Binneiilandsch Nieuw
VOOR DE HUIMER
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 11 SEPTEMBER 1929
BLADZIJDE 2
Een eerste steenlegging
Mr. A. C. Josephus Jitta
naar de Ver. Staten
De Koningin-Moeder naar
Renkum
De wethouderscrisis
te Amsterdam
De haven van Zoutkamp
771 zwaren in hzt Beneden-
Maasgebied
Journalistiek
Het ongeluk op de
Londen—Karachi luchtlijn
LUCHTVAART
DE TOCHT VAN DE
„GRAF ZEPPELIN"
NAAR DE NOORDPOOL
Een stakker
Fransche vliegtuigen voor
Spanje
Wereldsnelheidsrecord
Als liefde verkeert in haat...
Het postvliegtuig van de
„Bremen" keert terug
Het ongeluk met de „City of
San Francisco"
Ernstige vechtpartij op een
schip
Fabrieksbrand
Acrobatische toeren
in den nacht
Het wereldsnelheidsrecord
geslagen
GEMENGD NIEUWS
Haar kind vermoord
De diefsSa! te Asjram
Brand in een cabine
De Koningin-Moeder zal Donderdag den
eersten steen leggen voor het nieuwe Diaco-
nessenhuis aan de Hoogsn-Houcklaan te
"l-Gravenhage.
Het bestuur der universiteit van den staat
Minnesota heeft mr. A. C. Josephus Jita, lid
ran den Haagschen gemeenteraad en hoofd
redacteur van de Groene Amsterdammer,
uitgenoodigd om in Februari en Maart a.s.
voor de universiteit te Minneapolis lezingen
te houden over Nederland.
Mr. Josephus Jitta heeft deze uitr.codi-
ging aangenomen.
Maandag heeft de Koningin-Moeder een
bezoek gebracht aan het sanatorium Oranje
Nassau's Oord te Renkum. H. M. kwam te
S uur daar aan. Het gevolg bestond uit:
baronesse Van Tuyl van Serooskerken en
den heer Slxma baron van Heemstra, par
ticulier-secretaris van H. M. en president
commissaris van O. N. O.
2ij werd aan den ingang van het sana
torium ontvangen door den geneesheer-
directeur, dr. F. L. Oudendal, de adjunct-
directrice, zuster Poldermans en den rent
meester, den heer L. J. N. Knottnerus. In
de kamer van de adjunct-directrice werden
de beide asshtent-genessheeren, dr. Bak en
dr. Cohen, aan H. M. voorgesteld. Het jong
ste patiëntje bood H. M. een bouquet orchi
deeën aan. Vervolgens werd onder geleide
van dr. Oudendal een rondgang gemaakt
door het Sanatorium. In de kamer van de
adjunct-directrice werden ve.!vrnschingen ge
bruikt. Hier werden aan H. M. voorgesteld
mevrouw Oudendal, de echtgenoote van den
geneesheer-directeur en mevrouw Knottne
rus, echtgenoote van den rentmeester.
H. M. heeft aan dr. Oudendal, sedert 1
Juli geneesheer-directeur, haar groote te
vredenheid te kennen gegeven met den gang
van zaken in het sanatorium.
Te half 6 is H. M. per auto naar Soestdijk
teruggekeerd.
In de gisteravond gehouden ledenverga
dering van de Vrijz. Dem, Vereeniging is met
op twee na algemeene stemmen de houding
van de raadsfractie ten aanzien van de wet
houderscrisis goedgekeurd en is aan de
fractie geadviseerd het hare te doen om een
democratisch college van B. en W. met een
algemeen democratisch program worden ge
vormd.
Het ontwerp-program van de S. D. A. P.
raadsfractie kan, volgens de vereeniging,
daarbij te eer als basis voor onderhandelin
gen worden aanvaard, nu daarop punten
voorkomen, die reeds gedeeltelijk in uitvoe
ring zijn en anderen die volkomen in de
lijn van de vrijzinnig-democratie liggen. Om
trent enkele punten zou nader overleg noo
dig zijn.
Op de vragen van het Eerste Kamerlid
den heer Westerdijk, betreffende verbete
ring van de haven van Zoutkamp heeft de
Minister van Waterstaat o.m. geantwoord,
dat de verschillende adressen en rapporten,
welke hem te dezer zake hebben bereikt,
thans nog in onderzoek zijn.
Zoolang de naastbelanghebbenden het niet
hebben gebracht tot een eenigermaie vast
staand plan, waarvoor zij steun begeeren, en
evenmin zekerheid is verkregen omtrent de
vereirchte gemeenschappelijke medewer
king. kan voorlocpig nog geen eindoordeel
worden uilgesproken.
De ei ing van de Rollerdamsche K. v. K.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Rotterdam hefei naar aanleiding van een
verzoek van de commissie inzake havenbe-
langen van Rotterdam en omgeving een uit
eenzetting gegeven van de bezwaren, welke,
naar haar meening, de bestaande toestand
in het Beneden-Maasgebied oplevert.
O.m. wordt gewezen op Dordrecht als
een concurreerende havenstad aan den
mond van den Rijn, welke de gemeentelijke
grenzen van Rotterdam nimmer zal kunnen
omvatten.
