Éfll OP ZOEK NAAR GENERAAL NOBILE EN ZIJN MANNEN II Voornaamste Nieuws WOENSDAG 20 JUNI 1928 DE VROUW EN HET BOLCHEVISME BUREAUX: NASSAULAAN49, y DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN TWEE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 1688(5 AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL. Nobile zal de vlucht der vliegtuigen radiografisch leiden y Ernstige aanvaring in de Visschershaven te IJmuiden fwg. I DE ZAAK-SCHRAMA Het wetsontwerp inzake de Naamlooze Vennootschappen Een pseudo-fotograaf J. J. WEBER ZOON Groote Houtstraat 166 Haarlem Telegrafisch Weerbericht' Personalia Het nieuwe veer Willemsdorp— Moerdijk Jelefoon No. 13866 (drie lijnen) Postrekening No. 5970. ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen: per week 25 ct.; per kwartaal 1 3.25; per post, per kwartaal 3.58 bij vooruitbetaling. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT O* ADVERTENTIÉIM 35 ct. p. regel a VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN TIES, 4 regels 60 cl. p. plaatsing; elke regel meer 15 ct., bij vooruitbel. Bij contract belangrijke korting. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN j tusschcn den leksl 60 ct. per regel, ft Alle abonné's op dit blad zijn, ingevolge de verzekeringsvoorwaarden f Ofinfl Levenlange geheele ongeschiktheid tot werken door f 7£G bij een ongeval met f OCjl m bij verlies van een hand, f tOC bij verlies van een f Cfl bij 'n breuk vanflfl tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen A cJUUU. verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; «U. docdelijnen allcop; I liV'J. een voet of een oog; I&w. duim of wijsvinger; 1 «SJi been of arm; 1 FU. bij verlies v. een anderevinger. (Slot) Dat de vrouw in een land met een wet geving. als waarover wij gisteren schreven, niet zeer hoog wordt gehouden behoeft geen betoog. De arbeidster Passenkof schrijft in de Izvestia no. 239, 1925: „Het komt voor, dat één man twintig vrou wen heeft; met de een was hij twee weken, met de ander een week, enz. En de vrouwen blijven zitten met de kinderen, 't Is een on houdbare toestand. En van zoo'n man kan men niet het geringste los krijgen om de kinderen op te voeden. En vandaar de kinde ren, die langs de straten zwerven, vandaar de verlaten kinderen In de Izvestia, no. 238, 1925, schrijft de arbeidster Popof: „In de woonkazernes der arbeiders is men gedwongen samen te blijven wonen ook na de scheiding, omdat er gebrek aan ruimte is. In onze fabriek gebeurt het, dat na een huwelijk van twee weken, de man scheldt en een andere vrouw neemt; deze schenkt hem een kind, hij verstoot haar en trouwt een derde." ,,'t Gebeurt, dat een gescheiden echtgenoot, die nog geen afzonderlijke kamer heeft kun nen krijgen, „den tijd passeert" met een andere, onder de oogen van zijn vorige vrouw." De Pravda no. 83, 1925, bespreekt de „seizoen-huwelijken" „Waarom zou een boer een extra werkster nemen In den oogsttijd, waarom personeele belasting daarvoor betalen en zoodoende de kans loopen om als koulak (boer met groot grondbezit, meestal anti-communistisch) be schouwd te worden? Men kan veel eenvou diger te werk gaan: hij zegt eenvoudig, dat de arbeidster zijn vrouw is. En de vrouw moet dan den geheelen dag werken, haar man, diens broers en vader en de geheele familie onderdanig zijn. De vrouw moet werken met alle toewijding en ijver van een jonge huis vrouw. Maar als de zware oogsttijd