DE WAERELD ROND.
TVeede Klad
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT.
Woensdag 1 Februari 1928
ui» ui» MjP*
Op het Begijnkot te Haarlem, naast de R.-K. Kerk, wor
den eenige oude huizen afgebroken, om vervangen te
worden door nieuwe woningen.
Het Oude Mannen- en Vrouwen-Gasthuis te Zand voort
zal, om zijn architectonische waarde, gerestaureerd wor
den. Men lette op het manneniiguurtje in den geveltop.
OFFICIEELE DANKBAARHEID.
Te Rome kan met uit een groot aantal
en auto huren mits men ervoor betaalt!
t- maar paard en rijtuig ziet men er toch
tok nog 'n enkelen keer. Zulk een „botti-
ella" zooals men deze- te Rome noemt
!- stond op een der laatste Zondagavon-
en op een plein in de wijk Trastevere.
ij wacbtte op klandizie. De koetsier slul-'
terde zacht. Hij had meer gedronken, dan
foor hem en voor de veiligheid van het
lerkeer goed was.
Dit bleek metterdaad spoedig. Want op
en gegeven oogenblik schrok het paard en
oor de koetsier het wist, lag hij languit
p het asphalt. Het op hol geslagen paard
ende op een menigte menschen toe voor
e nabije Ponte Garibaldi. Iedereen ging op
e vlucht, behalve een jongeman. Deze
'ierp zich vojr het razende dier. Met eigen
evensgevaar bracht hij het tot staan.
De arme koetsier bracht hem naar de
IConsolazione", het gronte hospitaal achter
et Kapitool. Den redder leidde men, om
et gebeurde op te helderen, naar het
ÏCommissariato", het potitie-bureau, waar
ij als belooning onmiddellijk werd gear-
fsteerd.
Het bleek namelijk dat hij onder fas-is-
sch „politietoezicht" stond en dat hij op
et oogenblik, dat het paard op hol sloeg
huis had moeten zijn, inplaats van op
traat op hol geslagen paarden tegen te
ouden en menschenlevens te redden!
Het bovenstaande kan men waarschijnlijk
een sterk geval noemen. Met de volgende
zaak heeft de Weensche politie het waar
schijnlijk echter nog van de fascistische
gewonnen.
Te Weenen hebben namelijk de vorige
week een groot aantal processen plaats
gehad, in verband staande met de Juli-
onlusten.
Men herinnert zich, dat in die maand de
Weensche socialistische bevolking in op
stand was geraakt, verontwaardigd over
een onrechtvaardig rechterlijk vonnis. Het
paleis van justitie werd door e enwoedende
menigte in brand gestoken Onder deze me
nigte bevond zich ook een nog jeugdig
koetsier, die met een groep brooddronken
kameraden het justi'.ie-paleis was binnen
gedrongen. In een der zijgangen van hel
paleis trof hij een politie-man aan, die zich
daar, bibberend van angst trachtte te ver
bergen. De koetsier begreep, dat het slecht
met den politieman zou afloopen, als de
kameraden hem ontdekten. Hij nam hem
zijn politioneel hoofddeksel ai en hielp hem
in een kantoorjas, die een klerk in de
haast van zijn vlucht blijkbaar had verge
ten. De koetsier wist den aldus vermom
den agent buiten het gebouw en naar zijn
woning te brengen. Daar deed de politie
man de kantoorjas uit, waarna hij den
kortsten weg opzocht naar huis.
Nu zou de een of ander zich misschien
afvragen, welke belooning de Weensche
politie zou hebben gegeven aan den man
die een lid van haar corps het leven redde.
De politie bleek inderdaad niet vergeet
achtig; want door haar toedoen verscheen
de koetsier dezer dagen voor de recht
bank, beklaagd van diefstal van een kan
toorjas!!
EEN BISSCHOP-MARTELAAR.