Verder wordt gezegd:
Wanneer uw commissie bovendien nog wil
overwegen, dat ook de concurrentie van
Amsterdam in het massavervcer merkbaar
zal worden, waneer deze haven de haar
toegezegde betere verbindingen met den
Rijn zal hebben gekregen, dan meccen wij,
dat het ook bij u niet aan twijfel onder
hevig zal zijn, dat het zaak is om tegen
over al deze zich langzaam maar zeker ont
wikkelenden gevaren het havengebied aan
de monden van Rijn en Maas zoo aantrek
kelijk mogelijk te maken.
Er wordt voorts op gewezen, dat een be-
•tuurslichaam over de geheele havenstreek,
dat vooral voor deze belangen zou kunnen
opkomen, ontbreekt. Een nieuw bestuursor
gaan over een ruimer territoir is noodig. Ge
zien den aard der te behartigen belangen
zal, naar het oordeel van de Kamer, het
nieuwe bestuursorgaan een publiekrechtelijk
lichaam moeten zijn, dat door de literatuur
bij voorbaat als havenstad wordt aangeduid.
indien Nederland zijn grootsche zeehaven
thans niet op ruimere schaal organiseert, zal
de noodzaak daartoe wellicht verdwijnen,
door den wedijver van Groot-Hamburg,
waarvoor de overeenkomst met Pruisen den
grondslag heeft gelegd en door Antwerpen,
sterk door den onverdeelden steun van ge
heel België.
De Kamer dringt dan aan op volledige
gebruikmaking van alle mogelijkheden, wel
ke de natuurlijke verhoudingen in deze
streek bieden.
Het rapport besluit aldus: Het is slechts
de organisatie, het zijn slechts de hulpmid
delen, die voor de ontwikkeling noodig zijn.
Wij zouden het een niet meer goed te ma-
keu verzuim achten, indien van deze zeer
bijzondere omstandigheden voor het haven
gebied aan de monden van Rijn en Maas
niet tijdig het juiste gebruik werd gemaakt.
Naar „de Stichtsche Post' verneemt, is
met ingang van 1 October benoemd tot di-
recteur-hoofd-redacleur van „Het Huisge
zin" de heer H. C. M. Wijffels, leeraar Ne-
derlandsch aan het St. Janslyceum, afdeeling
H.B.S., te 's-Kertogenbosch.
De tegenwoordige directeur van „Het
Huisgezin", de heer H. H. Thijssen, blijf: in
functie, doch wordt met het oog op zijn
leeftijd van een gedeelte van zijn taak ont
heven en zal zich voortaan belasten met de
leiding van eenige plaatselijke blaadjes,
welke door de firma Teulings worden uitge
geven. De bedoeling is, dat de heer Thijssen
bij het bereiken van den 70-jarigen leeftijd
wordt gepensionneerd.
De hoofdredacteur van Het Huisgezin",
de heer J. B. Vesters, blijft aan de hoofd
redactie van „Het Huisgezin" verbonden.
De heer Vesters blijft tevens leidend hoofd
redacteur van het Dagblad „De Volkskrant'
Maar ook een vraag van zuiver techni-
sci.cn kant wil.en wij aan de prastyk toet
sen, nl. of een luchtdienst tussciieu Europa
en de kustlanden van d:n Stilien Oceaan
over den veel naderen weg over het Pool
gebied mogelijk is.
Op de vraag of Nansen de Poolvlucht
voor gevaarlijker hield dan de zooeven vol
brachte vlucht over Trans-Siberië, ant
woordde Nansen als volgt:
Heen, bij den stand van de technische
volmaaktheid van een luchtschip als cle
„Graf Zeppelin", die thans honderdvoudig
op de vlucht cm de wereld bewezen is, geloof
ik niet, dat een vlucht in het Poolgebied
bijzondere gevaren meebrengt. Ik twijfel er
geen oogenblik aan of het luchtschip zal
deze nieuwe enderneming even vlot vol
brengen, als de vlucht om de wereld.
Nansen ging daarna met zijn echtgenoote
naar het liotsl Adlen, waar hij met de
heeren van de Aeroarctic een belangrijke
bespreking hield over deze expeditie.
Daarna begaf hij zich naar Genève, om
aan de zitting van den Volkenbondsraaa
deel te nemen.
Over het ïlijnsch-West-
faafsche gebied
Zooals reeds werd gemeld, zal het lucht
schip „Graf Zeppelin" in den nacht van
Donderdag onder leiding van kap. Lehmano
voor een afstandstocht naar het Rijn-
Westfalen industriegebied opstijgen. Gedu
rende dezen tocht, die ongeveer achttien
uur zal duren, zal ook nog over andere ge
bieden en steden in Duitschland gevlogen
worden, waar de Zeppelin tot nu toe niet is
geweest. Bfj gunstig weer zal het luchtschip
Woensdagavond tusschen 11 en 12 uur op
stijgen.
