De Wapenschouw
der Engelsche Katholieken
ZIIVER
FEUILLETON
Cadum
Zeep
Buitenlandsch Nieuws
GERO
GERO
HET TESTAMENT MN DEN
ADMIRAAL
RADIO-OMROEP
TWEEDE BLAD
DINSDAG 24 SEPTEMBER 1929
BLADZIJDE 1
IMPONEERENDE HOOGTEPUNTEN
is een zuiverende
verfriss chende
zeep.die nieuw
leven aan de
huid èeeft.
IV.
Opzienbare mededeelingen
De Fransche regeering zou bereid zijn haar
eisch op een sterker contingent dan Italië
aan kruisers, torpedobootjagers, duikbooten
en andere kleinere vaartuigen prijs te geven
om daarvoor op de vijfmögendheden-eonfe-
rentie den steun der Italiaansche regeering
te verkrijgen bij bepaalde kwesties, waarbij
de beide landen een vitaal belang hebben.
Beide regeeringen stellen zich op het stand
punt, dat zij niet voornemens zijn de haar
gelaten speelruimte voor bouwkosten aan
slagschepen te gebruiken, doch dat zij over
een aantal duikbooten voor verdedigingsdoel
einden en ter afwering van een blokkade
willen beschikken. Rome en Parijs wijzen er
op, dat de Engelsche eskaders in de Mid -
dellandsche Zee (Gibraltar, Malta en Suez)
grooter en sterker zijn dan de Fransche en
Italiaansche marine te zamen.
LANDBOUW EN VISSCHERIJ
De Landarbeidersstaking in het
Noorden
Als de bladeren vallen zoekt men
de gezelligheid in huis. De ti'd
der intieme feestjes breekt aan,
waarbij een goede verzorging van
de tafel een belangrijke ro! speelt.
Een ruime collectie tafelzilver is
hiervoor een eerste vereis^tite-
Daarom behelpt de moderne gast
vrouw zich niet meer met een
kleine hoeveelheid massief zilver,
zij koont een complete installati»
GERO
HAf-lSTBA
(Bijzondere Correspondentie)
Londen, 18 September 1929.
In een mijner voorgaande artikelen heb
ik mogen vertellen van de imposante krach.,
welke er uitgegaan is van die mannen-
processie, dertigduizend talrijk, op den
Zondagmiddag.
Doch den Zaterdagmiddag was er een
andere processie aan vooraf gegaan, die der
kinderen van de Londensche parochies en
scholen. En wat de mannen bewerkten tn
macht en wil, dat bereikten de kinderen in
poëzie en blijheid een groote demonstratie
voor het Katholicisme, waaraan geen toe
schouwer, die ei toevallig getuige van was
en er waren op dien Zaterdagmiddag heel
wat wandelenden en flaneerenden in het
centrum der stad zich heeft kunnen ont
trekken.
Heel het verkeer stond weer stil, de volle
vijf kwartier, dat de dertienduizend voorbij
trokken. Bereden politie had alle doorgangen
hermetisch afgezet. Duizenden en nog eens
duizenden lijnden de trottoirs in dikke rijen,
want niemand scheen kijkensmoe te worden
in de niet eindigende variatie, welke de stoet
hem voor oogen tooverde.
Kranige padvinders openden met hun
muziekcorps, dat gedempt de ook in ons
land zoo populaire Marialiedjes speelde,
de rijen. Achter hen volgde de eindelooze
processie der kinderen.
Elke parochie, elke vereeniging of club,
elk. school, van het deftigste meisjes-patro
naat tot de scholen der armste volkswijken
waren vertegenwoordigd. De jongens in
keurige witte kragen, alleen met een bande
lier in hun schoolkleuren om de borst, stapten
trots en zich wel bewust van het groote mo
ment voort.
De meisjes vertoonden weer andere as
pecten. Heele contingenten waren in de
typisch uniforme schooldracht, welke toch
zoo flatteus staatde blauwe of bruine
jurken, alle in hetzelfde model, en de hoeden
met hun leuken, breeden rand.
