Dingen van den Dag
Stadsnieuws
Feuilleton
Hoe en waarheen
reis ik
Tweede blad
"Is HET
door Bereisde Roel
HART ROEPT....
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT DONDERDAG 6 JUNI 1929
BLADZIJDE 1
Een voetbal-gebeurtenis
t y
«wt off.
KERKNIEUWS
De inkomsten van de
St. Jacobi of Luttekens-
vicarie te Elburg
Zuster M. Fulgentia "j*
Hoogeerw. Pater
S. Bennenbroek O. F. M.
Merkwaardige genezing van
blindheid te Lourdes
LUCHTVERKEER
AmsterdamRome in een
kwartier
KUNST ÉN KENNIS
Het gezin bij de primitieve
volken
HET NOORD-HOLLANDSCHE STRAND
Slachtoffers van het verkeer
te Haarlem in 1928
VAN ONZE RF^HTBANK
0lïlan> vrij naar het Engelsch bewerkt
door J. P. SCHEEPENS
26
Schrijver dezes is Zondagmiddag naar
S^d-Schoten gegaan om den promotiewed-
*kyd van Haarlem naar de eerste klas mede
k Waken. Niet als voetbalverslaggever, niet
"s sportmaniak, maar als simpel particulier.
°W van den wedstrijd als gebeurtenis te ge-
Meten. Fen bezigheid, die ook niet-voetbal-
'ers voor een keer kan aanbevolen worden.
begreep, dat ik niet te laat moest
«hen, want dat het druk zou zijn. Dies ver- j
'iet ik om 1 uur mijn woning en zou mij per i
Autobus een heel eind in de goede richt'ng
k'en brengen. Aan de halte wachtten tien
Passagiers en toen de bus aankwam, bleken
er alleen maar eenige staanplaatsen te zijn.
het Stationspie'n, waar ik, dank zij het j
*°orzichtig rijden van onzen chauffeur, zon-
"er builen arriveerde, adviseerde de bestuur-
fler Ujn 3 te nemen, d e ons tot bij het ter-
zou kunnen brengen. Alle reizigers
ieken naar hetzelfde doel te streven en
'tapten daar dus uit, maar de bussen van
f*1 3 kwamen afgeladen vol aan het
Stationsplein. We hadden geen schijn van
a°s om mee te rijden. Neen, autobussen
niet ingericht op massavervoer in een
j^oote stad, maar ook een ritje per tram
'eek een illusie te wezen, want in de verte
Ik een kluwen van duwende en arm-
aaiende menschen, die pogingen aan
wendden om de „gele" te veroveren. Ik meen-
tÜd genoeg te hebben en nam 't kloeke j
slPit te gaan wandelen. Op het Kennemer- j
k'ein en het Frans Halsplein bemerkte ik
®chter pas goed hoe de wedstrijd Haarlemi
^eeburgia het heele Haarlemsche gebeuren
^heerschte. Een onafgebroken stroom van
Adelaars deinde in de richting van de Jan
^'jzenvaart en ritsen fietsers en tientallen
'hto's passeerden in vliegende vaart naar het J
^°°rden. Ook autobussen voor IJmuiden en j
'«•wijk, waarin nog plaatsen over waren.
Sevi
malle regeling, die verbiedt, dat zij geen
'«zigerg
voor binnen de gemeente Haarlem
'hogen opnemen. Op zoo'n dag zouden zij
^de zaken maken en het publiek zou ook
tellolpen zijn.
Öoe dichter bij het Haarlem-terrein hoe
^hoter de drukte. Handige Amsterdammers
Probeerden plaatskaarten te verkoopen, elk
P'ekje vry terrein was ingericht als auto- of
etsenparkeerplaats en menigeen zal aan de
"^Uing een aardigen duit verdiend hebben.
Aan het loket kreeg ik nog een entrée-
eM)s, doch ik bleek bekocht, want op het
*Oetbaiveid was er geen gaatje meer open.
aar ik kwam niet voor den wedstrijd, doch
Van de gebeurtenis zelf te genieten,
heb genoten. Genoten van die du zen-
in lange rijen rond het terrein hoog
opgestapelde gezichten, vol spanning, waarop
'bce trap tegen den voetbal te lezen scondi
*Ohoten van het gebrul en geschreeuw van
buren, die hun goede raadgevingen aan
et adres van de spelers niet spaarden: ge-
van den angst en de hoop van het
Cepje Zeeburgia-supporters, waarbij ik ver-
"d was en die een gratis cursus in zuiver
JOfdaansch ten beste gaven; genoten van
öe verslagenheid, die zich van de Haarlem
mers meester maakte toen de eerste goal de
°°P op promotie deed dalen; van de
Volgde, die Huijsmans door zijr. goal bracht
erentfeste Haarlemmers een rondedans
uitvoeren; genoten van de griezelige
Panning, toen het al maar gelijk bleef jen
I® hal angstig rond het Haarlemsche doel
eeI zweven, een me.er vooruit een meter
eruit; elke Zeeburgia-trap was als een
aP op het hart van duizenden Haarlem-
ers en toen eindelijk de zege bevochten
toen de Haarlem-spelers van het veld
rden gedragen door een enthousiaste
^etltSte, toen Jan van den Berg de water-
P'lers in zjjn oogen kreeg bij een spon
de huldiging, toen op de tribune de vlag
®t het opschrift „Haarlem eerste klas" werd
bei
eschen, tren kwam er toch ook een krie-
hept
*aa:
nS in mijn keel. En ik juichte mee. Je
Haarlemmer of je bent het niet, niet
r?
