Binnenlandsch Nieuws.
Rechtszaken.
Gemengd Nieuws,
Bij Scheren
NederlandAmerika per
telefoon.
De directeur der gasfabriek te
Soest ontslagen.
De steun der Nederlandsche
regeering aan de Keramische
industrie.
Minister van der Vegte naar
Utrecht.
Jhr. Mr. O. van Nispen tot
Sevenaer.
Het tydelijk voorzitterschap van
den Raad van State.
UIT ONZE OOST.
Een 23-jarige assistent door
Koelies gedood.
RADIO-NIEUWS.
Huizen op de korte golf.
Een 20-jarige jongeman, die in
koelen bloede een moord
pleegde.
De kinderrol in de Opera
Butterfly
Moord te Schrieversheide.
Het in 1863 gestrande Duitsche
fregat „Wilhelmsburg"?
Ten gevolge van den dikken,
mist.
Een legio klachten over de
electrische treinen.
Oe verduistering door den
Kerkvoogd der Ned
Herv. Gemeente te
Katwijk.
^egens opzetteljjken doodslag.
Hoe twee families een oude
veete vereffenden.
VERKEER EN POSTERIJEN.
Uitgestelde telegrdmmen.
KERKNIEUWS.
Pater Voogel S.J.
Interessante technische bijzonderheden.
200. per drie minuten.
De nieuwe telefonische verbinding
NederlandAmerika is thans tot stand
gekomen en het is ongetwijfeld interessant
de bijzonderheden te vernemen over de
wijze, waarep een trans-Atlantisch gesprek
tot stand komt.
De verbinding gaat per gewonen tele
foonkabel naar Londen en vandaar naar
Rugby. Aldaar wordt zij draadloos met de
Vereenigde Staten tot stand gebracht. Op
elke wi lekeurige plaats in ons land, waar
maar een telefoonverbinding is, kan men
elke willekeurige plaats in de Vereenigde
Staten of Cuba opbellen. Men vraagt het
gesprek gewoon aan de rijkstelefoon aan,
met opgave op welk tijdstip men het ge
sprek ongeveer wil hebben. Garandeeren
kan het telefoonkantoor dat uur niet, maar
in normale gevallen zal het ongeveer op
het vastgestelde moment komen. Maar
noodig is het niet, om lang vooraf' de
verbinding te vragen. Men kan rekenen,
dat men ongeveer drie kwartier later dan
men het aanvraagt het gesprek kan krijgen.
Van Engeland uit wordt een gesprek, dat
aangevraagd wordt met een willekeurige
plaats in de Vereenigde Staten, normaal
reeds binnen de 15 minuten tot stand ge
bracht. Voor een verbinding met Neder
land komt daar altijd weer een kwartier
bij. Men doet dus altijd beter, een gesprek
liefst 's morgens reeds aan te vragen, a's
men toch weet. dat men het noodig heeft.
De Engelsche telefonist in Rugby kon
digt altijd tijdig aan zijn Nederlandschen
co'lega aan, dat een gesprek op komst is-
Deze geeft de aankondiging door aan den
aanvrager, die een paar minuten later dan
reeds het gesprek verwachten kan. Op net
oogenblik, dat de Engelsche telefoniste het
woord richt tot den Nederlandschen aan
vrager, is de heele Nederlandsche^ tele-
foOnwereld uitgeschakeld en mag zij n;et
tusschenbeide komen.
In den Engelschen radio -uitzenddienst
zit één technisch ambtenaar, die meelui
stert. Men zal hem nooit hooren. ma«jr hij
is er. Hij hoort, wat voor stemmen hij uit
te zenden en te ontvangen hrijgt, zwakke
of sterke stemmen. En met de hand aan
een instrument kan hij de sterkte dier
stemmen onmiddellijk bij- afstemmen,
eneinde een zoo goed mogelijke overkomst
te bevorderen.
Het voeren van een radio-telefonisch
gesprek brengt op zichzelf eigenaardige
moeilijkheden, waarmede aanstaande aan
vragers wel te dege rekening mogen hou
den. De verbinding, welke radiotelefonisch
tot stand komt. vormt met één stroom,
waarin gewoon heen en weer gepraat kan
worden, maar wordt om beurten tot stand
gebracht Het hiaat tusschen de overbren
ging van het gesproken woord van Ame
rika naar Nederland en omgekeerd, vormt
maar een onderdeel van een seconde, maar
het is er. Wanneer de een spreekt, kan de
ander niet spreken, want het geluid wordt
nlaar naar één kant tegeli]k overgebracht.
De ander moet dus al tijd even wachten op.
een rustpunt in de woorden van zijn tegen,
^sprekex, een rustpunt, dat ook weer niet
grooter dan een seconde behoeft te wezen,
om zelf het woord te nemen.
Het eischt dus, aldus het „Hbld.", eenige
haining. gebaseerd op groote kalmte en
r,,-indachtig luisteren beiderzijds, om radio-
telefonisch met Amerika te spreken Het
eischt kennis van deze eigenaardigheden
der verbinding, bovendien gevoel voor het
juiste moment om tusschenbeide te ko
men, als dat noodig is. Telefoneert men
geregeld met vaste abonné's in Amerika,
dan kan men altijd van tevoren afspreken:
,,ik zal steeds eindigen met het woord stop
cn bedoel dan: wat hebt gii daarop te zeg
gen, wat is uw antwoord?" Het woo'd
stop kan ook, door den tegenspreker, on
het juiste moment (wanneer bijvoorbeeld
degeen, die aan het woord is, ademhaalt)
geplaatst worden, om aan te duiden, dat hij
nu even wat er tegen in willen zeggen.
