Binnenlandsch Nieuws
Voor een hou
een plaatje!
^Tïelemam&IHros
VOOR LE HUISKAMER
MM'
SLCK WAT WILS
Molen album
DERDE BLAD
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1929
BLADZIJDE 2
Het overlijden van de
Koningin-Moeder
van Spanje
Het salaris van burge
meesters, secretarissen en
ontvangers in Noord-
Holland
De oplossing der Romein-
sche kwestie
Een telegram van de
Katholieke Eerste Kamer
club aan Z. H. den Paus
Kanalisatie van West-
Friesland
De salarissen der Rijks
ambtenaren
Een vierde klasse bij de
spoorwegen
SOCIAAL LEVEN
De technische salaris
herziening der Rijks
ambtenaren
„Hollandsche Molens"
door Ir. A. Ten Bruggencate be
schikbaar te stellen.
De extra-reglementaire
uitkeering uit de werk-
loozenkassen
De Ziektewet
Bedevaart naar Lourdes
KERKNIEUWS
De eerste Japansclie Jezuïet
sinds 3 eeuwen
Hoogere godsdienstige
vorming van leeken
Winterhanden
Wi ntervoeten
Schrale Lippen
Ruwe Huid
Het Katholicisme in de
Vereenigde Staten
VERKEER EN POSTERIJEN
Het radio-telefoon-verkeer
met Ned. Indië
Het ongeluk in den tunnel
Trekjes No. 589
Pontificale Requiemmis
te 's-Gravenhage
zijn Exc. Mgr. L. Schioppa, Pauselijk in
ternuntius bij het Nederlandsche Hof, heeft
gisteren in de St. Jacobuskerk aan de Park.
straat te Den Haag een Pontificale Hoogmis
gecelebreerd voor de zielerust van de konin
gin-moeder, Maria Christiana van Spanje.
Zijn Exc. werd daarbij geassisteerd door den
Hoogeerw. Deken H. A. Th. van Dam als
presbyter-assistens, de Weleerw. Heeren L.
Blink en H. F. Coppens als'troondiaken, de
Weleerw. Heeren A. J. Ratté en J. J. Boon
als diaken en subdiaken en den Weleerw.
Pater J. Kleijntjens S. J. als ceremoniarius.
De overige functies werden vervuld door de
Weleerw. Heeren Th. J. J. van Seggelen,
pater Th. van Oijen, missionaris uit China,
G. Bakker en H. Caminada S.J.
Het zangkoor zong onder leiding van
kosten der huidige weersgesteldheid de be-
j doelde invoering zooveel mogelijk bespoedi
gen?
Hierop heeft minister de Geer, het vol
gende geantwoord:
1. De ondergeteekende weet niet, op welks
geruchten gedoeld wordt. Stagnatie is er
niet geweest. Wel een veel langzamer ver
loop van de normale voorbereiding dan ver
wacht en gewenscht was.
2. De invoering is in het begin van Maart
te verwachten, met terugwerkende kracht
tot 1 November en wordt zooveel mogelijk
bespoedigd.
Op initiatief van den gemeenteraad van
Harenkarspel is te Alkmaar een vergadering
gehouden van vertegenwoordigers van.ge-
mefcnten, die bezwaren hebben tegen de dcor
kapelaan A. de Wildt en op het vernieuwde Ged- Staten voorgestelde saiarisverhooging
orgel, dat heden voor het eerst in gebruik
werd genomen, begeleid door den heer J.
Kaptein, de 3-stemmige Requiemmis van
Perosi.
Binnen het priesterkoor was de met een
krans gedekte en met het wapen der over
leden vorsten getooide katafalk geplaatst.
Vele autoriteiten woonden de pontificale
Requiemmis bij.
Een dankbetuiging van Z. H. den Paus
Wegens het. overgroot aantal telegrammen
van gelukwensch, die bij gelegenheid van
de oplossing der Romeinsche kwestie aan
den H. Stoel zijn gezonden, kunnen deze
niet alle aanstonds worden beantwoord.
Daafom heeft de H. Vader aan Z.Exc.
Mgr. L. Schioppa, pauselijk internuntius te
's-Gravenhage, opgedragen in Zijn naam,
hetgeen door dit communiqué geschiedt
allen in Nederland te danken, die Zijne
Heiligheid een gelukwensch hebben gezon
den en hun den Apostolischen Zegen te doen
toekomen.
Namens de Katholieke Eerste Kamerclub
ls, naar het „Hgz." meldt, het volgende tele
gram gezonden aan Z. H. den Paus:
„Aan Z. H. den Paus, Vaticaan, Rome.
De katholieke leden van de Eerste Kamer
ln Nederland veroorlooven zich Uwe Heilig
heid geluk te wenschen met de gelukkige
oplossing van de Romeinsche kwestie en
leggen aan de voeten van Uwe Heiligheid
de betuiging van hun kinderlijke toewijding.
