DE
ROND
V**
1 g
iife:
TWEEDE BLAD NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT VRIJDAG 12 OCTOBER 1928 BLADZIJDE 1
DE MENSCH ALS SMOKKELAAR
IN AMERIKA
De oude smokkelromantiek van mane
schijn en fonkelend goud is in Amerika ge
moderniseerd door een smokkelhandel in
menschen, waarbij menig menschenleven te
betreuren is. De kostbaarste, of goedkoopste,
smokkelwaar is daar de mensch, vooral de
Chinees of Japanees, die in Amerika niet
zonder meer wordt toegelaten. Om nu toch
in het beloofde land binnen te kunnen ko
men, gaat zij er eenvoudig toe over, door
middel van bekende smokkelaars het doel te
bereiken. Hoe meer de Staat zijn best doet
den handel tegen te gaan, hoe geraffineerder
men tracht middelen te bedenken om den
invoer mogelijk te maken.
Ook in dit bedrijf heerscht zwendel en
onmenschelijkheid. Op Cuba of in een an
dere plaats geven smokkelaars zulken im
migranten gelegenheid zich in te schepen
Zij moeten een hoog bedrag betalen en
worden dan in den donkeren nacht op een
verlaten eiland afgezet. Worden deze mo
derne menschenhandelaars achtervolgd, dan
probeeren zij zich er uit te redden, door het
corpus delicti, de gesmokkelde menschen.
over boord te gooien. Zoo werden kon ge
leden 17 Chineezen vermoord en in zee ge
worpen.
De laatste tragedie speelde zich voor kort
af op het Japansche vrachtschip „Nahikc
Mani". Toen het schip na een eindeloos lan
gen tocht van Seattle in Jokohama aan
kwam, ontdekten twee inspecteurs de lijken
van 6 blinde passagiers, welke verhongerd
waren. Van den kok vernam men het tra
gische einde van de menschen, die dachten
zoo listig in de Vereeni^de Staten binnen te
kunnen komen. De gevangen genomen kok
had met de zwervers een overeenkomst
gemaakt hen op het schip te zullen verber
gen en tot de aankomst in Seattle te verzor
gen. In Seattle zou hij wel een mogelijkheid
vinden ze aan land te smokkelen. Waar
schijnlijk sloot hij ze op in een hok onder
in het schip
In Seattle was het den kok echter niet
mogelijk woord te houden. Hij was zoo ang
stig, dat hij de gevangenen niet durfde vrij
te laten er. zelfs niet eens met water en
brood durfde te voeden. Het schip koos weer
zee. De kok maakte er de officieren niet op
attent, dat hij blinde passagiers aan boord
had Zonder voedsel opgesloten en zonder
de mogelijkheid van hun afwezigheid blijk
te geven, stierven alle zes gevangenen op de
terugvaart Bij aankomst in Japan kon men
de identiteit van de dooden niet meer vast
stellen.
CHRISTUS IN EEN HEIDENSCH HAND
BOEK DER CHINEESCIIE TAAL
Ter vereenvoudiging van het Chineesche
schrift, heeft de Chineesche geleerde Yen
Yang Tehou een handboek in 4 deelen uit
gegeven over de Chineesche taal. Ofschoon
het 'n heidensch boek is en zich tot heidenen
wendt, bevat het ook een artikel over Chris
tus. In het vierde boek, bladzijde 77 lezen we:
„Jezus Christus is een Heilige uit he't
Avondland. Hij is voor 1923 jaar, 't boek is
omstreeks 1923 uitgegeven, in Judea geboren.