De kosten beloopen ongeveer 200 per
drie minuten, zoo op het oog geen gering
bedrag. Maar als men het bedrag eens
vergelijkt met de te'egraafkosten en alle
factoren in rekening brengt, die 't verschil
tusschen het gesproken en het geseinde
woord beheerschen, dan valt een som van
f 200 nog mee. Tenminste wanneer het
gaat om gevallen, dat er werkelijk haast
bi> een bespreking is.
Een telegram naar New York kost 55
cent per woord. Proeven met radio-uitzen-
ding genomen, hebben uitgemaakt, dat per
r; dio 120 woorden per minuut rustig en
kalm kunnen worden uitgesproken, mee
gerekend de spelling van namen door het
oplezen Van voornamen, ter aanduiding van
letters. In drie minuten kunnen dus 360
woorden worden gewisseld m*t Amerika,
waarbij met het heen-cn-weer-spreken
rekening moet worden gehouden.
Deze 360 woorden zouden, per telegraaf
gewiseld 360 X 55 cent kosten, of 198,
dat is precies evenveel als een radiotele
fonisch gesprek van drie minuten. Wan
neer men dus zooveel woordeil heen en
weer denkt te moeten kabelen, dan kan
mer. evengoed en radiotelefonisch gesprek
aanvragen, dat stellig veel meer nut zal
opleveren, veel meer tijd zal uitsparen ook,
dan een telegrammen wisseling. De radio-
telefonische verbinding beeft vooral de tijd
winst vóór op de telegrammenwisseling. Zij
maakt wanneer getrainde telefonisten
het gesprek voeren, die vooral routine
krijgen op de nieuwe lijn ook misverstand
zoo goed als uitgesloten.
voortdurend wisselt, niet afdoende. Er zul
len toch, naar het oordeel der commissie,
ongetwijfeld bepaalde cijfers omtrent de
werkloosheid te Maastricht bestaan, met
verdeeling der werkloozen naar hun be
roepen; deze cijfers zag de commissie gaar
ne, voor zooveel de keramische en glas
industrie betreft overgelegd.
Verder zag de commissie de opgaven be
treffende de aantallen in de fabrieken ge
bezigde arbeiders gaarne alsnog aangevuld.
De gemeenteraad van Soest heeft besloten
den heer L. E. Visser, directeur der gasfa
briek aldaar, op zijn verzoek uit zijn functie
ontslag le verleenen. Nader zal worden on
derzocht, of dit ontslag eervol of oneer
vol verleend zal worden.
Verschenen is het eindverslag van de
Tweede Kamér over het wetsontwerp tot
tijdelijke verhooging van het invoerrecht
op huishoudelijk aardewerk, porselein en
glaswerk en op enkele soorten tegels.
De commissie van rapporteurs acht de
.mededeeling der regeering, dat het aantal
werkloozen in de Maastrichtsche industrie
niet onder bepaalde cijfers is te brengen,
omdat de afgevloeiden voor een deel tijde
lijk werk vinden in België en dit aantal
De minister van Waterstaat heeft zich
gisterennamiddag naar Utrecht begeven,
vergezeld van eenige Rijkswaterstaatsauto-
riteiten, ten einde zich plaatselijk op de
hoogte te stellen van den toestand van en
kele Rijkswegen en de verbeteringen te
bespreken, welke men voornemens is aan
die wegen aan te brengen.
Jhr. Mr. O. F. A. M. van Nispen tot Se
venaer, thans Nederlandsch gezant te Wee-
nen, die andermaal enkele dagen te Brus
sel doorbracht, is, naar de „Msb." meldt,
van Brussel naar Nederland vertrokken.
Naar gemeld wordt, zou Jhr. van Nispen
tot Svenaar op 20 Februari a-». als ge
zant van Nederland te Brussel naar de Bel
gische hoofdstad terugkeeren.
Tijdens de afwezigheid: van den vice-
president van den Raad van State, mr. dr.
W, F. van Leeuwen, die tot herstel van
gezondheid buitenslands vertoeft, treedt
als voorzitter van de voltallige vergaderin
gen van dit Staatscollege op de Staats
raad mr. J. I. Harte van Tecldenburg, oud
ste lid naar anciënniteit.
Als voorzitter van de afdceling voor de
geschillen van bestuur treedt op staats
raad mr. A. D. W. de Vries.
Aneta seint uit Medan:
Een dertigtal verwoede koelies, van de
onderneming Parna Bolon, van de Handels-
vcreeniging Amsterdam, wirep zich op den
23-jarigen assistent W. P. J Van VesSem.
en sloeg hem dood De oorzaak ligt zeer
vermoedelijk in een standje, dat door den
heer v V. aan de koelies werd gegeven.
Niet weinig stonden velen verwonderd,
toen zij uit de bladen de mededeeling ver
namen, dat Huizen binnen eenige weken op
korte golf ging zenden tot 's avonds half 6.
Niemand der oningewijden begreep daar
iets van, aldus „Insider" in de ,Msb."
