De Ongeziene Wereld of
Leven na den Dood
het
Buitenlandsch Nieuws
m
K
Feuilleton
PUROL
DE WEG DER VOORUITSTREVENDEN
HET
HART ROEPT....
^QERDE blad
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ZATERDAG 25 MEI 1929
BLADZIJDE l
P olenItalië—T urki j e
Lm
U.R.S.S.
BULGARI
DE ITALIAANSCHE OORLOGSSCHULD.
Doorzitten
Stukloopen
Zonnebrand
HET BEZOEK VAN SIR JOSUAH STAMP
AAN LONDEN
MARKTNIEUWS
HOEING'S STOOMERIJ
0lT1an, vrij naar het Engelsch bewerkt
door J. P. SCHEEPENS
3o
DE MENSCH.
Zfön sterfelijk Lichaam.
Het af stammings-vraagstuk.
De schepping van Eva.
u,kenne ick eerst hét heil van 't goet
U meégenootschap, nu gij blijde
Wat te voe°en aen miin zijd'e.
tyat ,Valt miJ uw genootschap zoet!
Van S eenzaemheit bij 't lief genieten
u uwe tegenwoordigheit!
2oun.hulP, indien ge van mij scheit,
Miin !even miJ dan niet verdrieten?
Ho» ZUster' dochter of mijn bruit,
Het Zal ick u' mUn liefste, noemen!
Vqq ^aradijs strooit palm en bloemen:
uwe voeten groeit het kruit.
'erst' ^6Z6 woorden laat Vondel Adam zijn
Sriiij huwelijksweelcie uitzingen op de
u'u, die God hem schonk.
lil 't
Paradijs, daer twee te gader
ettight zijn van d'eerste maght,
versc^e8n' selijck een vader,
troude, en minzaem tzamen bracht.
>'Can zi^n maetigh oog verzaden
Heki' paer' ier bruiloftsfeest bereit,
Van met ^ivere gewaeaen
Hemelsche Erfrechtvaerdigheit?
^'Ukkirr
Gel
■yck
leeft ge met, uw lieve trou.gencot
een koning, zij
als koningin van
Eden.
(j dezen hemelschen heilwensch laat hi.i
ste den Ge'ant uit den Hooge, het eer-
Öa* fuldspaar, op hun straienden BruMs-
tij? °uder de bloeiende boomen van liet al-
"Sroene Eden verwelkomen.
Wa de KoninS der Paradijzen,
jv ar 't laatste scheppingswoord in leven riep
eersten mensch, toen hij, nog 'half
bezwijmd,
n Wemeling van schoongebonden leden
tuilde weelde van 't bewegen voelde,
zich aan ruwe rukken van den wil
duizelende ophief van zijn kleibed,
de onbeholpen reuzen-schreden zette
g de van nieuwheid wasemende schepping:
jl ziende, dat voor hèm die aarde was
Sansch dat koninkrijk vol zen en
wuu-praoht:
bilden keelklank de
eerste blijdschap
uitstiet
in
S1*1 al de vreugde van 't geboren-worden,
Wat den mensch het mensch-zijn heerlijk
Y maakt,
jPj'de zich toch niet groot-gelukkig als
dung ln dien bioeienden Tuin van geneugten,
W de dieren aan zijn voeten, want we
u in het oude Boek der Schepping:
dat G°d de Heer sprak: het is niet goed,
d'e mensch alleen is; Ik zal hem een
v^Pe maken, hem gelijk. En God, de Heer,
Y ,rrïlde uit den aardbodem alle dieren des
'ds en alle vogelen des hemels en voerde
6 voor den mensch om te zien, hoe hij
levÏ10etncn zou> €n zoouls de mensch elk
ehd wezen noemde, zoo heet het. En de
eUsch gaf namen aan al het vee en aan
de vogelen des hemels, en aan alle die-
d des velds; maar voor den mensch vond
?een hulpe, hem gelijk.
God cfe Heer deed den mensch ln
n. 1 diepen slaap vallen, en toen deze sliep,
Hij een zijner ribben weg. en vulde
vleesch hare plaats aan. En God, de
bouwde de rib, welke Hij van den
j^risch genomen had, tot eene vrouw en
^rde haar tot den mensch. En de mensch
Yj e: dit is nu been uit mijn gebeente en
Yeesch uit mijn vleesch; deze zal mannin
^Hoernd worden, omdat zij uit den man ge-
'Uen is. Daarom zal de man vader en
■uoedi
aer verlaten en zijne vrouw aanhangen
ZÜ zullen tot één vleesch worden.
"Rn zij waren beiden naakt, de mensch
Y Zijne vrouw, maar schaamden zich niet
elkander" (Gen. 11-18-26).
(je rijst van zelf de vraag, hoe moeten
tf(5' Woorden verstaan worden; kan of mag
kken, het scheppingswerk eens nauwkeu-
lj' a- w. mag men aannemen dat ook het
Yj Haam van de eerste vrouw volgens vaste
®lten van geleidelijke ontwikkeling, niet
(jl Her tusschenkomst echter van God, uit
^Hjke voor-ouders is ontstaan?
jJf'^aar een van de meest ingewikkelde
flemen van godsdienst en wetenschap!
waten wij, alvorens onze conclusies te
K/kk«n, het schepningswerk eens nauwlceu-
Y, Saan bezien.
