Het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam door brand verwoest Leer van de Eskimo's BUREAUX: NASSAULAAN491 DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN DONDERDAG 18 APRIL 1929 DRIE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17134 AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL Een ontstellend nachtelijk schouwspel De Zaansche houtstaking Het goederenemplace ment aan de Wester gracht Het doorgaand verkeer langs Haarlem R.K. Sanatorium te Wyk aan Zee Het wetsontwerp tot wijziging dér Ziektewet De schade wordt op drie millioen geschat Telefoon No. 13866 (drie lijnen) Postrekening No. 5970. ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen: per week 25 ct.; per kwartaal f 3.25; per post, per kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling. HAARLEMSCHE COURANT ADVERTENTIEN 35 ct. p. regel VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN- TIES. 14 regels 60 ct p. plaatsing; elke regel meer 15 ct., bij vooruitbet. Bij contract belangrijke korting. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN tusscbcn den tekst 60 ct. per regel. Alleahonné'sopdit hladzijningevolgedeverzekeringsvoorwaardenr njT»47ft Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken doori "lCrt h'i een ongeval metf Ar r* bij verlies van een hand; (4 ftr bij verlies van een f CO 'n breuk vanA O bij verlies v. een I tJUuU»verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen; I 1 UU»"doodelij ken afloop, i &üUa~een voet ot een oog; I I fcU»"duimotwijsvinger: UU« been of arm:' tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen. anderen vinger. Er is dus bij Amsterdam voor verlegging van het verkeer naar buiten weinig aanlei ding. Voor zooveel daaraan behoefte bestaat wordt daarin gedeeltelijk voorzien door een met een breeden boog om Amsterdam heen ontworpen weg, welke op het provinciale we genplan van Noord-Holland voorkomt. Voor den weg HaarlemAmsterdam was aanvankelijk een verhardingsbreedte van T/. meter ontworpen. De verbetering is evenwel uitgevoerd tot een breedte van 8.40 tot 8.70 meter. Bij het opmaken van plannen voor we genverbetering wordt steeds rekening gehou den met den eisch, dat goede beplantin. gen en ander natuurschoon zooveel mogelijk moeten worden behouden. De wegen door Noord en Zuid-Holland Naar de minister van financiën heeft me degedeeld, bestaat er geen aanleiding om de rijksveereri prijs te geven. Het plan voor de verbinding van Amster dam met Rotterdam over Bodegraven is ge reed en aan de rijks-commissie .van overleg voor de wegenverbetering gezonden. De aan leg van den weg AmsterdamRotterdam langs de buurtschap de Mys door de Nieuw - koopsche plassen in plaats van ten westen langs die plassen, zou een hoogere uitgave van ten minste een millioen gulden vorderen, welke naar het voorloopig oordeel van den minister niet verantwoord zou zijn. Spoedige totstandkoming van de verbinding Den Haag met het vliegveld Schiphol, achtte de mi nister gewenscht. De weg Amsterdam—Sassenheim—'s-Gra- venhage is zoodanig ontworpen, dat de bebouwde kommen van Sassenheim en Oegstgeest worden gemeden en de weg te Wassenaar (den Deyl) zal worden verbeterd. Op de kaart, behoorende bij het Rijkswe genplan, is de nieuwe Rijksweg van Am sterdam naar Purmerend en verder noord waarts slechts zeer globaal aangegeven. De weg zal in ,de eerste plaats dienen als verbniding van den Wieringermeerpolder met Amsterdam en zal tevens de kortste weg tusschen Amsterdam en Friesland over den afsluitdijk vormen. Het Jaagpad langs het Noorder-Spaame Het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam, naar een penteekening van eenige tientallen jaren geleden. Zij toont aan hoe het gebouw het in het stadsbeeld deed. Het afgebrande paleis gezien vanuit de Utrechtschestraat. Gemolesteerd Toen Woensdagmiddag de werkwilige Prins zich over den Westzaneröijk begaf, werd hij door stakers met zijn fiets van den dijk gereden en kwam in een sloot terecht. Vluchtendeover het land is hij naar zijn schoonouders gegaan, alwaar hij zich van