FASCISME OP STRAAT u Feest te Rome S Telegraphisch Weerbericht PUREAUX: NASSAULAAN49 DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN DINSDAG 10 JULI 1928 TWEE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 16903 AANGIFTE MOET. OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEAÏAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL, ANTI- OORLOGSACTIE Indrukken van een passieven voorbijganger Het reddingswerk voor de bemanning der Italia Ceccioni's overlijden tegengesproken Slecht seizoen te Noordwijk De gasten blijven weg Een Oceaanvlucht als reclamemiddel Het Eucharistisch triduum voor zieken te Bloemendaal Voornaamste Nieuws Verkeersongevallen «*|g Barometerstand 9 uur v.m.: 7.70 vooruit. J. J. WEBER ZOON Groote Houtstraat 166 Haarlem Licht op. De lantaarns moeten morgen worden opgestoken om: 9.48. Verbetering Rijkswegen bij Hillegom Het Oceaanvliegtuig „Bremen" bestolen Een sigarenfabriek te Ooster hout in asch gelegd Telefoon No. 13866 (drie lijnen) Postrekening No. 5970. ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen: per week 25 ct.j per kwartaal 1 3.25; per post, per kwartaal i 3.58 bi} vooruitbetaling. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ADVERTENTIÊN 35 cL p. regirf VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN TIES. 1 4 regels 60 ct. p. plaatsing; elke regel meer 15 et-, bij vooruitbet. Bij contract belangrijke korting. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN tusschen den tekst 60 cl- per regel. Alle abonné's op dit blad zijn ingevolge de verzenenngsvooiwaarden fOfinfl Levenslange geiieele ongeschiktheid tot werken door fjCS) Dij een ongeval met t) f» tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen: I uUUU." verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; 1 3U."*doodelijken afloop; iZuU. bij verlies van een hand, f|OC bi) verlies van een f CO bij 'n breuk van* tn bij verlies v. een 1 l£d.' duim of wijsvinger; 1 JU." been^of arm; 1 feU."anderen yinger. een voet of een oog; I duim of wijsvinger; 1 OU," been,» Kellogg, de staatssecretaris der Buiten- landsche Zaken van de Vereenigde Staten van Amerika, heeft denGrooten Mogendhe den voorgesteld den oorlog tusschen haar buiten de wet te stellen. Daartegenover zijn de besprekingen in de Jongste Volkenbonds vergadering om de oorlogen te voorkomen vrijwel op een fiasco uitgeloopen, zoodat de blijdschap over het eerste bericht sterk ge temperd wordt door de mislukking van de Volkenbondsbesprekingen. Nog onder den verschen indruk van de oorlogsverschrikkingen, die maar enkele jaren achter ons liggen, wordt elke poging om den wereldvrede te verzekeren met be langstelling door de massa gevolgd. De wil om geen oorlog meer te voeren leeft schijn baar heftiger bij de massa dan bij de leiders der Groote Volkeren. Schijnbaar, zeggen wij, want wij willen aannemen, dat die leiders ook wel den wereldvrede willen, maar in de uitvoering van dien wil geremd worden door de overwegingen van het eigenbelang, ont leend aan het volk, waartoe zjj behooren Wij mogen daarover denken zooals wij wil len, wij mogen die mentaliteit betreuren, zij is een feit, en daarmede hebben wij reke ning te houden. Aan overwegingen van ons eigenbelang ontkomen wij, Nederlanders, zelfs niet, want is óns eigenbelang, ónze zekerheid, niet het meest gebaat bij den wereldvrede? Maar het geeft ons In alle geval het voordeel, dat wij onbevangen de middelen kunnen beoor- deelen, die worden aangewend om den oor log in den ban te slaan. De resultaten van die pogingen zijn tot nu toe teleurstellend geweest. En dat kon ook niet anders, omdat de basis, de uitgangs gedachte, valsch was! „Iedere Staat neemt de verplichting op zich geen aanvalsoorlog meer te voeren. Als een