of de capaci
teit van de menscbcn ook in die mate
stijg', valt echter te betwijfelen, In hoever
De Beer slachtoffer van die gewijzigde om-
iandigheden is geworden, kon spreker niet
eoordeelen. Als de oorzaak van dit onge
luk wordt onderzocht, zal de organisatie
daar zijn om De Beer te verdedigen, nu hij
dat zelve niet meer kan doen.

Spr. bracht ten slotte een laatsten groet
over van den leerling Bakker, die met De
Beer op de locomotief stond en thans een
ernstige zenuwaandoening heeft gekregen.

Nadat bloemen op de kist gestrooid
waren, dankte een zwager voor de belang
stelling, waarna de plechtigheid geëindigd

Begrafenis van mej. Keur.

Op de algemeene begraafplaats te Zand
voort had Woensdagmiddag de teraardebe
stelling plaats van het slachtoffer van den
treinramp mej. Keur. Er was een zeer
groote schare op de begraafplaats aanwe
zig, een bewijs, hoe diep de indruk in Zand
voort is geweest, dien het droevig ongeval
op de inwoners heeft gemaakt.

Bij de geopende groeve sprak eerst bur
gemeester Van Alphen. Het was niet alleen
nieuwsgierigheid, dat een zoo groote me
nigte zich om de laatst rustplaats van de
zoo jammerlijk om het leven gekomen
vrouw had verzameld, zoo sprak hij. Het
was een bewjs, dat in het dorp wordt mee
geleefd in het droevig ongeval, diep mee
geleefd met hel ongelukkig getroffen gezin.
„Rist zacht, juffrouw Keur".

Hierna trad Ds. Straatsma de groeve na
der. Ook hij geloofde, dat de betoonde be
langstelling niet alleen uit nieuwsgierigheid
was gesproten, maar uit diep meevoelen

Nieuwe experimerteele uitzendingen met
den Philips-Lo rtegoilzender.

De Amslerdamsche gemeenteraad heeft
het voorstel iet conversie der 13 mlllioen
5'A leenÏEg-1922 van Amsterdam goed
gekeurd.

Me', ingang van i Februari a.s. zullen

verschillende pcsttar'even verlaagd worden.
Locaal port zal weder worden ingevoerd.

Op het stationsemplaceraent te Hilver
sum is een rangeerder tusschen de buffers
van twee wagons doodgedrukt.

De Leidsche effectenbark staakt haar
betalingen. Er is een passief van ongeveer

80.000.

Ock in 1928 zullen ten behoeve van rijks-

steun bij woningbouw en voor het opruimen
van krotten rijksvoorschotten, ingevolge de
Woningwet beschikbaar gesteld worden.

Barometerstand 9 uur v.m.; 766. Vooruit.

OPGAVE VAN
J. J. YVEPER ZOON

OPTICIENS - FABRIKANTEN
Koningstraat 10 Haarlem.

Lcbt op. De lantaarns moeten morgen

worden opgestoken om 4.40.

Hoogste Barometerstand 770.3 m.M. té
Coruna.

Laagste Barometerstand 736.1 m.M. te

Westmanoer,

Verwachting: Matige tot krachtigen, Zui
delijke tot Z.-Westelijken wind, betrekken
tot zwaar bewolkt, waarschijnlijk regen,
des nachts veel, overdag iets zachter.

met het treurige ongeval, dat het gezin
Keur getroffen had. Spreker schetst ko-rt de
droeve feiten en herinnert er aan, dat men
soms zoo weinig denkt aan wat zoo nabij
is. Hij richtte zich tot het zoontje van den
heer Keur, die naast zijn vader staande,
den laatsten gang met zijn moeder heeft ge
maakt. Hij schetst het tragische van het
oogenblik van weerzien van zijn ouders.
Bijna thuis, veilig thuis, hoort vader in den
trein het noodsein en tracht zich te redden
uit de catastrofe, die hij dreigend voelt
naderen. Helaas, met welk een noodlottig
gevolg

Even zijn we ontroerd. Laat het ons een
teeLen zijn om bereid te zijn, als ook dat
voor ons komt.

Een broeder van de overledene, de heer
Van 't Hout, dankte voor de hulp en troost
in deze bange uren ondervonden.

De baar werd gedekt door tal van bloem
stukken.

Onder de aanwezigen merkten we o.a.
ook op C. Hoogendijk, die, zooals men
weet, door het vuur uit de machine te ha
len, een ernstige ontploffing wist te voor
komen.

Door de goede ordemaatregelen der poli
tie was dit plechtige uur, ondanks de groo
te menscheumassa die aanwezig was, vo!
rust en gewijde stilte.

-

ï-.-irn

Onder groote belangstelling is het stofielijk overschot van den machinist H. de Eeer, gisteren naar het station te Haarlem
overgebracht. De stoet bij bet vertrek van het St. Elisabethsgasthuis.