Sociaal Leven
\VbodMilneRÜBBER
Sport en Wedstrijden
Stadsnieuws.
Verkeersongevallen
HAKKEN
HET R.-K. WERKLIEDENVERBOND
IN NEDERLAND
UW SCHOENMAKER HEEFT ZE
maar wacht U voor waardelooze namaak
HET OLYMPISCH VOETBALTOURNOOI
IjtUx dit.
toxdc f ixute
RADIO-NIEUWS
Genève via Kootwijk naar
Oost- en West Indië
MUZIEK
V oetbal-Impressies
Het Jaap Eden-Monument
Door een auto aangereden
Dr. H. NANNING's
SI B w /Oc.p.tube
De eerste wedstrijd in de
demi-finale
EgypteArgentinië
Olympische Meditaties
Plaatskaarten finale
V oetbaltournooi
Mutters leidt den eindstrijd
VOETBAL
J unioren-Competitie
District Leiden
Kampioenschap voor Haarlem
DUIVENSPORT
Postduivenver. „De Snelpost"
WATERPOLO
De voorjaars-vakvcrbondsvergadering
In de voorjaarsvakverbondsvergadering
van het R.-K. Werkliedenverbond in Ne
derland zijn als bestuursleden herkozen de
heeren J, Andriessen, A. C. de Bruyn, A. v.
Hamersveld en C. J. Kuiper.
In de vacature-H. J. Sprokop werd tot lid
der contróle-commissie benoemd de heer Ter
Horst.
V erbondsvergadering
Na afloop dezer vergadering ving de Ver
bondsvergadering aan.
Aan de openingsrede van den voorzitter,
den heer A. C. de Bruyn, is het volgende
ontleend:
Het is op grond van onze dankbaarheid,
Indien thans, nu den 20sten van deze maand
wordt herdacht, dat Leo XIII voor 25 jaar
gestorven is, deze voorjaarsverbondsvergade-
nng gesteld wordt in het teeken van onzen
grooten socialen Paus, dat het eerste woord,
hetwelk op een vergadering gesproken
wordt, hem wordt toegewijd.
Het is geen wonder dat Leo XIII de har
ten van die hem leerden kennen, veroverd
heeft, het is geen wonder, dat met name
wij, Katholiek georganiseerden van Neder
land, van dankbaarheid vervuld zijn voor
hem, die ter juister tijd ingreep en ons, de
mannen en vrouwen van vandaag, voor
geestelijken en socialen ondergang heeft be
hoed. Wat we, als organisatiemannen en als
organisatie zijn, danken wij voor het over-
groote deel aan Leo XIII.
En in verband daarmede kom ik thans
tot onze beweging. Dat zij vat heeft op ons
volk, dat we leiders hebben, priesters en
leeken, die het niet enkel weten, doch het
ook mogen en durven zeggen, dat is alles
grootendeels terug te brengen tot den groo
ten pionier Eaus Leo. Wij allen hebben ons
verheugd, dat het totale ledental van het
Verbond in 1927 is toegenomen met ruim
7000 en gekomen is tot 121.525. Aangenaam
is het ons allen, dat het ledental op 1 April
gestegen was tot 124.350.
Met lof gewaagde spr. van het idealisme,
dat de leden van het verbond blijkt te be
zielen.
Er zijn echter twee gebieden, aldfs ver
volgde hij, waarop wij meer enthousiasme
zouden willen ontmoeten: dat is het gebied
zouden willen aantreffen: dat is het gebied
van de organiseering der vrouwen en der
Jeugd. Het kan moeilijk worden ontkend,
dat maar slechts betrekkelijk weinige man
nen bij hun cultureel en maatschappelijk
werk er rekening mede houden dat de
vrouw, ook sociaal, evenwaardig is aan den
man; vergeten wordt blijkbaar bovendien,
dat er meer vrouwen zijn dan mannen.
Wij schenken bij ons werk te weinig aan
dacht aan de positie der vrouwen, hetgeen
in zedelijk en maatschappelijk opzicht beden
kelijker wordt, naarmate de vrouw fabriek
en kantoor betreedt en daar de plaatsen
bezet van de mannen.
Zijn wij er ons wel voldoende van bewust,
dat de tienduizenden fabrieksmeisjes van
thans, de moeders, de opvoedsters zullen zijn
van het komend geslacht? Dat het voor een
belangrijk deel van hè,ar zal afhangen, hoe
dat volk er zedelijk uit zal zien? Zijn we ons
er van bewust, aan welke zedelijke gevaren
die meisjes soms zijn blootgesteld?
WiJ doen veelal alsof wij niets bemerken.
Er wordt plaatselijk onvoldoende aandacht
geschonken aan de vrouwenorganisaties en
wat daaraan vastzit; wij betrekken haar te
v/einig in onze berrloeiingssfeer; wij sturen
er zelfs niet of niet voldoende op aan, dat
onze dochters of zusters zich door onze ar
beidsters-vrouwenorganisatie tot hooger op
werken.
