ONZE VROUWENRUBRIEK
m
ff
■■■■■■■■■■■■■■a aa
r
■■■■■■■■■■■■■a r. Ij
-„V:.*$£»•-'; StJ
DERDE BLAD
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
BLADZIJDE 2
ALS DE LAATSTE ROZEN ZIJN
ONTBLADERD
MODE OVERZICHT
VOOR DEN WINTER
DUISTERE GEHEIMEN
RECEPTEN.
KIND, MOEDER EN DOKTER
HOE MOET IK HET DOEN
PATROONTJES
»HM .v
ft ■••■■■2SSS555S55S;
••■*R,*B'i"S!555S2S2S
aa -.1
Overname nit deze rubriek zonder schriftelijke toestemming verboden.
DE SYMBOLIEK VAN DEN
ROZENKRANS
Mij spreekt de bloem een tale,
Mij is het kruid beleefd,
Mij groet het altemale,
Wat God geschapen heeft.
(Guido Gezelle)
Nu de ruwe najaars-stormen straks de
laatste rozen In onze aardsche tuinen zul
len ontbladeren en niets meer achterlaten
dan kale dorre struiken, nu vlechten Ma
ria's kinderen haar overal de schoonste
kransen van geestelijke hemel-rozen.
Want October is de rozenmaand van
Maria!
Voorname Grieken en Romeinen gaven
by testament als laatsten wil te kennen,
dat men na him dood groote tuinen zou
aanleggen, waarin niets dan rozen geplant
mochten worden, om daarmee ieder jaar
op hun sterfdag de z.g. „rosalia" of „rozen
feesten" te vieren. Op zulk een dag: „dies
rosationis" of „dag der rozen-bekransing",
kwamen vrienden en erfgenamen van den
gestorvene te zamen, om zich op zijn graf
met frissche rozen te bekransen en er te
zijner eere een juichend rozenfeest te
vieren.
Als de heidenen de nagedaohtenis van
hun afgestorvenen met „rozen-kransen"
vierden, waarom zouden wij. Christenen,
dan niet de gedachtenis van onze verheer
lijkte Moeder vieren met 'n rozen-maand?
Sieren wij haar beeltenis met geurige
rozen uit aardschen tuin, haar zelf past 'n
krans van geestelijke rozen, saam-ge
vlochten uit de geheimen en herinnerin
gen van haar grooten Zoon Jezus.
De rozenkrans dankt haar ontstaan
aan de kluizenaars in de woestijn, die eerst
met gladde steentjes, later aan een koord
met knoopen, of korrels, de Onze Vaders
en daarna ook de Wees-Gegrceten telden.
Zoo verhaalt Sozomen, dat Abt Paulus,
in de woestijn van Pherme, driehonderd-
maal het Onze Vader bad, en telkens een
van de 300 steentjes wegwierp, die hij
eerst in zijn schoot had gelegd (Hist. Eccl.
VI—29). Eerst in de eerste helft van de-
vijftiende eeuw werd de rozenkrans in
gevoerd, zooals we dien thans bezitten en
sindsdien is de rozenkrans een dierbaar
kleinood in aller hand, vooral toen men
alom aan het rozenkransgebed de over
winning toeschreef van de ketterij der
Abbigenzen en de nederlaag der Turken
in den slag bij Lepanio door den dapperen
Don Juan, den 6en October 1571. Dat was
de triumf van den rozenkrans tevens;
sindsdien wordt de rozenkrans het gelief
koosde gebed der christenen. Vorsten en
rljksgrooten baden iederen dag den rozen
krans; beroemde veldheeren, als Andreas
Hofer, baden hun rozenkrans aan de spits
van hun troepen. De beroemde Engelsche
staatsman, Daniel O'Connel, de bevrijder
van Ierland, was gewoon zijn rozenhoedje
te bidden in 'n hoekje van het Parlement,
als zijn tegenstanders elkander ncodeloos
bestreden.
