Brieven uit Rome DE TRAGEDIE VAN DE SALENTO BUREAUX: NASSAULAAN49A Een familiedrama uit het leven van den H. Clemens Een jubileum bij „De Maasbode" Verkeersbelemmering te Vijfhuizen Voornaamste Nieuws Begrafenis van den redder P. Visser De roofoverval te Lisse De daders gevat Het R.K. Werkliedenverbond DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER JÖLADEN VRIJDAG 30 NOVEMBER 1928 TWEE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17019 Telefoon No. 13866 (drie lijnen) I Postrekening No. 5970. ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen: per week 25 ct.; per kwartaal f 3.25; per post, per kwartaal I f 3.58 bij vooruitbetaling. tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende"uitkeerineerr f 3000 ?®heele ongeschiktheid tot werken door fyqn Dij een ongeval met fOuft by vernes van een hand. f IOC bij verlies van een frn bij 'n breuk van f f n bij verlies v een A A vrip rp volgende mtkeeringen. 1 OUUU. verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; I 3U.~doodelijken afloop; I ZöU.'ee* voet of een oog; I IZD.'duim of wijsvinger; üU." been of arm: I 4U.-anderen vtogS? MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN. GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL. De H. Clemens, Paus en Martelaar, kan men driemaal Romein noemen, daar hij stamde uit een oude keizerlijke Romeinsche familie, daar hij de derde opvolger was van den H. Petrus als Paus van Rome, en ten derde wegens de mooie en geschiedkundige Basiliek, een der oudste en eerbiedwaar digste der kerken van Rome. Clemens, geboren uit het keizerlijk ge slacht der Flaviërs, was opvolger van den H. Cletus als Paus en had persoonlijk de Apostelen Petrus en Paulus gekend. Zijn vaderlijk huis stond op den Celio-heuvel en werd tijdens zijn Pausschap veranderd in een bedehuis waar, na de vervolging van Nero, de christenen kwamen bidden en de H. Offerande bijwonen. Deze kerk van den H. Clemens is niet alleen een der oudste kerken en vooral de z.g. titelkerken van Rome, maar een der eigenaardigste en zonderlingste exemplaren van boven elkaar gebouwde kerken. Op 't oogenblik is gelijk met de straat de tegen woordige Basiliek van den H. Clemens, daaronder bevindt zich de oude Basiliek, waaronder zich weer het huis van den H. Clemens en der Flaviërs bevindt, hetwelk als sousterrain de overblijfselen heeft van een heidensche tempel en een grot of tem pel van Mitras. Al deze gebouwen waren in hunnen tijd gelijk met de straat, gelijk de tegenwoordige Basiliek bet nu nog is. De eerste Basiliek ontstond in de vijfde eeuw op het huis van de Flaviërs en deed dienst tot het einde der elfde. In 407 hield Paus Zozimus daar een Concilie en in 495 zat daar Paus Symmacus een kerkvergadering voor. In 1085 hield Heinrich IV, om Ca- nossa te wreken, Paus Gregorius VII ge vangen in den Engelenburcht. Om zijne vrij heid te bekomen, deed Paus Gregorius een beroep op Robert Guiscard met zijn Noor mannen. Van uit Calabrië kwam Guiscard, maar na de vlucht van Heinrich IV sloe gen de Noormannen aan 't plunderen en verwoestten tempels en paleizen en ten slotte nam Robert Guiscard den Paus mede als gevangene naar Salerno. Ook de Basiliek van den H. Clemens werd vei.yoest met alle kunstwerken en herinneringen aan dé eerste eeuwen van het christendom. Onder Paus Faschalis II (1099—1118) werd de nieuwe Basiliek gebouwd, alweer op de overblijfselen van den oude. De geschiedenis en de legende verhalen uit het leven van den H. Clemens dramati sche bijzonderheden die steeds belang in boezemen, Clemens had Faustinianus van de Flaviërs tot vaa'er, zijn moeder heette Ma- cidana, zijn broeders-tweelingen Faustus en F&ustinus. Om te ontgaan aan de verlei dingspogingen van een schoonbroeder vroeg Macidana, met Faustus en Faustinus naar Athene te mogen gaan. Ze leden echter schipbreuk en de moeder zonder haar kin deren werd op een eilandje geworpen. Ze beweende wanhopig hare