Nieuwe Haarlemsche Courant | 1929 | 3 juni 1929 | pagina 9

Biiitenlandsch Nieuws

De Schepping
van een Oost-Staten-blok

Na de Engelsche Verkiezingen

tËUlLLETON

het hart roept....

RADIO-OMROEP

ÜERDE biad

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANl

MAANDAG 3 JUNI 1929

BLADZIJDE 1

GEMENGDE BUITENL.
BERICHTEN

HOEING'S STOOMERIJ

ai*. vrij naar het Engelsch bewerkt
d°or J. p. SCHEEPENS

P6 laatste week in Mei heeft voor Stock-

(jfeen opmerkelijke gebeurtenis ge-
§TC "t: de Letlandsche Staatspresident
ai^al heeft in de Zweedsche hoofdstad
Er is dus wel aanleiding, om de

Vertoefd.
ï.erh.

2 ""pbding tusschen de Baltische staten en
Vol n eels na te saan, vooral omdat in de
(j eende maand reeds de koning van Zwe-
a het bezoek van den Staatspresident van
ken- d ïal beantwoorden en Riga bezoe.
jJ1' tegelijk zal de Estlandsche hoofdstad
beyVa' Wor<3en bezocht, als antwoord op het
ja "eh van den Staats-ouderling van Fst-
- d in Stockholm in het vorig nalaar. Kan

"len

Uit deze bezoeken en uit de besorekin-

Er
Mer

er" die nu in Stockholm worden gehouden
v,, die binnenkort in Riga en Reval zullen
flai hebben. de gevolgtrekking maken,
n de staten aan deze en gene ziide van de
'Sche zee elkaar meer naderen?
zijn van oudsher altijd politici geweest,
sdoel het was, een Oostzee-blok te
ePnen, waartoe de 'Baltische staten en in
t. 6ehste plaats ook Zweden moet behoo-
3 Toen verleden jaar de Staats-ouderling
Estland in Stockholm was zijn zulke
®nhen in de pers dikwerf besproken; er
rd over geschreven, dat Zweden de lei—
hde plaats aan de Baltische Zee had te-
Sïekregen en nu het middelpunt zou wor-
Van een politiek tegen de Sovjet-Unie.
heeft er in Zweden toen al dadelijk
-arde aan gehecht, aan zulke besprekin-

biet mee te doen. Men heeft daar steeds

Vo «ICC Lt? UUCil. i.ViCi.1 Ïicci u uaar ouuuuu

a bbeden, te worden betrokken in een al te
^essieve Rusland-politiek en men heeft
9-11' Maar desondanks heeft men den
,.b zins was in de veelvuldige kibbelarijen
jj h de Baltische staten te worden betrok-
h- Maar des ondanks heeft men den
^tischen staten een zekere belangstelling
s°honken. Vooral de Zweedsche industrie
,®ft bij het zoeken naar geschikte afzet-
K,,'tten de Baltische staten nooit vergeten;

-nien niet zonder er aan te denken, dat
yj® staten in zekeren zin een soort voorhof
jjfbien voor de aamerkelijk grootere Rus-
aifti markt- Maar men heeft in Zweden ook
Üd de cultureele verbinding met Estland
j. Letland onderstreept. Men heeft er aan
^itinerd, dat het een Zweedsch koning is
ffeest, die door de oprichting van de
w.'bia mater Dorpatensis" op een grootsche
voor de beschaving van Estland heeft

gezorgd. Verder heeft men gewezen op de
verschillende invloeden van Zweden, die in
de cultuur van Estland en Letland te be
speuren zijn.

Er is geen reden, het bezoek van den Let-
landschen Staatspresident in Stockholm en
de Baltische reis van den Koning van Zwe
den van een ander standpunt uit te beschou
wen. Ook nu wordt er in de eerste plaats
nadruk gelegd op de cultureele saamhoorig-
heid. Maar hier en daar schijnt men toch de
hoop te koesteren, dat de Baltische staten
met Zweden in den Volkenbond zullen sa
menwerken. Een blad verklaart dan ook. dat
een gemeenschap der belangen van de Scan
dinavische en de BaHische staten in Genè-
ve tot een internationalen machtfactor zou
worden, waarmee rekening moest worden ge
houden.

Er moet worden afgewacht, of deze hoop
reeds nu vervuld zal worden. In Zweden is
men over het algemeen op het punt van
politieke relaties buitengewoon gereserveerd.
Maar in ieder geval zijn de Zweedsch-Balti.
sche staats-bezoeken niet zonder beteekenis.
Ze zijn een hernieuwd bewiis, dat de Balti
sche staten zich naar het Westen wenden en
zich bij de 'West-Europeesche cultuur wen-
schen aan te sluiten. In den wedstrijd der
culturen in de Baltische landen moet dit
feit niet worden onderschat. Het zou ook
niet juist zijn in een Estlandsch-Russisch
handelsverdrag, dat kort geleden is gesloten,
een bewijs voor het tegendeel te willen zien.
Door dit handelsverdrag is enkel een einde
gemaakt aan een abnormalen toestand. Er
kan ook nog op worden gewezen, dath et
Letlandsch-Russische handelsverdrag d»n
Russischen invloed in Riga volstrekt niet
heeft vermeerderd.