Van den grooten musicus, Josef Haydn,
wordt verhaald, dat hij z'n wereldberoem
de meesterstuk „die Schöpfung" compo
neerde al biddend aan z'n rozenkrans. „Als
ik met m'n rozenkrans op en neer loop
in mijn kamer." zegt'hij, „komen mij to
nen en gedachten als vanzelf toegevlo
gen, zoodat 'k nauwelijks tijd heb ze
vluchtig neer te schrijven." Frederik Oza-
nam, de gevierde professor aan de Parij-
sche Hoogeschool, de Sourbonne, de later
zoo beroemde stichter van de St. Vincen-
tius-vereeniging, werd, toen hij nog, stu
dent in de rechten was, door hevige ge
loofstwijfels overvallen, die hij meestal
uitvocht voor het tabernakel van een of
andere kerk. Zoo werd op zekeren dag zijn
aandacht eens geboeid door 'n gebogen
grijsaard, die in een hoek van de verlaten
kerk rustig en eerbiedig z'n rozenkrans
bad. Wie beschrijft de verbazing van den
Jongen advocaat, toen hij in dien gebogen
grijsaard den grooten natuurkundige, Am
père, herkende, den meest gevierden ge
leerde van zijn tijd, den genialen ontdek
ker! Diep getroffen, knielt hij neer achter
den simpelen grijsaard enbidti 't Is
de totale overwinning van zijn geloof! Van
dat oogenblik af zal Fred. Ozanam als
lichtbaak staan in de brandende woeling
der tijden en anderen twijfelaars wijzende
haven des lichts! De triumf van den ro
zenkrans!
De rozenkrans heeft een diepen, symbo-
lischen zin.
Onder al de bloemen is er geen, waar
de dichterlijke volksverbeelding zooveel in
heeft samengedroomd als de roos.
Volgens een oude legende bloeiden er in
't aardsch paradijs witte rozen zonder
doornen, de lievelingsbloemen van Adam
en Eva, die na hun droeven val daarvan
een tak afplukten om ze over te planten
in den door God gevloekten grond. Doch
de rozen wilden daar niet bloeien en
werden door doornen overwoekerd. Zulk
een verwilderde, doornige rozenstruik
stond ook op den Calvarieberg onder 't
kruis van Jezus. Maar zie, toen de bloed
druppels uit Jezus' open wonden vielen
in het dorre hart der witte rozen, bloei
den ze plotseling open tot wonder-schoone
diepe, donkerroode kelken. Zoo kreeg de
door de erfzonde kwijnende, en welkende
witte roos der onschuld een nieuw levens
beginsel door het Bloed van den Verlosser,
maar haar kleur zou voortaan zijn de
kleur van den Gekruiste, ten teeken, dat
de natuurlijke deugd in de bovennatuur
lijke veranderd was.
De christelijke oudheid heeft de roos al
tijd beschouwd als 'n symbool van Maria,
die dan ook in haar Litanie wordt aan
geroepen als de „Ros a Mystica" of de Mys
tieke Roos.
Het „krans"-symbool is al even oud als
het bloem-symbool. De oudste geschied-
boeken verhalen ons, hoe ten allen tijde
en bij alle volkeren er kransen werden
gevlochten van laurier-, klimop- of eiken
bladeren, die pas later plaats maakten
voor kronen van goud of zilver.
De krans was een teeken:
Van overwinning in kamp of
spel; in de Olympische spelen droegen de
overwinnaars 'n krans van laurier-blade
ren; de zeeheld hing na de overwinning
zulk een krans hoog in den mast van het
admiraalschip; de veldheer boven de
poort van de veroverde stad.
Daarom symboliseert de rozenkrans de
overwinning van die „Vrouwe", die met
haar voet den kop verpletterde van de
heische slang.
Van eer en aanzien; daarom
droegen de vorsten eerst 'n krans de
Caesars van Rome later 'n kroon, en
vlochten de spottende soldaten 'n krans
van doornen om het hoofd van den ge-
martelden Christus, die zoo plechtig had
verklaard voor den rechterstoel van
Pontlus: Rex sum Ego, Koning ben ik.
Welnu, is Maria niet de „Filia Regis",
de „Koningsdochter" bij uitnemendheid?
Is het niet passend, dat wij haar met
rozen kransen?
Verder symboliseert de rozenkrans
treffend juist het leven van den Christus.
Het snoer, dat de koralen samenhoudt,
gaat uit van het kruis en keert weer terug
tot het kruis. Een beeld van ieder men-
schenleyen, dat begint met 't kruis, dat
bij 't doopsel met gewijde zalving op 't
voorhoofd wordt geteekend, en eindigt met
't kruis, dat men op ons doodsbed in de
verstijfde vingeren drukt en plant op ons
graf.
