mammam
m
i
m
De vliegmachine een hulpmiddel
bij schipbreuken?
DE RAMP VAN DE SALENTO
Ons Partij-program1)
m
Telegraphisch Weerbericht
WOENSDAG 28 NOVEMBER 1928
■■■■■■■■fa rui I rii iali Viïi
m
Voornaamste Nieuws
Het collectief contract
in het bloembollen-
bedrijf met een jaar
verlengd
BUREAUX: N ASS AULA AIM 49.
DIT NUMMER BESTAAT UITVIER BLADEN
TWEE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17017
aangifte moet, op straffe van verlies
i&mmm liSISS SE -r m
m
.*4$
|ggg»||gg->
,v ,s ,.y
MSSifi
i
Slaapziekte
J. J. WEBER ZOON
Groote Houtstraat 166 Haarlem
Telefoon No. 13366 (drie lijnen)
Postrekening No. 5970.
ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen: per week 25 ct.; per
kwartaal 3.25; per post, per kwartaal
f 3.58 bij vooruitbetaling.
S ADVERTENTIES 35 el p. regei*
VRAAG- EN AANBOD.ADVERTEN
TIES, A regels 60 ct. p. plaatsing;
elke regel meer 15 ct.. bij rooruitbet
Bij contract belangrijke korting.-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
tusschen den tekst 60 ct per regeL rr
Alle abonnó's op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden 4' J fi f! fl Levenslange geneeie ongeschiktheid tot weiken door f/Cfl een ongeval met 4Qf|
1 OUUU.' verlies van beide armen, beide beenen ol belde oogen; II UU.~ doodelijken afloop; InuU.
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen:
bij verlies van een Hand, f tor bi) verlies van een fCf) b(| "n breuk van ff) bi) verlies t. een
1 1&U.' duim of wijsvinger; 1 <JU.' been of arm; 1 feU.'anderen vinger.
een
VAN ALLE RECHTEN. 'GESCHIEDEN UITERLIJK
voet of een oog; 1 LÊiU.' duim of wijsvinger; I «JU.'been of i
DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL.
Wij hebben thans ons program voor de
verkiezingen van 1929.
Een program, waarop alle afgevaardigden
ter Partijraadsvergadering zich vereenigd
hebben, en we mogen dus gerust zeggen,
dat de Katholieken van Nederland zich in
een eenheidsmanifest hebben uitgesproken.
Vooral de manier, waarop het tot stand
kwam, stemt tot voldoening en wekt de
schoonste verwachtingen voor een een
drachtige samenwerking aan de stembus.
Wij weten nu, waarvoor wij te vechten
zullen hebben, wij kunnen wijzen op
onze deviezen en waar alle rechtgeaarde
Katholieken van Nederland gezien de
gulle overeenstemming in den Partijraad
onder deze zelfde deviezen ten strijde zul
len trekken, kan men erop rekenen, dat in
het volgend jaar een machtig leger van
eensgezinde mannen en vrouwen ter stem
bus zal trekken om voor den Christus-Ko
ning ook in het staatsbestuur het
terrein te winnen, dat wij voor Hem zullen
kunnen veroveren.
Zooals wij in ons artikel van Maandag reeds
deden uitkomen, is er door den Partijraad
slechts weinig wijziging gebracht in het
voorgestelde concept-program er waren
wel ontzettend Veel amendementen (een tee-
ken, dat heel katholiek Nederland mede
leeft met de politiek van het Partijbestuur),
maar de behandeling van al deze amende
menten heeft er alleen maar toe kunnen
leiden, dat een of ander programma-punt
wat scherper geformuleerd werd, of dat er
eenige verandering gebracht werd in de re
dactie.
Het program blééf in zijn grondvesten
en in zijn opbouw, wat het was.
Dit neemt niet weg, dat er over meer
dere programmapunten (of onderdeelen
daarvan) vaak lustig gedebatteerd is, ZU
het dan ook, dat de verschillende sprekers
zichzelf over het algemeen een zeer prij
zenswaardige beperking oplegden.
Over enkele van die amendementen en
de daarover gevoerde debatten zouden wij
thans nog een enkel woord willen zeggen.
Bij de behandeling van het hoofdstuk
.Algemeene beginselen" kon natuurlijk eenig
debat over opneming van een punt inzake
het processieverbod niet uitblijven.