Waarom nu plotseling de gólf van 1840
M. omgezet en waarom op 340.9?
Beide vragen worden hier in het kort
beantwoord.
Het was met veel moeite den N. D. O.
(Huizen) gelukt een lange golf van Genëve
te verkrijgen. De aether is in het laatste
•aar zóó bezet, dat er zoo goed als geen
plaats meer overbleef. Het werd 1840 M.,
een mooie, lange golf, als niet gebleken
was, dat on diezelfde golf een snelzender
werkte, welke dikwijls, vooral in sommig*
gedeelten van ons land, zeer hinderde, Dit
was echter in de laatste weken veel ver
beterd.
Maar er bestond nog een andere moei
lijkheid.
Door de welwillendheid van het hoofd
bestuur der P. en T. was aan den N. D. O.
toegestaan, des avonds, als Scheveningen-
Haven zweeg, haar golf te gebruiken van
1950 M. Maar overdag als Scheveningen-
Haven zelf op 1950 M. haar beurs- en zui-
velberichten uitzond, waren er bankiers
en buitenlieden, die zich niet de geringe
uitgave wilden opleggen, om hun weinig
selectieve toestellen te verbeteren en die
het 't hoofdbestuur van P. en T. voortdu
rend bleven lastig maken over stonntfeta,
welke zij van Huizen 1840 M, ondervonden.
Ten slotte bezweek men in Den Haag vpor
die klachten en kreag de N., D. O. het
bevel thuis overdag tot 5.35 te zwijgen, om
Scheveningen-Haven den aethet vrij te
geven.
Over dezen maatregel kan men verschil
lend oordeelen.
Het komt n.l. velen niet redelijk voor,
een modernen zender stop te laten zetten,
omdat feitelijk sommige luisteraar^ van
Scheveningen-Haven ontvangtoestellen be
zitten, die uit den zijn; teweer, omdat
door de proeven, die men genomen had,
alvorens Huizen toestemming te geven om
overdag op 1840 M. uit te zenden, bewezen
was, dat met een goed ontvangtoestel sto
ring was uitgesloten.
Hoe het ook zij. d,a.t N. D. O. stond plot
seling voor het feit. En nu meende W®"!
zoo spoedig mogelijk, ten gerieve van ae
luisteraars, te moeten overgaan tot het in
voeren van de korte golf. Deze werd te
Gcnève aangevraagd en, daar men haar
voorloopig slechts op den dag behoeft te
gebruiken ('s avonds bleef Scheveningen-
Haven Kaar lange golf afstaan) werd den
N. D. O. die van „Pétite PaHsienne" ge
geven (n.l. 340.9 M.), wijl dit station vóór
zes uur 's ayond® niet uitzendt, en haar
golflengte een zeer goede is.
Te eerder ging men hier nog toe over,
omdat het meer dan waarschijnlijk is. dat
hij het inwerking stellen der bepalingen van
Washington, de korte golf voor beide zen
ders, Hilversum en Huizen, verplichtend zal
worden.
Op 14, 15 en 16 "Februari zullen overdag
dus de gewone uitzendingen van Huizen op
1840 M. gestaakt worden en proeven wor
den genomen met de korte golf.
Wij willen hopen, dal die proeven tot
volkomen tevredenheid der luisteraars zul
len uitvallen en aldus de directie van den
N. D. O. Kaar moeiten en hooge kosten door
een dankbaar luisterend publiek moge t>®-
loond zien.
De beruchte misdaad ia deu avond van
27 Augustus te Capelle aa nden IJssel.
Onder groote belangstelling van de zijde
van het publiek, heeft gisteren de Rotter*
damscbe Rechtbank de zaak behnadeld
tegen den 20-jarigen inwoner van Capelle
aan den IJssel. die op den avond van
27 Augustus van het vorig jaar G. Dekker
zou hebben vermoord.
In de dagvaardig werd verdachte ten
laste gelegd, dat hij op dien bewusten
avond Dekker opzettelijk van het leven zou
hebben beroofd, althans, dat hij .z?°"
danig zou hebben mishandeld, dat Dekker
is overleden. Voorts wordt hem diefstal van
10.— tèn laste gelegd, althans verduiste
ring Van een bankbiljet van 10- DH bank
biljet zou verdachte n.L anders dan door
misdrijf onder zich hebben gehad, omdat hij
op het lijk. althans op het machtelooze
lichaam van Dekker in diens kleeding zou
hebben gevonden en het zich wederrechte
lijk zou hebben toegeëigend Ten slotte legt
de vertegenwoordiger van het O. M.# mr.
J H. Holstein, hem lijkverberging ten laste
Veertien getuigen cl décharche en 17 ge
tuigen a décharge waren gedagvaard
Begonnen werd met het hooren van den
verdachte, die buitengewoon zenuwachtig,
vaak stotterend dan weer op toonloos
radde wijze, de hem gestelde vragen be
antwoordde.
Uit het verhoor bleek het volgende:
Op Zaterdag 27 Aug is verdachte naar
Dekker toegegaan, om hem te spreken over
praatjes, welke Dekker over verdac.na had
rondgestrooid. Toen hij binnenkwam zat
Dekker aan tafel, Verdachte is tegen
over hem gaan zitten en zij hebben
over allerlei gesproken. Verdachte ontkent
geld te leen gevraagd te hebben, hoewel hij
dat vroeger voor den rechter-commissaris
heelt verklaard.
