Uit het Roomsche Voetbalkamp
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
MAANDAG 17 DECEMBER 1928
BLADZIJDE 2
AFDEELING II
Eerste Klasse
't Gooi—H.V.V. 0-3
E. D. O-D. F. C. 2-0
H. B. S V. S. V. 1-0
Reserve le klasse
R. C. H. II—H. F. C. II 4-2
Internationaal voetbal-
verkeer
Tweede Klasse
Haarlem—H.V.C.
5-2
R. K. F.
Graaf Willem I-T.Y.B.B.
1—0
V. U. C-R. C. H. 3-4
V
SPORT-NOUVELLE
Hoe 't kwam dat Jaap toch
meespeelde
Jaap.
weer overmatig druk en uit een scrimmage
ontstaat het tweede doelpunt. De zenuwen
krijgen blijkbaar de overhand en nu is hef
vooral N. N„ die vele aanvallen weet af te
slaan. Doch de druk is ontzettend groot en
een derde tegenpunt is er het gevolg van.
Het ziet er naar uit, dat het een herhaling
van den slag aan den Middenweg zal gaan
worden, doch de spelers schijnen het devies
aangenomen te hebben „dat nooit".
Inderdaad wordt met man en macht ver
dedigd, Kos verricht wonderen, vele corners
volgen weer, zelfs in de laatste minuut moet
nog een hoekschop genomen worden. Heel
V. U. C. staat voor het Racing-doel, doch
F os bezweert het gevaar. Het laatste sig
naal brengt dan de opluchting in de R. C.
H.-gelederen. Met een ietwat geflatteerde
overwinning kon de terugreis worden aan
vaard.
't Gooi heeft Van' Dolder bij wijze van
proefneming als midhalf en Franssen links
half, aan welke proefneming na de rust een
einde werd gemaakt. De middenlinie van 't
Gooi had daardoor haar oude kracht her
wonnen, maar H.V.V. liet zich den voor de
rust behaalden voorsprong van 30 niet
meer ontnemen, waartoe de Haagsche ver
dediging met Neuerburg aan het hoofd het
meeste heeft bijgedragen. Die voorsprong
was verkregen door goed en sluitend samen
spel der Haagsche voorhoede en door goed
steunen harer middenlinie, 't Ging als van
een leien dakje en Gorel es. hadden de
grootste moeite met dit verrassend spel. Zij
konden na een half uur spelens niet verhin
deren, dat Max Jansen met een van zijn
bekende harde schoten de score opende.
Pasteur het tweede doelpunt op onverwach
te wijze maakte en Jansen even voor de rust
het derde doelpunt langs Van Rhijn joeg.
Na de rust is behoudens eenige gevaar
lijke uitvallen van H.V.V. 't Gooi het
meest in het offensief geweest, maar tot
doelpunten konden de Gooische voorhoede
spelers het niet brengen. De Haagsche voor
hoede bestond na de rust meermalen uit
slechts drie spelers. De andere waren in de
verdediging teruggetrokken. Zoo nam H.V.V.
op verdiende wijze revanche en met dezelfde
cijfers. (N.v.d-D.)
E.D.O. neemt revanche
De belangstelling was slechts matig, wat
niet te verwonderen was. Niet alleen de con
currentie maar ook de koude zal velen terug
gehouden hebben van een bezoek aan het
voetbalterrein. Het terrein was hard en glad.
te hard om te voetballen, het was merkbaar,
dat de spelers zich niet geheel konden geven,
want een val op het harde terrein was verre
van aangenaam. D. F. C. toonde voor rust
een aantrekkelijk open spel, doch 't binnen-
trio kon er maar niet inkomen, wat voor een
groot deel zijn oorzaak vond in het goed-
spelend achter-trio van E.D.O. Nog voor rust
moest Dragt wegens een ongelukkigen trap in
den grond verdwijnen en werd vervangen door
De Groot. E.D.O. was beter dan D.P.C. en 't
spel was voor rust vrij van egoïsme, wat de
oorzaak was dat binnen korten tijd een nut
tige voorsprong van 20 was behaald. Na
rust was het spel minder en dat deed de toe
schouwers de koude dubbel voelen. De leiding
was in handen van Theo Bosch, welke be
houdens een enkele vergissing zeer goed was.
D.F.C. was volledig en E.D.O. had een inval
ler voor v. d. Hurk en Meenhorst. De elftal
len stellen zich als volgt op:
D. F. C.:
Bom,
Eitz, De Bruin.
Bierens. Mookhoek, Piantoni,
v. Dam, Ruisch, Lebret, Dragt, Scheicher.
E. D. O.:
H. Oomen, J. L. Perukel, Steffens. Tanis,
A. Swart.
C. v. d. Laan, Dinkla, J. Perukel,
Boeré, Kuil,
De Kief te,
De eerste aanval is voor Edo, welke beslo
ten wordt met een schot van Perukel dat
naast gaat. Het spel is in de eerste minuten
weinig verheffend, maar dan komen beiden er
beter in en wordt het spel aantrekkelijker.
Toch gaat er van de E. D. O.-aanvallen
meer gevaar uit, het is een totaal gemis aan
egoïsme, waar het gevaar van uitgaat. Het
spel is 5 minuten oud als Swart een voorzet
v. Oomen benut. Vlak na den aftrap probeert
Ruisch het met een ver schot dat over gaat.
Hoewel Ruisch een meesterschap over den
bal toont, pingelt hij te veel, waardoor er van
zijn kant weinig gevaar komt. Een gevaarlijk
schot van Oomen weet Born behendig corner
te werken, welke niets oplevert. Aan den
anderen kant houdt De Kiefte er n gevaar
lijk schot van v. Dam uit.
