Binnenlandsch Nieuws
Sport en Wedstrijden
De corruptie in het gasbedrijf
De Zuiderzeevisscherijraad
Het Van Heutsz-monument
te Amsterdam
Het jubileum van het concert
gebouw te Amsterdam
Landelijke groep Ambtenaren
bij Raden van Arbeid
VERKEER EN POSTERIJEN
G eluktelegrammen
LUCHTVERKEER
Het Wereld-snelheidsrecord
weer bedreigd?
De Oceaanvlucht van
de Bremen
Een geregelde Oceaanvlucht?
Wie er al niet om een plaatsje
verzochten
RECHTSZAKEN
SOCIAAL LEVEN
Het woonwagen liefdewerk
RADIO-NIEUWS
Opgepast!
Kindermoord
Hazardspel?
Een spiegelei op golflengte
van 6 Meter
DE CUP-FINAL
Hoe de match in één minuut
beslist was De Koninklijke
familie present Blackburn
Beker-winnaar
GEMENGD NIEUWS
Als 't Lente wordt in Artis
Een circulaire der vereenlging Tan
Ned. Gemeenten
De ln den laatsten tijd voorgekomen ge
vallen van corruptie bij gemeentebedrijven
hebben het bestuur der Vereenlging van
Ned. Gemeenten aanleiding gegeven, zich
bezig te houden met de vraag, ln hoeverre
maatregelen zouden kunnen worden getrof
fen om het ln den gemeentedienst aangetrof
fen euvel van steekpenningen te bestrijden.
Het bestuur doet thans, naar „De Tel."
meldt, ln een circulaire aan de aangesloten
gemeenten enkele in elk geval te nemen
maatregelen aan de hand.
Als maatregel van algemeenen aard en
geldende voor leveranties over de geheele lijn
der gemeentelijke behoeften, wordt in over
weging gegeven om aan leveranciers, althans
bjj het geven van eenigszlns belangrijke op
drachten, den eisch te stellen, dat zij zich
onder een boetebeding verbinden, zich van
het geven van steekpenningen te onthouden
Dit kan geschieden óf door het doen teeke
nen van een desbetreffende verklaring door
de leveranciers zelf, óf door in alle contrac
ten, bestekken, opdrachten enz. de bepaling
op te nemen, dat alle leveranties geschieden
onder de daarvoor door de Vereenlging bij
notaris mr. S. K. D. M. van Lier te 's-Gra-
venhage gedeponeerde condities.
Hoewel het ongetwijfeld ook mogelijk ts
discipl'nalre maatregelen te treffen tegen
ambtenaren, die zich aan het aannemen van
steekpenningen schuldig maken, terwijl dit
niet nadrukkelijk in verordening of instruc
tie is verboden, wordt het toch gewenscht ge
acht, dat ln een algemeene verordening het
aannemen van steekpeningen wordt verbo
den.
Deze maatregelen in overweging gevende,
is het bestuur der Vereenlging er van door
is drongen, dat hiermede de bron der mogelijk
heden tot wering van de steekpenningen uit
den gemeentelijken dienst niet is uitgeput.
Naast andere maatregelen van algemeenen
aard laten zich bijzondere maatregelen den
ken ten aanzien van speciale leveranties,
waarbij corruptie aan het daglicht is ge-
Bij de dit jaar gehouden verkiezingen
voor den Zuiderzeevisscherijraad zijn de na
volgende leden gekozen: voor Wieringen:
M. Kooy, aldaar: voor van Ewijcksluis.
Kolhorn, Winkel, Medembük, Wervershoof
an Andijk: P. Gorter, Medemblikvoor
Enkbuizen, Bovenkarspel: W. Visser Hzn.,
Enkbuizen; voor Wijdenes, Hoorn, Warder,
Monnickendam, Broek in Waterland, Dur-
gerdam (gemeente Amsterdam) en Muiden:
S. Helmich, Schellingwoude; voor Volen-
dam: C. Kes, aldaar; voor Marken: P. Vis
ser Jzn., aldaar; voor Spakenburg: P. Baas,
aldaar; voor Putten, Harderwijk en Elburg:
B. van Meer, Harderwijk; voor Kampen,
Grafhorst en Urk: A. P. Keuter, Urk; voor
Vollenhove: S. Spit, aldaar; voor Gaaster-
land, Laaxum, Warns, Molkwerum, Stavo
ren, Hindeloopen en Workum: K. J. Zel-
denrust, Molkwerum.
Het uitvoerend comité uit de commissie
8at huldiging van de nagedachtenis van
en. J. B. van Heutsz heeft de medewerking
van B. en W van Amsterdam verzocht tot
het beschikbaar stellen van een terrein voor
het stichten van een monumentaal gedenk-
tèeken ter eere van diens nagedachtenis. Het
comité achtte de daartoe meest geschikte
plaats een gedeelte van den openbaren weg.
gen. Museumstraat, gelegen aan of nabij
het snijpunt van die straat met de Hobbe-
j mastraat te Amsterdam. Het ligt in de be
doeling van het comité het monument na
zijn voltooiing en plaatsing aan de gemeen
te over te dragen.
B. en W. kunnen zich hiermede vereeni
gen en doen een voorstel in dien zin aan
den raad.
Zooals reeds gemeld, heeft, na afloop
van het eerste Jubileumconcert in het con-
y certgebouw te Amsterdam, bij gelegenheid
Van het 40-jarig jubileum van het gebouw,
een hartelijke huldiging plaats gehad. Na
afloop daarvan is een geanimeerd avondfeest
gevolgd, waarin ook werd opgevoerd de revue
„Hallo! Hallo."