De tocht zal gaan over Stuttgart. Hznau
en Siegen naar Westfalen, waar de steden
Lüdenscheid, Remscheid, Soiingen, Elber-
feld, Barmen, Hagen, Iseriohn, Dortmund
Gelsenkirchen en Recklinghausen bezocht
werden. Het gaat dan in noordelijke richting
op Munster aan, vandaar ever Bielefield naar
Minden, Hannover en Braunschweig. Als ei
r.og tijd beschikbaar blijft za het luchtschip
nog tijd beschikbaar blijft zal het luchtschip
Stendal naar Berlijn. Bij gebrek aan tijd
gaat het van Braunschweig over Maagden
burg, Bernburg, Eisleben, Apolda, Weimar,
Eisenach, Koburg, Rotenburg, Heidenheim
en Uim naar Friedricbshafen terug.
Het gevaar van magnesium lanctingslichten
Het ongeluk, dat Zaterdag te Jask in Per-
zië plaats vond met een postvliegtuig van de
Imperial Airways, met aan boord de po;t,
welke Zaterdag een week geleden uit Enge
land was verzenden, heeft een oorzaak ge
had, die in de luchtvaart tot nog toe als
hooge uitzondering gold.
Het vliegtuig de „City of Jeruzalem," een
met drie 450 paards Jupiter motoren uitge
ruste De Plavilland „Hercules," was boven
het vliegveld van Jack gearriveerd en zou
juist met- behulp van de onder de vièugelein-
den aangebrachte en electrisch ontstoken
magneslum-landingslichten, landen, toe-n de
weinige beamten van de Imperial maat
schappij in 't donker van den Oriëntaalschen
nacht, het groote vliegtuig plotseling zagen
vlamvatten en een en al vuur worden. Bij
i het neerkomen van de brandende machine
kwamen de bestuurder, capt. A. Woodbridge,
mr. V. Bell passagier, alsmede J. Cart, een
employé van Imperial Airways in de vlam
men om. Twee andere leden der be
manning H. Bourne, radio-telegrafist en H.
Amor, werktuigkundige liepen ernstige
brandwonden op, doch kenden zich redden.
De pest, bestaande uit 25.000 brieven en
andere zendingen, verbrandde. Men neemt
aan, dat er in de benzineleiding van het
vliegtuig een lek most zijn geweest en de
ilcht brandbare stof, of mogelijk ook de dam
pen, met het vuur der magnesium-lichten in
aanraking is gekomen. Te Karachi werd
men dadelijk draadloos van het gebeurde in
kennis Eesteid, waarna capt. Attwood, die
den volgenden dag met het postvliegtuig
naar Caïr czou vertrekken, met een doctor en
brancards naar Jask startte, om de gewon
den naar Karachi over te brengen; de af
stand tusschen Jask en Karachi bedraagt 575
mijl. Toen het vliegtuig reeds op weg was,
kwam draadloos bericht, dat de toestand der
belde gewonden geen directe overbrenging
noodzakelijk maakte, waarop capt. Attwood
naar Karachi terugkeerde.
Capt. Woodbridge, de bestuurder van de
„City of Jerusalem" is vooral bekend gewor
den ais frontvlieger. Hij trad reeds op 18-ja-
rigen leeftijd in dienst der Royal Air Force,
en ging toen naar het front in Frankrijk,
waar hij in een luchtgevecht den grooten
Duitschen jachtvlieger baron von Richthofen
velde. Woodbridge is 32 jaar en ongehuwd.
Mr. Eell, de passagier, had zijn vacantie in
Engeland doorgebracht en. keerde nu terug
naar de Malay States, waar hij in het bosch-
ontginningsbedrijf werkzaam was. Ofschoon
een ongeluk als dit slechts sporadisch voor
komt, blijkt er toch uit, dat het brandge
vaar bij gebruikmaking van magnesium-lan-
dingjlichten, geenszins denkbeeldig is. Door
toepassing van electrische vliegtuig-landings-
lichten, zooals de reeds geruimen tijd in
ons land gefabriceerde Philips vliegtuig-lan
taarn, had een ramp als te Jask plaatshad
kunnen worden voorkómen.
Erwln Moritz heeft een onderhoud gehad
mot prof. Fritjof Nansen over den voor
genomen tocht van de „Graf Zeppelin" naai
de Noordpool.
Aan de interessante bijzonderheden van
Moritz in „Het Vaderland" cntlcenen wij
het volgende:
De expeditie, die thans vaststaat, en die
met behulp van de „Graf Zeppelin" zal
worden ondernomen, zal waarschijnlijk in
Tromsö beginnen. Daar zal een ankermast
gebouwd en een belangrijke voorraadschuur
van brandstof en olie enz. ingericht worden.
Daar zal dan de luchtreis naar de Pool be
ginnen; zij gaat langs de Amsrikaansche
zijde van het Poolbekken naar Fairbanks in
Aljaska. Daar wil men eveneens een anker-
mast bouwen en een station inrichten, om
het mogelijk te maken de noodige rust te
nemen en de brandstof aan te viulen. Van
daar zal een tocht in lusvorm naar het
eigenlijke Poolgebied plaats vinden, waarna
het luchtschip weer naar zijn ankermast bij
Fairbanks terugkeert cm langs de Siberische
zijde van de IJsz:e naar huis te gaan.