Niet minder interessant dan de reis van
den Letlandschen Staatspresident naar Zwe
den is het feit, dat de Letlandsche Minister
van buitenlandsche zaken. Balode onlangs
zijn Finschen collega heeft bezocht. Minister
Balod heeft na deze reis verklaard, dat de
mogelijkheid bestaat, dat deze twee staten
zich weer meer bij elkaar aan zullen sluiten.
In ieder geval geeft de Finland-reis van Mi
nister Balod en de Zwedenreis van den
Staatspresident Semgal een beeld van ae De-
moeiingen voor een engere samenwerking
tusschen de Oost.Staten aan de Baltische
Zee.

ÖE POLITIEKE LEIDERS BIJEEN

be?e leiders der drie politieke partijen heb-
w, öen toekomstigen toestand besproken in
cV^bd met het feit, dat geen enkele partij
V Absolute meerderheid verkregen heeft.
]jn k'erd totnogtoe geen enkele mededee-
fca?. Sedaan omtrent de voornemens van
Jiih n' docl1 naar men zegt zou besloten
Ijdat hij niet onmiddellijk ontslag zal
én dat hij de beslissing van het La-
buis zal afwachten.

**LOYD GEORGE OVER DE POSITIE
ZIJNER PARTIJ

'n onderhoud verklaarde Lloyd George:
at enkele partij heeft het er zoo goed
tracht als zij verwachtte. Het zou na-
Vervi dwaasheid zijn te beweren, dat de
vlechtingen der liberale partij zijn ver-
btieh zi-in opnieuw gestruikeld over de
is boeksverkiezingen. Op de wip te zitten
besp6/1 zeer verantwoordelijke positie en wij
bpicri dit ten volle' men kan echter over
ig zijn, dat wij er geen misbruik van zul-
01aken, zeker zullen wij er geen gebruik
l6ta blaken om te marchandeeren. Wij zul-
bet K°r8vuldiS overwegen, wat het meest in
belang van het land is.

DONALD EN LLOYD GEORGE

boV'bens de bladen hield Mac Donald een
Z(itl irig met vier vermoedelijke leden van
aansstaand kabinet, n.l. met Thomas,
den, Henderson en Clynes.
liet °yd George bewaart het stilzwijgen en
'aw end maken, dat hij zich niet zou uit
typ °ver den uitslag der verkiezingen. De
'ijlje n meldden, dat hij met eenige manne-
vrouwelijke partij genoot en zal be-

vF.RKLARING VAN MAC DONALD

Mac Donald heeft in een ver-
baiu 8, aan de pers gezegd, dat, als het van
biey a'hing, er binnen twee jaar geen ver-
i<!vai z°u worden gehouden, hetgeen het
b'cUcl zou zijn als hij, aan het bewind ko-
*°b iv itl dien tijd in het Lagerhuis ten val
t'Se Q°rde.n gebracht. Hij was voor een rus-
btwikkeling der industrie, voor vrede

en voor het wekken van vertrouwwen in
binnen- en buitenland. Hij zou zonder te
buigen voor eenigerlei unfaire handeling, zijn
uiterste best doen om binnen dien tijd en
zoo mogelijk langer een nieuwe verkiezing te
vermijden. Door onnoodige verkiezingen, al
dus Mac Donald, worden de industrie de fi-
nancieele wereld en de ontwikkeling van het
land verstoord, en een regeering, die ver
antwoordelijk is voor de nationale zaak,
heeft in dien tijd gelegenheid, haar politiek
in binnen- en buitenland voldoende kenbaar
te maken.

r

Macdonald

Mac Donald heeft gezegd, dat zijn
verklaring door de andere partijen niet al
dus mag worden opgevat, dat de Arbeiders
partij om des lieven vredes wille zich aan
elke unfaire behandeling zal onderwerpen.
Het zou van hen afhangen, of er vroeg of
laat een verkiezing zou plaats hebben. Welke
regeering de verantwoordelijkheidd voor het
bewind ook op zich neemt, zij dient een
kans .te krijgen voor het ontwikkelen harer
politiek. Hij voegde hier nog aan toe, dat het
land zeer duidelijk haar afkeuring over de
tegenwoordige regeering had uitgesproken.

BALDWIN RAADPLEEGT ZIJN KABINET

Vernomen wordt, dat Baldwin heden
vermoedelijk met enkele zijner collega's den
toestand zal overwegen en in Downingstreet
een volledigen kabinetsraad zal houden.

DE VERMOEDELIJKE SAMENSTELLING
VAN HET NIEUWE KABINET

LONDEN, 2 Juni (V.D.) De „Sunday

Express" publiceert heden de vermoedelijke
samenstelling van het nieuwe kabinet:
Kanselier van de schatkist: Snowden
Eerste lord van de admiraliteit: Kap.
Wedgewood Benn
Oorlog: Hugh Dalton
Luchtvaart: Lord Thomson
ArbeidArthur Greenwood
Gezondheid: Miss Margret Bondfield
Transport: Tom Haw
Landbouw: Noel Buxton
Handel: W. Graham
Mijnbouw: E. Shinwell
Onderwijs: Sir. C .P. Trevelyau
Dominions: Lord Olivior
Pensioenen: F. O. Roberts.

Posterijen: Vernon Hartshorn
Attorney general: Sir Henry Slesser
Advocaat van de Kroon: J. B. Melville
Min. voor Schotland: W. Adamson
Voor het ministerie van buitenlandsche
zaken, dat MacDonald, naar men algemeen
gelooft, niet weder op zich zal nemen, wordt
een groot aantal namen genoemd, o.a. Tho
mas, Arthur Henderson en Sir Oswald
Mosley.

