Éfll
OP ZOEK NAAR GENERAAL
NOBILE EN ZIJN MANNEN
II
Voornaamste Nieuws
WOENSDAG 20 JUNI 1928
DE VROUW EN HET
BOLCHEVISME
BUREAUX: NASSAULAAN49,
y
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN
TWEE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 1688(5
AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL.
Nobile zal de vlucht der vliegtuigen
radiografisch leiden
y
Ernstige aanvaring in de
Visschershaven te
IJmuiden
fwg.
I
DE ZAAK-SCHRAMA
Het wetsontwerp inzake de
Naamlooze Vennootschappen
Een pseudo-fotograaf
J. J. WEBER ZOON
Groote Houtstraat 166 Haarlem
Telegrafisch Weerbericht'
Personalia
Het nieuwe veer Willemsdorp—
Moerdijk
Jelefoon No. 13866 (drie lijnen)
Postrekening No. 5970.
ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen: per week 25 ct.; per
kwartaal 1 3.25; per post, per kwartaal
3.58 bij vooruitbetaling.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
O*
ADVERTENTIÉIM 35 ct. p. regel a
VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN
TIES, 4 regels 60 cl. p. plaatsing;
elke regel meer 15 ct., bij vooruitbel.
Bij contract belangrijke korting.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
j tusschcn den leksl 60 ct. per regel, ft
Alle abonné's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden f Ofinfl Levenlange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7£G bij een ongeval met f OCjl m bij verlies van een hand, f tOC bij verlies van een f Cfl bij 'n breuk vanflfl
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen A cJUUU. verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; «U. docdelijnen allcop; I liV'J. een voet of een oog; I&w. duim of wijsvinger; 1 «SJi been of arm; 1 FU.
bij verlies v. een
anderevinger.
(Slot)
Dat de vrouw in een land met een wet
geving. als waarover wij gisteren schreven,
niet zeer hoog wordt gehouden behoeft geen
betoog.
De arbeidster Passenkof schrijft in de
Izvestia no. 239, 1925:
„Het komt voor, dat één man twintig vrou
wen heeft; met de een was hij twee weken,
met de ander een week, enz. En de vrouwen
blijven zitten met de kinderen, 't Is een on
houdbare toestand. En van zoo'n man kan
men niet het geringste los krijgen om de
kinderen op te voeden. En vandaar de kinde
ren, die langs de straten zwerven, vandaar
de verlaten kinderen
In de Izvestia, no. 238, 1925, schrijft de
arbeidster Popof:
„In de woonkazernes der arbeiders is men
gedwongen samen te blijven wonen ook na
de scheiding, omdat er gebrek aan ruimte
is. In onze fabriek gebeurt het, dat na een
huwelijk van twee weken, de man scheldt
en een andere vrouw neemt; deze schenkt
hem een kind, hij verstoot haar en trouwt
een derde."
,,'t Gebeurt, dat een gescheiden echtgenoot,
die nog geen afzonderlijke kamer heeft kun
nen krijgen, „den tijd passeert" met een
andere, onder de oogen van zijn vorige
vrouw."
De Pravda no. 83, 1925, bespreekt de
„seizoen-huwelijken"
„Waarom zou een boer een extra werkster
nemen In den oogsttijd, waarom personeele
belasting daarvoor betalen en zoodoende de
kans loopen om als koulak (boer met groot
grondbezit, meestal anti-communistisch) be
schouwd te worden? Men kan veel eenvou
diger te werk gaan: hij zegt eenvoudig, dat
de arbeidster zijn vrouw is. En de vrouw
moet dan den geheelen dag werken, haar man,
diens broers en vader en de geheele familie
onderdanig zijn. De vrouw moet werken met
alle toewijding en ijver van een jonge huis
vrouw. Maar als de zware oogsttijd voorbij
is, ontdoet men zich van haar. In den win
ter is het „lastdier" overbodig. Waar zal zij
heen gaan? Haar vader heeft geen brood
voor haar. Naar de stad? Daar neemt men
geen werkster meer in dienst
De hierboven omschreven ellende vloeit
voort uit de „heilzame" Sovjet-wetgeving op
het punt van huwelijk en echtscheiding, die
zoowel voor het een als het ander volkomen
yrijheid geeft.