kinderen en beet zich zoodanig op de vingers, dat deze als dood waren. Vrouwen van het eiland zoch ten haar te troosten en een hunner nam haar bij zich. Maar spoedig werd de gast vrije vrouw ziek en Macidana, met haar doode vingers niet in staat te werken, moest gaan bedelen om in het onderhoud van de zieke vrouw en van zichzelve te voorzien. Onderwijl had Faustinianus, te Rome met den vijfjarigen Clemens achtergebleven, al les in 't werk gesteld, om bericht te krijgen omtrent het lot van vrouw en kinderen, zonder daarin te slagen. Hij plaatste dan Clemens bij de familieleden en begaf zich Athene. Maar ook de vader kwam niet terug en Clemens bleef twintig jaar lang zonder iets te hooren van ouders of broeders. Hij studeerde, werd een groot wijsgeer en ver langde slechts naar bewijzen van de on sterfelijkheid der ziel. Toen de H. Barrabas te Rome kwam pre diken en het Evangelie verkondigen, was Clemens zijn getrouwe toehoorder en begaf zich naar den Apostel Petrus, vraarvan hij de leerling werd. Onder de andère leerlin gen bevonden zich Aquila en Nicetus die Simon den Toovenaar hadden verlaten om Petrus den Apostelvorst te volgen, Meerma len had Clemens aan Petrus verteld van zijne moeder en zijn broeders en hoe zijn vader vertrokken was om ze te zoeken en niet was weergekeerd. Petras troostte hem dan met de leer der onsterfelijke ziel en hoe we elkaar later in den Hemel allen terug vinden. Op zekeren dag kwam Petrus op een ei land om te preeken, toen Macidana daar bedelde. Petrus vroeg haar, waarom ze be delde en de vrouw vertelde hare droeve geschiedenis van de twee verongelukte kin deren, van den echtgenoot, met Clemens achtergelaten te Rome. Petrus herinnerde zich het verhaal van Clemens en kon als dan den zoon aan de moeder teruggeven. Toen Aquila en Nicetus hun vriend Clemens zoo gelukkig zagen bij deze vrouw, verwonderden ze zich daarover en vroegen uitleg. Clemens vertelde hen, hoe hij zijne moeder had te ruggevonden en verder rijn levensgeschiede nis. Maar dan zijn wij Faustus en Faus tinus, riepen de twee broeders uit, zoodat Macidana op één dag haar drie kinderen terugvond. Eenige dagen daarna begaf zich de H. Petrus met Clemens, Faustus en Faustinus naar een eenzame plek om te bidden, toen een herder hen kwam verwijten dat er geen voorzienigheid was om de dingen dezer we reld te regelen. Hij vertelde op verzoek van uen H. Petrus zijn levensgeschiedenis, zijn i j den en wederwaardigheden. Op last van den H. Petras begon Clemens den herder te onderwijzen in het Evangelie en te wijzen op de onsterfelijke ziel, geroepen tot een beter en eeuwig leven, waar geen leed meer zal zijn. Maar spoedig herkenden Clemens, Faustus en Faustinus in den herder hun vader Faustinianus en toen Macidana kwam, vond ze in hem haar echtgenoot. Clemens bleef steeds in gezelschap van de H.H. Apostelen Petrus en Paulus en werd Paus na Linus en Cletus. Gedurende de derde vervolging verbannen, troostte hij daar in het ballingsoord de christenen met zijne woorden en wonderbare daden, zoodat hij na drie jaar in zee werd geworpen met een anker aan den hals ge bonden. Maar het lichaam werd door de christenen teruggevonden en in 807 in rijn kerk op den Montecelio, den Celius-heuvel begraven. De gulden legende zegt, dat na rijn mar teldood de zee zich terugtrok, wel 3 mijlen ver en de christenen droogvoets er door wandelden naar een tempeltje van marmer, waar het lichaam van den Paus-Martelaar rustte en naast dit het anker, dat aan zijn hals gebonden was geweest. CIVIS ROMANUS. Rome, feestdag van den H. Clemens, Paus en Martelaar. schiedenis van de Maasbode als groot blad, alleen om te belichten welk een door zettingsvermogen, welk een onverwoestbaar vertrouwen er noodig was om te slagen in de onderneming, welke men in Rotterdam in 1908 heeft aangedurfd: een Evangelisch geloof, dat bergen kon verzetten! Naast dien moed en dat vertrouwen was echter evenzeer zakenkennis