Brieven uit Frankrijk
Boitenlandsch Nieuws
FEUILLETON.
RADIO-OMROEP.
VERHAGEN'S MILKO EN RIIMCO. De altijd gewilde bonbon,
DE MISDAAD VAN
KÉRALAIN
GEMENGDE BUITENL.
BERICHTEN
Holland begint beroemd te worden in
Parijs! Niet alleen, dat men op alle ker-
kenaars, meen ik) evenals de oliebollen-
kan genieten, welke, schijnbaar zeer Hol-
landsche, lekkernij door Volendammers
in nationale kleedij verkocht wordt, maar
nu schijnen er ook al Hollandsche tee
kenaars in Parijs te zijn. Dat is natuurlijk
niets bijzonders, men vindt in Parijs tee
kenaars en schilders van alle nationali
teiten, maar die teekenaars trekken op
een tandem de wereld rond! En dat is
nog niet eens alles! Zij hebben (die tee-
kenaars, meenis) evenals de oliebollen-
verkoopers Volendamsche costumes aan.
Dit hebben ze vermoedelijk gedaan, om
goed te doen uitkomen, dat ze Hollanders
zijn, want, dat ze die lange, wijde broeken
zouden aangetrokken hebben, omdat ze
zoo gemakkelijk zitten op de fiets, lijkt
me wat onwaarschijnlijk! Ik heb ze niet
gezien die teekenende en fietsende land-
genooten van me en ik weet dus niet, of
ze beter Hollandsch spraken en verstonden
dan m'n oliebollenlandgenooten, die over
het algemeen sterker waren in onver-
valscht Parijs-argot.
Eigenlijk weten wij, Hollanders, het
minst, hoe schilderachtig ons land en onze
kleederdrachten wel zijn, en hoe bekend
ons landje waardoor wel is. Inderdaad zijn
er maar heel weinig landen, waarvan
„men" zooveel weet, als van ons landje.
Bijna overal waar men komt in Europa,
hetzij in Italië Spanje of Portugal, of in
Denemarken of Zweden, in Duitschland of
in Frankrijk, overal informeert men be
langstellend, of er nog altijd zoo veel mo
lens zijn in Holland, of er nog steeds
overal water is en of het nu werkelijk
v aar is, dat bij ons alle menschen fietsen,
met klompen aan en of de mannen broe
ken draèen, als rokken zoo wijdenz.
En wat de Amerikanen en Engelschen
betreft, die vragen dergelijke dingen niet
eens, die weten dat het allemaal zoo is.
Is voor hen Volendam en Urk niet Hol
land? En welke Amerikaan of Engelsch-
man van eenige „standing" heeft niet Vo
lendam en Urk gezien of er over hooren
spreken?
Natuurlijk maken vindingrijke geesten
van deze bekendheid gebruik of mis
bruik om den goedgeloovigen eenige
stuivers uit den zak te kloppen. Zoo ook
vermoedelijk onze teekenaars, aangenomen
zelfs, dat ze werkelijk Hollanders waren, in
welk geval ze het nationale costuum toch
slechts aangetrokken hadden, om den ver
koop van hunne prentbriefkaarten te be
vorderen, want vermoedelijk zal het hun
Gewoonte wel niet ziin om aldus uitgedost
door Amsterdam of Rotterdam bijvoorbeeld
te fietsen.
Wist u, dat men tegenwoordig per auto
car van Amsterdam naar Parijs kan?
KeulenParijs Cologne „naeh Paris"
zooals de Parijzenaars spottend zeggen,
is een dienst, die reeds eenige maanden
bestaat. Het zijn groote, gele wagens, ta
melijk laag en zeer lang, ruim en werke
lijk heel geriefelijk ingericht.
Het is. de terugkeer van den postwagen,
maar dan in veel moderner vorm.
Deze „diligence de grands chemins" zoo-
als ae hier we1 genoemd wordt, biedt
plaats aan onzcvcer twintig personen.
Inderdaad, liet internationale verkeer gaat
wel vooruit.
In verband met dit internationale ver-
beer, is het volgende idee van de Pa-
rijsche „Préfecture de Police" van groot
belang, en ongetwijfeld is het iets, dat
de Esperantisten met genoegen zullen ver
nemen.
Vermoedelijk is er geen kosmopoliti-
scher plekje in de wereld dan de Parijsche
prefectuur van politie.
Immers, alle vreemdelingen, die langer
dan veertien dagen in Parijs blijven en
het zijn er heel wat zijn verplicht naar
de prefectuur te gaan en daar hun iden
titeitskaart aan te vragen.
lederen dag zijn de gangen en trappen
van dit gebouw dan ook overvol vreem
delingen. en die krioelen daar allen door
elkaar en trachten er den weg te vinden in
het labyrint van gangen en zalen. Want
Portugeezen en Spanjaarden moeten trap
C., gang K„ zaal E hebben, Duitschers en
Oostenrijkers trap L, gangenz. En
verder zijn er gangen en trappen en zalen
voor Hollanders, Engelschen, Zweden enz.
enz. O, 't gebouw der Parijsche Prefectuur
is heel erg grootOok heb ik er meni-
gen middag doorgebracht zoekend naar de
voor mij bestemde af dee ing. En ik her
inner me nog de aan wanhoop grenzende
teleurstellingdie ik ondervond, toen men
mij aan de met zoo veel moeite gevonden
afdeeling mededeelde, dat deze weliswaar
voor Hollanders. Denen en Zweden was,
doch alleen voor die Hollanders en alleen
voor die Denen en Zweden, die reeds in 't
bezit waren van een kaart en die deze wil
den vernieuwen. En dat ik moest zijn
en dan volgde weer een opsomming van
gangen en trappen enz., waaruit ik na
tuurlijk de helft alweer vergeten was,
toen ik een der aangeduide trappen had
bereikt, waarna ik aan de andere helft
ook niets mer had. O, de Parijsche Pre
fectuur is niet alleen groot, ze is ook inge
wikkeld. buitengewoon ingewikkeld. Maar
dat is allemaal veel veranderd Sindsdien
zijn overal bordjes en zoo aangebracht. En
hierop is aanvankelijk alleen in het
Fransch allerlei medegedeeld, dat den
armen vreemdeling op weg helpt.