- Doch de fabriek ls voor de „vrije" Russi
sche vrouw, die In de „blijde samenleving"
staat (zooals de Tribune zegt), ook aller
minst een Eldorado I
Hier volgen eenige citaten uit het nieuwe
wetboek van Arbeid: art. 129. „Het ls ver
boden, vrouwen te laten werken In bedrij
ven, die schadelijk zijn voor haar gezond
heid. evenmin als ln de ondergrondsche be
drijven. De lijsten, die aangeven, welke be
drijven als bijzonder schadelijk moeten wor
den beschouwd, evenals de uiterste grenzen
der lasten, die aan vrouwen te dragen kun
nen worden gegeven, zijn vastgesteld door
het volkscommissariaat van den Arbeid, ln
overleg met het centrale Panrussische comité
van Vakvereenigingen."
Art. 131. „Nacht- en overwerk !s ln geen
geval toegestaan voor „zwangere of hun kin
deren voedende vrouwen."
Art. 133. „Vanaf de vijfde maand van de
zwangerschap, mogen de vrouwen, zonder
haar eigen toestemming niet worden uitge
zonden voor dienst, buiten de plaats, waar
zij haar vaste werk hebben."
Dit alles en zoo zijn er tientallen art. in
de nieuwe wetgeving doet denken aan
prachtig georganiseerde, en ver doorgevoerde
moederschapszorg en vrouwenbescherming
ln de fabrieken. De volgende citaten echter
weerleggen dit en spreken voor zich! Zij
weerleggen ook de prachtige beweringen uit
het rapport van de afgevaardigden der
Engelsche vakvereenigingen, aan wie de
Sovjet-regeering alleen datgene liet zien, wat
zij daarvoor geschikt achtte. Dit rapport
spreekt dan ook vol lof over de goed georga
niseerde moederschaps- en kinderzorg. Stel
daartegenover het verschijnsel der verlaten
kinderen!
De „Trud" schrijft 29 Januari 1926:
„Hoe dikwijls ls er reeds op gewezen, dat
de „politieke en sociale bevrijding van de
vrouw het voornaamste resultaat van de
October-revolutie ls", dat „men de vrouw
den weg moet banen".
„Toch hebben vele arbeiders, zelfs gequali-
ficeerde, nog hun vijandige houding tegen
over de vrouw, in wie zij een concurrent
zien, bewaard. Iedereen herinnert zich nog
duidelijk het opzienbarend feit, dat onlangs
heeft plaats gehad op een fabriek in Mar-
keejew, waar een groep arbeiders de arbeid
sters van een fabriek verdrongen, door hun
het leven door beschimpingen en geweld
dadigheden onmogelijk te maken! Daarbij
komt nog, dat noch de overige arbeiders van
de zeer groote fabriek, noch de Uedrijfsraad
aan dezen toestand ook maar de minste aan
dacht schonken. Volgens hun opvattingen
was dit ajles heel normaalI Bij de
Leningradsche Tramweg Mij. heeft de direc
teur een besluit uitgevaardigd, waarbij alle
vrouwelijke employée's ontslagen werden en
door mannelijke vervangen. Hierdoor zijn
vrouwen ontslagen, die reeds tien jaren en
langer in dienst waren. In het gouvernement
Kaluga werd door het algemeen arbeiders-
verband het besluit genomen, de vrouwen op
alle fabrieken in het gouvernement uit de
leidende posities te verwijderen, omdat het
niet aanging, dat mannen ondergeschikt wa
ren aan een vrouw."
,(Het volgende spreekt voor zichzelf: Er zijn
gevallen voorgekomen, dat het bestuur van
een fabriek er op uit was de arbeidsters
tijdens de zwangerschap langzaam maar
zeker uit het bedrijf te verdringen, door haar
werk op te leggen, dat zij niet ln staat waren
te verrichten, ofwel door haar onder om
standigheden te laten werken, die ondra
gelijk voor haar waren. In al deze gevallen
bekommerde de bedrijfsraad zich ln het ge
heel niet hierom en deed geen enkelen stap,
om de arbeidsters te beschermen."
