ONZE VROUWENRUBRIEK roeme O BOVRIL •Om Aa/MÏÏ) Voedzaam Middagmaal HUWELIJKSGEBRUIKEN UIT DE OUDE DOOS HOEDENMODE BLOEMENPRAATJE. ONZE MASSAGE RECEPTEN. AAN HeN brengt er de voedingswaarde in Overname oit deze rubriek ronder schriftelijke toestemming verboden Er Is, behalve misschien in enkele plaatsen van Twente of den Achter hoek. tegenwoordig al bitter weinig overgebleven van de schilderachtige oud-vaderlandsche bruilof ts-ceremoniln. En al Is er heel wat bi), dat wij tegen woordig alles behalve zouden apprecl- eeren, en al weten we, bij 't lezen van soo"n brullofts-beschrijvlng uit de 17de eeuw. ons goed gesternte niet genoeg te danken, dat ons dat soort jolijt met alle bljbehoorend gesleur en gesol bespaard blijft, toch zou 't Jammer zijn, wanneer dat alles In 't vergeetboek raakte en we nooit meer eens éên enkele gedachte wijdden aan de fideele bruidjes met haar onbegrensd uithoudingsvermogen en de luidruchtige, Ietwat materialistische bruigoms, die onze over-overgroot- ouders waren. Daarom volgt hier een en ander over bun naïeve liefhebberijen vóór en op den huwelijksdag. Daar was vooreerst het bijgeloof be treffende den vast te stellen datum en den tijd van 1 jaar. De Romeinen be schouwden de maand Mei als bijzonder ongunstig voor 't sluiten van huwelijken en deze opvatting heeft zich tot ver ln onze Jaartelling weten te handhaven. Wie de onvoorzichtigheid beging in Mei te trouwen, zou niet lang te leven hebben, meende men. Voorts werden de Vrijdag, maar vooral de Maandag, be schouwd als heel ongelukkige dagen om ln 't huwelijksbootje te stappen. In 't begin van de I7de eeuw waren de vast gestelde trouwdagen Zondag of Dinsdag. Later waren alle dagen toegestaan, maar nog ln de 18de eeuw vinden we voorbeelden van huwelijken tusschen vorstelijke personen, waarbij de een of andere oom of grootvader der bruid zich er heftig tegen kant, dat de huwelijks voltrekking op een Maandag zal plaats vinden, daar dit noodzakelijk ongeluk moet aanbrengen. Een ander bijgeloof was dat van het «trouwen op het graf. Verscheidene aanzienlijken stelden bi] testament een som beschikbaar voor een behoeftig paar jongelieden, op voorwaarde, dat het hu welijk zou worden ingezegend op hun grafsteen. Men meende, dat deze heilige plechtigheid lafenis zou brengen aan de del van den overledene. Wat het vieren en fuiven betreft, na tuurlijk wisselden de gewoonten met tij den en plaatsen de gebruiken der 18de eeuw verschilden van die der 16da, en op de Heerengracht te Amsterdam werd anders bruiloft gevierd dan in den Gelderschen Achterhoek. Maar overal was het feest van fleurige rumoerigheid, vol kleine overgeleverde plechtigheid- Jes, waarvan dikwijls geen der aanwe zigen de oorspronkelijke beteekenls nog begreep. Met "n mogelijk verlangen der jong gehuwden naar wat rust en stilte en een ongestoord samenzijn werd niet de minste rekening gehouden. De genoo- dlgden verdroegen het niet zooals nu, begrijpend en zonder zich gekrenkt te voelen, dat bruid en bruigom zich na het verlaten der kerk zoo spoedig moge lijk aan hun gezelschap onttrokken, om op reis te gaan of naar hun eigen smaak den verderen dag door te brengen. Dat ze elkaar na de kerkelijke plechtigheid, waarbij ze elkander met een enkel woord bun heele leven hadden toevertrouwd, mistellen wel iets te zeggen konden heb ben. en in afwachting van de ongestoor de gelegenheid daartoe het samenzijn met den drinkenden, klinkenden, dik wijls plat-schalkschen vrlendendrom misschien meer ondergingen dan geno ten, scheen in typisch gasten-egoïsme te worden weggecijferd. De twee ongeluk kige feestelingen behoorden niet aan zichzelf of aan elkander, maar aan hun onvermijdelijk en zeer uitgebreid gevolg en (Et zoog zich aan hen vast en trachtte hen met onbarmhartige harte lijkheid zoo lang mogelijk bij zich te houden, als tastbare motiveeringen en