oo'n voetbalgebeurtenis, de promotie van
voetbalclub naar de eerste klas van den
^«landschen Voetbalbond, hield Zondag
j «ad van ruim honderdduizend inwoners
jj -i.nT. Zeker, niet alle inwohers van
^ariem deden er aan mede, doch als er
bal ^'en^utzend toeschouwers op een voet-
zijn, beteekent dat toch, dat er in een
«^^zeven duizend huisgezinnen over het
feit gesproken wordt, om niet te denken aan
de kantoren en fabrieken, waar de voetbal
wedstrijd ook het onderwerp van het gesprek
was. Men moet trouwens, zooals wij, bij
ondervinding weten van hoeveel belang de
rubriek „Sport" in een courant is om te be
grijpen wat een voornaam gebeuren de sport
tegenwoordig in onze samenleving inneemt.
Na afloop van den wedstrijd werd Haarlem
trouwens gelukgewenscht door mr. Slingen-
berg namens het gemeentebestuur van Haar
lem en op de tribunes zagen wij tal van be
kende Haarlemmers,die in. het dagelijksche
leven eervolle posities bekleeden. Ook dat is
welsprekend.
Dienen wij nu te spreken van „Kon'ng
Voetbal" of is „het Bruine Monster" een
betere benaming voor de voetbalsport?
Er is daarover een groot verschil van
meenng.
Wij hebben in een zitting van de Provin
ciale Staten van Noord-Holland het sociaal
democratisch statenlid, mr. Mendels, eens
met vuur een hartige speech hooren afsteken
tegen de verwording van de sport. Het
waren ook in onze kringen zeer bekende
klanken. Hij k'aagde er over, dat tegenwoor
dig de jongelui alleen maar aan sport den
ken en geen tijd meer hebben voor emst'ger
bezigheden. Vele jongelui, die overmatig veel
aan sport doen, worden in hun beste jaren
voor hun verdere toekomst geknakt. En wie
Zondag gez'en had hoe menig Haarlemmer,
zooals tramconducteurs, politieagenten, fiet-
senbewaarders, venters met chocolade, con
troleurs enz. slaafschen, overmatigen arbeid
hadden te verrichten, moest wel geneigd zijn
eerder denken aan een „bruin monster"
dan aan den invloed van een „koning."
Maar van den anderen kant is 't toch ook
T ar, dat duizenden Zondag een op zich ze'f
niet ongepaste ontspann'ng hebben genoten.
Die duizenden jonge mannen, die nu rond
het voetbalterrein zaten of stonden, zouden
op andere wijze hun vrijen tijd hebben
zoek gebracht als er geen voetbal
wedstrijd was geweest. En het :'s de vraag,
of zij zich alleen met ernstig werk zouden
hebben bezig gehouden, of zij zich niet aan
onoirbare d'ngen zouden schuldig gemaakt
hebben. Wat is nu het beste; geen sport, of
wel sport? De waarheid ligt waarschijnlijk ook
hier voor de hand: overdrijving schaadt, en
zooals de sport dan ook in kathol'eke op
voedkundige kringen wordt aanbevolen, zal
eenieder er wel vrede mede kunnen nemen.
Daar wordt aanbevolen, dat de ernstige kant j
van het leven niet worde verwaarloosd, maar
dat het opvoedkund'ge, dat de sport onge
twijfeld bevat, eveneens tot zijn recht komt
Er schuilt in overdrijving van de sportge
beurtenissen zeker een gevaar, maar er is
ook geen reden om met het badwater tevens
het kindje weg te werpen.
Een adres van Z. D. H. den
Aartsbisschop van Utrecht.
Z. D. H. Mgr. van de Wetering, Aartsbis
schop van Utrecht heeft het volgende ad re-
verzonden aan het gemeentebestuur van El-
burg.
Geeft met gepaste gevoelens te kennen on- j
dergeteekende, Henricus van de Wetering, i
\artsbisschop van Utrecht,
dat hij met belangstelling heeft kennis ge
nomen van uwe mededeeling „dat de inkom
sten van de St. Jacobi of Luttekens Vicaris
te Elburg uiterlijk 1 Juli 1929 vrijkomen,
dat uit den fundatiebrief Lutteken ten dui
delijkste blijkt, dat de daarin opgesomde in
komsten be teed moeten worden voor het ver
richten van katholieke kerke'ijke diensten;
dat, zoowel volgens kerkelijke als burger
lijke wetten een laatste wil of stichting dient
uitgevoerd te wórden in den geest des stich
ters de mens fundatoris bijaldien let
terlijke uitvoering niet meer mogelijk mocht
blijken;
dat, waar zich te Elburg geen katholieke
kerk bevindt, als het meert met den geest
van den stichter overeenkomstig geacht mag
worden, dat de inkomsten besteed worden
voor kerkelijke diensten in een of meer na
burige katholieke kerken van het Aartsbis
dom Utrecht te verrichten;
dat eveneens bi'lijk geacht moet worden,
dat, waar thans geen Prior van het klooster
op den berg van den H. Hicronymus te Hat-
tem, noch een Prior van het klooster der zus
ters van de H. Agnes in de stad Elburg meer
bestaan, het wettig katholiek kerkelijk gezag
in het Aartsbisdom van Utrecht in hun
plaats als mede-collator optreedt;
dat verluidt, dat die inkomsten thans die
nen als bijdragen voor jongelieden in hun
studie voor rechtsgeleerdheid, medicijnen enz.