En zijn de blijde, droevige en glorie
voile geheimen, waarlangs we Jezus vol
gen van Betlehem tot Golgotha en van
Golgotha naar het verheerlijkt graf in
Josefs tuin, niet een treffend zinnebeeld
van de drie wegen, waarlangs ieder men-
schenleven optrekt naar 't laatste, ééni-
ge doel, de poorten der eeuwigheid, n.l.
de zorgelooze blijdschap der jeugd, den
feilen strijd van den man en de eeuwige
verheerlijking van den in Christus ge
storvene?
Laten wij, in deze rozen-maand, uit
de geheimen van Jezus en Maria, een
krans van schoone rozen vlechten ter eere
van die Rosa Mystica, de Mystieke Roos.
GOES.
Waren vorige seizoens de pastel-tinten
zeer gewild, thans zien wij meer warme,
frissche kleuren zooals rood, blauw, groen
e. a.
Rood zien we zeer veel en in verscha
lende nuances. De winter-collectie toont
ons een ware weelde van velours en bro-
caat in de fraaiste uitvoeringen.
Celanese, de zijden stof, speciaal voor
Japonnen, zien we ook meer toegepast.
Celanese is een uitstekend waschbare
zijde stof, en is door haar soepelheid
en fijnen glans uitstekend geschikt voor
japonnen met klokken en volants.
Handschoenen, schoenen en taschjes in
één kleur leder uitgevoerd, zijn en vogue.
Een Londensch modehuis gaat nog ver
der en lanceert het volgende: Hoedje
met bijpassende handschoenen, tasch en
hakjes Ier schoenen, alles in mooi rood
lider; iets wat wel heel opvallend, doch
volstrekt niet leelijk kan genoemd wor
den, als we b.v. bij deze heel roode uit
monstering een beige of grijs tailor-
made of raglan-mantel denken.
Een mantel of japon, van zware stof
gemaakt, behoudt meer de rechte lijn,
terwijl zich in soepele stoffen veel wijd-
staande volants vertoonen.
Vooral voor avondjaponnen zien we
meermalen de taille hooger, een zeer
C. VIS, Rector.
nauwsluitend lijfje met wijdstaanden rok
vanaf de heupen.
Bont speelt dit seizoen wel de grootste
rol. Men ziet zooveel bont en bontsoorten,
zoowel echte als prachtig geïmiteerde
soorten.
De groote rondloopende, opstaande
kraag, waar Je zoo heelemaal in weg
duikt, zien we op bont- en stoffenmantels.
De kragen der bontmantels zijn bijna
alle in een andere bontsoort uitgevoerd
dan de mantel zelf.
Onder de vele soorten met de meest
bijzondere namen, zien we rood en oeige
vossen, eekhoorn, eulen en het gladde
gazellebont. Lamsvel wordt veel verwerkt
in een grijze en beige bontsoort
Langharig bont voor kragen zien we
veel in lichtbeige, rose beige en abriko-
zentint.
Korte shawls van kasha en viyella In
frissche ruiten worden gedragen.
Als laatste nouveauté zagen we siera
den van rood en groen metaal door elkaar
gewerkt met sluiting van groote kristal-
of natuursteen.
Sieraden van ivoor en barnsteen zijn
weer heel nieuw, terwijl bracelets en
halsbanden, met groote natuursteenen
bezet, parels, afgewisseld door simili-
diamant, nog zeer gewild zijn.
DINA
1»*i.
anemoon-.
4466. Mantel van fluweel of pluche.
Kraag en manchetten van bont.
Het model heeft geen sluiting, maar
wordt met de hand vastgehouden.
Heeft men echter liever een knoop en
lus, dan is deze vlug aangezet.
4482. Rechte mantel van Engelsche
diagonale stof.
De punt der zakken is omgeslagen en
met een knoop vastgemaakt.
De ceintuur aan rugkant wordt tus-
schengezet.
Kraag en manchetten van langharig
bont.
4361. Costume-tailleur van fijne Engel
sche stof. Het model is zeer aangesloten;
de rok heeft op zij gestikte plooien.
De mantel wordt met drie kncopen ge
sloten.
Kraagje en manchetten van langharig
bent.
ANEMOON.