verontschuldigingen voor hun zucht tot epektakelen, hun bodemloozen eetlust en olifantendorst. Iedere bruiloft werd op die manier aangeprezen en uitgebuit, meer als een tijdelijke lafenis voor deze chronische kwalen dan uit geestdrift voor dit speciale bruidspaar. Hun fulf- manie was bestendig, alleen de mediums wisselden. Op den Zondag van het eerste gebod begon de pret al, In de dorpen gaf het bruidspaar dien dag een feest in de herberg, een „vetje", waarbij ze zelf niet tegenwoordig waren. In de daaraan voorafgaande week waren wijd en zijd vrienden en magen op het feest genoo- dlgd door een daartoe aangezocht of af gehuurd personage, een buurman, vriend 3994. Japonnetje, leeftijd 12 tot 14 jaar Bovenwijdte 80. Het model heeft een apart ingezet voorstuk, aardige ceintuur en lange ruime mouw met manchetjes, t Staat zeer lief, geamakt van effen gekleurde vlyella biais en kraagjes wit, of van naturel- kleurige kasha, kraagje en biais frlsch rood. Witte glazen knoopen ter verdere gameerinp of knecht, die, zijn hoed en stok kwis tig met linten versierd, in een lang ge dicht de uitnoodiglng voordroeg. Overal werd hij beloond met een geldstuk, dat onder in een groot glas brandewijn lag. en dat hij dus eerst moest leegdrin kenWat de verst afwonende ge- noodigden van het gedicht te hooren kre gen en met welke voordracht, laat zich gemakkelijk raden. Twee of drie dagen voor den reeds lang te voren vastgestelden trouwdag begonnen de „speelnooten", de bruids jonkers en bruidsmeisjes, met het vroo- Ujke „palmknoopen". Ze vlochten slin gers en bogen van buigzame maagdepalm met gouden en zilveren draden er door en bonden die aan stoelen, meubels, luch ters en kandelaars en overal, waar ze maar wilden blijven zitten. Dan moest de ..bruidskroon" worden gemaakt. Dit was een omslachtig toestel, samengesteld uit één grooten houten hoepel en twee halve die er kruiselings over werden bevestigd, waarna het geheel met palm, bloemen en vlaggetjes werd omwonden en volge- prikt. Zoo kwam het dan bij het feest maal boven de hoofden van bruid en bruidegom te hangen. Bij het verlaten van haar ouderlijk huis werd de bruid door de bruidsmeisjes met bloemen bestrooid, terwijl de bruids jonkers handenvol suikergoed onder het volk strooiden. BH de terugkomst werd dit herhaald, maar nu door de bruid zelf. Reeds bij de Romeinen ging 't pre cies zóó; gewoonlijk werden noten ge bruikt. In veel streken was t gewoonte, zich over *t water naar de kerk te begeven, ook waar dit in 't geheel niet noodza kelijk was. Op het platteland had men den sierlijk opgetooiden sjeezen-stoet. De bruigom hield een rijk-versierde zweep en aan de voeten der bruid stond een groote mand suikergoed, waaruit op el ke brug met kwistige hand gestrooid werd onder de daar hoopvol opgestelde jeugd. De bruid was dikwijls meer beladen dan getooid met allerlei goud, zilver en bloe men; vooral op 't hoofd droeg ze dikwijls de meest gedrochtelijke kronen, een tooi die ontstaan was uit het z.g. jonkvrou wenkroontje: slechts meisjes van onbe sproken gedrag mochten het haar los dragen, dat dan door een kransje of kroontje bijeengehouden werd. Volgens een oud gebruik, waarvan de oorsprong moeilijk valt na te speuren, wierp een van de vrienden van den brui gom de bruid by 't betreden van haar 3397-. 