Hier en daar waren kindertjes heel in het
wit gekleed. Ik heb een bewaarschool der
kleinste peutertjes aldus mede zien trekken,
de rozenkransen in de gesloten vuistjes en
vlak er naast zware massale politie-mannen,
die zorgvuldig waakten, dat het langs de
processie voortsnellende verkeer op veiligen
afstand bleef. Dat was een aardig aspect
die kleinste der kleinen beschermd door
de reusachtige bobbies. En zeker waren ze
het beschermen waard lachte niet de eeuwig
heid en al de hoop dér toekomst in die on
schuldige blauwe kijkers, ging niet een hoor
bare zucht van ontroering door de dichte
drommen toeschouwers, was er wel een
moeder onder hen, die vanaf de trottoirs toe
keken, die niet een traan van herinnering of
een heftig trekken van den mond verborg
onder den opgetogen glimlach, waarmede
de kleinen begroet werden En weer elders
stapten groote meisjes, bandelierendraagsters
der vaandels, in mooie middeleeuwsche ge
waden van lichtblauwe zijde, met bloemen in
het haar en bloemen in de hand.
Onderwijzers en onderwijzeressen, zus
ters in allerhand schakeeringen, met vooral
opmerkelijk de groote huiven der populaire
zusterkens der armen, vlekken van vredevol
wit, in deze heerlijke levende guirlande, welke
het oude Londen versierd heeft, zooals het
nimmer te voren ooit versierd is geworden.
Een Duitscli-Fransch bondgenoot
schap tegen Rusland
De „National-liberale Korrespondenz" doet
dezer dagen opzienbarende med;oeeiingeh
volgens welke de Duitsch-nationale afge
vaardigde zonder medeweten der Duitsche
officieele lichamen met de Fransche militaire
kringen en politici heeft onderhandeld over
een Duitseh-Fransch militair bondgenoot
schap.
De heer Klönne, zoo meldt bovengenoemd
blad, reist sedert het jaar 1926 met een poli
tieke opdracht naar Engeland en Frankrijk.
Hij heeft in talrijke gesprekken met Fran-
schen een militair bondgenootschap en een
samengaan van Duitschland en Frankrijk
tegen Sovjet-Rusland voorgesteld. Hij heeft
3)
JEk ben het, die met haar trouwen zal en
niemand anders," mompelde hij woedend,
terwijl hij een schop gaf tegen de groote
vierkante granietbiokken, waarvan de muur
gemaakt was.
„Ik zal haar hebben en deze ruïne erbij
Waarom moet Brian haar hebben?" Een van
de groote steenen, waartegen hij geschopt
had, had losgelaten.
„Ik ben de oudste, Zij zijn nog apen, daar
om behoort Molly van mij!"
En ieder woord vergezeld van een schop
tegen den lossen steen. Ploseling knielde hij
neer en probeerde den steen op zijn plaats
terug te duwen, wat heel gemakkelijk. Het
trof Indulie, dat één steen los was, terwijl
alle andere onbeweeglijk op hun plaats ble-
veno. Dit was de kamer waarin de oude Tru-
gard geleefd had en gestorven was. Onwil
lekeurig rilde hij en keek over zijn schou-
Zondagochtend is de plechtige dankdienst
van het Eeuwfeest gehouden. Wel kon dit
in Londen niet die afmetingen aannemen
als het in Dublin met vijfhonderd dui
zend of in Liverpool verleden week
met vierhonderd duizend aangenomen
had, doch toch was de immense Kathedraal
nog te klein om al de kaartaanvragers te
kunnen herbergen.
Vandaar dat men op de groote vlakte,
welke de Westelijke Kathedraalsmuur scheidt
van de naastbijgelegen straat, een openlucht
altaar opgericht had, hoog boven den beganen
grond met een breede trappenvlucht bereik
baar. Tot ver in den omtrek hebben zich daar
rond dertigduizend Mishoorders Zondag
ochtend verdrongen. En alle vensters van de
zeven tot acht verdiepingen hooge Victona-
huizen in de buurt waren evenals de balkons
dicht met toeschouwers bezet.
I11 die massa hadden padvinders hand
aan hand staande, een pad vrijgehouden,
waarlangs het episcopaat vanuit het Aarts
bisschoppelijk paleis ten altare kon schrijden.
