m
DE WAERELD ROND
mm
i
TWEEDE BLAD
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
WOENSDAG 8 MEI 1929
BLADZIJDE 4
1
tmuvï
m
.v.
De fabrieken van de N.V. Droste's Cacao- en Chocoladefabrieken zyn belangrijk
uitgebreid. Een klein gedeelte van de fabrieken, zij-aanzicht rechtervleugel
Eén der verdiepingen van den nieuwbouw der N.V.
Droste's Cacao- en Chocoladefabrieken. Het gaat goed
met de Haariemsche industrie!
Een 82-jarige wielrüdster te San Francisco. Ze is Jnisll
van plan om haar dagelijksche boodschappen in de stad
te gaan doen, hoewel de verkeerspolitie haar meermalen gewezen heeft op het gevaar(
dat haar in het drukke stadsverkeer dreigt! Een kras oudje, niet!
Een ongewoon en imposant kijkje tijdens de parade
van Engelsche soldaten ter gelegenheid van den
verjaardag van den Koning van Engeland. Dergelijke
vertooningen van lijn en kleur kennen we in ons
land niet, den fotograaf komt echter een pluim toe!
■Eg*S|
1
Een pracht-sprong van de bekende Engelsche rijdster, Miss Cicely Eickhals
op „Pippin", tijdens een concours hippique. „Pippin" op het juiste
oogenblik „geknipt"
Er moet heel wat gebeuren, eer de Schoterweg een spiegelgladde boulevard is. Op
1 oogenblik kan men er beter wegblijven, temeer, daar deze foto u een juist beeld
geeft van den toestand
Zoó ziet het er op 't oogenblik uit in de natuur. Wij zouden u raden, profiteert
van de schoone Mei-maand, trekt naar buiten en geniet
DE KONINGIN DER MENSCHENETERS
„Le Nacilon" een te Santiago in Chili ver
schijnend blad bevatte dezer dagen het vol.
gende interessante bericht:
„Wij leven tegenwoordig in een tijd waar
in telkens nieuwe koninginnen verschijnen op
allerlei gebied, schoonheidskoninginnen
spoorwegkoninginnen, enz. Maar nu is er
weer een ander soort koningin opgestaan, de
koningin der menscheneters.
Een dame uit Noord-Amerika Miss Ellinor
Mordaunt is de draagster van dezen zeldza-
men titel.
Miss Elinor Mordaunt was vroeger en ook
nu nog een verwoede lezeres van allerlei
avontuurlijke verhalen. Op zekeren dag voel.
zij een onbedaarlijk verlangen in zich opko
men, om ook self eens een verschrikkelijk
avontuur te beleven. Zij ging naar Austra
lië waar zij vernam, dat er in Nederlandsch
Oost-Indië nog eilanden waren, die nog nooit
door menschen werden bezocht en waar nog
echte wilden en menscheneters woonden.
Aanstonds besloot zij daarheen te gaan,
men waarschuwde haar, doch zij sloeg alle
raadgevingen in den wind.
Miss Mordaunt ging aan boord en wist ten
slotte den kapitein te bewegen om haar op
een nog onbezocht eiland aan wal te zetten.
Dit eiland werd bewoond door denMinhassi-
stam een zeer onbeschaafd volk, dat een zeei
slechten naam heeft. Eliinor Mordaunt werd
in een kleine baai aan wal gezet.
Na korten tijd zag zij een troep echte wil
den op haar toekomen: deze menschen wa
ren van zeer kleine gestalte. Toen zij de
schoone Amerikaansche zagen, die veel groo-
ter was dan zij, wierpen zij zich voor haar
ter aarde neer.
Dan namen zij haar mede naar hunne
„stad" een dorpje met rieten daken
waar zij haar aan hun opperhoofd, een ech.
ten dwerg voorstelden.