Het tweede gebied betreft de organiseering
van hen, aan wie wij ons werken en stre
ven zullen moeten overdoen; wien het, ho
pen wij, gegeven zal zijn, te verwezenlijken,
hetgeen door ons als ideaal werd gesteld:
de Jongens en de jongeren van thans. Wil
weten zeer wel, dat wij, als Katholieke ar
beidersbeweging, ons niet zoo vrij kunnen
bewegen als anders georganiseerden.
Indien men dèAr, na studie en ervaring,
tot het inzicht is gekomen, dat langs een
bepaalden weg het zekerst het doel kan
worden bereikt, dan dóet men aldus.
Onze Katholieke arbeidersbeweging is niet
vrij, om de arbeidersjeugd te organiseeren,
gelijk zij meent dat nuttig is. Ze Is van voel
en velerlei afhankelijk. En toch kan de juist
heid moeilijk worden ontkend, dat onze ar
beidersbeweging, en zij waarlijk niet alleen,
in de toekomst het grootste belang heeft bij
de vraag, hoe er, in organisatorisch opzicht,
met onze jongens en meisjes wordt ge
handeld.
Al kan die moeilijkheid terstond worden
toegegeven, toch wettigt zij niet, dat, in het
algemeen, door de ouderen zoo weinig be
langstelling wordt getoond voor hen, die de
toekomst met zich dragen.
Men beseft niet, of niet altijd voldoende,
dat de jongen van 14 of 15 Jaar over 15
jaar volwassen geworden, volop in den
maatschappelijken strijd geworpen zal wor
den; is hij dan niet of niet voldoende gees
telijk bewapend, onvoldoende sociaal ge
schoold, dan zal hij vallen en verloren zijn
voor God en Kerk; dan zal hij overlooper
naar het leger van den vijand.
Voor zooverre het in het verleden is na
gelaten, meenen wij, aldus spr., er op te mo
gen rekenen, dat onze weTkers in de naaste
toekomst bijzonder ook aandacht aan de
organiseering van de jeugdigen zullen schen
ken.
Overigens gaan wij opgewekt de toekomst
tegemoet; hetgeen niet zeggen wil, dat wij
licht zouden willen heenstappen over de
moeilijkheden, welke soms schijnen opge
stapeld te liggen.
De notulen werden goedgekeurd.
Algemeene beschouwingen
Vervolgens waren aan de orde de alge
meene beschouwingen.
De heer van der Meys merkte op, dat hij
niets dan lof heeft voor het vele werk,
door het bestuur verricht, alsook voor de
wijze, waarop het bestuur zijn taak heeft
opgevat en heeft trachten uit te voeren.
Spr. wilde echter enkele dingen zeggen
over het vraagstuk van de verhouding van
onze Katholieke arbeidersbeweging tot de
Katholieke Staatspartij, vooral in verband
met de a.s. verkiezingen en het daartoe op
te stellen program, dit laatste in verband
met de in de 1.1. gehouden partijraadsverga
dering gehouden prae-adviezen over 't voor
ons zoo belangrijke vraagstuk der bedrijfs
organisatie.
Als ik, aldus spr„ de verhoudingen goed
Zie, dan wordt de invloed der R.-K. arbei
dersbeweging op verschillend gebied steeds
grooter.
In sociaal-politiek opzicht toch, zijn wij
als beweging voor een belangrijk deel af
hankelijk van andere organen. Onze invloed,
onze macht, onze sterkte als beweging, kun
nen we op dat terrein niet rechtstreeks tot
uitdrukking brengen.
De vraag is evenwel gewettigd, of door die
afhankelijkheid, onze verantwoordelijkheid
tegenover de massa, wier belangen wij ge
acht worden te vertegenwoordigen, ook maar
eenigermate daardoor vermindert?
Kunnen wij, omdat we als beweging niet
rechtstreeks ons op politiek terrein bewegen
ons opzichtens de sociale politiek en het al
gemeen belang van onze verantwoordelijk
heid ontslagen achten?
In geenen deele.
Om nu maar eens te blijven bij den eisch
van publiek-rechtelijke regeling der bedrijfs
organisatie, wat moet daarmede gebeuren?
Onze principieele eisch is: publiekrechte
lijke bedrijfsorganisatie met adviseerende,
uitvoerende, rechtsprekende en, zoo snel mo
gelijk, ook verordenende bevoegdheid.
Het is de eisch van dezen tijd.
In onzen kring zal daarover wel geen ver
schil van meening bestaan.
In den partijraad der Katholieke Staats
partij nu, is dit onderwerp aan de orde ge
weest. En drie van de vier prae-adviseurs
en een belangrijk deel van de vergadering
waren met ons van meening, dat met be
drijfsorganisatie een zij het bescheiden
begin moest worden gemaakt.
De partijraadsvergadering is achter den
rug; de prae-adviseurs hebben hun adviezen
gegeven; de discussies zijn gesloten en de
voorzitter heeft zijn slotwoord gesproken,
waaraan spr. niet voldoende houvast heeft,
misschien omdat hij de politieke en diplo
matieke taal van den voorzitter niet vol
doende verstaat.
Wat moet het Verbond nu verder doen,
volgens de meening van het bestuur, vraagt
spreker.