Langen weidsch was de stoet van seculiere
geestelijkheid in wit en zwart, van orde
priesters in kleurige habijten, van monsig-
non en abten, van Bisschoppen en Aarts
bisschoppen, tenslotte van den gemyterden
priester, die het offer ging opdragen den
Aartsbisschop van Birmingham en den kar
dinaal, die vanaf den troon pontificaal zou
assisteeren.
Vanaf het balkon der Kathedraal, waar de
pers alles op voortreffelijke wijze kon volgen
en waar heele batterijen voor stille- en geluids
film-opname gericht stonden, was het schouw
spel feeëriek. De ontelbare kleuren van de
duizenden varieerende dameshoedjes deden
het grasveld als bezaaid met confetti lijken.
Het groote orgel der Kathedraal was door
loudspeakers buiten hoorbaar gemaakt op
een ander balkon stond het befaamde koor,
in witte superplies en door weer andere luid
sprekers was elk woord van den pontifi-
cant en zijn assistenten te volgen.
Het mooiste oogenblik was wel dat der
consecratie. De kardinaal, van zijn troon
gekomen, lag voor het altaar geknield, zijn
immens roode sleep hing als een looper voor
den trappenopgang. Toen hief de Aarts
bisschop van Birmingham de witte Hostie
hoog, en in de Godgewijde momenten, welke
volgden, was alles doodstil, over heel de
menigte, over alle straten in den omtrek,
in geen vensternis der dicht bepakte huizen
gevels was eenig geluid, dit centrum van
Londen was geworden als in Goethe's ont-
sterfelijk gedicht ,kaum einen Hauch".
De Aartsbisschop van Liverpool, Dr.
Downey, hield de feestpredicatie. Hij deed
met zijn machtig redenaarstalent de jube-
lendste tonen klinken in de klokketorens on
zer harten. Hij schetste de zegeningen der
emancipatie, het Katholieke leven dat
bruist en bloeit en groeit de Kerk, die
allerwegen overvulde kerkgebouwen heeft
in een tijd, dat het protestantisme klaagt
over de leeggeloopen banken.
Het felicitatietelegram des Pausen was
te voren voorgelezen. „Moge de vooruit
gang dag bij dag toenemen" had er in ge
staan. Men behoeft slechts rond te zien om
de waarheid ervan te ondergaan. Zijn niet
karakteristiek voor het Katholieke leven in
Engeland de woorden, waarin de hooge
predikant het samenvatte in twee woorden
„Life Abounding
over datzelfde onderwerp met een officieele
functie te Parijs besprekingen gehad.
EEN VERKLARNG VAN DB. KLÖNNE
BERLIJN. 23 Sept. (V.D.) Dé afgevaar
digde dr. Klönne legt de volgende verkla
ring af in verband met de Fransch-Duitsche
onthullingen
1. k heb nooit een Fransch militair of po
liticus een militair bondgenootschap aange
boden.
2. Een dergelijke samenwerking onder de
voorwaarde van aanvaarding der Duitsche
levensnoodzakelijke eischen is volgens mijn
meening een daad van zelfverdediging der
groote Noord-Europeesche centra tegen eco
nomische en ideëele aanvallen, onverschillig
van welken kant deze komen. Een dergelijke
samenwerking heeft geen offensieve bedoe
lingen tegen andere landen. Ik ben van mee
ning, dat het geen resultaat zal hebben eer.
geestelijke beweging als het bolsjewisme met
Kanonnen te beschieten.
3. Ik heb het departement van buitenland
sche zaken over alle onderhandelingen, die
ik gevoerd heb, volledig ingelicht"
BERLIJN, 23 Sept. (V.D.) In verband
met de Fransch-Duitsche onthullingen wordt
m officieele krintren verklaard, dat dr
Klönne eerst na zijn besprekingen dat is
dpr. Het maanlicht kon hem wel eens een
poets bakken en er werd beweerd, dat de
geest van den ouden admiraal hier 's nachts
wel eens aan den zwerf was. Toch was die
losse steen vreemd. Misschien was er wel een
geheime gang achter of een nis, of misschien
had de oude vrek daarachter wel geld ver
borgen
Terwijl hij zich zoo goed mogeliik staan
de hield, probeerde Indulie den steen er uit
te trekken. Hij trok met. al zijn kracht, maar
er was geen beweging meer in te krijgen.
