Nederland in Sneeuw en Koude-Golf Winterfeest op de Gouwzee tweede blad NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT MAANDAG 18 FEBRUARI 1929 BLADZIJDE 1 De strengste winters van duizend jaar; 1929 de zevende in de rij Een K.L.M.-vlucht naar de Waddeneilanden Een extra-uitkeering aan werkloozen Met auto's over de gladde vlakte Parkeerterrein op het ijs De extra-reglementaire uitkeering uit de werkloozenkassen Schaatsenri j den Wedstrijden op het Alkmaarder Meer L1SSE ENKHUIZEN Alle jaren leest men, zoodra de winter I extra-steun van 's Rijkswege worden vergoed maar eenigszins ernst wordt, van beruchte 'en daarbij te bepalen, dat de uitkeeringen winters in vroeger tijd. Maar we weten, dat tijdelijk met minstens 50 pet. moeten woden slechts die berichten waarde hebben, welker oorsprong nauwkeurig is vastgesteld en wel ker meer of minder beperkte betrouwbaar heid, zoover als nu nog mogelijk is, na gegaan kan worden. Hoewel de onderzoekin gen, zoo schrijft het „Vaderland", zich tot West-Europa beperken en de lijn Bremen- verhoogd? Geen kolengebrek te vreezen Omtrent de voorziening van de brandstof fen door de Limburgsche mijnen verneemt „de Telegraaf" van de zijde der Staatsmijn Straatsburg zoowat de Oostgrens van het i^irectie, dat er geen reden voor ongerustheid onderzochte klimaat-gebied vormt (in het /behoeft te bestaan. De productie gaat nor- Zuiden en Westen is het door de Pyreneeën maal haar gang en de afnemers ontvangen en Fransche kust begrensd) toch gelden de resultaten ook voor geheel West-Europa, omdat men weet en ook nu weer ziet, dat juist de allerstrengste winters steeds tege lijk Midden- en West-Europa treffen. Er blijkt verder uit, dat de allerstrengste win ters, ook „groote" winters genoemd, natuur verschijnselen zijn van saeculaire zeldzaam heid en dat er in de laatste duizend jaar niet meer dan hoogstens zes zijn geweest. Begrijpelijkerwijze neemt de betrouwbaarheid der aanteekeningen af, hoe verder ze in de vroegere middeleeuwen teruggaan, maar van begin 15de eeuw af mag men zich eenigszins verlaten op de oude bronnen. Als men des niettemin aan de berichten over twee bij uitstek strenge winters, welke de 15e eeuw gebracht heeft, nog niet al te groote waar de w.il hechten (t. w. de winters van 1408 en 1435) dan blijven er als allergrimmigste winters over, die in het tijdperk tusschen 1565 en 1830 vallen. Al dadelijk de eerste, die van 1564/65 wordt als hard in heel Europa, bijzonder echter in het Westen geschilderd. Hij duur de in Parijs, volgens een rapport van Arago, van 29 December 1564 tot 24 Maart 1565 en was reusachtig rijk aan sneeuw. De Schelde en alle andere rivieren waren dicht gevroren en in Antwerpen vierde men feest op het ijs van de rivier. Nog erger was de winter van 1608, welke volgens oude bron nen wel de vreeselijkste van heel de laatste duizend jaar moet zijn geweest. De vorst duurde overal van midden December tot midden Maart en heerschte in alle landen van Scandinavië tot Frankrijk en Italië. Alle groote rivier waren als „versteend"; op het ijs der Theems kon men vuren aan steken. Zuiderzee en Oere Sont kon men zonder gevaar doorkruisen; in Noord-Holland spleten de boomen van de koude en in de tot op den bodem bevroren rivieren gin gen de visschen te gronde. Ook uit Berlijn, Essen en andere groote steden heeft men berichten over de ontzettende koude in de zen winter, welke eerst na honderd jaar, 1709, een opvolger kreeg, die he net zoo bar maakte. Weer waren alle rivieren en meren bevro ren, zelfs de Elbro in Spanje. In Nederland vroren de Rijnarmen nog in Maart voor de tweede maal