's-Hertogenbosch had voorgesteld, onder
de punten, welke de katholieken zich bij
de handhaving en doorvoering der katho
liek-staatkundige beginselen in wetgeving en
bestuur allereerst voor oogen moesten stel
len, óók op te nemen het punt:
„Indien grondwetswijziging aan de orde
komt, opheffing van het processieverbod."
Dat was heel principieel, en alle Room-
sche kiezers stemmen natuurlijk geheel in
met den wensch, dat er zoo spoedig mo
gelijk een einde gemaakt wordt aan den
hatelijken uitzonderingstoestand, waarin de
Katholieken van Nederland ten deze ver-
keeren, maar moest dit punt nu weer op
dit program prijken?
Het is toch voldoende bekend, dat alle
punten der voorheen vastgestelde program
ma's voor zoover niet verwezenlijkt of
overbodig geworden als gehandhaafd be
schpuwd worden en dat de opheffing van
het processieverbod dus wel degelijk nog een
katholieke programeisch is; de opneming
van dien eisch, ook weer op dit program
zou niet anders dan een demonstratie zijn
1) Wegens het stormrampnummer van
gisteren is de plaatsing van dit artikel éér.
dag vertraagd.
En bovendien was er bezwaar tegen het
voorwaardelijke: „Indien grondwetswijziging
aan de orde komt"; fijntjes merkte Mgr.
Nolens op, dat het toch geen gewoonte is,
in een partijprogram t voorwaardelijk te
spreken.
Haarlem wenschte onder de algemeene
beginselen ook een „reglementeering van
lijkverbranding" opgenomen te zien, en Gel
derland ging nog verder, door heel afdoen
de een „verbod" te eischen.
Onder „reglementeering" bleek Haa'rlem
te verstaan: toepassing van de bestaande
wet (nJ. de begrafeniswet, welke alléén
maar spreekt van begraven) en poenale
sanctie tegen de overtreders.
Geen van beide amendementen kon ech
ter genade vinden; ter vergadering werd
nog eens de door het Partijbestuur reed's
gestelde kwestie of het katholiek begin
sel wel nadrukkelijk verbod eischt ge
accentueerd, en mgr. Nolens gaf te verstaan,
d'at men in ons land met zijn gemengde
bevoiking toch zeer bezwaarlijk een verbod
(of een daarmee gelijkstaande regeling) zou
kunnen aanvaarden.
Dit wil echter, hopen en vertrouwen wij,
niet zeggen, dat hiermede een eind'e ge
steld is aan de katholieke actie tegen de
lijkverbranding, d'ie wij steeds als onchriste
lijk zullen moeten bestrijden.
Bij' de onderwijs-paragraaf werd inge
voegd: „Bevordering van het Nijverheids
onderwijs door opheffing van het Stop
wetje" dit laatste, minder parlementaire
woord zal cïoor den meer juisten term ver
vangen worden), en tevens werd een
amendement-aanvulling opgenomen tot
„Ruimere subsidieering van het bijzonder
Hooger Onderwijs."
Zoo streven de Katholieken van Neder
land naar hun goed recht; de finantieele
gelijkstelling over de gansche linie te ver
overen.
Van verschillende zijden is er o. i. terecht
op aangedrongen, dat de schoolgeldregeling
(nog meer dan tot op heden reeds het ge
val is) erop gericht zou worden, de groote
gezinnen meer te ontlasten.
En wel in dien zin, dat een billijkere
schoolgeldregeling óók getroffen zou wor
den, wanneer verschillende kinderen van
een zelfde gezin gebruik maken van ver
schillende onderwijsinstellingen.
Algemeen achtte men ook deze zorg voor
het groote gezin genoegzaam uitgedrukt in
het (dank zij Tilburg) onder de algemeene
beginselen opgenomen programpunt en
toen de voorzitter van den Bond voor
groote gezinnen, de heer Van Meegeren,
kwam verklaren, dat zijn bond dergelijke
aangelegenheden zélf wel met de Kamerle
den zou opknappen, voelde heel de verga
dering zich natuurlijk volkomen gerustge
steld.
De moeilijke kwestie der „classificatie" zal
nog eens een onderwerp van bestudeering
uitmaken.
Waarom die kwestie zoo moeilijk is?