Daarna kwam men op de Parijsche pre
fectuur tot de ontdekking, dat niet alle
vreemdelingen Fransch konden lezen en
werden naast de Fransche mededeelingen,
vertalingen gehangen, ik meen in wel zes,
zeven talen. Meer kon men toch niet ver
langen. Maar waren nu de Duitschers, En
gelschen, Italianen, Spanjaarden enz. ge
holpen, er bleven toch nog altijd de Roe
menen, Bulgaren, Serviërs, Zweden, Noren,
enz. en ook de Hollanders, die naar hun
taal tevergeefs zochten. En om ook hier
aan tegemoet te komen, heeft men be-
sloten de aanwijzingen in Esperanto aan
te doen brengen
Het is waarlijk een heel vernuftig idee.
Want al heeft men indertijd het Esperan
to eigenlijk niet zoo erg serieus genomen,
tegenwoordig gaat men toch meer en meer
inzien, dat een wereldtaal toch wel iets
noodzakelijks is.
Met het steeds toenemende verkeer, zal
m. i. een wereldaal, binnen niet al te
langen tijd, zich van zelf naar voren drin
gen en handhaven. Het is slechts de vraag,
of deze taal Esperanto of Engelsch zal zijn.
Wij, Hollanders, mopperen wel eens, als
we wat lang op een tram of bus moeten
wachten, of als er iets anders niet precies
in den haak is. „Dat kan je toch maar al
leen in Holland gebeuren", voegen we er
dan gewoonlijk vriendelijk achter. Alsof
in het buitenland alles zoo volmaakt is.
Gisteren nam ik de metro. Place de
1 Opéra, dat is in het hartje van de stad,
stapte ik er uit. Gewoonlijk gaat men daar
met de lift naar boven. Ik wachtte voor
het hek, doch er kwam niets. Een zacht
gezoem, als van een lift, die in aantocht is,
dat van den anderen kant der lange gang
kwam, deed me vermoeden, dat ik aan het
verkeerde hek wachtte. Ik ging dus naar
het andere hek en wachtte opnieuw Na
eenige mimften verscheen er werkelijk
een lift. Ik had alle gelegenheid haar van
beven en van onderen te bewonderen, want
ze stopte niet om me mede te nemen. Een
volgende lift verscheen. Passeerde eveneens.
Ik besloot toen maar naar boven te loopen.
En. boven gekomen, las ik: „Lift buiten
dienst"h. de J.
EEN CRISIS IN DE DUITSCH-
RUSSISCHE ECONOMISCHE
BETREKKINGEN
De Duitsch-Russische handelsbetrekkingen
zijn, zooals vooruit was te zien, in een crisis
geraakt. De Duitsche economie staat voor
de kwestie, of ze zich moet terugtrekken van
de zaken met Rusland, of de regeering er toe
bewegen, het voor Duitschland onvoldoende
handelsverdrag met Rusland met 12 Maart
1929 op te zeggen en op die manier een laat
ste poging te doen, om de economische be-
t rekkingen met Rusland op een nieuwen en
gezonderen grondslag te brengen. Uit de ont
wikkeling van de Duitsch-Russische handels
betrekkingen is gebleken, dat Rusland tegen
woordig zoo goed als alleen de voordeelen van
het verdrag geniet. De ongelijkheid van de
wederkeerige economische mogelijkheden en
de Russische zaken-praktijken hebben de
Duitsche economie meer en meer verbitterd.
Men heeft wel getracht, de zaken met Rus
land te zuiveren door een Duitsch-Russische
economische bespreking te beginnen. Deze
werd vijf weken lang doorgezet, tot de Duit
sche technici en ingenieurs in het Do-
uetz-gebied werden gevangen genomen.
Maar tijdens den loop dezer onderhandelin
gen stonden er van Russischen kant slechts
oischen tegenover de Duitsche wenschen en
alleen in onbelangrijke dingen was er een
tegemoetkoming te bemerken. In bevoegde
kringen van de Duitsche economie houdt men
het er voor, dat, ook wanneer de besprekin
gen waren voortgezet en de Sowjet-regeering
En zoo gij weigert, de noodige stappen
te doen tot het verkrijgen van die som, zoo
voegde de schurk er bij, dan zal ik wel ma
tten, dat het u berouwt.
Henri weigerde eerst, overeenkomstig het
hem gegeven bevel naar zijn vrienden te
chrtjven, want hij beschouwde het als laf-
nartig, zijn leven los te koopen uit de han-
■irn van zulke boosdoeners, en hij meende,
clat hij binnen den tijd van dertig dagen
wel gelegenheid zou vinden hun waakzaam
heid te verschalken. Maar de Italiaansche
truikroovers zijn beschaafder dan de Rood-
i miden en kennen beter dan dezen den prijs
van het goud, en Matteo was de man niet
<>m de middelen te verwaarloozen, die kon
den strekken hem de begeerde som te ver
schaffen.
De ellendeling verklaarde den heer de
Montgardec. dat zoo hjj den verlangden
brief niet wilde schrijven, hij zichzelven en
ziin bediënde zou blootstellen aan het lot,
dat hun eerst de opren, vervolgens de neus
eindelijk de vingers zouden worden af-
'ïcineden. Henri behoorde tot diegenen, die
Wiever billen sterven, dan zich over te geven
een vèr-gaande tegemoetkoming had ge
toond, voor de deelneming van de Duitsche
economie in de Rusland-zaken toch geen
groote verbetering te verwachten zou zijn
geweest. De hoofdoorzaken hiervoor, zoo
verklaart men in deze kringen, zijn aan een
kant de staats-socialistische economische or
de in Rusland en het hiermee In verband
staande monopolie voor den buitenlandschen
handel; aan den anderen kant het handels
verdrag met Rusland dat voor het Duitsche
standpunt onvoldoende is.
