NIGHTCAP
ONDER ROOD SCHRIKBEWIND
Voornaamste Nieuws
MAANDAG 27 FEBRUARI 1928
f50-
DE NIEUWE RADIO-
WET
M Handelsblad en radio
ZIJN GODSDIENST EN SOCIALISME DAN
TOCH VEREENIGBAAR
Een misleidende brochure van het Partijbestuur
der S. D. A. P.
Besluit
DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN
EEN EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 16792
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL.
Door gasverstikking om
het leven gekomen
Een vischbakkerij uitgebrand
T entoonstelling
Met een reddingsboot over
den Atlantischen Oceaan
HET VERTREK VAN DE
„SCHUTTEVAER"
Ernstig ongeval
Notariaat
Ir. L. J. M. Feber blijft in
Holland
Een Politiemuseum te
Amsterdam
De Engelscba Koning feliciteert
"tinkler
De 25e officieele bedevaart
naar Lourdes
Een ernstig vliegtuigongeluk
nabij Lyon.
J. J. WEBER ZOON
Telegrafisch Weerbericht.
Z O.GEN EVER
OtU&lHi&Ax
Oud-Hollandsche schilderkunst
te Rome
De Ned. Maatschappij tot
bevordering van de
geneeskunde
BUREAUX: NASSAULAAN49
Telefoon No. 13866 (drie lijnen)
Postrekening No. 5970.
ABONNEMENTEN: root Haarlem en
Agentschappen: per week 25 et.; per
kwartaal f 3.25; per post, per kwartaal
1 3.58 bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEN 35 ct. p. regel
VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN.
TIES, 14 regels 60 ct. p. plaatsing:
elke regel meer 15 ct., bij vooruitbet.
Bij contract belangrijke korting.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
tusscbcn den tekst 60 ct. per regeL
Alle abonné's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden f Ortfifl M Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7C|| bij een ongeval met f OCfl bij verlies vai
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen uil U U." verlies van beide armen, beide beenen of beide ocgen; I «U. docdelij ken afloop; uJU," een voet of
van een hand, f 125.- bij verlies van een
een oog duim of wijsvinger;
bij 'n breuk van fin
been of arm;l^U."
bij verlies v. een
andere vinger.
Voor den minister van Waterstaat is de
behandeling van de nieuwe radio-wet in de
Tweede Kamer geen gelukkige geweest. De
wet is er weliswaar gekomen, maar geheel
anders dan minister Van der Vegte zich die
had voorgesteld; talrijke amendementen,
waaronder verschillende der rechter zijde,
hebben daarvoor gezorgd.
Het was blijkbaar ook noodig ingrijpende
Wijzigingen aan te brengen, want het ont
werp, zooals het ter tafel kwam. was wel
een min of meer zonderling product.
Vooropgesteld moet intusschen worden,
dat de wettelijke regeling van den radio-
omroep een moeilijk probleem van de laat
ste jaren is geworden.
Hebben andere landen dit reeds onder
vonden, voor Nederland geldt dit ongetwij
feld nog in veel sterker mate, omdat hier
een strijd In den aether gevoerd wordt, een
strijd tusschen de eonfessioneele en de neu
trale groepen, ernstiger dan in welk land
ook. In dat opzicht neemt Nederland een
geheel bijzondere positie in.
Geen wonder dan ook, dat de aangekon
digde nieuwe radio-wet met meer dan ge
wone belangstelling werd ontvangen en het
bleek al ras, dat het ontwerp, zooals het
aangeboden werd, feitelijk nietszeggend zou
zijn en waar dat al zou zijn, het dan min
stens ongewenschte toestanden zou schep
pen, die slechts bij krachtige argumentatie
in de Kamer zouden kunnen worden recht
gezet. De Telegraaf- en telefoonwet was al
lang niet meer toereikend genoeg om ook
alle problemen, welke de radio-omroep in
Nederland zou scheppen, te beheerschen,
waarom een aanvulling diende gemaakt te
worden. Niets anders dan dat beoogde de
nieuwe radio-wet ook te zijn.
Nu had verwacht mogen worden, dat
deze aanvulling er eene zou zijn, die de
richtlijnen van de radio-regeling eens dui
delijk zoo stipuleeren. Het heeft echter in
deze teleurgesteld, wat niet anders dan be
treurd kan worden.
