DE WAERELD ROND
TWEEDE BLAD
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
VRIJDAG 10 AUGUSTUS 1928
BLADZIJDE 1
-
W&sm^m
liöixó.'-..:-:-.
\#S,„ r*
HET GELOOF EEN HANDELSZAAK
door Friedrich Mückermann S.J.
Onder dezen titel, (waarvan de strekking
duidelijk is), brengen geïllustreerde bijlagen
van socialistische bladen photografische re
producties van beelden uit Lourdes, de we
reldberoemde bedevaartplaats in de Fransche
Pyreneeën. De daaraan vastgeknoopte op
merkingen en aanmerkingen geven blijk van
zoo'n totale onwetendheid der werkelijke toe
standen en zoo'n oppervlakkige beoordeeling
der gebeurtenissen van Lourdes, dat zij nau
welijks een ernstige weerlegging en rectifica
tie waard zijn.
Toch willen we eenige woorden spreken
over bedoeld artikel, want dit tracht den in
druk te wekken als had de schrijver alles
grondig onderzocht en als was hij op overtui
gende gronden tot zijn beslist hatelijk oor
deel gekomen.
Zeer juist is de waarneming van een
„voortdurende stroom van pelgrims uit alle
landen der wereld", die zich niet slechts be
perkt tot het „seizoen in Augustus". Hon
derdduizenden pelgrims trekken ieder jaar
naar Lourdes, dat naast Rome en Jeruzalem
het meest bezochte heiligdom der wereld
geworden is. Voor het grootste gedeelte zijn
het natuurlijk lijdenden en zieken, die in
Lourdes genezing of minstens verzachting en
geduldige overgeving in hun lijden zoeken en
vinden. Dat „reeds het uitstijgen van al die
pelgrims dikwijls een vreeselijken aanblik
biedt", behoeft geen verder betoog. De aan
blik van die zieken met allerlei gebreken,
zooals zij den grooten Weldoener in Palestina
eens omringden, zal zeker ook wel niet lieflijk
en opbeurend geweest zijn, behalve wanneer
de opmerkzame toeschouwer, ontroerd en vol
deelneming, in de vurig verlangende oogen
der arme lijdenden oneindig veel liefde, ge
duld en vertrouwen vermocht te zien.
Om die groote massa onder dak te bren
gen, is in Lourdes uitstekend gezorgd. Uitge
breide pelgrimshuizen en hospitalen zijn voor
dat doel ingericht. Belachelijk is de bewering
dat het entrée in deze huizen verboden is,
omdat de „beelden van ellende te slechte
uitwerking zouden hebben". Slechte uitwer
kingen? Och ja, ik heriftner het me: er ko
men natuurlijk naar Lourdes niet alleen zie
ken, maar ook talrijke nietsdoeners, toeristen
en nieuwsgierigen, die zooals ik dikwijls
gezien heb de rust, welke de zieken vooral
na een ontzettend vermoeiende reis dubbel
en- driedubbel noodig hadden, door duizend
nieuwsgierige vragen, telkens verstoorden. En
om dat te voorkomen, laat men wijselijk, uit
medelijdende zorg met de zieken niet iede-
ren willekeurigen bezoeker vrij binnen ko
men.
Onwaar is verder de opmerking van den
schrijver van het artikel, dat bedienaars van
de Grot een oud moedertje, dat van het
bronwater naast de bron wilde drinken, on
vriendelijk opzij drongen. Juist het tegen
overgestelde is waar, want nergens dan juist
in Lourdes is rondom het Heiligdom zooveel
voorkomende, stille bereidwilligheid en deel
neming waar te nemen!
Even zoo weinig steekhoudend is verder de
valsche bewering over priesters, die kaarsen
verkoopen en over bedienaars der Grot die
den pelgrims meest hunne kaarsen afnemen,
om ze in een groote houten kast te leggen,
in plaats van ze aan te steken. Hoe zou het
in Godsnaam mogelijk zijn de honderden
kaarsen die dagelijks geofferd worden in de
betrekkelijk zeer kleine en nauwe grot tege
lijk en dadelijk aan te steken? Het is toch
eenvoudig noodig, dat de bedienaars voor
orde zorgen en de kaarsen eerst ter zijde
leg|en om ze dan langzamerhand op de kaar
senluchters te zetten.