Ve 0I8ens sommige Godgeleerden werden bo-
bin ®eu°emde gebeurtenissen, in het schep
je ^verhaal vermeld, aan Adam door God
VQ] eeh visioen getoond ter onderrichting.
Hbhgetfs hen zou dus het wegnemen van de
lic, e Uit Adam en de vorming van het
Waan der eerste vrouw, slechts een vision-
lj) act zijn van symbolischen aard, terwijl
kw lelijkheid de vorming van het eerste
HeSchenPaar aan enkele onverdeelde
t- Ppingsdaad van God zou moeten worden
j^ehreven.
«e Heze visioens-hypothese wordt vooral
adruk gelegd op de religieuze onderrich-
ting, die hiermee zou zijn beoogd.
Zoo zegt St. Thomas hierover: „De vrouw
werd uit den man genomen en wel uit zijne
zijde, om hiermee aan te toonen, dat de
vrouw niet het hoofd en ook niet de slavin,
maar de gezellin van den man is, om den
man duidelijk te maken, zijn vrouw lief te
hebben en om te kennen te geven dat man
en vrouw tot een innige levensgemeenschap
geroepen zijn, en ten slotte als voorafbeel
ding, omdat namelijk ook de Kerk als de
„Bruid van Christus" uit Zijn zijde-wonde
aan het kruis haar oorsprong dankt."
Verder meent Sint Thomas, in tegenstelling
met Sint Augustinus, dat God werkelijk
dus niet enkel in de voorstelling van Adam
door middel van een visioen een ribbe
uit Adam's zijde zou hebben genomen en
daaruit het lichaam van de eerste vrouw zou
hebben gemaakt, niet alleen zóó, dat Hij uit
die ribbe een vrouwelijk lichaam maakte,
maar dat Hij dat lichaam zou gevormd heb
ben uit een andere reeds voorhanden zijnde
"tof of wel uit een opnieuw door Hem hier
voor geschapen stof (Summa Theol. I, 92,
3 ad lam).
De tegenstanders van ontwikkelingsleer
beroepen zich op Gen. 11-23: „deze zal „man
nin" genoemd worden, omdat zü uit den man
genomen is," hetgeen volgens anderen nog
geen bewijs is, dat men het verhaal van de
ribbe stoffelijk zou moeten verstaan (Dr. Al.
Schmitt, O. C., blz. 83).
Vervolgens beroepen ze zich op Adam's
oorden In Gen. 11-23: Tn de mensch zei-
de: dit is nu been uit mijn gebeente en
vleesch uit mijn vleesch."
Gezien het Bijbelsche spraakgebruik, zegt
Dr. Schmitt, bewijzen ook deze woorden niet
afdoende de stoffelijke vorming van de vróuw
it den man. Immers, we lezen elders, dat
I.aban tot Jacob zegt: „Mijn vleesch en mijn
'ebeente zjjt gij" (Gen. XXIX-44).
.Laten wij Jozef niet dooden, maar ver-
koopen," zegt Judas tot zijn broeders, „want
hij is onze broeder en ons vleesch" (Gen.
XXXVII-27).
Abimelech zegt tot zijn bloedverwanten:
.Bedenkt, dat ilc uw gebeente en uw vleesch
ben" (Rechters IX-2)
Conclusie
Al wordt de afstammingsleer van het eer-
te menschenpaar (uit dierlijke voorouders)
niet met absolute zekerheid door het schep
pingsverhaal van den Bijbel uitgesloten,
evenmin biedt de H. Schrift voor deze ver
onderstelling of hypothese het geringste aan-
knoopingspunt.
Immers, de eerste en voornaamste regel lijk uitgangspunt voor dit streven der Itali.
van schriftuurverklaring is deze, dat de let- aansche diplomatie dient Boedapest, dat door
terlüke zin voor den waren, d. i. door den de kleine entente van zijn bewegings-
gewijden schrijver bedoelden zin moet worden vrijheid is beroofd. De Italiaansch-
gehouden, zoolang er geen dwingende of al- Honeaarsche toenadernig heeft tot
thans zeer gewichtige redenen zijn van dien
letterlijken zin af te wijken.
Welnu, zulke redenen zijn in dit geval
niet aanwezig.
Want eerstens is er niets in den aard van
het verhaal, dat ons zou dwingen van den
letterlijken, natuurlijken zin af te wijken.
Er ligt immers uiteraard niets onwaardigs
of onwaarschijnlijks in, dat God Adam's
lichaam maakte uit aarde en Eva's lichaam
uit Adam, vooral omdat, wat dit laatste be
treft, er nog wordt bijgevoegd, dat die vor
ming van Eva uit Adam wijst op de innige
en onverbreekbare éénheid des huwelijks
zooals uit den samenhang van Gen. 11-24
duidelijk blijkt
Ook de natuur-wetenschap, zooals wij in
een volgend artikel zullen zien, dwingt ons
niet van dien letterlijken zin af te wijken
Vervolgens pleit de zoo goed als eenparige
overeenstemming van Kerkvaders en God
geleerden, door alle eeuwen heen, ten gun
ste van de letterlijke opvatting van het bij-
beisch' scheppingsverhaal.