dat, voor het geval het onmogelijk geacht
zou worden deze inkomsten voor zuiver katho
lieke kerkelijke bedieningen te besteden, het
in ieder geval billijk lijkt, als zijnde meer
overeenkomstig de mens fundatoris, dat ook
studenten van katholieke seminaria, of van
de R. K. Universiteit te Nijmegen, daaraan
deel hebben;
dat hij verder beleefd vrezoekt een be
spreking der zaak te wil'en toestaan aan een
of meer door hem daartoe gemachtigden,
ien einde deze aangelegenheid met zooveel
mogelijk in achtneming van den wil des
stichters, op billijke wijze te regelen.
Hetwelk doende enz.
Utrecht, 30 Mei 1929.
In het klooster der Eerw. Zusters Recol-
iectinen poenitenten, te Roosendaal, aan den
Wouwschen weg, aldaar, ls op vijftig-jarigen
leeftijd overleden de Eerw. Zuster M. Fulgen
tia (in de were d mej. C. Koning).
Zuster Fulgentia trad in 1895 in de Con
gregatie der Eerw. Zusters van Roosendaal.
Van 1903 tot 1926 was zij werkzaam in het
pensionaat te Roosendaal.
De Hoogeerw. Pater Simon Bennenbroek,
Delegaat-Provinciaal der Minderbroeders in
Nederland, zal op het einde dezer week
voor acht dagen naar Breslau vertrekken tot
het bijwonen eener gewichtige vergadering
van de Orde. Gedurende zijn afwezigheid zal
het bestuur der Nederlandsche Minderbroe
ders Provincie berusten bij den Hoogeerw.
Pater Augustinus Bulters, Pastoor Boschkant,
's-Gravenhage.
De genezenc was van de gebooi'te blind aan
één oog; later aan beide oogen
Het „Journal de la Grotte de Lourdes"
maakt melding van de volgende merkwaar
dige genezing van een blind meisje, de 30-
jar ge Raymonde Cuinet, onderwijzeres aan
het Instituut van Notre Dame de ia Motte te
Vesoul.
Het blad geeft de feiten weer, zooals ze
zich hebben voorgedaan, zonder te wi len
vooruitloopen op de uitspraak, later door
het Bureau der medische constateeringen te
Lourdes te doen.
Mile Raymonde Cuinet was den 22sten
Mei van dit jaar naar Lourdes gekomen met
de bedevaart van de Jura.
Zij was volkomen blind en werd vergezeld
door twee dames, die zich ais haar geleid
sters beschikbaar hadden gesteld.
Maar haar aankomst te Lourdes werd zü in
de piscine ondergedompeld. Aanvankelijk
deed zich n ets bijzonders voor. Maar na
haar derde bad in de pisc.ne kreeg zij plot
seling het gezicht terug.
Na haar genezing werd zij op het bureau
der medische constateeringen langdurig
ondervraagd en onderzocht. Haar verk arin-
gen werden ten volle door haar geleidsters
bevestigd.
Het meisje was niet alleen van haar ge
boorte af blind aan haar rechteroog, maar
verloor ook het gezichtsvermogen aan het
linkeroog, na in Maart van dit jaar door een
hevige girep te zijn aangetast.
Den 15den April kon zij nog slechts een
vagen lichtschijn met haar linkeroog onder
scheiden en wei alleen het eerste.uur na het
ontwaken; de rest van den dag zag zij niets
Later trad vols agen blindheid n.
Ondanks het Verbod van haar dokter, die
zeide haar niet verde; te zuilen behandelen.
als zij naar Lourdes ging, begaf zij zich naar
Maria's genade-oord.
Het was de 25ste Mei van d t jaar, dat
haar genezing geschiedde. Op het oogenblik,
dat de dames-verpleegsters volgens de ge
woonte haar tijdens het bad In de piscine
een beeldje van Onze Lieve Vrouw van Lour
des lieten kussen, onder het inroepen van
Maria's voorspraak bij God. riep zij eens
klaps uit: „Ik zie het beeldje van Onze Lieve
Vrouw!" Op hetzelfde oogenblik voe_de zij
een hevige pijn, alof haar slapen tusschen
een tang geklemd werden en ter zelfdertijd
kreeg zij een gevoel van hevige koude op de
slapen, d e evenwel niet eens door het water j
der piscine waren aangeraakt.
Denzelfden avond werd zij door een oog-
specialist te Lourdes, dr. Doazan, onderzocht
en den volgenden dag door twee andere oog
artsen, n.l. dr. Marcard uit Tarbes en St.
Martin uit Pau.
Het gezichtsvermogen aan het linkeroog
bleek normaal; met het rechteroog, waaruit
de thans genezene nooit heeft kunnen zien,
kan zij minder sterk zien, maar toch ruim
voldoende om b.v. met gebruik aileen van dit
oog zonder geleide te kunnen ioopen.