8998. Jurkje voor meisjes van 12 tot 14 jaar. Bovenwijdte 80 Gekleurde shantung of totle de sole. De puntmotiefjes zijn opgestikt. Vanaf den onderkant der punt. sprin gen de plooien uit. 3997. Jurkje voor denzelfden leeftijd. Bovenwijdte 80. Het model heeft van voren een plooL Het punt-idéa over de ceintuur wordt aangeknipt. Kraagje en puntstukje worden zicht baar doorgestikt. Naturel-kleurige kasha of shantung, af gezet met frlsch rood, |s voor dit model letje heel lief. nieuw tehuis een bezem voor de voeten, waarover zij heen moest stappen. In an dere streken werd haar de weg versperd met een zwaard, dat daarna aan den bruidegom geschonken werd, die het dan, volgens de oorspronkelijke heidensche bedoeling, kon gebruiken om haar te dooden wanneer zij hem in later tijd on trouw mocht worden. Natuurlijk bleef slechts het gebruik voortbestaan en was de oude beteekenls lang vergeten. In Noord-Holland gingen bruid en bruigom na de huwelijksvoltrekking le der naar eigen huis terug. De b.ugnm liet daarna door enkele vrienden de bruid afhalen, die dan ook spoedig kwam, maar voor haar uit weiden schotels met a'ler- lei eetwaren gedragen, als bewijs dat ze niet uit honger en gebrek haar ouderlijk huis verliet! Een ander heel oud gebruik was het e.g. „schutten" van de bruid. Oorspron kelijk beteekende dit het volgende: Op den terugweg van de kerk wilde menige vriend of bloedverwant, wiens huis men voorbijkwam, het jonge paar tracteeren. Om dit te kennen te geven, stelden ze een paar knechts op aan weerszijden van der. weg, die met een met bloemen om vlochten koord of een versierden balk den stoet den weg versperden, ten tee- ken dat daar diende te worden aange legd. Deze knechts werden dan gewoon lijk uitgenoodigd, verder mee te trekken, om in de feestzaal onthaald te worden. Tenslotte ontaardde dit gebruik in een bedelpartij: allerlei klaploopers hielden telkens zonder eenlge reden den stoet aan door middel van versierde versper ringen, en lieten zich slechts door een uitnoodlging of ook wel door een goede fool a contant afkoopen. Meermalen moest dan ook dit „schutten" van over heidswege verboden of bestraft worden. Er waren geijkte geschenken, die bij geen enkele ordentelijke bruiloft mochten C<?: De hoed houdt altijd wel het meest onze belangstelling gaande. Dachten we aanvankelijk, dat de kleine hoed de voornaamste plaats zou blijven innemen, thans wordt hij door den groo ten zomerhoed in de schaduw gesteld. Zeker, we zien nog veel kleine hoedjes: ze staan allerliefst, coquet zelfs, maar de groote hoed flatteert meer, past ook be ter en mooier bij de teere zomer-toilets. De lijn van den hoed is geheel nieuw. De bol is niet meer hoog, geen plooien of versiersels, maar glad en laag. De rand heeft een sierlijke lijn, vaak aan een kant langer, het gezicht en voor hoofd aan één kant vrij latend, de an dere kant diep verscholen achter den rand. Enkele fantasieën worden in den rand gebracht. Verschillende vormen worden vaak ver kregen door inkepingen, plissê's, op staande of neerbuigende randen. Som mige modellen zijn geheel ajour be werkt. Over het algemeen ziet men zeer weinig versiersels. Hier en daar wordt een enkele tule-bloem of lintgameerlng aangebracht, om den sierlijken vorm nog meer te doen uitkomen. De meeste zomermodellen zijn van zeer fijne uitheemsche stroosoorten, sooals ball buntal, parasisol, bankou of ban- kok, veel in zwart, marineblauw, of licht beige, en enkele eenvoudige modellen van „pailasson", (grof stroo), in verschillende kleuren door eikaar gevlochten. Zeer aardig bij een sportlef geheet DINA. ontbreken. Voor „hem" was er de lange, met linten en bloemen versierde brui- gomspiJp, waarvan de kop met huwelijks symbolen versierd was. Hieruit werd plechtig aan het feestmaal gerookt en daarna werd ze in de porceleinkast van de pronkkamer weggelegd, om bij dsn verjaardag van het huwelijk weer te voorschijn te komen. Evenzoo verging het de huwelijks-bo kaal van kristal op zilveren voet, die ge moedelijk langs de feesttafel rondging, en de twee kopjes, waarin harten en op schriften gebakken waren en die later eveneens slechts op den brullofsverjaar dag door belden gebruikt werden. -Tn het „trouwkistje" met zilver beslag lagen de huwelijkspenningen: zilveren medailles, ter gelegenheid van het feest geslagen en waarschijnlijk overblijfselen van den oud-Germaanschen vrouwen koop. De bruid schonk den bruidegom een