dicht; ook in Engeland vroor het drie maanden lang en de strenge koude beheerschte heel Europa, van Riga en Stock holm tot Napels en Cadix. In Pruisen, Ne derland en Engeland lag hooge sneeuw; de aarde bevroor drie el diep. Wild, vogels en menschen bevroren bij massa's. Alleen in 't bisdom Parijs kwamen een 200 menschen om het leven. Ook de winter van 1740 was vreeselijk; hij duurde in Frankrijk van Oct. 1739 tot in Maart, in Duitschland zelfs tot April. In Pruisen werden door de ontzettende vorst het zaad, de vruchtboomen en de wijnbergen vernie tigd. Boomen en struiken kregen eerst in Juni groen. In heel Pruisen heerschte hon gersnood en epidemieën hielden geweldig huis. De laatste van deze verschrikkelijke win ters was die van 1830, welke reeds destijds als de strengste winter in de historie gold. De vorst breidde zich van Duitschland uit over West-Europa tot in Spanje en Por tugal, waar zij ongehoord streng was en leek op den huidigen winter hierin, dat zij tege lijk in het hooge Noorden zacht was. Ook de bereikte laagste temperaturen hadden on geveer hetzelfde peil als de nu voorkomende op den thermometer. Ze komen ten deele zeer opvallend met onze Februari-temperatu- ren, die we nu doormaken, overeen. In Spanje stond alle verkeer stil en in het warme An- dalusië kwamen niet minder dan 14.000 stuks vee van de koude om. Net als nu deden allen de kolen, die zij anders ook krijgen. !Wel brengt de kwestie van het vervoer nogal moeilijkheden mede, nu ten gevolge van sneeuw en vorst de spoorwegen veel hinder ondervinden. Hieraan is dan ook toe te schrijven, dat niet aan alle verzoeken van diegenen, die voorzichtigheidshalve hun voorraad gaarne een extra aanvulling willen geven, in alle op zichten kan worden tegemoet gekomen. Groote moeilijkheden wat de kolenvoor- ziening betreft, doen zich echter niet voor. Ook van de zijde der directies van sommige particuliere mijnen verneemt het blad, dat de toestand, hoewel deze uiteraard abnormaal is, nog in geenen deele aanleiding tot be zorgdheid behoeft te geven. Gratis kolen langs brandstoffen en levensmiddelen naar het eiland te brengen. Margarine voor de eilanden circulaire vertoont de laatste jaren bijna geen wijziging. Men heeft ten Departemente blijkbaar een schema, dat bevalt, en is niet zeer genegen daarin naar eisch van tijd en omstandigheden wijziging te brengen. Naar Daar op de eilanden Texel, Schiermonni- het schijnt heeft men daar tot devies: quieta koog en Ameland gebrek aan levensmiddelen non movère, het rustige met rust laten. Zou begint te komen heeft de N. V. v. d. Berg's het nu evenwel dit jaar geen tijd worden Fabrieken zich in verbinding gesteld met de voor Minister Kan om gebruik te maken K. L. M. en een vliegtuig gecharterd, ten einde die eilanden van Blue Band margarine te voorzien. Deze wordt ter beschikking ge steld van de diverse burgemeesters om gratis te worden uitgedeeld aan degenen, die daar voor in aanmerking komen. Waar 'n landing niet mogelijk is, zal getracht worden de mar garine met een parachute neer te laten. Een half millioen eieren bevroren Op de Geldersche eierveiling te Arnhem bleek Vrijdag dat een groot aantal eieren niet doelmatig tegen de vorst was verpakt. Het gevolg daarvan was, dat een zeer groot aan tal, naar schatting minstens een haif milloen. is bevroren. IJs wandelingen Zaterdagmiddag zijn van de 14 visschers- schepen, die in Enkhuizen zijn ingevroren, weer 13 personen over het ijs van Enkhuizen naar Urk komen loopen. Bovendien zijn 7 vis- schers uit IJmuiden van Urk naar Schokland gekomen. Eenige personen, zijn Zaterdagmor gen 4 uur van Urk naar