Volgens zijn meening kan het Verbond in
dezen geen passieve houding aannemen.
Binnenkort stelt de Staatspartij haar pro
gram vast; twee dingen zijn mogelijk. Klaar
en duidelijk kan in dat program worden uit
gesproken, dat van de Katholieke Tweede
en Eerste Kamerleden in de eerstkomende
vierjarige periode verwacht wordt, dat zij
met alle ten dienste staande middelen zij
len streven naar een wettelijk geregelde be
drijfsorganisatie.
Als men ons wil verplichten, mogen we
niets minder dan dat verlangen.
Doch indien men er echter geen prijs op
stelt, de beweging aan zich te verplichten
en men in het program iets - _ags, iets zwe-
vends neerlegt,waarmede men nog alle kan
ten uit kan, wat moet, aldus besluit spr.,
dan in dit laatste reval het Verbond doen?
Vervolgens maakte de heer L. Voorhamer
enkele opmerkingen van huishoudelijken
aard en stelde tenslotte de vraag hoe het
hoofdbestuur denkt over het feit, dat de
laatste Katholiekendag is benut voor poli
tieke doeleinden, hoewel dit officieel verbo
den is.
De heer Timmermans vroeg de aandacht
voor het feit, dat verschillende bonden, die-
bij het Verbond behooren, nog steeds niet
bij de Centrale zijn aangesloten.
In zijn antwoord op deze sprekers, zeide
de voorzitter o.m.:
Het onderwerp, dat door den heer van der
Meys aan de orde is gesteld, aldus spreker,
verheugt zich reeds lang in de volle be
langstelling van alle leden van het werk
liedenverbond. Doordat zes vertegenwoordi
gers van het Verbond in den Partijraad zit
ting hebben en daar een adviseerende stem
hebben, is het contact tusschen het Verbond
en de Staatspartij gelegd.
Gegeven dus de tegenwoordige houding,
kan het Verbond niet verantwoordelijk zijn
voor hetgeen de Staatsparty doet of niet
doet.
De heer van der Meys vraagt zich af, of
het Verbond, in geval de Staatsparty by de
behandeling van het vraagstuk der wetteiyke
regeling van de bedrijfsorganisatie een kant
zou uitgaan, dien het Verbond niet wil, een
passieve houding zou moeten aannemen.
Spr. meende, dat in dat geval het Vef-
bond niet passief zal behoeven te blijven,
doch zich met het woord te weer zal kunnen
stellen.
Spr zou het hoogst onverstandig vinden,
wanneer de Staatspartij geen rekening zou
houden met de Katholieke werknemers.
Mocht de Staatsparty met de belangen van
de laatsten onverhoopt geen rekening hou
den, dan zal het Verbondsbestuur zich inder
daad hebben af te vragen: wat nu?
In verband met de opmerking van den
heer Voorhamer, dat de laatste Katholie
kendag werd benut voor de propaganda van
bepaalde politieke richting, antwoordde de
voorzitter, dat het bestuur van het Verbond
in geen enkel opzicht daarvoor aansprake-
ïyk is, daar het Verbond niet is vertegen
woordigd in het bestuur der Katholiekenda
gen.
Als vertegenwoordigers in den Hoogen
Raad van Arbeid werden gekozen de heeren
A. J. Loerakker, A. C. de Bruyn, J. A.
Schutte en van der Meys.
In de voortgezette vergadering deelde de
voorzitter, de heer A. C. de Bruyn, mede,
dat als plaatsvervangende leden in den Hoo
gen Raad van Arbeid gekozen waren de hee
ren J. Andriessen, H. Brouwer, J. Th. Ny-
kamp en A. A. van Hamersveld.
Nadat by de behandeling van het Jaarver
slag enkele aanwezigen opmerkingen had
den gemaakt, die naar tevredenheid door
den voorzitter werden beantwoord, werd dit
verslag met algemeene stemmen goedgekeurd.
Daarna werd ook het financieel verslag
goedgekeurd.
Goedgekeurd werden de jaarverslagen van
„Herwonnen Levenskracht" en van het Sa
natorium „Berg en Bosch".
De voorzitter, de heer A. C. de Bruyn,
werd by acclamatie herbenoemd.
In behandeling kwam daarop een voor
stel van het bestuur van Herwonnen Le
venskracht tot wyziging van artikel 24 van
het huishoudeiyk reglement dier instelling
als volgt;
„Het bestuur van Herwonnen Levenskracht
deelt de comité's in ten hoogste veertig
kringen in. Het bestuur vergadert minstens
eenmaal per jaar met eiken kring. Elke kring
kiest een kringvertegenwoordiger voor den
Kringenraad. De vergaderingen dier kringen,
zoowel als die van den kringenraad, worden
door het bestuur van Herwonnen Levens
kracht byeengeroepen.
De Kringenraad bespreekt het werk, dat
in hét afgeloopen jaar in de kringen is ver
richt, de uitvoering van besluiten, door het
bestuur en op de algemeene vergadering van
Herwonnen Levenskracht genomen, voor
zoover het tot de taak der comité's behoort,
heeft het recht zelfstandig voorstellen te
doen aan het hoofdbestuur van Herwonnen
Levenskracht, die op de Algemeene vergade
ring behandeld kunnen worden en krijgt
verder instructieve inleidingen te hooren."