„Dat is eigenaardig." mompelde hij.
„Toen Ik er tegenaan schopte, viel hij er
haast uit."
Plotseling verbrak een stem de stilte en
Indulie schrok hevig. Maar het waren alleen
maar een paar jongens, die zijn naam riepen!
Hij antwoordde niet. Als er een geheim
of een verborgen schat was, zou hij de eenige
zijn die het bestaan ervan weten zou.
Indulie Hield er niet van iets mét een
ander te deden. Weer deed hij pogingen be
weging in het groote granietblok te krijgen,
maar tevergeefs. Met een vloek ging hij
overeind staan, wreef zich de handen en gal
ten slotte een woedenden schop tegen den
steen. Zijn schoen bleef aan den kant vast
zitten en tot Indulie's groote verbazing week
de steen, die als een zware deur openging.
Terwijl hij zenuwachtig om zich heen
keek, liet hij zich op de knieën vallen en
keek in de opening. Het was te donker om
alles duidegjk te kunnen onderscheiden,
op 26 April '29 staatssecretaris Von Schu
bert op de hoogte gebracht heeft en door de-
gewezen op het ondoelmatige van de door
hem gevoerde besprekingen. Ook generaal
Von der Lippe heeft den staatssecretaris
eerst naderhand ingelicht. Gezant v. Hoesch
die door Arnold Rechberg en generaal v. d.
Lippe eveneens naderhand ingelicht was,
heeft er zijn spijt over tot uiting gebracht,
dat de hoeren hem of het, departement van
buitenlandsche zaken niet van te voren In
kennis hadden gesteld.
DE REIS VAN MACDONALD NAAR
AMERIKA
LONDEN, 23 Sept, (V.D.) Een kabi
netszitting is bijeengeroepen voor Woens
dag a.s Men verwacht dat het kabinet bijna
den geheeien dag zitting zal houden met het
oog op het vertrek van MacDonald op
Vrijdag, wanneer hij zich naar Southamp
ton zal begeven naar de „Berengaria". De
premier zal ongeveer 4 weken uit Engeland
weg zijn. Het gevolg van den premier Is nog
niet geheel vastgesteld, doch behalve Miss
Ishbell MacDonald zullen daartoe behooren
Lord Arnold, Sir Robert Vansittart, de voor
naamste secretaris van den premier, Miss
Rosenberg, de particuliere privé-secreta-
resse van den premier en Mr. Craigie, het
hoofd van den Amerikaansche departement
van Buitenlandsche zaken. Lord Arnold is
een intieme persoonlijke vriend van den
premier. Hij is belast met het ambt van al
gemeen betaalmeester, doch zijn geringe
departementale bezieheden veroorloven hem
een groot aandeel te nemen aan de alge-
meene werkzaamheden van de regeering.
HET NIEUWE LITAUSCHE KABINET
KOWNO, 23 September (V. D.) Hét
officieele Litausche telegraaf agentschap
publiceert het volgende bericht:
Maandag heeft de pasbenoemde premier
Tubelis den staatspresident de lijst van zijn
kabinet overhandigd, waarop de volgende
namen voorkomen: Premier, minister van
financiën en minister van buitenlandsche
zaken Tubelis; minister van landbouw Aliksa
(uit het vorig kabinet); oorlog overste Ma-
riakojes (tn het vorig kabinet minister van
verkeer); godsdienst Schakenis (evenals in
vorig kabinet); minister van verkeer Vilei-
schis (nieuw). De staatspresident heeft de
hem overhandigde lijst goedgekeurd.
Het kabinet is dus, behalve het uittreden
van Woldemaras, bijna geheel onveranderd
gebleven. De eenige nieuweling is de inge
nieur Vileischis, die lid van het bestuur van
de partij der Tautininkai is.
Aan verschillende kanten is men echter
nog van meening, dat het zeer wel moge
lijk is, dat Woldemaras ten slotte toch nog
den post van minister van buitenlandsche
zaken zal krijgen. Daartegen spreekt echter
weer de omstandigheid, dat de nieuwe minis-
terlijst nauwelijks afwijkt van de vorige en
de regeeringscrisis juist door diepgaande
«meningsverschillen is ontstaan tusschen
Woldemaras en de overige ministers.