Het bekende weekblad van Chesterton
„G. K. Weekly" bevat een interessant arti
kel, waarin het op haar eigen humoris
tische wijze commentaar levert op de
wereldschokkende gebeurtenis, dat majoor
Segrave het sneheidsrecord geslagen heeft,
met een snelheid van 231 mijlen per uur.
„Juist, omdat wij het gerust kunnen geloo-
ven, is dit feit zoo verbazingwekkend voor ons
Een snelheid, die op de vheele wereld nog
nooit door eenig mensch bereikt is. En toch
unnen wij dat zonder voorbehoud gelooven,
Ja, het is zelfs bewezen. Dat is toch heel
iets anders, dan b.v. de ongelooflijke snelhe
den, die, volgens de verzekering van de geleer
den 't licht en 't geluid hebben! Maar nu
als de evoiutionnairen werkelijk gelijk heb
ben zullen de geslachten, die na ons ko
men, het heel gewoon vinden, dat men
een pleiziertochtje gaat maken met een
snelheid van 2300 mijlen per uur. Dat zal
eenvoudig iets heel alledaagsch zijn, niets
bijzonders!
En men zal naar iets zoeken, dat nog
sneller gaat, tot er ten slotte een dag komen
zal, dat men niet meer begrijpen kan hoe
men toch zoo langzaam gaan kon, als wij
thans doen! En misschien gaat dan de
evolutiebeweging weer beginnen, om alles
te vertragen! De algemeene vooruitgang
geschiedt natuurlijk veel langzamer! De
pioniers zijn, om zoo te zeggen met vliegende
vaandels vooruit gerend! Voor sommigen
van ons zijn zij reeds onzichtbaar gewor
den!
Kortgeleden is de eerste luchtpost uit
Indië aangekomen. Het zal niet lang meer
duren of er is een geregeld verkeer geopend.
Over eenige weken zal dus ook de afstand
van hier naar Indië opgeheven zijn. Onte
genzeggelijk een kolossale vooruitgang, die
om verschillende redenen zeer toe te juichen
is. Zoo b.v. voor allen, die naar Indië gaan.
Maar er wordt ook een reden aangehaald, die
wel aan eenigen twijfel onderhevig is, n.l.
deze, dat een gemakkelijker verkeer tusschen
de verschillende volken ten goede zal komen
aan hun onderlinge betrekkingen.
Welke voordeelen ook aan een sneller be
reiken van het doel van de reis verbonden
mogen zijn, édn ding is in elk geval zeker:
op een snelle reis ziet men veel minder van
een land dan op een langzame. Wanneer men
b.v. een reis per vliegmachine dwars over
Indië maakt dan zal zoo'n reis ten slotte geen
ander resultaat opgeleverd hebben, dan dat
men gezeten in de kleine cabine telkens
van de eene plaats naar de andere gevoerd
is en dat men van de vreemde landen, waar
men over heen gevlogen is, misschien niets
anders kan verte" len dan de verandering van
klimaat. Op deze manier leert men geen
vreemde landen en volkeren kennen. Het
psychologisch resultaat zal dus werkelijk veel
geringer zijn dan vroeger. Iemand die 300
mijlen per uur aflegt, zal driehonderd maal
zooveel land doorkruisen als iemand, die
met een nelheid van slechts 3 K.M. per uur
reist. Maar de eerste zal absoluut niets van
het landschap zien! Hij ontmoet geen ster
veling dat is tenminste te hopen. Van
alles wat buiten zijn enge zitplaats bestaat,
zal hij slechts een vagen indruk krijgen.
Het hoogste deel der autosport in dit
hyper-modern snelheidssysteem is, een aristo
cratie te vormen, en deze ls reeds alleen door
hare natuur altijd zeer begrensd. Maar dit
•steem heeft tcch ook werkelijk waarde n.l.
deze. dat allen, die niet graag meer in hun
igen land blijven, om we ke reden dan ook,
er sneller uit kunnenEn wanneer zij zoo van
de ecne plaats naar de andere voortjagen,
dan zijn er toch ock weer heel veel men
schen die daarvan profiteeren, doordat zij
er geld aan verdienen en voor velen is het
sok een prettige ontspanning!
Tenslotte zu! en zij er ook heel graag genoe-
en mee nemen dat werkelijk belangrijke
zaken behandeld worden door menschen, die
ir bekwaam voor zijn!
Op verzoek van rle Katholieke vereeni-
ing in Genua hield Pater Michael Scha
liën, onder-directeur van het Missiolcglsch
en ethnologisch Museum van Lateranen een
lezing over het gezin bij de primitieve vol
keren. Drze lezing had plaats in de aula
Magna o'er Universiteit. Een uitgelezen au
ditorium volgde met de grootste be'angslel-
iing de uiteenzettingen van den geleerden
spreker. Onder de aanwezigen zag men o.a.
Mr. Modesto Adrianopoli, tien leider der Ka
tholieke actie in Genua. Graaf Gamboro en
verder zeer veel bekende Univrrsitei's-pro-
fessoren en hcoge burgerlijke en militaire
autoriteiten.