Om het kind maar ineens bij den
naam te noemen: ik wil het vandaag
hebben over de liefhebberij van vele da
mes van middelbaren leeftijd, om hun
weinige of talrijke grijzende haren zelf
de oorspronkelijke kleur terug te geven
of door anderen te doen geven. Kortom,
over het verven van verkleurd of grijs
haar.
Eerste duister geheim: zelfs de huis-
genooten mogen er gewoonlijk niets van
weten, en het proces wordt met al de
geheimzinnigheid van een heksenkeuken
ergens in een verborgen hoekje voltrok
ken, als er niemand thuis is.
Het is volstrekt niet mijn bedoeling,
een en ander belachelijk te maken. Ik
ken hoogst respectabele en oer-solide da
mes met grijzend haar, die behept zijn
met dat zwakje: dat liever niet te wil
len weten, en die zich alle denkbare
moeite getroosten om zulke haren weg te
werken. Het is tenslotte heelemaal geen
schande, niet graag grijs te willen zijn
en het haar bij te kleuren; ieder moet
maar voor zichzelf beslissen of ze er al
dan niet toe wil overgaan.
Ik wil 't dus evenmin afraden als u er
toe aanmoedigen. Ik wil 't alleen maar
eens hebben over die andere duistere ge
heimen die er nog aan haarverven ver
bonden zijn, namelijk de samenstelling
van het praeparaat, dat we er voor ge
bruiken.
Het is een feit, dat de meeste haar
kleurmiddelen, willen ze tenminste doel
matig zijn, ingrediënten bevaten, die min
of meer gevaarlijk zijn, vooral als men er
niet op de juiste manier mee omgaat. Dat
is niet te wijten aan onbetrouwbaarheid
van den fabrikant, maar 't is eenvoudig
onvermijdelijk. Geen fabrikant van naam
zal opzettelijk een praeparaat samenstel
len, dat schadelijk is, en wanneer hij zich
gedwongen ziet, wil het middel aan zijn
doel beantwoorden, er een ingrediënt aan
toe te voegen dat onder gegeven omstan
digheden schadelijk kan zijn, zal hij u
altijd de noodige aanwijzingen geven, die,
indien ze nauwgezet worden opgevolgd,
dit kunnen voorkomen.
Daarom moet u slechts een bekend,
goed merk haarkleursel koopen en nooit
haarverfjes of haarverfkammen gebrui
ken, waarvan de herkomst niet nauwkeu
rig valt na te gaan. Wanneer u zich bij
den kapper laat behandelen, overtuig u
dan terdege, welk merk hij gebruikt.
Schadelijke bestanddeelen, die veel in
haarverven voorkomen, zijn: loodzouten,
vaak gecombineerd met zwavel, die ver
giftig zijn wanneer ze door de huid wor
den opgenomen, zilvemitraat, kopemi-
traat en vooral pyragallol, een uiterst
vergiftig goedje van plantaardlgen oor
sprong. Zoo ziet u, dat zielfs wanneer het
etiket vermeldt dat er geenerlei vergif
tige mineralen gebruikt zijn, en dat deze
speciale verf is samengesteld uit zuiver
plantaardige bestanddeelen, men goed doet
zich wijselijk te herinneren, dat de meest
doodelijke vergiften, die ooit bekend zijn
geweest, uit het plantenrijk stamden.
De aanwezigheid! van vele van die
schadelijke ingrediënten is voor den leek
niet vast te stellen, alleen zilvemitraat
kunnen we gemakkelijk ontmaskeren. De
haarverven, die dit gevaarlijk goedje.dat,
wanneer 't in aanraking komt met de
hoofdhuid, einö'elooze misères kan veroor
zaken, bevatten, worden gewoonlijk in
donkere fl'esschen ter markt gebracht. De
vloeistof is helder als water, maar wordt
donker wanneer ze op het haar gebracht
is en daarna twan het daglicht wordt
blootgesteld. Door een paar druppels van
een verdachte haarverf op een wit lapje
te sprenkelen en na te gaan of de vlek,
eerst wit als een watervlek, geleidelijk
donkerder wordt, tot ze ten slotte zwart is
kunt u zich overtuigen of ze inderdaad 't
schadelijke zilvemitraat als hoofdbestand
deel heeft. Besluit u dan toch, deze verf
te gebruiken, volg dan met de grootste
nauwgezetheid de gegeven aanwijzingen.