Lebedinski schrijft in de „Trud", 13 April
1928:
„Blauwe vlekken op het gezicht, hals en
armen, een groote gele vlek op de schouders,
iets dieper een groote blauw-roode, met
bloed doorloopen plek. Dit ls een arbeidster
in een overschoenenfabriek, de „Krasny-
Treugolnik". Zij ls eerst sinds een half jaar
getrouwd en haar man slaat haar onmee-
doogend. In het begin dacht zij, dat het
mettertijd wel beter zou worden, later
trachtte zij te protesteeren, maar zij bereikte
er niets mee. Nu kropt ze alles in zich op
en klaagt niet meer. Eenige maanden ge
leden werd zij zwanger; dit maakte den man
nog woedender. Van dien tijd af trachtte
hij haar steeds tégen het onderlijf te schop
pen."
„De partij-organisaties op de Krasny-
Treugolnik verwonderen ziph er over, dat
men notitie neemt van de mishandeling van
een vrouw. Bij ons komen dagelijks duizen
den arbeidsters met blauwe vlekken op ge
laat, hals en armen op het werk. Enkele
schaamden zich in het begin hiervoor en
trachtten de blauwe vlekken te bedekken.
De meerderheid ls er al lang aan gewend."
Is hier nog verder commentaar noodig?
Zooals men weet, hebben de Noorsche
vliegers Riiser Larsen en Lützow Holm nog
maals een vlucht ondernomen over de streek
waar Nobile zich bevindt. Zij slaagden er
echter niet in de rood geverfde tent van de
bemanning der .Jtalia" te ontdekken.
Ook de Italiaansche vlieger Maddalena
heeft niets van Nobile en de zijnen gezien.
Aan Nobile is thans draadloos verzocht,
bij de volgende vlucht den koers, die Mad
dalena moet volgen radiografisch aan te
duiden, zoodra hij het vliegtuig in zicht
krijgt, om daardoor het vinden van zijn
kamp te vergemakkelijken.
Gistermiddag heeft alhier een ernstige
aanvaring plaats gehad, van twee naar zee
vertrekkende stoomtrawlers, waardoor een
der schepen groote averij bekwam.
Te circa 12 uur vertrok de stoomtrawler
„Gesiena" IJM. 48, Dir. N. Hol, ter vissche-
rij. Zoodra dit schip slaags was gekomen,
stoomde net met een flinke vaart weg.
Even later vertrok de stoomtrawler „Hol
land III" IJM. 179 van de Mij. Praxis, hij
gaf zijn signaal per stoomfluit en ging
van den kant.
De „Gesiena" was intusschen op korten
afstand genaderd, zonder dat de vaart was
geminderd.
De schipper van de „Holland III", die
zag, dat een aanvaring onvermijdelijk was,
commandeerde volle kracht vooruit. Alhoewel
het schip vooruit ging en men nog trachtte
te ontwijken, gelukte dit niet en werd de
„Holland III" aan bakboordzijde, ter
hoogte van het achterlogies, met flinke
kracht aangevaren. De verschansing en de
ter plaatse bevindende dekplaat, tevens
twee platen onder het dek, werden ontzet
en vernield.
Aan boord van de „Gesiena" heeft men
bepaald geen averij gekregen, want na de
aanvaring vervolgde dit schip zijn weg naar
zee.
Gelukkig mag het genoemd worden, dat
men aan boord van de „Holland III" alles
heeft gedaan om nog te ontwijken. Was dit
niet meer mogelijk geweest, dan was dit
schip in de machinekamer aangevaren ge-
worde- Wie weet met welke gevolgen. Nu
bleef het bij een groote materieele schade,
zonder verdere ongelukken.
Een tin-baggermolen, gebouwd te Zaandam en bestemd voor een particuliere onder-,
neming te Muntok (Sumatra) werd gisteren door het Noordzee-Kanaal gesleept.
Hierboven het enorme gevaarte, dat veel bekijks trok.
Drie vooraanstaande leden van de „Italia"-
bemanniiïg.
