DE WAERELD ROND
Tweede Blad
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Woensdag 14 Maart 1928
Dit huis op den hoek van den Genie-
weg te Assendclft is een sta-in-den
weg voor het verkeer, en moet dus ver
dwijnen. Binnenkort wordt het
afgebroken.
Men behoeft niet te vragen of deze twee jonge kweeksters blij
zjjn met den eersten prijs, dien zij wonnen op de te Beverwijk
gehouden tentoonstelling van door kinderen gekweekte
bloembollen.
Jt. "«-If
Een belangrijke
vinding voor
rotatie -persen.
Voor nadere
bijzonderhe
den verwijzen
wij naar „De
Waereld Rond"
Hoe in 1905, bij den Octobristcnopstand te Moskou, het standbeeld van den Czaar
werd neergehaald op het Chrona Christa Spasitjeljaplein. Men reconstrueert dezen
opstand om er een film van te maken.
Het woonhuis van dan heer B. aan de Zuiderhoofstraat te Krom
menie zal tot winkel worden ingericht. De mooie oud-Zaansche
gevel zal daardoor veel van zijn waarde verliezen.
Moderne landbouw. Het lastige en tijdroovende zodensteken en graven van greppels wordt
ondervangen door de Greppelwig welke door den heer J. Duyn Gzn. te Wogmeer
is geconstrueerd.
Doorkijk in een dennenbosch, waar weldra een breede weg zal aangelegd worden,
gereed, waar vroeger boom en struik was.
Een moderne weg, bijna
Wegenaanleg in het Naaldenvcld te Aerdenhout.
SOWJET—TROUW
Gregor Nikolajewitsch Stantsef wilde iets
>e teekenen in de wereld. Hij zag geen kans
net eerlijke middelen dit doel te bereiken,
rooral niet in Moskou, waar hij woonde. Hij
;r ach tie daarom in aanraking te komen met
je leden van de Districts-Sowjets, en hun
gunst te winnen. Met enkele vleierijtjes en
vervalschte certificaten van communisten-
deugden gelukte hem dat wonderwel, zoo
goed zelfs dat hij na drie maanden tot
plaatsvervangend voorzitter werd gekozen
Zijn gelukszonnetje wilde echter niet lang
schijnen, want hij bekleedde pas enkele da
gen zijr voorname functie, t^en er van de
autoriteiten van Orel bericht kwam, waarbii
den Distrikts-Sowjets bevolen werd. Stantsef
instantelijk uit te leveren, om verantwoor
ding af te leggen over eenige duistere prac-
tijken, waarmede hij zich vroeg als staats
ambtenaar had ingelaten. In de vergadering
van de districts-sowjet bracht het schrijven
groote ontsteltenis, maar voor dat er iemand
één woo-d over kon zeggen, liet Gregor me
een flinken klap zijn hamer vallen en sprak
„Kameraden, er bestaat hier een afschu-
yfeiyK misverstand. Het is toch onmogelijk
nietwaar, dat ik ooit een verdacht zaakje
aan de hand heb gehad?"
„Natuurlijk", antwoordden de kameraden
„natuurlijk een misverstand. De heeren in
Orel bedoelen een anderen Stantsef."
„O zoo", zei Gregor. En de zitting werd
gesloten.
Edoch, drie dagen later kwam een tweede
brief uit Orel, waarom Stantsef nog niet
op transport was gesteld. Hij, d.w.z. Gregor
Nikolajewitsch Stantsef was een oplichter;
•lij moest zonder uitstel naar Orel gezonden
worden.
De trouwe Sowjetbroeders namen hun
vice-voorzitter wederom in bescherming, Gre
gor wist zelfs zoo mooi te praten, dat zij
een briefje naar Orel stuurden, met de me-
dedeeling dat hun Stantsef onschuldig was
en bovendien niet voor zijn rechters kor.
verschijnen, omdat hij in het ergste stadium
van longtering verkeerde. Toen men hiertoe
besloten had, oordeelde Gregor dat hij wel
'en schadeloosstelling voor de infame be
schuldiging had verdiend, en hij zei dus;
„Kameraden, het komt mij voor dat een
kuur in een herstellingsoord hoogst noodza
kelijk is .Wat dunkt julie van Davos?"
De kameraden applaudisseerden en lieten
hun loco-president drie maanden in Davos
de zuivere berglucht genieten. Sterker en
forscher dan ooit kwam hij na dien tijd te
rug.
Russische communisten zijn echter broe
ders in lief en leed; wat de een bezit, is ook
eigendom van den ander (al verzet de eerste
zich daartegen). Toen Gregor dus terug was
meende de voorzitter dat Davos ook voor
hem veel aantrekkelijks had. Een desbetref
fend voorstel werd ingediend, de kameraden
overwogen dat hun president, hard gewerkt
had en een rustkuur ook voor hem noodig
was, en besloten bi) acclamatie hem acht
weken vacantie te geven.
De voorzitter stapte in den trein naar
Zwitserland, terwijl de kameraden uitreken
den wanneer zij aan de beurt zouden zijn en
Gregor den voorzittersstoel innam. In de
eerste vergadering echter welke hij presi
deerde was het eerste ingezonden stuk dat
aan de orde kwam, een hernieuwd bevel tot
aanhouding van Gregor Nikolajewitsch
Stantsef. vice-voorz. der Districts-Sowjets.