Volgens verdachte was Dekker tijdens de
gesprekken handtastelijk geworden en °?ar"
over was tusschen hen twist gerezen- Dek
ker was opgesprongen en had zich toen
op den verdachte geworpen. erdachte
stompte hem daarop tegen den buik, waar
op Dekker achterover viel en m een hoek
van de kamer bleef liggen. Even later zou
Dekker beklaagde weer hebben aangeval
len; hij had toen verdachte's das te pakken
gekregen en stijf aangetrokken.
„Dekker laat me los," had verdachte
toeir geroepen, maar Dekker had aarop
geantwoord: „Dat zal je duur te staan
komen."
Toen heeft verdachte zich weten los te
rukken en hij gaf Dekker stompen op den
linker- en den rechterwang. Beiden zijn
daarop gevallen en Dekker lag onder. Ver
dachte lag met de palm van zijn hand op
Dekker's keel en na een poosje zag hij,
dat Dekker blauw werd en dat ®r rood
schuim op zijn mond kwam Daarna zou
Dekker nog hebben getracht verdachte te
trappen en daarom is verdachte hem vast
blijven houden. Opeens was Dekker slap
geworden en beklaagde liet hem tozn los.
Ik schrok zoo," vertelde verdachte ver
der, „want ik dacht, dat ik hem gedood
had. Ik heb hem toen wat verlegd, °?Y*at
men hem misschien van buiten zou hebben
kunnen zien liggen- Uit zijn broekzak heb
ik toen een Lipssleutel genomen en uit zijn
vestjeszak een bankbiljet van f 10 dat
daaruit hing Daarna ben ik naar huis ge
gaan. Daar heb ik wat bloedvlekken, welke
op mijn pak zaten weggemaakt. Een vriend
heeft mijn dasje, dat erg stijf zat, voor mij
losgemaakt. Na eerst bij den barbier ge
weest te zijn ben ik naar het dorp gegaan
om te zingen. Ik had mij laten zien, dus
wilde ik niet wegblijven, rpaar veel heb ik
niet gezongen. Om 10 uur was de zang
ongeveer afgeloopen en 'oen ben ik met de
bus naar Kralingsche veer gegaan, waar ik
in een café wat heb gedronken om daarna
tegen 12 uur naar het huis van Dekker terug
te gaan, om te zien of deze werkelijk dood
was."
Verdachte vond in het huis van Dekkef
zijn slachtoffer op den rug liggen met open
oogen. Verdachte heft toen het huisraad,
dat bij de twist was omgevallen, weer
overeind gezet. Het lijk heeft hij naar bui
ten gebracht, bij droeg het tegen den dijk
op. Daar hoorde beklaagde menscben aan
komen, die later bekende jongens bleken
te zijn. Volgens de verklaringen van ver
dachte hebben de jongens de vlucht ge
nomen, toen ZÖ zagen wat verdachte bij
zich had.
Toen de jongens weg waren, heeft ver
dacht* het lijk opgenomen en in het water
geworpen. Nadat hij zich van het lijk ont
daan had. is hij thuis naar bed gegaan. He'
geld heeft hij in zijn zak gehouden-
Hij is Zondagnacht gearresteerd. Er zijn
tóen 25 24 in zijn zak gevonden en
daarbij was het briefje van 10 van Dek
ker. Verdachte ontkende, dat hij al het geld
bij Dekker zou hebben weggehaald.
Na bet getuigenverhoor nam de officier
van Justitie mr. J. G. Holsteyn requisitoir.
Spr, gaat de feiten nog eens na, zooals
deze zich hebben afgespeeld. Verdachte s
grootste vrees was dat zijn moeder te we
ten zou komen dat hij schuld aan Dekker
had. Het is met Dekker tot een woorden
wisseling gekomen. Voor den R.-C, heef
verdachte verklaard dat Dekker hem daarna
bij zijn vest heeft gepaki. Ter zitting vei*
klaart hij dat Dekker hem hééft aangeval
len- Verdachte heeft zijn eerste verklaring
dps aangedikt.
Spr. gaat de feiten verder na. Verdachte
geeft Dekker een slag in de maag, zoodat
deze tegen den grond slaat. Hij wacht tot
zijn slachtoffer opstaat en geeft hem dan een
paar geweldige slagen. Daarna grijpt hij
Dekker bij de keel. Dekker smeekt hem los
te laten en zegt: „Ik zal 't je vergoeden."
Verdachte sto.ort er zich niet aan, maar blijft
doorknijpen, hoewel hij weet dat zijn slacht
offer reeds absoluut machteloos is. Eerst
als Dekker slap neerhangt, laat hij los. Hij
luistert aan het hart van zijn slachtoffer om
te constateeren dat alle leven geweken is.
Daarna berooft hij het lijk en verlegt het
naar een plaats waar het van buiten af niet
gezien kan worden. Dit alles wijst er op, dat
verdachte niet in een vlaag van woede han
delde.
Uit de verklaringen van allé deskundige"
meent spr. te kunnen afleiden, dat de dood
is véroorzaakt door worging. Een andere
doodsoorzaak is wel mogelijk, maar niets
wijst daarop. Spr. meent ook dat verdachte
de bedoeling heeft gehad om te dooden.