Boven: Renato Aïessandri, chef-stuurman
van het luchtschip; onder links: prof. Finn
Malmgreen,Zweedseh mcteorloog: rechts;
Biagi, de leider der radioafdeeling, die waar
schijnlijk ook thans de draadlooze seinen
vanuit de verblijfplaats van Nobile zendt.
In een half-officieel bericht uit Rome
wordt de juistheid bekend van het bericht,
als zou de „Hobby" drie deelnemers aan de
expeditie van Nobile (Malmgren, Mariano
en Zappi) hebben opgenomen. Volgens me-
dedeelingen van de vliegers zijn de ijstoe
standen op het oogenblik echter gunstig,
zoodat men zich niet bezorgd behoeft te ma
ken over hun lot.
Het Noorsch Telegraaf bureau meldt d£tt
het Zweedsche, het Finsche en het Italiaan
sche vliegtuig (van Penzo) gisternamiddag
te half zes van Tromsö naar Kingsbay op
Spitsbergen zijn vertrokken.
Volgens een Reuter-bericht is het Finsche
watervliegtuig gisteravond nogmaals te
Tromsö teruggekeerd.
Waar zijn Guilband en Amundsen?
Het Noorsch Telegrambureau meldde gis
teravond uit Oslo:
Men heeft nog steeds geen berichten ont
vangen van de „Latham", het Fransche
vliegtuig van Guilbaud, die Maandagmiddag
te 4 uur met Amundsen aan boord van
Tromsö naar Spitsbergen is vertrokken.
Gedurende de eerste uren na het vertrek
van de „Latham" heeft het Aardrijkskundig
Instituut te Tromsö signalen van het vlieg
tuig opgevangen. Daarna werd door een sto
ring op het electrische net te Tromsö de
draadlooze verbinding verbroken.
Het radio-station op het Bereneiland heeft
niets van de „Latham" gezien of gehoord.
Men neemt echter aan dat het vliegtuig,
zonder Kmgsbay aan te doen, is doorge
vlogen om terstond naar Nobile te zoeken.
Volgens een bericht uit Bergen heeft het
radio-station te Green Harbour op Spits-
j bergen Dinsdagmorgen te 3 uur signalen
I van de „Latham" opgevangen.
De hulpexpedities
De „Braganza" heeft na een zeer moei
lijke vaart ter hoogte van punt Shoal zich
zij de „Hobby" kunnen voegen. Van Vrij
dagavond af stoomden de schepen geza
menlijk op de „Braganza" vooraan. Zij ver-
eenigden hunne krachten om zich tusschen
het ijsveld een doortocht te banen en zoo
Noordkaap en daarna de Beverlystaat te be
reiken. Dit bericht heeft de bemanning van
de „Citt& di Milano" met groote blijdscnap
ontvangen en allen voelen wij, aldus luidt,
volgens de „Res.", het bericht, dat we aan
den vooravond staan van buitengewone ge
beurtenissen.
Nobile weet, dat zijn vroegere officier van
de „Norge" (Riiser Larsen) slechts op de
gunstige gelegenheid wacht om naar de
plaats der catastrofe te vliegen; een verras
sing zal dit dus voor hem niet zijn, maar
niet moeilijk is het zich voor te stellen,
welke emotie h op dat moment van Ncbile
zal meester maken. Reeds in de afgeloopen
maand Maart ontmoetten de twee explora-
teurs elkaar te Oslo en met een handdruk
bezegelden zij opnieuw een vriendschap, die
ondanks de gevoerde polemieken, was blij
ven bestaan en te krachtiger naar voren
trad op het oogenblik, dat weer een nieuwe
groote poging om de Noordpoolgeheimen te
doorvorschen, werd begonnen. De berichtge
ver meent te kunnen bevestigen, dat Larsen
een uitnoodiging van Nobile om den tocht
mede te maken, zou hebben geaccepteerd.