der Staten zich aan die verplichting onttrekt, zullen alle andere Staten hem dwingen de aangegane overeenkomst na te komen." Dit was de schoone illusie van wij len President Wilson, welke hij wilde vast leggen in het Volkenbondsstatuut. Als dit systeem/als deze gedachte door alle volkeren als Internationaal volkenrecht ware aanvaard, zou dit allen landen de hoogste mate van veiligheid hebben verze kerd en het vraagstuk van den permanen ten vrede ware opgelost Geen volk zou het gewaagd hebben in oorlog te treden met de geheele wereld. Geen natie is zoo rijk, zoo sterk, dat zij daartoe in staat zou zijn geweest, dat zij zooiets zou hebben aan gedurfd. Jammer genoeg, In deze uiterst sterke bewapening werden al spoedig zware bressen geslagen, zoodat het artikel nimmer is ge ratificeerd. Eerst verzette zich Zwitserland, wiens souvereiniteit sinds 1815 door de sterke na burige naties gewaarborgd was. Het gaf de voorkeur aan de bescherming van enkele sterke naties boven die van veertig, vijftig. Deze houding van Zwitserland was trou wens zoo ernstig niet. Erger was, dat de Ver. Staten, voor de beslissing gesteld, zich te rugtrokken. Sterk verschanst achter de Oceanen, lieten zij zich leiden door eng-na- tlonale belangen en schrokken er voor terug verplichtingen op zich te nemen, die ze aan veel risico's in geval van oorlog konden blootstellen. Dit had tot gevolg dat ook Engeland geen verplichtingen op zich wilde nemen. Wat moest dit land doen als in een oorlog En- geland's vloot een blokkade zou uitvoeren, maar het sterke Amerika voor zijn vloot en schepen vrije doorvaart eischte? Het zou de op zich genomen verplichtingen niet kunnen nakomen. Of dit de echte motieven voor de weigering om tot het Volkenbondssta tuut toe te treden waren, laten wij in het midden, maar in alle geval werden zij als zoodanig aangevoerd. Engelands houding was daarna voor Frankrijk en Italië een reden om het ver drag niet te aanvaarden. En bovendien was daar het groote Rusland, dat als een ge vaar in het Oosten van Europa dreigde, want dit weigerde ook om tot het verdrag toe te treden. In het gezicht van dit gevaar kon men van de aan Rusland grenzende landen als Polen, Finland, Roemenië niet verlangen, dat zij zich ontwapenden. De schoone verwachtingen lagen in puin. Nadien is men teruggekomen tot de, reeds vóór den oorlog in aanzien zijnde, onder linge verdragen tusschen de volkeren. De Kleine Entente ontstond, men zag Rusland zich vereenigen met Duitschland en Litauen, Frankrijk met Polen, Roemenië, Joego-Sla- vië, Italië met Albanië. Nog afgezien van den wankelen grondslag, waarop deze verdra gen zijn gebouwd men denke aan Au gustus 1914, toen de plechtigste beloften en bondgenootschappen als vodjes papier werden verscheurd en van tafel geblazen vormen zij eerder een gevaar voor den vrede dan een rem tegen den oorlog. Alle pogingen om den oorlog uit te ban nen zijn mislukt en móesten mislukken omdat de grondslag, waarop gebouwd werd, een ondeugdelijke was. Zoolang de mon sterachtige nationale zelfzucht van staten en volkeren tot maatstaf en grondslag van 1 verdragen en besprekingen wordt ge maakt, zal geen vredespoging succes heb ben. Alleen zedelijke gebondenheid van de volkeren tegenover zichzelf en anderen kan uitkomst brengen. Is dit bewustzijn le vendig onder de volkeren, dan zal het ook niet moeilijk zijn een dwingende rechtsorde te scheppen voor de volkeren- verdragen, zooals President Wilson die heeft uitgedacht en die de eenig juiste oplossing schijnt te zijn van het oorlog en vrede-probleem. Voor het verkrijgen en levendig houden van die zedelijke gebondenheid kunnen de Vredesvereenigingen nuttig werk doen, maar is het niet ten hemel schreiend, dat in een zoo belangrijke