Verdacht* was zich zeer goed van zii"
kracht bewust en uit zijn handelwüze blijk'
wel zijn opzet om Dekker te dooden. Ook
uit zijn gedrag na de misdaad kan men dit
afleiden. Zijn optreden is in alle opzichten
kalm geweest
Spr. geloofde niet dat het waar is wat
verdachte vertelt, n.l. dat hij na de worste
ling, de meubels weer op hun plaats heeft
gez*t. Spr. meent dat van een worsteling
geen sprake is geweest. Verdachte heeft
vroeger ook nooit iets verteld van het fn
orde brengen van de kamer.
1 Spr. verwierp bet verweer van nootlweer
met klem, omdat er geen sprake is van een
feitelijke aanranding. -
Ook is spr. er van overtuigd, dat verdach
te niet in woede gehandeld heeft.
Spr. ging daarna de ware motieven na.
Vast staat dat Dekker geld uitleende. Nu
waren er toen ter tijde enkele feesten op
komst en verdachte had geld noodig. Spr.
vond het niet onaannemelijk dat verdachte
naar Dekker is toegegaan met het doel om
nog meer te leenen, dat Dekker dit gewei
gerd heeft en dat verdachte zich toen aan
Dekker heeft vergrepen. Spr. wees nog op
verdachte's uitlatingen tegenover Roos en
Terlouw en zijn uiterst kalm gedrag op den
Zondag na de misdaad.
Resumeerend vroeg spr. daarna verdach
te's schuldigverklaring aan doodslag, dief
stal cn lijkverberging.
Wat de straf aangaat, ging spr. eerst het
rapport der psychiaters na. Dit rapport
komt tot de conclusie dat verdachte slechts
in zeer geringe mate verminderd toereke-
nisstraf van 18 jaar.
„verwilderd," dat door een der psychiaters
is gebruikt, lijks spr. zeer goed gekozen.
Verdachte deinst voor niets terug. Spr. be
schouwt verdachte dan ook als een zeer ge
vaarlijk mensch. Wel heeft het slachtoffer
verkeerde dingen gedaan, wat is komen vast
te staan uit de verklaringen van enkele ge
tuigen, maar dit doet volgens spr. weinig
aan de zaak af.
Spr. requireerde tenslotte een gevange
nisstra van 18 jaar.
De verdediger, mr. Karse Zegel vroeg
vrijspraak van de beide eerste ten laste ge
legde feiten. Subsidiair riep spr. de clemen
tie van de rechtbank in.
De lijkberging is natuurlijk bewezen en
hiervoor zal een veroordeeling moeten vol
gen. Ook voor dit geval pleitte spr. clemen
tie.
In de Opera „Butterfly" komt een scene
voor, waarin een kind, een meisje, op het
tooneel verschijnt en aldaar eenigen tijd in
slapende houding op een kussen moet lig
gen. De N. V. „Italiaansche Opera" heelt in
het vorig jaar deze opera een aantal keeren
in gebouw Carré te Amsterdam opgevoerd
en gebleken is, dat voor genoemde rol
steeds een kind beneden den 14-jarigen
leeftijd gebruikt werd. De politie maakte
van deze overtreding der wet op den Kin
derarbeid proces-verbaal op en thans dien
de een dezer zaken voor het Kantongerecht
te Amsterdam.
Bij het verhoor van den als verdachte ge-
dagvaarden persoon, die voor de voorstel
ling der opera de verantwoording droeg,
bleek, dat het kind in kwestie, volgens in
lichtingen van de moeder, in het jaar 1919
geboren werd. Het heette Lino Ricci en
behoefde zich slechts te laten omhelzen en
kussen hetgeen niet direct vermoeienden
arbeid genoemd mag worden.
Nadat de politie-inspecteurs hun proces
verbaal hadden toegelicht werden nog ge
hoord een Italiaansche en een Japansche
jongedame, die beiden als zangeres in „But
terfly" waren opgetreden. Zij verk'aarden
via een tolk, dat het in alle landen van
Europa en ook daarbuiten gebruikelijk is,
dat een jeugdig kind in deze opera de be
wuste rol vervu'.t. Nederland was het eenige
land geweest, waar te dien aanzien moei
lijkheden waren gerezen. Zij taaakten er be
paald bezwaar tegen met een pop op te tre
den. Dit zouden ze gewoonweg „vertikken",
aldus was hun bescheid, uit het Italiaansch
vertaald!
De ambtenaar van het O. M. wees er op,
dat de wet het onderhavige optreden van
kinderen nu eenmaal verbiedt, hetgeen trou
wens reeds door den Hoogen Raad is uit-
ftpniaakt. Spr. vorderde derha've bekrachti-
ging van het reeds gewezen vonnis, 10,
boete.
De verdediger, Mr. van Gigh, wenschte
een principieele uitspraak en beriep zich
voorts op art. 31 der Arbeidswet, 6e lid,
waarbij de overtreding, in het eerste lid be
doeld, onder bepaalde omstandigheden als
gerechtvaardigd kan worden beschouwd.
Het gaat er dus maar om of het een kwestie
van algemeen belang is, dat deze opera in
ons land wordt opgevoerd. Daarbij komt,
dat het practisch niet mogelijk is, een kind
boven 14 jaar voor deze rol te bezigen, ter
wijl de artisten verklaren het zelf
door het gebruik van een pop inplaats van
een kind, de artistieke waarde der opera
vermindert
Na re- en dupliek tusschen O. M. en ver
dediger, bepaalde de Kantonrechter de uit
spraak over acht dagen.