Het stil verwijt als zou het bij den ver
koop en het offeren der kaarsen niet eerlijk
toegaan, is toch wel wat al te kleingeestig.
De beschrijving van het baden, van de ver
heven religieuze extase, van het „wonder" is
echte stijl van een ongeloovig feuilleton
schrijver, met wien iedere redeneering nutte
loos is.
„Wie ook slechts critisch eenigszins al deze
dingen beschouwt, moet diep verontwaardigd
deze plaats verlaten," zegt de schrijver.
Waarom verontwaardigd? Verontwaardigd,
omdat de „zieken", die onder onbeschrijfelijke
ontberingen en kwellingen den verren weg
naar Lourdes maken moesten, en die hun
laatste bezit offerden, om deze reis te kun
nen maken, ongenezen terugkeerden? On
danks de honderden krukken die boven de
Grot hangen, zijn de zoogenaamde dagelijk-
sche genezingen, meestal, behalve bij ner
veuze ziekten, van zeer twijfelachtigen aard."
Hoe verbazend slecht is toch deze Lourdes-
bezoeker (of hij is er misschien zelf niet ge
weest) ingelicht over de feiten, over de zie
ken en hunne stemming, over christelijke
naastenliefde en vooral over „wonderen" en
„genezingen".
Niemand moet immers naar Lourdes ko
men. Als hij dan ondanks pijn en ziekte toch
nog de verre reis maakt, dan doet hij het
in echte vrije offervaardigheid. Niemand is
ook verplicht zijn laatste bezit ten offer te
brengen; dat zou dwaas genoeg zijn. Neen
er is nog edele naastenliefde en milddadig
heid genoeg, die de reis mogelijk maken voor
armen en onbemiddelden, van wie er talloo-
zen kosteloos de reis mogen maken. Zeker,
een groot aantal zieken gaat „ongenezen"
weer vandaar. Maar de schrijver van het ar
tikel had, toen hij in Lourdes was, als eerlijk
beschouwer ook eens langer bezoek moeten
brengen aan het Consultatie-bureau. Daar
had hij zich misschien wel niet laten overtui
gen voor wat de talrijke „genezingen" be
treft, maar dan zouden de getuigenissen en
verklaringen van een heele reeks ongeloovi-
ge dokters hem toch minstens wel wat te
denken hebben gegeven. Dan had hij ook
kunnen zien, dat genezingen van „Ziekten
van nerveuzen" aard pas in de derde of vier
de plaats in aanmerking komen, dan kon
hij ook zien, dat volgens ongeloovige opvat-
I ting voor werkelijke en blijvende onverklaar
bare genezingen, als kanker, tuberculose,
beenbreuken, veretteringen enz. de meeste
en geloofwaardigste getuigenissen aanwezig
zijn in dat Contröle-bureau van de dokters
waartoe ieder geleerde, onderzoeker en arts
van welk geloof dan ook, toegang heeft. Hij
had daar ook te weten gekomen dat het
bronwater der baden volgens chemisch on
derzoek gewoon drinkwater zonder bijzondere
geneeskrachtige mineralen is. In een gesprek
met al de „ongenezen" zieken had hij ook
kunnen ondervinden, dat het gewoon een
leugen is om te beweren dat „door deze ba
den in het bronwater zelfs meer kwaad dan
goed bereikt wordt", en de „zieken die iedere
opwinding vermijden moesten, niet weer te
herstellen nadeelen ondervinden". Merkwaar
dig dat de „genezenen" van deze schade en
nadeelen niets bemerkt hebben evenmin als
al de „ongenezenen" daar ooit over geklaagd
hebben. Wel verzekeren talloozen onder hen,
dat zij er merkbare verzachting en verbete
ring gevoelden. Allen zijn het er over eens,
ook al zijn ze niet genezen, buitengewoon ge
troost en gesterkt en bereidwillig gestemd om
hun lijden in geduld en onderwerping voor
taan te dragen, Lourdes verlaten te hebben.