De spreker gaf in zijn voordracht een al
geheel overzicht van de uiterst gewichtige
resultaten, die de nieuwe faculteit tier Etk-
nologie na een moeilijken maar succ'svollen
arbeid op cultuur-historisch gebied bereikt
heeft. In tegenstelling met de thans vrijwel
weerlegde evolutionnaire theorie, die slechts
van hypothesen, niet van positieve feiten
uitgaat, be-chouwt de cu'tuurhistorische
faculteit als hare voornaamste taak het ver-
zamelen van positieve gegevens en feiten die
men kan verkrijgen door het nauwkeurig
navorschen van zeden, gewoonten, gods
dienstige beginselen en regeeringsvormen bij
le primitieve volkeren.
Alleen uit deze gegevens maakt de cul
tuur-historische methode dan hare gevolg-
rekkingen. Zoo verkreeg deze nieuwe, maar
hoogst wetenschappelijke richting als resul
taat van haar onderzoek de wetenschap, dat
hij alle bekende primitieve volkeren het ge
zin als een zelfstandige eenheid bestaat en
dat pas later de teekenen van verval zich
gaan vertoonen zonder dat echter het ge
zin als zoodanig verdween.
Voor hen, die niet te ver van honk wil
len of kunnen gaan, biedt de Noordzee-kust
van Zandvoort tot Huisduinen overvloedige
gelegenheid tot een aangenaam verblijf
aan zee.
Voor Haarlemmers is Zandvoort de meest
nabije en meest bezochte Noordzee-bad-
plaats, per trein, per electrische, per auto
en per fiets, in zeer korten tijd te bereiken.
Voor hen, die niet over een eigen vervoer
middel beschikken is de electrische tram de
meest aangewezen verbinding,
Zandvoort ontleent vooral zijn beteekenis
als badplaats aan het feit. dat het Am
sterdam tot zijn achterland mag rekenen.
Op de Zondagen en gedurende de zomerva-
cantie wordt Zandvoort door duizenden
Amsterdammers bezocht.
Het lijkt ons overbodig een opsomming te
geven, van wat Zandvoort biedt. Bij onze
lezers mogen we dit voldoende bekend ach
ten. Van zee en strand is in Zandvoort
overvloedig te genieten en ten slotte vormen
deze de grootste aantrekkelijkheid voor de
bezoekers.
Een van de jongere badplaatsen aan het
Noordhollandsche strand is Bloemendaal.
Ontleende Bloemendaal tot nu toe zijn
bekendheid aan zijn prachtig natuurschoon
en zijn mooie duinen, thans wordt deze ge
meente ook als badplaats genoemd. Aan
het einde van den Zeeweg bezit Bloemen
daal een strandgedeelte, dat voor menigeen
daarom zoo aantrekkelijk is, wijl het bij
uitstek geschikt is om de geneugten van zee
en strand rustig te genieten.
Tot de jongere badplaatsen kan eveneens
IJmuiden worden gerekend, bij de meesten
alleen bekend als visschershaven, de groot
ste' van het Europeesche vasteland. Tus
schen de belde havenhoofden en ten zuiden
daarvan In de richting van Zandvoort zijn
reeds groote gedeelten van het strand ver
pacht. Het gemeentebestuur bevordert met
alle ten dienste staande middelen cffe uit
breiding en den groei van IJmuiden als
badplaats. De drukke scheepsbeweging
brengt voor de badgasten de noodige afwis
seling. Niet alleen de groote zeekasteelen
varen er in en uit, ook vracht- en visschers-
schepen komen er binnen of varen uit. Spe
ciaal de aankomst of het vertrek der mail-
stoomers is steeds weer opnieuw een gebeu
ren, dat groote belangstelling en drukte
met zich brengt.
Een bezienswaardigheid van IJmuiden
vormen verder de vischhallen, terwijl het in
de omgeving liggende Hoogovenbedrijf langs
een fraaien wandelweg te bereiken is. De
bekende Breesaap, van IJmuiden gemakke
lijk te bereiken, behoort tot een der fraaiste
streken van ons land. Verder kunnen van
IJmuiden uit bezocht worden het naburige
Velsen met het prachtige landgoed Velser-
beek. Driehuis, Santpoort en Duin- en
Kruidberg.
De verbindingen van IJmuiden te land en
te water naar de omliggende groote plaat
sen zijn uitmuntend. Aanbevelenswaardig
o.a. is een boottochtje met de Alkmaar Pac
ket.
Verder Noordwaarts komen we bij Wyk
aan Zee, een badplaats, die gezocht en
geliefd is. En dit met reden. Men vindt er
mooie natuur, landelijke rust en een fraai
strand.
Van het station Beverwijk is Wijk aan
Zee langs den nieuwen zeeweg gemakkelijk
en in zeer korten tijd te bereiken. Vooral
de aankomst levert een schilderachtigen
aanblik op: het dorp ligt als het ware ge
bakerd In de duinen, met op den voorgrond
een heerlijke, groene weide, waarboven zich
de oude, vierkante toren verheft.
Ook van Castricum kan getuigd worden,
dat het in het koor der jongeren meezingt.
Van het dorp voert de Zeeweg naar het
strand, dat te voet, per auto, per fiets en
per autobus is te bereiken.
Al staat Castricum als badplaats nog in
de kinderschoenen, er is gegronde hoop, dat
het zich in de eerstvolgende jaren krachtig
zal ontwikkelen. Bereids is door de pro
vincie toezegging gedaan, dat zy in dit op
zicht haar medewerking zal verleenen.