(w.g.) Van Lanschot, Voorzitter.
Onvoldoende medewerking van
belanghebbenden
Van den hoofdingenieur-directeur van den
Provincialen Waterstaat in Noord-Holland ls
bij de Langendijker Groenten-Centrale ëen
schrijven ingekomen, waarbij wordt mede
gedeeld, dat nog geen voldoende bijdragen
door belanghebbende corporaties en gemeen,
en zijn toegezegd voor de kanalisatie van
Vest-Friesland, zoodat nog niet tot uitvoe
ring kan worden overgegaan.
Wanneer het tot uitvoering komt, zal het
fanaal langs de Langendijker tuinbouw-
treek er hoogstwaarschijnlijk in begrepen
-ijn.
van burgemeesters, secretarissen en onivan
gers.
De heer J. de Groot, wethouder van Ha
renkarspel, deelde mede, dat aan 118 ge
meenten in Noord-Holland de circulaire door
de commissie uit den raad van Harenkarspel
was gezonden; 29 gemeenteraden gingen met
de actie accoord, 26 berichtten er niets vcor
te voelen of hebben de circulaire voor ken
nisgeving aangenomen, de overige gemeen
teraden gaven taal noch teeken op de cir
culaire.
Van de 29 met de actie meegaande ge
meenteraden zijn er 27 vertegenwoordigd uit
alle deelen van Noord-Holland.
De heer Groot betoogde, dat de mede-
deeling van Ged. Staten inzake de saiaris
verhooging in zijn gemeente niet met in
stemming werd ontvangen, omdat twee jaar
geleden reeds automatisch de salarissen ver
hoogd .waren.
De heer Kramer uit Zuid-Scharwoude oor
deelde een actie tegen de geste van Geo.
Staten wel gemotiveerd. De begrootingen
over 1929 zijn bijna alle vastgesteld, onaf
hankelijk van deze salarisverhoogingen.
Met 1 April zou de verhooging ingaan, zoodat
tusschentijdsche beiastingverhooging nood
zakelijk zou zijn om aan de vcor de verhoo
ging benoodigde gelden te komen. Al ver
wacht spr. niet, dat Ged. Staten hun voor
stel zullen intrekken, toch zullen zij door
deze actie vernemen, dat over hun wijze
van handelen ontstemming heerscht.
Na eenige discussie, waarin vooral de plat
telandsgemeenten zich tegen de saiarisver
hooging uitspraken, en gewezen werd op de
inconsequentie van Ged. Staten'ten opzich
te van de ontvangerssalarissen, en de on
juiste pensioenregeling, diende de heer Wit
(Berkhout) de volgende motie in:
De gecombineerde vergadering van de na
volgende gemeenten, gehoord de besprekin
gen, is van oordeel, dat de thans aanhan
gige saiarisverhooging, voorgesteld door Ged.
Staten: le. niet op het juiste tijdstip is in
gediend, daar de begrootingen reeds zijn
vastgesteld; 2e. dat de voorgestelde verhoo
ging voor vele gemeenten beiastingverhooging
ten gevolge zal hebben; 3e. dat het voer vele
gemeenten een moeilijk vraagstuk zal wor
den, den hoogeren ambtenaren premievrU
pensioen te geven en den minderen ambte
naren niet.
Op voorstel van den heer Groot (Scher
merhom) werd na eenige bespreking beslo
ten een commissie te benoemen, die bij Ged.
Staten in een mondeling onderhoud de zaak
zal behandelen en toelichten. Tevens zat
deze commissie aandringen op intrekking
subsidiair uitstel van de voorgestelde wijzi
ging.
In de commissie werden benoemd de hee
ren C. Groot, Schermerhom; J. Boor, Hui
zen; J. Maas, Hoogkarspel; C. Kramer, Z.-
Scharwoude en S. de Vries, Harenkarspel.
Ministerieel antwoord op de vragen
van den heer Kuiper
Door den heer Kuiper waren 'aan den
minister van Financiën de volgende vragen
gesteld:
lo. Wil de minister mededeelen of, en. zoo
a in hoeverre waarde is te hechten aan de
geruchten omtrent ernstige stagnatie bij de
nvoering en toepassing der aanhangige wy-
igingen in het Bezoldigingsbesluit voor de
Rijksambtenaren
2o. Kan de minister mededeelen, wanneer
!e invoering van het gewijzigde Bezoldi-
ingsbesluit is te verwachten, en wil Zijn
.xcellentie, mede met het oog op de extra-
Naar de „Volkskr." verneemt, wordt bij de
directie der Nederlandsche Spoorwegen thans
ernstig overwogen om met ingang van de
nieuwe dienstregeling de vierde klasse in te
voeren. De zittingen der derde klassen zullen
volgens Fransch systeem met leer bekleed
worden.
