LEEKEPREEKEN.
MEDAILLEDAG
Voornaamste Nieuws
ZATERDAG 12 MEI 1928
ZONDAG 13 MEI,
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN
FN HET GFïLUISTRFFPn ZONDAGSBLAD.
TWEE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 16855
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL.
238
Onze EFFECTEN-AFDEELING bemiddelt
den aan-en verkoop van incourante fond
sen. Verstrekt voorschotten op effecten
DE ZOMERTIJD
Denkt Maandagavond om
de klokken!
HET HULDEBLIJK AAN H. M.
DE KONINGIN-MOEDER
Een doodelijke val
Meerstoel aangevaren
DE ANNEXATIE EN DE
BELASTINGBETALERS
Achteruitgang in zielenaantal
doch geen kapitaalsvlucht
GENERAAL NOBILE MET
DE „ITALIA" WEER
TE KINGSBAY
TERUGGEKEERD
De dichte nevel maakte elke
oriënteering onmogelijk
Het arbeidsconflict aan de
Hoogovens te IJmuiden
Groote Schaepmanraedailledag
De nieuwe waterleiding
te Voorhout
Een nieuw Broederhuis aan den
Heerenweg te Heemstede
J. J. WEBER ZOON
Groote Houtstraat 116 Haarlem.
BUREAUX: NASSAULAAN49'
Telefoon No. 13S66 (drie lijnen)
Poefrekening No. 5970.
ABONNEMENTEN! voor Haarlem en
Agentschappen: per week 25 et.; per
kwartaal f 3.25; per post, per kwartaal
f 3.58 bi) vooruitbetaling.
COURANT
ADVERTEIMTIEN 35 ot. p.ffegpf
VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN
TIES. t 4 regels 60 ct. p plaatsing;
elke regel meer 15 ct., bij vooruitbet.
Bij contract belangrijke korting.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
tusscben den tekst 60 ct. per regel.
Alle abonr.é
tegen ongevallen
bij een ongeval met f OCfl
- I LliXj."
bij verlies van een h.'nd, 1125,
bij verlies van een f50.-
f 3800.- bS5ToSS;f 750." Alcdelijk^aflcop; 1 W.' een voet of een oog; 1 1*1.' duim of wijsvinger; 1 been of arm
bij 'n breuk van f ft M bij verlies v. ten
1 ÏU." andere vinger.
HET GEBOD VAN DEN SABBATH
Een geschilpunt onder christenen?
Het was een eigenaardig samentreffen, dat
j.l. Zondag in alle kerken van ons diocees
volgens voorschrift van den zoo pas overle
den bisschop over de viering van den Zon
dag werd gepreekt en Maandag d.a.v. in een
der liberale bladen onder het „Kerknieuws"
een beschouwing werd gewijd aan „het sab-
bath-gebod bij Roomsehen en protestanten."
Dat Kerknieuws vormt in de liberale bla
den een eigenaardige rubriek. De redacteur
is gemeenlijk een vrijzinnig-predikant, die
van heel het kerkelijk leven zoowel in eigen
land als over de grenzen wegplukt alles, wat
maar een weinig pikant of sensationeel lijkt
om dat dan met het hooghartig gebaar van
den man met het christendom-boven-geloofs-
verdeeldheid uit te stallen.
Niet anders was de beschouwing, waarop
ik boven doelde, over het sabbath-gebod, een
tegen elkaar uitspelen van katholieke en
protestantsche mentaliteit, in het liberale
blad „Het Vaderland". De schrijver had te
gelijk in de vragenbussen van een Rooiüsch
(Het Schild) en van een protestantsch con
fessioneel orgaan de vraag zien opduiken, wat
op den sabbath geoorloofd is en wat niet.
Die vraag duikt ook wel weer onder, zegt
hij; maar na een poosje komt ze weer bo
ven. „Wegblijven doet ze in genoemde vra
genbussen niet. Zoolang men bepaalde
schriftelijke geboden aanvaardt, zal er van
die schrifturen een uitlegging worden ge
vraagd. En aangezien het voortschrijdende
leven veel verandert, wordt er telkens op
nieuw om een uitlegging gevraagd aan de
autoriteiten. En er wordt ook telkens een
nieuwe uitlegging gegeven."