Plotseling ontstaat het tweede doelpunt voor
E.D.O. als Steffens er van door gaat en een
lange pass geeft, welke Tanis langs Bom
jaagt. D.F.C. houdt het spel goed open en
er wordt prachtig op de vleugels geplaatst,
wat gevolgd wordt door goede voorzetten,
de achterhoede heeft echter het binnen-trio
volkomen in bedwang. Tevergeefs tracht
Lebret eenige van zijn gevaarlijke schoten te
lossen. Dragt valt dan uit en wordt door De
Groot vervangen. Enkele wat de scherpe
voorzetten van de vleugels onderschept De
Kiefte. Een vrijen schop vlak buiten 't pe-
naltygebied schiet Lebret hard naast. Rust
gaat in met 20. Bij de hervatting heeft E.D.O.
het voordeel van den wind. Spoedig zit Edo
weer voor Born welke op solide wijze schoten
van Swart en Steffens uit zijn doel houdt.
Bijna vergroot Tanis de leiding als hij een
vooruitgespeelden bal eerder bereikt dan Born,
het schot gaat echter naast. De D. F. C.-
achterhoede met De Bruin als de beste geeft
E.D.O. geen gelegenheid te passeeren. 't Wordt
nu eens geprobeerd met verre schoten even
eens zonder succes. Onophoudelijk doet D. F.
C. zijn best het spel te verplaatsen, maar in
plaats van langs den grond te cpelen wordt de
bal te veel het luchtruim ingejaagd. Daar de
achterhoeden meester over de voorhoeden
blijven, wordt de spanning minder en daar
ook het spelpeil danig gaat zakken, doet de
koude ons naar het einde verlangen. Toch
komen er nog een paar spannende momenten
als Ruisch een prachtkans voor doel krijgt,
zijn schot gaat echter naast. Aan de overzijde
bemachtigt Tanis 'n bal van Litz, maar val
lende weet Born het schot te keeren. Er dreigt
'n gevaarlijk moment voor 't E.D.O.-doel als
v. Dam een vrij veld voor zich heeft, vlak
voor doel komt hij te vallen, waardoor de
kans verloren gaat. Tegen het einde lijkt het
er veel op dat E.D.O. de score nog zal opvoe
ren als Perukel buiten het bereik van Born
tegen den paal kogelt. Nog enkele oogenblik -
ken en dan fluit Bosch af en kan het publiek
door hard loopen probeeren de verloren
warmte terug te krijgen.
Met den oneven goal verloor V. S. V. in
Den Haag van H. B. S. Het veld was door
de gladheid niet in al te beste bespeelbaar
heid, wat aan het spel veel afbreuk deed.
Gevoeglijk zou gezegd kunnen worden, dat
er van een le klasse kamp in 't geheel geen
sprake is geweest. Tallooze malen werden
gemakkelijk kansen gemist, terwijl vele bal
len, die op een gewoon terrein te achterha
len geweest zouden zijn, hier doodleuk uit
rolden. Zoodoerde werd het spel tot verve
lens toe onderbroken, wat nog verergerd
werd door een groot aantal vrije trappen,
die verdiend en onverdiend door arbiter v.
Gessel, die de teugels niet in handen wist
te houden, werden uitgedeeld. Het publiek
liet zich in geenen deele van de beste zijde
kennen. Spelers en scheidsrechter werden
totaal genegeerd. Onder politiegeleide wer
den na afloop de V. S. V.-spelers van het
terrein naar de reisgelegenheid geleid. Er
werd ruw gespeeld, in het laatste kwartier
werd ontegenzeglijk hiermede het hoogte
punt bereikt.
Ongeveer 2 uur wordt door de bezoekers
afgetrapt.
H. B. S. heeft:
Rambor.net,
C. Diehl, Vermetten,
v. d. Bergen. J. Diehl, Schoorel,
de Vries, v. Rossem, Smeet-, v. Kesteren,
Graafland.
V. S. V. heeft:
Koning, Horeman, Heijerman, de Koning,
Hillekamp,
Weij, Bruidschaar, Demmers,
v. d. Pieterman, v. d. Griend,
v. d. Wind,
Bij H. B. S. staat C. Diehl op de plaats
van Denis. Terstond is aan te zien, dat het
noodige enthousiasme niet aanwezig is.
V. S. V. begint met een paar tamme aanval
len, welk voorbeeld door H. B. S. nagevolgd
wordt. De achterhoeden krijgen allen tijd
om weg te werken, v. d. Pieterman is de
eerste achterwaartsche, die zich een beetje
moet haasten om dreigend gevaar te bezwe
ren. Een gunstige aanval van V. S. V. ver
loopt in buitenspel van den linksbuiten, v. d.