voorbij is, ontdoet men zich van haar. In den win ter is het „lastdier" overbodig. Waar zal zij heen gaan? Haar vader heeft geen brood voor haar. Naar de stad? Daar neemt men geen werkster meer in dienst De hierboven omschreven ellende vloeit voort uit de „heilzame" Sovjet-wetgeving op het punt van huwelijk en echtscheiding, die zoowel voor het een als het ander volkomen yrijheid geeft. - Doch de fabriek ls voor de „vrije" Russi sche vrouw, die In de „blijde samenleving" staat (zooals de Tribune zegt), ook aller minst een Eldorado I Hier volgen eenige citaten uit het nieuwe wetboek van Arbeid: art. 129. „Het ls ver boden, vrouwen te laten werken In bedrij ven, die schadelijk zijn voor haar gezond heid. evenmin als ln de ondergrondsche be drijven. De lijsten, die aangeven, welke be drijven als bijzonder schadelijk moeten wor den beschouwd, evenals de uiterste grenzen der lasten, die aan vrouwen te dragen kun nen worden gegeven, zijn vastgesteld door het volkscommissariaat van den Arbeid, ln overleg met het centrale Panrussische comité van Vakvereenigingen." Art. 131. „Nacht- en overwerk !s ln geen geval toegestaan voor „zwangere of hun kin deren voedende vrouwen." Art. 133. „Vanaf de vijfde maand van de zwangerschap, mogen de vrouwen, zonder haar eigen toestemming niet worden uitge zonden voor dienst, buiten de plaats, waar zij haar vaste werk hebben." Dit alles en zoo zijn er tientallen art. in de nieuwe wetgeving doet denken aan prachtig georganiseerde, en ver doorgevoerde moederschapszorg en vrouwenbescherming ln de fabrieken. De volgende citaten echter weerleggen dit en spreken voor zich! Zij weerleggen ook de prachtige beweringen uit het rapport van de afgevaardigden der Engelsche vakvereenigingen, aan wie de Sovjet-regeering alleen datgene liet zien, wat zij daarvoor geschikt achtte. Dit rapport spreekt dan ook vol lof over de goed georga niseerde moederschaps- en kinderzorg. Stel daartegenover het verschijnsel der verlaten kinderen! De „Trud" schrijft 29 Januari 1926: „Hoe dikwijls ls er reeds op gewezen, dat de „politieke en sociale bevrijding van de vrouw het voornaamste resultaat van de October-revolutie ls", dat „men de vrouw den weg moet banen". „Toch hebben vele arbeiders, zelfs gequali- ficeerde, nog hun vijandige houding tegen over de vrouw, in wie zij een concurrent zien, bewaard. Iedereen herinnert zich nog duidelijk het opzienbarend feit, dat onlangs heeft plaats gehad op een fabriek in Mar- keejew, waar een groep arbeiders de arbeid sters van een fabriek verdrongen, door hun het leven door beschimpingen en geweld dadigheden onmogelijk te maken! Daarbij komt nog, dat noch de overige arbeiders van de zeer groote fabriek, noch de Uedrijfsraad aan dezen toestand ook maar de minste aan dacht schonken. Volgens hun opvattingen was dit ajles heel normaalI Bij de Leningradsche Tramweg Mij. heeft de direc teur een besluit uitgevaardigd, waarbij alle vrouwelijke employée's ontslagen werden en door mannelijke vervangen. Hierdoor zijn vrouwen ontslagen, die reeds tien jaren en langer in dienst waren. In het gouvernement Kaluga werd door het algemeen arbeiders- verband het besluit genomen, de vrouwen op alle fabrieken in het gouvernement uit de leidende posities te verwijderen, omdat het niet aanging, dat mannen ondergeschikt wa ren aan een vrouw." ,(Het volgende spreekt voor zichzelf: Er zijn gevallen voorgekomen, dat het bestuur van een fabriek