Na bespreking trok het bestuur van „Her
wonnen Levenskracht" zijn voorstel in.
Het bestuur van Herwonnen Levenskracht
werd daarna samengesteld uit de volgende
heeren: P. J. S. Serrarens, L. H. van
Rooyen, J. Th. van der Laan, J. Th. Ny-
kamp en J. A. Zwart.
Bij de rondvraag sprak de heer A. P.
Romsom over den toestand van de land
en fabrieksarbeiders in het Kroondomein in
het rent-ambt Hontenisse tn Zeeuwsch-
Vlaanderen.
Ze duren oneindig veel langer dan de gewone
soorten, loopen aangenamer en glijden niet uit.
2a
Spr. besloot met een verzoek aan het be
stuur by de bevoegde autoriteiten pogingen
aan te wenden om de arbeiders meer dan
thans in de gelegenheid te stellen, land van
het Kroondomein te kunnen pachten zonder
tusschenkomst van de landbouwers, alsmede
een billijke regeling inzake den erfpachts-
prijs in 't leven te roepen.
Tenslotte voerde de zeereerw. Rector J. F.
Bots het woord. Spr. betreurde het, dat er
tusschen het R.K. Werkliedenverbond en de
Katholieke kunstenaars zoo weinig contact
bestaat. De R.K. arbeidersbeweging zou, vol
gens spr., van de Jonge Katholieke kunste
naars veel steun kunnen ondervinden, zy
zouden de Katholieke arbeidersbeweging
kunnen idealiseeren en ongetwijfeld zou hun
werd in arbeiderskringen, waarin nog zoo
veel idealisme leeft en zooveel kunstgevoel
bestaat, hoogiyk worden gewaardeerd. Het
bestuur van het Werkliedenverbond dient er
echter wel van doordrongen te zyn, dat het
hier ook een brood-vraag voor de Katholieke
kunstenaars betreft.
De voorzitter stemde voorts volkomen in
met de opmerkingen van Rector Bots. Het
Werkliedenverbond zou niets liever zien dan
dat de jonge Katholieke kunstenaars zich
voor de Katholieke arbeidersbeweging zou
den interesseeren.
Tot nog toe echter is het contact tusschen
het verbond en de kunstenaars slechts te
danken geweest aan de stappen die daartoe
door het verbondsbestuur werden gedaan.
Thans zou het bestuur ook graag zien dat
de kunstenaars zich eens eigener beweging
tot het verbond richtten.
Binnenkort zal thans naast het verbonds
bestuur een kunstcommissie worden geïnstal
leerd, die tot taak zal hebben een hechtere
samenwerking tusschen het verbond en de
Katholieke kunstenaars te bewerken.
Hierna volgde sluiting met den Christeiy-
ken groet.
Zooals reeds gemeld, zou gisteren minis
ter Beelaerts van Blokland, die als lid van
den Raad van den Volkenbond te Genève
vertoeft, van daar via Kootwijk met Oost
en West-Indië spreken.
Naar echter aan het „Hbld." gemeld
wordt, was jhr. Beelaerts door een gehei
me raadszitting verhinderd zelf dit gesprek
te voeen. Hy droeg daarom een der Neder-
landsche ambtenaren van het Volken
bondssecretariaat op, namens hem de vol
gende radio-rede tot Oost en West te hou
den.
Gaarne maak ik gebruik van de gelegen
heid my door het Volkenbondssecretariaat
geboden, langs dezen weg eenige woorden
te spreken tot myn landgenooten in Oost
en West-Indië.
De omstandigheid, dat de vierde proef
zending van radio-nieuws van den Volken
bond te Genève plaats vindt tydens de
vyfstigste zitting ven den Volkenbondsraad
waarin ik de eer heb als minister van
Buitenlandsche Zaken Nederland te ver
tegenwoordigen, geeft my in de eerste
plaats aanleiding uiting te geven aan de
gevoelens van groote voldoening, die onge-
twyfeld door de Nederlandsche luisteraars
in Oost en West worden gedeeld, dat deze
uitzending van den Volkenbond geschiedt
door den Nederlandschen zender Kootwyk.
Ik acht het een verneugend verschynsel,
dat Nederlandsche techniek en energie in
dienst zijn gesteld van den Volkenbond, tot
wiens ontwikkeling Nederland naar vermo
gen bydraagt.
Tevens spreek ik de hoop uit, dat deze
uitzendingen zullen bijdragen om m Oost
en West de belangstelling voor het werk
van Genève te vermeerderen, een belang
stelling, die den arbeid van den Volken
bond ook In de overzeesche deelen van Ne
derland ten volle verdient.
Immers, niet alleen, dat men ook daar
by het behoud van den vrede, hoofddoel
van den Volkenbond, ten nauwste is be
trokken, ook by de meer technische werk
zaamheden van den Volkenbond hebben de
Nederlandsche gebieden steeds stygend be
lang. In dit verband moge ik slechts wyzen
op de Economische Conferentie, op arbeids-
quaesties, Op bestryding van het opiummis-
bruik en op het gezondheidswezen, waar
voor te Singapore een speciaal bureau op
gericht werd, waaraan Indië op krachtige
wyze medeweking verleent.