De minister wilde eigenlijk de oplossing
van elke actueele kwestie aan zijn macht
en aan die van den directeur-generaal der
Posterijen houden, m.a.w. alles waarin de
nieuwe wet niet zou voorzien, zou dan bij
Koninklijke beslissing geregeld kunnen wor
den en de gevallen, waarin de nieuwe wet
niet zou voorzien, bleken er nog ai veel
te zijn, immers het ontwerp was niets an
ders dan een omhulsel, een vorm, die op
alle punten ruimte liet voor uitvaardiging
van Koninklijke beslissingen.
Wat ten eenenmale ongewenscht Is, om
dat een dergelijke oplossing van zoovele
brandende kwesties in den Hollandschen
aether niet kan geschieden bij Koninklijke
boodschap. Een radio-raad zou de minister
willen instellen, zoo vermeldde het wets
ontwerp, een raad. die echter zooals de mi
nister zich die voorstelde, feitelijk niet te
verwezenlijken zou zijn.
Amendementen hebben er bij de behan
deling van het ontwerp in de Tweede Ka
mer wijziging ingebracht, een wijziging, die
thans de rechten van iederen radio-groep
kan waarborgen.
Immers, er zal een radio-raad komen, die
bij de gewichtige kwesties het mede beslis
singsrecht heeft. Want de minister zal nu
verplicht zijn, voordat hij iemand, of een
of andere groep recht tot uitzending ver
leent, den radio-raad te hooren. Ook uit
eigen beweging zal deze raad den minister
van advies en voorlichting kunnen dienen
op alle punten, waar de raad dit ge-
Wenscht acht.
Geeft deze positie van den raad hem een
grooten invloed op de ontwikkeling en rege
ling van den toekomstigen omroep, de sa
menstelling van zijn ledental, dat door de
Kamer benoemd zal worden, waarborgt ook
voor de rechtsche groepen, het recht, het
welk zij opeischen.
Immers, minstens negen leden en een
secretaris zullen dien raad vormen en de
Kamer zal ongetwijfeld diegenen kiezen, in
wier handen de radio-omroep veilig is. Zijn
taak zal niet gemakkelijk zijn, de belangen
van de groepen staan soms lijnrecht te
genover elkaar en zooals wij zeiden, de
strfjd. die in den Nederlandschen aether ge
streden wordt, is een felle. Het is ook in dit
verband wei wat verwonderlijk, dat de mi
nister van Waterstaat zich nog een nationa-
len omroep droomt in dien geest, dat na
tionaal hier feitelijk één wordt met neu
traal, d.w.z. met weglating van alles wat op
godsdienst betrekking heeft.
Dat de Katholieken, zoowel als de Chris
telijke groepen daaraan nooit zullen mede
werken, staat als een paal boven water; ook
dat weet de minister.
En toch bij de besprekingen in de Tweede
Kamer heeft minister Van der Vegte zich in
optimistischen zin over ae mogelijkheid van
zulk een omroep uitgelaten. Van dezen be
windsman had men anders verwacht?
Waar immers zou het bestaansrecht van
onzen K. R. O. zijn, wanneer het godsdien-
stig element er uit geweerd werd?
Is niet de K. R. O. juist ingesteld om het
religieuse element, juist om den katholieken
naast de neutrale en christelijke groepen,
hun plaats te geven, waarop ze thans in den
aether recht hebben?
En zouden dan die katholieken willen
gaan meewerken aan een nationalen-neu-
tralen omroep om daarmede hun recht en
hun katholiciteit in den radio over boord
te werpen?
Zoo iets is absoluut ondenkbaar en wan
neer de minister zich in deze richting al
illusies zou gemaakt hebben, werkelijk ern
stige denkbeelden zou koesteren, zal zijn de
ceptie groot zijn.
Katholiek en neutraal is iets totaal on-
vereenigbaars.
Veel beter dan al dergelijke luchtkastee-
len te vormen zou het geweest zijn een wet
in te dien, die, om 't huiselijk te zeggen, „op
pooten" staat. Nu was het slechts een vaag
ontwerp, waarin alle ruimte voor duizen
derlei andere beslissing open stond.
Gelukkig hebben een aantal amendemen
ten in de Tweede Kamer er van gemaakt
wat er nog van te maken viel. Daar is eerst,
zooals we zagen, de instelling en omschre
ven bevoegdheid van den radio-raad. Ver
der is een amendement aangenomen, waar
in vastgelegd is, dat niet al
leen het verleenen van machti
ging tot het doen van uitzending slechts
geschieden kan, nadat het oordeel van den
radio-raad is ingeroepen, maar waarin te
vens wordt vastgelegd, dat de beschikbare
zendtijd volgens billijkheid over de omroep
organisaties verdeeld zal worden. Dit amen
dement was ingediend in verband met de
plannen, die bestonden, om aan Philips
voor den tijd van drie jaar het monopolie
te verschaffen over de uitzending naar Ned.