er op uit was de arbeidsters tijdens de zwangerschap langzaam maar zeker uit het bedrijf te verdringen, door haar werk op te leggen, dat zij niet ln staat waren te verrichten, ofwel door haar onder om standigheden te laten werken, die ondra gelijk voor haar waren. In al deze gevallen bekommerde de bedrijfsraad zich ln het ge heel niet hierom en deed geen enkelen stap, om de arbeidsters te beschermen." Lebedinski schrijft in de „Trud", 13 April 1928: „Blauwe vlekken op het gezicht, hals en armen, een groote gele vlek op de schouders, iets dieper een groote blauw-roode, met bloed doorloopen plek. Dit ls een arbeidster in een overschoenenfabriek, de „Krasny- Treugolnik". Zij ls eerst sinds een half jaar getrouwd en haar man slaat haar onmee- doogend. In het begin dacht zij, dat het mettertijd wel beter zou worden, later trachtte zij te protesteeren, maar zij bereikte er niets mee. Nu kropt ze alles in zich op en klaagt niet meer. Eenige maanden ge leden werd zij zwanger; dit maakte den man nog woedender. Van dien tijd af trachtte hij haar steeds tégen het onderlijf te schop pen." „De partij-organisaties op de Krasny- Treugolnik verwonderen ziph er over, dat men notitie neemt van de mishandeling van een vrouw. Bij ons komen dagelijks duizen den arbeidsters met blauwe vlekken op ge laat, hals en armen op het werk. Enkele schaamden zich in het begin hiervoor en trachtten de blauwe vlekken te bedekken. De meerderheid ls er al lang aan gewend." Is hier nog verder commentaar noodig? Zooals men weet, hebben de Noorsche vliegers Riiser Larsen en Lützow Holm nog maals een vlucht ondernomen over de streek waar Nobile zich bevindt. Zij slaagden er echter niet in de rood geverfde tent van de bemanning der .Jtalia" te ontdekken. Ook de Italiaansche vlieger Maddalena heeft niets van Nobile en de zijnen gezien. Aan Nobile is thans draadloos verzocht, bij de volgende vlucht den koers, die Mad dalena moet volgen radiografisch aan te duiden, zoodra hij het vliegtuig in zicht krijgt, om daardoor het vinden van zijn kamp te vergemakkelijken. Gistermiddag heeft alhier een ernstige aanvaring plaats gehad, van twee naar zee vertrekkende stoomtrawlers, waardoor een der schepen groote averij bekwam. Te circa 12 uur vertrok de stoomtrawler „Gesiena" IJM. 48, Dir. N. Hol, ter vissche- rij. Zoodra dit schip slaags was gekomen, stoomde net met een flinke vaart weg. Even later vertrok de stoomtrawler „Hol land III" IJM. 179 van de Mij. Praxis, hij gaf zijn signaal per stoomfluit en ging van den kant. De „Gesiena" was intusschen op korten afstand genaderd, zonder dat de vaart was geminderd. De schipper van de „Holland III", die zag, dat een aanvaring onvermijdelijk was, commandeerde volle kracht vooruit. Alhoewel het schip vooruit ging en men nog trachtte te ontwijken, gelukte dit niet en werd de „Holland III" aan bakboordzijde, ter hoogte van het achterlogies, met flinke kracht aangevaren. De verschansing en de ter plaatse bevindende dekplaat, tevens twee platen onder het dek, werden ontzet en vernield. Aan boord van de „Gesiena" heeft men bepaald geen averij gekregen, want na de aanvaring vervolgde dit schip zijn weg naar zee. Gelukkig mag het genoemd worden, dat men aan boord van de „Holland III" alles heeft gedaan om nog te ontwijken. Was dit niet meer mogelijk geweest, dan was dit schip in de machinekamer aangevaren ge- worde- Wie weet met welke gevolgen. Nu bleef het bij