Mag ik aan deze woorden een wensch
van persoonlijken aard toevoegen en wel
dezen, dat het mij gegeven zal zyn de be
zoeken, die ik in 1909 en 1913 aan Indië
bracht en waaraan ik de meest aangename
herinneringen heb behouden, te herhalen,
om mij persoonlijk te overtuigen van den
krachtigen vooruitgang, die sedert op
schier elk gebied valt waar te nemen. En
hoe gaarne zou ik ook een bezoek brengen I
aan onze West en mij ter plaatse reken
schap geven van de verhoogde beteekenis,
welke in het bijzonder Curasao door de
groote ontwikkeling der laatste jaren heeft 1
verkregen.
Uitvoering ten bate van het Studiefonds
der Muziekschool der Mij. tot Bevordering
der Toonkunst.
In het mooie zaaltje, dat de Aula is van
het Christeiyk Lyceum gaven een aantal
leerlingen der Muziekschool der Maat-
schappy tot Bevordering der Toonkunst,
waarvan de heer A. de Vogel directeur is,
een alleraardigste uitvoering. Het was er
niet druk, maar daarom des te gezelliger
en intiemer.
Een vry uitgebreid programma, waarvan
wy niet alles zullen releveeren, werd ten
gehoore gebracht. Het was ongetwijfeld met
zorg en smaak samengesteld, want van alle
epigonen uit de verschillende tydperken
der muzikale geschiedenis hoorden wy iets,
en van het beste, van het eenvoudige tot
het meer gecompliceerde, waar niet slechts
maat en noten, maar vooral in de num
mers na de pauze, reeds een zekere sou
plesse en beheerschte muzikale vormen om
'n hoekje kwamen gluren. Zoo hoorden we
een aardige cello-solo van een der vrouwe-
ïyke leerlingen van den heer de Maaré, en
een heel aardig gespeelde Fantasia van Mo
zart door 'n leerling van den heer Llirsen.
Eigenaardig, dat de zangleerlingetjes vap
mevr. Sybrandi-Halberstadt het Duitsch
beter uitspraken dan het Hollandsch, dat
wel wat al te open gezongen werd; de zan
geresjes waren allen blijkbaar nogal zenuw
achtig. Geen wonder ook, te zingen voor
een zoo groot gehoor! Van de Sonate van
Grieg Op. 8 werd het 3e deel in verdien
stelijk en vlot samenspel gespeeld door 'n
paar leerlingen van den Directeur der Mu
ziekschool.
'n Leerling van den heer Karei de Jong
speelde met goed dynamisch begrip, het
eerste deel van de Sonate Pathétique van
Beethoven, terwyi een leerling van den
heer de Vogel het Rondo (allegro) van deze
altyd roerende compositie op werkelyk vol
doening schenkende wyze vertolkte. Wan
neer hier hard gestudeerd wordt, is ervoor
deze jongelui zeker nog wel wat te berei
ken, en dat ze dankbare leerlingen zyn,
willen we gaarne gelooyen.
Daarop volgden twee sopraan-solo's uit
Wagner-opera's door een leerlinge van mej.
Brockmann. Jammer, dat dezp sterke, wat
al te sterke stem nu en dan, niet met een
paar eenvoudiger nummers voor het voet
licht kwam. Er werd nu nog al eens tegen
de toonzuiverheid gezondigd, en het geheel,
dat overigens wel belooft, hadde er slechts
by gewonnen.
Tot slot speelde de orkestklasse van den
heer de Clerck ons een aria uit de Suite
in D. gr. t. voor van J. S. Bach en een
tweetal dansen van Debussy, met name de
danse sacrée en de danse profane, de laat
ste begeleid door een leerlinge uit de klasse
van den heer Vincent. In het eerste num
mer liet samenspel en zuiverheid nog al
eens te wenschen over, maar by het twee
de nummer hebben we met volle aandacht
en bevrediging geluisterd naar het werke
lyk goed ensemble en de mooie muziek,
waafbij vooral van de begeleiding op den
vleugel de mooie klankvorming opviel.
Jammer dat niet meer aanwezigen heb
ben kunnen genieten van zang en spel van
deze jeugdige beoefenaars der toonkunst.
Behalve toch, dat men er voor zich zelf
nog altijd eenig muzikaal genot in vindt,
en de herinnering aan de scheppingen der
grootmeesters nog eens wordt opgefrischt
en verlevendigd, zy het dan ook door een
niet altyd even onberispelijke en kunstzin
nige vertolking, welke men van zulke jeug
dige krachten natuuriyk niet verwachten
kan en mag, behalve dat, steunt men er
een sympathiek fonds mee, waarvan het
bestaan ten volle gewettigd is door de ver
kregen uitstekende resultaten.
Bestuur en leeraren gelukgewenscht met
de op dezen prettigen avond behaalde suc
cessen. j, s.