Hoe onbevredigend de zaken met Rusland
zich voor Duitschland hebben ontwikkeld,
wordt aangetoond door de cijfers van de
Duitsche statistiek. Volgens deze was de
Duitsch-Russische handelsbalans in het zui
vere waren-verkeer voor Duitschland sedert
1924, met uitzondering van 1925, passief. Ter
wijl er in 1925 een overschot van 18.7 mil-
lioen Mark kon worden bereikt, bedroeg het
deficit in 1924 Rijksmark 37, in 1926 R. M
36.8 en in 1927 R. M. 103.2 millioen. De
Duitsche uitvoer naar Rusland was geringer
dan naar België, Denemarken, Oostenrijk,
Polen, Zweden, Zwitserland en Tsjecho-Slo-
wakije en bereikte het hoogtepunt met den
stand van 329.6 millioen in 1927 alleen door
de kunstmatige verhooging van de export-
credieten. In 1925 heeft Duitschland 100 mil
lioen, in 1926 300 millioen export-credieten
toegestaan. De rol, die de Duitsche uitvoer
naar Rusland zonder deze crediet-maatrege-
len zou hebben gespeeld, is dus zeer beschei
den te noemen, in vergelijk met den tota
len Duitschen uitvoer.
en zoo hij alleen ware geweest, zou Matteo
niet gemakkelijk zijn edele standvastigheid
hebben overwonnen, maar Pascal zou ln het
lot van zijn heer moeten deelen en deze
meende, geen recht te hebben het leven, dat
aan zijne zorgen was toeverrtouwd, op te
offeren. Daarom schreef hij den verlangden
brief, en wachtte gelaten zijn lot af, maar er
kwam geen antwoord. De roovers behandel
den hun gevangenen met een ongehoorde
wreedheid. Nauwelijks gaf men hun te eten
en de banden, die hun elke beweging belet
ten, werden niet losgemaakt. Zij konden hun
lichaam niet uitstrekken om te slapen en
hoewel de heer de Montgardec een sterke ge
zondheid bezat, kon deze hieraan toch geen
weerstand bieden en gaf zijn toestand weldra
reden tot ongerustheid. Eindelijk was de een
en dertigste dag van hunne gevangenschap
aangebroken en zouden zij ter dood gebracht
worden, toen de roovers van een hunner
makkers een bericht ontvingen, dat hun de
mogelijkheid eener voordeelige onderneming
deed voorzien. Zij wilden toen eerst hun
slachtoffers vermoorden, maar Matteo, die
nog een flauwe hoop had, het begeerde losgeld
te zullen machtig worden, verzette zich hier
tegen.
Men bond hun een blinddoek voor de
oogen en voerde hen mede. Gedurende dezen
tocht, die verscheidene uren duurde, deed
Matteo een hevigen val en brak bijna een
zijner beenen. Des morgens kwam de kara
vaan in den schuilhoek, die door Cecile was
ontdekt. Er werd besloten, dat de plaatsver-
Opmerkelijk zijn de redenen, die in Duit
sche 'economische kringen worden aange
haald, waarom de verdere ontwikkeling van
de zaken met Rusland onwaarschijnlijk is.
Zoo streeft de Sowjet-regeering er vooral
naar, waren onmiddellijk bij den producent
af te zetten, den overigen handel van haar
partner uitschakelend, terwijl omgekeerd bij
aankoop eveneens onmiddellijk van het werk
met uitschakeling van alle niet-Russische
handen, de zaken worden afgesloten. Het
verloop der zaken met Rusland heeft aan
getoond, dat de geregelde Duitsche handel
door de Sowjet-regeering wordt ontweken en
deze allleen gebruik maakt van het voordeel,
dat bij het goederenverkeer tusschen twee
landen afvalt voor handel, reederij, expedi
tie en verzekering. Een andere reden ligt in
de zaken-praktijken van het Russische mo
nopolie voor den buitenlandschen handel,
dat bij offerten de eene firma tegen de an
dere uitspeelt en dit dikwijls zoo, dat er van
andere bultenlandsche aanbiedingen tege
lijkertijd wordt gebruik gemaakt. Door deze
manier van doen worden de prijzen vaak
naar beneden gedrukt tot onder de eigen
kosten. Bij verkoopen is Rusland rigoreus,
eischt contante betaling of vooruitbetaling
en behandelt reclames onvoldoende.
Door deze omstandigheden, zoo verklaart
men in economische kringen, hebben voor
vele takken van den Duitschen handel de
zaken met Rusland aan waarde en beteeke-
nis verloren. Voegt men er nog aan toe de
ongelijke rechts-basis, waarop de zaken zich
afwikkelen, dan komt men tot het inzicht,
dat de zaken met Rusland voor den Duit
schen handel inderdaad een bron van erger
nis zijn geworden en dit wordt nu ondubbel
zinnig uitgedrukt. Er wordt daarom ook ern
stig overwogen, om het handelsverdrag van
12 October op te zeggen. De opzeggings-ter-
mijn zou zijn van 12 September 1928
tot 12 Maart 1929. Zooals men weet,
is dit handelsverdrag gegrond op meest
begunstiging en pariteit van binnenlanders.
Nu is gebleken, dat dit schema niet is te
handhaven tusschen staten met een onge
lijke economische orde: de Russische handel
geniet in Duitschland alle voordeelen en vol
le vrijheid, maar voor Duitschland bestaan
dezelfde rechten in Rusland alleen op papier.
Terwijl voor den buitenlander in Rusland
van een vrije beweging ln zaken op 't oogen-
blik heelemaal geen sprake is, wordt ook op
het gebied van het warenverkeer de meest-
begunstiging illusoir gemaakt door het mo
nopolie voor den buitenlandschen handel.
Dit wordt in de practijk tot een latent in-
en uitvoerverbod in de hand van de Russi
sche regeering.