Schokland per ijs- schuit vertrokken om een partij margarine te halen. IJs van één meter dik Tengevolge van de hevige koude zijn Zater dag de lagere scholen te Heusden, in de ge meenten Asten, Liessel en Someren gesloten. De avondscholen te Helmond zijn eveneens gesloten. Bij meting bleek het ijs in de Zuid- Willemsvaart ruim een meter dik te zijn. Alle fabrieken voor de fabrikatie van steen lagen in geheel Oostelijk Noord-Brabant stil. Te Venraij werd door de Paters Francisca nen aan alle arme lieden warm voedsel ver strekt. Het weer, de vogels en de minister Het strenge winterweer heeft onder ver- .chillende onzer standvogels een ware slach ting aangericht. Op een mijner wandelingen aldus schrijft Mr. dr. J W- Schneider aan de „Msb.", trof ik dezer dagen verscheidene De directies der Staats- en particuliere mijnen hebben in verband met het verzoek van den R. K. Limburgschen Werkliedenbond besloten in verschillende mijngemeenten een hoeveelheid kolen gratis ter beschikking te stellen ter verdeeling onder de noodlijdenden, werklooze bouwvakarbeiders enz. De burgerlijke armbesturen zullen in sa- menwerking met de particuliere instellingen doodgevroren aan^ Hoewel de ge s van liefdadigheid voor een doeltreffende ver- Sroote koude gehard zijj dpp,ine zore draeen Qe !aatste nachten zoo fel opgetreden, dat j vele er niet tegen bestand waren. Het was I een geluk, dat de grond niet met sneeuw be- Van Ameland naar de Friesche kust dekt was, wijl anders de sterfte nog groo- ter geweest zou zijn. Niet wémig hebben ook Zaterdagmorgen half 8 zijn uit Holwerd onze watervogels geleden Door het dicht vier personen, schipper Hofker en zijn knecht, vrjezen van bijna alle stroomend water, de de veerman Gorter en nog een vierde man, veie jacht, die er tot voor kort op gemaakt van de bevoegdheid van art. 30 der Jacht wet 1923, waarbij de Minister den tijd van eierrapen, Gedeputeerde Staten der onder scheiden provinciën gehoord, kan stellen zoo Z.Exc. wil Behalve het rapen van eenden eieren, wat sinds eenige jaren verboden is, zou stellig ten aanzien der waterhoenders dus een absoluut verbod van eierrapen moe ten worden ingevoerd. Ook ten aanzien der andere in art. 1 Jachtwet '23 onder water wild genoemde vogels als duikers, watersnip pen, goudplevieren, kemphanen, wulpen, scholeksters, grutto's tureluurs ware een ab soluut verbod van eierenrapen gedurende eenige jaren aan te raden. Wel hebben deze vogels, daar ze naar Zuidelijker streken trek ken, waarschijnlijk van de koude niet zoo zeer geleden, maar toch is het uitermate ge- wenscht om deze weidevogels eens geduren de eenige jaren te sparen. De eieren van den kievit worden door de Jachtwet niet be- neerscht. wijl deze vogel niet onder het wa terwild valt, maar waaromtrent in de Vo- gelwet 1912 bepalingen worden aangetroffen De eieren van den kievit mogen ten gevolge art. 4 dier wet steeds van 1 Februari tot 28 April geraapt worden, zoodat de re geling daarvan buiten de competentie van den Minister ligt. Zwart ijs Op het Buiten-IJ en Pampus, tot op meer dan 10 K. M. afstand buiten de Oranjeslui zen, doet zich het vreemde verschijnsel voor, dat het ijs overal bedekt is met een onzicht baar dun laagje zwarte stof. Al wat met het ijs in aanraking komt,, hetzij kleeding of handen wordt bezoedeld alsof het met roet bestreken is. De herkomst van deze stof is onbekend Visch en vorst „Hoe zullen de visschen het maken bij dan een langzame vergiftiging van het wa ter plaats vindt. Noord-Holland staat in dit opzicht al in een zéér kwaden reuk. Daar gaan bijna in iederen,. winter bij eenigszins strenge vorst