Overdreven angst voor erkend-goede
haarverf behoeft u werkelijk niet te
hebben. Gevaar voor onaangename ge
volgen is daarbij werkelijk uitgesloten,
maar de voorzichtigheid bij 't omgaan
er mee mag geen oogenblik verslappen.
De volgende maal eenige wenken voor
wie het haar zelf thuis wenschen te ver
ven. EVA.
GEKOOKTE ROODE POON MET
HOLL4NDSCHE SAUS
Roode poon is eind Augustus, Septem
ber tot half October vrij overvloedig. Ge
kookt is ze zeer smakelijk en voedzaam.
Maak de visch op de bekende wijze
schoon en kook haar in ruim kokend wa
ter met veel zout gaar, zooals schelvisch
ook gekookt wordt.
Voor de saus:
3 a 4 eierdooiers
200 gram gesmolten boter
1 y, d.L. bouillon
zout - peper
citroensap
Bereiding:
Roer de eierdooiers flink met wat zout en
peper. Voeg de gesmolten boter toe, de
bouillon en laat de saus au bain Marie
d.i. in een pan met kokend water, roe
rende dik worden. Maak de saus op
smaak af met een paar druppeltjes ci
troensap, zoo noodig nog zout en wat pe
per.
ZOETZUUR VAN MELOENSCHIL
I K.G. meloenschil op 1 K.G. van een
onrijpen, heelen meloen
3 d.L. inmaakzijn
300 gram suiker
10 gram pijpkaneel
10 gram kruidnagelen
Bereiding:
Snijd den meloen in stukken. Schep
met een zilveren lepel het eetbare, rijpe
gedeelte uit den meloen, hetgeen voor
zoetzuur niet gebruikt kan worden. Ver
wijder van het overblijvende deel de bui
tenste schil. Wasch, zoo noodig, de stuk
ken. Snijd ze in blokjes en weeg deze.
Breng den azijn met de kruiden aan de
kook en los hierin de suiker op. Laat
hierin de blokjes meloen koken, tot ze
eenigszins glazig zijn geworden. Doe ze
in de goed schoongemaakte potten of
flesschen. Laat den azijn nog even Inkoken
tot een dunne stroop en giet het vocht
over de meloenschil. Sluit de flesch of
pot af met vochtig perkamentpapier. Plak
er een etiquette op met naam en datum.
SCHOTEL VAN GEKOOKTE LEVER,
RIJST EN TOMATEN
3 ons lever (kalfslever)
250 gram rijst
l'A pond tomaten
stukje boter
paar stukjes peterselie
een paar peperkorrels
stukje foelie
laurierblaadje
stukje ui
Bereiding:
Wasch de lever, zet ze op met koud wa
ter, breng dit aan de kook en giet het
af; zet het opnieuw op met ruim koud
water, wat zout en de kruiden en kook
haar gaar in pl.m. uur.
Wasch de rijst, zet ze op met yt L.
bouillon van de lever en kook ze gaar.
Wasch de tomaten, snijd ze in vieren en
smoor ze gaar met een stukje boter. Wrijf
ze vervolgens door een zeef van paarde-
haar.
Doe de tomaten bij de gaargekookte
rijst, eveneens de in dobbelsteentjes ge
sneden lever. Voeg zoo noodig nog zout
toe. Doe de massa in een vuurvasten
schotel, strooi er paneermeel over, leg
hier eh daar een kluitje boter en laat
er in den oven een lichtbruin korstje op
komen.
CATHARINA.
Nooit zijn kinderen tegenover vreem
den zóó schuw en wantrouwend als juist,
wanneer ze ziek zijn. En dat is eigenlijk
geen wonder: het is heel natuurlijk, dat
het ongewone van den toestand hun, on
danks al hun kinderlijke onbezorgdheid,
zelfs voor de naaste toekomst, een soort
van onbestemde vrees inboezemt. Pijn en
engemak, waaraan en dat is nog het
vreemdste en meest verontrustende van
alles zelfs moeder, die anders overal
raad voor weet, niets kan doen, moeten
echter juist door zoo'n vreemde, door den
dokter verholpen worden en voor een
goeden gang van zaken is 't noodzake
lijk, dat die dokter niet te kampen heeft
met ovedreven en onberedeneerden angst,
of erger zelfs, onwilligheid en onhandel
baarheid van de zijde van den kleinen
patiënt. En voor een goed deel heeft
moeder een en ander in de hand.
