DE WAERELD ROND
IN
ÏTweede Blad
Woensdag 23 Mei 1928
I
WÊÊÊÊÊÊÊmmmm
sa
MNKIMSB
Een historische kiek van den bonw der Kathedrale Kerk St. Bavo. Links (X) Z. D. H. Mgr. A. J. Callier z.g. als vicaris-generaal; In 't midden (XX) de
architect Jos. Cuypers en (XXX) de heer J. Stuyt. Naast Mgr. Callier de Zeereerw. Heer G. A. A. Loots,
later deken van Alphen a.d. Rijn. (Zie voor nadere bijzonderheden elders in dit nummer).
Een dennenorchidee, gevonden bjj Duin en
Kruidberg, die te bewonderen is op de ten
toonstelling van orchideeën in het Panne-
koekenhuisje te Bloemendaal.
-
In het gebouw van Geloof en Wetenschap te Amsterdam, Heerengracht 415, is tijdens de Olympische
Spelen de I. K. O. gevestigd, een Informatiebureau voor Katholieke zaken tijdens de Olympische
Spelen.
Er is een begin gemaakt met de asphalteering van het gedeelte Schoten-Santpoort van den weg HaarlemVelsen. Hierboven
een kijkje op het storten van de puinonderlaag.
Mm
V O jSpSKg
1 -»
mktoÉÉËHA
>*S; >N
•c.
De H.-N-A.D.P., waarmede v. Lear Black zijn thans onderbroken wereldreis
begon, in de lucht.
Gezicht op de werkzaamheden voor de nieuwe rioleering te Hillegom.
Op 27 Mei ajs. zal het 25 jaar geleden zijn dat Berlage's Beurs op het Damrak
te Amsterdam in gebruik werd genomen.
RETRAITE OP MADAGASCAR
Het is werkelijk een bemoedigend iets om
aan de christenen van Madagaskar een
volksretraite of missie te geven. De mlssio-
narisen behoeven hen maar op te roepen en
ze zijn er al. Zoodra de dagorde is afge
kondigd gaan allen groepsgewijze, in eer
biedig stilzwijgen naar hun verblijfplaats.
Drie dagen lang blijven ze zoo in den geest
van godsvrucht en ingetogenheid bij elkan
der.
In bonte mengeling zitten ze daar door
elkaar, boeren, oudleerlingen van onze in
richtingen van onderwijs uit de stad, jon
gens en meisjes, catechisten evengoed als
doopleerlingen. Het is hier niet noodig om
te spreken over het nut van dergelijke re
traites, want de Paus zelf heeft dat her
haalde malen gezegd en de ondervinding
heeft de groote waarde van dergelijke oefe
ningen voor het practisch leven overtuigend
genoeg bewezen. Trouwens, in de missielan
den zijn de oefeningen van den H. Ignatius
een noodzakelijk iets geworden, want door
het ontzettend groote gebrek aan priesters
kunnen deze aan de bekeerlingen alleen het
allernoodzakelijkste leeren. Een enkele mis
sionaris is belast met de zielzorg van dui
zenden menschen, die vaak over 3040 pa
rochies verspreid wonen. Iedere maand gaat
hij op reis om althans de grootste parochies
te bezoeken: de geloovigen uit de kleinere
gemeenten komen dan daar te zamen. Wel
worden er In die kleinere missieposten door
den catechist ook godsdienstonderricht ge
geven en preeken gehouden, /haar in één
retraite krijgen zfj meer te hooren, dan an
ders in een heel jaar. Deze toespraken en
onderrichtingen afgewisseld door andere
oefeningen van godsvrucht zijn een kracht
dadig middel om het geloof der pas bekeer
den te bevestigen en te versterken. Want
zij hebben anders niet veel gelegenheid om
het woord Gods te aanhooren, en dat is ook
een bron van geloof, zooals Sint Paulus
zegt: fides ex audltu: het geloof krijgt men
ook door het gesproken woord te hooren
verkondigen. Het houden van dergelijke
volksretraiten brengt echter heel wat eigen
aardige moeilijkheden met zich. De overste
der missie moet aan van alles en nog wat
denken, want anders kan hij nog verras
sende dingen beleven of een lieele retraite
doen mislukken.