Geheel bezijden de waarheid zijn de alge-
meene beweringen, dat in Lourdes hoogere
prijzen gevraagd worden, dan in mondaine
badplaatsen, dat geestelijken tegen vergoe
ding op straat rozenkranzen zegenen, dat
men alle mogelijke souvenirs koopen moet,
eer men toegang tot 't heiligdom krijgt.
Evenmin heb ik iets kunnen ontdekken van
de offerblokken, die „overal" staan. Men
merkt immers maar al te duidelijk wat met
die beweringen bedoeld wordt: de hebzucht
van de geestelijkheid en de kerk aan het licht
te brengen, die de domme geloovigen ia
Lourdes afzetten.
Of in de bedevaartplaats Lourdes, niet voor
vrome pelgrims, maar misschien wel voor ver-»
mogende toeristen en pleizierreizigers eeniga
zeer dure hotels bestaan, die bestuurd wor
den door menschen, die hun reizigers graag
plukken, dat weet ik niet. En wanneer da
schrijver van het artikel een bakker zou aan
getroffen hebben, die zijn brood, bonbons ea
gebak bereid met het heilig Lourdeswater
aanprijst, of wanneer hij meisjes op straat
heeft zien loopen, die Lourdeswater verkoch
ten, dan vraagt men zich toch af, wat dia
zakenpractijken toch te maken hebben met
het geloof en de kerk. Zeker, evenveel of
even weinig als de bedrieglijke annonces
voor allerlei waarzegging, sterrenwichelarij,
toekomstonthullingen of tallooze belachelijke
aanprijzingen van alle mogelijke „onfeilbare"
geneesmiddelen in sommige bladen iets te
maken hebben met het geloof of de principes
der abonné's van die krant of van de redac
teuren van dat partij-orgaan.
Waarom dus groote verontwaardiging en
boosheid van het socialistische blad? Wie
meent dat hij zijn tijdgenooten iets verstan
digs over Lourdes moet zeggen, moet zoo niet
als „geloovige", dan toch immers als „onbe
vooroordeeld" beschouwer eerst naar Lourdes
gaan. Wanneer hij echter zijn artikel niet
uit eigen aanschouwing maar uit het archief
van de redactiekamer put, dan moest hij
alleen reeds uit gevoel van eerlijkheid en
fatsoen zich tevoren eens laten inlichten door
de verschillende betrouwbare groote werken
over Lourdes en zijn genezingen, zooals dat
van Dr. Boisserie of Dr. Bertrin.
In Spaarndam brak Woensdagnacht brand
uit in de vischrookerij van den heer W. A.
Balm. O-a. ging een niet verzekerde partij
visch, ter waarde van ongeveer 600.verloren.
De Eerw. Zuster Solina (mej. C. Witte te
Grootebroek) van de Congregatie van het
H. Bloed te Boxtel herdenkt 15 Augustus a.s.
haar zilveren professiefeest. Zij is werkzaam
in de missie van Zuid-Afrika.
Ook in Londen bestaat het vraagstuk, hoe de kinderen gedurende de vacantie voor verveling en onge
lukken te behoeden. Men laat de jeugd nu spelen in tuinen en speelplaatsen van de scholen.
iOf er revolutie dreigde, zoo sterk was de politiemacht in Parijs, uitgetrokken om het gebouw te
bewaken, waarin een internationaal congres van de socialisten werd gehouden.
Elf duizend leden van de „British Legion" brachten een bezoek aan de slagvelden
van Frankrijk en België. Hierboven een kiek van een groep bezoekers, waaronder
oorlogs-weduwen, terwijl zij hun lunch gebruiken op de oorlogszandzak-versterkin
gen, die door de Canadeesche regeering in stand worden gehouden als herinnering
aan de Canadeesche gesneuvelden.
Een prachtige kiek van ranke sierlijkheid en vlugge kracht van de „Westward", die de Cowes Regatta-
zeilwedstrijden in Engeland opende.
In Amerika is weer een nieuw type vliegtuig gebouwd, waarvan de
bestuurder den ondersten vleugel kan bewegen en tegen den wind in
stellen. Daardoor is het mogelijk binnen een afstand van 30 voet het
vliegtuig na de landing tot stilstand te brengen.
Een elegante verschijning is de politie-agent te Rome, die 's zomers een
geheel witte uniform, helm en handschoenen draagt.