Daarna kreeg de vreemde blanke vrouw te
verstaan dat zij voortaan hun „koningin en
heerscheres" zou zijn. Een van de beste
stroo-hutten werd nu ingericht tot koninklijk
paleis.
Verschillende maanden heeft Miss Ellinor
in dit vorstelijk paleis gewoond. De wilden
waren verrukt bij den aanblik van haar blan
ke huid: zij omringden haar met een ge-
heimzinnigen eerbied, terwijl zij haar alle
mogelijke diensten bewezen. Deze vreemde
blanke vrouw beschouwden zij als een bo
vennatuurlijk hemelsch wezen, dat zij niet
durfden opeten. Als zij 's avonds zich ter
ruste begaf in haar koninklijk paleis be
merkte zij altijd vrouwen, die door de
spleten bleven kijken en als zij 's morgens
wakker werd vond zij zich verschillende ma
len omringd door de dwergachtige meisjes
die in verrukking do schoone slaapster had
den beschouwd.
HET OORDEEL VAN EEN BEKEND
REVOLUTIONNAIR
Een der oud.ste revolutionnalre leiders in
Mexico, de candidaat van de partU, die er op
tegen is, dat de president na beëindiging van
zijn regeeringsttjd opnieuw gekozen kan wor
den, Generaal Antonio J. Villareal, heeft on
langs een redevoering gehouden, waarin hij
zijn scherpe afkeuring te kennen gaf over de
vervolging der Katholieken in Mexico. Hij
stelde de schurkachtige plannen van den
godsdiensthater Plutarcho Elias Calles in het
volle daglicht en hij eischte van de tegen
woordige regeering dat zij zoo spoedig moge
lijk voor heel het land alle godsdienst-vijan
dige wetten zou afschaffen om daardoor een
einde te maken aan den bloedigen burger
oorlogdie thans lederen keer weer opnieuw
opflikkert. „Het is mijn vaste overtuiging,"
zoo verklaarde hU, „dat de oorsprong van het
groote drama dat zich thans in Mexico af
speelt en dat een stroom van bloed over dit
ongelukkige land heeft uitgegoten, daarin
gelegen is, dat domme volksmenners onder
de persoonlijke leiding van President Calles
getracht hebben om een eigen nationale ka
tholieke kerk voor Mexico te stichten door
eenige afvallige priesters om te koopen en
als handlangers te gebruiken ter bereiking
van hun doel. Dit is wel de grootste dwaze
streek die Calles kon uithalen, dat hij meen
de met behulp van enkele slechte priesters 'n
kerk te kunnen stichten, die totaal van de
regeering afhankelijk zou zijn.
Zooals men weet, werd „Patriach Perez"
met geld der regeering omgekocht, terwyl
Calles hem als een nieuwe Luther in zijn pa
let ontving. Daarmee is de strijd tegen den
godsdienst in een geheel nieuw stadium getre
den. Heel het Mexicaansche volk is veront
waardigd wanneer het ziet gebeuren dat de
meest hoogststaande katholieke vrouwen pu
bliek op straat door de handlangers van Cal
les mishandeld worden, dat brave katholieke
huismoeders naar de gevangenis worden ge
sleept, omdat zij hun kleine kinderen leerden
bidden. Heel het Mexicaansche volk moet
gereed staan om deze smaadwonde zoo snel
mogelijk te heelen!"
een „AMULET" VOOR PAARDEN
De actie die de Kerk in Italië voert tegen
over het bljgeloovige gebruik om zich door
„heidensche voorbehoedmiddelen" tegen de
gevolgen van „de kwade hand" te beveili
gen, treft daardoor een gewoonte die haast
in alle landen verspreid is. Tot de vele din
gen, die voor den oorlog ijverig door ver
zamelaars gezocht werden', behoorden ook
de verschillende vormen van koperen pla
ten, die als versiering aangebracht waren
en nog zijn op het kopstel der trek
paarden.