aangelegenheid de hulp van den godsdienst als van weinig waarde wordt beschouwd? Hoe anders te verklaren, dat stelselmatig de Paus, het hoofd van een zoo invloedrijk lichaam als de Katholieke Kerk, voorbijgegaan wordt in het Volken bondsinstituut? Wij juichen om Kellogg's voorstellen. Wij verheugen ons om andere vredesverdragen, omdat de vredesgedachte er door wordt ge voed, maar hoe peuterig moet ons al dat werk toeschijnen, zoolang niet de groote middelen worden aangewend om de naties tot Eendracht en Broederliefde te brengen, Wie het wel meent met den wereldvrede, kan de hulp van Godsdienst en Paus niet versmaden! Een Stefani-telegram uit Rome, verklaart het bericht als zou Cecloni, de chef-mecha- nicien van de „Italia", overleden zijn, voor onjuist. Een N. T. B.-telegram uit Kingsbay meldt: De „Braganza" is gisternacht Noordwaarts vertrokken, de kapitein van het schip hoopt in den loop dezer maand tot de Viglieri- groep door te dringen. De „Hobby" vertrok gisterochtend, onder leiding van Larsen voor een expeditie tus schen het eiland-Amsterdam en Groenland en zal over een dag of acht terugkeeren. De vlieger Baboesjikin bereidt een vlucht voor naar Kaap Leigh Smith. Het Noorsche Tel. Ag. meldt d.d. 9 Juli uit Koningsbaai, dat de „Braganza" in den nacht naar het N. is vertrokken. De kapitein hoopt in den loop van de maand Juli de groep-Viglieri te bereiken. De „Hobby" is Maandagmorgen vertrokken en zal inder bevel van Riiser Larsen den ijsrand tusschen het eiland Amsterdam en Groenland onderzoeken en binnen acht da gen terugkeeren. De Malmgreen-groep waarschijn lijk omgekomen. Uit Stockholm wordt gemeld: Bij het Zweedsche ministerie van oorlog is een rapport van den leider der Zweedsche expeditie binnengekomen, waarin gemeld wordt, dat de kansen op redding van de bemanning van de „Italia" er zeer ongunstig voor staan. Er heerscht nu geringe warmte en dichte mist; redding van de Viglierl- groep is slechts bij koude mogelijk. Kapitein Tornberg stelt voor het vliegtuig „Uppland" naar Zweden terug te roepen. De Zweedsche watervliegtuigen hebben reeds veel gedaan, daarentegen blijven de Italiaan- sche watervliegtuigen reeds sedert den len Juli werkloos. Kapitein Tornberg zeide van meening te zijn, dat verdere reddingspogingen zeer ge vaarlijk zijn. Het onderzoek naar de slecht uitgeruste Malmgreen-groep is nog steeds zonder resul taat gebleven. Men meent daarom, dat Malmgreen om het leven is gekomen. De „Krassin" kan niet verder. Naar uit Moskou gemeld wordt, ls de Ijs- breker „Krassin" door de groote ijsmassa'3 tot stilliggen gedwongen. Naast den ijsbreker is een startplaats voor vliegtuigen gemaakt. De vlieger Tsjoechnowski heeft de eerste proefvlucht gemaakt. De meeste hotel- en pensionhouders te Noordwijk zijn tot heden over het seizoen niet al te best te spreken. Behalve dat het weer niet meewerkt, schijnen ook de Olympische spelen in tegenstelling met de hooge ver wachtingen, die men daarvan had, voor veel personen aanleiding te zijn om weg te blijven, daar in het buitenland veelal gedacht wordt, dat er in een grooten omtrek van Amsterdam in verband met de Olympische spelen wel geen kamers meer te krijgen zul len zijn. De Harold Hartwell Hollis Corporation, die opgericht werd om de Oceaanvlucht van de Duitsche vliegster Thea Rasche te finan cieren, heeft tegen de Duitsche een klacht ingediend wegens contractbreuk. De onder neming, die volgens de gemaakte overeen komst 50 pet. van alle uit de Oceaanvlucht voortspruitende geldelijke baten zou ontvan gen en reeds een kleine 40.000 gulden aan reclame etc. betaalde, heeft geconstateerd dat juffrouw Rasche ook gefinancierd wordt door een zekere mrs. James Stillman. die een Bellanca vliegtuig voor haar kocht. Hartwell