De dader tot 10 jaar gevangenisstraf
veroordeeld.
Gisteren heeft de Maastrichtsche recht-
ijk ^®n jarigen mijnwerker K. de V.
£®P te Sneek, die op 28 Augustus j.l. den
mijnwerker R te Schrieversheide (Heerlen),
®®t wiens dochter hij wilde trouwen wat
niet wenschte met een browning neer
schoot wegens opzettelijken doodslag ver
oordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf.
He rechtbank nam niet aan. dat verd. met
vo°rbedachten rade gehandeld had.
Het O. M. dat levenslang had geëischt
wegens moord teekende direct appèl aan
zoodat de zaak eerlang in hooger beroep
behandeld zal worden.
Een wrak gestrand op Terschelling.
Op het Oosterend van Terschelling bij
paal 23 is een groot wrak aangespoeld. Het
heeft een lengte van 50 en een breedte van
15 nieter. Men vermoedt naar de „Tel.'
meldt, dat het afkomstig is van het ter
plaatse in 1853 gestrande Duitsche fregat
„Wilhelmsburg".
Dit schip vertrok op 2 December 1863
van Hamburg met bestemming voor Amerika
onder commando van kapitein Kross. Buiten
de bemanning bevonden zich niet minder
dan 385 landverhuizers aan boord. Het was
een goed en sterk schip, met een kundige
bemanning. Den dag na het vertrek stak
plotseling uit het N.W, een hevige orkaan
op, ten gevolge waarvan alle zeilen stuk
sloegen. Vrijwel stuurloos vloog het schip
over de woedende zee de gevaarlijke Ter.
schellingerbanken tegemoet. Kapitein Kross
deed al het tnogel.ke om uit den lagen wal
te blijven, maar kon het tegen den vliegen
den storm niet bolwerken. Om 10 uur in den
avond stootte het schip op de banken van
het Born Rif. Geweldige golven sloegen over
en binnen een minuut zoo verhaalde ons
een ooggetuige was alles op het dek kort
en klein geslagen Heel Terschelling was op
de been en sloeg met angst het schouwspel
gade, doch hulp kon niet geboden worden.
De kapitein, die voor een paniek onder zijn
passagiers meest jonge menschen
vreesde, liet in uitersten nood alle gangen
sluiten, zoodat de passagiers waren opge
sloten cn met geen mogelijkheid aan dek
konden komen. Nog was de gezagvoerder
bezig met zijn mannen maatregelen te tref
fen, toen plotseling met een stortzee het
geheele schip over de eerste bank heen
sloeg.
De branding woedde daar met ongekende
hevigheid en in enkele minuten was het
fraaie zeilschip een ellendig wrak. Inmiddels
had de gezagvoerder de reddingboot in ge
reedheid gebracht en zich aan de golven
toevertrouwd. Nog geen 25 meter van het
schip sloeg de boot die overvol was, ech
ter om en alle inzittenden vonden den dood
in de golven. Maar een ander deel van de
bemanning was aan boord gebleven en on
der hen de scheepstimmerman, die dronken
was en in de statiehut, welke geheel vrij op
het achterdek stond, lag te slapen. De aan
boord gebleven mannen een vier of vijf.
tal in totaal waagden de een na den
ander, daar zij wel inzagen dat aan boord
blijven een wissen dood beteekende, den
sprong en trachtten met een stuk hout, of
een ton bet strand te bereiken. En waarlijk,
een 3-tal slaagde daarin. Doornat en ver
kleumd vonden zij op het strand een hut.
Wie schetst hun verbazing toen zij de com
plete hut herkenden, welke op het achter
dek van de „Wilhelmsburg" had gestaan en
de dronken timmerman, ontnuchterd nu, hun
de deur open deed.
De 385 passagiers, die in Amerika hun i*e-
lulc zouden gaan beproeven, vonden allen
een afschuwelijken dood. Den volgenden
morgen was 't strand bedekt met ruim vier
honderd lijken. Niemand die de stranding
meemaakte, zal den verschrikkelijken aan
blik ooit kunnen vergeten.
Te Slicdrecht had gisteren ten gevolge
van den dikken mist een ernstige aanvaring
plaats tusschen de Salonraderstoomboot
„W. F. Leeman" van de reederij Fop Smit
en Co. te Rotterdam, en de goederenboot
„Koningin Wilhelmina". Van de „Leeman"
werd de steven ingedrukt, terwijl ook de
„Koningin Wilhelmina" belangrijke schade
opliep.
Een faar gevangenisstraf geëischt.
Ue rechtbank te 's-Gravenhage heeft be
snoeid de zaak van een 37-jarigen koop-
®*n uii Katwijk a. d. Rijn, ter zake van ver
duistering, gepleegd in zijn functie van kerk-
vooëd-penningmeester van de Ned. Her
vormde Gemeente aldaar.
J_®n laste was gelegd verduistering van
2500 en van 27 obligaties ten name van
"e gemeente Katwijk.
herdachte bekende volledig,
straf' e'sck'® ®en i«ar gevangenis-
Verdachte's raadsman mr. Mobach, vroeg
vo®zivaardelijke veroordeeling.
Uitspraak 14 Febr. a.s.
Veroordeeld tot 7 jaar gevangenisstraf.