In de gisteren te Nijmegen gehouden
hoofdbestuursvergadering van den Ned. R.K.
Bond van P. T. T.-personeel „St. Petrus",
werd, mede naar aanleiding van een groot
aantal brieven en telegrammen van afdce-
lingen en leden welke aan het bestuur
TH'ottx
-I"!
Tegemoetkomend aan het ver
zoek van vele alleenwonenden
en kleine gezinnen, besloten wij
van nu af aan voor één ingezon
den bon een aquarel-illustratie
voor ons Jubileum Album
waren gezonden en waarin groote ontstem
ming bleek, algemeen met groote teleurstel
ling kennis genomen van het lange uitblij
ven der technische salarisherziening.
De verwachting werd uitgesproken, dat,
vooral met het oog op de nijpende koude,
waardoor in vele gezinnen de nood hoog is
gestegen, de uitbetalingen der salarisver
hogingen thans binnen zeer korten tijd zal
plaats hebben.
Een bijeenkomst van arbeiders-
organisatïesbesturen
Gisterenmiddag had te 's-Gravenhage een
vergadering plaats van de besturen van het
Nederlandsch Verbond van Vakvereenigin-
gen, het R.K. Werkliedenverbond, het Chris
telijk Nationaal Vakverbond en een aantal
besturen van bonden met werkloozenkassen,
ter bespreking varj het in de pers gepubli
ceerde voorstel om de werkloozenkassen ais-
neg in de gelegenheid te stellen aan de
uitgetrokken leden een extra-reglementaire
uitkeering van 12 dagen te verstrekken met
financieele hulp der regeering.
Over dit voorstel, dat zich beperkt tot de
werkloozenkassen van fabrieksarbeiders,
transportarbeiders, bouwvakarbeiders en nog
enkele aanverwante vakken, werd uitvoerig
gediscussieerd.
Naar aanleiding van de gehouden bespre
kingen werd besloten heden, Zaterdag, met
den minister van Arbeid een spoedaudiëntie
aan te vragen.
Hedenmorgen zullen bovengenoemde vak-
centraien en vakbesturen opnieuw bij elkaar
komen.
In verband met het feit, dat eerst giste
rennamiddag de betreffende circulaire aan
de kasbesturen is uitgegaan, zal, indien
overeenstemming met den minister van Ar
beid verkregen wordt, deze regeling niet
eerder kunnen ingaan dan volgende week.
Een motie van de Federatie van R. K.
Vrouwenbonden in Nederland en den
Ncderlandschen Christenvrouwenbond
In een op 2 Februari j.l. te Utrecht ge
houden vergadering, belegd door de Fede
ratie van R K. Vrouwenbonden en door
den Nederlandschen Christenvrouwenbond,
waarbij o.m de onderstaande vereenigingen
waren vertegenwoordigd, werd de volgende
motie aangenomen:
De vereenigingen: „Asyl Steenbeek"; De
Bond van Meisjcsvereenigingen op Gerefor
meerden Grondslag in Nederland, De Bond
van Ned. Herv Meisjesvereenigingen op
Geref. Grondslag, De Christen Jonge-Vrou-
wenbond, De Federatie van de R, K. Ver
eenigingen- ter Bescherming van Meisjes in
Nederland. De Federatie van R. K. Vrou
wenbenden in Nederland, Het Jonge- Vrou
wengilde, Het Magdalena- en Kinderhuis te
Zetten, De Ned. Christen Vrouwen Geheel
onthouders Unie, De Ned. Christen Vrou
wenbond, Het Ned Verbond van Christe
lijke Meisjesvereenigingen, De Ned, Vereeni-
ging ter Behartiging van de Belangen der
Jonge Meisjes en De vereeniging „Zuster-
hulp", tezamen 80.000 vrouwen vertegen-
woordigende,
toejuichende,' dat het in werking treden der
ziektewet in uitzicht is gesteld, I
instemming betuigende met het beginsel
dat voor de gehuwde vrouw, die onder deze
wet valt, in de wet voorzieningen worden
getroffen bij zwangerschap en bevalling,
betreurende echter, dat de voorzieningen
zich volgens de ontworpen regeling ook zul
len uitstrekken tot de ongehuwde moeder,
van oordeel:
dat bij deze wet bij voorbaat aan de on
gehuwde vrouw in geval van zwangerschap
en bevalling recht op uitkeering verzekerd
wordt, waardoor wordt aangerand die diep
zedelijke en maatschappelijke beteekenis van
het huwelijk, waarvan mede te duchten is
de ondermijning van het zedelijk bewustzijn
van ons volk,
dat daardoor voorts wordt miskend het be
lang, dat Staat en Maatschappij hebben bij
een wettelijk geordend gezinsleven,
dat weliswaar in de ontworpen regeling
een onderscheiding is gemaakt tusschen de
gehuwde en ongehuwde moeder, voor wat
betreft de wijze van uitkeering van zieken
geld, maar dat daarin niets principieels ge
legen is, dat integendeel hierbij nog eens
uitdrukkelijk uitgesproken wordt het recht
van de ongehuwde vrouw op uitkeering van
ziekengeld hu geval van zwangerschap en
bevalling,
diep overtuigd, dat geenszins de bedoeling
mag zijn de ongehuwde moeder aan haar
lot over te laten, maar dat hier een arbeids
veld is voor desbetreffende vereenigingen,
die daarbij vrij zijn verpleging in gestichten
als in gezinnen, ook, zoo mogelijk, in eigen
gezin toe te passen, gesteund van Overheids
weg,
spreken den dringenden wensch uit, dat
alsnog ln het ontwerp van wet zoodanige
wijzigingen worden aangebracht, dat daar
in alleen voor de gehuwde vrouw voorzie
ningen worden getroffen bij zwangerschap
en bevalling.