Deze uitnoodiging was echter inmiddels
reeds gedaan aan Wistings, den compagnon
van Amundsen bij de Zuidpool-expeditie. den
kapitein van de „Maud" en stuurman van
de „Norge" bij de Noordpoolvlucht; de kapi
tein had helaas aan eenige Amerikanen
reeds zijn woord gegeven, om met hen ter
walvischjacht te gaan, zoodat hij met spijt
de uitnoodiging moest afslaan. Dit verklaart
ook, waarom hij nu afwezig is bij de nulp-
verleening; waaraan alle bekende Poolvaar-
ders en de beste aviateurs ter wereld deel
nemen.
Wat betreft de groep der drie mannen:
Mariano, Zappi en Malmgreen, weet men
ook te Koningsbaai nog niej;, met welke uit
rusting zij op route zijn gegaan. Het is niet
onwaarschijnlijk, dat eenige paren schoenen
of eenige „homager", d.w.z. schoenen ver
vaardigd uit rendierhuid, zich op het dak
van de radio-cabine bevonden of wel aan
den balk waren bevestigd, waaraan ook het
schuitje hing, want dit waren de plaatsen.
waar de meest verscheiden voorwerpen wer
den verzameld. In dit geval heeft men de
vertrekkenden van schoenen die voor den
marsch geschikt waren kunnen voorzien,
mogelijkerwijze zelfs van sneeuwschoenen.
Malmgreen is een uitstekende skilooper,
Zappi had deze kunst te Koningsbaai zich
al aardig eigen gemaakt, maar Mariano
heeft steeds resoluut geweigerd zich de lange
Noorsche latten onder te binden. Deze om
standigheid sluit uit, dat de mannen zich
op ski's voortbewegen. Overigens bevonden
de drie paar ski's, die zich aan boord be
vonden, zich in de laatste af deeling van de
„Italia"; zij waren bij de „bewapening" onder
gebracht. Alle voorwerpen aan de buiten
zijde van het luchtschip bevestigd, waren
stevig bevestigd, om er zeker van te zijn,
dat niet een of ander voorwerp losraakte,
daarna op het dek viel. en het wellicht ver
scheurde. Als de ondervinding bij de eerste
tochten opgedaan niet had geleerd, dat men
hiermede niet genoeg rekening kon houden,
dan zouden de luchtschipbreukelingen nu
de beschikking hebben gehad over een pneu
matische sloep, waar Nobile in zijn bood
schap om heeft gevraagd. Inderdaad was
zulk een sloep gedurende den tocht Stolp
Vadsoe op het dak van het schuitje beves
tigd en het deed daar uitstekend dienst als
slaapplaats (kooi). Het schijnt evenwel dat
aan Nobile dit comfort overbodig voorkwam,
want op de volgende tochten vond de be
manning deze sloep wel weer op dezelfde
plaats, maar nu gevuld met de meest ver
scheiden voorwierpen! Bovendien was de
sloep nu ook stevtg aan het geraamte van
de „Italia" bevestigd. Indien dit niet het
geval geweest ware, zou de sloep met den
waardevollen inhoud mede ge-ijst zijn.
Geen betrouwbare berichten
omtrent Amnndsen
Uit Oslo meldt men ons:
Tot hedenmorgen waren van het Fransche
vliegtuig aan boord waarvan zich Amundsen
bevindt, geen betrouwbare berichten ontvan
gen.
De Hollandsche jongen, die
aan het reddingswerk deel
neemt.
Zooals wij eenige dagen geleden reeds
meldden, is de Nederlander VanDongen
die zich met sleden en honden aan boord
van de „Braganza" bevindt, een ruim twin
tigjarige employé van de N.V. Nederland-
sche Spitsbergen Compagnie te Groenha-
ven.
De Amhemsche redacteur van het „Cen.
trum", die bekend blijkt te zijn met de
ouders van dezen jongen landgenoot, op
wien thans de oogen der geheele wereld ge
vestigd zijn, vertelt:
Spitsbergen is heel ver weg; het kost 'n
vacantie om er naar toe te reizen. Ik be
grijp de vèrheid van afstanden nooit ge
heel en al: dat ls een afstomping tenge
volge van de radio. Ik ben me er alleen
vaag van bewust dat de Noordpool een ta
melijk eind uit de richting is. En daarom
kan ik me maar niet goed indenken, dat
die heerlijke rakker van een jongen die
mijn hond de poort injaagt en m'n ruiten
met steenen bedreigt, nog beter den weg
weet in Green-Harbour (Groenhaven) dan
in Arnhem.