Verstandiger dan anderen, verlangend naar
de verlossing der wereld, heeft hij overal ge
predikt en vele leerlingen om zich heen ver
iameid. Hij wilde dat alle menschen elkander
liefhadden, zooals zich zelf. Hij zeide:: „Be
handelt de anderen zooals gij zelf door hen
behandeld wenscht te worden. Hij leerde, dat
de mensch op deze aarde niet alleen aan zich-
zelven denken mag, maar ook anderen moet
helpen. Dienen en helpen, dat is de grootste
plicht der menschen tijdens hun leven. Eens
wilde Jezus zijne Apostelen de voeten was-
schen. Toen zeiden deze: Wij zijn het on
waardig. Jezus echter antwoordde: „Ik hoop
dat gij voortaan elkander dezelfde diensten
zult bewijzen als ik het heden U gedaan heb.
Ik ben gekomèn. niet om „bediend te worden,
maar om te dienen." Hij leerde ook. dat alle
menschen, mannen en vrouwen, oud en Jong,
rijk en arm gelijk zijn. Alle menschen kunnen
in den hemel komen, wanneer zij oprecht
hunne zonden betreuren. Eens vroeg een
jonge man aan den Heer: „Hoe kan ik in den
Hemel komen? Jezus antwoordde: Onder
houd de geboden. De jongeling echter vroeg
verder: „Welke"? Jezus zeide: Gil zult niet
doodslaan, geen overspel doen, niet stelen,
geen valsche getuigenis geven, vader en moe
der eeren; en den naaste liefhebben gelijk u
zeiven.
Jezus predikte drie jaren, zeer groot was
het getal dergenen, die aan Hem geloofden.
De Pharizeën en de Joodsche priesters be
rispte Hij streng, omdat zij Hem haatten en
Hem trachtten te dooden. Tenslotte hebben
zij Hem gekruisigd. Maar zijn geest leeft
voort en sterft niet.
Het Christendom maakt eiken dag vorde
ringen. Het is de machtigste Kerk der wereld
geworden!"
Ondanks onvolledigheid en dwalingen zal
deze passage vele heidenen, die tot nu toe
nog nooit van de Kerk gehoord hadden, er
hunne aandacht op vestigen.
•S 'ON
ONDERLINGE CRITIEK
Een Duitsch tooneeltijdschrift bevatte de
volgende mededeeling:
„Alexander Moissi kan helaas de rol van
Caesar in Caesar en Cleopatra niet spelen,
omdat hi) in Februari al naar New-York ver
trekt".
De tooneelspeler Max Pallenberg schreef
toen aan de redactie:
„Als trouw abonné deel ik u mede, dat
Alexander Moissi de rol van Caesar ook niet
zou kunnen spelen, al vertrok hij pas in Juni
naar New-York".
De vijfde kolom
TWEE BERICHTEN
Geen reisbeschrijving, avonturenroman, de
tective-geschiedenis, de meest spannende
film uit het Wilde Westen of het griezeligste
melodrama is per saldo zoo interessant als de
krant, waaruit men lederen dag tientallen be
wijzen put voor de waarheid der stelling dat
de waarheid vreemder en fantastischer is dan
de fantasie van alle roman-fabrikanten sa
men. Onlangs hebben wij op deze piaats het
meer ergerlijke dan belangwekkende geval
gepubliceerd van den Roemeenschen moor
denaar, die lederen avond de gevangenis ver
liet om café's en schouwburgen af te loopen.
(Jit Rusland komt nu een ander ongelooflijk
bericht, over den diefstal van een spoorweg
Het is gebeurd op de lijn MoskouKazan. In
den nacht zijn door enkele dieven de rails
over een grooten afstand opgebroken en op
een zelf gefabriceerden goederenwagen ver
voerd. Men reed den wagen telkens verder en
brak dan de vrij gekomen rails af, ook de
seinpalen, lampen, selnborden, wisseldraden,
telegraafdraden, enz. werden meegenomen,
zoodat het voor de hand ligt dat diefstal het
doel was, niet sabotage.