Zooals reeds aangekondigd, organiseert
de Centrale Reiskas van het R. K Werk
liedenverbond dit jaar en wel van 1927
April eene eerste Verbondsbedevaart naar
Lourdes.
Door Z. D. H den Aartsbisschop van
Utrecht is de Hoogeerw Heer Kanunnik J.
G. van Scliaik benoemd tot geestelijk leids
man
De technische verzorging der reis zal
plaats hebben door het bekende Comité der
Centrale Reiskas, hetwelk op dit gebied zijn
sporen heeft verdiend en bij elke reis de
meest ondubbelzinnige bewijzen van tevre
denheid der deelnemers ook niet-leden
R. K. Arbeidersbeweging mocht ontvaiv
gen.
Verblijf te Lourdes gedurende eene volle
week
Men zie de advertentie in dit nummer
en vrage verder prospectus aan het opge
geven adres.
Op 31 Juli van dit jaar op het feest van
den H. Ignatius, zal in de slotkerk van Javier
in Spanje, Pater Agihara, de eerste Japan-
sche Jezuïet sedert drie honderd jaar, zijn
eerste H. Mis opdragen.
De gezant van Japan zal met een schitte
rend gevolg bij deze plechtigheid tegenwoor
dig zijn.
Pater Agihara, die afkomstig is uit een der
voornaamste heidensche families, studeerde
aan de universiteit van Tokio, waar hij ken
nis maakte met den katholieken godsdienst.
Hij deed zijn theologische studiën in Inns
bruck, waar hij ook de H. Wijdingen zal
ontvangen.
Aan de Pauselijke Universiteit te Valencia
is een instituut geopend voor de hoogere reli
gieuze vorming van leeken.
De H. Stoel heeft reeds herhaalde malen
verklaard, dat de Katholieke Actie het als
haar voornaamste taak moet beschouwen
door het leekenapostolaat de taak der kerk
te helpen verlichten. Daartoe moeten de
katholieke leeken voorbereid zijn door echten
dogelijken godsdienstzin en een goede reli
gieuze vorming.
Dat is do beweegreden geweest voor de
oprichting van het instituut voor hoogere
godsdienstige vorming. Er zullen lessen ge-
S Doos 30' 60-90ct Tube 8Qd:.Bij ApotH.en Drogisten, j
f wwun C*\
VELKE PLEK
geven worden in geloofsverdediging, leerstel
lige godgeleerdheid, natuurlijke en chris
telijke ethiek, burgerlijk en kerkelijk recht
enz.
Alle leeken, die zich aan eenig leeken
apostolaat zullen wijden, en vooral de studee-
rende jeugd zullen deze cursussen volgen.
Op deze manier krijgt de katholieke actie
bekwame leiders en propagandisten die goed
onderlegd zijn en die overtuigd weten, waar
heen zij de menschen moeten leiden.
Volgens de laatste cijfers van het „Catho
lic Directory" zijn er momenteel in de Ver
eenigde Staten van Noord-Amerika 21.453.923
Katholieken.
Alleen in New-York zijn meer dan twee
millioen Katholieken.
De meeste groote steden van het Oosten
en het Midden-Westen tellen voor een derde
of voor de helft Katholieken, maar hun
aantal is veel minder in de steden van het
Zuiden, het Zuid-Westen en het Noord-
Westen.
In het Zuiden zijn steden van 10 a 20.00C
inwoners, waar geen Katholiek priestei
woont. In Noord-Carolina en Zoutmeerstaé
bijvoorbeeld zijn zeer weinig Katholieken.
Gedurende het tijdvak van 18 tot en met
23 Februari a.s. blijven de diensturen van
den radiotelefoondienst Nederland-Ned. Indië
bepaald op 13.30 tot Augustus 16.30 uur
(Amsterdamschetijd)
Reeds lang had de trein de laatste uit-
loopers der uitgestrekte vruchtbare vlakte
verlaten. Reeds schoven de sombere rots
massa's van het voorgebergte dichter naar
elkaar toe.