duizenden visschen onder het ijs dood, zon der dat het ijs nog noemenswaardig dik is. Hieruit valt dus al af te leiden, dat er dan van doodvriezen geen sprake geweest kan zijn." Integendeel, zoolang het water maar vol doende zuurstof bevat, kunnen visschen het er juist, omdat ze koudbloedig zijn nog héél lang in uithouden. Dit is heel vaak gebleken bij visschen in aquaria, waarvan het water met visch en al tot één geweldigen ijsklomp was geworden, zoodat de dieren to taal verstard in het ijs zaten vastgevroren en men zou denken, dat ze dood waren. Duurt die toestand slechts kort, zoodat nog De landbouw en de vorst. Behalve over de visch en de vorst, heeft het Hbld. ook over den landbouw, speciaal wintergraan en ingekuilde aardappelen, de meening gevraagd van de Ned. Heide-Maat- schappij te Arnhem. Ziehier wat geantwoord werd: Aardappelen. Nu de vorst met ongekende strengheid zoo lang aanhoudt, begint men zich op het plat teland ongerust te maken over de opgeslagen voorraden aardappelen. Door de slappe win ters der laatste jaren werd niet overal aan het inkuilen die zorg besteed, welke voor een winter, als wij thans beleven, noodig is en vreest men, dat er heel wat bedorven zal zijn. Opmerkelijk is, dat de pootaardappelen in de nieuwe glazen bewaarplaatsen zich uit- niet alle waterdeeljes tot ijs zijn verstard, gtekend houden. De Nederlandsche Hedie- rl O r?nl Uil In v,n>nn a 1 -1 UI J a 4. dan zal bij langzame ontdooiing blijken, dat de visch er niet het minste nadeel van heeft ondervonden. Zoolang dus het water maar gezond blijft, d.i. rijkelijk van zuurstof voor zien, bestaat er, ook al is het ijs nog zoo dik, geen gevaar voor de visschen. Bij het begin van de vorst zoeken zij de beschuttende diepte op, waar het water ge woonlijk een of meer graden minder koud is dan aas de oppervlakte en wachten daar kalm den winter ai. In rivieren en andere stroomende wateren is dan ook geen visch- sterfte te verwachten. De stroom zorgt tel kens voor verschen aanvoer van zuurstofrijk water. Anders staat het in dit opzicht echter met de stilstaande wateren. Daar is de zuurstof - verzorging in wezen verschillend van die der stroomende wateren. Zoolang het water niet met ijs bedekt is, heeft de verzorging met zuurstof daar plaats op twee verschillende wijzen. Zuurstof vorming door algen. Ten eerste uit de atmosfeer door den wind, die het wateroppervlak in golving brengt en ten tweede door de levensfunctiën der laagst georganiseerde planten, die der wieren of al gen. Alle hooger plantenleven staat 's win ters stil; de eencellige wieren echter vege- teeren voort op den bodem onzer wateren langs schoeiingen en op de stengeldeelen der zoo'n geducht strengen winter. Deze vraag haifvergane ondergedoken planten. Die een- heeft het „Hbld voorgelegd aan de ed. oejyge wiexen nu produceeren zuurstof, in Heide-Maatschappij te Arnhem, die zooa s tegenstelling met de hoogere waterplanten, men weet een speciale hoofdafdeellng zoet- Qnder lnwerking van het daglicht, heeft watervisscherij heeft en eigen visch-kw er dje fijn bewerktuigde microscopische vertrokken en over het ijs van de Waddenzee naar Ameland geloopen, waar zij te half 11 aankwamen. Zij deelden mede, dat het ijs zeer betrouwbaar is, hier en daar zijn eenige verhoogingen door opgekruid ijs, doch er is voor een wandeling geen bezwaar. Gisteren werd een weg over het ijs van het eiland naar Holwerd afgebakend om daar- is, de kooivangsten enz. hebben vooral de eenden een sterke dunning in hun gelederen zien komen. Ook de waterhoentjes, waarvan er een groot getal blijven overwinteren, moesten het ontgelden. Nu