kostelijk, zelf-geborduurd „trouwhemd". Huwelijksreizen waren in ons land wei nig of niet gebruikelijk. De jonggehuw den werden den volgenden morgen „be groet", wat nog weer een ceremonie op zichzelf was. De dienstbode, die het eerste „morgenwater" bracht, werd daarvoor beloond met een „bruidsstuk", gewoonlijk een kostbaar kleedingstuk. Voorts gaf de man zijn vrouw dien dag een geschenk, de aloude „morgengave". Tenslotte nog een enkel woord over den ring. Het gebruik, dat de vrouw een en denzelfden ring als verloofde aan de linker- en als gehuwde aan de rechter hand droeg, is werkelijk niet zoo mo dern als men meent, maar was reeds eeuwen geleden ln zwang. De man droeg geen verlovingsring; den trouwring droeg hij aan de linkerhand. De vrouw droeg den ring even vaak aan den duim als aan den ringvinger. Zouden we ons rustige, waardige huwelijksviering van tegenwoordig, al mag die wat minder schilderachtig en afwisselend zijn, graag willen ruilen voor het onbarmhartig spektakel (en lk heb nog lang niet de ergste beproevingen der jonggehuwden afgeschilderd) dat de wederzüdsche familie en de vrienden, waarvan je 't hebben moest, op zoo'n dag ln je huls kwamen maken? Ik geloof van nietl MACHTELD Een geheel bijzondere plaats in den bloementuin nemen de één-jarige uit zaad gekweekte zomerbloemen ln, met hare oneindige verscheidenheid in blad- vorm, groei- en bloeiwyze, haar schitte renden kleurenrijkdom en haar langen bloeitijd, die dikwijls den geheelen zomer door tot in het najaar voortduurt. Zij vervullen den tuin met liefelijke geuren en brengen een aangename af wissel'n? in het soms wel wat al te overvloedige groen van heesters en vaste planten. Zij zorgen er voor. dat wij den ganschen zomer door de beschikking hebben over een onuitputtelijken voorraad snij bloemen. Zij komen juist op tijd om de perken te vullen, waarin de voorjaars bloemen zijn uitgebloeid, en bewijzen onschatbare diensten in het boorbed door het vullen van leeggekomen plek ken en het bedekken van verdorrend loef Hot kweeken van bloemen uit zaad is een prettige bezigheid en bezit een eigenaardige bekoring. Het is met wel mogelijk hier de juiste behandeling van ieder soort bloemzaad aan te geven, maar de volgende nlge- meene i egels behooren altijd in acht genomen te worden. 1. de aarde, waarin gezaaid wordt, moet fijn zijn, d.w.z. zij mag geen klui ten, steenen, e.d. bevatten. Voor weinig geld zijn in den handel ijzeren ze:fjes verkrijgbaar, waarmede men in korten tijd een flinke hoeveelheid aarde van alle ongerechtigheden kan zuiveren; 2. vóór het zaaien, moet de aarde be goten worden: 3. men zaaie het liefst op regels en voorhl niet te dik. Bedenk, dat zeker 70 tot 90% der zaadjes opkomen en dus planten worden, en dat zelfs het meest gedrongen groeiende plantje nog min stens 10 c.M. van zijn buurman verwil derd moet zijn om zich behoorlijk te kunnen ontwikkelen, terwijl er vele zijn, die 20 tot 40 en meer c.M. ruimte ver ianeen om tot vollen wasdom te gera ken. Te dik zaaien bezorgt niets dan nuttelooze moeite: het uitdunnen van de te dicht op elkaar staande plantjes is een echt peuterswerkje, waarvan men gauw genoeg heeft, vooral wanneer het in knielende houding moet geschieden; 4. het zaad wordt slechts met een zeex dun laagje gezeefde aarde bedekt, en de grond met een plankje of met de hand stevig aagsdrukt. Om uitdrogen te voorkomen, kan men de bezaaide plek met een stuk pakpapier, een oude lap of iets dergelijks bedekken, totdat het zaad meestal reeds na eenlge dagen ontkiemt. De grond moet ook na dien tijd nog vochtig (niet nat) gehouden worden. Over het algemeen houden zaadbloe- men van een rijken, voedzamen grond; er zijn echter uitzonderingen als b.v. Chrysanthemum, Cosmos en Tropaeo- lum, die, wanneer zij te veel van het vatte dezer aarde te genieten krijgen, te weelderig blad gaan vormen ten kos te van de