Eveline zag hoe het landschap zich lang
zaam toesloot; 'n droomerig lachje gleed over
haar gezichtteeder streelde zii Haralds
hand en bekommerde zich heelemaal niet om
't eenigszins spottend gezicht tegenover haar
van een rijke, in ieder geval zeer voornaam
gekleede dame, van ongeveer haar leeftijd.
Ze mocht denken wat ze wildewaarom
zou niet iedereen mogen zien en weten dat
zij heiden getrouwd waren, een pas getrouwd
paartje, en dat Eveline zich innig gelukkig
voelde op haar huwelijksreisnu zij zes
Idnge heerlijke weken in het lachende zonnige
Zuiden gingen doorbrengen?
Baar kwam een conducteur door den
couloirVoor ieder raampje bleef hij
staan, sloot de geopende vensters en voelde
zorgvuldig of de andere goed dicht waren.
„Waarom worden nu toch alle raampjes
dichtgemaakt?" vroeg Eveline nieuwsgierig en
verbaasd. „Is het al niet heet genoeg1"
„Ik weet niet lieveling. Misschien komt er
spoedig een tunnel."
„O fijn," riep Eveline en ze kleurde van
plezier. Zij boog zich dicht naar hem toe,
tot b(j zijn oor en fluisterde; „Dan kun je me
een zoen geven, zonder dat die daar het ziet."
Zij wees naar de tante tegenover haar, die
pas op het laatste oogenblikje ingestegen was.
Harald bekeek haar vluchtigjes, zij scheen te
lezen. Zy had zeker wat gehoord nu, wat
zou dat dan nog?
Steeds enger omsloten de steenén wanden
den trein, het geratel der wielen en het
stampen der machine werd van alle kanten
weerkaatsthet daglicht verdween achter
henmaar op hetzelfde oogenblik vlam
den in den heelen trein de electrlsche
lampen op,
„O, wat jammer," dacht Eveline. Het zou
dus niets worden met den zoen in den tunnel.
Harald streelde haar zachtjes hij wist
het wel vooruit, dat het zoo komen zou
maar waarom mogst hij haar direct teleur
stellen? Dat kwam immers altyd nog vroeg
genoeg
Plotseling gingen alle lampen uiteen
vreeseiyk donderend lawaaieen ontzet
tend gekraakeen vreeselijk gi'lfen
houtsplintersglasscherven.,., gekreun....
toen werd het doodstilvoor eenige secon
den, minuten misschien.
Harald had een geweldigen schok gekregen,
die hem haast het bewustzijn deed verlie
zenhij gevoelde een stekende pijn in het
voorhoofd. Bloed kleefde aan zijn oogen,
stroomde over zijn gezichthij proefde den
akelig, zoeten smaak van het bloed op z'n
'ippen. In zyn eersten plotselingen schrik
greep hij naast zich, trok Eveline naar zich
toebetastte haarzij hield de lippen
vast opeengeperstsprak geen enkel
woordnergens merkte hij ook maar
eenige verwonding „bewusteloos", dacht hij
en er viel een steen van zijn hart. Hij legde
zijn hoofd tegen hare horst, hoorde in deze
vreeselyke stilte dezer seconden, duidelijk
haar hart kloppen, zachto zoo zacht!
Zy leefde!
Dan hoorde hy steunen, gillend huilen,
kreten van vrouwenangstige mannen
stemmenhet schreien van kleine kinder
tjesgeluiden, die zyn hart verscheurden
Hy kon zich niet de geringste voorstelling
vormen, van hetgeen er wel gebeurd mocht
zijn. Een onverdraaglijke hitte benam hem
den adem, hij voelde zichzelf bewusteloos
worden. „Lucht, lucht," dacht hy, anders
sterft zij nog in myn armen."
Moeilyk werkte hy zich overeind, terwij)
hij met een arm Eveline omklemdebe
tastte de wandenontdekte niets. Dit,
compartiment was zeker eenigszins gespaard
gebleven.
Als ze nu maar uit die gevangenis kon
den komen! Hij zette een pas naar voren en
stiet daarby met den voet tegen een week
lichaamHij boog zich voorover. Ach
dat is zeker de vreemde dame, die tegenover
hen zatHij betastte haar evenzijn
hand was bedekt met bloedkleverig,
warm bloed! Een of ander zwaar voorwerp
moest op haar gevallen zijn. Zou zij nog
leven?Hij kon het niet uitmakenhet
was te donkerZe was zeker dood!
Maar zij lag daar in haar volle lengte voor
de-deur en versperde hem den uitgang.
„God vergeve mij het kwaad," kreunde hij,
„maar ik kan niet anders. Het gaat immers
om de redding van Eveline! En deze vreemde
vrouw hier is doodis zeker dood!"