De Kerkelijke traditie derhalve bevestigt
den letterlijken zin.
En, ten slotte, nadat reeds meermalen het
hoogste kerkelijk gezag had te kennen gege
ven, dat het de afstamming van den mensch
(uit dierlijke voorouders) ook zelfs niet als
waarschijnlijke hypothese of veronderstelling
verdedigd wenschte te zien, heeft de Pause
lijke Bijbelcommissie bij decreet van 30 Juli
1909 onder goedkeuring des Pausen uitdruk
kelijk verklaard, dat het niet geoorloofd is
den letterlijken zin in twijfel te trekken van
het Bijbelsch scheppingsverhaal, wat betreft
de afzonderlijke schepping van den
mensch" en ,.de vorming van de eerste
vrouw uit den eersten man." als zijnde „feiten,
die de grondslagen van den ohristelijken
godsdienst raken.
Ofschoon deze uitspraak van de Pauselijke
Bijbel-Commissie wel geen onfeilbaar-bin
dende kracht heeft, bezit zij toch een amb
telijk leergezag, en zijn wij Katholieken ver
plicht, ons hier aan zoowel uiterlijk als in
nerlijk te onderwerpen, zoolang het tegen
deel niet absoluut bewezen is.
Derhalve mogen wij met den grooten Bij-
belgeleerde, Pr. v. Hummelauer, wel dit
woord van Sint Chrysostomus in herinnering
brengen: dat wij in 't bijbelsche scheppings
verhaal wel de scheppingsdaad duidelijk er
kennen, maar niet de oplossing vermogen te
geven van de vele vragen, die zich hierbij
aansluiten (Comm. in Gen. 145).
De aard en wijze, waarop zich de hande
ling: God vormde het lichaam des menschen
uit aarde, voltrokken heeft, zegt Hoberg, blijft
voor de menscheiijke nasporingen een raad
sel; de openbaring geeft hierop geen afdoen
de antwoord (Die Genesis 29).
Alkmaar
C. VIS, Rector
Het Poolsche gezantschap der Italiaansche
regeering en het Italiaansche gezantschap
der Poolsche regeering zijn in rang verhoogd.
Dit heeft de Poolsche pers aanleiding gege
ven de houding van Polen tegenover Italië
te bespreken en wel in verband met de hou
ding van Turkije. Onder den titel: „De weg
der vooruitstrevenden" schrijft een der bla
den, dat de beteekenis van deze gebeurtenis
in de internationalep olitek niet mag worden
onderschat. Ze vormt het slotpunt van een
ontwikkeling, die sedert het eind van den oor-
'og in de betrekkingen tusschen Polen en
Italië heeft plaats gehad. Deze ontwikkeling
was het gevolg van de verschuiving der in
ternationale kracht-verhouding en tevens van
de structuur-verandering dezer beide landen,
die wel in een verschillenden graad, maar in
wezen analoog, heeft plaats gehad De logica
der geschiedkundige gebeurtenisen werkte
reeds gedurende den wereldoorlog voor een
gemeenschap der belangen tusschen Italië en
een grooten Poolschen staat. Eerst heeft dit
sommigen Italiaanschen politici nog maar
voorgezweefd ais vage politieke conceptie,
maar dezelfde logica heeft zich in den loop
der na-oorlogsjaren steeds meer een weg ge
baand een weg. waarop het hernieuwd en
versterkt Italiaansche imperialisme en het
jonge Poolsche imperialisme elkaar in en ge
meenschap van belangen ontmoeten.
De sterkste barrière tegen het Italiaansche
imperialisme vormt de verbonds -gordel, die
door de Fransche politiek na den oorlog is
uitgebreid en deze gordel is op verscheidene
plaatsen, die aan bedreiging zijn blootgesteld,
ook zeker van de bescherming door Engeland.
Maar aan den anderen kant is Italië gedwon
gen met de Engelsch-Fransche Entente mee
te gaan. Door het geheele gebied tusschen
Midden- en Oost-Europa strekt zich het
dicht ineengevlochten net uit van het Fran
sche verbond-systeem, waarvan Warschau,
Praag Boekarest en Belgrado de steunpunten
zijn. De drie laatste hebben als Kleine Enten
te hun, door Frankrijk geprotegeerde doel
einden, terwijl er tusschen Warschau en
Boekarest een verbond bestaat, dat is voort
gevloeid uit het gemeenschappelijke front
tegen Rusland en dat natuurlijk door Frank-
een
politieke vriendschap geleid, waar sterk de
nadruk op wordt gelegd. Voor Hongarije be-
teekent deze vriendschap de hoop, om los te
komen uit een onverdragelijke omsingeling:
voor Italië een voorstoot in het veld van den
Franschen invloed in Midden-Oost-Europa.