Hollis achten zich door die andere verbin tenis benadeeld. De meisjes die poogden de eanzoni te zingen ROME, San Giovanni De bewering lijkt mij niet onhoudbaar, dat Rome de meest moderne stad ter we reld is. In de huidige jacht naar het bezit van auto's, vliegtuigen, race-booten en ra- ket-Opeltjes, kan het niet anders of het moet nog eens een teeken van verfijnde luxe en grooten rijkdom worden: te loo- pen! In Rome hebben we dat stadium al bereikt Er zijn trams, autobussen, taxi's, er bestaan al zestig jaren lang plannen voor een ondergrondsche maar we loopen! Ik heb u geraden, lijn 16 te nemen. Het is een avontuur, zoo zalig als een oceaan vlucht, om lijn 16 te nemen. Ongetwijfeld bestaat de kans, dat u behouden aankomt, maar die kans is verrukkelijk onzeker. En we zullen dan ook maar niet bet uiterste wagen en uitstappen bü de Santa Maria Maggiore: ten eerste, omdat daar 't feest begint; ten tweede, omdat het dom is het uiterste te vergen, vooral van de wit-roode lijn 16, die een vaste rubriek heeft in de romeinsche bladen onder de verkeersonge vallen. De lange weg die langs de Santa Maria Maggiore naar de Sint Jan in Lateranen de basiliek.die deDooper met den Evan gelist deelen moet leidt, is nropvol auto's, trams en andere dingen, die gewoon lijk onder „verkeer" worden gerekend en nu de traagheid der materie demonstree- ren. Dit is echter niets buitengewoons in Rome, en dat het feest is, blijkt alleen maar hieruit, dat de menschen de gaatjes vullen; en ze vullen ze zoo secuur, dat het geheel het aanzien krijgt van een schotel groente, die met te veel a'meel spreek uit: aardappelmeel werd „aan gemaakt". Alle café's zijn hel verlicht, alle café's hebben terrassen van gekleurd papier en licht wij beleven hier de cultuur van het gekleurde glas en alles, wat gisteren nog schoenwinkel of pakhuis was, is van daag ook café. In de verte zwelt een nog onbestembaar geloei Op de terrassen zit het vol lachende, pratende en vooral etende menschen. Voor een Romein is het alleen feest, •vanneer er bij gegeten wordt. Kellners in witte jas. jes, sjouwen zich in het zweet aan liters en liters wijn en aan het gerecht, dat van dezen avond de specialiteit is: de slakken. Echte, heuselijke slakken, die bang ver. scholen zitten in hun horentjes. De feeste lingen hebben bergen slakkenhuisjes voor zich liggen en peuteren met gepunte houtjes vroeger geoeurde dit met haarspelden, maar die worden ook in Rome antiek de lekkernij naar buiten. De slakken kunnen niet genoten worden, zonder dat de ge nieter den volgenden dag tamelijk „uit z'n doen" ls. Men verzekert mij echter dat het de moeite waard is. Ik moet het op die ver zekering houden, omdat mijn folkloristische neigingen die ik onweerstaanbaar geloofde, blijken af te stuiten op slakken. De slakken hebben natuurlijk hun betee- kenis. Men wil dat ze eene herinnering zijn aan de sprinkhanen waarmee de Dooper zich voedde in de woestijn. Dat de Romeinen dan geen sprinkhanen die er in overvloed zijn! eten, lijkt me te verklaren door het feit dat ze het zinnebeeld smakelijker vin den. Tusschen de stoelen en de bijna machero- ni-looze tafeltjes door stuwt de rumoerige va-et-vient dergenen die in de straatdrukte geen kans zien om vooruit te komen. Aandringender zwelt het verre, onbestem de geloei In den onkeerbaren aanstroom van lang zame, maar onstuitbare menschen, blinken eilandjes op van hel-Mchte leegte. In die openingen zetelen op vlakken grond typische oude vrouwtjes, die bloemen verkoopen; van daag niet anders dan de mild geurende, kleurlooze lavendel die beslist anti-heks is en de rest van het jaar in de linnenkast ligt. Hier en daar begint reeds de knoflook' verkoop; meterlange, gladde sténgels met zware zaadkoppen. Zwaarder