Hy ging op het samengekrompen lichaam
staan dat zich heelemaal niet verroerde
trokrammelde aan de deurten slotte
was ze opeh en hij droeg Eveline in de gang.
Nog steeds hoorde men het woeste rumoer
van stemmen, angst, ontzetting, vertwijfe
ling
Het groote venster in de gang was versplin
terdDe stukken glas, die nog in de
randen van de ramen staken, brak hij af
rinkelend vielen zij buiten op de steenen.
Toen beproefde hy met bovenmenschelijke
inspanning door het raampje te klimmen,
terwijl hij nog steeds het lichaam zijner vrouw
in zijn armen hadTwee- of driemaal
sneed hy zich de handeh openzonder er
acht op te slaanten slotte gelukte het
hem zich er door heen te worstelen. Hij hief
Eveline door het venster, liet haar zachtjes
necrglyden en volgde dan zelfHij ademde
verlicht-op toen hij de ronde steenen naast
de rails voelde, meende zich reeds half ge
red.
De conducteurs liepen rond en deden hun
uiterste best om de passagiers gerust te
stellen.
Er heerschte een zwarte duisternis, men
l<on niets, absoluut niets zien Harald her
kende een der conducteurs aan zijn stem en
vroeg hem, wat er gebeu'rd was. Deze wilde
echter zonder antwoord doorgaan. Maar daar
pakte Harald hem met de v-He hand beet en
kwam te weten, dat de' tur1" eenige meters
voor den trein Ingestort was De locomotief
reed recht op de pui hoopen inde
achterste wagens ontspoord; kantelden
omschoven in elkande. jjpodat men
van beide zijden ingesloten was. Maar men
zou beproeven om de hindernissen aan het
einde van den trein op te ruimen. In één
misschien twee uren zou het gebeurd zijn.
„Een. twee uren, kan ik niet wachten."
dacht Harald bevend van angst. „Dat kan zij
zoo lang niet uithouden. Zij moet frissche
lucht hebben!"
De tweede rails was vry, Terwijl Herald
hier af en toe naar tastte, sukkelde hij ver
der. Wanneer hij de richting dreigde te ver
liezen, voelde bi.i met de hand naar de rade
ren van' dén trein. Tèn slotte'bemerkte hij de
krukas; den reusachtigen grooten stalen
wand der locomotief. Hij was dus verkëerd
gegaan. Hier, viel aan geen uitkomen te den
ken.
Met Eveline nog steeds in de armen gin?
hij terug. Het zweet stond op zijn voorhoofd
en vermengde zich met het bloed, dat no"
altijd uit de wonde stroomde. De weg scheet
hem eindeloos! Eindehjkeindeliik hoord°
hij toch het geknars der zagen, de zware
ademhaling van mannen, die hard werkten.
Hy voelde hout en yzerwielen die recht
omhoog stonden Wat onder deze puinhoopei
lag, zou wel reeds lang opgehouden hebben te
leven
Hy legde Eveline, die nog altlid bewusteloos
was heel voorzichtig tegen den wand van den
tunnel, waar hij zeker kon zijn, dat niemand
zou komenvoor enkele oogenblikke»
slechts.
Met eigen handen zocht hij ergens een uit
weg, speurde naar een opening, waar een
beetje frissche lucht doorkon.
Tusschen splinters, balken en yzer ont
dekte hij werkelyk een opening, een hee'
smalle ruimte, maar breed genoeg om er zich
doorheen te wringenHeel voorzichtig
trok hij het lichaam van Eveline er door, ter
wijl hy er angstig voor zorgde, dat zij zich
niet bezeerde.
En toenterwyl hij zich uitrekte, haalde
hij diep adem. Ginds heel ver achter zich zag
hij een matte .schemering. Dat moest het
daglicht zijn, daar was de ingang van den
tunnel.
Nog eenmaal nam hy Eveline in de armen.
gingliepvloog op het verre licht
afhet waren misschien slechts minuten,
Maar zij schenen hem wel een eeuwigheid!
Eindelijk kwam hij dichter bij het einde..
de schemer werd een zacht lichteen
heerlijk koele lucht verfrisschte zijn longeq.
Onder het loopen zocht Harald Evelines ge
zichtonrustigbezorgdPlotseling
werd zijn gelaat aschgrauw..-.-- hij zonk op
de knieënals een wanhopigein zijn
armen hield hijde vreemde vrouw!
Zondig kopje thee
Er was eens
Zoo beginnen, als ik me goed herinner,
de meeste sprookjes.
Maar d i t wordt géén sprookje,
't Is wézenlijk gebeurd.
Van a tot z wordt het naar waarheid
medegedeeld.
O, 'n héél- simpel gevalletje maar.
Stelt u er zich asjeblieft niet te veel
van voor.