bloemen, en die daarom in een armeren grond betere resultaten geven. Van de meest populaire één-Jarige zomerbloem, welke ln April of Mei di rect in den vollen grond kunnen ge zaaid worden, noemen wij: Amaranthus caudatus (Kattestaart) Calendula (Goudsbloem)Calliopsis; Centaurea cyanus (Korenbloem); Chry santhemum; Delphinium (Ridde~spcor) Eschscholtzia (Slaapmutsje)Gaillar- dia Godetia (Zomer Azalea): Helian- thus (Zonnebloem); Linum (Vlas); Lu- pinus; Nigella (Juffertje ln 't Groen); papaver (Klaproos); Reseda odorata. In Maart onder glas gezaaid en in Mei uitgeplant zijn o.a. de volgende: Asters: Antirrhinum (Leeuwenbek); Cosmos; Dianthus chinensis (Chinse- sche Anjers); Lathyrus odoratus (Pronk erwt); Phlox Drummondi; Salp'glos is; Scabiosa: Tagetes (Afrikaan); Tropae- olum (lage en klimmend» Oost Indl- dische Kers). De voordeelen van gezichtsmassage zijn talrijk, en 't is daarom zoo dienstig, dat we de eenvoudigste regels ervan kennen en ook in praktijk brengen. Ten eerste strijkt massage geleidelijk de rimpels, die zich gevormd mochten hebben, glad, en houdt de huid ln een conditie, die 't ontstaan van nieuwe rimpels tegenhoudt. Ten tweede werkt ze versterkend en opbouwend op slap geworden spieren en vermoeide weefsels. Ten derde zuivert ze de huid door het zorgvuldig verspreiden der crème van alle ongerechtigheden en zorgt voor een normale functie der poriën. Ten vierde bevordert ze een krachti- gen bloedsomloop, waardoor de teint fleuriger en bloeiender wordt. Wat willen we meer? Ik kan u daarom niet genoeg aanra den, geen enkelen avond te laten voor bijgaan, zonder van uw nachtrust die luttele tien minuutjes af te nemen, die u noodig hebt, om uw gezicht in goede conditie te houden. De gewone reiniging met cold-cream moet aan de massage voorafgaan. Dus: flink royaal insmeren, vijf minuten la ten Inwerken, ten slotte stevig afvegen met een ruigen handdoek. Daarna wor den de handen nog eens flink gewas- schen, liefst met warm water, en ver volgens de toppen ln kamfer-spirltus gedoopt. Dit maakt ze 'n beetje min der week, wat de massage-bewerkingen ten goede komt. 'Het heele gezicht wordt daarna nog eens dunnetjes met cold-cream Inge smeerd. Nu kan met de massage be gonnen worden. Alle bewegingen moeten steeds van onder naar boven, dus opwaarts, wor den uitgevoerd. Dit is de voornaamste regel, die nooit uit 't oog verloren mag worden. Wanneer u bijvoorbeeld de vouwen langs den neus tot de mondhoe ken van boven naar onder zoudt glad strijken, zou het onderste deel van uw gezicht hoe langer hoe meer verzakken! We zullen vandaag beginnen met de voorhoofd-rimpeltjes. De volgende maal zal ik u door een teekening deze en verdere massage-streken nog duidelijker maken. Ons voorhoofd vertoont meestal twee soorten van rimpels, de lange horizon tale, die van den eenen slaap naar den deren loopen, soms drie of vier evenwij dig boven elkaar, en de kleine vinnige vertikale tusschen de wenkbrauwen, twee scherpe, rechtopstaande streepjes, aan eiken kant van den neuswortel een. Laat ik u dadelijk zeggen, dat deze laatste, als ze zich eenmaal gevormd hebben, van alle rimpels het moeilijkst zijn uit te roeien! Maar volharding doet ook hier wonderen. De horizontale lijnen worden met wijsvinger en middenvinger van beide handen gemasseerd, in lange streken beginnend in het midden en zoo naar de slapen. Volg nooit met den vinger precies de vouw van den rimpel, maar maak eenigszins gebogen streken onge veer in den vorm van groote wenkbrau wen, Nooit heen en weer wrijven na tuurlijk! Steeds opnieuw beginnen In dezelfde richting. Met de vertikale rimpeltjes beginnen we onderaan en wrijven omhoog, even eens met twee handen tegelijk; we ge bruiken nu alleen de wijsvingers. Deze laatste massage-streken mogen niet op houden, waar de rimpeltjes eindigen, maar we laten ze lang uitloopen aan weerszijden over het voorhoofd, even als de eerste. Houd dit een minuut of vijf vol, liefst-langer natuurlijk, of meer malen per dag. Deze voorhoofd-bewerking is de een voudigste van alle en de beste om- aan geregelde massage te wennen. De vol gende keeren zullen we geleidelijk ver der gaan. EVA Correspondentie. Mevr. S., Rijnvis Feithstr., Amsterdam. Ja, lk meen ook, dat ik u reeds geantwoord heb. Ik ge loof, dat u in deze massage-artikeltjes alles zult vinden, wat u noodig hebt. Andere middelen, dan die ik hierin zal noemen, bestaan er niet ter bestrijding van rimpels. 