zwelt het onbestembare geloei, al naar we naderen tot de Sint Jan te La teranen. De huizen .rondom, zijn in feestdos. Sprei en, kleurige wollen dekens en soms ook echte hangapijten roepen herinneringen aan bloemperken op de eentonige stucco. Lam pions droomen in supreme rust. Dit geloei overheerscht. Kreten klinken op. De volksstroom stuwt aan. Een chaos, een onstuitbare drang maalt allen dan plots de straat uit, het plein ach ter het pauselijk ethnologische museum op. Er is wat te zien. Een optocht worstelt door de massa. Veel klassieks valt er te bekijken: renwa- gens, uniformen, soldaten, vergulde aren den. Drie meisjes probeeren de eanzoni te zingen. Het is goed gezien om de eanzoni door meisjes te laten zingen. Maar van** avond is het toch ontoereikend. De Ro meinen verstommen niet, kunnen niet ver stommen, zelfs niet terwijl de meisjes he vlger geschilderd zijn dan gewoonlijk. De meisjes lachen. Waarschijnlijk zijn het dus geen romeinsche meisjes, want die lachen niet in het openbaar. Maar ook haar lachen vergaat in het geloei. Het ontzettende, het ondraaglijke geloei van tien-duizenden blik ken, meterlange trompetten. Alle feestelin gen dragen trompetten; trompetten die te goedkoop zijn om ze buiten wiens bereik ook te houden. Ik wordt meégesjouwd langs den zijkant van de St. Jan In Lateranen, langs 't pau selijk ethnologisch museum, langs de H. Trap. 'k Raak gevangen in den onkeerbaren drang voor de basiliek. Ik koop natuurlijk ook een trompet, 'k Zoek er één uit die zeer zwaar is van loeien, want aanhoudend zijn er daverende tweegevechten. Men wordt aangevallen met een zee van onzegbaar la waai en alleen de hardnekkige tegenaanval met nóg meer lawaai vermag aan dieooren- 'temptatie een einde te maken. Men dringt mij een belletje op: een klein terracotta belletje dat zeer harmonisch klinkt en dat meer speciaal bij San Gio vanni hoort dan de toeter die ook bij andere gelegenheden wordt gebruikt. Ik krijg er mijn handen vol aan: eerst de lavendel, la ter de toeter, nu het belletje, en daarna na tuurlijk het knoflook. Onze Lieve Heer re kende waarschijnlijk alleen maar op een si garet en een stok, en vergat in elk geval San Giovanni, toen Hij mij met twee handen schiep. Het plein dat grooter is dan alle andere die ik ken, biedt, ondanks de vijf breede wegen die er op uitmonden, geen plaats meer. We stuwen dus naar de Porta San Giovanni om buiten de muren op adem te komen. Onder de poort komt het knoflook in ac tie. Ik zeide U al hoe de heksen als vrou wen vermomd waarom zouden we iets zoeken achter haar voorliefde voor juist diè vermomming? van Beneventum uit onder deze poort door de stad probeeren binnen te dringen, en dat een heks nog nooit weer stond aan de magische kracht van het knof look. Een vermomde heks word ontmaskerd door haar met den kop van het zaadschie- tende knoflook in den hals te kittelen. Zij begint dan te gillen. Ik wil geen woord kwaad van de romeinsche meisjes zeggen, maar gillen deden zij bijna allemaal. Slechts één lachte er tegen mij. Maar die verkon digde dan ook dadelijk aan haar vriendin dat je onder de „Italians, very pretty fel lows" vindt. Ik heb al eêr meenen op te merken dat voornamelijk de vreemdelingen het Italiaansche karakteristiek op de been houden.