De geheele lengte van de reis zal ongeveer
15 tot 18 duizend K.M. bedragen en met
inbegrip van de rustperioden van 18 tot 25
dagen duren. Om togen alle eventualiteiten
verzekerd te zijn, zal het luchtschip eveneens
sleden, Poolhonden, kieeding, wapens en
lichte draagbare radiostations en levensmid
delen voor S0 dagen meen: men. Deelnemers
zullen zich dus ook op het pakijs kunnen
voortbewegen.
In totaal zullen van 45 tot 46 personen
aan den tocht deelnemen, van wie 30 voor
besturing en bemanning; het wetenschappe
lijk contingent, dat uit de beste menscnen
voor Poolonderzoek zal worden samenge
steld, zal uit 12 of 13 heeren bestaan, ter
wijl drie plaatsen gei\» erveerd zijn voor
verslaggevers van krancenconct.rns.
Wat het wetenschappelijk doel betreft,
dat wij ons gesteld hebben, zou ik er voor
alles op wiilen wijzen, dat het ons niet te
deen is cm zooveel mogelijk materiaal,-
maar cm zoo betrouwbaar mogelijk mate
riaal bijeen te brengen. Naast het alge
meene doel: uit ervaring vaststellen, wat
een groot en goed bestuurd luchtschip in de
Poolstreken kan prassteeren, noem ik uit
de menigte van opgaven er maar een paar:
de geografische omtrekken van slecht be
kende, of geheel nieuwe landen cf eilanden
dcor fotograrnmetrie te leeren kennen; de
grenslijn onder zee te bepalen tusschen den
rand van het vasteland en de diepzee door
middel van een nieuw soort echolood- Verder
zullen een groot aantal aardmagnetische,
luchtelcctrische en biologische waarnemin
gen worden gedaan; wij hopen ook de
vraag van de grenshcogte en van den aard
van den overgang tusschen Troposphecr
(de luchtlaag, die tot ongeveer 10.000 M.
hoogte het dichtst bij de aarde ligt) ende
Stratcspheer (de hooge luchtlaag boven
10.000 M.) met een nieuwe methode op
te lossen.
Ten slotte houdt dr. Eckener, die op het
j gebied van luchtvaart alleszins bevoegd is,
het heelemaal niet voor uitgesloten, op een
geschikte plek op het ijs te landen en
dan door middel van peilingen en zendingen
in den Oceaan aangaande temperatuur,
zout- en gasgehalte van het water tot be
langrijke resultaten te komen.
Eerste art'st: „Wat heb je tijdens de vacantie gedaan?"
Tweede artist: .Gek'ommen en geseïri'-V-d."
Eerste artist: --s kerel! Yfsr "d?"
Tweed: r v
Vraag aan den eersten den besten straat
jongen uit de stad naar „Malle Kobus", en
hij zal hem u wijzen. Want wie kent hem
niet den ongelukkiger: idioot, den schrik
der kleinen, den spot en den speelbal der
grooteren onder de overmoedige, onmeedoo-
gende jeugd!
Jaren reeds wandelt hij door onze straten,
en ook evenveel jaren heeft hij blootgestaan
aan de hardvochtige plagerijen van al wat
zich op straat en in de vrije natuur wreekt
over den dwang' van het bedompte school
lokaal.
We herinneren ons nog, hoe we zeiven In
blauwe kielen en met gelapte broeken op
dsse aarde rondwandelden, kwaad doende
en onheil stichtend, juichend over een te
dartelen hoed, die aan zijn bezitter ont
snapt was en over de straatsteenen voort-
huppelde om ten slotte zich in de gracht te
werpen, waar hij dansend op de golven de
kwaadaardige blikken van zijn meester tart
te; hoe wij jubelden over de verontwaar
diging eener bedrijvige dienstmeid, die haar
emmer met water door onze schoenen met
dikke spijkers omver zag werpen, hoe we
lachten om den wanhoplgen kruidenier, die
z'n winkelschel hoorde bengelen, zonder dat
hij het touwtje bemerkte, dat onze boos
aardigheid aan den knop had bevestigd.
Zoo hebben we ook Kobus wel geplaagd,
al voelen we er nu ook spijt over, dat we
den stumper zijn beetje levensvreugde nog
vergald hebben
Maar het was dan ook onweerstaanbaar
grappig voor ons kinderlijk gemoed, die goed
aardige waanzin van den onnoozelen stak
ker. Soms kon hij op den hoek eener straat
een kwartier blijven staan, zwaaiend met
zijn driekleurigen stok, een denkbeeldig regi
ment commandeerend en den even denk-
beeldigen vijand uittartend. „Zij komen, zij
komen," gilde hij het dan uitduizen
den en nogmaals duizenden". Sta vast, jon
gens, sta vast!over 't geweer; schouder
't geweer! leg aan! Vuur!"en zijn zege
pralende blik telde de gesneuvelden en de
gewonden, die .de vijand op het slagveld
achterliet, en opnieuw zwaaide hij zijn stok,
en commandeerde hij: „Sluit de gelederen!"
alsof het vuur ook zijn manschappen had
gedund.