komt meestal omstreeks dezen tijd de ministerieele beslis sing af over den tijd, waarin het geoorloofd is de eieren van waterwild te rapen. Deze kerijen beheert. „Bij het stellen van die vraag aldus het antwoord gaan onze gedachten onwil lekeurig terug naar vroegere, strenge win ters, waarvan die van 1921 ons nog versch in het geheugen ligt. Er is toen overal in ons land zeer veel visch „doodgevroren". Dit is plantjes een koolzuurontleding plaats en de daarbij vrijkomende zuurstof houdt het wa ter „gezond". Als dus een ijslaag de vrije toetreding van zuurstof uit de atmosfeer onmogelijk maakt, dan is de kleine „zuurstoffabriek" onder wa de algemeen gebruikelijke term. doch juister ter nog altijd m werking, want de levende zou het zijn te spreken van „gestikt". Want: wieren verzorgen door hun assimilatieproces het is ten slotte gebrek aan de noodige! het water nogaldoor met zuurstof zoolang 11-1,1 /-.>• FnniYiincfo 11 ohf /lArvT ÏICIOOO* TJVT. O TT H PTl zuurstof, die hen het loodje doet leggen Daarin ligt dan ook de voornaamste reden, waarom in het ééns water de visch sterft, terwijl zij in het andere blijft leven. er tenminste licht dcor de ijslaag tot op den bodem doordringt. Sneeuw op 't ijs. Brongas vorming De oorzaak ligt dan in den onzuiveren j bodem, die gassen produceert en waardoor wateren. Maardie zuurstofproductie houdt op, als een sneeuwlaag het licht verhinderd toe te treden en als het niet spoedig dooit, is er groote kans op uitsterving in verscheidene Kermis op Marken per auto over de Gouwzee parkeerterrein op het ijs. Deze, in telegramstijl ontvangen mede- deelingen, waren voldoende voor ons, om te besluiten op den vroegen Zondagochtend naar Monnikendam te gaan. Een zware, laaghangende grijze hemel, waaruit een fijne sneeuw neerdwarrelt. De weg HaarlemAmsterdam ligt vrijwel verlaten. Een enkele auto suist bij lange tusschenpoozen voorbij. Op de vaart links van den weg wordt al gereden en op de Liede is 't al aardig druk. Een lichte rijp tooit de boomen. Eén witte vlakte aan beide zijden den weg. Maar geen bitse oostenwind jaagt je pijnend tegen 't gezicht. Geen snijdende, prikkende kou maakt het toeven buiten tot, een verschrikking. Wel is de aanblik in de natuur nog wintersch, maar vergeleken bij wat we in de afgeloopen week meemaakten, is deze ochtend mild, bijna zacht. Het vriest, maar hoogstens enkele graden. Wij rijden door Amsterdam, dat in den vroegen Zondagochtend niet de minste be lemmering biedt voor een snellen en ononderbroken doortocht. Aan de De Ruyterkade. Op de gemeente pont. We stappen uit, om dit ongewone beeld beter te kunnen opnemen. De pont beweegt zich langzaam voort door een breiige massa, maar vast genoeg om de meeuwen te dragen, die bij 't naderen van 't plompe gevaarte niet eens veel haast maken en enkele meters verder opnieuw neerstrijken in de ijzige, vuigele pap. Ze azen, op wat passagiers hun van boord gelieven toe te het PARKEERTERREIN GF HUT IJS Op den achtergrond liet eiland Marken. gooien. Bij een steiger links van onze pont benden wolven invallen in de dorpen en wriemelt een groote zwerm meeuwen. Zij talrijke personen werden door de van honger woedende dieren verscheurd. Bij deze catastrophale winters zal die van 1929, meent A. Köllner, weinig achterstaan. Overeenstemming tusschen regeering en organisaties Zaterdag had op het departement van Arbeid, Handel en Nijverheid een conferen tie plaats tusschen den Minister van Ar beid, enz., den directeur van den Rijksdienst voor de werkloosheidsverzekering en arbeids bemiddeling en de besturen van het Ned. Verbond van Vakvereenigingen, het