DE TOESTAND VAN DEN ENGELSCHEN
KONING

Zaterdagavond werd het volgende offi-
cieele bulletin verspreid: De koning bracht
een goeden nacht door. Het abces volgt tot
dusver 'n normalen loop hetgeen beteekent
dat het van langen duur zal zijn. Dienover-
eenkomsttig raden wij aan den dankdienst
tot later datum uit te stellen. Daar de alge-
meene toestand van den koning bevredigend
is, is het niet noodzakelijk eiken dag bulle
tins te publiceeren.

Het bulletin is geteekend door drie genees-
heeren.

DE ZAAK-LÉON IN DE FRANSCHE
KAMER

De Kamer beraadslaagde over de interpel
laties nopens de incidenten in 't kamp van
Chalons, en de zaak van den officier van
gezondheid van majoor Léon.

De sprekers achtten den genomen straf
maatregel, gezien den ernst van de zaak,
onvoldoende.

De heer Painlevé verklaart, dat het onder
zoek onpartijdig is geschied, dat de getrof
fen maatregel, ontheffing van zijn functie,
de strengste is, die wordt genomen, vóór de
krijgsraad in de zaak wordt gemengd, en
hij komt op tegen de tegen Léon ingebrachte
beschulding van wreedheid. Hij verklaart,
dat deze geen ernstige fouten heeft begaan,
dat hem uit medisch oogpunt geen blaam
treft. Talrijk waren de soldaten, die er op
stonden, door hem te worden geopereerd.
De minister erkende alleen, dat Léon zich
had schuldig gemaakt aan fouten ten op
zichte van de discipline en aan babbelachtig
heid, Hij onthef hem van zijn functie, omdat
hij hem zijn verantwoordelijkheid wilde ont
nemen, maar niet hem voor den krijgraad
brengen.

De Kamer verwierp met 325 tegen 258
stemmen een socialistische motie, waarin de
benoeming eener commissie van onderzoek
naar de incidenten in het kamp van Chalons
werd voorgesteld. De heer Poincaré had de
vertrouwenskwestie gesteld.

De Kamer nam met 272 tegen 226 stemmen
een motie van vertrouwen in de regeering
aan.

RICKLIN EN ROSSE HERKOZEN.

COLMAR, 3 Juni (V.D.) Zondag zijn in
Colmar en in Dammerkirch de uit hun man
daten gezette algemeene raden Prof. Rosse en
dr. Ricklin opnieuw door het volk in directe
en geheime verkiezing gekozen. Prof. Rosse
kreeg in Colmar 3360 stemmen. Een tegen-
candidaat was niet gesteld. In Dammerkirch
overwon dr. Ricklin met 1230 stemmen op,
den candidaat van d'e nationale partijen
Centlive, die ruim 1000 stemmen behaalde.

POINCARé OVER DEN VREDE.

PARIJS, 3 Juni (V.D.) Poincaré heeft bij
de inwijdingvan een oorlogsgedenkteeken
te Parijs een redevoering gehouden, waarin
hij zich keerde tegen diegenen, die toekom
stige oorlogen het best meenen te verhin
deren door het doen verdwijnen van de her
innering aan vroegere oorlogen uit de ge
schiedenis van Frankrijk. Naar zijn meening,
is de liefde voor den vrede wel degelijk te
vereenigen met hulde voor de dapperheiden
de gebrachte offers der strijders. Een volk
dat onder het mom van den oorlog te wil
len afschaffen zich den schijn zou geven
zich te schamen voor in den oorlog geopen
baarde eigenschappen, zou zich zelf verne-
nederen en gevaar loopen de bronnen der
moreele kracht te doen verdwijnen.

VIER PERSONEN DOOR GAS
GEDOOD

BERLIJN, 1 Juni. (V. D.) HecTen werd de
brandweer gewaarschuwd, dat in een huis
in Adlershof een gaslucht hing. Bij onder
zoek vond men een oorlogsweduwe, Anna
Dehmel, alsmede haar beide kinderen van
10 en 15 jaar en een inwonenden 14-jarigen
jongen, in levenloozen toestand. De ge-
neesheeren stelden vast, dat de dood reeds
eenige uren te voren was ingetreden en
dat hier waarschijnlijk een ongeluk in het
spel is.

De A. S. RAADSZITTING

Het wordt te Londen nagenoeg zeker

geacht, dat Chamberlain naar Madrid zal
gaan ter bijwoning van de a. s. zitting
van den Volkenbondsraad.

De Duitsche delegatie, naar Madrid zal
hedenavond onder leiding van staatssecr.
v. Schubert, uit Berlijn vertrekken.

Verder maken er deel van uit: Ministerial-
direktor Gaus, Geheimrat v. Weiszacker, de
gezant Freytag, legatieraad Strohm, de
consul Reinbeck, legatieraad Höbel en van
de persafdeeling dr. Tripelouri.

Stresemann vertrekt waarschijnlijk
Woensdag, vergezeld van staatssecr. Pün-
der en Ministerialdirektor Zechlin.

HET PROCES-RASJITSJ

De officier in het proces Rasjitsj heeft
er op gewezen, dat het getuigenverhoor in
geen enkel opzicht de beschuldigingen
hebben ontzenuwd. Zoodat hij voor alle
drie beklaagden de hoogste straf eischt,
namelijk de doodstraf.

Daarna begonnen de pleidooien.

Met het oog op het groot aantal ver
dedigers, heeft de president aangedrongen
op kortheid, daar hij anders genoodzaakt
zou z(jn, den spreektijd te rantsoeneeren.