een groote materieele schade, zonder verdere ongelukken. Een tin-baggermolen, gebouwd te Zaandam en bestemd voor een particuliere onder-, neming te Muntok (Sumatra) werd gisteren door het Noordzee-Kanaal gesleept. Hierboven het enorme gevaarte, dat veel bekijks trok. Drie vooraanstaande leden van de „Italia"- bemanniiïg. Boven: Renato Aïessandri, chef-stuurman van het luchtschip; onder links: prof. Finn Malmgreen,Zweedseh mcteorloog: rechts; Biagi, de leider der radioafdeeling, die waar schijnlijk ook thans de draadlooze seinen vanuit de verblijfplaats van Nobile zendt. In een half-officieel bericht uit Rome wordt de juistheid bekend van het bericht, als zou de „Hobby" drie deelnemers aan de expeditie van Nobile (Malmgren, Mariano en Zappi) hebben opgenomen. Volgens me- dedeelingen van de vliegers zijn de ijstoe standen op het oogenblik echter gunstig, zoodat men zich niet bezorgd behoeft te ma ken over hun lot. Het Noorsch Telegraaf bureau meldt d£tt het Zweedsche, het Finsche en het Italiaan sche vliegtuig (van Penzo) gisternamiddag te half zes van Tromsö naar Kingsbay op Spitsbergen zijn vertrokken. Volgens een Reuter-bericht is het Finsche watervliegtuig gisteravond nogmaals te Tromsö teruggekeerd. Waar zijn Guilband en Amundsen? Het Noorsch Telegrambureau meldde gis teravond uit Oslo: Men heeft nog steeds geen berichten ont vangen van de „Latham", het Fransche vliegtuig van Guilbaud, die Maandagmiddag te 4 uur met Amundsen aan boord van Tromsö naar Spitsbergen is vertrokken. Gedurende de eerste uren na het vertrek van de „Latham" heeft het Aardrijkskundig Instituut te Tromsö signalen van het vlieg tuig opgevangen. Daarna werd door een sto ring op het electrische net te Tromsö de draadlooze verbinding verbroken. Het radio-station op het Bereneiland heeft niets van de „Latham" gezien of gehoord. Men neemt echter aan dat het vliegtuig, zonder Kmgsbay aan te doen, is doorge vlogen om terstond naar Nobile te zoeken. Volgens een bericht uit Bergen heeft het radio-station te Green Harbour op Spits- j bergen Dinsdagmorgen te 3 uur signalen I van de „Latham" opgevangen. De hulpexpedities De „Braganza" heeft na een zeer moei lijke vaart ter hoogte van punt Shoal zich zij de „Hobby" kunnen voegen. Van Vrij dagavond af stoomden de schepen geza menlijk op de „Braganza" vooraan. Zij ver- eenigden hunne krachten om zich tusschen het ijsveld een doortocht te banen en zoo Noordkaap en daarna de Beverlystaat te be reiken. Dit bericht heeft de bemanning van de „Citt& di Milano" met groote blijdscnap ontvangen en allen voelen wij, aldus luidt, volgens de „Res.", het bericht, dat we aan den vooravond staan van buitengewone ge beurtenissen. Nobile weet, dat zijn vroegere officier van de „Norge" (Riiser Larsen) slechts op de gunstige gelegenheid wacht om naar de plaats der catastrofe te vliegen; een verras sing zal dit dus voor hem niet zijn, maar niet moeilijk is het zich voor te stellen, welke emotie h op dat moment van Ncbile zal meester maken. Reeds in de afgeloopen maand Maart ontmoetten de twee explora- teurs elkaar te Oslo en met een handdruk bezegelden zij opnieuw een vriendschap, die ondanks de gevoerde polemieken, was blij ven bestaan en te krachtiger naar voren trad op het oogenblik, dat weer een nieuwe groote poging om de Noordpoolgeheimen te doorvorschen, werd begonnen. De berichtge ver meent te kunnen bevestigen, dat Larsen een uitnoodiging van Nobile