R. K. Werkliedenverbond en het Chr. Nat. Vak verbond en eenige besturen van werkloozen kassen, ter bespreking van de circulaire van den Minister inzake het verstrekken van een extra-reglementaire uitkeering aan de uit getrokken verzekerde werklooze arbeiders. Het resultaat van deze bespreking is ge weest, dat volledige overeenstemming bereikt is en dat de besturen van genoemde vak- centralen hun bonden zullen adviseeren de regeling te aanvaarden. De regeling houdt in, een extra-uitkeering van twaalf dagen aan uitgetrokken landarbeiders, fabrieks arbeiders, transportarbeiders, bouwvakarbei ders, schilders en nog enkele kleine groepen van arbeiders. Vragen aan de regeering Tet Tweede Kamerlid de heer L. L. H. de Visser heef zich met de volgende vragen tot de Regeering gewend: lo. Heeft de Regeering kennis genomen ondanks de reeds genomen maatregelen tot extra steun van den ontzettenden nood, die desondanks nog in verscheidene provin cies van het land wordt geleden? 2o. Is de Regeering niet van oordeel dat de tot nu toe genomen buitengewone maat regelen tot steun aan werkloozen en behoef - tigen nog zeer onvoldoende zijn? So. Is de Regeering bereid zich direct tot de gemeentebesturen te wenden met de mededeeling, d*t alle hoogere kosten vanj schieten omhoog, omlaag, duiken, zwenken en trachten in de vlucht te vangen, wat hun wordt toegeworpen. Tien minuten later rijden we langs het Noordhollandsch kanaal. Veel ingevroren schepen, die te langen leste den strijd tegen het ijs hebben moeten opgeven. Een hobbe lige ijsvlakte, waarover met moeite een enkele rijder langs den kant. waar de ijsvloer het minst ongelijk is, tracht vooruit te komen. Veel visschers. Zij hakken het ijs van een halve armlegte dikte weg en laten in de bijt het verraderlijke koord met het aas neer. Zelfs deze versufte, half verstikte dieren, die door den langdurigen winter toch al zooveel hebben te lijden, kan de mensch in zijn geraffineerde wreedheid nog niet met rust laten, altijd er op uit het dier te be lagen en te verschalken. We naderen Monnikendam. Alle vaarten, die naar deze plaats voeren, worden druk bereden. Een zeer bont gezel- BIJ HET EILAND MARKEN De moeilijke „opgang" naar den vasten wal. zitvlakken; door het hobbelige ijs worden er veel buitelingen, gemaakt. Bij den ingang van de ijsbaan in Monni kendam was een bord geplaatst. IJs op de Gouwzee voor auto's onbetrouwbaar. Dus.... zouden we een vergeefschen tocht hebben gemaakt? Even poolshoogte nemen. Er snellen vele auto's over het ijs, zware en lichte wagens, zelfs een volgeladen autobus, schap. Velen hebben besneeuwde ruggen of Dat nam de laatste bedenking weg en een oogenblik later stond ook onze wagen op de Gouwzee. Het scheen wel, of de heele provincie van Hoorn tot Haarlem was uitgeloopen, zoo'n geweld'ge menschenmassa had zich hier verzameld. In de richting van Marken wordt gereden per schaats, per as, per zeil boot, per auto, per motor. Om één motor is een vlet heengebouwd, waarop er tien, twaalf worden meegevoerd. Een ijsfeest in oudhollandschen stijl! Het moge dan waar zijn, dat de winter lang duurt en hier en daar de liefde voor de ijssport deed verflauwen, dezen Zondag heeft de Gouwzee een ijsfeest aanschouwd, zooals zelfs de oudsten zich niet meer zullen herinneren. Bij den start heerscht een geweldige drukte. Auto's toeteren, om zich een door tocht te banen naar de ruime, breede, witte vlakte. Kramen en tenten zijn er vele opgeslagen. Achter de uitgesta'de kistjes met chocolade en toffee en daartusschen taai-taai, bananen en sinaasappelen, staat de dribbelende, deinende of dansende koop man (vanwege de koude voeten) en doet den volke kond, dat zijn prijzen lager zijn dan bij zijn concurrenten. De arren, met belletjes-rinkelende, stijfpootige hitten be spannen, rijden af en aan. Na eiken tocht worden nieuwe deelnemers voor een tochtje opgescharreld. Een fotograaf „neemt" een ar, die juist vertrekt. De eigenaar rijdt statig langs hem heen. Hij vindt 't niet naar, dat de illustratie-pers een opname van zijn vehikel de wereld inzendt. Een Amsterdamsche liedjeszanger, ergens van drie hoog achter, vijf maal bellen, zoekt voor heden zijn debiet hier. Hij zingt ver schrikkelijke dingen van: „een maagd, zoo jong nog en teer te griezelig om na te vertellen. Elke emotie, die het leven biedt, dient men mee te maken en zoo reden we per auto over de bevroren wateren, licht en gonzend als op een asfaltweg. Toch leek de schaats ons aantrekkelijker en dies bonden we onder. Over het geheel was de baan goed. Hier en daar alleen een slecht gedeelte of wat hobbelig ijs. Wel is oppassen en uitkij ken geraden. Wat 'n ruimte! Bij den start lag Marken voor 't gezicht verborgen. Ha'f- weg de baan zien we het torentje, de lage huizen, de masten der visschersbooten. Bijna windstil. Een lange file van rijders beweegt zich langs verschillende banen voort, zwarte punten in deze witte vlakte. In dezelfde onregelmatigheid, waarmee mieren optrekken naar de centrale werk plaats langs het gele zandpad op de heide. Op korten afstand van dit eiland is een heusch parkeerterrein, waar twintig of meer auto's staan, de motors ingekapseld ln reisdekens. Daar vormde zich een centrum. Daar stonden groote tenten, waar warme chocola werd geschonken. Dat centrum was vermoedelijk de kermis, waarvan men ons iets had medegedeeld. Het leek er wel wat op, maar niet veel. Er ls gereden per schaats, enz. enz. enz. den ganschen langen Zondag en terwijl op dezen zelfden Zondag misschien half Nederland ijsvreugde genoot, werd op de Gouwzee een ongewoon, maar prachtig geslaagd winterfeest gevierd Maatschappij plaatste vorig najaar op een bij haar in beheer zijnd bedrijf te Nieuwer - oord een dergelijke bewaarplaats, waarschijn lijk de eerste in Drente. Niettegenstaande de langdurige groote koude buiten, bleef de tem peratuur in de bewaarplaats zonder kunst matige verwarming nog steeds boven 3 gr. C., wat dus voor het bewaren van de aardappelen alleszins voldoende is. Er blijkt dus wel uit, dat de zich tusschen de dubbele glazen wanden bevindende luchtlaag vol doende isoleert en de kiemende poters zor gen voor de verwarming binnenshuis. Wintergranen De stand der wintergranen kan thans nog niet worden beoordeeld. Tijdens de groote koude miste men op vele plaatsen een be schuttende sneeuwlaag en het is niet onmo gelijk, dat het graan daar wel geleden heeft. Veel hangt echter nog af van het verloop van den dooi; er is met zekerheid nog niets te voorspellen. De Maas voor Rotterdam ijsvrij Zaterdag is de Maas voor Rotterdam over een afstand van ongeveer 3'A K.M. tot boven de scheepswerf van de firma P. Smit Jr. van ijs bevrijd. Zaterdagmorgen 8 uur voeren de groote ijsbrekers „Siberië" en „België" van de N.V. Nederlandsche Stoom- sleepdienst v.h. van P. Smit Jr. te Rotter dam uit. om het ijs op de rivier, die hier een breedte van 3 a 400 M. heeft, te breken. Tot Zaterdagmiddag 3 uur zijn de beide groote ijsbrekers aan het werk geweest en hebben zij het ijs, dat hier en daar een dikte had van 1 meter, over de volle breedte totaal gebroken. Met laag water werd het daardoor ontstane drijfijs naar zee afge voerd. Door dit werk liggen de aan de rivier gelegen industrieën weer aan open water en kunnen zij hun grondstoffen weer per schip aangevoerd krijgen. Op eenige plaatsen lagen schepen in het ijs ingevroren; deze zijn tegelijkertijd bevrijd en weggesleept. De margarinezending per vliegtuig naar de eilanden Men meldt ons uit Schiermonnikoog. Zondagmorgen even voor 12 uur ls het K. L. M.