De eerste verdediger, dr. Sorz, schilderde
het milieu, waarin Rasjitsj is opgegroeid.
Zijn famulie heeft sinds eeuwen tot de eerste
kringen van Montenegro behoord- Zijn op
voeding heeft er toe geleid, dat hij van
jongsaf heeft deelgenomen aan alle ge
vechten van de Serviërs tegen den vijand.
Vaak is hij gewond geworden en hij heeft
zijn land groote offers gebracht. Zijn zenuw
gestel heeft bij dit voortdurend oorlog
voeren veel geleden. Door zijn temperament
is hij zeer kort aangebonden, waarbij dan
nog komt zijn geschokt zenuwgestel. Het
Zuid-Slavische parlement was een kruitvat;
een vonk er in was voldoende, om een
catastrofe te veroorzaken. Deze vonk was
de persoonlijke beleediging van Rasjitsj
door den Pemar. Volgens Montenegrijnsche
opvatting, moet de beleedigde zich wreken,
daar anders niemand in zijn land hem
weder zou hebben aangekeken. De daad
van Rasjitsj, aldus de verdediger, is ver
richt in een toestand van groote woede en
opwinding. Instinctief had hij, zooals zijn
geheele opvoeding hem dit geleerd had,
naar zijn revolver gegrepen en bij zijn men
taliteit had hij natuurlijk gedacht, dat
Pernar en diens vrienden zich zouden ver
dedigen en hem zouden aanvallen. Hij was
in een toestand geweest, waarin hij niet
verantwoordelijk was.

De verdediger vroeg ten slotte vrijspraak.

HEIMWEHR EN SCHUTZBUND RUKKEN
TEGEN ELKAAR OP

WEENEN, 3 Juni (V.D.) Zondagavond
werd in Moedling bij Weenen een Heim-
wehrleider door sociaal-democraten overval
len en mishandeld. De Heimwehrleiding
heeft daarop onmiddellijk een groot aantal
harer leden opgeroepen, welke op vracht
auto's werden vervoerd. Ook de republikein-
sche „Schutzbund" bracht zijn aanhangers
met vrachtauto's ter plaatse. De beide vij
andige bonden staan thans met een macht
van verscheidene duizenden mannen tegen
over elkaar. De situatie is zeer gespannen
en de stemming hoogst opgewonden. Er zijn
onderhandelingen aangeknoopt om botsin
gen te vermijden.

WEENEN, 3 Juni (V.D.) Nader wordt
gemeld over de incidenten in Moedling dat
bij den overval door republikeinsche leden
van den Schutzbund, behalve de Heimwehr-
leider Manndorf nog twee leden van den
Heimwehr zwaar mishandeld werden. Mann
dorf moest in een ziekenhuis worden opge
nomen. Op het bericht van den overval
alarmeerde de Heimwehr haar leden aldaar
en in de naburige hofsteden, waarop dezen
zich verzamelden voor het bondsgebouw in
Moedling.

Vandaar hielden zij een demonstratie-op
tocht naar den „Bezirkehauptmann" wien zij
een deputatie zonden welke verlangde, dat
in de toekomst door de overheid de veilg-
heid der Heimwehrmannen zou worden ge
garandeerd, daar de Heimwehr zich anders
zelf zou moeten helpen. Toen de deputatie
nog binnen was, kwam een afdeeling van
eenige duizenden leden van den „Schutz
bund" die aan een feest hadden deelgeno
men. Toen z(j de verzamelde Heimwehrlieden
zagen, wilden zij die aangrijpen. Met van
bajonetten voorziene geweren werd daarop
door de gendarmerie de plaats ontruimd. De
overheid heeft het onderzoek naar de daders
van den overval opgenomen, 's Avonds werd
bekend gemaakt, dat de verdenking op een
persoon viel, die in het politieke leven te
Moedling een groote rol speelt.

HET CONFLICT MET RUSLAND

De Chineesche regeering verklaart
het Russische protest ongegrond

PEKING, 1 Juni (V. Dd Volgens berich
ten uit Nanking is de nota der Sowjets gis
teravond aldaar gearriveerd. Zij werd ter
stond aan Tang, den minister-president voor
gelegd. Nog des nachts volgde een kabinets
zitting, waar Wang, de minister van buiten
landsche zaken, een uiteenzetting gaf van de
Russisch-Chineesche betrekkingen. De nota
van antwoord aan Rusland wordt in den
loop der volgende week overhandigd.

In de kabinetszitting die onder voorzit
terschap van maarschalk Tsjang Kai Sjek
plaats had, werd besloten de Rusische be
schuldigingen tegen de Chineesche autoritei
ten als ongegrond van de hand te wijzen.

Minister-president Tsjang verklaarde aan
journalisten nog, dat de Chineesche legatie
te Moskou gesloten en onder bescherming
van een buitenlandsche mogendheid gesteld

wordt. Het Russische gezantschap, alsmede
het Russisch consulaat in Zuid-China, be
vinden zich thans onder de bescherming van
Duitschland.

Uit Kowno wordt gemeld, dat de Chinee
sche zaakgelastigde te Moskou, Tsjoe Sjan
Lian, door den plaatsvervangenden commis
saris voor buitenlandsche zaken, Karachan.
werd ontvangen, waarbij eerstgenoemde
mededeeling deed van de overhandiging van
de Rusische protestnota aan de regeering
te Nanking. Tsjoe Sjan Lian verzocht om
de hulp der Sovjet-autoriteiten bij het ver
trek van het personeel der Chineesche lega
tie. Karachan verklaarde, dat de Sovjet-
regeering het internationale, recht in acht
zal nemen en de Chineesche vertegenwoor
diging niets te vreezen heeft.