Maar Boedapest is door toenaderings-ban-
den, die niet over Parijs gaan en die van
Praag uit met angstige gevoelens worden ga
degeslagen. met Warschau verbonden. Het
gevolg hiervan is. dat de vriendschappelijke
betrekkingen en het verkeer tusschen War
schau en Rome over Boedapest, worden uitge
breid. Om het Fransche spel te overzien.
is van de Duitsche potasch van heden
Andere deskundigen echter betwijfelen dit.
GEDENKDAG VOOR DE STICHTING
VAN HET BRITSCHE WERELDRIJK
LONDEN, 24 Mei (V.D.) De gedenkdag
van de stichting van het Britsche wereldrijk
werd Vrijdag in Londen gevierd met een
groote bijeenkomst in het Hyde-park waar
minister-president Baldwin een redevoering
hield.
Baldwin wees er op, dat het Britsche we
reldrijk nooit duidelijker getoond had dan in
de laatste jaren, dat de leering van het lót
van verschillende wereldrijken niet onopge
merkt was voorbijgegaan. Het samengaan
van het wereldrijk heeft zijn gemeenschappe
moest Italië zich de vriendschap verzekeren jyke vereeniging in de kroon gevonden. In
van Angora in Klein.Azië en van Warschau
Aan de ver-grijpendep lannen van Mussolini
komen de expansie-ideeën van de Poolsche
buitenlandsche politiek tegemoet, die in de
Qerste jaren van het bestaan van Polen, als
het ware achter den rug van Frankrijk, wer.
den uitgebroed, dan wee'- werden verdrongen
en u in een transformatie die in dezen tijd
"ast, weer opleven.
Sedert de Mei-omwenteling in 1926 heeft
°olen op het gebied der buitenlandsche poli
'-iok een aanmerkelijke activiteit aan den dag
"-elcd en hoewel ze niet altijd het gewenschte
cvolg had heeft ze het internationale pres
Kge van den Poolschen staat toch aanmerke
klik ve-hoogd. Een belangrijk succes der Pool
sche diplomatie is het begin van een intensie
ve Poolsch-Italiaansche samenwerking; dit
's het gevolg van het bezoek van Minister Za
leski in Rome. Bij deze gelegenheid zijn er
Gesprekken gevoerd waarvan de rangs-ver
hooging der wederkeerige vertegenwoordi
gingen der beide staten nu de symbolische
uitdrukking is. Men ziet de omtrekken van
een nieuw systeem ontstaan, dat in wording is
en dat uitgaat boven den stand van zaken in
het tijdperk, dat onmiddellijk op de vredes
verdragen volgde.
In dit verband is de tijding, dat ook de An
gora-regeering Polen door een gezant bij zich
vertegenwoordigd wil zien als een logische
aanvulling op te vatten. Drie vooruitstreven
de mogendheden, waartusschen opvallende
analogieën bestaan, treden op den voorgrond
De lijn, waarop de expansie-belangen van Po
len, Italië en Turkije samentreffen en elkaar
moeten steunen, teekent zich energiek en
scherp getrokken, af aan den internationalen
horizon.
AFWIJZEND STANDPUNT DER DUIT
SCHE DESKUNDIGEN.
PARIJS, 24 Mei (V. D.) De Duitsche des
kundigen hebben hedenavond aan de ge
allieeró'e delegaties medegedeeld, dat het
voor Duitschland onmogelijk is boven het
voorstel van Owen Young te gaan en dat
men een verdere uiteenzetting omtrent de
hoogte der Duitsche betalingen voor doel
loos houdt. Tegelijkertijd richtten de Dui-
sche deskundigen tot de geallieerden de uit-
nood'iging met een duidelijk ja of neen te
antwoorden op de drie Duitsche reserv
Ook de voorzitter der commissie, Owen
Young heeft den geallieerden te kennen ge
geven, dat hij met hun interpretatie van
zijn betalingsplan niet accoord kan gaan.
rijk wordt gecontroleerd. De gevolgen van
dit Fransche patronaat drukken niet alleen
op het Balkan-schiereiland, maar doen zich
ook gevoelen tegen de eerzuchtige, energieke
buitenlandsche politiek van Mussolini op alle
gebieden in de Oostelijke Middellandsche
Zee.
Het is dus een der hoofd-opgaven van de
Italiaansche buitenlandsche politiek, in weer
wil van de samenwerking met Frankrijk en
Engeland, bij de handhaving van de nieuwe
orde, die op de vredesverdragen is gebaseerd,
toch ook weer aan Frankrijk het hoofd te
bieden, overal, waar de belangen van Parijs
en van Rome sterk uiteenloopen. Als natuur-
DE MINERALEN VAN DE DOODE ZEE
LONDEN, 24 Mei (V.D.) Moses Novo-
meysky, die met majoor Tulloch gisteren de
concessie verkregen heeft tot het winnen
van zouten uit de Doode Zee is heden uit
Londen vertrokken naar Palestina. Hij zal
eenige weken bij de Doode Zee blijven, doch
dan naar Londen terugkeeren om een maat
schappij te vormen. De correspondent van
de Manchester Guardian schrijft o.a. dat de
leieerden het eens ziin over de groote rijk
dom aan mineralen in de Doode Zee, doch
van meening verschillen omtrent de mogelijk
heid deze mineralen op de wereldmarkt te
brengen, op een uitgebreide schaal. Enkele
deskundigen beweren, dat het best doenlijk
is de potasch te winnen uit de Doode Zee
tegen een prijs te New-York, die een vierde
IjBfrl ij n
jDuifcs<M4nd
Wjrich ju
FRANK, Klffc
Rome
r 'i«k#nï.