Deze „Jubileums-revue" in eigen kring
ontworpen en door de feestgangers zelf ult-
gevoerd, was vol toepasselijkheden en gees
tige zetten. De Revue-commissie bestond
üit de heeren G. H. de Marez Oyens, dr.
Paul Cronheim en R. L. Boissevaln. Adviseur
voor de muziek van Cornells Dopper, voor den
tekst Max Tak, terwijl de heer J. Pierink
voor de technische leiding zorg had gedra
gen. Aan het muzikale gedeelte werkten leden
van het orkest mede, en het orkestje klonk
prachtig. Mr. J. den Hertog fungeerde als
dirigent-pianist, mej. Joanne Boogers had
de dansen ingestudeerd en de heer H. Kam-
lag maakte zich niet het minst verdienstelijk
door als souffleur op te treden. Regisseur
was Frank Luns.
De korte inhoud der revue was aldus:
„De god der schoonheid en der kunst,
Appollo, geniet op den Olympos zijn welver
diende middagrust als hij opgeschrikt wordt
door een telephoontje van de aarde: hem
wordt bericht, dat het Concertgebouw in
Amsterdam veertig Jaar bestaat. Apollo
schrikt; hij heeft heelemaal niet aam dit
feest gedachtHij moet gaan feücitee-
renmaar hij kan niet weg. Hij denkt na.
En vindt een uitkomst. HU neemt de tele-
phoon en roept den grooten Amsterdammer
Jan Pieterszoon Sweelinck tot zich. Hem zal
hU als afgezant naar de aarde zenden,
i „Sweelinck komtHet denkbeeld, na
zooveel jaren Amsterdam terug te zien lokt
hem aan, te meer daar hU, die leefde in Am
sterdam's schoonsten bloeitijd, nieuwsgierig
is te weten wat zijn stad nu heeft om trotsch
op te rijn. Maar hU heeft één bezwaar. Hi)
iweet weg noch steg. Kan Apollo hem niet
- iemand meegeven. Zeker, zegt Apollo, en om-
'r.dat het een feest is. geeft hij Sweelinck den
aangenaams ten gast op elk feest mee: „den
geest der vroolijkheid", voorgesteld door zijn
bode Presto. Deze zal hem Amsterdam en
het Concertgebouwfeest laten zien.
„Op de aarde aangekomen toont Presto den
onwennlgen Sweelinck eerst Amsterdam in
--Vogelvlucht om dan via de „Schoone Kun-
- VSten" in het Concertgebouw te belanden.
Een heer uit den StichtingstUd komt vertellen
•'"'«vér de oprichting van het Concertgebouw;
waama we verschillende tafereelen uit de
40-jarige geschiedenis te zien krygen, die
algemeen bekend waren en zijn. We krijgen
te hooren over o&est en dirigent, en zelfs
over decritiek. die ook een groote rol
speelt in 't gebouw! De verschillende steden
""aar het Concertgebouw concerteert komen
gelukwenschen en tenslotte zenden de com
ponisten, die 't meest in het Concertgebouw
opgevoerd werden, hun vertegenwoordigers
voor de „repertoire-finale."
Te Breda is de Jaarvergadering gehouden
van de landelijke groep ambtenaren bij Ra
den van Arbeid der A.R.K.A.
De begrooting der groep over 1929, slui
tende met een bedrag van 910.wordt
vastgesteld.
Het „Bestuursbeleid" wordt geruimen tUd
besproken.
De afgevaardigden vereenieren ach dan
aan een lunch, hun door „Breda" aange
boden.
Bij heropening der bijeenkomst wordt op
voorstel van den voorzitter met algemeene
stemmen besloten een telegram te zenden
aan den voorzitter, den heer van Frytag
Drabbe, waarin hem een spoedig herstel van
zün gezondheid wordt toegewenscht.
Bij enkele candidaatstelling worden als
bestuursleden herkozen verklaard de heeren
P. Nuüens, voorzitter en A. Fortgens, Til
burg.
Als afgevaardigde naar het Arka-congres
wordt aangewezen de heer v. d. Berg, Haar
lem; plaatsvervanger is de heer M. v. d.
Hoogenband, Nijmegen.
Besloten wordt, dat aan het H.B. gevraagd
zal worden om althans iets mede te deelen
zoo mogelijk omtrent de gevoerde
salarisactie. Nu weet veruit het meerendeel
der leden zoo goed als niets.
De vergadering verklaart zloh éénstemmig
tegen het houden van een congres om de
twee jaar.
Langdurige discussies ontstaan over het
al of niet wenschelijke van het benoemen
van een vrijgestelde. Uitgemaakt wordt, dat
de afgevaardigde tegen deze aanstelling een
afwijzende houding zal aannemen.
In de maand Februari werden 9650 Ge
luktelegrammen verzouden, bestemd voor het
binnenland, 280 voor het uitenland en 1 voor
een binnenlandsch scheepsstation.
Vanuit het buitenland en de buitenland -
sche scheepsstations werden respectievelijk
241 en 39 Geluktelegrammen alhier ontvan
gen.
Hiervan verzond Amsterdam: 2221 geluk-
telegriammen en ontving er 56; Rotterdam
993 en 31; 's-Gravenhage 983 en 43; Alkmaar
71; Arnhem 230 en 4; Breda 79 en 1; De
venter 72 en 1; Dordrecht 76 en 3; Eind
hoven 94 en 1; Groningen 203 en 3; Haar
lem 259 en 11; 's-Hertogenbosch 94; Hilver
sum 117 en 2; Leeuwarden 85 en 1; Leiden
111 en 1; Maastricht 89 en 7; Nijmegen 142
en 9; Tilburg 79 en 9; Utrecht 299 en 6;
Zutphen 32 en 1; Zwolle 70; overige kan
toren in één totaal 3532 en 90.
