DE WAERELD ROND
siisiif
TWEEDE BLADNIEUWE HAARLEMSCHE COURANT VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1928 BLADZIJDE 1
v ,r->*
„Naar den trein" wordt dit behendigheidsspel genoemd, waarin te Sassenheim wedstrijden werden gehouden. Voor reizigers
is deze wedloop met hindemissen een amusement, maar ook van practisch nut.
In tegenwoordigheid van het diplomatieke corps en regeerings autoriteiten is te Berlijn een plechtige lijkdienst gehouden voor
graaf Brockdorff-Kantzau, den overleden Duitschen gezant te Moskou.
BENZINE-ZIGEUNERS
Landloopen in Amerika is geen sinecure,
wanneer landloopers tenminste doen wat
hun naam aangeeft: over het land loopen.
Op de eindelooze wegen in Amerika van het
Oosten naar het Westen, waar de horizon
«teeds verder achteruit schuift, zou de meest
geroutineerde landlooper wanhopig worden.
Het behoeft daar niet te verwonderen dat
rij, wanneer zij er de kans toe krijgen, meer
riiden dan loopen en iederen automobilist
een gratis ritje vragen. Is de auto te weel
derig voor een landlooper, of beoefent de
eig-'.naar de deugd der naastenliefde niet,
dan slagen zf) er meestal wel in ongemerkt
op den reserveband mee te rijden. Zij blij
ven aldus echter afhankelijk van anderer
goedgunstigheid. Dat strijdt tegen de vrij
heidsidee van landloopers, bovendien be
schouwen, z}j, als ieder ander, snelle verplaat
sing als een eersten eisch van bedrijfszeker
heid. Deze redeneering volgend is het niets
verwonderlijk, dat zij het radicale middel
toepasten, en zelf een auto in bezit trachten
te krijgen. Zoo ontstond het Amerikaanschc
gilde der auto-bedelaars, dat zijn dus geer.
bedelaars die auto's vragen, doch bedelaars
die per auto uit bedelen gaan. Deze ben
zinezigeuners, zooals de Yankee hen met
meer dan Amerikaansche geestigheid noemt
hebben meegewerkt tot een bijzondere ont
wikkeling van het automobilisme in Dollar-
jJUnde hebben nog sterker dan vroeger het
geval den handel in afgedankte wagentjes
en rammelende Fordjes tot bloei gebracht
en demonstreeren wel duidelijk dat het be
zit van een auto in Amerika geen teeken
van eenigen welstand is. Wie hier met veel
berekenen, bezuinigen en tobben een fiets
kan koopen, schaft zich daar een auto aan.
zonder zich zelfs zoo lang te bedenken. Zoo
wordt het begrijpelijk dat van de ongeveer
30 millioen auto's die de wereld met benzine
dampen vullen, er veel meer dan 20 millioen
over Amerikaansche wegen rijden. Van de
nooit eindigende rij auto's, die men in een
Amerikaansche stad kan zien, zijn er maar
weinig auto's welke door een beroeps-chauf
feur bestuurd worden. Niet alleen veel ar
beiders en kleine zakenlieden te?t men onder
deze autobezitters, maar ook velen die totaa'
geéh inkomen hebben en van bedelarij leven
De statistiek heeft nog niet uitgemaakt, op
welke manier zij in bezit komen van hur
oude Fordjes en Chevrolets. Meestal gebrui
ken zij hun wagens om het geheele land af
te reizen: de gladde asphaltwegen maken
hun werk tot een zorgeloos en glad leventje
Het liefst nemen deze bedelaars meestal
insociale wezens die uit luiheid werkloos
rijn, een vrouw en een klein kind mede
om op de liefdadigheid te speculeeren. Iedere
stad en ieder dorp wordt afgestroopt en het
gekregen geld uitgegeven aan voedsel of de
allernoodzakelijkste kleeding.