Wie een rustige, stille badplaats wenscht,
kieze Egmond aan Zee, dat een breed
strand bezit en bijzonder voor kinderen een
aangewezen oord is. Egmond bezit een
fraaie omgeving. Vooral de wandeling naar
Bergen-Binnen is zeer aan te bevelen en
een der meest gezochte van ons land. In
deze omgeving valt te genieten van bosch-,
duin- en polderlandschap.
Van algemeene bekendheid is Bergen aan
Zee, waar behalve de zee te genieten valt
van de duinen en bosschen. Het strand is
breed en strekt zich naar beide zyden onge
veer 30 K.M. uit. Tot de bezienswaardighe
den behoort het Parnassia-park, een schen
king van mevrouw van ReenenVölter. Het
hoogste punt aan de kust, het Juliana-duin,
is eigendom van prinses Juliana.
Bergen aan Zee is met een locaalspoor
verbonden met Bergen-Binnen, dat jaarlijks
duizenden vreemdelingen trekt. De prach
tige weg, die deze twee plaatsen verbindt,
is bijzonder aan te bevelen om zijn prach
tige lanen, fraaie beplanting en overvloed
van bosch.
Voor hen, die van rustig strandleven hou
den, is Callantsoog, mede door zijn heer
lijke omgeving en zijn landelijke bekoring
aan te bevelen. Van Schagen uit is deze
plaats per autobus te bereiken.
Er heerscht een gezellig strandleven,
zonder hinderlijke drukte of luidruchtigheid
en toch weer levendig genoeg, om zich niet
eenzaam te voelen.
We besluiten onze reis langs het Noord-
Hollandsche strand met Huisduinen, dat
een prachtig, breed strand bezit en in de
laatste jaren grootere bekendheid heeft ge
kregen.
Een bijzondere aantrekkelijkheid dezer
badplaats vormt het drukke verkeer op zee
door het nabije Den Helder (marinesche
pen, visscherspinken, trawlers, enz.), terwijl
de aanwezigheid van de vliegkampen de
Mok op het eiland Texel en de Kooy te
Koegras al mede afwisseling en levendigheid
brengen.
Bij ongunstig weer kan het op 20 minuten
afstand gelegen Den Helder bezocht wor
den. terwijl de mogelijkheid bestaat een
zeetochtje naar Texel te maken of een be
zoek te brengen aan de Zuiderzeewerken.
Met den vooruitgang der materieele wel
vaart is echter steeds een zedelijk verval
waar te nemen bij heldensche volkeren.
Nu wordt ock duidelijk, hoe valsch de te
genovergestelde theorie ls, van het evolutio-
nlsme en materialisme, die zooals bekend is.
leert, dat het gezin zich eerst langzamer
hand. na een zeer lan"e en langzame ont
wikkeling gevormd heeft.
De spreker haalde ontroerende voorbeel
den aan uit het gezinsleven der meest pri
mitieve volkeren, die hij als M'ssiona-ts in
Portugeesch Afrika had kunnen beotudee-
ren. De spreker besloot zijn interessante
rede met het volgende:
Het gezinsleven kan slechts dan volledig
hersteld worden, wanneer het onbebouwd
wordt volgens de leer van Jezus Christus;
lofwaardig zijn de pogingen van die volken,
die zich aan de leer van Christus houden
en het cezin weer in haar recht herstellen,
zooals tegenwoordig in Italië het geval ia.
rijder en bijna altijd bij den voetganger,
voornamelijk door verkeerd en onoolettend
oversteken van de straat. Deze kwaal schijnt
Vooral onder de mannen te heerschen want
wij lezen, dat 193 mannen een ernst'g on
geluk kregen tegen 112 vrouwen. De tram
kwam 68 maal in botsing met een auto.
voornamelijk door toeva1. slechts driemaal
trof de schuld daarvan den bestuurder van
d" tram.
Het is missch'en wel verme'denswaard. dat
357 aanrjjd'ngen p'aats hadden tussehen
I auto's en rijwielen. 77 ongevallen hadden
daarvan slechts plaats In straten met één-
richt'ng-verkeer.
5 dooden, 65 ernstig gewonden
Verschenen is de officieele staat van ver
keersongevallen te Haarlem gedurende 1928.
waarvan de politie kenn's heeft bekomen.
Het totaal aantal bedraagt 1218; opmer
kelijk is, dat de meeste ongevallen hebben
plaafs gehad tusschen 5 uur en 8 uur
's avonds (288), terwijl op de spitsuren
tusschen 12 en 2 slechts 187 ongelukken ge-
rgelstreerd zijn. Er zijn in het afgeloopen
jaar 5 dooden te betreuren. Twee voetgan
gers reten het leven, door aanrijding van
een auto, terwijl drie wielrijders door een
aanrijding met een auto het leven moesten
boeten.
Uit den staat blijkt, dat de meeste onge
vallen ontstaan zijn door aanrijdingen tus
schen automobil'stenvoetgangers en auto
mobilistenwielrijders. De schuld lag in
verreweg de meeste gevallen by den wlel-
DE ONNOPT!"g VNB**FKER UIT
BEVERWIJK
De vorige week stond T W. ulf Beverwi'k
terecht omdat hij in den nacht van 13
Maart zou ingebrokpn hebben in een winkel
in de Begiinestraat te B°vcrw;'k. He' O. M.
eischte 3 maanden gevangenisstraf. Ver
dachte bleef ontkennen.