droge' klieren nèeft voorzien. De politie verzoekt ons mede te deelen, dat Prins absoluut geen politioneel geleide wilde hebben, zoodat de gevolgen geheel voor zijn rekening zijn. Den daders is men op het spoor. Zooals eenige dagen geleden reeds werd gemeld, worden de werkwilligen bij het door de politie naar huis begeleiden door weinig of geen stakers meer gevolgd. Sedert gister avond formeert des avonds 'n aantal stakers waarbij zich spoedig veel belangstellenden uit het publiek voegen, een rijwieloptocht. Deze stoet trekt dan naar verschillende stadswijken, om den aldaar wonenden werk willigen een ovatie te brengen. Naar van de zijde der politie wordt gemeld, hief men voor het kantoor van de N.V. M. Dekkers hout handel de „Internationale" aan, en werden bij een werkwillige in de Reigerstraat deur en ramen gebombardeerd. In de Klaas Kater straat heeft de politie de stakers verspreid. DE VERHOOGING VAN DE SPOORBAAN HAARLEM—ROTTERDAM. De plannen tot onteigening van de gron den, die benoodigd zijn voor de ophocging en uitbreiding van de spoorbaan aan de Westergracht, liggen tot 24 April ter visie op de gemeente-secretarie van Haarlem. Op pag. 1 van het Tweede Blad geven wij om trent de plannen uitvoerige mededeelingen. Verschenen is de memorie van antwoord op het Voorloopig verslag over de begroo- tlng van het Wegenfonds. Daaraan is o.m. het volgende ontleend; De hoofdverkeerswegen moeten niet door maar in het algemeen langs de bebouwde kommen gaan. Plannen om het doorgaande verkeer althans gedeeltelijk langs Utrecht en Haarlem te leiden zijn in bewerking. Amsterdam is zulk een belangrijk centrum dat het doel van het verkeer, hetwelk langs Amsterdam verder gaat wel ongeveer in het niet zal vallen in vergelijking met het ver keer dat op de stad is gericht. Ingediend is een wetsontwerp tot over brenging Van een gedeelte Rijksweg (Jaag pad) langs het Noorder-Spaarne in de voor malige gemeente Spaarndam, in beheer en onderhoud by de gemeente Haarlem, over eenkomstig het besluit van den Haarlem se hen gemeenteraad van 28 Nov. 1928; het Rijk betaalt aan de gemeente Haarlem 7000. Benoeming geneesheer-directeur Dr. van Halff, chirurg te Utrecht is be noemd tot geneesheer-directeur van hei nieuwe R. K. Sanatorium voor chirurgische tuberculose te Wijk aan Zee. Door de Tweede Kamer aangenomen In den aanvang van de gisteren ge houden vergadering der Tweede Kamer, had de eindstemming plaats over het wets ontwerp tot wyziging van de Ziektewet. Het ontwerp werd aangenomen met 64 tegen 16 stemmen. Tegen stemden de 11 Chr.-Hist. en de heeren Visscher (A.-R-), Van Rappard (V. B. Kersten en Zandt (S. G.) en Braat (Plattel.). Het Paleis voor Volksvlijt aan het Frcde- riksplein te Amsterdam is in den afgeloopen nacht door brand totaal verwoest. De brandweer, die op het alarm met groot materiaal was uitgerukt stond mach teloos tegenover het brandend gebouw. Aan blusschen viel niet te denken. De ontzaglijke vonkenregen dreigde nog eenige omliggende gebouwen aan te tasten. Ze konden echter behouden blijven. Hef machtfg- bonw we Hf ■<»- dm» «romd toe afgebrand. De schade wordt op ongeveer drie millioen gulden geschat. De Amsterdamsche brandweer heeft wel nimmer zoo machteloos als hedennacht ge staan, toen zij zich voor de ontzaglijke taak gesteld zag den brand van het Pa leis voor Volksviyt te bestrijden, die om streeks kwart voor drie in den rechter vleugel zijde Oosteinde was uitgebroken. Uit alle brandweerkazernes reden motor- en ladderwagens uit naar het Frederikspleln, door de lulde signalen de nachtrust van menigeen storend. Vooral in den naasten omtrek werden duizenden uit den slaap ge wekt, die naar het groote paleis snelden. Het schouwspel was schitterend van aan blik en zoo emotioneel als by menschen- heugenis de Amsterdammers nog nimmer i zagen. Met loeiend geweld joegen de vlammen reeds na een kwartier, nadat de brand ont dekt was, door het reusachtige gebouw. Vermoedelyk is het vuur ontstaan in de keuken nabij het Paleis-restaurant, vlak naast de perisyle. Althans woedde