Ben hartroerende geschiedenis van «lekte
of veel ellende, is door hen, die zich meest
al voordoen als werkzoekende arbeiders,
spoedig gevonden om medelijdende men-
schen te bewegen hen te helpen de reis naar
het beloofde land, waar zij werk zouden
hopen te vinden, voort te zetten. Bij een
handelaar krijgen zij enkele bussen ben
zine of zij koopen het en zoodra zij een
auto vinden die iets minder armzalig is dan
de hunne, gaan zij met dit vehikel verder;
in veel Amerikaansche steden is het geen
zeldzaamheid op de vuilnisbelt een afge
dankte auto te vinden.
Intusschen is het aantal van deze benzine
zigeuners zoo uitgebreid, dat het een vraag
stuk is geworden, waarvoor sociologen en
economen een oplossing zoeken. De autori
teiten nemen maatregelen om het kwaad
te beteugelen Psychologen hebben de kwestie
onderzocht en als hun conclusie bekend ge
maakt dat de zucht tot zwerven en het voor
beeld der vele bedelaars vele arbeiders er
toe brengt hun huis en goed te verkoopen
zen oude auto te koopen en het land door te
trekken Wanneer hun geld op is komen
•ij vanzelf tot bedelarij en deze gemakke-
'iike wijze van leven zonder werk, heeft
zoo'n slechten Invloed op hen, dat zij weldra
allen arbeid schuwen en de voorkeur geven
aan klapiooperij op de liefdadigheid.
Niet allen echter, die de wegen afrazen.
behooren bij de benzlne-vagebonden. Er zijn
verschillende ambtenaren en eenigszins wel
gestelde lieden die hun zomervacantle In n
auto doorbrengen en zooveel mogelijk mijlen
afleggen in de enkele vrije weken. Winke
liers laten hun zaken over aan bedienden en
trekken er weken op uit, terwijl landbouwers
die nauwelijks een inkomen hebben, van
een gewonen fabriekarbeider, na den tijd
van ploegen en zaaien het halve land door
kruisen in een bouwvallig autootje. Rente
niers brengen soms maanden in hun auto
door, groote zakenlui rijden van de eene
badplaats naar de andere, echtgenooten van
zeelieden huren een groote autobus en sei
zoen-arbeiders brengen den tijd, dat er voor
hen geen werk is, door met een rondrit door
Amerika. De kilometerhonger heeft allen
aangetast; wie geen maand vacantie heeft,
brengt een week in zijn auto door en tracht
in dien korten tijd een zoo groot mogelijken
afstand af te leggen.
Het is geen zeldzaamheid meer dat een
eenvoudige winkelier of werkman uit New-
York meer dan eens een reis gemaakt beeft
naar Californië, Canada of Floria. De
meesten dezer auto-toeristen nemen alles
mede om aan het logeeren In dure hotels te
ontkomen. De keuken-inventaris en proviand
wordt meegevoerd benevens beddegoed en
alle huishoudelijke artikelen; den nacht bren
gen zij door in 'n auto-parkeerplaats die
daarvoor speciaal door het geheele land zijn
ingericht. In deze kampen, waar eenvoudige
houten slaapkamertjes zijn gebouwd, gaat
het dikwijls zeer romantisch toe. Des avonds
wordt er een kampvuur gemaakt, de reizi
gers maken kennis met elkaar, zingen volks
liederen en oude soldatenliedjes, zoodat de
tijd van de Indianen terugkomt of van de
oude voortrekkers die met hun huifkarren 't
onbekende Westen van hun nieuwe vader
land binnentrokken.
NAÏEF
En heeft de prins nou werkelijk tegen
jou gesproken?
En of h« deed „toet-toet" met zijn
autohoora als een gewoon mensch.
De vijfde kolom
KATHOLIEKE ZIEKENVERPLEGING
OP JAVA
Moeder Ansfrida schrijft uit het Francis-
cus ziekenhuis van Moentilan:
„Wij wonen nu een goed half jaar in ons
nieuw huis, in het eenvoudig, maar vrien
delijk gebouwd en schilderachtig gelegen
St. Franeiscusziekenhuis. Hebben wij ons
reeds kunnen gewennen aan onze nieuwe
omgeving, en zijn de zieke Javanen aan ons
gewoon?