Aldus de verlichte kerkelijke medewerker
van „Het Vaderland". Had hij het hierbij
nu gelaten, dan zou hij zijn lezers op ver
standige wijze hebben voorgelicht, behoudens
dan de slotzin, welke een gevaarlijke con
clusie suggereert. Inderdaad, het leven wij
zigt zich voortdurend. Zoolang de wereld be
staat, is het waarschijnlijk nooit in iemands
hoofd opgekomen, om er aan te twijfelen of
spitten en graven tot den zwaren handen
arbeid of tot de uitspanningen moet wor
den gerekend. Maar onze onevenwichtige
tijd met zijn overvloed van „intellectueelen"
(waarmee dan allen, die met een of ander
schooldiploma in den zak rondloopen, wor
den bedoeld) onze tijd ziet heele drommen
stedelingen uittrekken naar tuinwijken,
lange troepen kinderen met hark en spade
in processie gaan, om eigen tuin te bewer
ken, om boomen te planten en dat alles voor
pleiner. Is het wonder, dat er dan ook tel
kens vragen opkomen: wat moet ik eigen
lijk onder „slafelijken arbeid" verstaan en
dat de kerkelijke autoriteiten zich ook tel
kens genoodzaakt zien het goddelijk gebod
omtrent de heiliging van den sabbath op
nieuw tc verklaren? Opnieuw, dat wil dus
niet zeggen: telkens een geheel nieuwe, an
dere uitleg, zich aanpassend aan den tijd
geest; maar wel telkens opnieuw een ver
klaring, wanneer daaraan behoefte bestaat, j
En wanneer wij met deugdelijke leeraren
te doen hebben, dan zal die uitleg steeds
zijn naar den geest en niet zoo zeer naar
de letter van de wet, gedachtig Faulus' j
woord, dat de letter doodt, maar de geest j
levend maakt.
Nu is het niet zoo heel gemakkelijk om j
precies aan te geven, wat onder de wet van
Zondagsheiliging wordt verstaan. Het is wel
heel eenvoudig om aan te geven op welke
wijze de Zondag wèl naar Gods wil goed
besteed wordt. Maar er zijn altijd menschen,
die precies willen weten, wat zij juist op het
kantje af kunnen doen en laten, om niet
tegen de wet te zondigen. En die scherpe
omschrijving eischt bij ieder gebod groote
moeite; eigenlijk is zij niet te geven; moet
ieder geval op zich zelf beantwoord wor
den; gelden vaak allerlei omstandigheden
van plaatselijke zeden, van het al of niet
bestaande gevaar voor ergernis geven, enz.
Nu is niets gemakkelijker dan al die moei
lijkheden van een dergelijke wetsuitlegging
te gaan uitstallen en dan met een spottend
gezicht te zeggen: zie eens, hoe je met al die
kerken opschiet! Ze spreken elkaar tegen, ze
verstrikken zich in haar eigen verklaringen.
Daarom leve de vrijheid! Dat is heel gemak
kelijk, maar, met die zoogenaamde vrijheid
komt men nog minder ver; zij voert tot ban
deloosheid en tot overboord gooien van de
wet zelf.
Waar ik echter in dit verband eens bij
zonder de aandacht op wilde vestigen, is het
kunstmatige, onnoodige en ongewenschte
verschil in opvatting van de Zondagsviering,
dat tusschen katholieken en geloovig pro
testanten schijnt te bestaan en dat de libe
rale en ongeloovige wereld steeds aanleiding
geeft om over „christelijke geschilpunten"
te lachen.
De schrijver van het bovenbedoelde arti
kel In „het Vaderland" levert hiervan een
zeer gangbaar staaltje. Ik wil er voor heden
een deel van overnemen, om eens te laten
zien, hoe over zulke dingen in het kamp
der niet-confessioneelen gedacht wordt.
In dat artikel heet het als volgt:
De Roomsche heeft zijn catechismus, de
Protestant de Schrift. En daarvan liefst het
Oude Testament. De wet der Tien Geboden,
eiken Zondagmorgen voorgelezen, bevat nu
eenmaal een zeer nadrukkelijk verbod. Het
laat niet veel vrijheid. En het Nieuwe Tes
tament schijnt bij het Confessioneele volk
maar weinig in eere te zijn.