Kleine Entente
Dnitschland: economische aan
sluiting van Oostenrijk bij het
Duitsche Rijk.
Het Fransche verbond-systeem
Italië-Hongarije: oppositie tegen
economische samenwerking, ge
baseerd op de Kleine Entente
deze vereeniging ligt zijn kracht en zij is
de band die alle deelen van het wereldrijk
in een vriendschappelijke concurrentie sa
menbindt.
DEBATTEN OVER DE LATERAAN-
- VERDRAGEN
ROME, 24 Mei (V.D.) In den Senaat wer
den Vrijdag de algemeene debatten over de
Lateraanverdragen afges'oten. Zij waren
levendiger dan Donderdag, daar thans ook
de oppositie aan het woord kwam, welke door
vele interrupties onderbroken werd. De be
kende historicus Bendetto Croce sprak zich
uit tegen een verzoening als zoodanig en te
gen enkele deelen van de wet, waarin hij
trouw bleef aan zijn liberale opvatting.
De overige redenaars, vooral Senator Scia-
loja en Senator Crispoli begroetten de over
eenkomst met het Vaticaan. Zaterdag za!
waarschijnlijk Mussolini het woord nemen,
waarop de verdragen ook in den Senaat
zullen komen.
Een rede van Mussolini.
ROME, 24 Mei (V. D.) In een redevoering
voor 15000 studenten legde Mussolini den
nadruk op de tweevoudige beteekenis van
dén 24en Mei, den verjaardag van Italië's
toetreden tot den oorlog, die tegelijkertijd
een gedenkdag is voor de voltooiing van de
eerste periode van de revolutie.
In deze rede zelde Mussolini o.a. dat ten
tijde van het risorgimento de bataillons der
vrijwilligers uit de rijen der studenten ge
vormd waren. In 1915 waren de universitei
ten ook toegetreden en haddén de studenten
zich aan de landsgrenzen ter verdedigng ge
zameld. Daarom heeft hij het geweer ge
voegd bij het studieboek, omdat het het wa.
pen is, dat het vaderland en de revolutie
verdedigen moet. Verder sprak Mussolini nog
over de vorming van de universiteitsmilitie
De toespraak werd onder grooten bijval
aangehoord. Aan de demonstratie namen
talrijke vertegenwoordigers van buitenland
sche universiteiten deel o.a. uit België, Po
len, Roemenië, Luxemburg, Frankrijk, Span
je, Tsjecho-Slowakije en Zwitserland. De
langs Mussolini marcheerende stoet duurde
ongeveer 3 uren. Rome is heden door stu
denten overstroomd.
DE AANSLAG OP WOLDEMARAS
Vosylius geëxecuteerd
De president van de republiek Litauen
heeft het gratieverzoek van den ter dood
veroordeelden student afgewezen. De student
is gistermorgen doodgeschoten.
PARKER GILBERT
Parker Gilbert is Donderdagnamiddag van
Parijs naar Berlijn vertrokken.
DE DIENSTPLICHTWET IN DE V. S.
Er is zooveel critiek geoefend op de thans
bij het congres aanhangige dienstplichtwet,
waarbij de president gemachtigd wordt alle
mannen van 18 tot 45 jaar op te roepen, dat
men haar voorloopig maar zal laten liggen.
Zelfs de voorzitter van de militaire com
missie van het Representantenhuis, die het
wetsontwerp indiende, had het voornemen
te kennen gegeven er tegen ie stemmen. Hij
had, naar hij verklaarde, het ontwerp alleen
ingediend uit beleefdheid tegenover het de
partement van oorlog.
STUDENTENSTAKING TE NEW-YORK
Een student gedood, 32 studenten
gewond.
Als uitvloeisel van een staking van studen
ten der rechtsfaculteit van de National Uni
versity tegen de maandelijksche examens,
had er een gevecht in optima forma plaats
met de autoriteiten. De brandweer maakte
daarbij van haar slangen gebruik, de politie
van bijlen en pistolen. Eén student werd ge
dood en 32 studenten werden gewond.
OPZIENBARENDE RECHTSZAAK
De Amerikaansche bladen wijden groote
aandacht aan de opzienbarende rechtszaak
van een jongen van zes jaar, die schuldig
was aan doodslag en veroordeeld werd tot
15 jaar tuchthuisstraf. De jeugdige beklaagde
heeft zijn vriendje van acht jaar met het
geweer van zijn vader doodgeschoten, na een
twist over het bezit van een stukje ijzer.
Gedurende het proces speelde de veroor
deelde onbezorgd met eenige vriendjes in een
der zalen der rechtbank.