en zakenver- nuft noodig. Zonder dat is geen groote onderneming in stand te hóuden, nog min der tot bloei te brengen. En dat is de geheel eigen verdienste van den heer Kuypers, de Maasbode niet enkel tot - het respectabele en door de geloofs- genooten ook in het buitenland bewonderde Katholieke groot-blad te hebben gemaakt, maar het tevens wel gefundeerd te hebben Morgen, 1 December, herdenkt de heer Henri Kuypers den dag, waarop hij voor vijf en twintig jaar tot directeur van „de Maas bode" werd benoemd. Jubileeren is aan de orde van den dag en vooral wij, courantenmenschen, die dagelijks van een of ander jubileum moeten melding maken en soms van meerderen tegelijk, en die zulke dingen vóór en achter de schermen kunnen bekijken, wij hechten er over het algemeen niet zooveel waarde aan. Wie maar tijd genoeg heeft om te leven, krijgt zijn jubileumbeurt! Maar, er zijn uitzonderingen, en daartoe behoort dit jubileum, waarop wij dan ook op meer dan gewone wijze de aandacht ves tigen. Vijf en twintig jaar directeur van „de Maasbode" beteekent vijf en twintig jaar Maasbcdegeschiedenis, wat tegelijk wil zeg gen een kwart eeuw katholieke pershistorie in Nederland. En wie in staat is om te overzien, welk een vlucht de Roomsche pers in ons land in dien tijd genomen heeft en wat de Nederlandsche Katholieke cultuur aan dat eigen dagbladwezen dankt, die is ook in staat de beteekenis te begrijpen van het feest, dat morgen aan de Groote Markt te Rotterdam wordt gevierd en dat heel Katholiek Nederland behoort mee te vieren. Toen de heer Kuypers het directeurschap van de Maasbode aanvaardde, was het Rot- terdamsche orgaan een frisch, boven al strijdbaar blad, maar als irieuwsblad, als courant, kon het als alle andere toenmalige Roomsche dagbladen de concurrentie niet aan met de zoogenaamd neutrale en groot- liberale pers. Men kon gemakkelijk betoogen, dat de Katholieken geen N. Rotterdammer en Handelsblad mochten lezen, de courant als inlichtingsdienst was toen al reeds een te voorname factor in het dageiyksch leven, dan dat men met een polemisch geschrift kon volstaan. In Katholieke kringen in ons land werd dit heel duidelijk ingezien. Er werd gecijferd gerekend, hoe het waagstuk van een tweemaal per dag verschijnend groot Roomsch nieuwsblad ware te volvoeren. Maar de cijfers gaven geen hoop. „Een mil joen is in tien jaar opgesoupeerd" is een be faamd gezegde uit een even befaamd rapport die dagen. Behalve een rekenmeester was er ook ^'nand met durf, enthousiasme en vertrou- ?Leri in de toekomst van het Nederlandsche •katholicisme noodig. En het behoort tot de onverwelkbare verdiensten van den jubilaris van morgen, dat hij dit vertrouwen en dien moed heeft gehad. Er was in 1908 inderdaad moed voor noodig om tot de uitgave van een groot Katholiek dagblad met ochtend- en avondeditie te be sluiten; aan velen leek het overmoed. De pioniers uit die dagen, die met den heer Kuypers het groote werk mee mochten tot stand brengen, herinneren zich, hoe de groote kooplieden aan de Beurs te Amster dam bij de introductie van „de Maasbode" met een ernstig gezicht vroegen: „De Maas bode? O, dat is een blad in Maastricht, niet waar?" En aan dezulken moest dan worden uitgelegd, dat er in Rotterdam een poging was gedaan om een Katholieken concurrent van Handelsblad en Nieuwe Rotterdammer te scheppen! En dan het verzet in eigen kring; de tegenzin van de oude, Roomsche regenten families tegen dien ais roekeloos gewaanden durf om een Katholiek groot-blad te stich ten! wy tippen maar even aan den sluier, die er nog hangt over de eerste jaren der ge en bestand te hebben gemaakt tegen wissel valligheden van de toekomst. Dat heeft onzegbaar veel zorgen en in spanning gekost. De tactiek van den heer Kuypers was Amerikaansch, telkens kwam hy met een schok; met stooten stuwde hij zijn Maas bode omhoog. Maar vraag niet, hoeveel er tusschen iederen nieuwen schok was ge peinsd en