Indië,
Daartegen is heftig geprotesteerd met ge
volg, dat bovengenoemd amendement is
aangenomen.
Een ander amendement waarborgt, dat
geen radio-groep, die aan bepaalde eischen
voldoét, van de uitzendingen kan worden
uitgesloten.
Ten slotte de radio-belasting, of de radio-
retributie, zooals sommigen ze noemen, is
uit het ontwerp vervallen, omdat de prac-
tische onmogelijkheid van het heffen van
zulk een retributie of belasting is gebleken.
Clandestiene luisteraars zijn er nog bij
duizenden en hen te achterhalen is prac-
tisch onmogelijk.
Met al deze amendementen is de nieuwe
radio-wet er gekomen, zooals men ziet dus
met belangrijke wijzigingen.
De eerste stap is nu gezet en met belang
stelling zal het werk gevolgd worden.
Radio is gemeengoed geworden en staat
in het brandpunt van de belangstelling in
dezen tijd. De verantwoordelijke personen
zullen een uiterst moeilijke taak te volbren
gen hebben en de radio-raad zal het ge
wicht van zijn oordeel begrijpen.
Wanneer de Eerste Kamer de wet heeft
aangenomen, wat vrijwel zeker geacht
wordt, zal het moeilijke werk een aanvang
nemen.
Het Alg. Handelsblad is er maar
slecht over te spreken, dat de Tweede Kamer
bij de behandeling van het ontwerp-radio-
wet aan de Regeering de gelegenheid heeft
benomen om de uitzendingen van „gekleur
de" programs naar Indië te verbieden, gelijk
de Minister voornemens was te doen.
Onder „gekleurde" programs verstaan de
heeren van het Handelsblad alle pro
grams. die niet „nationaal" of „neutraal"
heeten. Maar feitelijk hadden zij gaarne ge
zien, dat voor uitzending naar Indië waren
verboden alle niet-liberale programs.
Wanneer men dit leest, dan vraagt men
zich af, aan welke wonderlijke inconsequen
ties deze liberale heeren toch mank gaan.
Spreekt men hun van censuur op het gebied
van tooneel, film, cabaret, dans, of wat dan
ook dan zijn de heeren niet thuis. Dan
zijn er altijd wel argumenten te vinden,
waarom de vrijheid niet mag worden aan
getast; dan heeft hetgeen wordt vertoond
ook nog wel z'n goede zijde, of dan moeten
de opvattingen van hetgeen vertoond wordt
tijd krijgen om „uit te zieken" en nog veel
meer van dat fraais. In geen geval mag aan
de vrijheid getornd worden; die vrijheid geldt
als een sport „heilig huisje".
Maar dezelfde heeren, die zoo fel voor de
vrijheid ageeren, zouden er geen been in
zien om aan de Christelijken en Katholieken
te beletten, dat ook zij hun programs naar
Indië uitzenden.
Van erg veel eerbied voor de ware vrij
heid geven zij hier geen blijk. Of meenen zij
misschien, dat Indië behalve een econo
misch wingewest voor het liberalisme, ook
een geestelijk wingewest voor hen Is?
Zoo ja, dan heeft de ondervinding hun de
vorige week toch zeker wel geleerd, dat de
tijd daarvoor voorbij is!
Maar het Alg. Handelsblad leert ons
nog meer.
In een stukje getiteld „De radio, die ver
deelt", lezen wij het volgende:
„Straks zullen hier en voor den Indischen
omroep al de duizend en één staatkun
dige en godsdienstige opvattingen worden
verkondigd en de scheidingsijnen nog dieper
worden gekerfd in het levende lijf van het
Nederlandsche volk".
Dit zijn in een niet-Katholieken mond
merkwaardige uitingen. Intuïtief voelt men,
dat men met. de huidige groote verdeeldheid
op godsdienstig gebied zoo vast zit als een
muur, zoodra men met de hedendaagsche
geestelijke beleving (of niet-beleving) in
aanraking komt. In zooverre stoelen derge
lijke uitingen op denzelfden wortel als het
streven van hen, die voor eenheid op gods
dienstig gebied ijveren te Stockholm.
Zoowel uit het één als uit het ander proeft
men het heimwee naar de heerlijke tijden
vóór de Reformatie, toen het Katholicisme
het geestelijk leven over de geheele linie
beheerschte en toen het eenheid en geest
drift schonk aan alle takken van kunst en
wetenschap en daarover zijn bevruchtenden
adem liet gaan.