De oude huisdokter van vroeger dagen
kwam dikwijls als huisvriend en kinder
vriend aan huis en had dan met de kin
deren, die hem in gezonde dagen als een
sympathieken „oom" verwelkomden, in
tijd van ziekte al heel weinig te stellen.
Maar in het tegenwoordige jachtiger
leven is deze, zoowel voor den arts als
voor het kind ideale toestand veel zeld
zamer geworden. En als nu zoo'n wild
vreemde dokter aan het bed van den
jeugdigen patiënt verschijnt, komt er
altijd dezelfde verwonderde, wantrouwen
de uitdrukking op het kindergezicht. Het
is duidelijk te zien, hoe moeilijk het voor
den peuter is, zich in zijn ziekte aan dien
volslagen vreemde te wennen, zelfs wan
neer hem van die zijde nog niets onaan
genaams wedervaren is.
Hoe eenvoudiger en natuurlijker kin
deren zijn opgevoed, hoe aardiger ze met
vreemden hebben leeren omgaan, des te
gemakkelijker zijn ze te winnen. Het
aanknoopingspunt is bijna altijd de kin
derlijke nieuwsgierigheid. Alles moet eerst
nauwkeurig bekeken en onderzocht wor
den: de stethoscoop vertoont overeen
komst met een telefoon-hoorn of luid
spreker het onderzoek wordt daardoor
een soort spelletje. Ook de ronde spiegel
of een blanke nikkelen doos zijn buiten
gewoon interessant. Er hangt natuurlijk
veel van af, of de dokter zelf er slag van
heeft, prettig en tactisch met zijn kleine
patiënten om te gaan, maar ook de moe
der kan hier verbazend veel bereiken
ofverknoeien.
Sommige moeders kunnen zóó grenze
loos dom doen, dat iemand die het aan
moet hooren, de haren te berge rijzen.
Als Keesje niet stil en zoet onder de
dekens blijft of gewillig zijn drankje in
slikt, zal de dokter komen en hem dit-
en-dat en nog veel meer doen; de kastij
dingen, waarmee gedreigd wordt, variee-
ren tusschen net afzetten van armen of
beenen en het gewelddadig „er uit ha
len" van weerspannige tongen. De dok
ter mag in zijn afwezigheid niet geëxploi
teerd worden als 'n soort boeman, maar
moet aan 't kind worden voorgesteld als
een goede, beste vriend, die 't erg goed
met hem meent en 't zelf heelemaal niet
prettig vindt, hem pijn te doen.
Vooral bij nerveuze kinderen kan de
angst voor dokters, hun instrumenten en
verrichtingen, soms stijgen tot een ware
marteling. We moeten bij hen dus met de
grootste voorzichtigheid en zoo kaimee-
rend mogelijk te werk gaan. Hoe rustiger
en vertrouwelijker het doktersbezoek
wordt afgewacht, des te beter is het vcor
het zieke kind. Het behoeft werkelijk
geen betoog, dat angstige opwinding, ge
paard met allerlei overdreven schrikbeel
den, soms lange uren van te voren door
leefd, niet behaald een gunstige uitwer
king heeft op het gestel, of de genezing
bevordert. Nooit mag in 't bijzijn van
kinderen over de onaangenaamheden van
een medisch onderzoek of behandeling
gesproken worden, ook niet in gezonder
dagen. Het kind voelt de onrust en angst
veel sterker mee, dan we kunnen vermoe
den en onthoudt een onvoorzichtig woord
soms merkwaardig lang, om het zich in
tijd van eigen ziekte in den vorm van een
angstvoorstelling weer duidelijk te gaan
herinneren.
Het is ook dom, om van te voren maar
van alle behandelingen te beweren, dat
„het heelemaal geen pijn doet". Dit kan
net even verkeerd werken als het noode-
loos bang maken. Het kind raakt meer
dan ooit van streek, wanneer 't, vertrou
wend op die uitspraak, zich vergenoegd
en argeloos aan de bewerking hébft on
derworpen en dan bedrogen uitkomt,
't Voelt zich dan dubbel verongelijkt en
zijn kinderlijk vertrouwen in de betrouw
baarheid der groote menschen krijgt er
een geweldigen schok door. Het weet
zelf drommels goed, wat pijn doet en
wat niet en heeft op dat gebied een bij
zonder goed geheugen.