De catechismus leert, dat ieder zich op
Zondag moet onthouden van slafelijke wer
ken. De vrager in het apologetisch tijdschrift
Het Schild meent, dat dit werken zijn, waar
door men in zijn onderhoud voorziet. Maar,
zoo vraagt hij, hoe is dat te verdedigen in
zake caféhouders, die Zondags even goed als
in de week hun zaken open houden? Een
moeilijkheid tegenover Protestanten, die
daar nauw op ietten, zoo voegt hij er bij.
Het antwoord legt allereerst den nadruk
op het verschil in Zondagsheiliging bh
Roomsch en Protestant. Protestanten over
drijven hierin vaak, en hebben iets Oudtes
tamentisch. Wh. zoo luidt het antwoord, wij
Roomschen hebben een uitgebreide moraal
theologie. met een casuïstiek. Wh vragen
dikwijls: mag dit, mag dat. Zoo'n casuïstiek,
meent de schrijver, heeft de Protestant, niet.
De catechismus nu leert, dat slafelijke
werken op Zondag zijn verboden, vrije wer
ken zijn toegestaan. Maar nu is men er nog
niet. Wat is een slafelijk werk? Een werk,
dat meer inspanning vergt van het lichaam
dan van den geest, bijv. boomen kappen is
een slafelijk werk, lesgeven een vrij werk.
Daarmee vervalt dus het onderscheid, dat
de vrager maakte, die slafelijk werk noem
de arbeid, waarmee men in zijn onderhoud
voorziet. Pianospelen voor zijn pleizier, om
les te geven, om er op een andere wijze zijn
brood mee te verdienen, is dus op Zondag
geoorloofd.
Tevens knoopt de schr. hieraan vast, dat
gepaste ontspanning in een café op Zon
dag geoorloofd is. Te veel herbergbezoek
kan de „Zondagsheiliging" erg schaden.
Men ziet: een ruime regel. Maar wij zou
den niet graag die uitlegging van slafelijk
werk voor onze rekening nemen! De paida-
gogos, de Grieksche onderwijzer bij de Ro
meinen, was een slaaf. Lesgeven was dus
slafelijke arbeid, zoo goed als boomen rooien.
En, heeft de geachte schr. nooit eens kell-
ners zien zwoegen met hun groote bladen
vol glazen? En dat vooral op Zondag?
Men ziet: gaat men eenmaal onderschei
den, en bepaalde gevallen vaststellen, dan
komt men in gevaarlijk vaarwater.
Dat de Roomsche geestelijkheid de her
berg met andere oogen aanziet dan de Or
thodoxe Protestant is wel duidelhk. Van de
kerk naar het café is niet verboden. Meneer
pastoor weet, dat zijn schaapjes een ont
spanning toekomt, ook aan de stamtafel, en
erkent dat voluit. Alleen waarschuwt hij
tegen een teveel.
Dat de herberg goed-roomsch kan wor
den bediend, bewijst wel de herberg, welke
wij ergens in Noord-Holland zagen: het pau
selijk portret diende als uithangbord, en
de waard verwisselde het portret bij eiken
nieuwen paus.
Scrupuleuzer zijn de bezwaren, geuit in
de vragenbus van de Gereformeerde Kerk,
door den heer Lingbeek verzorgd.
Daar is de vraag: is het voor een hoor-
commissie uit den Kerkeraad geoorloofd om
op Zondagmorgen per auto of per trein uit
hooren te gaan? De heer Lingbeek heeft
een kolom noodig om op grond van Paulus
en de Dordtsche Synode te verklaren, dat
het meer op de bedoeling aankomt dan op
de uiterlijke daad. Het Joodsche verbod be
staat niet voor een Protestant, zoo leert
Dordt, maar ieder mag niet doen wat hij
wil, en evenmin mag de eene broeder het
geweten van den ander beoordeeien.
Maar dan gaat ook de heer Lingbeek over
tot de casuïstiek. Hij gaat onderscheiden
tusschen trein en auto. Meent men dat er
op Zondag geen treinen mogen rijden, dan
mag men er zelfs voor een goed doel geen
gebruik van maken. Tenzij men een uitzon
dering schept als David, die de toonbrooden
at in den tempel te Nol.
55-jarig huwelijk. Vrijdag herdacht het echtpaar A. v. d. Laan en M.
Keizer, te Beverwijk, den dag, waarop het vóór 55 jaar in den echt werd
verbo nden.