In de retraitehuizen in het vaderland
gaat alles in volmaakte orde, op uur en
tijd: er is gezorgd voor eten en drinken,
voor slaapgelegenheid, voor rust en stille af
zondering. Maar hier gaat dat heel anders:
ieder moet zijn eigen gerief, zijn zakje rijst
en zijn matje meebrengen. Men geeft de re
traites in de open lucht; het stilzwijgen
echter wordt door allen stipt onderhouden.
Vroeger werd ook de kerk tot nachtverblijf
voor de mannen ingericht. Dan werden
's morgens de matjes opgerold, de vloer
schoongeveegd, en het Allerheiligste, dat
men 's avonds te voren in de sacristie ge
bracht had, werd dan weer in het Taberna
kel op het altaar geplaatst. De inlanders
slapen gewoon met hun kleeren aan en
trekken zelfs een doek over het hoofd, zoo
dat ze daar afgedekt liggen als een lijk. Een
Europeaan zou er van stikken, maar een
neger meent dat die warmte hem weldadig
aandoet. De missionarissen hebben gezorgd
voor kookketels, voor brandhout en water.
Deze armoede en eenvoud herinneren wel
aan Bethlehem, waar de Verlosser zelf ook
gebrek leed.
Toch werpen deze retraites goede vruchten
af. Een heel voornaam punt voor het wel
slagen is de keuze van het tijdstip, waarop
ze gegeven worden. In de natte moesson en
in de koude Julidagen, en tijdens den werk
tijd op de rijstvelden, zou het natuurlijk
niet mogelijk zijn om een volksretraite te
houden.
Bovendien heeft men hier geen gas of
electriciteit, zoodat alleen avondoefeningen
kunnen gehouden worden als het volle maan
is. Het gebeurt ook wel, dat een missiona
ris, die het heel druk heeft, geen tijd be
schikbaar heeft om drie dagen lang preeken
te houden en oefeningen te leiden. Kan men
dan nog wel van een retraite spreken? Men
kan zoo'n geestelijke hernieuwing een ande
ren naam geven, als men wil, maar 't Is toch
beter weinig dan niets.
Er is nog een andere vorm van volksre
traite, een zoogenaamd Triduum. Wanneer
een missionaris ergens op een misiepost
's Zondags de H. Mis moet lezen en hij weet,
dat er honderden menschen de H. Communie
willen ontvangen, dan komt hij Vrijdags
reeds naar de statie, houdt dienzelfden dag
nog een avondpreek. waarbij de menschen
op het ontvangen van het H. Sacrament
der Biecht worden voorbereid, 's Zaterdags
is er dan gelegenheid om te biechten.
De missionaris wordt bij de leiding van
dergelijke «efeningen of volksretraites ter
zijde gestaan door enkele mannen en vrou
wen, die de orde bewaren. Het gebeurt soms
echter dat de missionaris midden in de re
traite zoo ernstig ongesteld wordt, dat hij
naar bed moet. Dat is op Madagaskar, waar
de koorts iemand plotseling overvalt, geen
zeldzaamheid. De menschen zitten te wach
ten: dan geeft de missionaris aan de lee-
kenapostelen het onderwerp op voor een
preek en houdt een dezer leeken een toe
spraak. Zij zingen liederen en bidden den
rozenkrans. Den volgenden dag is de missio
naris, dank zfj de vele medicijnen, gewoon
lijk weer zoover hersteld, dat hij zijn werk
kan verrichten. Zonder de onontbeerlijke
hulp van de ijverige catechisten en leeken-
apostelen zou echter het werk der retraites
niet zooveel vruchten afwerpen.