de brand aanvankelyk het hevigst in het restaurant, vandaar direct de schouwburgzaal aantas tend, Ook was in een minimum van tijd het vuur doorgedrongen tot de tooneel- zaal, waar de vlammen in de geweldige ruimte vrij spel hadden en hoog oplaaiden tot den glazen koepel. koèpeT gaf een Schitterend schouw spel te zien; het leek of hy geïllumineerd was. Van de hoogte uit werd een lichten den gloed verspreid, die vrywel in de heele stad zichtbaar was. Zoo machteloos als de brandweer tegenover deze vuurzee stond, zoo machteloos stond de journalist om den machtigen indruk te beschreven. De schoonste kleurschakeeringen werden by het vlammengeweld tentoon gespreid. Nu eens zag men, wanneer in de tentoonstel lingszaal een deel van het plafond was neer gekomen, de donkerrood gekleurde vlam men opstygen. Dan weer verrieden de groene vlammen langs den grooten koepel en de onderscheidene torens, dat het vuur zich daar een weg had gebaand. Maar over- heerschend was het lichtroode vuur, dat van uit het reusachtige gebouw overal aan den voor- en achterkant en beneden en boven zichtbaar was. De hitte, die' dit vuur in zyn ongekende heftigheid verspreidde, was van dien aard, dat de brandweer zelf op een afstand moest blyven. Daar komt by, dat het voortdurend in zoo hevige mate vonken ergende, dat het verblyf in de nabyheid gevaren met zich bracht. Toch was voor de brandweer de moeilijke taak weggelegd, waar het gold te voorkomen, dat het hulzencomplex in de galerij zoowei aan den kant van het Oost einde als dien van het Westeinde eveneens ten prooi aan het vuur zou vallen. Er dreigde voor vele huizen, die inmiddels door de bewoners ontruimd moesten wor den, groot gevaar. De brandweer had vooral op de huizen op den hoek van het Oost einde haar aandacht gevestigd, omdat de vlammen met onweerstaanbare kracht door den westenwind in die richting werden voortgedreven. Bovendien moest de brand weer er op bedacht zijn, dat de huizen op het Frederiksplein aan de Oostzyde den ge weldigen vonkenregen niet zouden kunnen doorstaan. Op de daken dier huizen had een brandwacht, gewapend met emmers water, postgevat en telkens wanneer hier een dak lijst vlam vatte en daar weer ander gevaar dreigde, werd onmiddellyk ingegrepen. Zelfs het asphalt op het Frederiksplein, dat eenige malen door den ontzettenden vuurregen een verdachte kleur kreeg, werd nu en dan nat gespoten. Een brandstoffenbergplaats in de nabye Maarten Jansz. Kosterstraat was byna in de vlammen opgegaan, wanneer niet spoedig de brandweer eenige stralen op den door vonken veroorzaakten brand had gericht. Dezer dagen vergaderde te Rome, onder leiding van kardinaal van Ros- sum, het Genootschap tot voortplan ting des geloofs, dat gelden inzamelt voor de missiën en deze onder de ver schillende missiën verdeelt. Dit genootschap heeft zich voor het missiewerk buitengewone verdiensten verworven en het is een verblijdend verschijnsel, dat men thans over de ge heele wereld voor de missiën bidt en werkt en tevens groote financieele of fers brengt. Nederland, dat de eer geniet, dat zijn eminente landgenoot, kardinaal van Rossum, aan het hoofd van dat groot- sche wereldwerk staat, dat reeksen Ne- derlandsche missie-bisschoppen en vele honderden Nederlandsche missionarissen over den ganschen aardbol uitzond, Ne derland maakt onder hen, die voor dit heerlijke werk bidden, werken en bij dragen, een goed figuur. Dit zij met dankbaarheid en waar deering erkend. Maar er zijn natuurlijk altijd nog personen, die van dit missiewerk afzij dig blijven en daarom willen we hier eens de aandacht vestigen op een me- dedeeling, welke voorkwam in de toe spraak, welke Z. Em. Kardinaal van Rossum bij deze gelegenheid tot het I genootschap hield. Z.Em. vertelde, dat de Eskimo's, pas 1bekeerd tot liet katholiek geloof, maar niets bezittende, in plaats van geld vossenhuiden zonden als bijdrage. Treffend is het, hoe hieruit opnieuw blijkt, dat zij, die den katholieken gods dienst eerst later, misschien na over winning van vele moeilijkheden, heb ben leeren kennen, dat