Niet omdat men staat voor de beslissing:
voor of tegen, maar omdat - naar Mgi
Nolens zoo snedig opmerkte men niet
weet, welken maatstaf men bij afschaffing
der classificatie zal moeten aanleggen, im
mers, wanneer de classificatie wordt opge
heven, dan willen allen niet naar een la
gere, maar naar een hoogere klas!
En de minister van financiën zal moeten
beoordeelen, wélke oplossing hier met het
oog op de schatkist mogelijk is.
Misschien zal onze Partijraad dien mi
nister bij hè» zoeken en vinden van de
oplossing een handje kunnen helpen.
Het is gebleken, dat een wensch, een
eisch té urgent kan zijn om in een partij
program opgenomen te worden.
Friesland had, volkomen terecht, ge
vraagd: „Naast een onderzoek naar de grie
ven bij de toepassing van de Zuiderzee-
steunwet een billijke vergoeding voor waar
devermindering, resp. waardeverlies van ei
gendommen, veroorzaakt door de droogma
king der Zuiderzee", maar Mr. Leesberg
kon namens het Partijbestuur verklaren, dat
de aangelegenheid zóó urgent was, dat zij
reeds lang bij de Kamerfractie aanhangig
was gemaakt.
Men kon in deze dus niet wachten op
een hopelijk gelukkige afwikkeling van ons
nu behandeld program.
Tegen een dergelijke voortvarendheid kan
toch wel niemand bezwaar hebben!
Mr. Steenberghe van Tilburg is een der
weinigen, die een amendement zelfs een
heel anderen tekst voor een programpunt
aangenomen kregen.
Het Partijbestuur had in hoofdstuk VTI
voorgesteld:
„Zoo noodig steun aan bepaalde takken
van volksbestaaft, vooral door middel van
handelstractaten of door bijzondere invoer
rechten." Het amendement luidde:
a. Het instellen van een onderhandelings
tarief ten einde de mogelijkheid tot het
sluiten van handelstractaten met andere
landen open te houden, zulks ter bevorde
ring van den internationalen vrijhandel;
b. Zoo noodig steun aan bepaalde tak
ken van volksbestaan door bijzondere in
voerrechten, voornamelijk als afweermiddel
tegen dumping-praktijken, wanneer deze tot
gevolg zouden kunnen hebben, dat het Ne-
derlandsch bedrijfsleven blijvend zou wor
den geschaad.
De laatste zinsnede sub a. bevatte vol
gens Mgr. Nolens eenigen „humor, die in
een program wel gemist kon worden", en
mr. Steenberghe wilde deze woorden dan ook
wel laten vervallen maar overigens werd
het amendement gehandhaafd en....... aan
genomen.
Wij zien hierin inderdaad een verbete
ring.
Laten wij ons toch niet méér dan noodig
is vermeien in algemeenheden.
De vrijhandel is voorzeker ons aller Ideaal,
doch er kunnen zich, ondanks ons zelf, om
standigheden voordoen, waarin wij wel ge
noodzaakt zijn, om wille van zelfbehou^,
maatregelen te nemen.
Verschillende landbouwdeskundigen heb
ben erop aangedrongen, dat het prograin
den eisch zou bevatten: „Instelling van een
afzonderlijk departement van Land- en
Tuinbouw."
Het Partijbestuur wilde hier niet aan, te
meer, nu onder het huidig bewind van mi
nister Kan de land- en tuinbouwbelangen
toch werkelijk uitstekend behartigd worden.
En bij stemming werd het amendement ver
worpen.
Doch, zeide Mgr. Nolens heel goedig en
niet zonder Ironiede vergadering mocht
wel een motie in dien geest aannemen.
Stel u voor, Mgr. Nolens, die overal en
ten allen tijde moties den nek tracht om
te draaien hij beval een motie aan! al
thans, hij wilde wel heel genadig een motie
in ontvangst nemen!
Zoover kwam het echter niet eens.
De aan 't woord zijnde afgevaardigde
verklaarde heel hoffelijk, dat deze welwil
lendheid van den voorzitter voor hem gelijk
stond met een aangenomen motie!
We moeten 't voorloopig hierbij laten; we
hebben slechts hier en daar een greep ge-
Sa»
Iteze kiek, een schilderij gelijk, maakte onze fotograaf nadat de omgeslagen IJmuider reddingsboot op het strand te Bloemendaal
Zee was aangespoeld. Alles op het strand is in beweging om den IJmuider red ders te hulp te komen. Op den achtergrond
het wrak van de Salentn.