Van de opbrengst der Geluktelegrammen,
over de maand Januari, werd door 't Neder-
landsch Jeugdleiders-Instituut, een bedrag
van 29.70 beschikbaar gesteld voor het kin
derfonds van het P. P. T.-personeel.
hebbende landen een dienst van Dultsch-
land naar Zuid- en Noord-Amerika inrich
ten.
Het wereld-snelheidsrecord, 318 mijl per
uur, wordt weer aangevallen. Draadloos
meldt V. D. uit Londen, dat vlieg-luitenant
David Darcy Grelg gekozen is om de Super
Marine Napier No. 5 te vüegen, waarmee de
recordpoging zal gedaan worden. Op Cals-
hot zal de poging gewaagd worden binnen
twee maanden en men hoopt, dat Greig een
snelheid van 350 mijl zal bereiken.
Greig wordt ook commandant van de
ploeg, die volgend jaar de Schneider-trophy
moet verdedigen.
Het FordvHegtnig op Greeniy-elland geland
Het Fordvliegtuig is, volgens een telegram
uit New York, op Greenly-Island aangeko
men, waar het door de Duitsche vüegers
met veel geestdrift werd ontvangen.
Behalve Fltzmaurice, maakte ook de Ca-
nadeesche vüeger Duke Schiller de vlucht
naar Greenly Island mee.
Men is terstond begonnen de reservedee-
len te monteeren en er wordt ijverig aan
gewerkt, om de „Bremen" voor den start ge
reed te maken.
Wat de Deutsche Lufthansa ervan denkt
Wolff meldt uit Berlijn:
De Deutsche Lufthansa had heden de ver
tegenwoordigers van de pers uitgenoodigd,
om hun de nieuwe groote vliegbooten op de
Wannsee te laten zien.
Omtrent het standpunt van de Deutsche
Lufthansa met betrekking tot het trans
atlantische luchtverkeer, zette directeur
Merkel uiteen, dat de deskundigen het er
over eens zijn, dat een weg gevonden kan
worden, dat het gevaar bij het vliegen over
zee met evenveel succes kan worden uitge
schakeld, zooals dat boven land reeds is ge
schied.
De Lufthansa beschouwde het als een be
langrijke taak zoo snel mogelijk tot de in
stelling van een regelmatigen dienst te ko
men naar landen over zee.
Samenwerking met de scheepvaart schijnt
hierbij noodig. Of allereerst post- en vracht-
dienst onder de oogen moet worden gezien,
óf dat de volgende jaren reeds een beperkte
passagiersdienst tegemoet kan worden ge
zien, kan eerst na practische beproeving
van de thans in aanbouw zijnde typen ge
zegd worden.
Directeur Merkel wees er op, dat de boot
reis naar New York zeven dagen duurt en
het vliegtuig slechts twee dagen noodig
heeft. De afstand NoordzeeBuenos Aires
eischt per schip 18 dagen, voor een vliegtuig
vier. 6pr. eindigde met woorden van warme
waardeering voor de heldhaftige prestaties
der vliegers van de „Bremen".
Deze uiteenzetting werd door directeur
Milch aangevuld met bijzonderheden over
het transatlantisch luchtverkeer. Hij gaf een
overzicht van technische capaciteiten der
verschillende watervliegtuigen, waarbij hij in
het bijzonder noemde de „Junkers See 24"
en de Dornler Wall. Reeds dit jaar komt er
een verkeersvliegtuig van grootere afmetin
gen, nX van 9—11 ton inhoud van Rohr-
bach-Roch en Domier Superwal.
Concludeerend, merkte Milch op, dat de
Lufthansa voor Oceaanvlucht-verkeer het
oog moet houden op grootere zeewaardigheid
en meer motorige toestellen. Wanneer de
ontwikkeling zoover gevorderd is, zal de
Lufthansa met medewerking van de belang-
De expeditie van generaal Nobfle
De expeditie naar de Noordpool schijnt
magische kracht te bezitten. Tenminste de
reis van de „Itaüa", waarmede generaal
Nobile te Stolp is aangekomen, heeft de
belangstelüng gewekt.
Dezer dagen heeft volgens het „Hbld"
een medewerker van het „Berliner Tage-
blatt" een poging gedaan om generaal
Nobile aan het spreken te krijgen over zijn
reisplan, maar de Itaüaansche Poolreiziger
bleef onverbiddeüjk. Een contract verplicht
hem, alle mededeelingen over den tocht van
de „Itaüa" door bemiddeling van een syn
dicaat te Milaan wereldkundig te maken.
Zaken zijn zaken!
De commandant mocht slechts „verra
den", dat zijn tocht een uitsluitend weten
schappelijk karakter zal dragen. Hij zal me
teorologische en oceanografische waarne
mingen doen en trachten onbekende streken
van het Poolgebied te bereiken.
De Berlijnsche journalist, die namens
zijn blad gelukwenschen met de behouden
landing te Stolp overbracht, werd zeer
vriendelijk ontvangen, ofschoon Nobile het
erg druk had. De luchtvaarder wordt over
stelpt met telegrammen, brieven en bloe
men en onderwijl moet hij te Stolp toezicht
houden op het herstellingswerk dat thans
gereed dient te zijn.