Wie onzer herinnert zich niet de kinder
lijke blijdschap, waarmee de ongelukkige
man uit onze handen want er heerschte
cok niet zelden een mildere stemming onder
den ondeugenden hoop het sigarenlintje
of den doorboorden cent aannam, om zich
deze teekenen zijner behaalde zege op de
borst te hechten naast de talrijke kruisen
en medailles, die daar vroeger reeds een
plaatsje hadden gevonden!
Malic t Kobus was niet z'n heele leven
„mal" geweest.
Kobus was van 't jaar „twee". Toen de
Fransche grenadiers bij z'n ouders ingekwar
tierd waren zijn vader had een kruide
nierswinkeltje in een der buitenwijken
keek hij precies boven de tafel uit, en toen
Napoleon bij Waterloo den genadeslag kreeg,
v/as hij een handige Jongen, die in 't pak
huis van zijn vader flesschen spoelde en
zakjes plakte
In z'n heldere buien hij had ze vroe
ger nog van tijd tot tijd kon hij zich
herinneren, hoe een oude snorrebaard hem
op de knie had genomen en tot z'n moeder
gezegd had: ,.Eh bien, il est solide, celui-lè,
madameWant Kobus sprak een mond
vol Fransch, ook als hij niet helder was, tot
groot vermaak en tot niet minder groote
verbazing van ons schooljongenskorps, dat
meende op 't punt van de Fransche taal
een monopolie te bezitten, waaraan niemand
de hand mocht slaan.
Ook kwam het ons ongerijmd voor, dat er
een tijd kon geweest zijn, waarin de on-
noozele Kobus het predicaat „solide" had
verdiend. Zeker was dit toch zoo geweest,
want op achttienjarigen leeftijd had Kobus
de wapens opgenomen en had hij zich de
ongenade op den hals gehaald van zijn
vader, zijn moeder, z'n grootmoeder, z'n
ooms en tantes en al z'n neven en nichten,
die met een echt Nederlandschen afkeer
voor den gewapénden dienst, zich schaam
den over een bloedverwant, die 't in 't hoofd
kreeg, voer 't plezier van „vaderland en
vorst" kommiesbrood te gaan eten en een
ransel dragen met een soepketeltje er boven
op.
Er is geen twijfel aan, of die ransel be
vatte voor Kobus den maarschalksstaf; an
ders toch was het moeilijk te begrijpen, hoe
een Hollandsche jongen, die eenmaal stroop
had gewogen en zakken geplakt, er toe kon
komen, het geweer op te nemen. Maar, het
zij de Fransche grenadier hem het jeugdig
hoofd, dat nooit bijzonder veel had kunnen
verdragen, op hol had gebracht, hetzij de
kruitdamp, die zijn wieg reeds had omgeven,
Kobus werd geboren in een veelbewogen
tijd de pasgeboren hersens had beneveld,
hetzij, dat de vaderlijke hand wat zwaar
had gewogen en de pakhuislueht te bedompt
was geweest, Kobus had de wapens opgeno
men en geloofde, dat alleen op de krijgs
mansloopbaan lauweren waren te plukken
en dat een buurmansjongen met een beet
je verstand net zoo goed generaal kon wor
den als een grootelui's kind, zonder ver
stand
Ko' werd dus soldaat. En niet alleen
sold at, maar ook
dienstjaren verwierf hij de strepen. Want
Kobus was een „dienstdoener",
te zwaar. En bovenal was hij vervuld van
zoo'n buitengev/one mate van eerbied voor
al wat goud droeg, dat hij als een mode!
gold van militaire discipline. Nooit rede
neerde hij, al vertelde men hem ook, dat
twee. maal twee vijf was; nooit had hij ge
lijk, als z'n chef ongelijk had; nooit ver
hief zich de gedachte in zijn ziel, dat een
tweede luitenant feilbaar was en zelfs een
sergeant-maj'cor z'n zwakke zijde kon heb
ben. En wat een kolonel cf een generaal
betreft, als zulks bovenaardsche wezens hem
bevolen hadden, do maan of ds zon aan zijn
bajonet te rijgen, dan zou hij het waag
stuk ondernomen hebben, zonder aan de
mogelijkheid er van cok maar eenigszins te
twijfelen.
Men begrijpt, dat zulke echt militaire
eigenschappen onzenKo'pus moesten aan
bevelen voor een spoedige promotie.
Ook was hij netjes op zijn „spullen". Zijn
geweer blonk altijd boven alle andere „spui
ten" uit-, zijn schoenen konden tot spiegels
dienen, voor al z'n kameraden, die er zich
met een eindje vetkaars afmaakten.
Kobus werd dus korporaal. Maar Kobus
bleef ook korporaal. Verder kon hij hst
nooit brengen en toen het jaar 1830 kwam
en de Nederlandsche Leeuw zijn staart
onder het lijf wegtrok, z'n oogen ontwreef
onder het lijf wegtrok, z'n oogen uitwreef,
ten ging staan, was Kobus nog steeds, vol
gens de populaire uitdrukking: „commandant
van zes man en een paardekop."