Wat zijn wij thans daarvan ver verwijderd!
Wij begrijpen daarom dit onbewuste heim
wee van het Handelsblad en van zoovele
anderen.
XIV (slot).
Zondagmorgen heeft zich in een boerderij
nabij de gemeente Leur een geval van gas
verstikking voorgedaan. Vermoedelijk doordat
een lek in de leiding is ontstaan, vulde zich
de slaapkamer, waarin drie jonge kinderen
lagen, geheel met gas. Een IK.-jarig knaapje
is overleden. De twee andere kinderen waren
bewusteloos. Door onmiddellijk ontboden ge
neeskundige hulp konden de beide andere
kinderen nog in het leven worden behouden.
In de St. Geertruidensteeg No. 1 bij de
Nieuwezijds Voorburgwal te Amsterdam is
gevestigd de vischbakkerij van den heer P.
Hoogeveen. Gistermiddag om twee uur sloeg
plotseling, toen de man bezig was, met viscb
bakken, de vlam in de pan met olie. Een
groote vlam deed den man zoo hevig ver
schrikken, dat hij de vlucht nam. Toen de
brandweer kwam stond oók reeds de eerste
verdieping van dit onbewoonbaar verklaarde
huis in brand. Met twee stralen op de motor
spuit werd het vuur gedoofd. Behalve de
vischbakkerij brandde de eerste verdieping
en een gedeelte van den zolder uit.
Sanatorium „Maria-Oord" Gennep (L.)
Fa. J. A. Boskamp en Zonen, Over-
veen.
Wij hebben Zaterdag j.l. een kijkje geno
men op de tentoonstelling van de vrouwe
lijke paitieiiten van het Sanatorium „Maria-
Oord", Gennep in de toonzalen' van de firma
Boskamp te Dverveen. Deze tentoonstelling,
welke worde gehouden in het belang der na
zorg-patiënten, verdient naast sympathie
groote belangstelling. Er is hier een uitge
belde collectie bijeengebracht van allerlei
practische gebruiksvoorwerpen, met smaak
en toewijding vervaardigd.. Met het oog op
het sympathieke doel mag niemand verzui
men een kijkje te gaan nemen.
Is het niet een staaltje van ongeloof-lijke
brutaliteit, dat de Nederlandsche sociaal-de-
mokraten met het roode Weenen in ons land
nogreclame durven maken?
Een eerlijk socialist zou, indien hij van de
werkelijke Weensche toestanden volkomen
op de hoogte was, zwijgen enzich scha
men over een ontzettend en ergerlijk fiasco.
De S. D. A. P. echter, die van misleiding
leven moet, schrikt voor niets terug, wanneer
zij reclame noodig heeft en argelooze zieltjes
denkt te kunnen vangen.
Hoezeer de misleiding bewust of onbe
wust in dienst der S. D. A. P.-sche partij-
propaganda gesteld wordt, bleek ons dezer
dagen weer eens, toen wij in „Het Volk" bo
ven een' bericht betreffende Mgr. Seipel's
nieuwe huurwettenplannen (uit voorgaande
artikelen weet men de waarheid) het op
schrift vonden:
„Monseigneur Seipel plundert de huurders"
„Plundert" de huurders!
En in het bericht zelf wordt verteld, dat
volgens de nieuwe wet voor iederen kubie-
ken meter huurruimte per maand zeven
Groschen zal moeten worden betaald wat
beteekent, dat men voor een woning van 40
vierkante meter woonoppervlak bij een
hoogte van 3 meter zal hebben te betalen
ongeveerƒ2.95 per maand!
En het heet dan in „Het Volk", dat Mgr.
Seipel de huurders „plundert"!
Terwijl het roode gemeentebestuur als
eigenaar der gemeentewoningen juist be
rucht is vanwege zijn naar verhouding
lióóge huur vordering!
Ja, de misleiding gaat ongeloof-lijk ver.
En de Nederlandsche sociaal-demokraten
hebben er tot op heden schijnbaar rekening
mee gehouden, dat Weenenheel ver weg
ligt, en dat hun misleidende en leugenach
tige beweringen omtrent den heiltoestand in
het roode Weenen tóch niet onderzocht zou
den worden.
Dén laatsten tijd heeft mén in het bijzon
der gecolporteerd met de reclame-bewering,
dat de arbeiders in Weenen in Oosten
rijk gerust tegelijkertijd katholiek en so
cialist mogen zijn.
In tegenstelling met wat het Nederland
sche Episcopaat heeft beslist, welke be
slissing nog ieder jaar in onze kerken op
nieuw wordt afgekondigd.