Autorijden mag wèl: „de auto is geen
werkdier, dat door Zondagsarbeid wordt af
gebeuld. De auto kan dag en nacht snorren
zonder vermoeienis. De vraag is dus niet,
wanneer men hem gebruikt, maar waartoe.
Als men op Zondag zijn paard mag inspan
nen om naar de kerk te rijden, mag men
daartoe nog veeleer den auto gebruiken."
Gelukkig voordeze bezwaarde hoorders
valt de beslissing aan den kant van het
allernieuwste middel van vervoer. Dat was
eerst te wereldsch voor kerkbezoek; de al
oude schaats was toegestaan, en het jonge-
volk ging dan wel langs een omweg naar
huis.
Maar nu zou er zelfs tegen de vliegma
chine geen bezwaar meer zijn. gesteld al dat
een confessioneele onderling zijn „zwart-
lakensch" zou willen bedekken door een over
all en in stee van een hoogen zijden een val
hoed op zou willen zetten.
Aan één ding heeft de heer Lingbeek ech
ter niet gedacht: aan den chauffeur of aan
den piloot. Als men niet zelf stuurt, laat
men iemand voor zich werken. En wij on
derstellen, dat hier juist de moeilijkheid
voor den vrager schuilde. Den trein bedient
men immers ook niet zelf? Wij vinden dan
ook, dat de vrager met een kluitje in het
riet wordt gestuurd.
Zoo* doen ze beide aan casuïtiek,
de Roomsche zoowel als, de Confessioneel.
Ze geven elkaar niets toe. Alleen zet elk
zijn paaltje wat verder. De goedgunstige
tijd brengt zelfs den Calvinist in beweging.
Zelfs? Juist! De modernste toepassingen
vindt men aan hun kerkgebouwen, tot
welingerichte fietsenrekken toe.
Eén ding is merkwaardig: Dat de heer
Lingbeek het duidelijke woord van Christus
buiten geding laat: De sabbath is gemaakt
om den mensch, niet den mensch om den
Sabbath: zoo is dan de Zoon des menschen
een Heer ook van den Sabbath (Marc.
2 27, 28). Maar op het Confessionalisme
ligt nu eenmaal de druk der confessie. Het
wordt niet opgeheven door de blijdschap
van het Evangelie. Roomschen zoowel als
Confessioneelen leven onder de wet. Nog
niet onder de genade.
Bij de Roomschen vindt de wet echter
een heel wat ruimer toepassing dan een
Confessioneel lief is. Belden verstrikken
zich in hun eigen wetsuitlegging. Zoolang
er een „wet" geldt, zal dat het geval blij
ven. Vrijheid Is het eenige beginsel, dat
stand houdt, mits gegrondvest in een diep
zedelijk besef.
Dit is geen verkwikkelijke en zeker geen
verheffende lectuur. Toch is het goed. dat
wij daarvan eens kennis nemen. Wij leeren
er uit, Hoe „de Vrije Gemeente" tegen ons
katholieken, en tegen de geloovig protes
tanten aankijkt. Wat daarin vooral hindert
is de min of meer bedekte aanwijzing, dat
de katholieken het met het Zondagsgebod
lang niet zoo nauw nemen als de geloovig
protestanten. Laten wij den volgenden keer
eens onderzoeken, wat er waar is in deze
veel verbreide meening en waarin zij haar
oorzaak /vindt.
HOMO SAPIENS
In den nacht van Maandag 14 op Dinsdag
15 Mei gaat de zomertijd weer in. Wij
willen er even aan herinneren, dat men dus
Maandagavond, voordat men zich ter ruste
begeeft, de klokken een uur vooruit zet.
Voor het huldeblijk voor het jubileum van
Hare Majesteit de Koningin-Moeder zijn te
Bloemendaal en omgeving vele handteeke-
ningen en giften ingekomen. De belangstel
ling was zeer groot. Dank zij den ijver der
verschillende dames, is er een totaal van
2500 bijeen gebracht.
Men meldt ons uit Zwolle:
Gisterenmiddag is de gehuwde H. v. d
Linden, terwijl hij in de Veer-AUee te Zwolle
aan 't schilderen was, van de ladder geval
len. Zwaar gewond en buiten kennis naar
het ziekenhuis vervoerd, is hij aldaar eenige
uren later overleden.
Bij het te IJmuiden uitvaren van het
stoomschip „Oostkerk" van de Ver. Ned.