gerekend! Katholiek Nederland is vandaag dank baar in den jubilares van heden den man met de ware flair van leider van het moderne dagbladwezen gevonden te hebben. En met de gelukwenschen voor het al reeds bereikte ziet het met verwachting en ver trouwen naar een hog schoonere toekomst! Meisje strooien bloemen in het geopende graf. alle belangstelling van autoriteiten en pu bliek. De groeve was gedekt door kransen o. a. van de N. Z. H. R. M., de Italiaansche legatie, de Vletterliedenvereenigii\g, „De Vischploeg", van de roeiers, van de beman ning van de bij Zandvoort gestrande Hein rich Podeus,- den Italiaanschen consul- generaal, van Bloemendaal, Zandvoort en de gemeente Velsen. Zeer onder den indruk verlieten allen de begraafplaats. Voor bestuurders van zware vrachten die van Vijfhuizen en omgeving naar Haarlem moeten, levert de bruggengeschiedenis aldaar weliswaar eenige moeilijkheid op, omdat het tijdelijk in dienst gestelde pontje bij den nieuwen weg geen vrachten, die zwaarder zijn dan 2500 K.G. kan dragen en ook de ih slechte condiditie verkeerende draaibrug bij Vijfhui zen voor dergelijke vrachten krachtens ge plaatst waarschuwingsbord gevaariyk is ver klaard. Toch is deze waarschuwing in het be lang van de veiligheid van het verkeer en ter voorkoming van ongelukken een uitstekende maatregel, wyi het meermalen gebleken is dat zoowel met de pont als met de versleten brug de meest mogelijke voorzichtigheid in acht dient te worden genomen. In de middag-vergadering der Tweede Ka mer zijn gisteren verschillende wetsontwerpen behandeld. De begrooting van Jnstitie werd aangenomen. De Tweede Kamer heeft in haar avond vergadering de begrooting van Binnenland- sche Zaken en Landbouw behandeld. Prov.Staten van Zuid-Holland hebben gisteren de behandeling der begrooting 1929 voortgezet. Verschenen is het verslag der Verzekerings kamer over 1927. Na den storm. Eenige bijzonderheden om trent de overstroomingen. Najaarsvergadering van den Dioc. B. K. Vrouwenbond in het bisdom Haarlem. De Belgische Kamer heeft in eerste lezing de amnestie-wet aangenomen. De behandeling der Fransche eorlogsbe- grooting. Minister Painlevé steit de kwestie van vertrouwen. Het conflict in de Dnitsche ijzerindustrie. Minister Severing rijksbemiddelaar. Maandag hervatting van den arbeid? Protestbeweging tegen afscheuring van hot Saargebied van het moederland. WEER EEN IN^TORTINGSR&MP De instortingsrampen zijn aan de orde van den dag. Onze foto toont een ruine van een ingestort huis in een Weensche voorstad. Op de Algemeene Begraafplaats te IJmuiden werd gistermiddag het stoffelijk overschot ter aarde besteld van den heer P. Visser, een der redders van de IJmuider reddingsboot, die Maandag j.l. verdronken is, bij de tweede poging der reddingsboot, om het wrak van de „Salento" te berei ken. De belangstelling was zeer groot. Aan alle zqden van het graf stond het publiek in dichte rijen. Onder de aanwezigen zagen wy o.a. het hoofdbestuur van de Noord- en Zuidhol- landsche Redding Mij., den burgemeester van Zandvoort, den heer Van Alphen; den burgemeester van Bloemendaal, jhr. Bas Backer leden van de Vletterliedenvereent- ging van de Koperen Ploeg, de Italiaan sche gezant Giovanni Marchi, den Itailtan- schen consul-generaal, den heer P. Loeb van Zuylenburg, enz. De kist werd naar de groeve gedragen door roeiers van de reddingsboot. Behalve de familieleden, hadden in den begrafenisstoet door de straten van IJmui den, ook de roeiers en de leden van het hoofdbestuur van den Noord- en Zuid- Hollandsche Redding Mij. geloopen. Nadat de kist in de groeve- was neer gelaten, werd het eerst het woord gevoerd door den voorzitter van het hoofdbestuur der N. Z. H. R. M. Deze was overtuigd ook te spreken na- De begrafenis van de slachtoffers der Salento. Een overzicht tijdens de H. Mis van Requiem in de R. K. kerk te Zandvoort. mens alle plaatselijke commissies en alle roeiers der Maatschappij. P. Visser