Daarna zal hij dan nog eens naar Berlijn
gaan om de Duitsche autoriteiten voor de
verleende medewerking te danken en om
nog enkele instrumenten te bestellen. Hij"
verzccht den interviewer, een door hem
opgestelde dankbetuiging aan het Duitsche
volk te publiceeren. En om den persman
niet geheel onverrichter zake te laten te-
rugkeeren vertelde hij hem in het
Fransch een paar bijzonderheden over
de tallooze sollicitaties van menschen, die
den gevaarlijken Pooltocht graag zouden
meemaken.
Het had den commandant getroffen, dat
er zooveel gegadigden waren, die niet louter
uit zucht tot avontuur mee wilden, maar
die werkelijk goede diensten hadden kun
nen bewijzen. Tot zijn spijt kan hij echter
zijn bemanning niet uitbreiden: de instru
menten nemen veel plaats in en alle mon
den moeten gestopt worden.
Ook te Stolp ontvangt Nobile nog ieder
oogenbük nieuwe verzoeken, te veel om ze
alle te kunnen beantwoorden. Mannen,
vrouwen en zelfs mee? dan vierhonderd
kinderen hebben gesolliciteerd. Meisjes
onder de twaalf bleken vooral illusies te
koesteren. De generaal was door deze kin
derlijke belangstelüng diep getroffen.
Het aantal ernstige gegadigden: avia-
teurs, marconisten, ingenieurs en mechanl-
ciens was zeer groot. Maar ook vele anderen
boden hun diensten aan: doktoren, koop
lieden, kunstenaars en kappers; aUen be
toogden, dat hun aanwezigheid voor de
expeditie van groot nut zou zijn.
De gebruikelijke aanbeveüngen luidden:
„Ik wil alles doen, wat u verlangt." „Ik ben
bijzonder intelligent," (resp. erg vlug, zeer
ijverig, volgzaam), „Ik ben een man van
land, bergen en zee", „Ik vrees geen
gevaar, ik minacht den dood."
Een rasecht Berlijner schreef: „Mir kann
keiner". Een poids de plume: „Ik ben zoo
licht, dat mijn gewicht voor uw reusachtig
luchtschip van geen beteekenis is."
Iemand, die blijkbaar meer gewicht in de
schaal zou leggen: „U kunt mij als ballast
gebruiken." Onverschrokkenen verklaarden:
„Ik kan zonder eten of slaap de grootste
ontberingen vërdurèn," of: „wy zijn jonge
lui, die den dood niet vreezen."
Naast de brieven, die van moed en be
scheidenheid getuigen, zijn er ook pedante
aanvragen van kantoorheertjes, die wel eens
gevlogen of een prijs met schieten gewonnen
hebben en daarom denken, dat ze bijzonder
geschikt zijn voor een Pooltocht. En dan
ontbreken natuurlijk de fantastische uit
vinders niet, die hun groote ontdekking
aanbieden op voorwaarde, dat zij zfelf mee
mogen. Fotografen en filmoperateurs vor
men voorts een belangrijk contingent.
Er waren veel Italianen onder de gega
digden, maar ook heel wat buitenlanders.
Vele aanvragen ontving Nobile door be
middeling van de buitenlandsche legaties
te Rome.
Maar al deze aanbiedingen hebben na
tuurlijk niets aan de samenstelling van de
bemanning kunnen veranderen. De uit
verkorenen zijn en blijven: de commandant
(Nobilé), drie Itaüaansche marine-officie
ren, een officier van de luchtvaart, twee
ingenieurs, twee marconisten, drie meteoro
logen, vier machinisten, een mecanicien en
twee journalisten: van het „Giornale d'Ita-
lia" en van den „Popoio Romana".
Ende foxterrier Titina.
Nobile spelde den naam van zijn hond
nauwkeurig: die mocht voorali niet ver
keerd in de krant komen. En hij verzocht er
bij te vermelden, dat Titina al eens een
reis om de wereld heft gemaakt en in
Italië, Amerika en Japan vele medailles
heeft verworven. Wat de 19 Poolvaarders
om van den hond niet te spreken eten
zullen?
Er is proviand aan boord voor vier of
vijf maanden, naar noodrantsoen berekend.
Conserven, scheepsbeschuit, chocolade en.
om den anderen dag soep, die electrisch
in het blik wordt verwarmd.
Nieuwo passagiers kan generaal Nobilé
niet gebruiken.
- Het O. M., bewezen achtende dat men
hier met hazardspel te doen heeft, vorderde
4 boete of 4 dagen hechtenis.
De raadsman van M.. mr. van Vrijberghe
de Coningh, betoogde, dat bi) dezen auto
maat van hazardspel geen sprake is. Met
eenige routine kan men de resultaten vrij
wel beheerschen. Pleiter vroeg vrijspraak,
subs, dat verdachte geen straf zou worden
opgelegd.
Na re- en dupliek bepaalde de kanton
rechter de uitspraak op 7 Mei.
Vergadering van den Diocesanen bond.
Te Amsterdam heeft de jaarvergadering
van den Diocesanen bond van het woon
wagenliefdewerk in het bisdom Haarlem
plaats gehad.
Het overzicht over 1927, opgemaakt aan
de hand der ingezonden gegevens, vermeld
de verblijdende cijfers over de aantallen
doopsels, huwelijken, eerste communicanten
en vormeüngen, alsmede betreffende alles
wat op stoffelijk en maatschappelijk gebied
door de afdeelingen is verricht.