om den tocht mede te maken, zou hebben geaccepteerd. Deze uitnoodiging was echter inmiddels reeds gedaan aan Wistings, den compagnon van Amundsen bij de Zuidpool-expeditie. den kapitein van de „Maud" en stuurman van de „Norge" bij de Noordpoolvlucht; de kapi tein had helaas aan eenige Amerikanen reeds zijn woord gegeven, om met hen ter walvischjacht te gaan, zoodat hij met spijt de uitnoodiging moest afslaan. Dit verklaart ook, waarom hij nu afwezig is bij de nulp- verleening; waaraan alle bekende Poolvaar- ders en de beste aviateurs ter wereld deel nemen. Wat betreft de groep der drie mannen: Mariano, Zappi en Malmgreen, weet men ook te Koningsbaai nog niej;, met welke uit rusting zij op route zijn gegaan. Het is niet onwaarschijnlijk, dat eenige paren schoenen of eenige „homager", d.w.z. schoenen ver vaardigd uit rendierhuid, zich op het dak van de radio-cabine bevonden of wel aan den balk waren bevestigd, waaraan ook het schuitje hing, want dit waren de plaatsen. waar de meest verscheiden voorwerpen wer den verzameld. In dit geval heeft men de vertrekkenden van schoenen die voor den marsch geschikt waren kunnen voorzien, mogelijkerwijze zelfs van sneeuwschoenen. Malmgreen is een uitstekende skilooper, Zappi had deze kunst te Koningsbaai zich al aardig eigen gemaakt, maar Mariano heeft steeds resoluut geweigerd zich de lange Noorsche latten onder te binden. Deze om standigheid sluit uit, dat de mannen zich op ski's voortbewegen. Overigens bevonden de drie paar ski's, die zich aan boord be vonden, zich in de laatste af deeling van de „Italia"; zij waren bij de „bewapening" onder gebracht. Alle voorwerpen aan de buiten zijde van het luchtschip bevestigd, waren stevig bevestigd, om er zeker van te zijn, dat niet een of ander voorwerp losraakte, daarna op het dek viel. en het wellicht ver scheurde. Als de ondervinding bij de eerste tochten opgedaan niet had geleerd, dat men hiermede niet genoeg rekening kon houden, dan zouden de luchtschipbreukelingen nu de beschikking hebben gehad over een pneu matische sloep, waar Nobile in zijn bood schap om heeft gevraagd. Inderdaad was zulk een sloep gedurende den tocht Stolp Vadsoe op het dak van het schuitje beves tigd en het deed daar uitstekend dienst als slaapplaats (kooi). Het schijnt evenwel dat aan Nobile dit comfort overbodig voorkwam, want op de volgende tochten vond de be manning deze sloep wel weer op dezelfde plaats, maar nu gevuld met de meest ver scheiden voorwierpen! Bovendien was de sloep nu ook stevtg aan het geraamte van de „Italia" bevestigd. Indien dit niet het geval geweest ware, zou de sloep met den waardevollen inhoud mede ge-ijst zijn. Geen betrouwbare berichten omtrent Amnndsen Uit Oslo meldt men ons: Tot hedenmorgen waren van het Fransche vliegtuig aan boord waarvan zich Amundsen bevindt, geen betrouwbare berichten ontvan gen. De Hollandsche jongen, die aan het reddingswerk deel neemt. Zooals wij eenige dagen geleden reeds meldden, is de Nederlander VanDongen die zich met sleden en honden aan boord van de „Braganza" bevindt, een ruim twin tigjarige employé van de N.V. Nederland- sche Spitsbergen Compagnie te Groenha- ven. De Amhemsche redacteur van het „Cen. trum", die bekend blijkt te zijn met de ouders van dezen jongen landgenoot, op wien thans de oogen der geheele wereld ge vestigd zijn, vertelt: Spitsbergen is heel ver weg; het kost 'n vacantie om er naar toe te reizen. Ik be grijp