Ned. Scheepvaart Mij., heeft het schip in de
buitenhaven een betonnen meerstoel stuk
gevaren, welke is gezonken. Het scihp ging
naar zee met bestemming naar Japan.
De schade, door deze aanvaring toege
bracht aan den meerstoel, wordt geschat op
f 20.000.
Was er tot aan de vorige maand sinds de
annexatie een geregeldestijging van het
aantal Inwoners van Haarlem waar te ne
men, de maand April heeft daar plotseling
verandering in gebracht.
Het inwoners-aantal ging de vorige maand
met 118 personen achteruit en bedraagt
thans 113.531. Er werden 174 kinderen gebo
ren, terwfjl 98 personen overleden, 785 nieu
we personen vestigden zich hier terwijl er
979 uit de gemeente vertrokken.
Dit laatste cijfer vooral, dat vrij hoog is.
trekt bijzonder de aandacht, omdat April de
laatste maand was, waarin men kon verhui
zen, om het nieuwe belastingjaar in Haar
lem te ontgaan.
Zooals men weet, hebben vooral gegoede
ingezetenen van Heemstede en Bloemendaal
vóór de annexatie gedreigd, onmiddellijk na
de annexatie te zullen verhuizen. Enkelen
hunner zijn ook werkelijk heengegaan doch
het meerendeel verhuisde niet. Het was ech
ter niet onmogelijk dat zij eerst de kat eens
uit en boom wilden kijken en 't nieuwe be
lastingjaar, lMei 19281 Mei 1929, wilden
afwachten, om daarna hun houding ten
opzichte van een eventueele verhuizing vast
te stellen. Dit is nu aangebroken en Haar
lem boekt plotseling een teruggang In zie
lenaantal.
Onwillekeurig is men nu geneigd, verband
te leggen tusschen dezen teruggang en een
mogelijke kapitaalsvlucht. Doch gelukkig is
dit niet het geval. Nog een eigenaardige
omstandigheid is gelegen in het feit, dat
voormalige bewoners van Heemstede en Bloe
mendaal naar hun oude gemeenten terug
getrokken zijn: maar dat zijn meestal de
personen, die met kleine vaste inkomens
moeten rondkomen en mogelijk in de dor
pen rondom Haarlem ietwat goedkooper
kunnen leven Dat houdt dan niet alleen
verband met het betalen van belasting maar
betreft den geheelen levensstandaard.
Een groote kapitaalsvlucht heeft echter
gelukkig niet plaats gehad. Uit den aard
tier zaak, is nog geen vergelijking te treffen
tusschen het belastbaar inkomen van Mei
1928 en Mei 1929, omdat de invulformulie-
ren voor de inkomstenbelasting pas zijn
rondgewonden.
De juiste gegevens zijn daarom nog niet
ter beschikking. Als eenigst groot belasting
betaler. die Haarlem verlaten heeft, noemde
men ons den heer Droste. De anderen zijn
Haarlemmers gebleven, zoo o.m. baron Van
Harder.broek, zoodat wethouder Slingenberg
nog eens gelijk krijgt, die indertijd in een
interview zeide, dat zelfs baron Van Har-
denbroek de gemeente wel niet verlaten zou.
als hij zou zien hoe het ging in Haarlem.
Was er wel een groote kapitaalsvlucht ge
weest. dan zou ongetwijfeld het belasting
percentage voor het nieuwe belastingjaar
verhoogd zijn moeten worden, omdat een
veel verminderd belastbaar inkomen daartoe
zou gedwongen hebben. De wethouder van
financiën is echter nogal optimistisch ge
stemd en gelooft stellig, dat de kohieren niet
tegen zullen vallen.
Het „Berl. Tageblatt" ontving van zijn
correspondent te Oslo een telegram over de
moeilijkheid, die zich met de Alpenjagers
heet te hebben voorgedaan. Volgens dit be
richt zou een zestal Alpenjagers, uit Zuid-
Tirol afkomstig, hebben geweigerd zich even
tueel bij de Noordpool uit het luchtschip op
het ijs laten zetten. Naar hunne meening
zou het al te moeilijk blijken van het ijs weer
aan boord van de „Italia" te komen. Zij
wilden niet doorvriezen, bij twee hunner ka
meraden was immers nu al een hand en een
voet bevroren!