Ook de dokter is met zulk vroom be
drog niet gebaat, want naderhand valt t
hem moeilijker dan ooit, het verloren
vertrouwen en de verspeelde gunst weer
te herwinnen. De blik van het kind,
waarin afkeer en wantrouwen zóó aan
doenlijk duidelijk te lezen staan, laat
hem geen oogenblik meer los. Zoolang hij
in de ziekenkamer is, volgt t waaksch elke
verdachte beweging, elk ter hand nemen
van verraderlijk glimmende voorwerpen.
Soms kan hij nog wel een blij, opgelucht
glimlachje nagezonden krijgen bij zijn
vertrek, maar zijn eerste wederverschij-
nen na zoo'n strategischen flater van de
al te ijverige moeder zal een ware paniek
teweeg brengen.
Weinig moeders verstaan ook de kunst,
hun kinderen het mond-opendoen, tong-
laten-zien en het rustig verdragen van
een lepelsteel achter op de tong bij te
brengen. Men kan 't met wat zorg en
tact zoo gemakkelijk hebben en het kind
opwinding over een ongewoon of mis
schien zelfs gewelddadig onderzoek be
sparen. Ook aan het beluisteren en be
kloppen der longen kan de moeder haar
kind spelenderwijs gewennen. Zelfs het
wat moeilijke „diepe zuchten" kan als
locomotief-spelen en stoom-uitblazen met
de kleintjes geoefend worden. Zoowel
voor 't kind als voor den dokter wordt
het onderzoek dan een waar genoegen.
De herinnering aan een pijnlijke ziekte
blijft nog een tijdlang met de voorstelling
van den dokter en alles wat bij hem
hoort, verbonden. Een witte jas, een ron
de spiegel, een groote lepel of 't een of
andere spitse, blinkende voorwerp kun
nen bij 't zenuwachtige kind altijd weer
onrust verwekken. Daaraan moet de
moeder denken en alles vermijden wat
aan ziekte en pijn herinnert Ze moet
echter vóór alles het kind ertoe brengen,
zich bewust te verheugen over de her
wonnen gezondheid. Dan overwint het de
droeve ervaringen der ziekte gemakkelijk
en behoudt een innerlijke winst uit den
droeven tijd: het eerste besef van de
grenzen van menschelijke liefde en zorg.
En het heeft den eersten stap gezet op
den weg naar de grootere gemeenschap:
het begrijpen en erkennen van vreemd
gezag.
MACHTKT.n.
Op verzoek van een abonné beant
woord ik hier eenige vragen omtrent de
juiste manier van reinigen door som
mige kleedingstukken.
Een smoezelig geworden lichtgrijs
vilthoedje wordt het best gereinigd met
oud brood. Het brood moet juist oud
genoeg zijn, om niet meer klef aan te
voelen, maar mag niet hard en scherp
zijn. 't Gemakkelijkst te hanteeren is
een kapje waarvan de korst rondom wat
wordt weggesneden; hiermee kan men
stevig wrijven. Men vernieuwt het brood
telkens als het zwart geworden is. Voorts
kan men den hoed borstelen met wit
magnesia-poeder, dat daarna met een
schoonen borstel heel grondig er uit
geschuierd moet worden. Ook kan men
het oude brood, dat men gebruikt, nog
bevochtigen met eenige druppels ammo
niak of zuivere alcohol, maar niet zóó
veel, dat het er nat van wordt. Helpt dit
alles niet, dan kan men het nog eens
probeeren met een wollen lapje met een
ietsje benzine, die heel vlug droog-
gewreven moet worden.
Volgt het wasschen van een witte
crêpe blouse. Ik weet niet, welke soort
crêpe bedoeld wordt, crêpe de chine,
crêpe maroccain of iets anders, maar
alle fijne stoffen kunnen zonder bezwaar
gewasschen worden in galzeep of iux.
Om te voorkomen, dat ze krimpt, moet
ze bijna koud gewasschen worden en zeer
vlug. Het geelworden ligt dikwijls aan de
kwaliteit, maar dikwijls kan het voor
komen worden door een scheutje water-
stof-peroxyde toe te voegen aan het sop.