De Hèidersclie motor-ref.dingsboot Dorus Rijkers, die gisteren tweemaal bij het wrak
van de Salcnto is geweest, doch geen teeken van leven aan boord zag.
daan uit de discussies en 't zou ook on
doenlijk zijn alle besprekingen nog eens na
te bespreken.
Dóch dót zal een ieder wel duidelijk zijn,
dat het Zaterdag, 24 November, een goecie
dag geweest is voor onze Staatspartij
een dag, waarvan we vooral bü de
komende verkiezingen nog heel veel vol
doening zullen kunnen smaken.
Maandag heeft een bespreking plaats ge
vonden tusschen de besturen der patroons
bonden Ir» het bloembollenbedrijf en daar
mede gecontracteerd hebbende arbeidersor
ganisaties.
Besloten werd de leden wederzijds te advi-
seeren het contract dit jaar niet op te zeg
gen.
Volgen de leden dit advies op, dan ls de
geldigheidsduur van het contract met een
jaar verlengd. Het contract loopt namelijk
van 1 Maart af en moet drie maanden tevo
ren worden opgezegd. Dat is dus voor 1 Dec.,
wijl het anders een jaar ongewijzigd door
gaat.
De besturen der patroonsbonden zegden
voorts toe mede te zullen werken aan een
gemeenschappelijk advies tot de werkgevers,
zooveel mogelijk arbeiders tijdens het slappe
seizoen ln dienst te houden. Reeds verschil
lende afdeelingen van den R. K. Landarbei-
dersbond hebben het voorstel aangenomen.
De gevolgen van den Noordwester storm.
Verschillende dijkdoorbraken. De polders
langs de Kromme Mijdrecht z(jn onder-
geloopen.
De Provinciale Staten van Zuid-Holland
hebben gisteren te 's-Gravenhage de na
jaarsvergadering gehouden.
Door een opzichter van gemeentewerken te
Eindhoven zijn fraudeleuze practijken ge
pleegd.
Verplaatsing der St. Augusttnus-parochle
I te Amsterdam.
In verband met de kwestie-Vrijman heeft
de A. R. K. A. een request aan de Tweede
Kamer gezonden.
De .directeur der gemeentelijke licht-
bedrijven te Eindhoven is, in verband met
onregelmatigheden in het gasbedrijf aldaar,
ontslagen.
De Tweede Kamer is begonnen met de
behandeling der begrooting van Justitie.
voor de ilaagscne Keent.Dans zjjn ae
pleidooien gehouden in de zaak van cura
toren in het faillissement der Stichting
Spaarfonds voor bodemcultuur contra de
vroegere bestuurders.
Het slachtoffer van den roofoverval te
Ulvenhout is aan zijn verwondingen over
leden.
Stormberichten uit verschillende deelen
van Europa.
De ongesteldheid van den Engelsehen
koning; gisteren een minder onrustige dag.
De typhusepidemie te Lyon neemt af.
Een slachtoffer
Onder de gemeente Terneuzen heeft zich
een geval van slaapziekte voorgedaan. Een
21-jarige landbouwerszoon, wonende ln de
buurtschap Sluiskil, is aan de gvolgen van
deze gevreesde ziekte overleden.
Bij de schipbreuk van de „Salento" op de trokken om hun levengevaarlijk werk te doen.
Bloemendaalsche kust hebben vliegmachines
van Soesterberg geprobeerd de verbinding
tusschen het schip en het strand tot stand
te brengen.
Naar onze meening heeft deze poging per
spectieven geopend voor een volmaakter red
dingswezen bij schipbreuken. Dat de poging
Maandag faalde doet aan onze overtuiging'
geen afbreuk. Het geval moge een leering zijn
voor de toekomst.
Want was is het geval?
Op het jongste congres voor het reddings
wezen is de mogelijkheid gedemonstreerd om
per vliegtuig een lijn te brengen naar een in
nood verkeerend schip en een ver-
bisding tusschen het schip en den
wal te maken. Daarvoor neemt
de vliegenier een lange lijn mede, aan het
einde waarvan een koker van kurk zit. Boven
land laat de vliegenier deze lijn vieren met
de bedoeling, dat de koker op het strand ge
grepen wordt. Valt de koker niet te ver in
zee, dan dient men de lijn van het strand af
op te visschen. Het andere einde van de lijn
brengt de vliegenier over het gestrande schip,
waar zij door de schipbreukelingen moet
worden gegrepen en aan de boot vastge
maakt.