Wind stopt achtereenvolgens twee harde
schoten schitterend. Eén van Smeets en één
van v. Kesteren. De eerste vrije trap is voor
V. S. V. Heijerman kan hem niet benutten.
Keeper v. d. Wind wordt stevig aan 't werk
gezet. Steeds weet hij het doel schoon te
houden. Wanneer hij eenmaal niet voldoende
kan wegwerken, daagt Weij in laatste in
stantie op om de situatie te redden en voor
komt daardoor een bijna zeker doelpunt. Aan
beide kanten gaan meerdere corners zonder
noemenswaardigheden voorbij. Smeets, de
centervoor van H. B. S., krijgt dan een zeer
helder oogenblik. Een voorzet van rechts
knalt hij onberispelijk ineens onhoudbaar
langs v. d. Wind. 10. H. B. S. leidt. Dit is
voor de bezoekers het sein iets meer te
komen opzetten. Een tijdlang bezorgt de
V. S. V.-voorhoede het achtertrio van H. B.
S. angstige oogenblikken. De wing Horeman-
Koning is niet opgewassen tegen Vermet
ten, die te veel op zijn kracht speelt. Het
schot van Heijerman kan het doel niet vin
den. Hoewel de wing Hillekamp-de Koning
meer weet door te breken, blijven doelpunten
uit, ofschoon een kopbal van Heijerman ake
lig dicht over den ligger gaat. Kort voor
rust v rslapt V. S. V. en H. B. S. neemt het
spel in handen. De aanvallen worden te
doorzichtig opgezet, zoodat v. d. Pieterman
e. a. steeds kunnen ingrijpen. Met 10 in 't
voordeel van H. B. S. en verdiend, wordt
gedraaid.
Het spelpeil is na de thee zoo mogelijk nog
meer gezakt en de wedstrijd is nauwelijks
het aankijken waard. Afwisselend worden de
aanvallen geleid, zonder dat zeer gevaarlijke
momenten in de doelgebieden worden be
werkstelligd. Is er dus, als er tenminste wat
aan viel te verliezen, aan spelkwaliteit ver
loren, aan ruwheid is veel gewonnen. Her
haaldelijk „nemen" spelers elkaar. Scheids
rechter v. Gessel is niet bij machte het euvel
te keeren. Een prachtkans om gelijk te ma
ken, wordt door de bezoekers versmaad door
hoog over te schieten. Aan den anderen
kant mist ook H. B. S. een vrijen trap even
buiten het strafschopgebied. Het publiek
wordt intusschen zeer rumoerig. Dit was
misschien aanleiding voor den heer v. Ges
sel om Heijerman zonder eenig voorval kort
voor het einde naar de kleedkamer te ver
wijzen. Gedoelpunt wordt er niet meer, zoo
dat H. B. S., verdiend of onverdiend, gewon
nen heeft.
Er werd geen aangename herinnering van
Den Haag meegenomen.
De heer v. Gessel hoort als scheidsrechter
niet meer in de eerste klasse thuis.
Ons vermoeden is juist gebleken. De re
serves van den Middenweg hebben zich ook
nu, evenals op het H. F. C.-terrein onbe
twistbaar de meerdere getoond over het
tweede elftal van de Spanjaardslaan-bewo
ners. Het zag er aanvankelijk niet naar uit,
daar de H. F. C.'ers al spoedig de leiding
hadden door een misverstand in de achter
hoede. Het werd nog bedenkelijker, toen
daarop een tweede doelpunt volgde, dat
eveneens door minder goed verdedigen ter
wereld kwam. R. C. H. 2 kwam daama eerst
goed los en in de voorhoede werd goed ge
speeld, waartegen blauw-witte defensie niet
bestand was. Zoo werd nog voor de rust
den achterstend verkleind, uit een penalty
door van Dem gelijk gemaakt, en door den
zelfden speler het derde doelpunt in de H.
F. C.-touwen gewerkt. Met een 32-voor-
sprong werd gedraaid. Na de rust bleef de
thuisclub vrij regelmatig een tikje sterker
en wist dit nog door een doelpunt uit te
drukken. Met een 4—2-overwinning voor
Nieuwenhuis en de zijnen brak het einde
aan van dezen wedstrijd. R. C. H. 2 speelde
met:
Kruyver.
Kuit, van Dam,
Prevost, Nieuwenhuis, de Vos,
Maarse, van Dam, Nachtegeller, Kuit, Hessels
EERBIED VOOR DEN SCHEIDS
RECHTER
Sir A. G. Hines, bestuurslid van de F.A.
en bekende persoonlijkheid in het Engel-
sche sportleven, heeft verleden week te Not
tingham een lange redevoering gehouden
Het houden van redevoeringen bij bijzondere
sportevenementen is een Engelsche karak
teristiek en men benut deze gelegenheden
om hulde te brengen, waar hulde moet wor
den gebracht, ofschoon men ook niet ver
zuimt de vinger op zwakke plekken te leg
gen.
Sir Hines sprak uitvoerig over het scheids
rechterwezen.
Evenals in onze lage landen, blijkt bij
John Buil de eerbied voor de scheidsrechter
lijke opofferingen zeer gering te zijn en
mocht er een fout worden gemaakt, is men
onmiddellijk gereed een fluitconcert te be
ginnen, hetgeen op zijn minst genomen
schromelijk lomp is. Persoonlijk had Hines
Zich daar altijd zeer aan geërgerd. Maar het
vreeselïjkst vond hij, dat dit euvel zich zelfs
bij wedstrijden uit de Amateur League voor
deed, niettegenstaande het bezoek daar van
intelligenter gehalte is, dan in de prof-afdee-
lingen. Doch ook daar gaat men zich vaak
op de ergerlijkste manier te buiten, waarin
de spelers zelfs deelen. Waar juist thans het
klachtental van jaar tot jaar toeneemt, is
sir Hines een krachtig voorstander om het
respect voor den scheidsrechter kunstmatig
aan te kweeken. Beide partijen „cheeren"
elkander om beurten voor den aanvang toe,
waarop de spreker het voorstel deed om dit
gezamenlijk na afloop voor den scheidsrech
ter te doen.
Dit plan werd door het aandachtig audi
torium spontaan toegejuicht, alleen de vraag
nu, of men 't in de practijk zal doorvoeren?