In Duitsche economische kringen gelooft
men, dat de Sowjet-regeering zich niet zal
willen blootstellen aan een opzegging van 't
verdrag en een verdragloozen toestand. Hier
door toch zou voor de heele wereld bewezen
zijn, dat zelfs Duitschland niet in staat is,
normale handelsbetrekkingen met de Sow-
jet-Unie te onderhouden. Voor Sowjet-Rus-
land zou er nog by komen, dat bij een ver
dragloozen toestand de handels-vertegen
woordiging in Berlijn haar rechts-basis, vooral
de exterritorialiteit zou verliezen. Overigens
wordt er nadruk op gelegd, dat van Duit
schen kant nog altijd politiek en economie in
de betrekkingen tot Rusland streng zijn ge
scheiden. Ook door een opzegging van het
handelsverdrag zou het verdrag van Rapallo,
dat de grondslag vormt voor de politieke ver
houding tusschen Duitschland en Rusland,
in geen geval ln het gedrang komen.
AUTO-ONGELUK
De auto van den Warschauschen bankier
Rotwund stortte door onbekende oorzaak
niet ver van Warschau in een greppel.
Van de inzittenden overleden de Poolsche
legatie-secretaris Balinski en diens 'echt-
genoote alsmede de chauffeur tengevolge,
van de bekomen verwondingen.
DE STAKING BIJ DE RIJNVAART
De staking bij deRijnscheepvaart heeft
andermaal een aanmerkelijke verscherping
ondergaan, doordat de stakende havenar
beiders in de Duitsche havens verklaard
hebben, in het vervolg ook schepen van
vreemde nationaliteit niet meer te zuilen
laden of lossen. Dat beteekent idus een
effectieve stopzetting van het geheele over-
laadbedrijf ln de Duitsche Rijnseheepvaart.
DUISBURG, 16 Mei. Doordat, ingevolge
het besluit der Nederlandsche Transportar-
beidersfederatle, hedenmorgeoi het Neder
landsche scheepspersoneel op een aantal
Nederlandsche sleepbooten het werk heeft
nergelegd, ligt thans het scheepvaartver
keer op den Rijn en de zij-rivieren boven
Ruhrort volkomen stil.
De Nederlandsche reederijen hebben de
stakink van het personeel met onverwijld
ontslag beantwoord.
Het havenbedrijf te Duisburg, Ruhrort,
Mannheim en Rheinau staat thans volko
men stil. Alleen de havenarbeiders der
Deutsch-Amerik. Petroleum-Gesellschaft
zijn aan het werk gebleven.
DE A S. RAADSZITTING
Chamberlain gaat naar Genève
Volgens de „Times" zal de waarschijnlij
ke afwezigheid van Brland en Stresemann,
die wegens ziekte de a.s. zitting van den
Raad van den Volkenbond niet zullen bij
wonen, voor Chamberlain geen aanleiding
zijn om zijnerzijds niet te komen. Hij zal
als gewoonlijk aan de zitting deelnemen.
PRINS CAROL NAAR BELGIë
Volgens de „Etolle Beige" heeft prins
Carol inderdaad toestemming der regeering
gekregen om in België te komen, op voor
waarde, dat hij zich van elke politieke ma
nifestatie zal onthouden.
Binnen enkele dagen zal prins Carol te
Brussel aankomen.
vanger van Matteo het bevel zou voeren over
de expeditie, en dat Matteo bij de gevange
nen zou achterblijven, terwijl twee zijner
makkers in den omtrek der spelonk de
wacht zouden houden. Toen bracht men de
ongelukkigen aan het verstand, dat deze dag
voor hen de laatste van hun even zou zijn.
Het was door middel van deze verschillende
omstandigheden, dat de tusschenkomst der
Goddelijke Voorzienigheid zich ten behoeve
van hen had geopenbaard. Het was bijna een
mirakel geweest, dat Cecile daar juist ver
scheen om hen te bevrijden uit de handen
dier wreedaards, die hen niet zouden hebben
gespaard. Cecile, die voor de legerstede was
gezeten van Henrl de Montgardec, hoorde dit
verhaal vol aandoening aan. Het lijden van
den jonkman vervulde haar met diepe ont
roering en zij wilde hem niet achterlaten ln
oord had gevonden. Zij vreesde, dat gedu-
die eenzame woning, waar hij een toevluchts-
rende den nacht een nieuwfe aanval der
struikroovers zoowel hem in gevaar zou stel
len als de brave lieden, die hem hadden op
genomen. Daarom Het zij op een grooten
wagen, die geen dienst deed voor het tran
sport van den oogst, eenige matrassen plaat
sen en daarop liet zij den zieke neerleggen.
Met Pascal nam zij naast hem op den wagen
plaats, terwijl de stalknecht en Beppo hen
te paard vergezelden'.
Wat was er ondertusschen van den heer
Martini geworden?
Gedurende het eerste uur van de afwezig
heid van Cecile had hij zich niet ongerust
PRINS CAROL VERTROKKEN
Gisterenmiddag heeft Prins Carol Enge
land verlaten en daarbij de nieuwsgieri
gen, die van zijn vertrek getuige wilden
zijn, door een truc misleid. Volgens een ge
rucht zou de prins naar het Victoria-sta
tion te Londen gaan, om daar den boot
trein te nemen. Twee groote auto's kwa
men voor op het landhuis bij Godstone,
van waaruit de Prins zou vertrekken.
Nadat de bagage was ingeladen, ver
dween een der wagens. Nu begon een wil
de achtervolging van journalisten en re
chercheurs, tot de wagen stopte aan Hyde
Park Corner, waar bleek, datde prins
er niet in zat.
De jacht had een kleine drie kwartier
geduurd.
In den tusschentijd ging het heele ge
zelschap, uit 12 personen bestaande, waar
onder ook prins Carol en mevr. Lupescu
zich bevonden, in auto's rustig naar Do
ver, waar ze zonder herkend te zijn, aan
boord van de „.Ville de Liège" gingen.