Deze Zuid-Tirolers zouden volgens het
zelfde bericht thans aan boord zijn van
de „Hobby", den robbenjager. die ook Wil-
kens en Eielson aan boord heeft.
Een V. D.-bericht uit Berlijn d.d. 11 Mei
meldt:
Volgens een draadloos bericht van het
hulpschip „Citta di Milano" is de „Italia",
tengevolge van Jet zeer slechte weer boven
de Noordelijke IJszee, naar Kingsbay terug
gekeerd en daar hedenmiddag te 4 uur ge
land.
Vooraf werd liet landingsstation door de
„Italia" draadloos van den voorgenomen
terugkeer verwittigd, zoodat alles voor de
landing in gereedheid kon worden gebracht.
De landing verliep vlot.
Een later Wolff-telegram uit Tromsö,
meldt nog dat de reden, waarom de „Italia"
naar Kringsbay terugkeerde was, ,dat elke
oriënteering onmogelijk werd gemaakt door
den dichten nevel, die over de ijsvlakte lag
uitgespreid.
De gebeurtenissen van de vorige dagen
hebben de directie der Hoogovens nog aan
leiding gegeven tot de volgende opmerkin
gen:
„De wilde staking van de vorige week
uitgebroken onder het losse en helaas ook
onder het vaste havenpersoneel, dient be
zien te worden in het kader van de „di
recte acties", waarmee het bedrijf reeds
herhaaldelijk „gezegend" werd in den tijd
der personeelvereeniging, onder leiding van
den anarchistischen arbeider G. Kelder, ciie
woordvoerder was voor de arbeiders bij de
directie.
Nadat elk contact met het bestuur dezer
personeelsvereeniging de allures aan van
voorzitter Kelder was ontslagen, nam deze
personeelsvereeniging de alluras aan van
een vakvereeniging met bezoldigden bestuur
der en eigen hoofdkwartier. Met de Fede
ratie van Transportarbeiders werden intie
me vriendschafKbanden aangeknoopt. De
heethoofden, die net werk de vorige week
neersmeten, vonden open onthaal bij den
voorzitter dezer z.g.n. vakvereeniging, die
zich blijkbaar met de ijdele hoop vleide,
dat deze onverhoedsche aanval op het
bedrijf de directie zou dwingen tot overleg
met hem en daardoor tot erkenning zijner
organisatie. Gedurende twee dagen bleef de
mogelijkheid voor de „stakers" bestaan, om
met de directie te spreken, waarvan echter
geen gebruik werd gemaakt. Eerst toen tot
stillegging van het bedrijf op j.l. Zaterdag
moest worden overgegaan, werd alle con"
tact, ook met de „stakers" zeiven, afgesne
den.
Van Woensdag tot Zondag vond de wilde
staking bescherming en steun bij de z.g.n.
vakvereeniging van Kelder. De loop der ge
beurtenissen schijnt echter ook onder hare
leden algemeen het inzicht gebracht te heb
ben, dat de situatie volkomen hopeloos was,
want de overgroote meerderheid der met-
stakende arbeiders verklaarde zich bereid,
het bedrijf te blijven steunen, waardoor zij.
zoo niet openlijk, dan toch stilzwijgend, den
onder Kelder gedanen aanval op de brood
winning hunner gezinnen veroordeelden.
Dat deze zaak tot het ontslag van ver
scheidene arbeiders heeft geleid, is een van
de ellendigste gevolgen. Vooral tegenover 't
vaste kraanpersoneel, dat niets met de z.g.
grieven van het losse havenpersoneel te
maken had en niettemin zijn verantwoorde
lijken post verliet, was geen andere beslis
sing mogelijk."
dat is dus morgen wordt te Haar
lem de
gehouden. Alle Katholieken worden
beleefd verzocht alsdan voor 25 ct.
uw Schaepmanmedaille of wel uw
bon van 10 ct. te koopen. De ver
koop zal geschieden aan alle R.K.
Kerken vöèr en na alle H. Missen.
De toestemming hiervoor is door
zoowel geestelijke als wereldlijke
autoriteiten verleend.
Z. H. de Paus heeft een nieuwe ency
cliek uitgevaardigd over de boetedoening
en het eerherstel jegens het Goddelijk
Hart.
De cabotagczaak in het Donetz-gebied.
53 beklaagden, waarvan 19 volledig en 10
gedeeltelijk schuld hebben bekend.