Dat is de theorie.
De practijk aan het Bloemendaalsche
strand was anders. Wij maken niemand ver
wijten, doch constateeren alleen de feiten,
'n de hoop. dat er een geduchte leering voor
de toekomst uit getrokken moge worden.
Toen Maandagmiddag de vliegmachines
boven het Bloemendaalsche strand cirkelden,
begreep niemand der aanwezigen de bedoe
ling er van. Zelfs de autoriteiten, die er aan
wezig waren en ook de redders waren over
tuigd, dat die manoeuvres met het redden
van schipbreukelingen niets te maken had
den en zij waren zich niet bewust, dat de
kranige vliegeniers, die de koenste staaltjes
van durf en moed uithaalden, hun leven
waagden om dat van hun medemenschen te
redden.
Niemand kwam op het idee de koker te
grijpen. Zij viel weliswaar ver in zee, omdat
blijkbaar de lijn te kort was, maar ook als de
koker dichter bij het strand was gevallen, zou
men het instrument stellig hebben laten
drijven.
Toen wij gisterenmorgen den commandant
van het vliegveld Soesterberg dan ook over
die stoute pogingen van de vliegeniers onder
vroegen, was hij zeer verwonderd van ons te
hooren, dat allen op. het strand in de mee
ning verkeerden, dat de reddingspogingen
van de vliegtuigen mislukt waren. De vliege
niers toch waren overtuigd, dat hun poging
om de lijn over het schip te brengen wel ge
lukt was. Toen des avonds de bladen geen
geen berichten bevatten, dat de verbinding
tot stand was gebracht, was de eenige con
clusie, die zij daaruit trokken deze, dat waar
schijnlijk de schipbreukelingen geen kracht
hadden gehad de lijn te grijpen.
Wij geven de verzekering, dat, de fout fc
hoofdzaak bij de menschen op het strand lag.
Men begreep daar de manoeuvre niet, en
dacht er niet aan de lijn te grijpen.
Wat is de leering, de conclusie uit dit ge
val?
Dat de nieuwe methode om schipbreuke
lingen te redden door middel van vliegtuigen
niet Voldoende bekend ls in de wereld van
het reddingswezen. Zooals wij reeds mede
deelden, wist niemand wat er gebeurde.
Maar er is Maandag nog een andere fout
gemaakt. Het was op verzoek van autoritei
ten, dat de vliegeniers uit Soesterberg ver-
Wie heeft verzuimd de redders op het strand
er van in kennis te stellen, dat de pogingen
ondernomen werden? De burgemeester van
Bloemendaal? Dat zou een zeer groot verzuim
zijn. En toch wist zelfs de commissaris van
politie te Bloemendaal, die zich om 12 uur op
het strand bevond, niet wat de vliegmachines
deden.
Had men de situatie doorzien, dan had
men naar Soesterberg kunnen seinen, dat de
lijnen te kort waren, en zou het misschien
mogelijk geweest zijn een nieuwe poging te
doen met een langere lijn.
Nu gfigen de vliegeniers heen in het be
wustzijn hun werk naar behooren volbracht
te hebben.
Hier ligt een taak voor de Reddingsmaat
schappijen. Zij moeten de plaatselijke com
missies op de hoogte brengen van deze nieuw
ste reddingsmethede, die bewezen heeft prac-
tisch bruikbaar te zijn. Ook de berichten
dienst tusschen vliegtuigen en strand moet
verzorgd worden. Dit kan gebeuren via de
vliegkampen of misschien per radio.
Wij hebben Maandag gezien hoe de koene
bestuurders der vliegtuigen in den gierenden
stormwind manoeuvreerden en hadden wij
geweten, wat zij deden, wij zouden gejuicht
hebben, zooals wij onze koenste redders hul
digen als zij na een stoutmoedige reis terug
komen aan den wal. Nu - o, tragiek - zagen
wij in de dolle wendingen van de vliegtuigen
niets dan waaghalzerij.