,.Ue landbouwer L. M. te Douvergenhout
°P 29 Juli j.l. zijn broer A na een he
vige woordenwisseling met een jachtgeweer
noodschoot; is dcor de Maastrichtsche
r®chtbank; wegens opzettelijken doodslag
veroordeeld tot 7 jaren gevangenisstraf.
Het antwoord der spoorwegdirectie.
De in dienst stelling der electrische trei
nen op de lijn AmsterdamRotterdam en
HaarlemLeiden, heeft reeds heel wat stof
doen opwaaien in den vorm van klachten
eenerzijds en bewondering anderzijds voor
het nieuwe vervoermiddel. Teekenend is de
wijze, waarop thans een forens in het
„Hbld." zijn gemoed lucht over deze kwes
tie. Hij doet het als volgt:
Kent ge eén volgzamer, makker wezen
dan een Nederlandsche treinreiziger? Als
een machinist zich plotseling om welke duis
tere reden ook genoodzaakt ziet om een
trein die met een gezellig angetje liep te
doen stoppen en u, reizigers, in de gelegen
heid stelt een kwartiertje van de landelijke
rust te genieten, als de stationschef, alwer
der om een voor u volkomen onverklaar
bare reden, hardnekkig weigert uw trein te
laten vertrekken, als het slechte gaslicht in
een stoomtrein of het irriteerende beven
van een stokouden wagen u het lezen ver
hinderen, als zoo vele andere ongerieven u
het reizen veronaangenamen, dan draagt u
dat met gelatenheid. Gij maakt zelfs geen
opmerking tot uw medereizigers, vrajgt
geen opheldering aan den conducteur. Ge
zwijgt en lijdt.
Maar soms wordt dat lijden wel eens on
dragelijk. En dat is als ge veroordeeld zijt
om dagelijks met den electrische te reizen.
Het is inderdaad bedroevend te ervaren,
dat blijkbaar alles wat met dit nieuwe ver
voermiddel verband houdt zoo slecht is
voorbereid en doordacht, dat de reizigers
aan vele beproevingen worden blootgesteld.
Dat het gekozen wagon-type een mis
greep is geweest, mag nu wel als vaststaand
worden aangenomen. De vele klachten die
hierover reeds zijn Vernomen leggen hiervan
getuigenis af. De onmogelijk smalle deurtjes
verhinderen een vlug in- en uitstappen.
Waarom geen waggon met een breede ope
ning in het midden met schuifdeuren, die
voor het uitstappen kunnen dienen en voor-
en achter kleinere ingangen voor instappen
De gang van de wagens het is ook
reeds meermalen betoogd deugt met. Zij
slingeren eenvoudig over den weg, stooten
en beuken tegen de rails, de veeren^ zakken
meermalen door, waarbij een hinderlijk
dreunen ontstaat. Men is gewoon dergelijke
opmerkingen in het geheel niet of met ge
ruststellende verklaringen van deskundigen
te beantwoorden. Maar de deskundigen heb
ben al zoo veel flaters gemaakt. Het zou
niet ongewcnscfit zijn als men ook eens naar
een stem uit het publiek luisterde. Het is te
vreezen, dat als men voortgaat dit materiaal
te gebruiken, er nog meer ernstige ongeluk
ken zullen gebeuren. Men heeft la deze wa
gens niet het gevoel veilig te reizen.
Herhaaldelijk is er iets aan het materiaal
defect. Nog eenige weken geleden reed een
electrische trein, die om 17.45 uit Amster-
dam moest vertrekken uit de rails, kort
daarna had een trein, die op denzelfden tijd
vertrok een vol uur noodig om Haarlem te
hereiken. Het z.g. snelle rijden is een fictie.
Er gaat geen dag voorbij of er vertrekken
treinen over tijd. Onderweg verminderen zij
dikwijls hun vaart, rijden eenige minuten
langzaam of sloppen heclcmaal.
Maar nu men eenmaal met deze wagens
i opgeschept zit is daar misschien niets aan
te doen.
Waar echter wel iet aan te doer, is: de
oververhitting, de slechte ventilatie. W aar-
om wordt er toch van de herhaalde klach
ten van passagiers over de walgelijke hitte
in de treinen hoegenaamd geen notitie ge
nomen? Zijn zij een quantité negligeable?
Treedt men een trein binnen dan is deze als
regel tot een broeihitte van minstens 80 gr.
verhit.
Maar niettemin staat de verwarming vol
open en golft de warmte uit de toestellen.
Waartoe dient dat?! Er dienen thermome
ters te komen. De hoofdconducteur dient
verantwoordelijk te zijn voor de verwar
ming. Men stelt de reizigers noodeloos bloot
aan"ziekte. Ventilatie is er hoegenaamd niet.
De raampjes staan gewoonlijk naar de ver
keerden kant open of zij zijn heelemaal
dicht. Controle is er niet. Staan zij open
dan is de tocht ondragelijk.
Onze klachtenreeks is nog niet afgeloo
pen: de plaatsen zijn te nauw in de 3e
klasse. En waarom moeten wij forensen, in
onze avondtreinen nog steeds zoo dikwijls
slaan wegens plaatsgebrek?