de vèrheid van afstanden nooit ge heel en al: dat ls een afstomping tenge volge van de radio. Ik ben me er alleen vaag van bewust dat de Noordpool een ta melijk eind uit de richting is. En daarom kan ik me maar niet goed indenken, dat die heerlijke rakker van een jongen die mijn hond de poort injaagt en m'n ruiten met steenen bedreigt, nog beter den weg weet in Green-Harbour (Groenhaven) dan in Arnhem. De ouders en de broers en de zusjes van Sjef van Dongen, die met zijn prachthon- den deel uitmaakt van de hulp-expeditie voor Nobile, zijn de buren van uw redac teur. Het is nog veel erger: ze kennen die honden, ze kennen Green Harbour en Spits bergen, en een van deze kwieke bengels, dte met tintelende oogen staat te wachten op den aankoop van een portie aardbeien, is door Mgr. dr. Olav Smit op Spitsbergen gevormd. En hij draagt den naam „Olaf". Dat is anderhalf jaar geleden. Vergis ik me niet dan waren daar nog een tweetal Arnhemmers getuigen van. En bij gebrek aan superplie's hebben zij geassisteerd in 't beste pak, dat ze bij zich hadden, een smoking. Sjef van Dongen, de pittige Hollandsche boy, die nu naar het Poolgebied trekt, diende de H. Mis, die Mgr. Oiav Smit op droeg in de directiekamer van de Ned. Spitsbergen Co De familie Van Dongen, blijmoedige en levendige Brabanders, trok vijf jaar geleden naar Green-Harbour. De man vond er een gced en voornaam emplooi, de kinderen eveneens. Toen de zaak niet meer op den ouden voet werd voortgezet, repatrieerde de fami lie, maar Sjef bleef. Sjef, die in Haarlem geboren werd. en 16 jaar was toen hij in het ijs verzeild raakte, kwam eerst bij de Ned. Spitsbergen Co., op het kantoor. „Maar hij was geen jongen, om op een kantoorkruk te zitten", vertelt me zijn moeder. „Hij had een groot gedeelte van de H.B.S. doorloopen en snakte naar „aan pakken". Hij kwam toen „aan de machine- riën", hij bekwaamde zich als monteur en hij viel op door zijn werkkracht, zijn blijen ondernemingsgeest en durf. Ja, hij wilde warempel een keer mee in een vliegtuig, op een Poolexpeditie. Maar Ik liet hem niet gaan, hoor." De familie heeft er drie winters meege maakt, Sjef maakt er nu zijn vijfden win ter al mee. Hij maakt deel uit van de winterploeg, die de claim bewaakt. De heer H. H. Dres- selhuys, directeur van de onderneming, prijst den jongeman als een uitmuntende kracht en geen wonder dat men hem ge bruikt voor de zorg der honden. De honden worden ln den besten toe stand gehouden, omdat de onderneming het gewicht weet van uitmuntend afgerichte dieren van de meest uitsekende conditie. En Sjef is belast met het africhten en net verzorgen van die prima honden welke al vaak door befaamde Poolreizigers zijn te leen eevraaed Sjef zou juist op verlof gaan. Hij had verlof aangevraagd en hij zou het gekregen hebben en hij verlangt er naar! Maar geen moment heeft hij geaarzeld om zijn verlof weer uit te stellen en leider te zijn van de honden, die de onderneming ter beschikking heeft gesteld van de expe ditie die Nobile wil te hulp komen. „Hij is een jongen, waar niemand tever. geefs op bouwt", prijst zijn moeder en de lof van zijn superieuren is nóg hooger ge stemd. We krijgen kostelijke brieven te hocr-n, die hij schrijft uit het verre Noorden. Brie ven, waaruit blijkt, dat hij nieuws heeft in alle werelddeelen. Brieven, waaruit vooral blijkt dat zijn vroolijke natuur en zijn bhj en luimig karakter, beheerscht worden door