De Sovjet-autoriteiten verwachten, dat de
Chineesche zaakgelastigde en het geheele
personeel begin der volgende week Rusland
zullen verlaten.

Moskou eisch iSCxpalfv
Moskou eischt invrijheidstelling
der gearresteerden

De aan den Chineeschen zaakgelastigde
te Moskou overhandigde protestnota eischt
de onverwijlde invrijheidstelling van de ge
arresteerden, teruggaaf van de inbeslaggeno-
men voorwerpen en gelden, en waarschuwt
de regeering te Nanking voor verdere provo-
ceerende handelingen en schending van de
verdragen en overeenkomsten.

DE BOSCHBRANDEN OP SACHALIN

Naar het Ag. Indo-Pacifique uit Tokio
meldt, nemen de boschbranden op Sachalin
het karakter aan van een catastrophe. Drie
steden zijn verwoest, 900 huizen en een reus
achtige oppervlakte bosch vernield. Te Mom
zijn 40 scholieren gestikt. Zoolang er geen
regen valt, is een bestrijding van den brand
nutteloos.

NIEUWE AARDBEVINGEN IN
ARGENTINIË

LONDEN, 3 Juni. (V. D.) In het aard-
bevingsgebied van Medoza zijn volgens de
laatste berichten opnieuw aardschokken
waargenomen in de omgeving van San
Rafael.

Talrijke dorpen en boerenhofsteden zijn
van alle verbindingen afgesneden.

De spoorwegverbinding met San Rafael
is intusschen echter weer hersteld en hulp-
treinen zijn reeds aangekomen.

De geheele bevolking heeft deelgenomen
aan de teraardebestelling van de slacht
offers.

De reddingscolonnes zetten hun werx
koortsachtig voort.

Het aantal dooden, dat eerst 70 scheen
te zijn, wordt thans opgegeven als 50. Het
aantal gewonden is 200.

Gevechten van Amerikaansche troe
pen tegen een Indiaan.

Eenigen tijd geleden hadden de Ameri
kaansche troepen met een tegenstander te
doen, die veel gevaarlijker is dan de alco
holsmokkelaars. Reeds gedurende 9 jaren
terroriseert de Indiaan Klu Toh het geheele
dal der Boven-Nuschaga in Zuid West Alas
ka. Ongeveer 9 jaar geleden werd zijn vrouw
vermoord. Een Alasche, die in de omgeving
woonde, waar Klu Toh zijn tent opgericht
had, werd verdacht van dezen moord. Klu
Toh ging direct op zoek naar den vermoe-
delijken dader, maar deze was nergens te
vinden. Van dien tijd af vermoordt hij alle
mannen, die hij op zijn weg ontmoet, on
verschillig tot welk ras zij behoor en; vier
blanken en meer dan 20 roodhuiden zijn
reeds ten prooi gevallen aan zijn wraak
zucht. In het jaar 1927 werd hij door drie
Trappers gevangen genomen. Teen twee van
hen zich een oogenblik verwijderd hadden,
vermoordde hij den derde en sloeg op de
vlucht.

Sinds dien tijd wordt er voortdurend jacht
op hem gemaakt en tracht men hem dood
of levend in handen te krijgen, maar tot nu
toe was alles vergeefs.

Klu Toh doodt zijn slachtoffers meestal
met pijl en boog, terwijl hij ook in. het be
zit is van een geweer. Het Amerikaansche
congres is reeds geïnterpelleerd om de noo-
dige middelen, noodig om dezen misdadiger
te vangen, ter beschikking te stellen.

Canada rijker dan de Verecnigde Staten.

Canada schijnt goed op weg te zijn om
het rijkste land der wereld te worden en
zelfs de Vereenigde Staten in rijkdom te
overtreffen. Zoo wordt tenminste beweerd
door James E. Boyle professor aan de Car-
nell-Universiteit.

Deze Amerikaan publiceerde in een blad
van Toronto een artikel, waarin hij ver
klaart, dat Canada een land is, dat veel rijker
natuurschatten bezit hoewel die nog niet
geëxploiteerd worden dan welk land ter
wereld ook.

Reeds nu, zoo verklaart Boyle, is de ex
port van Canada per hoofd gerekend, vier
maal zoo groot als in de Vereenigd'e Sta
ten.

Deze beweringen zijn niet overdreven. Men
denke maar eens hoe buitengewoon snel de
ontwikkeling van Canada heeft plaats gehad,
vooral in de laatste vijftig jaren.

Bergt Uw WINTERKLEEDING en BONT-
WERK schoon cn geëulaniseerd (motvrjj) op

is het beste adres. Telefoon 10873 - 10382

(Adv.)

DINSDAG 4 JUNI
HUIZEN, 336,3 M. Na .6 uur 1852 M. Uitsl. K.R.O.-
uitz. 11.3012.00 Godsdienstig halfuurtje. 12.13
1.15 Concert door het K.R.O.-Trio. 1.152.00 Nieuw
ste gramofoonplaten. 2.002.20 Knipcursus en siof-
versiering. 5.006.00 Gramofoonplatenconcert.
6.007.00 Gramofoonplatenconcert. 7.00—7.25
Cursus Kerklatijn beginners. 7.358.00 Cursus
Kerklatijn gevorderden. 8.008.30 Causerie orer
„De Anti-Christ". 8.30—9.45 Orgelconcert en sopraan
zang. 9.4511.00 Concert- en declamatieavond.
Mannenkoor, declamaties en sopraanzang. 9.45
Nieuwsber.