DE BURGEROORLOG IN CHINA
Van de vele vragen in het Engelsche
Lagerhuis gecVvan naar aanleiding van
den toestand in China, waren die van de
arbeidersafgevaardigden Thurtle en com
mander Kenworthy de belangrijkste. In
antwoord daarop zeide de onder-minister
van buitenlandsche zaken. Locker Lamp-
son. dat het niet in de bedoeling van de
Britsche regeering lag, om tegenstand te
bieden aan de Chineesche Zuidelijke troe
pen, evenmin om een eventueele bezetting
van Peking door deze troepen te beletten.
Engeland zal evenwel trachten te voorko
men, dat de Chineezen het legatiekwartier
binnendringen.
DE JAPANNERS TE TSINANFOE
TOKIO, 16 Mei. In gezaghebbende krin
gen wordt gezegd, dat ofschoon men hoop
te. dat de Chineezen in staat zouden zijn,
om zonder hulp de handhaving van de
orde te Tsinani'oe voor hun rekening te
nemen, er, als gevolg van onvoldoende
toezicht, zoovele gevallen van plundering
en roof hebben plaats gehad, zoowel in
als bulten de stad, dat de Japansehe mi
litaire autoriteiten tijdelijk de handhaving
van de orde zullen overnemen.
DE NOORDELIJKEN TREKKEN
TERUG
TOKIO. 16 Mei Volgens ;«n telegram
uit Tientsjin gaf Tsjang Tso Lin aan de
spoorwegautoriteiten last, het vervoer van
goederen op de lijn PekingMoekden en
Tientsin—Poekan stop te zetten en 15
treinen naar Peking te zenden voor het
transport van troepen.
De Noordelijke blazen den aftocht voor
het innemen van andere posities. Totnog
toe voltrekt zich de terugtocht op normale
wijze.
VERLICHTING VAN DEN KEULSCHEN
DOM
Tijdens den duur van de „Pressa" zal de
Dom van Keulen schitterend worden ver
licht. en wel door 34 schijnwerpers van elk
2000 kaarsen en door 54 kleine schijnwer
pers. De schijnwerpers zijn geplaatst op
de daken van de omliggende huizen, op
den toren van het station en op het dus
van de vermaarde kerk zelf.
INTERNATIONAAL CONGRES VAN
STERRENKUNDIGEN TE
HEIDELBERG
Het 65ste „Internationaal Astronomisch
Congres" zal dit jaar te Heidelberg worden
gehouden van 18 tot 21 Juli a.s. Het is voor
het eerst sinds het einde van den oorlog,
dat de sterrenkundigen uitalle landen weer
in Duitschland bijeenkomen. -Vele buiten
landsche geleerden hebben hun komst
aangekondigd.
Augagncur en Herriot.
Té Lyon is groote sensatie gewekt door
eefl affiche, hetwelk daar op de muren
der stad is aangeplakt, onderteekend door
Augagneur, oud-minister en oud-maire van
Lyon, die als candidaat der Union Natio
nale door het 3e arrondissement van Ly
on in de Kamer gekozen is. Augagneur is
niet alleen een politiek tegenstander van
Herriot, den tegenwoordigen maire van
Lyon en tevens minister van onderwijs,
maar bovendien een persoonlijke vijand.
In het affiche verklaart Augagneur aan
Herriot den oorlog in termen, die aan dui
delijkheid niets te wenschen overlaten. Hij
noemt Herriot den „schurkacbtigen minister
van de regeering der Union Nationale, me
deplichtige en beschermer van den commu-
nistischen candidaat." Hij spreekt zijn
vreugde uit over de overwinning der „ware
republiek, welke openstaat voor alle eer
lijke lieden, doch die meedoogenloos Is
tegenover de oorlogswinstmakers". Hij
werpt zich tevens op de gemeentepolitiek
door te betoogen dat hy het voornemen
heeft Lyon te bevryden van „de bende, die
de stad exploiteert".
De rechtsche bladen biyven intusschen
betreuren dat Poincaré den radicalen mi
nister Herriot in zyn ministerie houdt. Zij
vinden dat het behoud van het coalitie
kabinet veeleer een teeken van zwakte is
dan een bewys van kracht.
Een gefingeerde schipbreuk?
Het parket te Marseille houdt zich met
een zeer eigenaardige zaak bezig, verband
houdend met de schipbreuk van een Ita-
liaansch stoomschip, welke onder zeer
eigenaardige omstandigheden geschiedde.
gemaakt, maar naarmate het verder op den
dag werd, verloor hij allengs zyne kalmte, en
toen hy bemerkte, dat de duisternis weldra
zou invallen, gëraakte hy in doodsangst. Wat
zou Cecile, het eenlgste wat hy op de wereld
liefhad, zyn overkomen?
Welk ongeval had haar zoo langen tyd
ver van huls kunnen terughouden?
Reeds verscheidene malen had hy haar
een bediende tegemoet gezonden, maar men
had haar nergens gevonden. Zyn mannelijk
gelaat was doodsbleek geworden, en de rim
pels van zyn voorhoofd waren dieper uan
gewooniyk, tefwyi twee groote tranen langs
zyne wangen rolden. Al zyn bedienden, die
'hem een groote vereering toedroegen, deel
den zyn angst, en beurtelings ging elk in een
anderè richting een onderzoek naar de ver
miste instellen. Eindeiyk meende hy een
zwart punt op den weg te ontdekken, dat elk
minuut grooter werd. Een rijtuig riep hy uit.
Groote God. zou Cecile een ongeluk zyn
overkomen? Zou men mij haar dood of ster
vende terugbrengen? IJIings snelde hy het
rytuig tegemoet. Toen hij het hek, dat zijn
landgoed afsloot, had bereikt,'ontmoette hy
Cecile, die daar, waar de weg begon te klim
men, de overigen had verlaten en een korte-
ren weg dwars over den berg had genomen.