De schipbreuk van de „Salento ls een
droevige bladzijde in de geschiedenis van het
Barometerstand 9 uur v.m.: 7.58. Vooruit.
OPTICIENS FABRIKANTEN
Licht op. De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om: 4.21.
Hoogste barometerstand 774.0 te La
Corüna.
Laagste barometerstand 746.3 te Wisby.
Verwachting: Matige Noord.Westelijke
tot Westelijken wind, half bewolkt, weinig
of geen neerslag, aanvankelijk iets kouder.
ATTENTIESEIN NEER!
Geseind van de Bilt aan alle posten he
den te 10.10 uur: Attentiesein neer!
rische beteekenis krijgen, doordat zij hope
lijk een groote schrede vooruit is in de ont
wikkeling van het nog zoo onvolmaakte red
dingswezen aan de kust.
De mogelijkheid van het uitbrengen vas een
lijn door middel van een vliegtuig is Maan
dag ten volle gedemonstreerd en wij brengen
eerbiedige hulde aan de vliegeniers die het
menschlievend werk volbrachten.
au„ „v. Het vliegtuig kan, moet een krachtige hulp
NederfandscheJ strand, maar zij moge histo- worden bü het redden van schipbreukelingen.
Den velen, die Maandag en gisteren naar
het Bloemendaalsche strand zün getogen,
zal het vergaan zijn als ons: het einde van
deze noodlottige stranding liet ons onbe
vredigd.
Wat was het, dat de honderden en hon
derden in den nacht van Maandag op
Dinsdag, he£ ruwe en koude weer, het
ongewoon late uur ten spüt, weerhield om
huiswaarts te gaan? Het was de onuitge
sproken gedachte, dat ten laatste nog iets
voor de opvarenden zou gedaan worden. Er
is, zooals wü nu weten, niets gedaan. Toen,
toen er niets meer kon gebeuren, hebben
we ons trachten te sussen met de gedachte,
dat alle moeite en elke poging overbodig zou
zijn, wül nu niet meer mocht aangenomen
worden, dat er nog menschen aan boord
konden zün, die leefden. En daarin zit
voor ons het onbevredigende. Want
dat is de logische gedachtengang, die zich
daarbü aansluit ware spoediger ingegre
pen, was tü'diger hulp komen opdagen, dan,
ja dan zou misschien wel wat kunnen gedaan
zijn ten behoeve van de opvarenden, die,
de hemel weet ln welke omstandigheden,
daar nu het leven gelaten hebben. Ge
deeltelijk kunnen wü die omstandigheden
beoordeelen. De martelende gedachte voor
de Italianen, dat in het gezicht van de kust,
op nog geen 2 K.M. afstand van het land,
voor hen alleen een rampzalige ondergang
overbleef.
Is het niet beschamend en bedroevend
tevens, dat wü, Hollanders, een zeevarende
natie, wü, die eeuwen aaneen met de zee,
met de altüd loerende en ons belagende
zee gestreden hebben, in onze eeuw van
steeds vooruitgaande techniek op elk ge
bied, niet bü machte waren een twintig-,
misschien een dertigtal menschen van den
ondergang te redden?
Wij zijn trotsch op de mannen, die eigen
leven in de waagschaal stellen, om te red
den, wat te redden valt. Juist in deze dagen
is de roem. de heldhaftigheid, de onver
schrokkenheid van deze moedige zonen op
allerlei wüze bezongen. Maar anderzüds
rüst de bedenking: zenden wü deze man
nen, deze koene redders, wel met materiaal
in zee, dat voldoende waarborg biedt voor
hun veiligheid? Het reddingswezen heeft in
den snellen ontwikkelingsgang der techniek
geen aandeel gehad. Eeuwenlang zün de
middelen gebruikt, die ook thans nog ge
bruikt worden. Dat moet getuigd worden
van een land, met een kustlün van Vlis-
singen tot Delfzül. Van een land, dat een
eeuwenouden strijd kent met de zee, dat in
zijn annalen schier geen bladzijde heeft,
waarin men niet van den lammer van zee
rampen gewaagt
voor de N. Z. H. Reddingmaatschappü
een regeeringssubsidie van 10.000? Een
voudig niets. Zoo weinig, dat niet het
allernoodigste kan worden verzorgd: dat
IJmuiden met zün wereldscheepvaart niet