Te betreuren blijft het intuschen o.m. dat
het vormen van afdeelingen in verscheidene
greote en kleine plaatsen blijkbaar op on
overkomelijke moeilijkheden stuit. Reeds is
door het federatieve bestuur de hulp inge
roepen van den R. K. Vrouwenbond. De
geestelijke adviseur verwacht meer succes
van inmenging van de St. Vincentiusvereeni-
ging, wier doel is de charitas te beoefenen
op elk gebied. Niet om zelve dit werk ter
hand te nemen, maar om de vorming van
comlté's, waar het noodig is, te helpen be
vorderen, zooals reeds éénmaal met succes
heeft plaats gehad. Een verzoek in dien
geest zal aan den Hoofdraad der St. Vincen-
tiusvereeniging gericht worden. Ook spoort
de voorzitster de aanwezige secretarissen
aan, trouw de familieboekjes in te vullen en
bij te houden en de gegevens op te zenden
naar het Centraal kaartregister te Utrecht,
aangezien zulks nog veel te wenschen over
laat;
Het verslag van de federatievergadering
gaf aanleiding tot de volgende mededeelin
gen: 1. De bond wenscht geen afzonder
lijk kaartsysteem voor het diocees Haarlem.
2, Door een misverstand is de aanvrage om
te deelen in de opbrengst der geluktelegram
men nog niet door het jeugdleidersinstituut
ih behandeling genomen. De beslissing zal
nader bekend worden gemaakt. 3. De afdee
lingen zullen naar beste vermogen medewer
ken om de onderwijsactie der federatie te
helpen doen slagen.
Een gedachtenwisseling werd nog gehouden
over de voorbereidingen by huwelijk en
Eerste H. Communie.
Het gerechtshof te 's Hertogenbosch heeft
J. G. M. K„ huisvrouw van M. te Zeven
bergen, die door de rechtbank te Breda we
gens moord door verstikking op het pas
geboren kind harer dochter was veroordeeld
tot 12 jaar gevangenisstraf, tot 5 jaar ge
vangenisstraf veroordeeld, daarbij overwe
gende, dat verdachte uit vrees voor haar
man heeft gehandeld. De advocaat-generaal
had 8 jaar geëischt.
De kantonrechter te Leiden heeft gisteren
te behandelen gehad de zaak tegen den kas
telein J. B. M. te Leiden, wegens overtre
ding van art. 45 der Drankwet, dat het toe
laten van hazardspel in café's verbiedt. In
het café van M. stond een automaat, waar
voor men tegen betaling van een dubbeltje
bü den kastelein een penning kon koopen.
Na dezen penning in den automaat te heb
ben gestopt, gingen, door een handel neer
te drukken, eenige ronde schuven met groote
snelheid aan het draaien. Drukte men daar
na op eenige knopjes, dan werden deze schu
ven tot stilstand gebracht. Daarby bleek
dan, of zy op een op den automaat aange
geven stand waren blijven staan en hier
van hing af, of men een of meer pennin
gen gewonnen had, waarvoor men bij den
kastelein een of meer borrels kon krygen,
of dat men zijn geld kwyt was.
De stem, die zoo geheimzinnig onze huls
kamer binnendringt, die wy er binnen laten,
om ze te beluisteren ter leering of tot ver
maak blijkt niet altyd de stem van een
vriend, schryft de Nieuwe Koerier.
Wie een radio-toestel bezit, weet, dat dik-
wyis gedachten aan den aether worden toe
vertrouwd, die wy niet zouden dulden in den
mond van iemand, die in levenden lijve onze
woning zou bezoeken.
Voor geen katholiek radio-luisteraar kan
het dan ook een vraag zün, of de katho
lieken van ons land wel goed hebben gedaan
met hun evenredig deel te etséhen fti zend
vergunningen en uitzenduren.
Wy hebben ons recht moeten verdedigen,
met alle kracht tegen hen, die ook hier be
weerden, dat de neutraliteit elkeen kan vol
doen en alleen er genoegen mee hadden te
nemen.
wy hebben daar terecht voor gepast en
ons niet in een hoek laten duwen. En de
kwestie is, wat ons land betreft, uitgemaakt
in onzen zin.
De financieele offers door de katholieken
voor zender en uitzending gebracht, zyn al
lerbest besteed.
Laten de katholieken van Nederland ver
der zorgen, door een doelmatige inrichting
hunner radio-organisatie en hare leiding
hun uitzendingen zoo perfect mogeüjk te
maken.
Maar Radio blijft een voorzichtig te ge
nieten weldaad. Draait men aan een paar
knoppen, onmiddeliyk kan men uit alle dee
len van Europa en zelfs daarbuiten allerlei
wysheid, of wat daarvoor moet doorgaan,
hooren verkondigen.
Een teer punt!
Op elk uur van den dag kunnen we geen
katholieke uitzending hebben, te meer, om
dat de katholieken van de ons omringende
landen nog lang zoover niet zyn als wy en
zich slechts nu en dan een enkel uur kunnen
laten hooren.
Het komt er dus op aan, op onze hoede
te zijn.
Zoo moeten we met de „neutralen" zeer
behoedzaam omgaan.
De neutrale A(lgemeene) V(ereeniging)
R(adio) O(mroep), die over Hilversum zendt,
droeg in de Paaschweek stukken voor van
Multatuli, den Nederlandschen schryver,
wiens meesleepende werken het verderf zyn
geweest Van velen. Verklaarde voor eenigen
tyd" de Socialistische leider Wibaut niet, dat
zpn overgang van het katholicisme naar het
socialisme via Multatuli was gegaan?
Het ontbreekt ook niet aan protesten van
geërgerde luisteraars, over die „neutrale ver
troebeling der Paaschweek.
De „Gelderlander" maakt daaromtrent een
zeer rake opmerking.