Kobus trek mee uit; dat spreekt vanzelf.
Maar wat er gedurende dien uittocht met
hem voorviel, is minder algemeen Dekend,
en de geschiedenis, die behoorlijk vermeldt,
hoeveel paarden er werden doodgeschoten
onder den Frins van Oranje, heeft vergeten
op te teekenen, hoeveel Belgen onder Kobus
sabelhouwen en bajonetsteken op het slag
veld bleven.
Maar dat doet er ook minder toe. Eén
ding is zeker: toen Kobus van den Tien-
daagschen Veldtocht terug kwam, was hij de
oude Kobus niet meer. Hij werd weldra som
ber en neerslachtig en verviel ten slotte in
een doffe stemming, die eindigde met vol
slagen waanzin, een waanzin, dis zich ech
ter alleen uitte cp de meest onschuldige
manier.
Sommige lui, die er meer van wisten dan
anderen er zijn altijd van die menschen
in de wereld beweerden, dat het met de
zaak zóó stónd: in den slag bij Hasselt of
bij Leuven of bij Houthalen, of misschien
„ergens anders", zou de compagnie waartoe
Kobus behoorde, het bijzonder hard t0 VST-
antwoorden hebben gehad. Op de markt van
een of ander klein stadje ingesloten, aan
alle zijden door den vijand omringd, die uit
de vensters der huizen op de onzen een
moorddadig geweervuur richtte, waren de
Nederlanders op het punt het onderspit to
delven. De vaandeldrager, omsingeld door
tal van muitelingen, liep gevaar hst kostbaat
pand, dat aan zijn zorgen toevertrouwd v/as.
te verliezen, toen opeens con dolleman door
Iden hoop heendrong, het wapperende doek
aan zijn handen ontrukte, rechts en links
kolfslagen uitdeelend, terugweek en met
bebloede handen zich een weg wist te banen
door de strijdenden ftaar een afgelegen
steegje, waardoor hij zich uit de vosten
maakte en het vaandel in veiligheid bracht.
Men zegt ook, dat een luitenant van de
zelfde compagnie later dat vaandel in ont
vangst nam, kort na clen slag tot Ridder
der Militaire Willemsorde werd bevorderd en
ook in vervolg van tijd een schitterends
promotie heeft gemaakt
Zeker weet men echter, dat Korporaal
Kobus Paas zoo was de naam van onzen
held eenige weken met een hoofdwond
in het veldhospitaal doorbracht, geen Wil
lemsorde ontving en van den veldtocht
terugkeerde met een gebroken hart en ge
krenkte hersens
De zeer fatsoenlijke familie van Kobus.
die een afkeer had van ransels en van soep
keteltjes. vond den simpeler, invaliden kor
poraal bij zijn terugkeer in 't vaderland
erg lastig en onfatsoenlijk en maakte hem
tot een speelbal, dien hare respectabele leden
elkander beurtelings toskaatsten; want zijn
ouders waren kort na elkander overleden.
Eindelijk begreep een hoogwijze familie
raad, dat het zóó niet langer ging en be
steedde Kobus in het hofje, waar hij zijn
rustigste dagen doorbracht en waar we hern
zoo straks op de groens bank hebben zien
zitten. Of liever niet hem, maar zijn schim.
Want Kobus is nu versleten, totaal versle
ten.
Nog kort geleden verhaalde een gewezen
regeeringsambtenaar mij, hoe nu reeds ver
scheidene jaren geleden, de magere gestalte
dag in dag uit aan zijn bureau aanklopte
en geregeld kwam informeeren, of de oe-
noeming tot Ridder van de Willemsorde en
de aanstelling tot „groot-majoor" nog niet
v/aren aangekomen.
En wanneer den ongelukkigen stumperd
dan gezegd werd, dat er nog niets van be
kend was en dat hij morgen maar eens moest
terugkomen, dan slofte de oude Kobus de
trap af en hij stampte met zijn driekleurigen
stok en hij betastte z'n speelpenningen en
z'n doorboorde centen, terwijl z'n stompzin
nig gelaat zich plooide tot een droefgeesti-
gen lach en zijn oogen, die een oogenblik te
voren tintelden van hoop en blijde verwach
ting, opnieuw de wezenlooze uitdrukking
-na--. gftt-. -T
Door de Spaansehe regeering zijn gelden
toegestaan voor a'e aanschaffing van 160
vliegtuigen van Fransch fabrikaat. Dit is de
grootste opdracht voor vliegtuigen die door
Spanje in één keer werd geplaatst.
Ter voorbereiding van zijn poging om het
were'd'snelheidsrecord in de lucht tijdens de
wedstrijden om de Schneider Cup gemaakt,
te slaan, heeft de leider van de Britsche
Schneider-Cup-groep Orlebar, op Calhsot
verscheidene proefvluchten gedaan in een
der cffieieele machines. Waghorn's machine
zal, voorzien van een nieuwen motor, voor
te recordpoging werden gebruikt.