-vliegtuig met margarine voor de eilandbewoners bestemd, hier geland. Tien minuten later vertrok het vliegtuig weer. Het vliegtuig van de K. L. M. is Zondag middag omstreeks half één te Terschelling geland met een partij margarine aan boord. Het vliegtuig kon op Ameland wegens den zwaren sneeuwval der laatste dagen niet landen. Nadat een gedeelte der lading ge'ost was, steeg het vliegtuig op om naar Vlie land te vertrekken, doch kon. wegens den dichten mist niet verder en keerde weldra terug naar Terschelling. Per arreslede van Amelant naar Holwerd Voor het eerst sinds het jaar 1890 is hedenmorgen om 8 uur een aantal arres'e- den over het ijs van Ameland naar Holwerd vertrokken. Ook vele fietsers en loopers ondernemen den tocht. Het ligt in de be doeling brandstoffen en veevoeder op den terugweg mede te nemen. Ook de post is hedenmorgen over het ijs naar Holwerd vervoerd, zoodat heden geen vliegmachine van de K. L. M. naar Ameland behoeft te vertrekken. In de wedstrijden op 500, 1000 en 3000 M. op het Almaarder Meer is v. d. Scheer er in geslaagd nieuwe records te vestigen op de 1000 en 3000 M. De uitslagen luiden: 500 M. 1. A. F v d. Scheer, Zutfen, 47 1/5 sec.; 2 T. Hooftman, IJselmonde, 47 4 5; 3 W. Kos, Oud-Karspel, 48; 4 N Pronk, War- menhuizen, 49 2/5; 5 C. Kos, Oud-Karspel, 51 1,5; 6 en 7 K. Kaan, Bergen en K. Schenk Wieringerwaard, beiden 51 3/5; 8 Huib Blaisse, Amsterdam, 51 4/5; 3 Sj. Westra, Warmenhuizen, 53 1/5; 10. J. v d. Garden, Lochem, 53 2/5. 1000 M. De tien beste rijders op dezen af stand worden als volgt geplaatst: 1 V. d. Scheer in 1 m 37 sec. (Nederlandsch re cord) 2. Hooftman 138, 3 W. Kos 1.42, 4 Pronk 1.43 1,5, 5 Kaan 1.46 1/5, 6 Schenk 1.46 3/5, 7 Blaisse 1.48 2/5, 8 C. Kos 1.48 3/5, 9 Keetman 1.49 3/5, 10 H. Blaisse 1.50. 3000 M. 1 v. d. Scheer 5 min. 20 2 5 sec.. 2 Hooftman 5.344 3/5, 3. W. Kos 5.35, 4. R. Kaan 5.35 2/5. 5. Pronk 5.40 2/5. 6. Schenk 5.48 3 5, 7 Westra 5 49, 8 Keetman 5.49 2/5, 9 C. Kos 5.55 1/5, 10. B. Blaisse 5 56. Het eindklassement luidt: 1. v. d. Schee' (3), 2 Hooftman (6). 3 W. Kos (9). MONNIKENDAM De bedrijvigheid bij den st-at. Er worden goede zaken gemaakt. Hardrijderij Zaterdagmiddag had een hardrijderij plaats voor inwoners van Lisse om geldprijzen. Het inleggeld bedroeg 1 per persoon. Het mooie weer lokte vele lief hebbers naar de Leidsche Vaart waar deze ontmoeting plaats vond. 29 Personen had den zich voor dezen wedstrijd opgegeven. Er werd schitterend gereden. Als le winnaar kwam uit het strijdperk te voorschijn H. v. Diest met een prijs van 20. Een woord van gelukwensch voor dezen zeer kleinen en behendigen rijder, 2den prijs: H. v. d. Zon; 3de prijs: Braam ƒ5.4de prijs: W. v. Oosten ƒ3.—. Voor de troostprijzen kwa men in aanmerking Jac. v. d. Zwet le prijs 6.—; Joop v. Diest 2e prijs 4.—; G. Boom 3e prijs ƒ3.—; J. v. d. Drift; 4e prijs: ƒ2.50. Het bestuur kan met voldoening te rugzien op dezf n schitterend geslaagden wedstrijd. De ijsbanen weder in orde Door de geval len sneeuw waren de ijsbanen zoowel in als buiten de stad onbegaan'1-: -e- be stuur der IJsclub ^erc. van de gemeentelijke werkverschaffing de banen weder in goede conditie gebracht. Door de koude evenwel werd van de banen weinig gebruik gemaakt.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1929 | | pagina 5