HILVERSUM, 1071 M. 10.00—10.15 Morgenwijding.

12.152.00 Concert door het A.V.R.O.-Kwintet.
2.002.45 Kookpraatje van P. J. Kers. 2.45.300.
Gramofoonmuziek. 3.004.00 A.V.R.O.-Knipcursus.

4.004.40 Microfoon-debutanten. Co van der Mark
(zang), Marie Reyn (piano). 4.405.00 Gramofoon
muziek. 5.307.00 Concert door het A.V.R.O.-
Kwintet. 7.15 Doorloopend verslag door een oogge
tuige van den voetbalwedstrijd Holland-Schotland in
het Olympisch Stadion te Amsterdam, ca. 9.0011.00
Concert door het Omroep-orkest. ca. 10.05 Persber.
Na afloop Gramofoonmuziek. 12.00 Sluiting.

DAVENTRY, 1562 M. 10.35 Kerkdienst. 11.05
Causerie. 11.20 Gramofoonmuziek. 12.20 Concert.
Windeatt's octet. 1.202.20 Orkestconcert. 2.50
Muziekles. 3.50 Muziek. 3.35 Fransche les. 4-20
Orkestconcert. 4.35 Causerie voor scholen. 4-50
Orkestconcert. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Gedichten
voorlezing. 6.35 Nieuwsber. 6.50 Muziek. 7.05
Pianomuziek van Scriabin. 7.20 Vacantiepraatje.
7.35 Muziek. 7.45 Causerie over vogels. 8.05
Concert. Gershom Parkington Kwintet. G. Knight,
sopraan. M. Watson, mezzo sopraan. (8.208.50
Biologische causerie). 9.20 Nieuwsber. 9.35 Muziek
les. 9.55 Nieuwsber. 10.00 Cello- en pianoconcert
H. Kindier en F. Kindier. 10.5012.20 Dansmuziek*

PARIJS „RADIO-PARIS", 1744 M. 12.50—2.1°
Gramofoonplatenconcert (Symphonieën). 4.055.0^
Orkestconcert. 6.55 Gramofoonmuziek. 8.2?
Litteraire causerie. 8.5511.10 „Rêve de valse'
van Oscar Strauss. Orkest, koor en Mr. J. Pernot, zange r*

LANGENBERG, 462 M. 10.35en 12.35 Gramofo© n"
muziek. 1.252.50 Orkestconcert. 6.056 50
Werken van Weber eoor orkest. 8.30 Concert. Kel'n
Werag-orkest. Wielsch, piano. i. d. pauze „Het Duitsc"c
Volkslied" (6).

ZEESEN, 1649 M. 12.205.20 Lezingen en lessen.
5.206.20 Orkestconcert. 6.208.05 Lezingen ca
lessen. 8.20 „Wo die Lerche singt", operette in 3 acten
van Lehar.

HAMBURG, 391.6 M. 11.50 Muziekles voor scholen.
4.35 Solistenconcert. 5.20 Noorsche gedichten. -
6.35 Dansmuziek. 8.20 Vioolconcert. 10.5012.15
Dansmuziek.

BRUSSEL 511.9 M. 5.20 Kamermuziek. 6.50 Gramo
foonmuziek. 8.20 Concert in den Dierentuin van
Antwerpen o.l.v. For. Alpaerts. 10.35 Sluiten.

Slechts een voorbeeld: de bevolking van
Saskatschervan bedraagt momenteel 800.000
inwoners tegen 91.510 in het jaar 1901!

Waarom het Consistorie werd
uitgesteld

Reeds verschillende jaren is door Paus Pius
XI afgeweken van de oude gewoonte, om
tweemaal per jaar een consistorie bijeen te
roepen ter benoeming van nieuwe Kardinalen.

Toch waren er zelden zooveel onbezette
plaatsen in het Heilig College, als tegen
woordig. Bij gelegenheid van de ratificatie
van het vredesverdrag met Italië, werd alge
meen een Consistorie verwacht, maar het
schijnt weer verschoven te zijn tot het na
jaar. Sommigen meenen dat de reden van dit
uitstel gelegen is in het verlangen van de
diplomatieke vertegenwoordigers der verschil
lende Zuid-Amerikaansche Republieken, die
den een of anderen zetel in 't H. College wen-
schen ingenomen te zien door een hunner in-
landsche bisschoppen. Reeds in het jaar 1923
werd eenzelfde verzoek officieel ingediend
door den koning van Spanje. Tot nu toe werd
daaraan echter nog geen gevolg gegeven,
ofschoon die vraag nog onlangs opnieuw ge
steld werd.

Argentinië koestert sedert lang den wensch
zijn voornaamsten aartsbisschoppelijken zetel
met het purper bekleed te zien.

Ook Columbië, Chili en Brazilië stellen
alles in het werk om een Kardinaalsbenoe
ming voor hun land te verkrijgen.

De godsdienstige toestanden in Mexico, die
nog altijd diep treurig zijn, kunnen wellicht
aanleiding voor d»n H. Vader zijn om de
Mexicaansche geestelijkheid een bijzonder be
wijs zijner genegenheid te toonen, door de
benoeming van een Mexicaanschen Bisschop
tot Kardinaal.

Wat er ook van zij, in den Herfst zal in
ieder geval het Consistorie wel bijeen geroe
pen worden en niet eerder, want de benoe
ming van den Aartsbisschop van Milaan, die
spoedig verwacht wordt, kan ook door middel
van een Pauselijke Breve geschieden.