De liefde kostte f 15.000,
Ongeveer acht jaar geleden maakte een
bewoner van de Transvaalstraat Ie Ams'er-
dam kennis met een luffrouw uit de Eerste
Jan Steenstraat. De vriendschap werd zeer
innig en meermalen had de juffrouw geld
nooaig. Haar vriend was wel zoo goed dn t«
geven.
Jarenlang duurde deze innige vriend
schap en de bewoner uit de Transvaalstraat
betaalde de juffrouw in totaal ongeveer
f 15000. Dezer dagen kwam aan de vriend
schap echter een einde en de juffrouw wat
natuurlijk niet in staat, het geld terug te
betalen. Dé man, die zich opgelicht voelt,
heeft daarom een aanklacht bij de politie
tegen zijn vroegere vriendin ingediend en
de politie onderzoekt thans in hoeverre hier
van oplichting sprake is.
Naar de „B.Z." uit New-York meldt is 't
postvliegtuig van het ss. „Bremen", dat
Maandagmiddag om half vier'op 510 mijlen
afstand van Boston van het schip was op
gelaten, bij de kust op sterken nevel ge-
stocten, zoodat het tot terugkeeren genood-
zaak was. Daar het vliegtuig radio aan
boord had, kon het den weg naar de
„Bremen" weer terugvinden. Daar was in-
tusschen aan het hek van de stoomboot hef
daarvoor bestemde zeil ter hoogte van het
wateroppervlak uitgespreid waarop het
vliegtuig behouden landde. Het werd toen
met een hefboom aan boord gehaald.
II: opsporing en on'tdekking van het wrak
Reeds is gemeld, dat er acht lijken uit het
verongelukte vliegtuig „City of San Fran
cisco", hetwelk als wrak werd teruggevon
den, te Grants in Nieuw-Mexico zijn bin
nengebracht
Het vliegtuig, een 3-motorig Ford-ver-
keersvliegtuig der Transcontinental Air
Transport Company, werd, gelijk bekend
geheel verbrand in een woeste streek in
Arizona ontdekt door den vlieger George
R'ce.
Het lag tegen een berghelling en was ge
heel vernield. Alleen een stuk vleugel en een
deel van d:n romp was nog intact.
Rice ontdekte het vliegtuigwrak, terwijl
hij met een verkeersvliegtuig op weg was
naar Albuquerque in Nieuw-Mexico. Hfj ver
volgde zijn reis, gaf in Albuquerque het
transportvliegtuig aan een anderen vlieger
over en vloog toen in een klein vliegtuig
terug naar de plaats van het ongeluk.
Driemaal vloog hij boven het wrak rond
maar kon wegens de bergachtige terreinsge
steldheid niet laag vliegen. Hij zag echter
genoeg om per radio te kunnen berichten
dat er geen hoop v/as, dat de inzittenden et
het leven hadden afgebracht.
Op aanwijzingen van Rioe, vertrok Zon
dag een grond-expeditie naar de aangegeven
plaats. Deze ligt 60 mijl ten Westen van
Albuquerque, vanwaar het toestel Woensdag
naar Los Angeles was vertrokken. Nadat de
grond-expeditie, die onder leiding stond van
Zuni-ïncKanen, welke de streek nauwkeurig
kennen, op weg was getogen, landde een
vlieger door middel van een valscherm, in
de nabijheid van het wrak, om door middel
van rooksignalen de zoekenden te kunnen
le'den.
Zondagavond kwam de expeditie met de
verkoolde lijken der vijf passagiers en drie
man equipage te Grants in Nieuw-Mexico
aan.
Een persoon doodgeslagen; 2 zwaar
gewond
Aan boord van het Britsche s.s. „Puriri"
thans in tijd-charler bij de J C. J, L., het
welk eenige weken geleden met een volle
lading stukgoederen uit Japan te Soerabaia
arriveerde, heeft zich te Osaka een ernstig
gevecht onder Europeesche opvarenden
voorgedaan waarbij een hunner werd gedood
en twee andere zware verwondingen bekwa
men, terwijl de dader door de Japansche po
litie werd aangehouden. Meerdere nationa-
liteiien waren aan boord en. dat zich onder
een heterogene bemanning weieens mee-
ningsverschillen voordoen, is begrijpelijk;
vooral het rassen-verschil komt dan duide
lijk uit.
Ook in het relaas van dit treurige voor
val, vertelt het „Soer. H.Bld zijn weer tal
van verschillende nationaliteiten betrokken.
Immers het geschiedde met de opvarenden
van een Britsch schip in een Japansche ha
ven, en wel in een „Hamburger Bar", waar
van de Duitsche kroegbaas een Russische
vrouw had getrouwd, Een Hollander had
daar zitten tirinken met een Zweed cn een
Noor.
Er was ruzie ontstaan, en de vrouw van
den kroeghouder had den Hollander met een
bierflesch op het hoofd geslagen, zoodat hij
met een pijnlijke en bloedende wonde naar
de „Puriri terugging, Maar de man dacht,
dat de Noorsche kameraad dit op zijn ge-
welen had en wachtte des nachts om onge
veer twee uur boven aan de gangway 'de
thuiskomst van het overige gezelschap af
met een groot stuk ijzer in de hand.