In het vorige stukje hebben wy er reeds
de aandacht op gevestigd dat het Egyptische
spel tegen dat der Argentynen vrijwel kans
loos zou zyn. Dit bleek gisterenavond inder-
laad het geval.
Wel deden de zonen van den Nyl hun best,
doch wat met byna uitsluitend snelheid
,egen de Portugeezen nogal eens lukte, bleek
/oor de Zuid-Amerikanen geen probleem.
Je Argentynen wonnen wat men noemt op
Hun sloffen, waarby men tydens de 2de
ïelft nog sterk den indruk kreeg dat ver
schillende spelers zich spaarden voor den
grooten eindstryd. Cerro b.v. anders het
svenbeeld van Ferrei*. en Tarasconi liep
meestal maar zoo'n beetje te trekbeenen aan
dien kant waar hy de minste kans beliep
een stootje te krygen. Of was dit politiek
tegenover de Urugueezen, die natuurlijk met
belangstelling den stryd volgden. Waar-
;chijnlyk kennen de volgelingen van Nasazzi
:len weergaloozen linksbinnen hunner a.s.
egenstanders echter reeds.
Als geheel viel de wedstryd van Woens
dagavond tegen. Daarvoor was de stryd te
eenzijdig. Alleen echter de manier waarop
de Argentynen de meeste van hun zes doel
punten scoorden was een gang naar den
Amstelveenschen weg volkomen waard.
De eerste goal van Cerro was reeds een
beauty. Toen naderhand nog dat doelpunt
uit den vryen trap door Tarasconi, eenige
meters buiten het strafschopgebied. Zelden
of nooit zagen we zoo'n prachtschot, waar
uit het leder in den uitersten bovenhoek
van het Egyptische doel belandde. Na de
rust demonstreerde Ferreira, die tydens de
eerste helft ook al met zijn hoofd een zeld
zaam mooien goal had gemaakt, hoe de hee
ren van de geringste kansen profyt weten
te trekken. Toen de Egyptische doelverde-
diger n.l. bij het wegwerken den bal slechts
een onderdeel van een seconde niet meer
klemvast had tikte de Argentijnsche mid-
voor het leder zoo snel uit zyn handen in
het doel dat iedereen, bedoelde keeper in
cluis, er volkomen door werd verrast. We
spreken nu maar meteen van het spel der
beide wingspelers.
Het aantal doelpunten der Argentijnen
bedraagt in drie wedstrijden thans 23. De
heeren hebben dan ook een aanval, welken
elke Engelsche prof. club hun kan benyden.
Tegen net einde deed de overigens uitste
kend leidende Spaansche scheidsrechter nog
een vruchtelooze poging om Afrika aan een
tegenpunt te helpen. De strafschop dien hy
het toekende was voor Argentinië te zwaar,
doch keeper Diaz stopte het harde schot
magnifiek.
Zoo eindigde de eerste demi-finale, waar
uit duidelijk is gebleken dat Egypte toch
niet het voetbal-elftal heeft dat straks om
de 3e plaats behoort te spelen. Hier demon
streert zich het verkeerde van het beker
systeem weer heel duidelyk.
De onthulling van het gedenkteeken bo
ven het nieuwe graf van wyien Jaap Eden,
zal plaats vinden Zaterdagmiddag 16 Juni,
om 3 uur.
Het monument wordt een dezer dagen
cV)or den beeldhouwer August Falise ge
plaatst.
De overbrenging van Eden's stoffeiyk
overschot naar het nieuwe graf, heeft Dins
dagmorgen, in tegenwoordigheid van mevr.
Eden en het commissie-lid Leo Lauer,
plaatsgevonden.
Op het kruispunt Adriaan Pauwlaan—Hee-
Ik moet besluiten met de beste wenschen reeweg, had gisterenmiddag een aanry-
uit te spreken voor den bloei van de Neder
landsche overzeesche gebieden in Oost en
West.
r»einigt mond en tanden.
ding plaats tusschen een auto en een wiel
rijder.
De wielryder L., wonende te Haarlem,
kwam van de Adriaan Pauwlaan en wilde
den Heerenweg naar de Laan van Rozen
burg oversteken. Juist toen hy in het mid-
|den van den Heerenweg was, werd hy «tan-
gereden door een uit de richting Benne-
broek komende auto. De wielryder werd een
,20.-tal meters meegesleurd. Dr. S„ alhier,
constateerde eenige ontvellingen en een
vc moedelijke kneuzing van een rib. Ook de
kleeding van den wielryder was deeriyk ge
havend en zyn rywiel zwaar beschadigd.
Ongeveer acht duizend toeschouwers waren
Woensdagavond naar het Olympisch Stadion
getogen pm den eersten wedstryd in de de
mi-finale bil te wonen.
Onder leiding van den Spaanschen scheids
rechter Pedro Escartin stelden zich te zeven
uur des avonds de volgende elftallen tegen
over elkaar op:
Egypte. Roston,
Fahmy Abaza, A. Salem,
Samy, Fahmi el Hassani, Ezz El Din Gamai,
Riad, Younis Hassan, Moktar,
E. S. Ismail Mohamed, Zubeir
Orsi, Cerro, Ferreira, Tarasconi, Carricaberri,
Evaristo, Monti, Medice,
Paternoster, Bidoglio,
Argentinië. O. Diaz.