Men zal tien keer naar de A. V. R. O.
kunnen luisteren, zegt het blad, zonder ook
maar het minst gekrenkt te worden. Maar
den elfden keer is het mis. Waarom? Omdat
de neutrale 'A. V. R. O. Multatuli aan het
woord liet, ofomdat de katholieke lui
steraar naar Mutatuü luisterde?
Inderdaad, zy die den luidspreker hun
huiskamer Ueten vullen met Multatuü's,
ideeën, handelen niet zeer bedachtzaam.
Zulke les leere luisteraars, hoe hyzyn
knop moet draaien.
De „General Electro Company" heeft in
Schenectady proeven genomen met een
nieuwe radio-zendlamp, die ongeveer vpftig
maal zooveel energie uitstraalt als een ge
wone zendlamp voor korte-golf-zenders. zy
straalt op een golflengte van 6 M. circa 10
tot 15 K.W. energie uit. De uitgestraalde
warmte is voldoende om eieren te koken of
te bakken, appelen te braden, electrische
lampen aan het gloeien te brengen zonder
dat eenigerlei contact wordt gemaakt. Een
met néon gevulde buis gloeit als een licht
contact tusschen haar en de lamp gemaakt
wordt.
De energie der nieuwe lampen is'sterk
genoeg om ratten en insecten te dooden.
Naar het voorkomt, kunnen deze lampen
ook op medicinaal gebied met succes wor
den gebruikt tot verwarming van het bloed.
De nieuwe lamp, welke ongeveer 60 c.M.
lang is en 12 M c.M. doorsnede bezit, is het
product van een 2-jarige studie.
LONDEN, Zaterdag.
Daar torste Blackburn trotsch de
„trophy"! Ja, Blacburn Rovers. zy waren
zeer zeker van Blackburn, zij waren nog veel
meer „roovers". Zij roofden de Beker-illusies
van Huddersfield, dat immers reeds door
gansch dit volk by voorbaat was voorspeld
als de Wembley-winnaars. Immers Hud
dersfield, leider in de Laague, kon bogen op
een staat van dienst, waaraan geen Blackr
burn tippen kon. En de bladen gaven dan
ook 's morgens de beschouwing „why Hud
dersfield should win."
Nu zyn er tradities in Cup-Football, en
een van 'deze is, dat de club, die den eersten
goal scoort, den wedstryd wint. Wij hebben
terug te gaan tot de grijze oudheid van
achttien-honderd-en-zooveel om een uitzon
dering te zien op dezen regel. En wijders is
het de laatste twintig jaar zelfs niet voor
gekomen dat de verliezende party het tot een
tegenpunt bracht. Zy gingen meestal ten
onder mat de smadelijke nul.
Maar een Cup-Final kenmerkt zich meer
dan iets anders door wat de Britten zoo
kernachtig zeggen: „the glorious uncertai-
nety of football". Een Cup-Final is een gokje
in. de vierde dimensie. Wel wisten we dit
zeker, dat Huddersfield de sterkste voor
hoede had van de geheele competitie, en dat
Blackburn in dé verdediging een paar man-
netjes-putters-uit-het-zevende had, welke
laatste dus door afbrekend voetbal alle aan
vallen van de stormünle der tegenstanders
zouden moeten breken.
Wembley Stadium kan 100.000 menschen
herbergen, zy kwamen met 135 extra-treinen
uit alle oorden van dit Vereenigd Koninkryic.
Zij maakten, als gebruikelijk, Londen in den
vroegen morgen onveilig. Er waren zelfs een
paar hardnekkigen die gedurende de week
van Huddersfield kwamen loopen ja.
loopen. Hebt medeleden met hen. Er waren
er ook dien den avond van tevoren hun tenten
voor de poorten van het Wembley-Walhalla
opsloegen om er toch maar tydig te zyn.
Velen hadden geen ticket. Maar ook hier zyn
opkoopers, die soms zóó erg gemolesteerd
werden, dat de politie hun veege lijve moest
bergen. De heeren werden, wanneer zy over
vroegen, gearresteerd en nog dienzelfden
avond had het Wembley Police Court een
speciale terechtszitting georganiseerd om met
de ticket-sjacheraars maar meteen af te
rekenen. Zeer zeker snel recht.
Er waren er, uitgedost in blauw en wit.
Maar, o tragedie, beide clubs hadden blauw
witte kleuren te verdedigen, zoodat men
thans geen onderscheid wist tusschen Black-
bum en Huddersfield en büwyien vriend en
vijand aan de verschillende limonade- en
andere tentjes broederschap dronken en
nog eens en nog eens. Om dan later te
ervaren, dat ze aan verschillende fronten
thuis hoorden. Er waren er gekomen van
Huddersfield met groote leege koffers
waarop stond, aan den eenen kant „to Hud
dersfield en aan den anderen kant „for the
Cup". Dit was tenminste zeker: als Hudders
field den beker won, dan zaten zy niet ver
legen om inpak-materiaal. Maar Blackburn
had flesschen by zich, volle flesschen, en zy
zeideh dit: „Wü hebben niéts noodig om de
Cup in te doen; wy doen wat in de Cup!"
Eindeiyk vulde zich Wembley Stadium
met luidruchtig volk. Er zyn daar 72 ingan
gen, dus geen gedrang. En de middelen van
vervoer zyn inderdaad prachtig: elke minuut
bracht een trein van Marleybone Station de
noodige supporters binnen de Station
muren. Daar hield men zich onledig met ge
zang, met ander gezang dan „eikenhout is
eikenhout". Er werd ook danig geluncht, en
een enorme zaal, waar veel lieftallig schoon
serveerde, was stamp- en stampvol. Men
waande zich daar waarlijk niet binnen de
muren van een voetbalveld.