Maar tochjuist die simpelheid
het haast-de-moeite-niet-waard-zijn van 't
vertelle r, geeft een triestig kykje op
Nee, laten we d'r nou géén tendensje bij
gaan soepen
't G valletje is iets zóó apartsiets
mi ■elijk-klein-menschelyk-aparts, dat 't
onrecht -aardig zou zijn, er 'n vernisje van
algem e.iheid op te smeren.
Ik 1_r me ten minste met de besté wil
van de wereld niet voorstellen, dat er door
nderea nog gelijksoortige historietjes naast
ezet hunnen worden.
En r.ls dit tóch het geval isnou
:'an ben 'k ook op dat terrein nog ver-
rehrikl elijk groenMaar dan kunnen
a ooi: meteen wel heelemaal van voren
.f aan beginnenmet Mies
Daar :éat ie dan,
Er was eens een kasteel.
'n Groot, deftig, monumentaal bouwwerk.
Het was omgeven door vele honderde
vierkante meters gronddoor tuinen,
bosschen, grasveldfin, vijvers en lanen.
Als je bij de hoofdingang stond, 'n hoog
hek van kunstig smeedwerk was dat
dan zag je nog niks van 't kasteelof
misschien hoogtens 'n torenspitsje als je
'r moeite voor deed.
Pas als je 'n minuut of drie de brecde
oprij-laan aan 't bewandelen was, zag je 't
opdoemen tusschen de statige populieren.
En als je naderby kwam, dan wist je
niet, welke van de twaalf of veertien hard-
steenen trappen je op moest, om de juiste
deur te treffen.
Het kasteel bevatte tal van kamers, zalen,
hallen en trappenhuizen. en had toebe
hoord aan 'n oud adellijk geslacht.
Maar dat geslacht was nu uitgestorven.
Aan alles komt 'n eindook aan oud
adellijke geslachten.
En het kasteel stond verlaten.
Toen dat 'n tijdje geduurd had, kreeg
'n oud Indisch-man, 'n suikerkoning, idee
in dat kasteel.
En hij kocht 't heele gevalletje voor vyftig-
duizend gudlen.
Dat was 'n koopjewant 't kasteel
stond op 'n plek, waar de grond niet duur
wasIn 'n tameiyk afgelegen oord
zonder trein-, tram- of autobus-verbinding.
De nieuwe eigenaar liet aannemers, schil
ders, tuinarchitecten en meubelfabrikanten
ontbieden, om uit te rekenen, wat 't hem
zou kasten, als de heele boel in 'n nieuw,
modern kleed werd gestoken.
Met alles en alles mee. zou 't grapje op
Y ton komen,
Samen anderhalve ton dus.
En 't was goed.
Er was eens 'n meubelmaker,
'n Gewone, kalme, nette man met ge
zonde beginselen.
Die werd door z'n patroon 'n eerste
klas firma was 't, die betimmeringen moest
leveren en alles moest opknappen naar
het kasteel gestuurd, om vast een en ander
onder handen te nemen.
'n Klein gedeelte van 't dienstpersoneel
'n persoon of zes zeven hield reeds ver
blijf in het kasteel. Mynheer en mevrouw
zouden natuurlyk pas komen als alles klaar
was.
De meubelmaker kwam er op 'n mooie
zomerdag aan en begon met z'n werk
'n veertig deuren en 'n aantal schotten en
pancelen moosten oud-eilcen en mahonie
gepolitoerd wordent zou voorloopig een
karweitje worden van '11 week of drie.
't Was prachtig weeren hij haalde
z'n werk naar buiten en stond daar in
Gods vrije natuur.
Maar al had ie veel boomen-groen naast
en boven zich, de zon priemde er vinnig
doorheen en liet voelen, dat ze ook daér nog
wel iets te zeggen had.
En de meubelmaker was bly toen 't twaalf
uur sloeg, en hij ergens een koel plekje kon
opscharrelen om z'n boterham te gaan eten.
's Middags werd het werkelijk heet daar...
en hij begon er over te denken z'n boeltje
naar binnen te brengenbleef toch maar
staan, daar in de tuinhij had er zich
heelemaal geïnstalleerd en binnen was 't
misschien -nog benauwder.
En zag toen, dat een der dienstboden met
'n blad vol kopjes thee door 'n vestibule
liep.
„Mooi'n fijn kommetje theedat
zal smaken" mompelde de meubelmaker,
en liet z'n tong 'n wandelingetje maken
langs de droge lippen.
Maarwaar de kopjes thee naar toe
gingenbij hem kwam er g;één terecht...
en toen verbeeldde hij zich maar, dat ie er
een leeg gedronken had.
Tochniet aardig van dat dienstmeisje,
om op één kommetje thee te kykeiïdat
was ie overal anders gewend. Maar ala
misschien vergeten
De andere dag was 't wéér warm.