De M-redacteur van „Het Volk" heeft
over dit voor hem naar hij meende
dankbare onderwerp in zijn meer aangehaal
de artikelenreeks al veel geschreven, en on
langs is van zijn hand als uitgave van
het Partijbestuur der S. D. A. P. een bro
chure in massa allerwege verspreid, getiteld
„Katholicisme en Sociaal-demokratie", waar
in het woord gericht wordt tot onze katho
lieke arbeiders: een woord van déze strek
king: gij kunt u gerust bij de S. D. A. P. of
(en) bij de moderne organisaties aanslui
ten, wantin Oostenrijk doen de katho
lieke arbeiders het ook wel! En deze rood-
aangesloten arbeiders mogen evengoed
biechten en communiceeren en krijgen even
goed een katholieke begrafenis!
Terloops: het te alweer kenmerkend voor
de misleidende taktiek der S. D. A. P., dat
de brochure zich tot op zekere hoogte dood
onschuldig lezen laat en zoo weinig mogelijk
anti-katholieke hatelijkheden bevat, terwijl
de artikelen van denzelfden schrijver in „Het
Volk" druipen van priester- en katholieken-
haat.
Ziet u: die brochure is bestemd voor de
Katholieken; de krant wordt gelezen door de
partijgenootenZoolang men de Katholie
ken nog niet in z'n macht heeft zooals in
Weenen moeten ze gepaaid en gelijmd
worden. Maar „onder-mekaar" zegt men het
zooals men 't méént!
Om de bewering daarginds mogen en
kunnen de Katholieken gerust tevens socia
list zijn kracht bij te zetten, vertelt de
M-journalist, zoowel in zijn artikelen als in
zijn brochure, o.a. dat een pastoor of een ka
pelaan er in Oostenrijk niet aan denkt, aan
een rood-aangesloten arbeider de H.H. Sa
cramenten of de katholieke begrafenis te
weigeren: de socialisten komen er doodge
woon met hun rood insigne in de kerk en
bij katholieke begrafenissen gaat soms de
roode vaan voorop.
En alsof men vreesde terecht! dat
de katholieke arbeiders den rooden schrijver
zeó maar niet gelooven zouden, heeft men
er 'n paar onduidelijke foto's van zoo'n rood-
katholieke begrafenis bijgevoegd.
Als dat niet inslaat
Laten we om misverstand te voorkomen
hier aanstonds even opmerken, dat laatst
bedoeld begrafentegeval door ons onderzocht
is en dat de pastoor der parochie-in-kwestie
ons hieromtrent schreef:
„Mathias Gappmayer (zoo heette de over
ledene. L. S.) is inderdaad socialist geweest
en leider eener partijafdeeling. Gedurende
verscheidene maanden werd hij in het zie
kenhuis „St. Johann" te Pongau verpleegd.
Langen tijd heeft hij alle geestelijke hulp
en het ontvangen van de H.H. Sacramenten
geweigerd. Toen de toestand van den zieke
nochtans zeer verergerde, heeft hij berouw
gekregen en heeft hij geheel vrijwillig en bij
volle bewustzijn om de H.H. Sacramenten
gevraagd en deze ontvangen. Daarna ontsliep
hij en werd met de gebruikelijke ceremoniën
begraven.
Bij het graf van Matthias heeft de pries
ter, die de begrafenisplechtigheden verricht
te, met duidelijke stem en op ondubbelzin
nige wijze aan het aanwezige publiek ver
klaard, dat Matthias Gappmayer geheel tot
de Kerk was teruggekeerd en de H.H. Sa
cramenten had ontvangen."
Uit dit schrijven blijkt dus allerminst, dat
de socialist Gappmayer tegelijkertijd wel een
goed Katholiek kon zijn; integendeel: „hij
heeft berouw gekregen" en hij heeft „geheel
vrijwillig en bij volle bewustzijn om de H.H.
Sacramenten gevraagd".
Maar intusschen zoo zullen de socialis
ten ons tegenwerpen te deze Gappmayer
toch maar „met roode eer" begraven en het
Is niet bekend, of hij, mèt zijn andere dwa
ling, ook het socialisme afgezworen heeft.
Ons lijkt dit laatste niet twijfelachtig,
maar wat hier ook van zij: het heele geval
levert niet het minste bewijs voor de stel
ling, dat Katholicisme en socialisme wél ver-
eenigbaar zouden zijn.