In de vacture van den Sub-urbicaire-zetel
van Porto en Santa Rufina, ontstaan door
het overlijden van Kardinaal Vico (wiens op
volger door het Consistorie benoemd moet
worden) is voorloopig voorzien door de be
noeming van den Bisschop van Civilavechia,
Mgr. Cottafavi tot Apostolisch Visitator.

Een wet tot regeling van het
journalistieke beroep in Japan

Om de onaangename gevolgen van het
volslagen gebrek aan Iedere wettelijke be
paling inzake het journalistenvak uit den
weg te ruimen, hebben twee Kamerleden in
Japan, twee wetsontwerpen bü den presi
dent ingediend.

Het eene ontwerp behandelt het juridisch
standpunt, het andere treedt op voor een
verbetering van de maatschappelijke positie
der journalisten.

In de memorie van toelichting, die het
eerste juridisch wetsontwerp vergezelt, wordt
uiteengezet, dat alle andere beroepen,
waarbij het belang van het algemeen ge
moeid is, zooals dokters en advocaten, bij
de wet geregeld zijn, waardoor hun juri
disch standpunt en hunne plichten bepaald
worden, dat daarentegen de journalisten,
wier werkzaamheid toch zoo innig samen
hangt met het publieke leven, zich geen
enkel recht kunnen verschaffen.

Het is uiterst noodzakelijk, een wettelijke
bepaling in het leven te roepen zoo
luidt het advies volgens welke al degenen,
die zich aan de journalistiek willen wijden,
het bewijs van vereischte bekwaamheid en
kennis moeten afleggen.

Het tweede ontwerp verlangt subsidie
voor de journalisten, die reeds meer dan

55!

>Ot>>

37

rieP Joan uit, met een zucht, „we
f hu Patuurlijk, maar hoe kan tante
aanatl denken, weer naar huis te keeren
Kt', daar-2?0 prozaïsch als eten, drinken
'ijvgv. .Ped! ik zou hier wel altijd willen
"hulken!"

et i„ 'Gt!zei hjj met de voeten stampend,
koud!"

t 'deq a,cbte er om maar liet zich toch ge
bote v' bij het gezelschap, waarin hare
i>fu boon- k0vond. Toch wilde zij vanaf een
th *er> "e bruggen nog eens een laatsten
va,ei1 °P bet tooneel op de bevroren
i^n de krioelende menigte aan haar

f tant toen zij zich omwentelde, was
Zpl pit het gzicht verdwenen.

biet ongerust zijn," meende Joan,

ij^hig' "Ze weet immers dat ik bij je ben!
b zijn we nog wel eer thuis dan

dat was niet de bedoeling van den

kar

„Verloren Zoon". Hij was niet van plan zijn
gezellige „tête a tete" met het mooie meisje
af te breken, en haar langs den kortsten weg
weer naar huis te brengen, terwijl Joan nog
te weinig van Londen kende om te begrijpen,
dat hij haar langs een omweg naar huis
bracht.

Gedurende het eerste gedeelte van den weg
liet de schilder Joan haar indrukken weer
geven en sprak zelf zeer weinig. En ten
slotte had zijn zwijgzaamheid het gewilde
succes.

Joan begon hem nu en dan al eens van ter
zijde aan te zien en vroeg zich reeds af
waarom hij zoo stil was en ernstig. Zou er
gedurende haar verblijf op Seacombe mis
schien iets gebeurd zijn?

De vraag kwam als net ware onbewust van
haar lippen en de „Verloren Zoon" zag op
haar neer met een droevigen glimlach in de
donkere, me'ancholieke oogen.

„Ja," sprak hij, „ik ben in groote moei
lijkheid.'

Joan zweeg een wijle, verwonderd. Zou hij
werkelijk vertrouwen in haar stellen? En als
bij ingeving gevoelde zij, dat deze man een
geschiedenis hebben mc—t, al was zij te kin
derlijk onschuldig van karakter om te gissen
wat het zijn mocht.

„Ik wilde dat ik iets voor je doen kon!"
sprak ze hartelijk en eenvoudig.

Opnieuw zag hij haar glimlachend aan en
o.m haar hand in zijn arm, terwijl ze samen
voortwandelden.

„Wie weet het, misschien kunt ge het
wel!" begon hij. En dan opeens begon zijn

terughoudendheid te breken, of althans ge
deeltelijk, want in hetgeen volgde, noemde
hij geen personen en plaatsen, en sprak hij
alleen maar zeer, zeer vaag, maar met jon
gen ernst over het leven van een artiest zoo
als hjj zich dat dacht.

Joan luisterde ademloos toe, en het don
kere ernstige gelaat van den jongen man
werd vriendelijker, toen hij haar aldus zag
vol belangstelling en vol medeleven. En
toch, het was een vrij gewone geschiedenis,
welke hij het argelooze meisje opdischte,
over de aspiraties van een jongen kunste
naar, zijn onverwezénlijkte droomen, zijn
moeizaam streven, en over het aandeel, dat
zijn vader in zijn leven h d, en diens niet be
grijpen van het artistieke temperament van
zijn zoon, en de twisten en onaangenaam
heden waartoe die leidde.

„Je moet hem laten zien, dat je wel wat
kunt," merkte Joan op.

„Hij heeft heelemaal geen blik op mijn
schilderwerk," antwoordde de schilder weer,
met een diepen zucht. „Hij meent dat een
kunstenaar en een leegloopei hetzelfde is!"