De ouders en de broers en de zusjes van
Sjef van Dongen, die met zijn prachthon-
den deel uitmaakt van de hulp-expeditie
voor Nobile, zijn de buren van uw redac
teur.
Het is nog veel erger: ze kennen die
honden, ze kennen Green Harbour en Spits
bergen, en een van deze kwieke bengels, dte
met tintelende oogen staat te wachten op
den aankoop van een portie aardbeien, is
door Mgr. dr. Olav Smit op Spitsbergen
gevormd.
En hij draagt den naam „Olaf".
Dat is anderhalf jaar geleden. Vergis ik
me niet dan waren daar nog een tweetal
Arnhemmers getuigen van. En bij gebrek
aan superplie's hebben zij geassisteerd in 't
beste pak, dat ze bij zich hadden, een
smoking.
Sjef van Dongen, de pittige Hollandsche
boy, die nu naar het Poolgebied trekt,
diende de H. Mis, die Mgr. Oiav Smit op
droeg in de directiekamer van de Ned.
Spitsbergen Co
De familie Van Dongen, blijmoedige en
levendige Brabanders, trok vijf jaar geleden
naar Green-Harbour. De man vond er een
gced en voornaam emplooi, de kinderen
eveneens.
Toen de zaak niet meer op den ouden
voet werd voortgezet, repatrieerde de fami
lie, maar Sjef bleef.
Sjef, die in Haarlem geboren werd. en
16 jaar was toen hij in het ijs verzeild
raakte, kwam eerst bij de Ned. Spitsbergen
Co., op het kantoor.
„Maar hij was geen jongen, om op een
kantoorkruk te zitten", vertelt me zijn
moeder. „Hij had een groot gedeelte van de
H.B.S. doorloopen en snakte naar „aan
pakken". Hij kwam toen „aan de machine-
riën", hij bekwaamde zich als monteur en
hij viel op door zijn werkkracht, zijn blijen
ondernemingsgeest en durf. Ja, hij wilde
warempel een keer mee in een vliegtuig,
op een Poolexpeditie. Maar Ik liet hem niet
gaan, hoor."
De familie heeft er drie winters meege
maakt, Sjef maakt er nu zijn vijfden win
ter al mee.
Hij maakt deel uit van de winterploeg,
die de claim bewaakt. De heer H. H. Dres-
selhuys, directeur van de onderneming,
prijst den jongeman als een uitmuntende
kracht en geen wonder dat men hem ge
bruikt voor de zorg der honden.
De honden worden ln den besten toe
stand gehouden, omdat de onderneming het
gewicht weet van uitmuntend afgerichte
dieren van de meest uitsekende conditie.
En Sjef is belast met het africhten en net
verzorgen van die prima honden welke al
vaak door befaamde Poolreizigers zijn te
leen eevraaed
Sjef zou juist op verlof gaan. Hij had
verlof aangevraagd en hij zou het gekregen
hebben en hij verlangt er naar!
Maar geen moment heeft hij geaarzeld
om zijn verlof weer uit te stellen en leider
te zijn van de honden, die de onderneming
ter beschikking heeft gesteld van de expe
ditie die Nobile wil te hulp komen.
„Hij is een jongen, waar niemand tever.
geefs op bouwt", prijst zijn moeder en de
lof van zijn superieuren is nóg hooger ge
stemd.
We krijgen kostelijke brieven te hocr-n,
die hij schrijft uit het verre Noorden. Brie
ven, waaruit blijkt, dat hij nieuws heeft in
alle werelddeelen. Brieven, waaruit vooral
blijkt dat zijn vroolijke natuur en zijn bhj
en luimig karakter, beheerscht worden door
naastenliefde.
Hij verlangt naar Holland, hij wil zoo
graag zijn moeder zien en zijn vader en zijn
zusters en broers. Hij heeft zich geweldig
gespannen op dat verlof. En de vreugde
over zijn thuiskomst spat uit alle woorden
van zijn laatsten brief.