En wéér stond ie 's middags te zweeten
bij 't niet gemakkelyke werk.
En wéér liep 't dienstmeisje door de ves
tibule met 't blad vol kopjes thee......
En wéér kwam er geen bijhem terecht.
De derde dagenfinzie eerste en
tweede dag, zullen we maar zeggen.
De meubelmaker was 'n nette vent
lat wéten we trouwens al.
maar hij
was toch óók niet bang voor 'n vrijmoedig
woordje in gepaste vorm.
En toen 't dienstmeisje toevallig naar bui
ten kwam, sprak de meubelmaker haar aan
en zei, dat ie óók wel trek had in 'n kopje
thee, als 't tenminste niet te brutaal was.
Het dienstmeisje keek eventjes om naar
't kasteel, zag, dat niemand hen kon be
luisteren en zei toen: ,,'t Spyt me wel, goeie
man, maar ik ben er geen baas over. De
juffrouw schenkt de thee in voor ons alle
maal en
.Welke juffrouw?"
'n Oogenblik hield hij op met z'n arbeid,! „De juffrouw van de huishouding.... 'n
om 't zweet van z'n gezicht te vegen, misbaksel tusschen twee haakiesIk
misbaksel tusschen twee haakjesIk
i vroeg gisteren nog, of de meubelmaker geen
korte thee moest hebbenen toen zei
ze, dat ik me daar niet mee te bemoeien
had. Hoe vin je zooiets? Maar je hoort, dat
't aan mij niet ligt. 'k Vind 't zelf verve
lend. 't Is hier trouwens heelemaal 'n
afyn, laat ik maar zwijgenWat zal 't
haar schelen, 'n kopje thee meer of min
dermaar weet je wat de kwestie is?
Ze heeft 'n gruwelijke hekel aan de man
nenze heeft nooit kans gehad er een
te krijgen zie je! Maar ik moet weer naar
binnenecht naér voor je, meubelma
kerdat meen 'kmaar als Ik even
tjes de kans kryg dezer dagen, dan krijg
jij van mij 'n kopje drinken, l»or!"
Weg was ze weer.
En de meubelmaker werkte voorten
hoopte, dat ie die „juffrouw van de huis
houding" niet te zien zou krygen'n
bedorven dag duurt ajtyd te lang.
En zoo ging 't de vierde dag en de vijfde.
De zesde bracht 't éérste kopje thee.
Met 'n stralend gezicht kwam 't meisje er
mee aandragen.
„Ze is naar de stad voor boodschappen"
legde ze uit„Drink maar leeg, dan
breng 'k er straks nog eentje."
En ze hield woord.
Maar bij dat tweede kopje thee gebeurde
er iets.
Er kwkm 'n auto langs de oprij-laan
naar 't kasteel.
En in die auto zaten meneer en mevrouw
zelf.
'ti Chauffeur in livrei sprong haastig uit
en deed 't deurtje open.
Meneer stapte 't eerst uit en zei „bon
jour" tot de meubelmaker, die beleefd ge
groet had.
Toen volgde mevrouw,'' krakend van de zijde.
Die keek niet naar de meubelmaker, maar
wel naar 't kopj-e thee
En de wenkbrauwen van mevrouw scho
ven in toornige frons naar elkaar toeen
haar oogen waren die van 'n dierentemmer
die "n onwillige leeuw tot bedaren dwingt.
„Wie heeft u die thee gegeven?" vroeg
ze hoogeh haar gestalte rekte zich in
deftige verontwaardiging.
De meubelmaker stond beduusd te kij
kenDat was zóó iets gek-onverwachts
zóó iets ondankbaars, dat ie geen letter
tot antwoord gereed had.
Toen vroeg ze 't nog eensscherper,
harder, vinniger, met 'n licht stampje van
't lak-schoentje op de kiezels.
„Ehde dienstbode, mevrouw
..O! Dat dacht ik welwant de juf
frouw zal zooiets niet doen!"
Ze riep het dienstmeisje naar buiten en
z haar dat ze 't niet meer moest wagen
dat „volk" thee te gevenwant dat ze
anders wel kon ophoepelen.
Byna huilend ging 't meisje naar binnen.
Meneer had er bijgestaan, zonder 'n
woord van protest of verdedigingmaar
in tegenwoordigheid van de meubelmaker
moest ie zich toch* ten laatste wer 'n hou
ding geven en sprak tot zijn Vrouw: „Kom,
kóm, kindjezoo'n kopje thee voor zoo'n
man, die
Ze keek hem aan van 't hoofd tot de voe
ten en siste zooiets van, dat ie zich daar
buiten moest houden.
Hij zei geen stom woord meeren volg
de haar gedwee.
En de meubelmaker mompelde; „Arme
kerel, met je kasteel van honderd vijftig
duizend piekG. N,