*) Buiten de poort is het om te schilderen. In de schemering van weifelende pitjes staan de fel geschilderde wijnwagentjes waarbij kleurige campagnoli wijn verkoopen. Het volk eet er zijn geliefd, gerookt en ge kruid varkensvleesch. Moeë kinderen slapen dicht naast elkaar. Verder op loopen, hand in hand, bedeesde werkjongens en schrikkerige volksmeisjes. Ze wandelen langzaam op en misschien Maar ik wil ze niet bespieden. Hoog tn de lucht ontbarst knallend vuur werk. Millioenvonkig licht poedert neer. Twee jongens tokkelen op hun mandolines en zingen naar twee meisjes achter een raam. De loeiing lijkt nu heel ver, zoo achter den muur.... Het doet ons heel vreemd aan te hooren dat het Oostenrijksche bestuur over Italië om de rust te handhaven in Venetië, b.v. een haf-jaar feest, een half-jaar carnaval gafMij blijkt alweêr de noodzaak om de geschiedenis ter plaatse te bestudeeren. JAN HOEK. Wanneer U ooit in Italië komt en iemand loopt tegen U aan en zegt gramma ticaal juist en volkomen correct „scusi", dan kunt er van overtuigd zijn dat U met een vreemdeling te doen heeft. Een Italiaan zegt „pardon", wat hij dan nog zeer slecht uitspreekt ook. J. H. Voor de vierde maal is het Eucharistisch triduum voor zieken begonnen. Drie dagen lang vieren de zieken, meer dan 180 in getal hun feest in het intieme kerkje te Bloemen daal, daar ontvangen vol liefde door de parochianen Van alle kanten met groote hartelijkheid omringd, zijn ze gekomen om er weer drie onvergetelijke dagen dicht bij Jezus' tabernakel door te brengen, om zich door Zijn liefde te laten koesteren, om er Zijn troostvol opbeurend woord te hooren, om Zijn zegen door den hand van den pries ter te verkrijgen, om Jezus zelf te ontvan gen. Degenen, die reeds eerder zulk een triduum mochten meemaken zullen 't beamen, dat deze drie dagen de kostbaarste zijn van ieder jaar en niet alleen voor de zieken zelf. Ook de gezonden hebben het ondervonden. Want een machtigen indruk gaat er reeds uit van der aanblik dier zieken, die daar, de oogen vol tranen van innig geluk, om dat ze het voorrecht genieten te zijn in de kerk, waar sommigen bijna nooit meer kon den komen, op hun ruststoelen liggen uit gestrekt. Ze zijn de leerlingen, die hier in Jezus' school komen leeren lijden. Zij komen hun lijden opdragen in den geest van Christus en zijr daarom tegelijk ook de leeraars en leeraressen van het lijden, want zij geven de gezonden het heerlijk voorbeeld, hoe zij het mogen waardeeren, dat zij (de gezonden) lederen dag ter kerke kunnen gaan, zonder dat zij zich veel moeite behoeven te ge troosten. Het was een biy weerzien dezen morgen. Vele oude bekenden van de vorige trfdua kwamen weder hun plaats tusschen de an deren innemen. Met lange rijen auto's, wel willend door de parochianen beschikbaar gesteld, werden ze naar de kerk gereden, waar ze hartelijk door de verpleegsters wer den ontvangen. Spoedig was het kerkje tot In de uiterste hoeken gevuld. Nadat pastoor Willenborg de draagstoelen gezegend had, droeg Zijneerw. het H. Mis offer op, waaronder hij een bijzonder sym pathiek welkomstwoord sprak. Alle zieken mochten de H. Communie ontvangen. Te 12 uur volgde de plechtige handopleg ging, waar de zieken den zegen ontvingen, over hen uitgesproken door de priesters. Het plechtig Lof besloot hedenmiddag den eersten dag. Moge ook dit triduum even schitterend slagen als de vorige. Het reddingswerk voor de bemanning der „Italia"; het overladen van Ceccioni wordt tegengesproken. Ingediend is een suppletoire Oorlogsbegroe ting. Aan boord van het s.s. „Insulinde" van den Rott. Lloyd hebben zich ernstige ziektever schijnselen voorgedaan; 8 personen zan over leden. Thans is de toestand veel verbeterd. Vice-admiraal W. G. van Nes. t Het wetsontwerp is Ingediend tot stichting van „Het Nederlandsch Postmusenm". H. M. Koningin Moeder heeft een bezoek gebracht aan het Sanatorium „Berg en Bosch" Apeldoorn. Bazonderheden omtrent de Poolse he Ka merontbinding. Het oordeel van Stephan RaditsJ «ver de crisis in Joegoslavië. Botsing te Saarbriicken tusschen Roode Frontstrijders en politie. De hittegolf in de Ver. Staten heeft nieu we slachtoffers gcëischt. Tsjang Hsoe Liang heeft een leger van 50.000 man