heerlijk bezit vaak zooveel beter weten te waardeeren dan wij, wien de gave Gods bij de ge boorte, buiten eigen verdienste om, in den schoot werd geworpen. Dit op zich zelf moest ons reeds tot nadenken stemmen. Maar ook aan het mooie voorbeeld van die arme Eskimo's, die bij gebrek aan wat anders hun vossenhuiden aan het werk der missie afstaan, mogen wij, -die het zooveel beter hebben, ons wel eens spiegelen. Èen en ander bracht ons weer eens in herinnering, dat groote voorbeeld, dat men in sommige diocesen van Frankrijk aantreft* en waar de meestal niet rijke boeren jaarlijks een hoeveelheid tarwe afstaan, waaruit de hostiën gebakken worden, welke later, na consecratie, bestemd zijn om door de geloovigen als Vleesch en Bloed des Heeren te worden genuttigd. Zoo kan er van Eskimo's en eenvou dige boeren, die vaak voor onbeschaafd worden gehouden, nog vael fijngevoeli ge beschaafdheid geleerd worden; niet het minst door de overbeschaafde mon daine wereld, welke zich meer door ruwheid en hardvochtigheid onder scheidt dan door fijngevoelde charitas en offervaardigheid. Leer van de Eskimo's! zoo zouden wij willen zeggen. Wat zou het een kleinigheid zijn voor den landbouwer, een zak tarwe, voor den tuinder een zak aardappelen, voor den bloembollenkweeker een aantal bloembollen, voor den kruidenier enkele kilo s grutten, voor den kleedinghande- laar een japon, voor den brandstoffen- handelaar een mud kolenalles per jaar, af te staan voor de missie! Niet natuurlijk in natura, niet de goederen zelf, dat spreekt, maar de waarde daarvan, wat toch op hetzelfde neerkomt. Wat zou dat indien ieder katholiek zulks tot gewoonte maakte een reu- zenbedrag beteekenen voor het geheele land en wat zouden we in ruil daarvoor een zegen van den Hemel ontvangen in onze zaken, in onze gezinnen en voor hiernamaals! Och, wat zouden we zoo'n kleinigheid op het einde des jaars weinig als een nadeel voelen! Wanneer we dat nu toch eens over de geheele linie tot een jaarlijks terug- keerende gewoonte maakten, wat zou ons dat aan het einde van elk jaar een heerlijke voldoening geven! Geeft men het liever niet uitsluitend aan het vreemde missie-werk: welnu, er is in ons eigen vaderland ook nog missiewerk in overvloed te verrichten. De bekeering der protestanten, der so cialisten, der moderne heidenen van allerlei slag, niet het minst in de groote steden en in de groote industrie, is ook missiewerk. Dit missiewerk vraagt priesters, zus ters, kerken en kapellen, nieuwe paro chiën zonder tal. Ook daar is uw geld goed besteed. In ieder geval zouden wij willen her halen: leert van de arme Eskimo's en draagt jaarlijks iets bij voor het werk der verschillende missiën. Het loon zal niet uitblijven! Brand! Een paleis in vlammen! De brandweermannen in actie! Zooals reeds betoogd, was het Paleis voor Volksvlijt zelf niet meer te reclden. Zelfs was binnen een uur het noodlot van dit Amsterdamsche curiosum beslist. Want men moge verschillend oordeelen over de archi tectonische waarde van dit bouwwerk uit de l.lde eeuw, curieus en in zekere mate monumentaal was het Paleis voor Volks vlijt, waarvan het gemis op het Frederiks plein voor iedereen zonder twyfel heel vreemd zal zijn. Als een kinderbouwwerk is het reusachtige paleis in elkaar gestort. Een half uur nadat de brand was ontdekt, stortte reeds met een ontzettend geraas de kleine koepel, die het dak versierde, met de dakbedekking van de tooneelzaal, naai- bene den. Het woeste element had toen echter nog geen vat gekregen op de tooneeiruimte, die door een brandscherm was afgesloten en waarin zeer waarschyniyk het regen scherm, waarop de brandweercommandant, de heer C. Gordyn, die het blusschingswerx leidde, geruimen tyd nuttig werk heeft ge daan. Later echter moest ook dit deel van hst gebouw er aan gelooven. Onafgebioken hield het vlam- en vuurwerk aan en ook het lawaai van de instortingen was gedu rende het eerste uur van de ramp niet meer van de lucht. Het groote en machtigste mo-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1929 | | pagina 1