AMAN OELLAH NAAR EUROPA "n
Aman Oellah, de ex-koning van Afgha
nistan is uit Chaman naar Bombay vertrok
ken om zich naar Europa te begeven.
ERNSTIGE STUDENTFNONLUSTEN E*
MEXICO
LONDEN, 24 Mei (V.D.) In Mexico-City
zijn gisteren ernstige studentenonlusten uit
gebroken, die zich intusschen over alle be
langrijke steden van Mexico hebben uitge
breid. In Mexico zelf werden twee post
ambtenaren gedood en 25 studenten gewond.
Deze onlusten zijn een uitvloeisel van de
tien dagen geleden ingezette studentensta
king, welke was ontstaan wegens bezwaren
tegen het examen-systeem voor de juristen.
De politie heeft de sluiting der universiteit
bevolen. Tegelijkertijd maakt de regeering
bekend, dat de studenten voortaan als ga-
wone burgers zullen worden behandeld.
MAARSCHALK FENG DICTATOR VAN
NOORD-CHINA.
PEKING, 24 Mei (V.D.) Maarschalk Feng
heeft zich Donderdag tot dictator van
Noord-China laten uitroepen. Hij heeft het
bevelhebberschap van alle troepen in
Noord-China op zich genomen en maar
schalk Yan Si Chang gelast onmiddellijk
het leger voor generaal Feng te concentree-
ren. Generaal Yen-Si Chang heeft evenwel
telegrafisch aan Maarschalk Feng geant
woord, dat hij de regeering te Nanking trouw
blijft en niet zal toestaan, dat de troepen
van Feng zonder strijd Peking bezetten.
Besprekingen met Chnrchiü
LONDEN, 24 Mei, (V. D.) Het verblijf
van Sir Josuah Stamp te Londen, die Vrijdag
weer naar Parijs zal terugkeeren, wordt van
officieele zijde in verband gebracht met za
kelijke aangelegenheden. De leider der Brit
sche deskundigen heeft echter, zooals ook
niet anders te verwachten was, de gelegen
heid gebruikt om met den Kanselier voor de
Schatkist, Sir Winston Churchill besprekin
gen te houden.
Over het resultaat dezer besprekingen wor
den geen mededeelingen gedaan. Wijziging
van het Britsche standpunt inzake de Bel
gische vorderingen is nauwelijks te verwach
ten nadat de Britsche deskundigen reeds
eenmaal van meening veranderd zijn.
DE FRANSCHE SCHULD AAN AMERIKA
EN DE CRISIS TE PARIJS
PARIJS, 24 Mei, (V. D.) De „New-York
Herald" meldt uit Washington, dat men het
in de kringen der Fransche ambassade al
daar ten zeerste onwaarschijnlijk acht, dat
ratificatie van de overeenkomst Mellon-Be-
renger mogelijk zal zijn, indien de deskundi
gen te Parijs niet tot overeenstemming ko
men. De berichten uit Parijs, dat
men dan werder op het doode punt is ge
komen, hebben te Washington diepen indruk
gemaakt aangezien men daar verwachtte, dat
de Amerikaansche geste tot vermindering der
aanspraken der Vereenigde Staten ertoe zou
bijdragen eindelijk overeenstemming te be
reiken.
AMSTERDAM, 24 Mei. (Bericht van het veilinggebouw
De Jong Koene.) Fruit. Aardbeien extra f 22.60,
idem I t 1.701.80 per kg. Groenten. Asperges dik wit
f 0.300.42, dun wit f 0.180.25, dik blauw 0.180.28,
dun blauw t 0.120.16 per bosje. Bloemkool extra f 3542,
idem I f 2230, Kasspercieboonen f 120140, peulen f 80—
f 84, spinazie f 25, postelein t 4—8, Hollandsch witlof
f 1623/ alles per 100 kg. Rabarber f 615, prei f 2535,
selderie f 1012, pieterselie f 3550, raapstelen f 11.80
per 100 bos. Sla extra f 1012, idem I f 6.509 per 200
krop.
Bloemen. Rozen. Hadley f 68, Golden Ophelia f 3-4,
Ophelia f 24, Sunburst f a?,Vcrschure f 2-3, Keizerin
f 35, Columbia f 37, per 100 stuks. Seringen Ma ie
Legrey I f22—26, idem II f 12—15/ Spath f8-T2, Violieren
f 79, per 100 tak. Am. Anjers f810. Tulpen callas
f 1216 per 100 stuks. Japansche lelies f 78 per 100 kelk.
Lathyrus in div. kleuren 1 0.100.20 per bosje. Snijgroen
f 46.50 per 100 ranken.
Planten. Azalea's groot f 23.50, klem f 1.10— x,6o,
hortensia's f 1.603.20 klein f 0.701.20, zonalen crampel*
f 0.290.33, Jean me Clare f0.28p.32, rubin f 0.30—0.35,
pultatums rood f 0.350.38, rose f 0.330.36, Koningin
f 0.30—0.33, cineraria's t 0.35—0.50, coleus f 0.300.46,
tradescantia's f 0.280.35, primula's f 0.50o.6o,adian-
thums f 0.140.17, plumosa's f 0.220.15, varens f 10—
23, alles per stuk. Violen f 0.701.30, madeliefjes f 1.20—
1.50, primula's f 2.25--1.50, Afrikaantjes f 2.25—2.50 pet
bakje.