Zy wist hoe,. zeer haar vader het. gezelschap
van menschen verafschuwde, en zij had hem
daarom op de ontvangst der ongelukkige
vreemdelingen willen voorbereiden. Zoodra
hij deze woorden vernam, nam het gelaat
van den heer Martini een vreeselyke uit-
Het schip, de„Vinicolo" (239 tonidat
aan den reeder Granata te Genua toebe
hoorde, was den 13en Maart op weg naar
Piraeus, Smyrna en Beiroet met een lading
katoenen stoffen, machines, kabels, porse
lein en andere goederen, bij verschillende
maatschappijen voor een totaal bedrag van
ongeveer vyf millioen verzekerd. Het schip
zelf was in Italië geassureerd.
Het was een oud schip, dat in zóó slech
ten staa verkeerde, dat het vertrek ervan
aanvankelijk door de autoriteiten verboden
werd. Pas toen er verschillende verbeterin
gen waren aangerbacht, voer het uit.
Twee dagen na het vertrek werd gemeld
dat de „Vincolo" buiten de Francshe ter
ritoriale wateren tusschen St. Raphael en
Corsica gezonken was. De bemanning had
zich in de reddingbooten weten te redden.
De gezagvoerder verklaarde dat het schip
ten gevolge van averij was gezonken, doch
zijn verhaal wekte de achterdocht der as
suradeurs, die er by nadere informatie
achter kwamen dat de verzekerde goederen
nooit op het sehip waren ingeladen.
Een pynlijk feit is dat de douanepapieren
geheel in orde zijn, zoodat er dus ook bij
de douane zou zyn geknoeid.
De kapitein van de „Vincolo" was vroe
ger gezagvoerder van een ander schip, de
.Antinéa", dat onder dezelfde vreemde om
standigheden verging.
Nieuwe Officiersuniformen
De Fransche legerofficieren wachten met
groote belangstelling de beslissing af, welke
de onder voorzitterscahp van Maarschalk
Franchet d'Esperey staande commissie ten
aanzien van hun nieuw tenue zal nemen.
Er wordt op gewezen dat deze kwestie
geenszins onbelangryk is nu men tracht het
aantal beroepsmilitairen te vermeerderen.
Weliswaar zou het verkeerd zijn indien de
uniform over de keuze eener carrière zou
beslissen, doch aan den anderen kant zou
den vele candidaten wel eens er van kun
nen worden teruggehouden de loopbaan te
kiezen wanneer de uniform, die zij moeten
dragen, hun afkeer inboezemt.
Dat het ministerie van oorlog er wel de
gelijk waarde aan hecht, blijkt uit het feit
dat onlangs aan de Afrikaansche troe"pen
hun voor-oorlogsche uniformen zijn terug
gegeven en aan de koloniale troepen en
den vliegdienst aantrekkelijker uniformen
zyn verschaft.
De uniformen der legerofficieren voldoen
dezen ln het geheel niet. De grootste grief
is dat het campagne-tenue hetzelfde is als
het groot-tenue en de gewone werk-uni-
form. Thans zal daarin verandering komen
en zal het geheele Fransche leger niet lan
ger meer in bleu horizon loopen, dat voor
khaki zal plaats maken wat het campagne
tenue betreft, terwyl voor het „gekleed"
tenue de keuze der commissie op een don
ker blauwe stof is gevallen.
Een Heilige, lid van het Legioen
van Eer.
Eenigen tijd geleden hebben 300 Com
mandeurs, Officieren en Ridders van het
Legioen van eer een pelgrimstocht onderno
men naar Ars om den verjaardag van J. B.
Vianney, een Heilige van het Legioen van
Eer, plechtig te gaan herdenken.
De meeste zullen niet weten dat de een
voudige Pastoor van Ars, van Keizer Napo
leon III deze hooge onderscheiding ontvan
gen had.
Aan het hoofd van deze bedevaart stond
Mgr. Herscher, de Aartsbisschop van Lao-
dicea, het oudste lid van het Fransche
Episcopaat.
Toenadering voor en door de jeugd
Gedurende zeven jaar reeds geeft de As
sociation Franco-Grande Bretagne te Parijs
een -tijdschrift, uit ter bevordering van de
Fransch-Britsehe toenadering. Een van de
middelen daartoe is de uitwisseling van jon
gelieden tusschen de - veertien en achttien
jaar. De Franschen gaan naar Engeland, de
Engelschen worden by Parysche families
ondergebracht.
Nu is gebleken dat er tot dusver steeds
meer Fransche liefhebbers voor Engeland
zyn geweest dan omgekeerd. In 1926 gaven
zich 267 Fransche jongens en meisjes voor
Engeland op tegen 164 Engelschen voor
Frankryk. Het vorig jaar bedroeg het aantal
296 tegen 155, terwyl er tot nu al 350 Fran
sche aanvragen zyn ingekomen tegen slechts
50 Engelsche.
Het bleek dus dat men in Frankrijk er
meer op gesteld is Engelsch te leeren, dan
in Engeland om het Fransch machtig te
worden.
De groote gezinnen
In de Parysche tuinwyk Cachan wonen
een groot aantal arbeidersgezinnen met tal-
ryke kinderen, die met uitzetting werden
bedreigd, daar zy hun belastingschuld niet
konden voldoen. Zy waren echter niet be
reid goedschiks te vertrekken en verklaar
den dat zy zich met geweld zouden ver
zetten.
Doch zooals men weet hebben de Fransche
autoriteiten een zwak voor families met veel
kinderen, welke nu eenmaal niet zoo talrijk
zyn in de repugliek. Vandaar dat zij zich
buitengewoon toegevend hebben getoond en
na grondig onderzoek der finaneieele om
standigheden 92 dezer families voorloopig
van het betalen van alle belasting hebben
vrygesteld. Omdat kroost-rijke gezinnen nu
eenmaal voorrechten verdienen!
De „Rheingold"-expres
De „Rheingold"-expres, de eerste trein van
de Duitsche Spoorwegmaatschappy, die ge
heel naar het voorbeeld van de bekende
Pullman-treinen is ingericht, heeft op 15
Mei zyn eerste reis van Hoek van Holland
via Keulen en Mainz naar Bazel gemaakt.