Toen kwam er, klokke half drie, even be
weging. Er reed een auto door de poort. Er
stapten menschen uit. zy waren: de Koning,
de Koningin, de Duke en de Duchess of
York. Men had eerst gezegd, dat Z.H. niet
komen zou vanwege een sterfgeval, weshalve
dit onverwacht verschijnen een donderend
applaus ontlokte. En het geeft zoo'n geheel
ander cachet aan het geheel, als wij daar in
de Royal Box den koning zien plaats nemen in
het midden, met aan zyn rechterhand zyn
zeer beminneiyke en zeer gevierde schoon
dochter en aan zyn linkerhand Her Majesty
en den Duke.
Het „God save our gracious King" weer
klonk, werd de lucht lngekoperd door de
Irish Guards. En dan staat heel dat volk op,
hoofden ontbloot, in zwijgende eerbiedigheid
En weer, als even later de gecombineerde
Bands inzetten dit plechtig lied „Abide with
me", ryst heel dat stadion, al die duizenden
en tienduizenden. Geen een die er zitten
biyft, geen een die het ook maar waagt zyn
hoed op te houden, zoo stiekum-weg. Neen,
in dergelijke oogenblikken, die immer ont
roeren, zyn op dat veld geen communisten en
socialisten en katholieken, dan zyn er slechts
Engelschen, die te eerbiedigen weten. Die
momenten biyven my immer by.
Na dezen treffenden samenzang ineens het
donderend gejuich, omdat komen waarvoor
zy allen gekomen zyn: Huddersfield en
Blackburn! Dan galmt gansch dat Stadion
naar 22 kerels, die voor hun oogen een strüd
gaan uitvechten om een beker. En als de
teams even later ry-aan-rü staan en de
Vorst van dit volk langs hen wandelt, elk een
handdruk gevend, vergaat opnieuw hooren
en zien. Er heerscht hier toch inderdaad een
andere geest dan elders als ok daar den
Koning van Engeland en den Duke van York
onder enorm lawaai zie handen-schudden en
praten met de prof-voetballer Clem Stephen
son, captain van Huddersfield. Dit alles is
een gang naar Wembley waard.
De referee wentelt den shilling: Hudders
field heeft goed geraden. De bal ligt in het
midden. Het publiek gaat allengs zitten, als
het fluitje snerpt voor den kick-off. Als dan
het leder wentelt cheert die massa opnieuw,
cheert, cheert! Schreeuwt den blérrrt, omdat
Roscamp op den Huddersfield-keeper afste
vent. Cheert omdat hy schiet. Cheert als
Roscamp weer toestormt op den bal-omklem
menden keeper, een flinken eeriyken duw
geeftlawaait als die keeper valtde
bal valtover de iyn roltgoal! Mün
hemel, welk een sensatie! Welk een leven!
Een Cup-Final-goal, zoo'n dure goal, binnen
de minuut, in precies 57 seconden.
Dit geluid komt slechts langzaam tot, be
daren. wy ademen even. We peinzen. Het is
een ongeschreven wet, dat de eerste goal een
Cup-Final beslist, en die eerste goal is er!
Hoe is alles nu anders dan in vroegere jaren
als er twee teams hardnekkig vochten om
toch uitsluitend maar geen goals-tegen te
krygen, omdat die en die alleen een match
beslissen. Toen streden er steeds defsensic
tegen defensie.Nu, vanaf die nooit meer te
vergeten Cup-Final-sensatie, is er een Hud
dersfield, dat met alle geweld gelijk wil
maken, maar dat toch door den stand van
zaken dusdanig van streek gebracht is, dat
zy slechts zeer sporadisch goed voetbal laten
zien. Men ziet het reeds: dien „shock" komen
ze niet meer te boven. Blackburn speelt tegen
hen, met hen en zonder hen. En de achter
hoede van Huddersfield, op van zenuwen,
trapt herhaaldeiyk mis. Na twintig minuten,
als weer drie verdedigers zoek zyn, zieo
McLean ergens een opening en met een wel
gemikt schot jaagt hij het leder in den ver
sten hoek. Het pleit is beslecht. Hudders
field, roemruchtig Huddersfield, is na 2'
minuten spelen een geslagen team. Die eerst e
minuut heeft den wedstrijd beslist. De tweedo
goal was er een noodzakelijk gevolg van.
Tot de rust ging het wat kalmer. In.
extenso zal ik u dat alles niet verhalen. Hud
dersfield probeerde ervan te maken wat er
van te maken viel, maar nooit en nimmer
konden de voorwaartsen, vooral Jackson niet
tot het peil geraken waarop ze immer ston
den. Het was een tragedie van het eerste
water. En de crowd die zijn duiten op Hud
dersfield gezet had, lanceerde liefelijkheden
aan het adres van die elf verüezers. Als dan
Jackson eindeiyk een ren doet, die weer op
niets uitloopt, brult er eentje „Good night,
Jackson" en even later galmt het achter me
„Show up, Huddersfield, the King is
watching you!" Doch de arme kerels kunnen
niet meer, zijn op, en biy als eindeiyk de
rust aanbreekt.
In de tweede helft, ja warempel, daar komt
een ander Huddersfield uit de kleedtent als
sr in ging. Zij spelen thans als duivels.
Blackburn dient alle zeilen by te zetten,
doch niettemin schiet na een pracht-rush
Jackson op goal, de keeper stopt, het leder
rolt echter tegen den binnenkant van den
paal en tippelt langzaam maar zeker het
doel in. Huddersfield heeft een goal gescoord.