De vroegere scheidsrechter en vertegen
woordiger journalist Groothoff, is een groot
voorstander van internationaal voetbalver-
keer tusschen de onderscheidene landen. En
inderdaad heeft zijn inzicht veel voor, om
dat 't tot verbetering kan leiden van het spel
peil in kleinere landen en men tot vergelij
king kan komen bij naties, welke ongeveer
van gelijke capaciteiten zijn.
Vooral Kerstmis en Nieuwjaar leenen zich
bijzonder voor dergelijke krachtmetingen en
om den lezers een denkbeeld te geven, wat er
zoo in het internationaal verkeer bij de be-
belangrijkste clubs passeert, worden de vol
gende reizen ondernomen. Uitdrukkelijk
zeggen wij de belangrijkste vereenigingén,
omdat wij kleinere clubs van ondergeschikt
belang achten.
De Karlsruher Fussball Verein speelt op
26 December te Zürich tegen de „Grasshop
pers", daarna reizen de heeren verder naar
Italië, waar op den 2gsten nog een ontmoe
ting wordt geregeld. Tennis Borrussia (Ber
lijn) komt op 30 December tegen de club
Francais te Parijs uit, terwijl onderhande
lingen voor Nieuwjaarsdag nog loopende
zijn. „F.H.C." (Boedapest) gaat naar Spanje
en doet op den terugweg Zuid-Duitschland
aan. „Hungaria" bezoekt Italië, terwijl
,,Ijpest" naar Egypte oversteekt. Hierbij
zwijgen wij nog van de steeds op reizen en
trekken beluste Weensche elftallen, die in
Italië, Spanje en Zwitserland tal van verbin
tenissen hebben afgesloten.
Als men dit ziet, vraagt men onwillekeu
rigen ons land......?
Slechte verliezers
Het aantal candidaten voor het kampioen
schap in deze afdeeling wordt 6teeds kleiner
en zag Haarlem zich de vorige week door
D. E. C. vrijwel uitgeschakeld, thans deden
de roodbroeken hetzelfde met het Amersfoort-
sche. H. V. C., dat tot eenige weken geleden
nog zulke goede kansen op het kampioenschap
had, maar daarna de inzinking kreeg die wij
na de kennismaking met dit team in October
in Amersfoort feitelijk reeds hadden verwacht.
Bewees Haarlem dus in de eerste pla.ats
een goeden dienst aan de Amsterdamsche
clubs D. E. C. en de Spartaan ook het alge
meen voetbalbelang werd o.i. gisteren gediend,
want een elftal dat een spel durft te spelen
als H. V. C. gisteren deed, toen een nederlaag
dreigde en zekerheid werd verdient allerminst
in aanmerking te komen om een kans te
mogen wagen tot de eerste klasse door te
dringen. Wanneer men de voetbalsport be
oefent dient men niet alleen over voetbalca
paciteiten te beschikken maar zeker niet min
der over voldoende zelfbeheersching om wan
neer men tegenover sterkere tegenstanders
komt zich met een nederlaag te verzoenen en
goede verliezers te toonen. Bij velen van het
team dat Haarlem gisteren haar „gasten"
mocht noemen liet dit echter vrijwel alles,te
wenschen over Meer willen, wij van het wan
gedrag van Kerstholt en anderen niet zeg
gen.
Aangenamer was de kennismaking met den
.Rotterdamschen scheidsrechter Van der Zan
den, die zich een uitstekend leider toonde
met een goeden kijk op het spel.
Het terrein was hard, waardoor de bal
levendig was, maar over het algemeen pasten
de spelers zich goed aan en wanneer de be
zoekers na de rust hun aandacht minder aan
de schenen van de Haarlem-spelers en meer
aan den bal hadden besteed was het zelfs een
goede wedstrijd geworden.
Ondanks de afwezigheid van Dik en Snooy.
zat er bij Haarlem gang in het elftal en nu
de geheele middenlinie den aanval goed
steunde, kon deze linie een spel ontwikkelen
dat scoringskansen bracht.
Op het laatste oogenblik moest het Haar
lem-elftal worden gewijzigd, waardoor het
zich opstelde met:
De Vries,
P. v Daalen, Goedhart,
Torringa, W. van Daalen, Moolenaars,
Iseger, de Geus, Huisman, Oldenburg, Po-
lanen.
Onmiddellijk na den aftrap ontwikkelt zich
een aantrekkelijk spel dat het aankijken
alleszins waard is. De aanvallen van de
Haarlem-voorhoede waarin vooral de vleugel
Isegerde Geus fraai combineert zijn tal
rijker dan die van H. V. C. De Geus kopt
een voorzet van Iseger te zacht en om succes
te hebben en Polanen mist een kans, en de
zelfde speler onderbreekt door buitenspel
staan een viertel aanvallen. H. V. C. begint
dan wat vuriger te spelen en dringt tot het
Haarlem-doel door, waar W. v. Daalen een
bal die De Vries reeds gepasseerd is nog juist
uit het doel kan trekken. Het schieten van
H. V. C. is nogal onzuiver en de Haarlem
backs onderbreken menigen gevaarlijken aan
val.
Kerstholt begint dan al „onaangenaam"
te worden, vooral wanneer de Haarlem-
aanval steeds beter op dreef komt. Iseger
komt na goede centers van de Geus en Huis
man enkele malen door de H. V. C.-verdedi-
ging heen, maar schiet juist hard naast en
over het doel en goede schoten van Huis
man en Oldenburg worden keurig gestopt.