Een ander geval, op zich zelf niet buiten
sporig belangwekkend, geeft een indruk voor
welke buiennissige puzzles men komt te staan
door de tegenwoordige manie van records,
zwemtochten over het Kanaal, vluchten over
den Oceaan e.d. De laatste puzzle van dit
soort moest de sluiswachter van het Panama
kanaal oplossen. Deze werd voor eenigen
tijd uit het sluishuis geroepen door een ge
luid, dat een sein moest beteekenen om de
sluis te openen, maar dat nog nooit in het
Panamakanaal was gehoord. Een stoomschip
was niet te bekennen, maar wel zag de wach
ter bij nauwkeuriger kijken een hoofd boven
water. De Amerikaansche zwemmer Halli
burton was n.l. bezig de 15 mijl die het Pa
namakanaal lang is, zwemmend af te leggen.
De vier sluisdeuren aan beide zijden van het
kanaal, ieder anderhalf millioen K G. zwaar,
moesten voor hem geopend worden.
Toen kwam de moeilijkheid van het sluis-
geld. De reglementen van het Panamakanaal
bepalen dat voor schepen het schutgeld zoo
en zooveel per K. G. moet worden betaald.
Halliburton moest dus ook volgens zijn ge
wicht betalen.
Hij riep vanuit het water dat hij 78 K.G.
woog, maar de sluiswachters gingen consciën
tieus te werk en wilden den zwemmer wegen.
Het resultaat was dat de zware electrische
motoren, waarmede de sluisdeuren geopend
worden, in werking werden gesteld, voor 38
Amerikaansche centen 0.90).
Het is te hopen dat dit voorbeeld van
sluisgeld-heffing niet wordt nagevolgd. An
ders zou het kunnen gebeuren dat een kapi
tein, die meende dat de prijs niet in billijke
verhouding is met inhoud ei\ gewicht van
zijn schip bezwaren maakte tegen de bereke
ning der sluis-autorlteiten Een dergelijk ge
schil zou alleen opgelost kunnen worden dooi
het schip uit het water te hijschen en ti
wegen.
Gezicht in het mooie boschje van Caprera te Bloemendaal, dat binnenkort gerooid zal
worden.
Maria Seret-v. Eyken, Hollandsche alt-zangeres te Berlijn,
treedt hedenavond op bij het gemeentelijk orgelconcert in
het gemeentelijk concertgebouw te naarlem.
SCHENNIS VAN
GRAVEN IN CHINA
Heftige verontwaardiging
is gewekt in China en
daarbuiten over de schen-
nende misdaad van eenige
Chineezen, die talrijke
graven hebben vernield
en opengebroken. Geluk
kig is het de politie reeds
gelukt verdachten te ar
resteeren, waarvan er
enkelen bekend hebben de
grafschennis te hebben
gepleegd. Een van de ge
arresteerden is de gene
raal Tan Sung Ling, die
divisie-commandant is
van een der vele legertjes
welke China vechtend en
roovend doortrekken en
het land armer maken
dan het reeds is. Voor
eenigen tijd liet hij de
Manchu-begraafplaats te
Ma Lan Kou door zijn
soldaten vernielen, d.w.z.
alleen de grafsteenen ver
brijzelen. Het andere
werk, n.l. het openen en
doorzoeken .der .graven,
deed hy zelf met eenige
medeplichtigen. De beroo-
ving van dit kerkhof be
zorgde den dieven-gene-
raal een som van onge
veer 60.000, de opbrengst
ran de gestolen juweelen en kostbaarheden uit de graven. Men dringt in China aan op strenge bestraffing der graf-schenners en op een onderzoek naar medeplichtigen zonder aanzien des persoons. Het schijnt dat hooge ambtenaren en autoriteiten uit verschillend*
kringen bij de misdaden betrokken zijn. Hierboven enkele foto's van de begraafplaats en de verwoeste graven.
De „Pilgrim" van den wereldreiziger Thos Drake, waarvan wij gisteren reeds een foto
plaatsten, in het Spaame te Haarlem.
Te IJmuidcn heeft het echtpaar Gravenkamp zijn gouden huwelijksfeest gevierd. Hierboven
het echtpaar te midden der familieleden.