De Noor kwam het eerst de trap
op, kreeg den eersten slag op een van de
slapen en was direct dood De Zweed werd
zwaar gewond en een Brit die te hulp schoot
evenzoo. Het gaf natuurlijk een heele op
schudding aan boord. De dader werd op last
van de Japansche Justitie gearresteerd en
zal daar voor de rechtbank verschijnen Hij
wist echter den volgenden dag niet meer
precies wat er gebeurd was en huilde als
een kind
Het was jammer van hem, vertelde de su
percargo, want het was overigens een op
passende, Hollandsche matroos, te Soerabaia
aangemonsterd.
Te Loon op Zand bij Tilburg, is door on
bekende oorzaak afgebrand de stoomieer-
looierij van de Gebr Brands, De brandweer
wist het vuur te bepalen tot het fabrieks
gebouw, dat geheel uitbrandde. Een belen
dend perceel dat ook door het vuur was
aangetast, kon behouden blijven.
Twee Zweedsche zeelieden logeerden in
den nacht van Zondag op Maandag in een
hotel op Katendrecht te Rotterdam,
In het holst van den nacht kregen beiden
een geweldigen dorst, welke slechts door
een glas bier te lesschen zou zijn.
De logementhoudster weigerde evenwel
hun op dat uur te tappen en toen de logé's
het haar wat al Ie lastig gingen maken, sloot
zij hen kordaat in hun gemeenschappelijke
kamer op. Maar de mannen lieten zich niet
weerhouden. Zij moesten en zouden bier heb
ben. Daartoe knoopten zij hun beddelakens
aan elkaar en bonden deze aan hun bed
vast. Zoo liet een van de twee zich uit de
tweede verdieping zakken. Toen hij onder
aan zijn lakens kwam, bleek hij nog 5 me'er
boven den beganen grond te hangen. Hij
liet zich vallen en brak den linkerpols, Dr.
Bijlsma heeft hem behandeld,
De Engeische eskader-commandant Orle
bar, heeft op het 3 K.M. lange traject tus
schen het eiland Wight en het vasteland
met het vliegtuig Rolls Royce VI, waarmede
luitenant Waghorn den Schneider-bekcr
heeft gewonnen, een nieuw snelheids-record
gevestigd.
Iiij bereikte een snelheid van 54914 K.M
ncr uur en heeft daarmede het record van
Waghorn, dat 522 K.M. bedroeg, belangrijk
overtroffen.
De vlieger Stainforth, die tegelijk met Or
lebar was opgestegen om het record te ver
beteren, bereikte een snelheid van ruim
540 K.M.
Inzake den kindermoord te Steenderen,
wordt 'hans gemeld, dat de gearresteerde
Belgische vrouw thans bekend heeft haar
drie weken oud kind'® fee» t® heb-
Het drieluik gevonden
Aangaande den diefstal van een kostbaar
ivoren drieluik uit de kathedraal te Agran»
wordt uit Weenen nog het volgende gemeld:
De Weensche kunsthandelaar GÜickselig,
die het zeldzame snijwerk uit de 11de eeuw
gaarne wilde koopen, bood er verleden jaar
een millioen dinars voor. Het domkapittel
wilde echter van het kerkstuk geen afstand
doen. loan GÜickselig in het begin van dit
jaar te New York vertoefde, vertelde hem
zijn daar gevestigde collega Motta, dat hij
aan het Bostonsch museum een triptiek uit
een der Balkansteden verkocht had voor
40.000 dollars. GÜickselig begaf zich daarop
naar Boston en herkende er tot zijn groote
verbaz;ng den kathedraalschat uit Agram
Te Agram teruggekeerd, deelde hij zijn
ervaringen aan hei domkapittel mee, doch
de dombeeren verklaarden met grooten na
druk, dat ze het drieluik niet verkocht had
den. Een deskundige uit Frankfort, prof.
Haekenbruck, werd geraadpleegd, die ont
dekte, dat de triptiek verdwenen was en de
schatkamer slechts een waardelooze conie
bevatte van het beroemde origineel. Het
drieluik was gestolen. De dieven hadden de
ivoren platen met voorstellingen uit het le
ven van Christus verwijderd uit de zilveren
lijst. Hoe ze de schatkamer zijn binnenge-
raakt, is een raadsel. De Agramsche poli
tic heeft het museum te Boston van het ge
val in kennis gesteld
De Amerikaansche kunsthandelaar Motta
Pet nog weten, dat hij de triotfek van een
Franschman kocht voor 10 000 do'lars. Hij
maakte dus een zoet winstje van 30.000 dol
lars.
In de bioscoop „Amicitia" te Amersfoort
ontstond tijdens he., afdraaien van het
hoofdnummer „Asphalt" door het breken
van de film, brand in de cabine. Door het
onmiddellijk in werkrag stellen van het re-
genscherm,dat boven het projectie-apparaat
is aangebracht, wist men den brand te be
perken tot de cabine,
In de zaal, waar men op het doek bemerk
te dat de film in vlam was geraakt, ontstond
gelukkig geen groote consternatie, zoodat
het publiek ordelijk de straat bereikte. De
schade, die aan d» ©skin» aangebraqF?., *i»