Deze bijzonder snelle dagtrein, die dus niet
over slaapwagens beschikt, stopt alleen te
Hoek van Holland, Rotterdam, Utrecht,
Arnhem, Zevenaar, Duisburg, Dusseldorp,
ZATERDAG 19 MEI
HILVERSUM 1060 M. 12.302.00 Lunchmuziels
door het Trio Groeneveld. 2.004.30 Aansluiting
van het' Theater Tuschinsky te Amsterdam. Het The
ater-orkest en solisten o. U v. Max Tak. 5.306.00
Zwemles door Bert Carton. 6.007.45 Concert door
het Omroep-orkest. 10.3011.45 Aansluiting van
de Cinema Roya te Amsterdam. Orkest o t. v. Hugo
de Groot.
HUIZEN 340,9 M. (Na 6 uur 1870 M.l (K.R.O.-
uitzendingen uitsluitend) 12.301.30 Lunchmuziek
door het Trio „Winkels" 3.004.00 Kinderuurtje
met medew. v. d. dames Ria Mulder en Janny Leeflang
en Ht. J. Suerink. 5.006.00 Dinermuziek. 6.00
6,30 Literair halfuurtje, door Pater H. Duurkens S.j.
te Den Haag. a. Hollandsche Schilders en schrijvers
in de vorige eeuw, door Prot. G. Brom. b. Leven en
werk van lan Veth, door Prof. Huizinga. c. Uit Hellas'
heden en verleden, door Dr. D. 'G. Hesseling. 6.30
7.00 Dinermuziek. 7.007.30 Cur.su Hollandsch.
7.308.00 Rede door Mr. F. Vorstman De inrichting
van onzen Staat De Volkenbond. 8.00 Concert. Mej.
1. Irnmrnk mezzo-sopraan. M. Spoor fluit. G. Ver
meulen viool. Vogtschmidt cello. 1. Schrijvers
piano. Mevr. Steger-v. Erven Dorens declamatie.
Spr. E. J. Kropholler, Wassenaar.
DAVENTRY t6oo M. 10.35 Kerkdienst. 12.20
Prijs-uitdeeling op school. 1.202.20 Orkestconcert.
3.50 concert. Ph. Cathie viool. O. Cloke piano.
4.20 Dansmuziek. De Piccadilly- Players. 5.35 Kin
deruurtje. 6.20 Concertorgelbespeling. 6.45 Nieuws-
ber. 7.05 Golfwedstrijden. 7.20 Omroep-causerie
7.35 De sonaten voor viooj en piano van Brahms.
7.45 Sportcauserte. 8.05 Variété 9.20 Nieuwsb.
g.35 Vacantie-causerie. 9.50 Nieuwsb. 9.55 Orkest
concert. Omroep-koor cn orkest. 10.5012.20
Dansmuziek.
PARIJS „RADIO-PARIS' 1750 M. 10.50—11.00
Concert. 12.502.10 Gramofoonmuziek. 4.05
5.05 Dansmuziek. 7.50 Pianoles. 8.3511.20 Sym-
phonie-concert. Daarna licht gemengd program.
LANGENBERG 469 M. 1.25—2.50 Orkestconcert.
6.20—7.15 Tuinconcert door de voorm. militaire
kapel. 8.45 Vroolijke avond. Als inlage „Die Aus-
sprache", r-acter van J. Landau. Daarna tot 1.20 Dans
muziek.
ZEESEN J250 M. 12.205.20 Lezingen. 5-20
6.20 Orkestconcert, 6.208.05 Lezingen. 8.50
„Zwei Bund Schliissel", yroolijk tooneelspel. Orkest-
begei. 10.5012.50 Dansmuziek.
HAMBURG 395 M. 4.35 Causerie over banjo en
guitaar met muzik. illustratie. jé.20 Vroolijk concert.
8.20 „Ins Griine". Vocaal en solistenconcert. Daarna
tot ti.20 Cabaret en dansmuziek.
BRUSSEL 509 M. 5.206.20 Dansmuziek. 8.50
10.35 Solistenconcert. Zang en muziek.
Keulen, rydt vervolgens langs den linker
oever van den Ryn tot Mainz en daarna
langs den rechter oever en stopt vervolgens-
nög te Mannheim, Baden-Baden (West),
Freiburg en Bazel. Te Hoek van Holland
heeft men terstond aansluiting naar Lon
denHarwich, zoodat de reis Londen—
Lucern (1182,7 K.M.) in ongeveer 24 uur
wordt afgelegd. Op de lijn Bazel—Lucern
rijdt de trein alleen tusschen 30 Juni en
10 September. Te Mainz" krygt men aanslui
ting naar Frankfort, te Karlsruhe naar
Stuttgart en, via Ulm, naar München, ter
wyl men te Bazel aansluiting krijgt naar
Genève.
Voor den „Rheingold"-éxprcs zyn geheel
nieuwe wagens gebouwd, die in lila en crème
geschilderd zyn en grys-zilveren daken heb
ben. De wagons zyn verschillend Ingericht
en de reiziger neemt daar plaats, waar het
hem het beste bevalt. De trein beschikt over
wagons eerste en tweede klas. Elke reiziger
heeft een gemakkelyken zetel. De zetels
staan om kleine tafeltjes, waaraan de maal-
tyden kunnen worden gebruikt. De wagons
der eerste klas beschikken over comparti
menten met 2 en 4 plaatsen, terwijl de wa
gons der tweede klas uit twee compartimen
ten bestaan. De trein heeft een keuken voor
elke twee wagens.
Het eten Wordt in de wagons opgediend,
zoodat geen restauratiewagen meer aanwe
zig is. De controle van bagage en passen
geschiedt ln den trein gedurende de reis,
en wel tusschen Zevona-r .-en Duisburg,
by het overschrijden der Nederlandsch-
Duitsche grens en tussohen ae twee sta
tions van Bazel, by het overschrijden van
de Duitsch-Zwitsersche grens.