Men schijnt er echter nooit aan gedacht
te hebben, wat een hinder die dieren van
die platen moeten hebben, wanneer deze in
den zomer sterk verhit worden door de zon.
In werkelijkheid echter zijn deze koperen
platen geen versiering, maar overblijfselen
uit den ouden heidenschen tijd. Zij vervangt
het toovermiddel waarmede men ten tijde
van Julius Caesar en nog vroeger in de
tijden der Assyriërs en Egyptenaren de
paarden voor de kwade hand trachtte te
beschermen. Onze heidensche voorouders
kenden de sensitieve natuur van het paard
en verkeerden daarom in de vaste overtui
ging dat het dier gevoelig was voor de kwade
hand en andere betooveringen. Daarom gaven
zij het dier een stuk metaal mee in den vorm
van een zon of van een volle- of halve maan,
zooals wij tegenwoordig nog vaak zien, als
voorbehoedmiddel.
Het is een oud gebruik, dat deze koperen
platen niet aan den eigenaar van het paard,
maar aan den koetsier behooren. Men kent
drie tot vierduizend verschillende modellen
van deze platen. Zij bieden dus voor de ver
zamelaars een dankbaar terrein voor hunne
werkzaamheden.
EEN VULKAAN BINNENKORT IN
WERKING?
Volgens mededeeling van Dr. Th. Jaggar.
directeur van het Vulcanisch Observatorium
van Kilauea, zal de thans slapende vulcaan
Mauna-Loa op het 2eiland Hawaii, binnen
twee jaar tijd opnieuw beginnen te werken.
Dr. Jagger, wiens huis op den rand van den
krater van Kilauea gelegen is, bouwt zijn
veronderstelling op vroegere uitbarstingen
van dezen 13.000 voet hoogen berg.
De geschiedenis van de beide kraters Mau-
na Loa en Kilauea toont aan, dat ze in twin
tig jaar tijd telkens vijf maal tot uitbarsting
kwamen. In de laatste 18 jaar staan reeds
'ier uitbarstingen opgeteekend, zoodat wan
neer de Mauna Loa ziin traditie getrouw
blijft, hij binnen 2jaar jjaar weer in werking
moet komen. Dit is dus met een vrij groote
mate van waarschijnlijkheid te voorspellen.
De laatste uitbarsting van dezen vulkaan had
plaats in 1926. Er ontstond toen een nieuwe
krater op de helling van den berg; de lava
werd over een mijlenverre uitgestrektheid
over het woeste land en over de weinig
vruchtbare weilanden uitgespoten en ver
woestte een kleine scheepshaven van Hoo-
puloa, alvorens zij zich in zee stortte. Dit
was de eerste maal dat de lavastroom
eenig menschelijk eigendom vernietigde. 40
iaar geleden werd de lavastroom als door een
wondere macht vlak voor de stad Hilo tot
tilstand gebracht.
De krater van den Kilauea lijkt op een
groot meer, met rood-gloeiende lava-golven
in plaats van een blauwen waterspiegel.
Wanneer de lava uit den krater wegvloeit
vinden de bewoners van Hawai dat heel ver
velend, want de kokende zee van gloeiende
lava heeft een groote aantrekkelijkheid voor
vele toeristen. Vooral 's nachts is zoo'n uit
barsting of werk'»*»: van den vulkaan een ge
weldig fantastisch gezicht.
Ook de bewoners van Hawai zijn er van
overtuigd, dat „Peleus, de god van den Vul
kaan", zijn vurig huis binnenkort weer zal be
trekken. Het bijgeloovige volk heeft de voor
teekenen die aan een uitbarsting voorafgaan,
>eeds gezien.
AMBTENARIJ.
„Zoo, rook jij dage ijks zeven van die g ootl
sigaren op je departement Maar l en je da;
niet bang, dat er ascb tusschen die officieel!
doci' -ienfen komt
»V> el nee, ik rook nooit als ik werk."