In zijne bisschoppelijke residentie Wino-
ma, stierf dezer dagen bisschop Patrick
Richard Heffron, die in het jaar 1915 door
een waanzinnigen priester in het gezicht
geschoten werd en sindsdien een waar mar
telaarsleven doormaakte. De wonde verer
gerde tot kanker, zoodat de bisschop het
vermeed in het openbaar te verschijnen en
de laatste dagen zijns leven zelfs weigerde
zijne vrienden te ontvangen. Het vorige jaar
kwam hij naar Baltimore, waar hij geduren
de tien maanden verbleef in het St. Josephs-
hospitaal, daar leefde hij in volle afzonde
ring met uitzondering van eenige oogen
blikken, die hij voor een wandeling in den
tuin gebruikte.
Vele bisschoppen en aartsbisschoppen,
die naar Washington kwamen om kerkelijke
aangelegenheden, hadden hun leidenden
confrater graag een bezoek gebracht, maar
hun werd medegedeeld, dat hij geen bezoe
ken wenschte te ontvangen. Zelfs aartsbis-
schop Curley en andere bisschoppen, die
I naar het hospitaal kwamen, verzochten bis
schop Heffron niet mede te deelen, dat zh
aanwezig waren, uit achting voor den hoo-
gen patiënt. De bisschop droeg dagelijks in
de hospitaalskapel het H. Misoffer op, zoo
lang als hij in staat was te gaan. Het bre
viergebed bad hij onder de grootste moei
lijkheden. Tijdens zijn verblijf in het hospi
taal bad hij wel duizend maal het rozenkrans
gebed. Eindelijk moesten de geneesheeren
patiënt verbieden de H. Mis te lezen
°f het brevier te bidden. Toen de kankei
zich zoo ver uitbreidde, dat het oog bedreigd
werd, moest dit door operatie verwijderd
worden. Voor deze operatie keerde de bis
schop naar Minesota terug. Zusters en ge
neesheeren werden gesticht door het geduld
en de overgeving van den patiënt en be
schouwden hem als een heilig man.
Bisschop Heffron was voor zijn benoeming
ïot opperherder van het diocees Winona
in Mei 1910 Rector van het priestersminarie
in St. Paul, Rector der kathedraal en pro
fessor aan het seminarie. Zijn aandenken
blijve boog in eere.
EEN VERKOOP MET HINDERNISSEN.
Op 18 December zou de inboedel van
n pastoor van St. Hilaire-St. Mesmin
(Zuid-Frankrijk) verkocht worden, om uit
e opbrengst de boete te btalen, die den
pastoor opgelegd was, omdat hij onbevoeg-
derwijze een processie gehouden had. Op
Zondag namiddag verscheen de aanklager
tn begeleiding van den burgemeester om den
verkoop te beginnen. Natuurlijk was het huis
ffsloten en de pastoor weigerde hardnek
kig te openen. Daarom werd naar een Iad-
c'er omgezien om door een venster binncr
kunnen dringen, maar dorpsbewoner:
iadden alle ladders in beslag genomen. De
burgemeester zag zich genoodzaakt uit bet
naastbij gelegen dorp de gendarmerie te on--
bieden om in het huis van den pastoor bin-
nen te dringen. Er werd een fiets naar bui-
ten gebracht en te koop geboden. De pas
toor protesteerde, zeggende, dat dit een
werktuig voor zijn arbeid was. Toch ging de
verkoop door, maar een parochiaan kocht
het karretje en gaf het den pastoor terug
Naderhand hielden de katholieken een pro
testvergadering en zonden een protestschrij-
ven aan den prefect van Orleans.
MILLIONNAIR VAN TWEE WEKEN.
De Italiaansche regeering heeft een of-
ficieele waarschuwing tot het volk geric.it
om zeer voorzichtig te zijn met berichten
over millioenen-erfenissen van onbekende
ooms en achterneven in Amerika. De aan
leiding hiertoe was de historie van een
straatarmen macaroni-venter, die korten
tijd geleden de beroemdste man van Na-
Deze Napolitaan, Becchioni, boorde eens
van een klanl dat hij van een tante in
Baltimore 285 milüoen Lire had geërfd
Amerikaansche tantes laten nooit minder
dan enkele millioenen na en dat het
officieele bericht van den notaris wel
spoedig zou komen. Becchioni gaf onmid-
dellijk zijn geheelen voorraad macaroni
aan den klant, stormde naar zijn slamcafé
en tracteerde er iedereen die er kwam.