De plicht heeft geroepen!
Het verlof schiet er bij in.
Het ls gemakkelijk te zeggen dat men
zijn verlangens en wenschen het best con
solideert in eén verheven opvatting van
zijn taak.
Maar er zijn er maar weinigen, die het
doen, met den kop in de lucht, en een lach
in de longen.
Wij waren van plan nog nader op de
zaak-Schrama (zie de Nieuwe Haarl. Crt.
van 8 Juni jj.) terug te komen. De heer
Schrama heeft ons echter medegedeeld, dat
hij de kwestie der publicatie in handen van
de Justitie zou stellen. Dit geeft ons aan
leiding even het resultaat van deze stappen
af te wachten. Wij hebben reden te veron
derstellen, dat dan zeer interessante mede-
deelingen zullen gedaan worden, die er
mede toe zullen bijdragen aan ongewensch-
te toestanden in onze katholieke kringen
een einde te maken.
Door de Eerste Kamer met 24 tegen 21
stemmen aangenomen
In de vergadering der Eerste Kamer kwam
gisteravond aan de orde de stemming over
het wetsontwerp tot wijziging en aanvulling
van de bepalingen omtrent de naamlooze
vennootschap en regeling van de aansprake
lijkheid voor het prospectus.
Voor deze stemming bestond zoowel in de
Kamer als op de tribunes groote belangstel
ling. Er wareh 45 leden aanwezig. Afwezig
waren de heeren Rink en Verheyen wegens
ongesteldheid, Colijn, de Savornin Lohman
en Arntz wegens verblijf buitenslands. Aan
de ministertafel zaten de ministers Donner
en de Geer.
Op de publieke en gereserveerde tribune
waren vele belangstellenden onder wie de
voorzitter van het Verbond van Ned. Werk
gevers, mr. Aug. Philips.
Het ontwerp werd aangenomen met 24
21 stemmen.
Voor stemden de soc.-democraten de hee
ren Polak, Danz, Lindeyer, Ossendorp, Men-
dels, Moltmaker, Wibaut, Rugge, de Zeeuw,
Hermans en mevr. PothuisSmit; de vrijz.
dem. de heeren: v. Embden, Westerdijk en
Slingenberg; vier anti-revolutionnairen, de
heerent Croles, Briët, Anema en Diepen
horst; twee chr.-historischen, de heeren
Pollema en de Vos v. Steenwijk; vier katho
lieken, de heeren de Jong, v. Lanschot, Jans
sen en de voorzitter.
Tegen stemden de liberalen de heeren:
Koster, Gelderman, v. d. Bergh, Smeenge en
de Muralt; tien katholieken de heeren:
Blomjous, Hoffmans, v. d. Lande, Heerkens
Thijssen, Steger, Reymer, Dobbelmann, de
Wit, Michiels v. Kessenich en Fransen; vier
chr.-historischen, de heeren: v. Wassenaar
v. Catwijck, Verhoeven, de Gijselaar, en Ver
kouteren; twee anti-revolutionnairen de hee
ren: de Vlugt en de Veer.
Daarna werd de vergadering tot heden
verdaagd.
Verschillende bewoners van het buurt
schap Spaamwouderweg te Vijfhuizen zijn
verleden week weer eens de dupe geworden
van 'n handigen oplichter, die als heer ge
kleed een oude truc uithaalde, die voor
sommigen nog nieuw bleek te zijn, gezier
het aantal slachtoffers die hij maakte. Hij
gaf voor door het Rijk te zijn aangesteld
om kiekjes te maken van aardige Holland
sche huisjes, mooie landschapjes, enz., enz.,
en welke moesten dienen voor de vele
vreemdelingen, die nu in ons land vertoe
ven tijdens de Olympiade. Hij droeg een
pandjesjas, had een goed verzorgden zwar
ten baard, hetgeen hem een artistiek voor
komen gaf. Nu was zijn oog gevallen op de
huisjes die langs genoemden weg staan.
Zeer nauwkeurig stelde hij dan zijn foto
toestel op. Haast had hij blijkbaar niet,
gezien den tijd dien hij daarvoor noodig had.