naastenliefde. Hij verlangt naar Holland, hij wil zoo graag zijn moeder zien en zijn vader en zijn zusters en broers. Hij heeft zich geweldig gespannen op dat verlof. En de vreugde over zijn thuiskomst spat uit alle woorden van zijn laatsten brief. De plicht heeft geroepen! Het verlof schiet er bij in. Het ls gemakkelijk te zeggen dat men zijn verlangens en wenschen het best con solideert in eén verheven opvatting van zijn taak. Maar er zijn er maar weinigen, die het doen, met den kop in de lucht, en een lach in de longen. Wij waren van plan nog nader op de zaak-Schrama (zie de Nieuwe Haarl. Crt. van 8 Juni jj.) terug te komen. De heer Schrama heeft ons echter medegedeeld, dat hij de kwestie der publicatie in handen van de Justitie zou stellen. Dit geeft ons aan leiding even het resultaat van deze stappen af te wachten. Wij hebben reden te veron derstellen, dat dan zeer interessante mede- deelingen zullen gedaan worden, die er mede toe zullen bijdragen aan ongewensch- te toestanden in onze katholieke kringen een einde te maken. Door de Eerste Kamer met 24 tegen 21 stemmen aangenomen In de vergadering der Eerste Kamer kwam gisteravond aan de orde de stemming over het wetsontwerp tot wijziging en aanvulling van de bepalingen omtrent de naamlooze vennootschap en regeling van de aansprake lijkheid voor het prospectus. Voor deze stemming bestond zoowel in de Kamer als op de tribunes groote belangstel ling. Er wareh 45 leden aanwezig. Afwezig waren de heeren Rink en Verheyen wegens ongesteldheid, Colijn, de Savornin Lohman en Arntz wegens verblijf buitenslands. Aan de ministertafel zaten de ministers Donner en de Geer. Op de publieke en gereserveerde tribune waren vele belangstellenden onder wie de voorzitter van het Verbond van Ned. Werk gevers, mr. Aug. Philips. Het ontwerp werd aangenomen met 24 21 stemmen. Voor stemden de soc.-democraten de hee ren Polak, Danz, Lindeyer, Ossendorp, Men- dels, Moltmaker, Wibaut, Rugge, de Zeeuw, Hermans en mevr. PothuisSmit; de vrijz. dem. de heeren: v. Embden, Westerdijk en Slingenberg; vier anti-revolutionnairen, de heerent Croles, Briët, Anema en Diepen horst; twee chr.-historischen, de heeren Pollema en de Vos v. Steenwijk; vier katho lieken, de heeren de Jong, v. Lanschot, Jans sen en de voorzitter. Tegen stemden de liberalen de heeren: Koster, Gelderman, v. d. Bergh, Smeenge en de Muralt; tien katholieken de heeren: Blomjous, Hoffmans, v. d. Lande, Heerkens Thijssen, Steger, Reymer, Dobbelmann, de Wit, Michiels v. Kessenich en Fransen; vier chr.-historischen, de heeren: v. Wassenaar v. Catwijck, Verhoeven, de Gijselaar, en Ver kouteren; twee anti-revolutionnairen de hee ren: de Vlugt en de Veer. Daarna werd de vergadering tot heden verdaagd. Verschillende bewoners van het buurt schap Spaamwouderweg te Vijfhuizen zijn verleden week weer eens de dupe geworden van 'n handigen oplichter, die als heer ge kleed een oude truc uithaalde, die voor sommigen nog nieuw bleek te zijn, gezier het aantal slachtoffers die hij maakte. Hij gaf voor door het Rijk te zijn aangesteld om kiekjes te maken van aardige Holland sche huisjes, mooie landschapjes, enz., enz., en welke moesten dienen voor de vele vreemdelingen, die nu in ons land vertoe ven tijdens de Olympiade. Hij droeg een pandjesjas, had een goed verzorgden zwar ten baard, hetgeen hem een artistiek voor komen gaf. Nu was zijn oog gevallen op de huisjes die langs genoemden