is de 40ste man in de 104 jaar, dat de Maat schappij bestaat, aldus spr., die zyn leven heeft gelaten by het edelmoedig reddings werk. De laatste 14 dagen zijn door de redders der Maatschappij 30 reizen ge maakt, waarbij één reis van 24 uur; 70 menschen zijn gered. Visser is de eenige redder, die den dood vond by zijn helden werk, I-iy heeft den mooisten dood van een man gehad, den dood van een ander; hij heeft gedragen door de roeiers, de mooiste begrafenis van een man gehad. Aan de echtgenoote en kinderen gaf spr. de verzekering dat de naam en de daden van Piet Visser met gulden letters opgeteekend zullen blijven in de Annalen der Redding Mij. Namens het gemeentebestuur, dat ver hinderd was de begrafenis bij te wonen, wegens de raadsvergadering, sprak de heer E. N. de Boer. Visser, aldus spreker, was een der man nen, die altijd klaar staan om anderen te helpen, zoodra het gevaar dreigt. Allen hebben bewondering voor zijn moed en zyn trotsch op hem. Spr. vroeg dé familie van den overledene zich verzekerd te achten van de deelneming der geheele gemeente. Het gemeentebestuur wilde van zyn be langstelling getuigen door het zenden van een krans. Jhr. Bas Backer, burgemeester van Bloe mendaal, zeide, dat de dood van P. Visser algemeene ontroering in Bloemendaal heeft gewekt. Zijn naam zal er blijven leven als I van een held der zee. Ook Bloemendaal wilde een krans zenden Namens den italiaanschen gezant, Z. Exc. Giovanni Marchi, sprak de consul- generaal, de heer P. Loeb van Zuylenburg, woorden van hartelijken dank aan P. Vis ser en de andere roeiers, dank, namens de Italianen voor hun heldenmoed. De burgemeester van Zandvoort, spre kend namens de Zandvoortsche commissi s der N. Z. H. R; M. Spreker memoreerde de ellende, welke de bemanning van de j Salento moet hebben geleden, en den angst, die de toeschouwers op het strand om hen en de redders hebben doorstaan. P. Visser is bij zijn werk van opofferenden helden moed omgekomen. Dagelijks sterven er zeer velen. Hoeveel van hen kunnen wyzen op één grootsche daad in hun leven, één grootsche daad zonder eigenbelang? P. Visser kan dit wel, met zeer veel recht. Ten slotte sprak ds. Erdman, predikant der Hervormde Gemeente, woorden van bewondering en troost tot de familie. Spr. wekte op, om bij het graf van dezen held zich tot God te keeren, den Heer van leven en dood, van tijd en eeuwigheid en vestigde er de aandacht op, hoe bij een stormramp als deze. het kleine en nietige van ons menschen biykt. Namens de familie dankte spreker voor Te IJmuiden werd gisterenmiddag het stoffelijk overschot ter aarde besteld van den heer P. Visser, die Maandag bij een reddingspoging aan het Bloemendaalschc strand verdronk. De kis* wordt door de roeiers der reddingsboot naar het graf gedragen. De politie te Lisse is er onder leiding van brigadier Boersema in geslaagd de beide da ders aan te houden van den roofoverval op de wed. S. aldaar. Het zijn de gebr. Spreeuw, respectieveiyk woonachtig te Hillegom en Haarlem, die gisterenmiddag met de weduwe geconfronteerd en door haar pertinent her kend werden. Ze zijn aan de justitie overge leverd. Naar de Volkskrant verneemt, is het leden tal van het R. K. Werkliedenverbond per 1 October j.l. gestegen tot 129.171. Het dede kwartaal dat steeds het minste is daarin liggen de zomermaanden zonder actie bracht een winst van 889 leden. In Je vakbonden zijn georganiseerd 11.803 leden en wel in de dioc. bonden en niet iü een vakbond17.278 leden. De diocesane bon den tellen 98.801 leden. De lijkstoet in de straten van muiden. ADVER i EIMTIEN 35 ct. p. regel VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN TIES, I 4 rebels 60 cL p. plaatsing; elke regel meer 15 cl., bij vooruitbeL Bij contract belangrijke korting. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN tusschen den tekst 60 ct. per regeL

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1928 | | pagina 1