De „Rheingold"-expres wordt getrokken
dooi- een bijzondere locomotief en rijdt met
een gemiddelde snelheid van 100 K.M. per
uur. De reis met den „Rheingold-expres is
niet duurder dan die met de andere Duit
sche sneltreinen. Men betaalt een toeslag
van 3 mark ln de eerste en van 2 mark ln
dë tweede klas.
Hoeveel melaatschen zyn er?
Reeds meer dan 3000 jaar maakt de
vreeselyke ziekte, de melaatschheid, vooral
in de Oostersche landen, in Azië en Afrika,
duizenden slachtoffers. Volgens een statis
tiek in de „Catholic Times" zijn er in Indië
200.000 melaatschen, in" Japan 20.000, in
Britsch-Afrika 158.E90 in West-Tndië 52500,
in Strait Settlements 2000, op Ceylon 1000,
in Britsch-Guyana 700. op Borneo 200, in
Groot-Brittaje 50, in Canada 20, in de
Ver. Staten 278, en in Portorico 28. Het
land dat het verschrikkelijkst geteisterd
wordt, is China dat 3.000.000 melaatschen
telt.Van dit geweldige aantal kan de katho
lieke missie by gebrek aan artsen en hulp
middelen er nog geen 10.000 hulp verschaf
fen. Er zyn 67 katholieke inrichtingen waar
7554 patiënten verpleegd worden. Darvan
zijn er 10 in Indië met ruim 900 patiënten,
in Afrika 32 met 3349, in Oceanië 6 met
1174 melaatschen, in China 5 met 665 pa
tiënten, in Indo-China 3 met 534, in Ame
rika 8 met 762, in Japan 3 leprozenhuizen
met 170 patiënten.
Welk een verheven werk van barmhar
tigheid en chrisfelyke naastenliefde is hier
voor onze medische missie weggelegd.
Hoe men in Amerika het leven
van een pastoor waardeert.
De parochianen van de kerk van het H.
Hart te Pittsburg hebben voor hun pas
toor Rector Thomas F. Coakley, een le
vensverzekering gesloten van 200.000 dollar.
Ofschoon de parochie slechts 700 huisgezin
nen telt en ofschoon er van den kansel
nooit om geldelijke bijdragen gebedeld
wordt, is hel kerkbestuur toch bezig met
den bouw van een nieuwe kerk, waarvan
de totale kosten ongeveer 2 millioen dollar
zullen bedragen.
In Amerika hebben verschillende groote
vereenigingen voor hun geestelijken een le
vensverzekering gesloten.
drukking aan.,;... men zou gezegd hebben,
dat zyn haren ten berge rezen, zulk een
toorn en ontzetting waren er in zyne verwil
derde blikken te lezen. Rampzalig kind, wat
hebt gedaan? Weet ge niet, dat ik een
duren eed heb gezworen, niemand te ont
vangen? Neen, laat ze niet hierkomen! Laat
ze naar de pachterij terugkeeren!
O, papa, nu herken Ik u niet meer! Hebt
u mij dan zelve niet geleerd, dat men barm
hartig moet zyn. en zyn evennaaste moet
helpen? Wilt u dan die arme ongelukkigen,
dij u kunt redden,-aan den dood overgeven?
U hebt my gezegd, dat u zooveel ongeluk
hebt ondervonden, dat het gezicht van' uwe
medemenschen u onuitstaanbaar is. Welnu,
u behoeft ze ook niet te zien, maar u kunt
hen daarom toestaan, hier te komen. Onze
oude Margarita is evenveel waard als een ge
neesheer, zy zal den armen jonkman ver
zorgen. en u zult zeker geen berouw gevoelen
over uwe menschlevendheid.
Een diepe zucht ontsnapte aan den boe
zem van den heer Martini, en hy wilde
antwoorden, toen de wagen voor hem stil
hield. Bij het gezicht van den vreeselyken
toestand, waarin Henri de Montgardec zich
bevond, begaf hem de moed, by zyn wreed
besluit te volharden, en gaf hy de noodige
bevelen om, voor. zijn gedwongen gasten •te
zorgen. Henri werd in een ruim en sieriyk
vertrek gehuisvest, dat op den tuin uitzag, en
daar werd hij opgepast door Margarita en
door zijn trouwen Pascal, die niettegenstaan
de zijn vermoeienis en zijn zwakte zijn mees
ter niet wilde verlaten.
Het was een vreeselijke nacht, dien hij
doorbracht en ook de eerstvolgende dagen
brachten nog geen groote verbetering in zyn;
toestand. Het delirium hield aan, en de zieke
kon niemand herkennen. DikwUls kwam het
hem ln de verwarring van zyn geest voor,
alsof een bovennatuurlijk wezen, in een lan
gen witten sluier gehuld, van den hemel af
daalde, en op hem toetrad, de handen met
ro2en gevuld. Hy hoorde de vertroostende
woorden, die dat wezen töt hem richttë, en
gevoelde op zyn brandend voorhoofd de
zachte drukking dier weldadige hand.
Het scheen hem toe alsof de kamer van
licht overstroomd en met zoete geuren ver
vuld was, en het was alsof hy zich inspande,
de wolken te verdryven, die zijn brein ver
duisterden. Maag het visiben verdween, en
duisternis omhulde opnieuw zyn verstand.
Toch kv&un er eindelijk een dag, waarop ver
betering was te bespeuren. De koorts ver
dween -en de' zieke verviel in een verkwikken-
den slaap, De oude Margarita, die hem als
haar eigën kind verzorgd had, kon hem nu
wat alleen laten, om eenige rust te gaan
nemen. Toen zy zich verwyderde, liet zy Pas
cal bh den zieke achter, en drukte hem op
het hart, vooral niet te vergeten, om zoodra
•zijn meester zou ontwaken, hem den drank
toe te dienen, waaraan hy nog altyd groote
behoefte had. Maar de arme Pascal had
evenals zij al zoovele nachten met waken
doorgebracht, dathij niettegenstaande zijn
insDanning in slaap viel.