weg staan. Zeer nauwkeurig stelde hij dan zijn foto toestel op. Haast had hij blijkbaar niet, gezien den tijd dien hij daarvoor noodig had. Vanzelf wekte dit de nieuwsgierigheid der bewoners daar ter plaatse. Zeer begrijpelijk wilden verschillende menschen wel graag een foto hebben van hun huisje of van de kinderen of anderszins, waar hij dan ook niet ongenegen voor bleek deze te verschaf fen. Maar, voor wat, hoort wat. Zoo wer den er verschillende opnamen gemaakt, waarvoor betaald werd. Den volgenden dag nu zouden de foto's volgen. En wie nu denkt dat er heelemaal niets zou komen, die heeft het mis, want na eenige dagen vol spanning gewacht te hebben werden de foto's per post thuis gestuurd, behalve dan die van grooter formaat en waar extra voor betaald was geworden. Doch de por tretten waren zoo slecht dat de personen nauwelijks of heelemaal niet te herkennen waren. Toen eerst bleek, dat de slachtoffers ter dege door den z.g. Rijksfotogra'af waren beetggnomen. Op zoek naar Nobile en zijn mannen. De Eerste Kamer heeft het wetsontwerp inzake de Naamlooze Vennootschappen aangenomen met 24 tegen 21 stemmen. De behandeling van de strafzaak der Vcendammer Hypotheekbank is gisteren voor de Amsterdamsche rechtbank voort gezet. x Huldiging van oud-Gouverneur-Generaal mr. D. Fock, Een zware brand heeft te Tandjong Balei (N.-I.) gewoed. Vier en veertig woningen zijn verwoest. Vier personen werden gewond. Ingediend is een ontwerp Wegenwet. In het gebied van miden Rijn zijn Dins dagavond aardschokken gevoeld. De viering van het eeuwfeest van Gnido Gezelle. De bekende Weensche redacteur, Bruno Wolf, wordt neergeschoten in de rechtzaak te Weenen. Het Hof van Cassatie heeft het verzoek om invrijheidstelling van Ricklin en Rosse afgewezen. De moeilijkheden bij de Duitsche ka» binetsvorming. Het voorloopig regeerings- program van Müller-Franken. De behandeling van het kiesrecht voor vrouwen door den Franschcn Senaat ver daagd. Dreigende algemeene werkstaking in Griekenland. Barometerstand 9 uur v.m.: 7.56, stilstand. OPTICIENS FABRIKANTEN Licht op De lantaarns moeten morgen worden opgestoken om 9.54 uur. Hoogste Earometerstand 767.8 m.M. te Vardö. Laagste Barometerstand 745.6 m.M te Wisby. Verwachting: Matige tot zwakken N.W. tot W. wind, half of zwaar bewolkt, weinig of geen regen, weinig verandering in tem peratuur. Aan de R. K. Kweekschool te Tilburg, slaagden voor het diploma Nuttige Handwer ken, de onderwijzeressen G. M. Stolwijk en E. A. A. Heeremans, alhier. De Minister van Waterstaat heeft giste ren in tegenwoordigheid van vele autori teiten, het nieuwe .veer Willemsdorp Moerdijk geopend. Vanuit Dordrecht vertrok het gezelschap in twee autobussen naar Willemsdorp, waar de nieuwe haven en steiger en toegangs- werken, alsmede de boot bezichtigd wer den. Vervolgens werd een vaart op het Holland sche dieu gemaakt, tijdens welke tocht werd geluncht. Te half vier heeft Minister Van der Vegte aan de Moerdijksche zijde, het traditioneele lint doorgeknipt en daarmede officieel het veer voor het publiek in gebruik gesteld. D. KRUITHOF. In de gistermiddag gehouden vergadering van den raad der gemeente Wijk aan Zee en Duin, is de heer D. Kruithof (A.-R.) tot wethouder benoemd. De heer Kruithof is 9 jaren lid van den raad en o.a. voorzitter van de Ver. „Vrije Groenten- en Fruit veiling" te Beverwijk,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1928 | | pagina 1