Op papier waren de Egyptenaren de
zwaksten, en dus vonden zy de steun van ae
toeschouwers. Maar zoo zwak waren zy
geenszins. Na vijf miRuten ontsnapte het Ar-
gentynsche doel op het nippertje aan een
doorboring. Toen kwamen de Argentynen los
en Ferreira schoot 'n voorzet van den beden-
kelyk in buitenspelpositie staanden Orsi in
eens in den linkerbenedenhoek van het
Egyptische doel (0—1).
Er was toen 10 minuten gespeeld. De
Egyptenaren blijven goed vol houden. Een ko
gel van Fahmi el Hassani vloog rakelings
naast en by een doorbraak van Zubeir bracht
Bidoglio met moeite redding.
Door het fraaie en handige spel van belde
partyen krijgt men een aantrekkeiyken stryd
te aanschouwen, waarby de lange beenen van
Salem en zyn medeverdedigers telkens de
aanvallen der blauwgehemde Zuid-Amerika
nen onderbreken. Een keihard schot van
Ferreira wordt corner gewerkt, terwyi even
later de invallende Egyptische keeper redding
brengt, door zich moedig voor den toestor-
den Ferreira te werpen. Na 32 minuten is een
fraaien kopbal van Ferreira hem echter te
machtig (02).
Fraai samenspel van den Argentynschen
voorhoede wordt besloten met een schot van
Tarasconi, dat rakelings naast gaat. Uit een
vrijen trap even buiten het strafschopgebied
doelpunt Tarasconi met een schitterend
schot in den rechterbovenhoek (0—3). Geest
driftig door het publiek aangemoedigd ko
men de Egyptenaren dan weer in de meer
derheid. Argentinië boft, als een keihara
schot van den Egyptischen goalgetter Moktar
tegen het kruispunt van lat en paal terecht
komt. De rust komt met 0—3 voor Argentinië.
In de tweede helft zy'n de Argentijnen in
den aanvang direct in de meerderheid. Ta
rasconi brengt na fraai solowerk den stand
op 04 en dezelfde speler scoort uit een
througpass van zyn midvoor den vyfden
goal.
Het spel wordt minder interessant en by
tijden zelf saai. Veel belangwekkends ge
beurt er niet. De Argentynschen linksbuiten
Orsi onderscheidt zich door eenige snelle
rennen, bij een waarvan hij keihard tegen
de bovenlat schiet. Onverwacht brengt Fer
reira den stand op 60. Drie minuten voor
het einde krijgt Egypte de kans om de eer
te redden als wegens haken een penalty
wordt toegekend. De keeper Diaz stopt het
harde schot van Zubeir. en het einde komt
met een 6—0 overwinning voor Argentinië
dat hiermede In de finale komt.
Wanneer Donderdagavond, zooals verwacht
wordt, Uruguay van Italië wint, zullen Zater
dag Italië en Egypte kamoen om den derden
orijs en dan zullen Zondag de beide Zuid-
tmerikaansche teams in de finale tegenover
•dkaar komen te staan.
In den wedstryd om den derden prys zal
Zaterdag de Belgische scheidsrechter John.
Langenus fluiten, terwiil de Nederlandsche
scheidsrechter den eindwedstryd op Zondag
a.s. zal leiden.
XI.
Wanneer deze regels via het arendsoog der
redactie door de vernuftige rotatiepersen
zyn vèrmenigvuldigd en vervolgens door ny-
vere handen in al die knusse huiskamers zyn
uitgestrooid, dan heeft de minstens even ver
nuftige radio- en telegraafdienst ook reeds
lang zijn arbeid gedaan. Over geweldige
bergkeetens en machtige zeeën dirigeerde hy
zyn nleuwsvonken om te verkondigen, dat
Argentinië de Olympische finale heeft be
reikt. Maar waar zou de spanning grooter,
het enthousiasme heviger zijn, dan in dien
Staat vèr van hier. wel 30 gr. bezuiden de
evenaar. Denk u de belangstelling van de
landgenooten. die 't alleen als een eer reke
nen, dat hun boys in Amsterdam mededin
gen naar den grooten Olymplschen prys;
denk u het medeleven van de sportvrienden,
maar het grootst en meest voldoening schen
kend is het succes onbetwist voor de families,
wier zonen nu in ons midden toeven. Die fa
milies wier denken en doen steeds in ons
land aan de Noordzee geconcentreerd is.
Voor die is 't de grootste eer: hun blijdschap
is intensiever dan van den sport-enthousiast
die slechts nadruk legt op roemryke verte
genwoordiging van zyn land. Doch als een
feit kan worden vastgesteld, dat allen zonder
onderscheid met trots vervuld zyn over de
schitterende verdediging van de Argentyn-
sche eer!