Gezien het schrijven van den parochie
pastoor en het gesprokene bij het graf door
den priester schijnt het geval ons eerder een
bewijs voor het feit, dat ook in Oostenrijk
de katholieke geestelijkheid Katholicisme en
socialisme onvereenigbaar acht.
Zóó is het ook inderdaad.
En de M-redacteur van „Het Volk" ver
raadt deze waarheid zélf onwillekeurig in zijn
artikelen.
Hij vroeg daar ergens in Oostenrijk aan
een vertrouwd partijgenoot: „Hoe staan jul
lie hier met de Kerk en de geestelijkheid?"
En het antwoord luidde: „Slecht, over het
algemeen heel slecht. De oude pastoors, daar
valt nog mee te praten, maar de jonge hee
ren zijn fanatieke tegenschanders. Ze pree-
ken tegen de Partij en de moderne vakbe
weging, gaan bij verkiezingen als razenden
tekeer tegen de sociaal-demokratie, bewer
ken de vrouwen in de biecht
Elders heet het, dat „de banvloek van den
kansel" klinkt, en dat de pastoor in Burgen-
land „socialisten-vreter eerste klas" te.
Ons dunkt zoo: bewijs genoeg, dat de Oos-
tenrijksche geestelijken Katholicisme en so
cialisme als water en vuur beschouwen.
De redacteur van „Het Volk" erkent het
zelf.
„Jawel!" zal deze redacteur ons ant
woorden, „maar hoezeer de meerderheid der
geestelijkheid (zegt u maar gerust: de heele
geestelijkheid! L. S.) het socialisme ook
ëervloekt, zij erkent metterdaad het recht
der katholieke arbeiders sociaal-demokraat
te zijn."
De erkenning van dit recht zou dan gele
gen zijn In bepaalde toelating tot de H.H.
Sacramenten, enz.
Laten we kort zijn: een eventueele mild
heid van de geestelijkheid in dit opzicht be
teekent in Oostenrijk geen enkele concessie
aan de eigenlijke sociaal-demokratie, nóch
eenige erkenning van de veel gepropageerde
„vereenigbaarheid".
Wanneer de geestelijkheid in Oostenrijk in
dit opzicht ietwat milder is dan die in Ne
derland, dan is dit het noodzakelijk gevolg
van het feit, dat zij staat tegenover ofwel een
bedrogen, ófwel een gedwongen- massa. Een
massa, welke daardoor niet zoo schuldig is.
Bij het groote tekort der katholieke pers
is het daarginds heel goed verklaarbaar, dat
vele Katholieken te goeder trouw dwalen;
op het platteland doen de socialisten zich
trouwens eerst zoo onschuldig mogelijk voor;
eerst later, als ze heer en meester zijn, toonen
zij hun waren anti-katholieken aard.
Ja, de Oostenrijksche Katholieken zijn
jammerlijk bedrogen en velen van hen kun
nen het bedrog, waarvan zij het slachtoffer
zijn, maar niet inzien: hun opvoeding en
hun levensomstandigheden hebben er toe me
degewerkt, dat zij ongemerkt in rood vaar
water zijn geraakt, dank zij de roode pro
paganda, waartegenover van principieel-ka-
tholieke zijde maar al te weinig energie
wordt ontplooid.
De Oostenrijksche Katholieken zijn echter
niet alleen bedrogen, ze zijn vaak ook ge
dwongen tot het socialisme.
Alweer: eigen schuld!
Zij verzuimden zich te organiseeren in ka
tholieke vakvereenigingen: ze lieten de vak
organisatie maar al te veel aan de socialis
ten alléén over, en ze beleven nu het treu
rige gevolg daarvan: de vakvereenigingen
zijn rood, alle andere hebben niets te be-
teekenen
Althans niet veel, lang niet genoeg.
Hierbij komt nog de afschuwelijke „ter
reur in de bedrijven".
Is het dan wonder, dat de katholieke ar
beiders voor den priester verklaren moeten:
„Ik moet wel rood zijn, anders heb ik geen
brood voor mijn gezin"? En is het dan won
der, dat zoo'n priester milder is in zijn oor
deel?
Is het ten slotte wonder, dat de Oos
tenrijksche geestelijkheid soms bepaalde1
uiterlijke demonstraties toelaat, wanneer
men eenerzijas kent de roode terreur daar
ginds, ook tegenover den priester, en an
derzijds den priesterlijken ijver om iedere
ziel indien eengszins mogelijk te red
den voor de eeuwigheid?