Rust komt met 00. Na de hervatting
heeft Haarlem het voordeel van den wind
en valt derect aan. Na 5 minuten geeft
Huisman den bal goed door naar Oldenburg,
die met een fraai schot de score opent 10.
Even later is de stand weer gelijk, wanneer
de middenvoor van de H. V. C. met een on
houdbaar schot De Vries passeert, 11.
Haarlem antwoordt met eenige goede aan
vallen en Iseger stelt Huisman in de gele
genheid Haarlem weer de leiding te geven,
21. Met een nederlaag in zicht beginnen
eenige H. V. C.-spelers dan een slechts wei
nig gezien unfair spel te spelen, wat Haar
lem een serie vrije schoppen en Kerstholt
een waarschuwing oplevert. Uit een dezer
goed door Van Daalen genomen vrije schop
pen krijgt de Geus een kans en het is 31,
waarna Huisman zich met alle daaraan ver
bonden risico tusschen de backs doorwerkt
en de score op 41 brengt. Uit een straf
schop wegens hands verkleint H. V. C. den
achterstand tot 4—2, maar uit den zooveel-
sten vrijen schop brengt W. van Daalen met
een goed geplaatst schot den eindstan.d op
5—2.
Iedereen is ten slotte verheugd als de
scheidsrechter door zijn eindsignaal den H.
V. C.-spelers belet hun „aanslagen" verder
uit te voeren.
De strijd om de tweede plaats is voorjoopig
beslist in het voordeel van Graaf Willem
doordat de geel-zwarten met de kleinst
mogelijke cijfers in de Hagenaars hun meer
deren moesten erkennen. Opvallend is het
dat de boys in hun uitwedstrijden zeer
onfortuinlijk spelen, want ook ditmaal waren
zij driekwart van den wedstrijd in de meer
derheid zonder het nochtans tot doelpunten
te kunnen brengen. Het veld was door de
vorst keihard en effectvol en doordat de
geel-zwarte voorhoede het spel kort hield
wat onder deze omstandigheden al zeer
ontactisch was kon de uitstekende Haag
sche verdediging met doelman Heumers
aan het hoofd geregeld met succes ingrijpen.
O.i. zou een kleine omzetting in de voor
hoede den aanval zeer ten goede komen.
Over den wedstrijd het volgende:
Precies twee uur laat scheidsrechter Visser
tossen.
T.Y.B.B. is geheel volledig; de Hagenaars
stellen zich als volgt op
Heumers
de Lange Bouwers
Starrenburg Wolf v. d. Loef
de Graaff, Leeuwens, Kemperman, Wigmans,
v. d. Ham.
In het begin wordt er aan beide kanten
raar geschutterd, doordat het terrein hard
bevroren is. De thuisclub weet zich het eerst
aan de omstandigheden aan te passen, wat
haar al spoedig een doelpunt oplevert waarvan
de Graaff de maker was. Als de geel-zwarten
ook eenmaal ingespeeld zijn gaat het spel
vrijwel tegen elkaar op, zelfs komen de
boys tegen rust flink in de meerderheid.
Goed verdedigen van het Haagsche achter
trio zorgt er echter voor dat de stand onge
wijzigd blijft. Rust 10.
Na de thee krijgen de geel-zwarten den feil
Oostenwind in den rug en zijn geregeld in de
meerderheid. De voorhoede begaat nu echter
de reeds hierboven gesignaleerde fout waar
door de gelijkmaker uitblijft. De halflinie
der boys speelt in deze periode schitterend en
stuwt steeds de voorhoede ten aanval, doch
het succes is nihil. Gr. W. krijgt zelfs nog een
mooie gelegenheid om den voorsprong te
vergrooten doordat scheidsrechter Visser
hun een strafschop toekent, doch Mooren
stopt het harde schot schitterend. De laatste
tien minuten zitten de boys er nog eens allen
op; zelfs de beide backs stellen Heumers op
de proef, doch het wil helaas niet lukken.
Zoodat als de heer Visser laat inrukken de
tweede nederlaag der geel-zwarten een feit
is, waarmede de kansen op de eereplaats
een leelijken knauw hebben gekregen. Es
war so schön gewesen, es hat nicht sollen
sein I
De leiding van den heer Visser was prima,
terwijl de verstandhouding in het veld niets
te wenschen overliet. Alleen was „Duin-
digt" een imitatie-Noordpool!
G. D. A. I—H. B. C. I 1—1
Met gemengde gevoelens zagen wij Zondag
morgen H. B. C. naar Loosduinen vertrek
ken. Nu zelfs nóg zonder Cor Vesters, door
diens vertrek, wiens plaats door Jac. v. d.
Eem werd ingenomen.
Maar, als ooit het spreekwoord van de
kat in het nauw bewaarheid werd, dan
heeft H. B. C. dat spreekwoord bewaar
heid.
Ja, ze hadden onderling afgesproken,
zich tot het uiterste in te spannen, ze hebben
het gedaan, en met succes, want als de
scheidsrechter op het eind niet een fout
gemaakt had, door een vrijen trap aan
G. D. A. toe te kennen, in plaats van aan
H. B. C., dan waren beide puntjes naar
Heemstede gegaan.
staan. In de voorhoede der Vogels werkt Kui
kens geweldig, doch Wijnkoop en Muller wer
ken als twee .remmen.
In de laatste minuten krijgt de Hilversum-
rechtsbinnen nog een pracht van een kans,
K-elke hij op onbegrijpelijke wijze onbenut laat.
Ook Muller laat een gemakkelijke kans on
benut. Met 12 komt het einde.