Ik zei het u reeds, sinds 1908 scoorde de ver
liezende party in een Cup-Final geen goal.
Het ys was gebroken.
Doch in het resteerende half uur werden
we als gebruikelijk vergast op het onaange
name, dat kleeft aan een professional-match.
Blackburn was twee-een voor en ging tijd
winnen. Ze deden aües op zy'n elf-en-
dertigst. Moest er uitgetrapt worden, dan
nam den keeper een wandeling, legde de bal
eerst even recht, nam weer een wandeling en
schoot dan pas het veld in, waar steeds een
Blackbum-man klaar stond om het leder
over de oüt-iyn te trappen. Zoo werd de tyd
zoek gebracht en het was voor Huddersfield
hopeloos werken. Eindelijk zag Rlgby nog de
kans schoon om een derde goal te maken, en
het leed was geleden. Blackburn Rovers
wonnen. Verdiend.
De met klei en modder bekladde kerels
klauterde de hooge trappen op naar de Royal
Box, waar de Koning de beker uitreikte arm
Captain Healless. Ieder der 22 deelnemers
kreeg daarenboven een herinneringsms-
medaiüe. Het publiek Uet zich ook nu niet
onbetuigd met lawaai. Na dit gebeuren ver
liet de massa van 100.000 man in perfecte
orde het veld. Men was voldaan. Men had
een spannenden, hoogst interessanten kamp
gezien, met veel goals, en de overwinning aan
den sterkste.
Dien avond gaf Huddersfield, omdat het
vooruit vastgesteld was, „Whatever the
result should be", een diner in het Great
Central Hotel. Men had by het opmaken van
het programma en „whatever the result
should be" waarschyniyk rekening gehouden
met de algemeen geldende, opinie, dat er een
beker zou gaan naar het land van Yorkshire.
Helaas het geschiedde niet aldus.
Ik had tydens dat eet-feest wel eens even
om een hoekje willen kyken. Want op dat
zelfde oogenblik liepen er in het hart van
de City etteüjke venters met rouw-kaarten,
waarop geschreven stond: „In loving memory
of Huddersfield Town who this afternoon
extraordinariUy suddenly succumber". En
onder die omstandigheden smaakt een feest
diner wat bitter..™.
H. ROOZEN.
„De bevordering van kennis der Natuur
lijke historie op aangename en aanschouwe
lijke wijze" dat was het doel, dat Artis te
Amsterdam zich van den aanvang af stelde,
en daarnaar streeft, evenals zijn illustre voor
ganger voorheen deed, ook de huidige di
recteur van Artis, dr, Sunier, oud-directeur
van het Laboratorium voor het onderzoek
der zee, te Batavia.
Dr. Sunier zit vol plannen, welke ten deele
reeds spoedig in verwezenlijking zullen ge
gaan zijn en zeker indien het publiek n:et
nalaat van haar interesse in Artis daadwerke
lijk blijk te geven!
De afsluiting en de ingang aan den kant
van de Plantage Muidergracht wordt ver
beterd; het hertenkamp daar uitgebreid;
nieuwe muzikale genietingen wachten eerst
daags den bezoeker en de directeur wil
ten spoedigste de roofdieren een openlucht
theater cadeau doen, waarvan het too mei
dusdanig wordt ingericht dat het den diere tl
hun geboorteland een beetje in de herinne
ring kan terugroepen en den toeschouwers
daarvan een idee geeft. In elk geval zullen de
leeuwen en tijgers dan kunnen worden gade
geslagen niet van achter tralies, maar slecht
door water, lucht en.... een laag walletje
v^n de, gestadig op hun achterbeenen rond
wandelende, wezens gescheiden; zooals
thans reeds vele der vogels in Artis.
Tusschen het reptielenhuis en de roofdie
ren-galerij zal een halfcirkelvormig, geleide
lijk naar voren toeloopend terras worden op
geworpen; op den achtergrond verrijzen rot
sen, en het eerste en tweede plan wordt in
genomen door een miniatuur-woestijntje,
omsingeld door een grachtje terwijl een wal
letje de kinderen moet verhinderen daarin
te vallen.
Aan den kant der tegenwoordige roofdi:-
rengalerij (welker nachthokken met de rot
sen zullen correspondeeren) krijgen de pan
ters een hooge, groote kooi, ook in de open
lucht staande.
Is dit zomerverblijf voor leeuwen, tijgers
en panters nog in zooverre toekomstmuziek,
dat aan de uitvoering gereedliggende plannen
nog niet begonnen is, anders staat het met
het circusje, waarin o.a. wolven, hyena's, bet
Aethropisch Aardvarken en de Maleischo
Snuitbeertjes zullen optreden.
Het oude postdu'venstation vormt hier
van het centrale middelpunt, vanwaar ue
straalgewijze opgetrokken afscheidingen der
verschillende dieren uitgaan naar den daar
omheen loopenden cirkel, met eenige meters
langen straal.
De beertjes komen er bijster goed af- z;j
krijgen zeker een sector van drie kwart van
het heele circus als speeltuin toebedeeld;
daarin is voor hen een rotstuin gemetseld cm
in te ravotten, met boomen om in te klaute
ren enz.; en ook zij worden slechts door v.a-
ter en een walletje van den mensch geschei
den.
En terwijl de directeur en zijn geleerde,
handige, maar alle even toegewijde helpers
aan het werk zijn, Iaat ook de natuur zélf niet
na het hare te doen öm het publiek op mooie
en aardige schouwspelen te vergasten.