In ons land is de toestand geheel anders:
hier kan geen enkel arbeider zich erop be
roepen, dat hij bedrogen is geworden, noch
ook dat hij gedwongen is tot het socialisme;
ieder arbeider weet hier, wie en wat en
hoe de sociaal-democraten zijn; tijdens hun
katholieke opvoeding zijn zij voldoende ge
waarschuwd en later hebben zij steeds een
katholiek blad tot hun beschikking gehad;
ook van dwang kan hier dank zij onze
katholieke organisaties en dank zij de niet-
socialistische overheid geen sprake zijn;
men is hier, Gode zij dank, volkomen vrij!
Zoodat hij, die zich hier te lande rood or
ganiseert, daarvoor zelf geheel aansprakelijk
is, en dus op geen mildheid hopen mag.
Tot besluit:
Katholieken! Wij hebben u in onze arti
kelen geheel naar waarheid de toestanden
in de roode heilstad Weenen geschilderd:
Zóó gaat het in een stad, in een land, waar
de socialisten zich meester weten van het
terrein:
Hun godsdienstvervolging treft u In het
heiligste, dat gij bezit, en hun economische
politiek brengt u en allen In diepe
ellende.
Laten wij, met het Weensche roode voor
beeld voor oogen, het besluit nemen, het so
cialisme krachtiger en principieeler dan ooit
te bestrijden, doch daarbij ook niet vergeten,
ons zacht te spiegelen aan het voorbeeld van
de Weensche, van de Oostenrijksche geloofs-
genooten, die te goeder ure niet erkend het»
ben, wat hun tot vrede strekte
L. S.
Zondagmorgen is „de Schuttevaer", onder
groote belangstelling van het publiek, haar
tocht van Rotterdam naar New-York begon
nen. Reeds om tien uur stond op de Veer
haven een groote menigte belangstellenden
die van het vertrek van de kleine boot ge
tuige wilde zijn. De bemanning bestaande
uit de heeren Schuttevaer, eerste stuurman
Jan Smit kapitein, T. Genissen 2e stuur
man en G. Straetmans, marconist, was om
streeks kwart over tien volledig en maakte
in haar keurige uniform een kranigen In
druk. Tal van fotograven en operateurs ver
eeuwigden het viertal. Om tien minuten over
elf werd de tros losgegooid en onder gejuich
van de menigte werd de tocht begonnen.
De „Katendracht", aan boord waarvan
zich de Pers bevond, sleepte het scheepje
naar Hoek van Holland. Op de Maas lagen
een twintigtal booten te wachten, die zich
bij de „Schuttevaer" voegden.
De toch door den Waterweg was' een ware
triomph. In Rotterdam zagen Willemskade
en Parkkade zwart van de menschen. In
Schiedam, Vlaardingen en Maassluis stond
eveneens een groote menigte de boot af te
wachten. De talrijke schepen die gepasseerd
werden wenschten door een drietal stooten
op de fluit een goede reis. In Hoek van Hol
land stonden tot op het uiterste puntje van
de pier de menschen te wachten en juichten
de bemanning toe. Ongeveer twee Mijlen
buiten de pier werd de tros los gemaakt de
zeilen geheschen en ving de tocht over den
Oceaan aan. Gejuich, een laatst vaarwel
van Holland en... de tocht was begonnen.
N. D. Sr. te Nieuw-Vennep, had de onvoor
zichtigheid, een bukspatroon met een hamer
af te slaan. Het projectiel kwam in zijn oog
terecht. Hij moest direct In het ziekenhuis
worden geopereerd. Het Is mogelijk dat het
oog behouden blijft.
Benoemd tot notaris binnen het arrondisse
ment Amsterdam, ter Standplaats Amster
dam: E. J. M. Luykx, candidaat-notaris,
wenende te Haarlem; Haarlem, ter stand
plaats der gemeente Zaandam: G. van Holk,
candidaat-notaris te Zaandam; Alkmaar, ter
standplaats Schoorldam (gemeente Warmen-
huizen): F. J. M. Pinxter candidaat-notaris,
wonende te IJmuiden.
Naar het „Katholiek Indisch Bureau"
meldt, zal Ir. L. J. M. Feber, met ingang
van 1 Maart a.s. den Indischen Gouverne
mentsdienst verlaten en dus in Holland
blijven.
Ir. Feber zal dus ook lid van den ge
meenteraad van Den Haag blijven.
In een der lokalen van het bureau Ver
keerswezen aan den Overtoom te Amster
dam Is een begin gemaakt met het aanleg
gen van een verzameling voorwerpen en ge
schriften, die zoowel uit historisch oogpunt
als anderzins belang hebben voor de politie.
Deze verzameling, die nog in een begin
stadium verkeert, zal den naam dragen van
Politie-museum.