DE VLUGGE LEERLING
Vrouw: Geloof je ook niet, dat het tjjfj
wordt om nieuwe muziek te koopen? Je speelt
de „Valencia" nu al zeker een paar jaar.
Volhardend echtgenoot: Wat! Opgeven,
nu ik het net zonder fouten kan spelen?
De vijfde kolom
HAARLEM VOOR BUITENLANDERS
Een der buitenlandsche persmenschen, die
naar Nederland gekomen zijn, ter gelegen
heid van de Spelen der IXe Olympiade, en
thans een rondreis maken door ons landje
van water, weilanden en duinen, vroeg na 'n
korte kennismaking met Amsterdam, naar
het getal vreemdelingen, die jaarlijks de
hoofdstad bezoeken. Men noemde hem het
ruim geschatte getal en vertelde van de
groote auto's, die des zomers de vreemde
lingen door oud en nieuw Amsterdam voe
ren. De journalist, redacteur van een dag
blad in Oost-Pruisen, zei „hum" en meende
dat het aantal zonder twijfel drie of vier
maal zoo groot kon zijn, wanneer in het
buitenland meer reclame gemaakt werd, dan
thans het geval Is. „Want", vertelde hij, „Ik
heb als reizend redacteur veel steden gezien:
Munchen Is mooi door zijn kunstschatten,
Parijs is mooi en men vindt er veel amuse
ment, Berlijn is imposant, Weenen is merk
waardig en romantisch, Hamburg Is enorm
met zijn havens en scheepvaart, in Nizza
kun je ongestoord luieren, Rome Is onver
getelijk, Napels Is wonderschoon en Londen
is grootsch, o.a. door het verkeer, maar een
stad als Amsterdam, waar men kalme rust
en jachtend leven naast elkaar vindt, heb ik
nog nooit gezien. De onovertroffen grachten,
het wonderbare Bagijnenhof, de prachtige
bruggen, het polderlandschap om de stad,
het Rijksmuseum en de beleefde politieagen
ten vergeet ik nooit meer.
De Amsterdammers zijn nog meer te be
nijden door de nabijheid van Haarlem, waar
heen ik op m'n eentje een uitstapje heb ge
maakt. Die stad lijkt mij een ideale woon
plaats. Er Is zee en boschnatuur In de on
middellijke omgeving. Het Frans Halsmu
seum van Haarlem (recht er tegenover vindt
men een unieke verzameling trapgeveltjes)
is een rijkdom. De stad is merkwaardig en
Interessant door traditie en door wat er nu
nog is van oude bouwkunst: in de hal vac
het stadhuis heb ik mijn oogen uitgekeken.
Er zijn oude grachtjes waar men de traditie
van vroeger eeuwen voelt en proeft, en ei
zijn nieuwe grachten en singels, waar het
heerlijk wonen moet zijn. Het Amsterdam-
sche Vondelpark is mooi, maar niets vergele
ken bij de Haarlemmerhout. De buitenwijken
frissche breede straten met ruime plantsoe
nen en goede woningen voor alle standen
vormen een goeden overgang tot de mooie
omstreken. Het is mogelijk dat door een oi
ander oorzaak de natuur In Haarlems om
geving op mij een dieperen indruk heeft ge
maakt dan op anderen, maar zeker Is dal
Haarlem voor vreemdelingenverkeer een
groot voordeel bezit door de combinatie van
natuurschoon aan zee, in bosch en ln duin
Voor zoover ik Nederland heb gezien, zou
ik geen oogenblik aarzelen, wanneer ik een
woonplaats ln dit land moest kiezen. De
vijfde stad van Nederland biedt groote voor-
deelen als woonstad; bovendien ligt Amster
dam in de nabijheid. Aan vreemdelingen, dif
aan groote afstanden gewoon zijn, zal he
waarschijnlijk voorkomen dat deze twee ste
den binnen niet al te langen tijd één aulle
zijn, zóó dicht liggen zij bij elkaar."