De uitsoraak luidde hedenmorgen 1 maand
"evangenisstraf.
DÉ INBRAAK-COMBINATIE TE
IJMUIDEN
De 33-jarige varensgezel C. de W. die op 27
Maart, had Ingebroken in het winkelhuis van
de Industrie- en Handelmaatschappij aan de
Trawlerskade te IJmuiden en daar e"n kas-a,
inhoudende 35 had medegenomen, bene
vens verschillende schippersgoederen werd
adenmorgen veroordeeld tot 1 jaar gevange-
ntentraf.
De elsch luidde 1 '4 jaar gevangenisstraf,
terwyi de verdediger Mr. L. G. van Dam,
vrijspraak gevraagd had.
De diefjesmaat C. M. die de W. geholpen
bad by de inbraak werd veroordeeld tot
3 weken gevangenisstraf.
De eisch was 2 maanden.
C. v. E. had geld aangenomen terwyi h
wist dat het door misdrijf verkregen was n.l.
■'oor de Inbraak bij de Industrie- en Han
delmaatschappij te IJmuiden. Verleden week
eischte de Officier van Justitie 3 maanden
gevangeni straf voorwnardelijk. met een proef
tijd van 3 jaar. terwyl v. E. zich zou moeten
stellen onder toezicht van het Leger des
Hells.
De uitspraak was hedenmorgen conform
den elsch.
maar een brave, jonge kerel!" kon
^an niet weerhouden, hem te
kfy-, t' dan dacht hy aan het vorig
hy joan naar Londen had ge-
deels reeds, omdat Steven haar
net hof maakte op zijn manier.
vPeg ach af, of dat een vergissing
e «Cr6**' Zouden be jongelui in Londen
6Ven eerliJk en even g'ansryk
efcWan als hy, indien ze op de proef
-•Jïeij gesteld, zooals Steven?
and haar al eens hooren praten over
'°tt£ a«"> Steven?" vroeg de vader ten
i weinig bevreesd.
ïi *°bdp reekt niet veel over Iemand In het
^ch„„r' dat is zeker," merkte de jonge
eigenaardige schepsels,
waarschuwde David. „Mannen
begrypen haar niet zoo gemakkeiyk. Ze
geiyken veel op die puzzles, die zeevarendei:
wel eens mee van China of Japan meebren
gen, en die een visscher als wy krank
zinnig zouden maken, als we ons er te
veel op toelegden ze te begrypen!"
„Ik weet, dat ik haar niet begrijp. David,
maar ik houd veel van haar," antwoordde
dan Steven Harding.
„Dat doen velen van ons, mannen, wel
zens al te gemakkeiyk, m'n jor.gen!"
„Ik houd echter van haar met heel mijn
hart, David", ging Steven dan voort, die ge
makkelijk woorden vond wanneer hrt Joan
gold en hij haar vader als toehoorder bij
~ich had. „Ik houd inniger van haar tel
kens als ze van Londen hier terugkomt.
Toen ze den laatsten keer hier was meende
'k dat ik een kans had. maar nu schijnt ze
„eer geheel veranderd."
..Kom. kom. Steven, boud maar vol tot ze
toegeeft, dat ls de manier om een vrouw te
•/innen."
„Het mocht haar eens verdrieten en haar
tegen mij innemen!" zei Steven aarzelend.
„Al waait de wind vandaag bij Joan uit
den eenen hoek daarom is het niet zeker
lat hij morgen niet uit den anderen waaien
sal", zei David wysgeerig „Men kan daar
nooit zeker van zyn. Steven. Maar Joan is
een gevoelig meisje en ze weet een eeriyk
man op prys te stellen als ze hem ziet en
roe ge r of later zal ze ook Jou wel naar waar
de weten te schatten. Het is een lief meisje,
Steven. Niets kan haar in Lonien bederven
en ze zal ongetwyfeld weer uit de stad te-
rugkcercn met een even groote liefde voor
haai geboortehuis als toen ze heen ging."
Julia Letter heeft me iets verteld van
een Londenschen heer", begon Steven op
eens in een vlaag van vertrouwelijkheid
„Ze noemen hem ge.o.f ik den „Verloren
Zotn." Toe het kom. weet ik niet, maar ik
h.'tid niet van hem!" Hij brak af en ang'tip
angstig David aan.
David krabde zich achter de xiren, zooals
hij £ili.ti deed warneer hij in twijfel was
over een of ander. Hot leven scheen hem cp
het oogenblik al te raadselachtig toe. Hij had
zijn dochter naar Londen laten gaan, om
haar opvoeding te voltooien en thans, nu
het mogelijk scheen dat zy verliefd werd op
een Londensch heer en werkelijk een dame
ging worden, zooals David het noemde, nu
was hij er zelf eenigszins pijnlijk door getrof
fen.
De beide mannen rookten eenigen tyd in
stilte voort, elk bezig met z'n eigen zware
gedachten; dan iegde David zijn pyp neer
en zei met een overtuigenden blik:
„We moeten het aan Joan over laten, myn
jongen. Het is een visschersdochter, ten
slotte, die het hart op de rechte plaats
draagt. Ze zal zeker niet verliefd worden op
een man, omdat hy een zijden hoed draagt!