geformeerd tegen de troepen der Nanking-regeering. Mej. W. die te Noordwijk van een nog in beweging zijnden tramwagen wilde stappen en dit in de tegenovergestelde richting deed, kwam te vallen, waardoor zy bekneld raak te tusschen de treeplank en den grond. Door eenige medepassagiers werd zij met zeer veel moeite uit haar benarde positie verlost. Na bij den heer P. te zijn binnengedragen, kon Dr. Coenraad Nederveen, die de eerste hulp verleende, constateeren, dat twee ribben waren gebroken en een been was gekneusd. Paard aangereden. Gisterenavond om half negen wilde de heer N. met een wagen, beladen met hooi.t vanaf den Rijksstraatweg te Schoten het erf zijner boerderij oprijden, toen uit de richting Haarlem een luxe-auto, bestuurd door den heer W. W. uit Beverwijk, met groote vaart naderde en het paard in de flank aanreed. Het dier werd zwaar ver minkt, en werd dadelijk na het ongeluk naar het abattoir vervoerd en afgemaakt. De heer N. en zijn knecht die zich beiden op den wagen bevonden, kwamen met den schrik vrij; tuig en boom van den wagen zijn vernield. De oorzaak moet gezocht wor den in te snel rijden. De heer N. reed vol gens ooggetuigen op de voorgeschreven wijze vanaf den Rijksweg naar zijn boerderij. OPTICIENS FABRIKANTEN Hoogste barometerstand 771 m.M„ te Renesse. Laagste barometerstand 747,4 m.M„ te Reikjavik. Verwachting: zwakke tot matigen, later wellicht toenemenden Z.W. tot W. wind, licht tot half bewolkt, droog weer, behou dens kans op onweer, warmer overdag. Ingediend is een onteigeningsontwerp, noodig voor verbetering van den Rijksweg van de Haagsche Schouw naar de Noord- hollandsche grens ter weerszijden van de brug over de Hillegommerbeek te Hillegom en voor verbetering van die brug. Krachtens de wet van 30 Dec. 1927 wordt door het Rijk in beheer en onderhoud over genomen en door de gemeente Hillegom in beheer en onderhoud overgedragen de bas- culebrug over de Hillegommerbeek, gelegen in den Rijksweg van 's-Gravenhage naar de Noordhollandsehe grens. Het ligt in het voornemen deze brug, zoo dra zij in beheer en onderhoud en daarna in eigendom bij het Rijk is overgegaan, door een ongeveer 17 M. breede en vaste brug te vervangen. Voor de uitvoering van dit verbeterings- werk is toepassing der Onteigeningswet noo dig. Uit Londen meldt men ons: Naar uit Montreal gemeld wordt, hebben dieven het Duitsche Oceaanvliegtuig „Bre men" bestolen. Men heeft compassen en andere instrumenten medegenomen. De mecanicien Thibaut, die de eenige is, die het vliegtuig bewaakt, heeft de dieven met revolverschoten verdreven. Men is nu voor nemens de wacht bij de machine te ver sterken. De vernielde Ford-auto van den heer Zjjp te Lisse, die op den Heerenweg bU de Zand- voortschelaan te Heemstede door een vracht auto werd aangereden. De heer Zijp kwam er met den schrik af. Belangrijke schade 30 arbeiders werkloos Men meldt ons uit Oosterhout: Hedenmorgen, te ongeveer half zes, werd brand ontdekt in de tabak, en sigarenfa briek van de N. V. Lombok, eigenaar de heer Hoekstra, alhier. De vlammen vonden gretig voedsel in den aanwezigen voorraad tabak en spoedig stond het fabrieksgebouw lan ook in lichte laaie De brandweer van. Oosterhout, die spoedig ter plaatse ver scheen, trachtte met drie stralen op de wa terleiding het vuur te blusschen, doch kon niet verhinderen, dat het geheele fabrieks gebouw in de asch werd gelegd. De aanwe zige voorraad tabak, benevens de machines, gingen in de vlammen op. De brand is ver moedelijk ontstaan in het schaftlokaal. De oorzaak ls echter onbekend, terwijl de schade aanzienlijk is. Verzekering dekt de schade. Dertig arbeiders zijn door dezen brand werkloos geworden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1928 | | pagina 1