Wederom veel spanning en emotie
V. U. C haalt een achterstand van 40
J tot 43 op
Het schijnt langzamerhand gebruikelijk te
zijn, dat de wedstrijden tusschen beide bo
vengenoemde clubs zeer doelpuntenrijk zijn.
We hebben een tijd gekend, dat R. C. H. met
60 won en daarna dat V. U. C. zich enkele
malen met 72 of zoo iets de meerdere
toonde over de Racing. De peide wedstrijden
in dit seizoen leverden samen 15 doelpunten
op, een respectabel aantel. Was het aantel
op het R. C. H.-terrein acht, waarvan elk
vier, gisteren won de racing met de oneven
goal uit zeven, na een uiterst spannende
finish. De Racing Club heeft daarmede ge
toond, ondanks dat met een aantal Invallers
moest worden gespeeld tot goede dingen in
staat te zijn. Inderdaad mag de overwinning
op het V. U. C.-terrein als een zeer goede
prestatie worden aangemerkt en het geheele
elftal verdient daarvoor een woord van lof.
Kos heeft in het R. C. H.-doel schitterend
werk verricht, terwijl Vrugt zoowel als N. N„
welke laatste plotseling de linksback plaats
moest bezetten, ook zeer goed gespeeld heb
ben.
De geheele middenlinie vormde weer een
igoed geheel en heeft een zeer groot aandeel
in het succes. De voorhoede, waarin zoowel
Verkerk als Hanse ontbraken en daardoor
met Warren en Kedde als invallers ver
scheen, speelde zeer gevaarlijk en de vier
doelpunten zeggen dat volkomen. Roelfsema
scoorde er twee. Kedde en van de Werve
elk een. V. U. C. speelde beter dan de ne
derlaag doet vermoeden en dat de rust met
een 20-achterstand werd ingegaan, was
hoofdzakelijk gevolg van het onvoldoende
schieten der voorwaartsen, zy het ook, dat
de verdediging weinig gelegenheid bood. De
middenlinie van de Haarlemmers achten we
sterker en vooral de invaller-rechtsback was
zeer matig. Keeper Andeweg speelde belang
rijk minder dan ,Kos bijv. en was oorzaak
van het tweede doelpunt. Als geheel is
V. U. C. het meest in den aanval geweest
en te dien opzichte zouden zij een gelijk spel
wel verdiend hebben. Scheidsrechter Hauber
leidde den wedstrijd goed. Hij floot om twee
uur de volgende elftallen op het wel bespeel
bare, doch zeer effectvolle terrein:
ry. U. C.:
Andeweg,
Lochjes. v. d. Zalm,
fvan Leersum, Hendriks, Hendriks,
Volkers, de Wild, Dill, Klein, van Gelder
•R. C. H.:
Brugman, Kedde, Roelfsema, van de Werve,
Warren,
Muller, Ruis, Geutskens,
N. N. Vrugt,
Kos
Van den aftrap af is V. U. C. sterker en
♦eeds direct krijgt Kos een hard schot te
stoppen. Doch de R. C. H.'ers, spoedig ge-
gewend als zij waren aan de terrein-omstan
digheden, komen dan ook wat opzetten en
keeper Andeweg wordt even duchtig aan den
tand gevoeld. Nadat nog even het spel gelijk
opgaat, neemt V. U. C. geruimen tyd het
spel In handen en de achterhoede van R. C.
H. krijgt overmatig veel werk. In een mini
mum van tyd worden zes corners op het doel
van de Racing genomen en deze goed geno
men zyn alle even gevaarlijk. Kos verdedigt
in deze periode zijn doel meesteriyk, hij
stopt OA. een kogel van Hendriks zeer fraai,
al is het ten koste van den zooveelsten
corner.
De rechtsbinnen komt eenmaal alleen voor
Kos, doch zijn schot faalt. De enkele uit
vallen, die Roelfsema es. in deze periode
ondernamen, waren weliswaar zeer gevaar-
hjk, doch leverden niets op. Totdat ongeveer
tien minuten voor half-time Warren goed
voorzet, een doelworsteling ontstaat en met
een goed gericht schot geeft Roelfsema aan
zijn elftal de leiding. Dit succes mist zijn
uitwerking niet en van nu af aan volgen
meerdere gevaarlijke uitvallen. Wederom
geeft Warren den bal goed voor het doel,
Andeweg stopt maar half en Kedde vol
trekt het vonnis door No. twee in het net
fce jagen. Dan is het spoedig rusten.
De tweede helft zet de Racing in met een
sterk offensief. Roelfsema kogelt over, het
is echter uitstel van executie, want even la
ter bemachtigt hy een ver doorgespeelden
bal en langs den' uitloopenden keeper depo
neert hy nummer drie in het V. U. C.-doel.
Nog vinden zij het niet genoeg. Roelfsema
opent het doel steeds goed naar de vleugels,
vooral Brugman krijgt mooie vrye ballen en
uit een daarvan geeft hy een prachtigen
voorzet, waar van de Werve zijn hoofd onder
zet en het staat 40. Met dezen voorsprong
ziet het er voor R. C. H. gunstig uit, doch
plotseling weet de rechtsbinnen van V.U.C.
van een weifelen in de R. C. H.-verdediging
te profiteeren en wordt Kos gepasseerd. Nu
komen de Hagenaars weer het meest aan
het woord. Er is nog een half uur te spelen,
derhalve kan nog alles gebeuren. En inder
daad gebeurt er iets. Geheel V. U. C. valt
onstuimig aan. De achterhoede krygt het
Hct ;s zegt Hildebrand ergens een
goede gewoonte van sommige moeders, om
dochters te hebben.
Inderdaad.