Minstens even groot moet echter de teleur
stelling zijn in een geheel ónder werelddeel
na het binnenloopen van de jobstyding. Ik
weet niet met welke verwachtingen de zonen
van de Libysche woestyn noordwaarts zyn
vertrokken. Of zy gingen met de gedachte
het jongste werelddeel naar de eer te kun
nen steken, of wel om by te dragen tot po
pulariseering van hun land en hun spelken-
nis te verryken. Ik veronderstel het laatste.
Na het fraaie begin zal de nederlaag in
Kairo en onderhoorigheden daarom teleur
stelling hebben verwekt, vooral na het suc
cesvol optreden tegen twee Europeesche lan
den. Doch met evenveel trots zal men echter
kunnen wijzen op de fraaie, sprekende zege
op Turkye en het volhardend werk tegen
Portugal, twee overwinningen dus op het
oude Europa. Deze beide wedstryden zijn on-
getwyfeld reeds een rijke belooning.
De Egyptische ploeg is een ploeg van snel
heid, welke zich helaas eenzydig heeft ont
wikkeld. Met hand en tand zweert men by
één systeem waarvan onder geen enkele
voorwaarde schijnt te worden afgeweken. Dit
is dien donker getinte^ kerels met hun kleu
rige groene jerseys en dito kousen, welke zoo
scherp by hunne zwarte koppen afsteken,
funest geworden De Argentynen zyn veelzy-
diger, doorkneed in alle mogelyke onderdee-
len; stellen hun speelwyze in naar den eisch
van het oogenblik zoodat de Egyptenaren
een gemakkeiyke prooi werden van de listige
Zuid-Amerikanen.
't zyn meest lichte, kwieke Jongens, die
handig een tegenstander te passeeren weten;
jongens, die tegeiyic vallen en opstaan en
wier lenige lichamen weer onmiddellyk in
volle actie zyn Trouwens, zy hebben ook een
aantal listigheidjes op hun repertoire, welke
zy met kwistige hand uitstrooien. Maar het
groote bezwaar is en biyft voorloopig hun
eenzydigheid, hun spel zonder variaties, het
geen tegen voetbalkunstenaars zonder tast
baar resultaat moet biyven.
Toch heeft hun optreden veler harten ge
wonnen, want meei dan roemryk optredn
trof een ieder hun fair sportmanschap.
Voetbal is geen spel voor naaimeisjes en in
de hitte van het gevecht kan een tegenstan
der sneuvelen of geblesseerd raken. Maar
meestentijds lieten zy den bal dan den bal,
om hun sportvriend te helpen en excuses
te vragen.
Zaterdag nemen wy van hen afscheid,
maar een feit is 't, dat wy die kwieke trap
pers van den Nyi noode zullen zien vertrek
ken.
SEE-SAW
Omtrent de distributie van plaatskaarten
voor de finale van het voetbaltournooi wordt
door het N. O. C. gemeld:
zy, die voor den wedstryd op Zondag
schriftelijk plaatsen aanvroegen en Vrydag-
avond a.s. hun biljetten nog niet in hun be
zit hebben moeten aannemen dat hun geen
plaatsen meer konden worden verstrekt. De
correspondentie heeft een dusdanigen om
vang aangenomen, dat het Comité tot zyn
leedwezen heeft moeten besluiten, schrifte-
lyke of telefonische aanvragen niet meer té
beantwoorden.
Naar wy vernemen, is de eer de finale te
t „,,t„ mogen lelden, te beurt gevallen aan den
L. is per auto naar zyn woning vervoerd. Nederlandschen scheidsrechter J. Mutters.
De uitslagen van de Zondag 3 Juni ge
speelde wedstryden zyn als volgt:
Lelden IS.N.A. i_o
Teyiingen II—Leiden n i_3
Voor Zondag 10 Juni zyn de volgende wed
stryden vastgesteld:
Sassenheim: Teyiingen II—8.N.A.
Sassenheim, 2 uur. Teyiingen I—S.J.C.
Leiden: Leiden II—Lisse n
Waar geen aanvangsuur vermeld vangen de
wedstryden te half één aan.
D. Haverkom, Competitieleider.
A.s. Zaterdagavond 9 Juni zal voor boven
genoemd kampioenschap de wedstryd ED.O.
RC.H. gespreid worden en wel op net
H.F.C.-terrein aan de Spanjaardslaan aan
vang 7 uur.
Bovengenoemde vereeniging hield J.L Zon
dag een wedvlucht vanaf Toury, afstand
502 K.M. De pryzen werden als volgt be
haald.
J. Klumper le, 4e, 5e. P. R. J. Vergers 2e,
9e. C. Kortekaas 3e, 13e. H. Stappers 6e. J.
Zamerdijk 7e. 10e. D. Smit 8e, 11e, 14e. J,
v. d. Linden 12e. M. P. Suyken 15e.
Eerste duif 2,48,25. Laatste duif 4,14,43.
le klasse Dames
ZIGNEA I—R. D. Z. I
Deze wedstrijd wordt Vrydagavond ge
speeld in de zweminrichting aan de Hout
vaart, te half acht.
Het reserve-team der Haarlemsche dames
speelt eveneens Vrydagavond nJ. tegen
L.Z.C. I in dezelfde Inrichting.