Koning George heeft persoonlijk Hlnkler
geluk gewenscht door bemiddeling van Lord
Stonehaven, gouverneur-generaal van
Australië.
Blijkens advertentie, zal het comité tot
regeling v. Nederl. Bedevaarten, voorh.
„Rieckens" van 25 Juni tot 4 Juli zijne 25e
officieele bedevaart houden naar Lourdes.
Ondanks de stijging der spoorwegtarieven te
de reissom zeer laag gesteld. Vermeld comité
heeft om zijn uitstekende regeling een schit
terenden naam en vond dan ook een flink
aantal oud-pelgrims bereid om als corres
pondent op te treden. Men vrage prospectus
en inlichtingen bij den Geest. Dir. Pastoor
Offermans te Lierop, bij J. Brogtrop, Engel-
schestraat 29, Bergen-op-Zoom, directeur, of
bij de plaatselijke correspondenten, in het
prospectus vermeld.
Twee dooden.
Uit Parijs wordt gemeld:
Op het vliegveld nabij Lyon is een ver
keersvliegtuig bij een proefvlucht van een
hoogte van 200 meter naar beneden gestort.
De belde inzittenden werden ernstig gewond,
en overleden spoedig na aankomst in het
ziekenhuis.
Ten paleize te 's Gravenhage heeft H. M.
de Koningin een gastmaal aangeboden aan
de militaire autoriteiten.
Een aantal groot-industrieelen vragen aan
de Tweede Kamer een deskundig onderzoek
naar den toestand der Keramische industrie
te Maastricht en bieden aan, zoo noodig, te
helpen.
De radio-demonstratie te Kootwijk; een
verslag over de ontvangst in Ned.-Indië.
De vlieghaven voor Twente.
De Pastoor-Verbraakstichting opent met
1 April Katholieke militaire tehuizen te Ban
doeng, Tjimahi, Mageiang en Malang.
De reddingsboot „Schuttevaer" is gisteren
van Rotterdam vertrokken voor de reis naar
Amerika.
De eisch in het proces-Barmat.
Aanvaring van een Italiaansch stoomschip
en een Russisch schip in het Kanaal. Het
stoomschip is gezonken.
De Italiaansche gezant te Weenen door
zijne regeering tot toelichting naar Rome
ontboden.
Maarschalk Pétain zal binnenkort zijn
functie als lid van den oppersten Oorlogs
raad neerleggen.
Winter in Turkije. Het verkeer tusschen
Turkije en Europa bemoeilijkt.
Stortregens teisteren Rio de Janeiro; twee
honderd huizen ingestort.
Bandieten houden in een voorstad van
Chicago een trein aan; zij maken zich
meester van 300.000 dollar.
Barometerstand 9 uur v.m. 777. Stilstand.
OPTICIENS FABRIKANTEN
Koningstraat 10 Haarlem.
Licht op. De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om 6.04.
Hoogste bar. stand 775.1 n.m. te Karlstadt.
Laagste bar. stand 752.5 n.m. te Isafjord.
Verwachting: Zwakken tot matigen O. tot
Z. O. wind, helder tot licht bewolkt, met
lichten ochtendnevel, droog weer, lichte vorst
des nachts, overdag iets zachter.
De tentoonstelling van Oud-Hollandsche
schilderkunst is Zaterdag te Rome geopend
in tegenwoordigheid van den koning en de
koningin van Italië, den minister en den
onder-secretaris van Onderwijs, den Neder
landschen gezant, en tal van andere autori
teiten.
De tentoonstelling bevat werken van Ne
derlandsche schilders uit Italiaansche, Neder
landsche, Fransche en Duitsche verzamelin
gen.
Nadat de directeur van de Galleria Bor
ghese, de heer Bertini, en de Nederlandsche
gezant het woord hadden gevoerd, bracht de
Italiaansche minister van Onderwijs dank aan
de regeeringen van Nederland, Frankrijk en
Duitschland voor de verleende medewerking
De algemeene jaarvergadering van de
Nederlandsche Maatschappij tot bevordering
van de Geneeskunde, zal dit jaar geen
twee, maar drie dagen duren en van 1 tot 3
Juli in het Jaarbeursgebouw te Utrecht ge
houden worden. Alsdan zal o.m. beslist wor
den over het lot van de overeenkomst met
het R. K. Werkliedenverbond. De huisartsen-
commissie van de Nederlandsche Maat
schappij tot bevordering der geneeskunst be
reidt in samenwerking met deskundigen de
oprichting voor van een algemeene maat
schappij voor geheel Nederland.