Vanzelf wekte dit de nieuwsgierigheid der
bewoners daar ter plaatse. Zeer begrijpelijk
wilden verschillende menschen wel graag
een foto hebben van hun huisje of van de
kinderen of anderszins, waar hij dan ook
niet ongenegen voor bleek deze te verschaf
fen. Maar, voor wat, hoort wat. Zoo wer
den er verschillende opnamen gemaakt,
waarvoor betaald werd. Den volgenden dag
nu zouden de foto's volgen. En wie nu
denkt dat er heelemaal niets zou komen,
die heeft het mis, want na eenige dagen
vol spanning gewacht te hebben werden de
foto's per post thuis gestuurd, behalve dan
die van grooter formaat en waar extra
voor betaald was geworden. Doch de por
tretten waren zoo slecht dat de personen
nauwelijks of heelemaal niet te herkennen
waren.
Toen eerst bleek, dat de slachtoffers ter
dege door den z.g. Rijksfotogra'af waren
beetggnomen.
Op zoek naar Nobile en zijn mannen.
De Eerste Kamer heeft het wetsontwerp
inzake de Naamlooze Vennootschappen
aangenomen met 24 tegen 21 stemmen.
De behandeling van de strafzaak der
Vcendammer Hypotheekbank is gisteren
voor de Amsterdamsche rechtbank voort
gezet. x
Huldiging van oud-Gouverneur-Generaal
mr. D. Fock,
Een zware brand heeft te Tandjong Balei
(N.-I.) gewoed. Vier en veertig woningen
zijn verwoest. Vier personen werden gewond.
Ingediend is een ontwerp Wegenwet.
In het gebied van miden Rijn zijn Dins
dagavond aardschokken gevoeld.
De viering van het eeuwfeest van Gnido
Gezelle.
De bekende Weensche redacteur, Bruno
Wolf, wordt neergeschoten in de rechtzaak
te Weenen.
Het Hof van Cassatie heeft het verzoek
om invrijheidstelling van Ricklin en Rosse
afgewezen.
De moeilijkheden bij de Duitsche ka»
binetsvorming. Het voorloopig regeerings-
program van Müller-Franken.
De behandeling van het kiesrecht voor
vrouwen door den Franschcn Senaat ver
daagd.
Dreigende algemeene werkstaking in
Griekenland.
Barometerstand 9 uur v.m.: 7.56, stilstand.
OPTICIENS FABRIKANTEN
Licht op De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om 9.54 uur.
Hoogste Earometerstand 767.8 m.M. te
Vardö.
Laagste Barometerstand 745.6 m.M te
Wisby.
Verwachting: Matige tot zwakken N.W.
tot W. wind, half of zwaar bewolkt, weinig
of geen regen, weinig verandering in tem
peratuur.
Aan de R. K. Kweekschool te Tilburg,
slaagden voor het diploma Nuttige Handwer
ken, de onderwijzeressen G. M. Stolwijk en
E. A. A. Heeremans, alhier.
De Minister van Waterstaat heeft giste
ren in tegenwoordigheid van vele autori
teiten, het nieuwe .veer Willemsdorp
Moerdijk geopend.
Vanuit Dordrecht vertrok het gezelschap
in twee autobussen naar Willemsdorp, waar
de nieuwe haven en steiger en toegangs-
werken, alsmede de boot bezichtigd wer
den.
Vervolgens werd een vaart op het Holland
sche dieu gemaakt, tijdens welke tocht werd
geluncht.
Te half vier heeft Minister Van der Vegte
aan de Moerdijksche zijde, het traditioneele
lint doorgeknipt en daarmede officieel het
veer voor het publiek in gebruik gesteld.
D. KRUITHOF.
In de gistermiddag gehouden vergadering
van den raad der gemeente Wijk aan Zee
en Duin, is de heer D. Kruithof (A.-R.) tot
wethouder benoemd. De heer Kruithof is 9
jaren lid van den raad en o.a. voorzitter
van de Ver. „Vrije Groenten- en Fruit
veiling" te Beverwijk,