Geef het niet op, Steven, houd vol_ en ze zal
wel van je gaan houden, ten laatste. Je bent
haar waard!"
„Dank je, David, ik zal volhouden", sprak
Steven dankbaar. „Laat gebeuren wat wil,
ik zal nimmer ter wereld aan een ander
meisje denken dan aan Joan!"
„Moogt ge geluk hebben, jongen!" zei
David en een plotselinge ingeving volgend,
drukten zy elkander warm de hand.
Misschien zouden ze niet zoo gerustgesteld
zyn geweest als ze eens hadden kunnen be
luisteren het gesprek, dat door Joan ge
houden werd met Julia Lester, terwyi zij
samen gezeten waren aan het strand, en
genoten van het eerste rustig onderhoud dat
zij samen nu eens voor het eerst konden
hebben.
„O Joan, ik geloof werkelijk dat mijn oom
de slechtste man is dien ik ken", zei Julia.
„Hy heeft dien armen George de deur ge
wezen en heeft gezworen dat hy hem geen
geld meer geven zal, omdat hy niet even
wreed wil zijn als hy zelf ls!"
„Waar is hij nu?"
„In Londen ge moet hem eens opzoeken,
als ge weer naar de stad gaat. Gy moet hem
alles vertellen wat ge van me hebt gehoord."
„Wat voert hy uit?" vroeg Joan, practischer
van aard. „Is hy bezig geld voor je te ver
dienen om een huis te lnstal'.eeren?"
„Dat wil hy wel," zei Julia, „maar hy wil
ook dat ik hier zal blijven om hem weer met
zyn vader te verzoenen Het geeft echter niet
veel," meende Julia. „Ik geloof dat oom
Sherman heelemaal niets om me geeft! O,
ik wilde dat ge George kende en me van hem
vertellen kon. Hy is zoo'n flinke verschyning
en zoo mooi en edel maar o zoo terneer
geslagen altyd!'
En zoo ging Julia voort; maar haar woor
den waren voor Joan verloren, want dezer
gedachten gingen onmiddeliyk naar den
„Verloren Zoon." Waren de woorden van
haar vriendin ook niet van toepassing op
hem? Was ook hy niet edel en altijd terneer
geslagen? En ze behoefde zich slechts dien
avond te herinneren toen ze samen in heer-
ïyk tête a tête van het ysfeest waren terug-
gekeeerden óók dacht ze opeens weer, hoe hy
afscheid van haar genomen had, en zijn
hartstochtelyke omhelzing; en ze had gaarne
op het oogenblik in Londen terug willen zijn,
om een einde te maken aan de onzekerheid,
welke haar vervulde.
„Joan. je slaat heelemaal geen acht op me.
Ik geloof zelfs niet eens dat Je luistert," sprak
Julia opeens.
„Toch wel. Julia. Je zei me hoe terneerge
slagen George Sherman altijd was."
„Ach, dat is al een half uur geleden!" sprak
Julia op een toon van verdriet. En dan op
eens sloeg zy den arm om haar vriendin en
sprak; „O Joan, ik geloof dat jy ook verliefd
bent!"
„Dat ben ik niet!" verklaarde deze veront
waardigd. Maar Julia liet haar idee niet
varen.
„Ja, dat zyt ge wel," hield ze vol. „O Joan.
hoe flauw van je dat ge dat niet bekennen
durft. Ik vertel je ook wel alles. Wie ls het
Steven toch niet, geloof ik, al kust hy den
grond waar ge gaat! Joan, het ls zeker iemand
in Londen!"
Joan's uitdrukking verried meer dan ze wel
wilde, en Julia bleef aandringen.
„Hoe wist je dat hy van je hield?" vroeg
ze. „Ik zag het aan George's oogen. Mannen
kunnen hun liefde niet lang verbergen, wel!
O Joan, ik ben zoo gelukkig! Zou het niet
heerlyk zyn als we op denzelfden dag trouw
den?" y
„Je loopt veel te hard van stapel, Julia,"
zei Joan, opspringend. „Ik ben heelemaal niet
verliefd, en zeker niet op den „Verloren
Zoon," zooals wij hem altijd noemen en ik ge
loof ook niet dat hy het op mij is."
„Phh! Hij zou wel krankzinnig zijn als hy
het niet was!" riep ze onverholen uit. ..Je bent
werkelijk zoo mooi! Maar. waarom noemen
jelui hem eigeniyk den „Verloren Zcon?"
vroeg ze opeens nieuwsgierig.
„Zoo noemen zijn vrienden he n al Jung."
„Hoe heet hy in werkeiykheic?"
„Ik weet het niet!" lachte Joi o.
„Weet het niet! Onzin!"
„Ja, dat lykt zoo. Maar toch is hot waar!"
hield Joan vol. „Ik heb zyn naam nog nooit
hooren noemen. Trouwens alle kunstbroe
ders geven elkaar bynamen. Ja je behoeft niet
zoo vreemd op te kyken dat ik het niet weet,
Julia! Ik zal het hem eens vragen, soodra lk
hem weer ontmoet."
(Wordt vervolgd)