De moeder, die ik bedoel, had n dochter,
Annie, en deze Annie had een goeden vriend,
Jaap de voetballer.
De geschiedenis, die ik vertel, is de waarach
tige roman van een befaamd eerste-klas voet
baller, die sinds onheuglijke tijden in 't
nationaal elftal werd gekozen, 't Is dus his
torisch.
Jaap dan was verliefd geworden op Annie.
Annie was 'n meisje, en zag er uit zooals meis
jes in verhalen er altijd uitzien beeldschoon,
met blond haar. Is het wonder dat Jaap gek
werd, toen-ie deze bij vergissing op ajrde
vertoevende fee ontmoette De arme kerel
was gewoonweg z'n positieven kwijt. En toch
tot z'n geluk beminde zij hem wederkeerig.
Ik geloof dat ik mij goed uitdruk, 't Oogen
blik waarop-ie haar vragen ging, 'n moment
waarop wij allen een gevoel hebben gehad
of er iets in ons verkeerde keelgat schoot, door
stond-ie dapper. Hij kreeg ze. Jaap had ze.
Zie zoo
Neen, bekoorlijke lezeressen, lees nu door
alstublieft. Ik begrijp dat voor u de span
ning er uit is. Maar 't kan toch afraken, niet
De meesten van u zullen dat wel ondervonden
hebben.
Jaap kreeg ze dus. En hij was d'r blij mee,
als 'n poes met een tarbot-graat, als 'n sloome
visscher met 'n dikke paling. Toch was1 't
voor Jaap niet alles rozengeur en maneschijn.
Want ik heb u gezegd, dat Annie 'n moeder
had. En wat voor 'n moeder. Een van die
vrouwen, die haar woningen beschouwen als
een fregat, waar ze 't bevel over voeren. De
Staat is zij. Annie's mama regeerde als 'n
Zonne-Koningin. Wat zij zeide, gebeurde
subiet. Meneer, de jongens, Annie, de bonnes,
de knecht, de poes en de kanarie bogen voor
haar wil. Een wenk van haar deed 't huis vlie
gen. Als haar zijden japon in de verte ruischte,
kregen de huisgenooten precies 't zelfde gevoel
dat de Bey van Algiers kreeg als-ie 't klappe
ren hoorde van de Hollandsche vlag. M. a. w.
ze zaten geweldig in den piepzak.
En nu had Mevrouw de puist aan voetbal.
Annie niet. Maar omdat mevrouw 't had moest
Annie 't ook hebben. Maar Jaap vertikte 't
z'n spe op te geven. Als-ie getrouwd was,
goed, dan werd 't wat anders, maar zoolang
Te nog verloofd was, zou ie er nog van
profiteeren. Schoonmama in spel nam het
hem geweldig kwalijk. Ze rammelde
met al den donder van haar woede tegen 't
spel en ze schoot de flitsen van haar hoogharti-
gen spot op Jaap af. Maar deze bleef trappen.
Mevrouw, die gedacht had dat-ie t om harent
wil laten zou, zag zich bedrogen, en werd koel
tegen hem. Ijzig koel. Op 'n afstand. En
Annie, die moeder niet durfde weerstaan,
kreeg van den weeromstuit ook iets tegen het
spel, nu dit de verhouding tusschen Jaap en
haar huisgenooten finaal dreigde te beder
ven. Ze drong er bij hem op aan, dat-ie zou
ophouden met spelen. Hij weigerde. Als ze
getrouwd waren, goed. Maar nu nog niet.
Tot zoover, nietwaar van ongeduld aan
gebrande lezers? is er niets buitengewoons
in. Neen. Maar dat komt wel. Mevrouw, hoe
wel in alles anders dan anders, had dit toch
met anderen gemeen, dat zij ieder jaar een
keer jarig was. Die verjaardag was iets gewel
digs thuis. Ze zaten in draf als 'n regiment
soldaten voor de inspectie van den generaal.
Zoo brak haar verjaardag weer aan. Binnen
kort zouden Jaap en Annie trouwen. De club
zou Jaap dan finaal verliezen. Ze zaten er in
zak en asch over. Zonder Jaap gingen ze
naar beneden. Hij was hun beste speler. Hun
Cassar. Wat jammer dat-ie ophield. Maar en
fin. Nu wilde 't toeval,dat juist op mevrouws
verjaardag de club van Jaap een zeer belang
rijken wedstrijd moest spelen.
Stel u dat voor1
Schoonmoeder in spe, die zoo ontzaglijk
de puist aan voetbal had, jarig enJaap
moest voetballen. Lieve lezer, ook al hebt ge
bij uw geboorte slechts een minimale dosis
snuggerheid meegekregen, het zal genoeg
zijn om te doen snappen, dat in dit geval een
dramatisch conflict onvermijdelijk was.
Drie dagen voor haar verjaardag zei Mevrouw
tegen Jaap, dat ze verlangde, dat ze begeerde,
dat ze hoopte, dat ze vertrouwde, enfin, dat
Ze er subiet op stond dat Jaap nu Zondag eens
niet zou voetballen, dat-ie ter harer eer na de
koffie zou komen en dan den heelen middag
blijven. Heusch, dat wenschte ze nu eens
gedecideerd. En Jaap, nietwaar, zou loyaal
genoeg zijn om te erkennen, dat dit een zeer
rechtvaardig en billijk verlangen van haar
was. Ze gaf 'm twee vingertoppen en ruischte
weg.
Daar stond-ie.