AMSTERDAM, 24 Mei. Aardappelen. (Bericht v/d.
mak. Jac. Knoop.) Zeeuwsche bonten f 2.753.50, blauwen
f 1.753.30, bravo's 10.602.50, blauwe peters f 0.500.60
bonte poters f 0.500.60, Hillegommer zandaardappelen
t 2f 2.50, Drentsche eigenheimers f 22.50 per hl. Winter
Malta f 2314, zomer malta f 2021 per 200 kg.
ALKMAAR, 24 Mei. Kaas. Aangevoerd 88 stapels,
wegende 276.000 kg, 56 st. fabnekskaas, kleine met merk
f 43 11 st. commissie f 43 11 st. boerenkaas f 40.50 9
st. boerencommissie f 43. Handel goed.
's-HERTOGENBOSCH, 24 Mei. Botermijn. Aanvoer
46.500 kg. Hoogste prijs f 1.90, laagste f 1.70, middenpr
f 1.84.
Laat Uw ZOMERTOILETJES uilstoomen ia
Ged. Oude Gracht 11 Schoterweg 54
hoek Cronjéstraat Telefoon: 10873 - 10383
(Adv.)
hj
^Ooj-g^kle graag wat meer omtrent vader
Klügdan wanneer hij me zelf schrijft,"
Ved t«°an voorL terwijl haar woorden Ste-
*1 v d eigenaardig gevoel gaven van pün
''enc'e§en. „Jelui zijt altijd zoovee!
kUbt Steven," drong ze aan, „dus ge
F16 meer vertellen, dan iemand an-
Yy UurH)k zou oom Mark ook nu en
dial eens bunnen schrijven, als hij wil-
t, "Ik dij is zoo dikwijls weg!"
mijn best doen, Joan!" beloofde
°Precht. Dan, terwijl het meisje stil
^ftje e;d zat in het maanlicht, vond zijn
j-Acu l°°r haa>- uitdrukking ln woorden.
J°an, liefste, ga niet meer naar
H&tp,, terug! Blijf toch hier, bü ons!
•«"tVo
met me, Joan! Je weet, dat Ik
daarnaar altijd van kindsbeen af heb ver
langd en gehoopt, al was ik maar een lee-
lyke jongen, die niets anders kon dan van
je houden en wat visschen."
„Ik weet wel, dat je altijd van me ge
houden hebt," gaf Joan smartelijk toe.
„Maar Steven, ik ik houd heelemaal
niet van je!"
„Dat geeft niets, Joan ik hou des te
meer van je. We konden een klein huisje
bewonèh, Joan, hier aan de baai, vlak bij
je vader's huis," trachtte hij haar te over
halen, ofschoon hij zich maar al te goed be
wust was, dat hij er niet in slaagde.
„Arme Steven!" mompelde Joan, terwijl
ze zacht haar hand op zijn arm legde.
Maar deze aanraking was te veel voor
den Jongeman, die met een onverwachte
greep het meisje in zijn armen nam.
„Laat dat!" Het bevel werd slechts ge
fluisterd, maar met zulk een fiere beslist
heid dat de jonge visscher haar onmid
dellijk losliet, zelf verwonderd over de macht
die zij over hem uitoefende. Doch hij hield
de hand, welke zij op zijn arm had gelegd
nog steeds vast, en bedekte deze met kus
sen, totdat het meisje weed voldoende mees
ter van zichzelf werd om ook deze terug
te trekken.
„Hoe kun Je zooiets doen, Steven!" mom
melde zij berispend.
„Dat heb ik altijd verlangd, Joan," zei
hij, en in zijn stem klonk zulk een nederige
eerlijkheid en waarheid, dat Joan zich goed
moest houden om niet hl lachen uit te bar
sten.
„Zoo, maar ik wil niet hebben, dat je
het doet, dat is zeker!" dwong ze zichzelf
tot hem te zeggen. Maar die woorden had
den weinig effect op Steven, die op een
maal welsprekend was geworden om zijn
"aak te verdedigen. Fn Joan begon bijna te
schreien alvorens hij uitgesproken was,
zoodat het een zeer stil meisje was, die ten
slotte het tuinhek aan den voorkant sloot
achter den jongen visscher, en daarna de
huiskamer weer betrad, waar haar vader
nog in- gesprek was met haar oom. Ze luis
terde nog eenige oogenblikken naar wat ze
zeiden, doch kuste hen dan beiden goeden
nacht en verdewen met een cogekmnt, ge
moed naar haar kleine, frissche slaapkamer
op zolder.