Gregor vond de situatie nu eenigszins ris
kant vooral toen uit twee andere steden
een zelfde bevel kwam. HU toonde zich daar
om zeer gegriefd en vroeg de zaak een week
uit te stellen om hem tijd te geven het
misverstand op te helderen. Maar op de vol
gende officieele bijeenkomst van de kamera
den moest een ander worden gekozen. Gre
gor was gaan twijfelen aan zUn onschuld
en had de vlucht genomen met medeneming
van de kasals reisgeld.
SNELLER DAN HET LICHT
Een Engelsch blad heeft onlangs zijn le
zers gevraagd eens op te geven, wat vol
gens hun meening de voornaamste gewaar
wording moest zijn van iemand, die zich be
vindt in een vliegtuig, dat zich voortbeweegt
met de fantastische snelheid van duizena
Engelsche mijlen, d.i. ruim 1600 K. M. per
uur. Onder de vele antwoorden, die hierop
binnenkwamen, werd het volgende als het
meest juiste gekenmerkt:
„Het merkwaardigste effect van het vlie
gen met een snelheid van duizend mijlen
per uur, is dat ten gevolge van de snelheid
van ruim 440 meter per seconde, het geluid,
dat slechts 330 meter per seconde aflegt hij
de machine achter zal blijven. De passa
giers zouden dus absoluut niets hooren van
het geraas der motoren, en zonder de min
ste stemverheffing met elkander kunnen
spreken of zelfs fluisteren. Dit genoegen
zou echter wel eenigszins vergald worden
door de minder aangename, physieke ge
waarwordingen als hartkloppingen en on
passelijkheid, die het onvermijdelijke ge
volg moeten zijn van een dergelijke fantas
tische snelheid."
HET EINDE
Hoe lang moeten wij nog op moeder
wachten, vader? vroeg een jongetje, die met
zijn vader buiten voor een hoedenmagazijn
stond te wachten.
Niet lang meer, jongen, de laatste hoed
is uit de etalage genomen!
EEN NIEUWE VINDING VOOR
ROTATIEPERSEN
In onze koperdiepdrukkerU is een welge
slaagde proef genomen om het tijdroovende
oponthoud voor het opleggen van nieuwe
rollen papier te voorkomen.
Vroeger moest, wanneer een rol papier af
gedrukt was, de machine ongeveer 15 minu
ten stilstaan om een nieuwe rol op te bren
gen en aan de papierbaan aan te plakken.
Door een vernuftig gevonden macmne ge
beurt dit thans automatisch als volgt: de
rol waarvan gedrukt wordt, gaat langzaam
door middel van een spiraal naar boven, tot
dat zü bijna afgerold is. Het laatste restant
van de rol springt dan automatisch in een
vasten rollenhouder en de oorspronkelijke
rollenhouder zakt langs dezelfde spiralen
weer naar beneden. TerwUl het laatste res
tant in den vasten rollenhouder wordt af
gedrukt, wordt de nieuwe rol oo-
gelegd en zoover opgeheveld tot zij op den
juisten stand is. Dèn wordt, onder het draai
en, de nieuwe rol aan het restant vastge-
Dlakt en gaat de druk op de nieuwe rol over.
Het restant kan dan onder het draaien ge
makkelijk verwijderd worden.
Op de rechtsche foto (zie onze foto-pagi
na) ziet men de machine van terzijde, ter-
wi1l nog slechts één rol op de machine ligt.
Links is een van de spiralen zichtbaar. De
linksche foto toont het moment, waarop de
nieuwe rol, de afgedraaide vervangt. Op de
stippellijn wordt deze aan elkaar geplakt.
De breede gummifiand (op beide foto's
zichtbaar) zorgt er voor dat de schokken,
welke door onzuivere rollen ontstaan, worden
opgevangen, zoodat de papierbaan in de
machine een rustigen gelijkmatigen loop
heeft.
Het" geheele mechanisme werkt electrisch
en is door één persoon te bedienen.
MODERN PERSONEEL
U hebt een nieuwen auto gekocht, niet?
r:jdt die p.ctur
Ja hoor es ev?n, dut moet je aan ïn'n
chauffeur en zijn meisje vragen.
HET VERSCHIL
Marie, zou je niet graag een man trou
wen, die weet te sparen?
Zeker, maar ik zou niet graag met hem
verloofd zyn.
GEEST
Een cavalerie-officier was eens op een
diner, dat te zijner eere gegeven werd. Naast
hem zat een spraakzame weduwe, met ra
venzwart haar. die plotseling het gesprek
afbrak door den krijgsman, vrU onbeleefd,
te vragen hoe het kwam, dat zijn snor zoo
zwart was, en zyn haar al aardig grijs be
gon te worden, waarop de oude soldaat met
groote beleefdheid antwoordde:
Tot mijn spUt kan ik u de juiste reden
niet zeggen, maar het zou mogelijk kunnen
zijn, dat het komt, omdat ik myn hersens
wat meer gebruikt heb dan mUn mond.