Ten slotte nog dit: De trein is een open
baar vervoermiddel, dient voor een ieder
open te staan. Maar moet dit ook noodzake
lijk insluiten, dat personen in uiterst be
schonken toestand worden toegelaten, waar
bij zulke individuen dikwijls de meest lie
derlijke taal uitslaan? Dat is toch meer dan
ergerlijk. Hebben de spoorwegen dan niet
hun eigen inspecteurs om daarover rapport
uit te brengen? Die moeten dan maar eens
Zondagsavonds komeïT zien. Of worden zulke
zulke rapporten voor kennisgeving aange
nomen!
Ik heb mijn hart gelucht. Het zijn woor
den van een leek. Maar zij kunnen daarom
toch welwillend worden aangehoord. Zelfs
door de deskundigen van de Nederlandsche
Spoorwegen.
En wat heeft nu de directie der spoorwe
gen hierover op te merken?
Over het rijtuig-type in de electrische g
treinen blijken de smaken te verschillen. Uit
de belangrijke toeneming van het reizigers
verkeer op de electrisch bediende lijnen en
uit het feit, dat waar ook nog stoom
treinen loopen bij voorkeur van de elec
trische treinen gebruik gemaakt wordt,
volgt, dat gelukkig lang niet iedereen over
deze zaak zoo ongunstig oordeelt, als de
schrijver van dit stuk meent te moeten doen.
Ook omtrent den gang der rijtuigen worden
van het publiek andere geluiden gehoord,
dan hij doet hooren.
De door hem bedoelde onregelmatigheden
hebben met de electrische inrichting niets
te maken. Verkeerde wisselstanden e.d. heb
ben bij stoomtractie dezelfde uitwerking.
De inrichtingen voor de verwarming en
ventilatie zijn voldoende. Bij oordeelkundig
gebruik waarop het treinpersoneel heeft
toe te zien kan hierover niet geklaagd
worden. Maar ook hier is het niet mogelijk
het iedereen naar den zin te maken!
De klacht over te nauwe zitplaatsen in de
3e klasse is ongegrond. Wat de drukte in
sommige forensentreinen aangaat, zij opge
merkt, dat thans reeds door bijbestelling
van materieel zooveel mogelijk aan het be
zwaar tegemoet gekomen wordt. Wanneer
de bestelde nieuwe rijtuigen in c :nst ge
steld worden, zal hierin naar vertrouwd
mag worden afdoende voorzien zijn.
Beschonken personen mogen ook in de
electrische treinen niet worden toegelaten,.
De controle hierop is echter niet mogelijk,
wanneer de keifteekenen en het hinderlijk
gedrag eerst gedurende den rit wat in
den regel het geval zal zijn blijken. Het
personeel heeft de instructie om streng er
legen te waken, dat den reizigers in dit op
zicht overlast aangedaan-wordt. De inspec
teurs zien hierop toe, maar deze kunnen
zelf niet alom tegenwoordig zijn.
Dezer dagen is te Rotterdam in de Hoog
landstraat een bloedig burengevecht ge
leverd. Reeds geruimen tijd leefden de fa-
mi ie M, en de familie K. op gespannen
voet. K. weet het n.l. aan M„ dat hij zijn
betrekking als beipalenrijder was kwijtge
raakt. Zaterdagavond wilde men. zoo meldt
de „Tel.", het nu maar eens uitvechten.
Dies trokken pa, dochter, zoon en schoon
zoon der K.'s naar de woning van de niets
kwaads vermoedende famiiie M., warr man
en vrouw slechts thuis waren. Na de ge
bruikelijke scheldwoorden als inleiding,
raakte men al spoedig slaags. De over
macht van vier tegen twee was echter te
groot en het duurde dan ook niet lang, of
mevrouw M. werd door een fikschen vuist
slag van K. buiten gevecht gesteld. Zij
moest zich in den politiepost aan fle Vlek-
straat laten verbinden. Intusschen werd
het gevecht binnenskamers voortgezet. De
dochter van K. toonde zich een ware
Kenau en met een stuk fietsstuur sloeg
zij den ouden M. een gat in hel hoofd,
zoodat deze zich naar hel ziekenhuis aan
den Bergweg moest begeven, om daar ver
bonden te worden. De K.'s waren dus al
leen op het terrein Daar de zcon en de
schoonzoon ook bet hunne wilden bijdra
gen, wisten zij niets beters te doen, dan de
huisdeur van de familie M. tot brandhout
te trappen. De politie heeft daarna aan de
ruzie een eind gemaakt De overwinnaars
werden naar het bureau aan den Bergsingel
overgebracht, waar proces-verbaal tegen
hen is opgemaakt, wegens mishandeling en
vernieling.
De directeur-generaal der posterijen en
telegrafie maakt bekend, dat, met ingang
van 1 Februari 1928, de in Nederland aange
boden uitgestelde telegrammen met de
aanwijzing L. C. O., behalve in het Neder
landsch, ook gesteld kunnen worden in het
Duitsch of in het Engelsch.
De Weleerw. pater Voogel S.J. is in het
ziekenhuis te Groningen voorzien van de
laatste H.H. Sacramenten.
Pater Voogel maakte destijds als missio
naris onder de generaals van der Ham en
Vetter de Lombok-expeditie mede en werd
daarbij, zooals men zich herinneren zal, met
een aantal soldaten opgesloten in een mis-
sigit.
géén pijn en naschrijnen of stukgaan
der huid, indien men voor het inzee-
pen de baardoppervlakte inwrijftmet
Doos 30, Tube 80 ct.