Prins Carol zal alsnog pogen revisie van
het bevel tot uitwijzing te verkrijgen. HU
zou voornemens zijn zich in Italië te
vestigen.
Waardeerende woorden van de „Osserva-
tore Romano" bij Stresemann's vijftigsten
verjaardag.
Brand in een Egyptisehen posttrein;;
140 postzakken verloren gegaan.
Sprinkhanenplaag in het gebied der
Wahabieten.
Naar wij uit goede bron vernemen, zal in
het begin der volgende week een aanvang
worden gemaakt met de proefboring ten
dienste der waterleiding te Voorhout en het
projecteeren van het buizennet.
Toen nu 3 jaar geleden de heer D. Pronk,
als hoofd der R. K. Jongensschool aan den
Heerenweg, te Heemstede, pensioen aan
vroeg, besloot het R. K. Kerkbestuur het on
derwijs in het vervolg te laten geven door
Eerw. Broeders en werd de leiding opge
dragen aan de Eerw. Broeders van de Chr.
Scholen, Stichter H. Joanes Bap. de la
Salie.
Een mooie school stond er wel, maar huis
vesting voor de Eerw Broeders was er niet.
Het kerkbestuur echter wist beslag te
leggen op Huize „Postlust", dat tijdelijk in
die behoefte voorzag.
Door vermeerdering van het aantal broe
ders, voldeed deze woning al spoedig niet
meer, ook al ontzegden de bewoners zich
alle comfort.
Vanaf het oogenblik, dat de Eerw. Broe
ders hier de leiding hadden, waren bij het
school-en kerkbestuur plannen in over
weging, om een betere huisvesting te vinden,
maar- steeds tevergeefs. Wel beschikt
het kerkbestuur over een uitstekend
terrein, naast de onderwijzerswoning, maar
een geschikt gebouw vraagt groote finan-
cieële offers.
Doch er moest verandering komen en op
initiatief van 't kerkbestuur, werd den heer
N. J. Nijman, architect te Heemstede, op
dracht gegeven een ontwerp te maken naar
de eischen des tijds en tegemoetkomende
aan de nooden van het oogenblik, als voor
de toekomst.
Na verschillende besprekingen tusschen
school- en kerkbestuur en schoonheidscom
missie, wist de heer Nijman iets te ontwer
pen, dat zeker aan alle eischen zal vol
doen, en waarvan de gevel-foto een duidelijk
beeld geeft.
De geheele oppervlakte van het te bouwen
gedeelte, is circa 23 bij 12 M„ en zal drie
verdiepingen bevatten.
In het midden van het voorfront komt
men door een breede deur in een ruime
vestibule, met links de ontvangkamer en
rechts de spreekkamer.
Vervolgens Is aan het voorfront links een
Barometerstand 9 uur v.m.: 766. Stilstand
OPTICIENS FABRIKANTEN
Licht op De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om 8.14 en overmorgen
om 8.15
ruime eetkamer en rechts een zitkamer.
Naast de vestibule twee trappen naar liet
bovengedeelte van het gebouw.
Rechtuit het gebouw ingaande, is er over
de geheele diepte van het gebouw, een gang
van 2 Meter breed.
In het midden van het achtergedeelte is
een ruime studeerkamer van 9.30 maal 6 M.,
met links een keuken en rechts een ruime
kamer.
Verder toiletten, closets enz.
Ook de le verdieping is met een 2 M.
breede gang in tweeën verdeeld.
Boven de studiezaal is een fraaie kapel
ontworpen, eveneens 9.30 bij 6 M..
Naast de kapel, rechts, is de sacristie.
Het overige gedeelte van deze verdieping is
ingericht voor slaapkamers.
Links van de kapel is de ziekenkamer, met
uitzicht op het altaar der kapel. Boven de
vestibule een ruim bordes.
Op de 2de verdieping bevinden zich de
douche-kamers, de koortribune en verschil
lende kamers voor andere doeleinden.
Als naam zal het gebouw gegeven worden
„Huize St. Jozef". Het Is dezelfde naam,
welke ook de school draagt.
De aanbesteding zal een dezer dagen plaats
hebben en als dit gebouw straks voltooid zal
zijn, is Heemstede weer een mooi monu
mentaal gebouw rijker, en toont katholiek
Heemstede hiermede voor de groote katho
lieke zaak, het katholiek onderwijs, vee]
over te hebben