Wanneer onze weldoeners, op welk uur
van den dag of van den nacht ook eens
kwamen kijken, dan zouden zij daarvan
overtuigd zijn.
Twee groote zalen,' een voor mannen en
een voor vrouwen nemen een belangrijk
deel van de ruimte in beslag.
In de morgenuren heb ik gelegenheid om
mijn bezoekers eens rond te leiden. Eerst
wandelen we langs de rijen bedden in de
mannenzaal. Hier liggen twjntig of meer
van de armste Javanen, wegens plaatsge
brek soms met twee in één bed. De meesten
liggen op een mat; die zwaar ziek zijn op
een met alang-alanggras gevulde matras.
Men kan het hun aanzien, dat zij er zich
thuis gevoelen en dat zij tevreden zijn met
de keurige verzorging, die zij in hun armoe
dige bedompte hutten zoo zeer moeten mis
sen. De meesten hebben vreeselijke wonden.
Hier ligt een man, wiens hoofd heelemaal
in het verband zit. Zijn vrouw, die in de
vrouwenzaal ligt, heeft hem in een aanval
van woede een tas naar het hoofd gegooid.
Tot dank kreeg- zij toen een messteek.
Daar ligt een andere, ook een echte vech
tersbaas. Zijn kameraad heeft hem met een
spitsen bamboestok In het hoofd gestoken.
Hij stootte af op den schedel en kwam in
het oog terecht, zoodat het oog natuurlijk
verloren is.
Een stap verder komen we bij onzen
vriend Joseph. Hij is reeds verschillende
weken bij ons, maar nu zal het niet lang
meer duren.
Hier in het ziekenhuis werd hij door ons
gedoopt en kreeg toen een mooi kruisje en
met Kerstmis een papieren stalletje van
Bethlehem. Wanneer wij hem naar zijn
kruisje vragen, dan drukt hij met zijn ma
gere vingers op het zakje, waarin hij zijn
schat bewaart. Joseph zal spoedig uit zijn
lijden verlost worden en dan eeuwig met
Zijn Goddelijken Vriend vereenigd zijn.
Wij komen aan de vrouwenzaal. Ook hier
is werk en zorg genoeg, geen enkel plaatsje
onbezet. De herstellenden zitten op den rand
van haar bed en beschouwen het als een
groote eer, wanneer zij de zusters mogen
helpen.
Voor we afscheid nemen van onze zieken
gaan we eerst nog even links den hoek om,
om het kleine devote kerkje te bezoeken dat
tusschen de ziekenhallen en 't zusterhuis
ligt; het vormt dus 't middelpunt tusschen
zieken en gezonden, verpleegden en ver
pleegsters.
En des nachts! Wanneer, onder den
schitterenden sterrenhemel, zooals men die
hier kent, de zuster trouw de wacht houdt
bij hare dierbare Javanen, dan weet zij, dat
op eenige meters afstand Hij met haar
waakt voor wien zij alles ten offer bracht,
dat Hij door Zijne Genade haar de kracht
schenkt, öm met geduld en liefde haar ver
heven taak te vervullen, Die haar helpt om
veel van die arme zieke Javanen voor den,
Hemel te winnen.
Hoe groot de belangstelling was bü de draverijen, welke
te Medemblik ter gelegenheid der Land- en Tuinbouw
tentoonstelling werden gehouden.
Een interessante foto, uit de lucht genomen, op het par
keerterrein van een sportveld in Ohio (Ver. Staten), waar
een schietwedstrijd werd gehouden. Het schijnt dat alle
bezoekers een auto bezitten.
Keifs babies neemt de Luft Hansa tegenwoordig als reizigers
aan. De kinderwagen gaat mee de lucht in.
De ingang van de groote Land- en Tuinbouwtentoonstelling te
Medemblik
De ouden van dagen te Westzaan wachten op hun auto's, waar
mede zij een tochtje naar Bergen maakten.
Niet alleen voor de film waagt men zich aan gevaarlijke acro
batische toeren. Een Amerikaansche fotograaf ondernam deze
afdaling om een adelaarsnest van dichtbij te kunnen kieken.