3998. Japonnetje leeftijd 12 tot 14 jaar. Bovenwijdte 80. Voor dit modelletje kunnen we effen, gekleurde kasha, vlyella of dunne wol len stof nemen. De vierkante hals loopt links met een split door en is gesloten met knoopen en knoopsgaten. De dubbele ceintuur aan den voorkant is in een afstekende kleur, de knoopen van metaal, of in de kleur der ceintuur. VLEESCHKOEKJES 12 stuks) 500 gram resten gaar vleeaoh 1 ei peper noot ui y2 lepel peterselie 100 gram oud brood (zonder korsten) l'/i d.L. verdund bruin van Jus 60 gram vet van jus of boter paneelmeel Bereiding: Snipper het uitje fijn en kook het zachtjes gaar in het verdunde bruin van jus, week hierin het broodkruim en vermeng dit met een geklopt ei, peper, geraspte noot, de fijn gehakte peterse lie en het fijngehakte vleesch. Werk deze massa goed dooreen en maak hier van gelijke platte koekjes, zonder korst jes. Wentel ze door paneermeel. Laat het vet in de koekenpan heet worden en bak de koekjes aan beide zijden mooi goudbruin en door en door warm. VLEESCHKOEKJES II Neem dezelfde ingrediënten als In 't vorige recept zijn opgegeven maar neem inplaats van alleen vleeschmassa, half vleesch en half aardappelen. Maak de aardappelen zeer fijn en voeg ze bij het mengsel zooals in 't vorige recept is opgegeven en bereid ze op dezelfde wijze. HACHéE. 400 gram vleeschresten 50 gram bloem 60 gram vet van Jus of boter 5 d.L. verdund mager van Jtts of bouillon - 1 ei. 2 uitjes 2 laurierbladen 4 kruidnagelen zrui peper Bereiding: Snijd het vleesch in nette dobbel steentjes. Snipper de uien fijn; doe ze met het vet en de bloem in de pan en fruit dit mooi goed bruin zonder bloem of ui te branden. Giet dan I roerende de verdunde Jus of bouillon toe, maak ze af met azijn en de kruiden >4 3 L. azijn en stoof hierin het vleesch X tl uur zeer zachtjes. Voeg desgewenscht wat soja bij de saus, als deze daarvan niet i,e zout wordt. Verwijder laurierblade ren en kruidnagelen. HALVE GEDRAAIDE (lil pers.) 500 gr. vleesch-resten 6 gekookte aardappelen 1 hardgekookt el. 4 uitjes 4 augurkje» 3 eetlepels slaolie 7 eetlepels azijn een paar eetlepels bouillon of ver dund bruin van jus, peper, zout, mos terd Bereiding: Snijd of hak het vleesch fijn, ver meng het met de fijngewreven aardap pelen, de fijngewreven eieren, de ge hakte augurken en sjalotjes, azijn, sla olie, verdunde jus en peper, zout en mosterd naar smaak. Maak er een smakelijke, niet te droge massa van. Druk deze in een omgespcelden pud dingvorm en keer ze dadelijk. Gameer met een paar takjes frissche peterselie. CATHARINA AU de Huis- vrouw aas de sohotela, die ■U klaarmaakt wat Bovril toevoegt, iel alsof sjj er méér vlecreh in doet, want Bovrll bevat het beste van het vleesch. Bovril verhoogt de voedingswaarde van soep, gehakt of gestoofd vleesch. groenten, stamp, pot, sausen en jusbrengt bovendien geur en smaak aan het eten. tN V. E. Oateramnn Co's Benig Importeur: Handel Mij., Amsterdam. <u-*mOOr+ 3995. Zeer lief japonnetje voor meis jes van 12 tot 14 jaar. Bovenwijdte 80. Het modelletje heeft een aparte voor baan, lange aangesloten mouwen, en ia aardig gemaakt van kasha, met afsteken de kleur hasha gegarneerd, en van effen gebloemde of gewerkte toile de sola.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1928 | | pagina 10