Zonder zelf goed te weten waarom, snikte
Joan zich dien avond in slaap. Doch onge
twijfeld was het ten deele, omdat zij zich be
zorgd maakte over haar vader en ten deele.
omdat ze wist, dat ze haar ouden vriend Ste
ven Harding opnieuw ongelukkig had ge
maakt. Ze kende hem genoeg om te weten
dat zijn smart niet van korten duur zou zijn
Ik wil niet terug naar Londen en ik wil ook
niet hier blijven!" waren de woorden waar
mee zij ten slotte ln slaap viel.
Kort na zonsopgang wekte de vroolijke
stem van haar oom, Mark Williamson, Joan
uit haren slaap.
„Sta op. sta op!" riep hij. „Kom er uit,
Joan en besteed de mooiste uren van den
dag goed!"
Zoo vlug zij kon kleedde zij zich aan en
haastte zij zich naar beneden waar zij nog
tijdig genoeg kwam om met hem een boot
tochtje te gaan maken op de kalme zee,
waarop de morgenzon thans haar rose licht
deed tintelen.
Bij hun terugkeer bemerkte ze Steven, die
ln den tuin op haar wachtte met 'n emmert
je versch gevangen visch, waaronder 'n paar
fraaie kreeften.
De jonge menschen konden elkaar slechts
een enkele minuut alleen spreken, maar dat
was voldoende, om Joan te doen opmerken
dat Steven zijn oude gezindheid nog niet ver
geten was en hij wel zou zorgen, dat van zijn
kant niets zijn vriendschap voor haar zou
bekoelen.
„Ik heb eens nagedacht, Joan", begon hij
"enigszins aarzelend, doch terwijl zijn oogen
haar evenals vroeger openhartig aanzagen,
wat ik je al zoo schrijven zou, naar Londen.
Bijvoorbeeld over de vangst hier, over het
weer en zoo en hoe of het met je vader's
boot gaat."
„Dat is juist, wat ik zoo gaarne hooren
;ou," bekende Joan tevreden. „En ook om.
trnt je zelf, Steven."
„Och, over me zelf zal ik niet veel te ver
tellen hebben," zuchtte Steven zachter, „nie
mand geeft wat om me!"
„Jawel, jawel Steven," sprak Joan levendig.
„alleen misschien niet, zooals jij het bedoelt!'
Hij deed alsof hij haar toespeling niet be
greep en vroeg wanneer ze weer terugkwam
en zijn gelaat verduisterde wanneer hij dacht
aan de oogenblikken die tusschen het heden
en het weerzien lagen.
„Ik wilde, Joan," ging hij voort, „dat ik niet
zoo onwetend was. Misschien, als ik wat meer
van de wereld kende, dan?" voegde hij er nog
bij, ondanks zijn voornemen om niet op het
gebeurde terug te komen.
„Dat is het niet, Steven, ik wensch je hee
lemaal niet veranderd te zien, behalve mis
schien dat ge je niet zoo schuw en on.
handig en lomp zoudt gedragen soms", be
sloot zi1, half lachend.
„Is er iemand in Londen waar ge veel om
geeft?" waargde hij het te zeggen, toen
Joan zich afwendde.
„O, heel wat menschen", zei Joan, zijn be
doeling voorbij pratend en besloten om het
gesprek bil alledaagsche onderwerpen te be.
palen. Natuurlijk eerst tante Joan en dan
rijn er nog heel veel menschen, die zeer aar
dig voor me zijn. Er wonen boven ons kunst
schilders en beeldhouwers, die heel vriende-
lijk zijn één hunner komt uit Devonshire
zooals ik je als eens gezegd heb. En dan die
oude Juffrouw, die hoeden-veeren behandelt
en de oude heer Schnider, een Duitscher.
Daar zou Je wel om moeten lachen, Steven,
want die kan zich zoo kwaad maken!" En
Joan moest zelf lachen toen ze weer aan zijn
booze uitvallen dacht. „O, het is wel weer
aardig, maar ik denk, dat ik al die menschen
weer terug zal zien. Ik vraag me wel eens af,
hoe het komt, dat de eene maal de tijd zoo
veel langer valt dan anders? Toen ik thuis
kwam, leek het me, dat het voor jaren zou
zijn en stond ik bijvoorbeeld verbaasd, dat jij
niet grijs waart geworden nog, of kaal! En
nu ben ik pas een goede veertien dagen hier
en is het, alsof ik Londen in geen jaren ge
zien heb!"
Maar Steven begreep die gedachten niet,
en hij kon niets anders doen dan Joan aan
staren met zijn gewone trouwe oogen, toen
ze hem haar beide handen ten afscheid bood.
„Maar mag ik je dan niet zien vertrek
ken?" vroeg hij.
„Zeker, als ge wilt, maar dan is natuurlijk
iedereen er bij, zoodat ik toch geen gelegen
heid zou hebben om je te spreken
„Tot ziens dan, Joanvergeet mij niet...
en dat ik van je hou!" sprak hij met een brok
in z'n keel.
„Tot weerziens, Steven, Ik zal belangstel
lend naar je brieven uitzien," antwoordde ze,
terwijl ze poogde te glimlachen.
Steven ging heen en Joan, na hem tot aan
het pad over de klippen te hebben gevolgd,
ging naar binnen voor het ontbijt.
(Wordt vervolg®