„Doe iets zoo grootsch, dat hij niet anders
kan dan je talent erkennen, je genie!" zei
Jaon, haar eerste uitdrukking verbeterend,
want de „Verloren Zoon," aldus las zij in
zijn blik, was onvertuigd, dat hij inderdaad
een genie was.

Het oogenschijnljjke vertrouwen van het
jonge meisje scheen hem genoegen te doen,
want toen hij antwoordde dat daarvoor in
spiratie noodig was, glimlachte hij.

„Iemand heeft de hulp, het vertrouwen,

het geloof in hem noodig van degenen die
hjj liefheeft!" beweerde de „Verloren Zoon",
en in zijn stem klonk iets door van zijn wer
kelijke bedoeling.

Ondanks zichzelf klopte Joan's hart hevi
ger opeens. Hij was zoo droevig gestemd, zoo
eenzaam en hij vroeg haar thans ongetwij
feld hem te willen helpen.

„Geloof gij, Joan, dat ik een of anderen
dag niet nog eens iets grootsch tot stand
zal brengen?"

„Ja," sprak het meisje zacht, en keek
daarbij even schuw naar hem op, wat den
jongeman, die dien blik opving, een schok
bezorgde. Hij uitte zich dan ook door een
stroom van dankbare woorden, welke zij
echter na een oogenblik onderbrak, door op
te merken of zij misschien niet verdwaald
waren.

De „Verloren Zoon" zweeg, keek rond zich
heen en zag haar terneergeslagen aan. Ze
hadden al pratend voortgeloopen, zonder al
te vee] acht te slaan op de gevolgde richting
en nu wist hij werkelijk niet waar ze waren.
Bovendien was het intusschen al laat ge
worden, en er waren nog slechts weinig wan
delaars onderweg. Ten slotte ontmoetten zij
een politie-agent, wien zij naar den weg
vroegen: doch zijn uitleggingen waren zoo
ingewikkeld, dat zij na twintig minuten ge-
oloDen te hebben, hem weer bijna op het
zelfde punt ontmoetten, en zij eerst zijn
achterdocht hadden te overwinnen, wilde hij
ten slotte nog ééns zoo duidelijk mogelijk de
richting aangeven.

Gelukkig vonden zij ditmaal den goed.

cü u

weg, en bereikten zü Titzrovstreet, waar juf'
frouw Eversley feeds ongeduldig de komst
van Joan afwachtte.

Nu het avontuur goed was afgeloopen, was
Joan eer geneigd om 't heele geval te lachen
en zij keek dan ook verwonderd op, toen haar
tante den jongen kunstenaar met een koud
misnoegd gelaat begroette.

I „Ik ben al minstens anderhalf uur thuis,'
merkte zij koel op, toen beiden de kamer be
traden.

„Het spijt me erg, tantelief," verdedigde
Joan zich, doch zweeg toen ze bemerkte, dat
hare tante zich tot den jongeman gericht
had.

„Het spijt ook mij geducht, juffrouw Evers
ley", antwoordde de „Verloren Zoon" ten
slotte, „maar we zijn u eenmaal kwijt geraakt
toen we nog even op een brug naar het ge.
krioel der menschen keken."

„Waarom heeft u mijn nicht dan niet di
rect naar huis gebracht? Ge hadt in 'n half
uur naar huis kunnen loopen, als ge geen
omnibus had kunnen nemen!"

„We zijn ook recht naar huis gekomen,
tante!" zei Joan, maar opnieuw scheen hare
tante haar antwoord niet te willen hooren.

„Ja, we wilden zeker recht naar huis ko
men," legde de schilder weer uit, „maar door
dat we wat druk in gesprek waren, zijn
we den weg kwijt geraakt. Het is natuurlijk
alleen mijn schuld!"

„Daaraan twijfel ik niet!" klonk het kort
en droog. „Goeden avond."

„Lieve tante, waarom is u zoo boos?" vroeg
verbaasi terwiii 3c oj> basr tente tas-

trad. nadat deze den jongeman met een koud
knikje zijn congé gegeven had. „Werkelijk, de
arme jongen heeft er heelemaal niets kwaads
mee bedoeld."

Terwijl zjj sprak sloeg de naburige kerk
klok één uur. Juffrouw Eversley hield waar
schuwend haar hand op, terwijl ze luisterde
hoe de enkele slag gonzend wegstierf in de
stille straten.

„Daarom is het, dat ik zoo boos ben, als
ge meent te moeten vragen, Joan! De „Ver
loren Zoon" neemt te veel de vrijheid aan zijn
naam verbonden. Het is mogelijk, dat ge
den weg zijt kwijtgeraakt, maar de zaak is,
dat hij dat onder geen voorwaarde mocht
laten gebeuren, terwijl gij onder zijn hoede
waart! Hü is te kort geschoten in eerbied
jegens je, Joan door je ?oo laat met zich mee
te durven nemen!"

Joan bloosde, terwijl ze bij het haardvuur
neerknielde. Dit maal deelde ze niet de mee
ning van hare tante. Ze zag naar hare tante
op ten einde te ontdekken of ze haar ook iets
van hetgeen de „Verloren Zoon"h aar verteld
had zou durven zeggen. Maar het gelaat der
oudere vrouw zag vermoeid en een harde uit
drukking van misnoegen lag in haar oogen,
terwijl Joan wel besluiten moest, dat het
thans het oogenblik voor vertrouwelijke me-
dedeelingen niet was. Daarom kuste ze haar
tante goeden nacht en begaf zij zich stil naar
haar slaapkamer, het betreurend, dat een zoo
heerlijke dag door zulk een onaangenaam
einde was besloten.

(Wordt vervolgd)

t