Onthoud u dit ook eens voor het was
schen van wit wollen goed.
Een teergroen japonnetje van ripstof
kan het best met houtzeep gewasschen
worden. Lauw water gebruiken en daar
aan een scheutje azijn toevoegen.
Een afdoend midde om krimpen tegen
te gaan, bestaat er helaas niet. Het
eenige wat er te doen valt, is het ge
bruik van heet water te vermijden en
het goed liggend te drogen op ruige
handdoeken. Vóór het daarop uitgestrekt
wordt, wordt het in den juisten vorm
gerekt, eerst in de breedte, daarna in de
lengte, waarna het nog even wordt uit
geklopt of geslagen om de ongelijke
punten van het rekken te doen verdwij
nen. Nooit in de zon of in een verwarmd
vertrek drogen.
VETERAAN.
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaM
■aawaaawaaaaaanaaaaa
■■UIINIIIHIIIII HllllllltlMIMII!!
a
aaaaaaaa.-.
- BBBBBaaa.PB
aaaaaaaaa- aapaa'„aa-aaa-aa, aaaaa BannoBBaa
a -mm c «BB.:.
aaaaaaaaa n
- IHIHIIl
••«•■■■■■■■■■■■aaa* u ,s
aiaaaiaaaaBaaiaaaiaa -
■■a aaa. aaieeeaaia aaa aaaa
■a a aaaaaaaaa .aaaaaaaaa a aaa
mmmmmm a a:>.'."... a.Ba
a a a a enaa a a *mh ..a
m: a a... - .aaa a a a
aaa 1 A _aaa K .a
aaaa aaaa
aaaaaaa aaaaaaa - .a,
bum v aaaaaaaaaaaaaa aaaaaaaaavaaaaaaaaai
a aaaaa aaaaa _ai«»a iaaaa. - a;
aa aaaa anna aiiaaa iaai n ,r
a aaa aaa .aaaa'aaaa aaa .aaa a
aaaa aaaa' aaa aaa aaaa aaa*
aaaaaaaaaa a .aaa aaa„a^. -aaaBaaaaai
aiiaaaaaaaiB aaa aaa ear ai^1 iia«*«ai*»n
■aiaaiaaaaaaaaaaai aa aa aaainaiaaaeaaaiaai
aBaaaaaaaaaiaaaaaaa.a a aaaaaBBaaaaeaaaaaaaa
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa a a
aaaaaaaaaaaa aaaa a a afiia
aaaaaaaaaaa «M B a aaa 'V
aiaaaiiBBB aa -aa aaaaaaaaaa
aaaaaaaaaa aa ia aaaaaaaaae
aaaaaaaaaaa aa aa aa -■ aa- aaaaaaaaaaa
aaaaaaaaaaa aaa a .a aaa •laaaiiaaaii
aiaaaaaaiaiBBBBiai» a a BBilBiiiiBaBBiaiaai
aaaaaaaaaaavaaaaaaa a a aaaiacaiaaaBBeaiaia
aiaaaaaiiaiaaiiaaia a - .a aaaBaaaaaaBaaaaaaaa
aaaiaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaiBaaaaaaBBi
aaaa aaaaa aaaaaaaaaaa •■•iiiiitaaiimaaii
aaaaaaBBBBaaaaaBpaaaa- -.y aaaaaaaiaiaaaaaBBBaai
ataaeaaaaaaiaaaiiaaaaa aaaaaaaaaaiaaaaaaaaaaa
Fig. I, kan zoowel met den platten
steek als met den kruissteek gewerkt
worden.
Fig. 2, doorloopend randje, kruissteek.
Beide teekeningen laten duidelijk zien,
indien we op gaas of grof linnen werken,
over hoeveel ruitjes we werken moeten.
De patroontjes zijn voor kleedjes, kus
sens, jurkjes enz. te gebruiken en zouden
sPtfTs*
heel aardig staan op den waschzak, ge
werkt met rood en groen (zie fig. 3).
Hei, model van den waschzak is een
voudig recht. Om het schuifkoortje door
te rijgen, naaien we een reepje stof of een
bandje tegen.
Als materiaal gebruiken we voor den
zak meestal linnen of jute.
O. L.