Zondag zoo'n wedstrijd, een ontmoeting
waar 't kampioenschap van afhing, en dan zou
hij er niet bij zijn Parbleu, dat-ie nou net een
schoonmoeder moest treffen, die op zoo'n
dag jarig was. Altijd had-ie pech. Als 't-ie
nu weigerde, o, hij voelde, dat zou de verhou
ding gansch al bedorven zijn. Misschien, wie
weet, zou., 't wel afraken. (Tusschen twee
haakjes ziet ge wel lezeressen, die volgehou
den hebt, dat er nog spanning komt Stel je
voor. Hij wist hoe Annie d'r onder zat. Hoe
ze d'r moeder blindelings gehoorzaamde.!
Als schoonmama zei dat het af zou wezen,
dan zou niemand het kunnen veranderen.
Ook Annie zelf niet. De beslissing was moei
lijk. Wat zou z'n club treuren, als-ie niet
kwam. Maar Annie vroeg 'm met tranen in
d'r oogen om toch dezen eenen keer inschik
kelijk te zijn, om toch niet te spelen. Over 'n
poosje zou hij toch voor goed moeten uit
scheiden, nietwaar Wat gaf het dan of hij hu
wegbleef
Jaap kon maar niet tot een besluit komen.
Verdraaid. Z'n club en z'n schoonmoeder
in spe en z'n club en z'n schoonmoeder in spe,
en z'n schoonmoeder in spé en z'n club
ze morrelden 'm door zijn hersens. Hij droom
de dat z'n schoonmoeder in spe middenvoor
speelde in z'n club en in het strafschopgebied
op'den heupzwaai genomen werd.
Brrrr1
Lezers en lezeressen, thans komt het.
Schikt uw das recht, schraapt uw keel, from
melt aan uw blouse, want het komt.
Zaterdagsavond nam Jaap eindelijk n
besluit. Hij zou niet spelen. Er was 'n stem.
in 'm, die zei, dat z'n schoonmama in spe
ditmaal een rechtvaardig verzoek had gedaan.
Hij moest maar toegeven, ook om Annie, 't
Was beroerd voor z'n club, maar enfin. En
dus schreef-ie Zaterdagavond 'n briefje
aan z'n secretaris
„Amice Ik hoop dat jullie 't niet kwalijk
neemt, maar ik kan niet komen. M'n a. s.
schoonmama is jarig, brrr 1 Je weet hoe 't
oude mensch de pe. aan voetbal heeft. Als ze
d'r over hoort spreken beginnen de haren
van d'r pruik te trillen en schieten haar val-
sche oogen vuur. Overigens is het een geschikt
mensch. Maar ze stond er op, dat ik haar ver
jaardag zou meemaken, ook om m'n meisje
moet ik dat karweitje opknappen. In gedachte
ben ik bij jullie. Veel succes. Ik Zal jullie,
terwijl ik door allerlei saaie tantes en magere
nichtjes wordt gelukwenscht, in stilte aan
moedigen. Telefoneer me s. v. p. geregeld hoe
't staat. Saluut...."
Aan zijn schoonmoeder schreef-ie een
lief briefje dat-ie niet speelde, dat-ie een
's middags kwam, en hij wenschte haar al
vast geluk van ganscher harte. „Uw lief
hebbende Karei." En toen-ie die twee brie
ven in de bus liet glijden borrelde n reuzen
zucht uit z'n keel.
Zondagmiddag.
Klokslag half twee belde Jaap bij schoon
mama aan. Hij had zich uitgesloofd. Een
weelderige bos blanke seringen, die zoet
geurden, had-ie in z'n hand om haar aan te
bieden. En hij dacht aan z'n club.
Toen-ie binnen kwam, zat Annie met be-
traanden blik op 'n stoel. Ze keek 'm met d'r
suikeroogen stil-verwijtend aan. Hij schrok.
Snapte er niks aan. En schoonmama in spe
stond kaarsrecht, majestueus koud, ijs-koud
roerloos. Haar oogen waren felle vlammen.
Jaap kwam naderbij, stamelde wat, wilde
z'n seringen geven. Ze nam ze niet aan.
„Mijnheer," vroeg ze met een stem
als 'n stormklok „kent u dit briefje
Ze gaf 'm een velletje papier. Hij keek
en werd zoo wit als een schoon halfhempie.
't Was de brief, dien hij aan secretaris had
geschreven. En die, hij snapte het direct,
door hem in de verkeerde enveloppe was
gesloten. En de brief van schoonmama was
bij den secretaris....!
„Mijnheer" Zei ze „u begrijpt, na
zoo'n brief, zoo'n infame brief, die bij toeval
in m'n handen kwam" (ze was heesch van
woede) „hebt u de laatste stap in ons huis
gezet. Ik verzoek u heen te gaan."
Ze wees als een vorstin naar de deur.
Hij keek naar Annie als 'n gevangen garnaal
naar de zee. Annie zag voor zich. Zei niets,
vroeg niets, dee niets. Hij ging.
Er werd getost. De club, die zonder Jaap
spelen moest, ging met weinig zelfvertrouwen
den strijd in. Wat 'n peph.
En net toen de strijd beginnen zou, kwam
er ademloos een mijnheer in 't zwart, met
'n prachtige bos seringen in de hand, 't veld
op rennen. Tegelijk klonk een stem,: „Daar is
Jaap." Een geweldige emotie ontstond. Toen
'n daverend gejuich. De invaller, die mee
Zou spelen ,viel weer uit. En tien minuten
later kwam Jaap tusschen de lijnen.
Een ontzaglijke ovatie viel hem ten deel.
Zoo was hij nog nooit toegejuicht.
FRITS VERLEGH