Den volgenden dag was hij er weer, en hij
ging slechts naar huis om zijn vrouw te
halen, naar een der plaatsen in den om
trek te rijden en daar in een der duurste
restauraties een delicieus dinertje te be
stellen. Zoo ging het dagen achtereen, want
Becchioni kreeg plotseling vrienden bij tien
tallen, die hem graag crediet gaven. Wan
neer de millioentjes uit Amerika kwamen,
kregen zij het immers met 100 procent rente
terug.
Toen de macaroni-venter dat leventje en
kele weken had geleid, en zich niet meer
kon voorstellen dat hij vroeger slechts ma
caroni met macaroni at, kwam hij in een
restaurant tot de ontstellende ontdekking
dat daar een andere Becchioni zich te goed
deed aan de fijnste wijnen op crediet,
omdat hij ook honderd millioen uit Amerika
verwachtte. Deze Becchioni, een straatve
ger, meende dat hij even goed de Becchio
ni kon zijn als de macaroni-venter. Maar
dezelfde meening huldigden de vele Becchi-
ni s die in Napels en omstreeks wonen,
waar deze naam even veelvuldig schijnt
voor te komen als in Nederland die van
Jansen en in Engeland die van Smith .Alle
Becchioni's vonden vrienden en leveranciers
die hun Becchioni voor den toekomstigen
millionnair hielden. Het kwam zoover dat de
erfenis-candidaten zich vereenigden en be
loofden, als het geld eenmaal kwam, elkaar
levenslang te steunen. Intusschen leidden
ale Becchioni's een prinsen-leven, totdal
van den Italiaanschen consul in Washing
ton, de ontnuchterende mededeeling kwam
dat er van de erfenis niets waar was; het
moest een verzinsel zijn.
Het was inderdaad een verzinsel. In een
colportage-roman, die in Napels veel afne
mers had, was sprake van een erfenis van
285 millioen. De erfgenaam was zekere
Becchioni, een macaroni-venter in Napels.
Behalve de naam, was er meer overeenkom
stig tusschen den echten Becchioni en den
roman-held, zoodat voor velen de fantasti
sche roman werkelijkheid werd.
De mooie droom werd verstoord door den
brief van den Italiaanschen consul in Ame
rika. Becchioni staat nu weer achter zijn
macaroni-kar; hij heteft berekend dat hij,
in 5 jaar de schulden kan aflossen, welke
hij gedurende zijn millionnairs-leven van
enkele weken heeft gemaakt. Zijn naamge-
nooten zuchten onder denzelfden last.
Op de werf der firma Zuidam zijn twee grachtenvegen
voor de gemeente Haarlem gebouwd. Heden werd er een
proefvaart mede gehouden. Met het schepnet aan den
boeg wordt het vuil opgevischt.
Ontwerp van de nieuwe R--K. Kerk te Zandvoort.
Architect is de heer Pierre Cuypers.
Remming te Spaarndam, houtsnede van C. Visser (geboren te Spaarndam), van wien werken worden
geëxposeerd in de expositiezalen Ged. Oude Gracht 62.
De jaarlijksche race voor kranten-bezorgers met
een pak van 50 K.G. te Parijs. Zooals de foto
Iaat zien, was de vader van de winnares, mad.
Conrad, even verrukt over haar zege als zij zelf.
Een kijkje op den bouw van de nieuwe R.-K. Kerk te Zandvoort.
Een aanwinst voor Spaarndam: het Spaarne-dok der N.V.
Werf „Vooruit", speciaal voor het dokken van binnen-
vaart-schepen. Het dok meet 350 ton.