DE A-S. VLOOTCONFERENTIE
Fransch-Italiaansche onderhandelingen over
een gemeenschappelijk front
PARIJS, 23 Sept. (N.T.A.) Naar de Ge-
neefsche correspondent van de „Chicago
Tribune? meldt, zijn er tusschen de Fransche
en Italiaansche Volkenbondsdelegaties in op
dracht der beide regeeringen, onderhande
lingen gaande over het vormen van een ge
meenschappelijk front der beide Middelland-
sche Zeemogendheden op de a.s. Vlootcon-
ferentie.
Anderzijds wil de Fransche regeering den
bouw van den nieuwen Duitschen pantser
kruiser, waarvan vele vlootdeskundigen een
hervorming van den toekomstigen scheeps
bouw verwachten, tot aanleiding nemen om
een herziening van de op de Washingtonsche
conferentie vastgestelde verhouding der oor
logsschepen te verlangen.
In verband met de onderhandelingen der
beide Middellandsche Zée-mogendheden zou
ook ligt oude, vaak afgewezen voorstel eener
teruggaaf van Gibraltar aan Spanje in ruil
voor Ceuta weer zijn genoemd.
EEN REDE VAN Z. H. DEN PAUS
ROME, 23 Sept. N. T. A. In zijn met
spanning verwachte redevoering aan de
Katholieke mannen, heeft de Paus giste
ren bedankt voor de gelukwenschen in
verband met het sluiten van het Lateraan-
sche verdrag. De katholieke mannen, aldus
de Paus, moeten ook In de toekomst aan
de Kerk hun steun en medewerking ver-
leenen, zoodat deze verdragen volledig wor
den uitgevoerd.
Voordat de Paus de rede hield had hij
den Italiaanschen gezant bij den H. Stoel in
een langdurige audiëntie ontvangen. Ook
de Pauselijke Nuntius, Mussolini en Grandi.
de minister van buitenlandsche zaken,
hielden een redevoering.
DE VULKAAN SOUFRIÈRE IN WERKING
NEW YORK, 23 Sept. Reuter Uit
maar hij zag toch iets glinsteren achter het
sof en de spinnewebben.
Een heel leger torren en andere insecten
kwam te voorschijn. Indule voelde met zijn
arm in de donkere opening en zijn hand stiet
tegen iets kils en vochtigs. Hij pakte het
en trok het er uit. Zijn hart klopte heviger,
toen bleek, dat het een groote tinnen doos
was. Me alle krachten trok hij haar open en
onderzocht den inhoud. Zijn oogen zagen
spinnewebben, en vergeelde papieren, maar
geen bankpapier. Hij gromde van teleurstel
ling en voelde met zijn hand, of er nog meer
in was. Toen rammelden er geldstukken tus
schen zijn vingers. Hij keerde de doos on
dersteboven en schudde haar uit. Twee
sovereigns, wat kopergeld en een .eigenaar
dige ring vielen op den grond.
Het was beter dan niets, bedacht hij, ter
wijl hij het geld in zijn zak stak. Hij onder
zocht den ring: het was een groote ring
van eigenaardigen vorm; een groote steen
was in het midden gezet en die steen glin
sterde. hoewel hij dik met stof bedekt was.
Indule wikkelde den ring in een stuk pa
pier en stak hem in zijri vestzakje. Onver
schillig bekeek hij de papieren en begon ze
in de doos terug te leggen. Het schenen
brieven die hij niet belangrijk genoeg vond,
om te lezen. Het grootste document nam hij
het laatste op; het was een klein stuk per
kament; hij veegde er met de mouw van zijn
jas het stof af en las, wat er op geschreven
stond
Kingstown, op het eiland St. Vincent van
de Kleine Antillen, de zoogenaamde eilan
den boven den wind, wordt gemeld, dat de
vulkaan Soufrière, een uitgedoofde vulkaan
op het eiland Vincent, teekenen geeft van
activiteit, evenals het geval was in 1902
toen de Mont Pelée op Martinique is uit
gebarsten, waardoor de stad St. Pierre met
40.000 inwoners werd verwoest.
Mysterieus onderaardsch gerommel deed
zich gister hooren en de inlanders begon
nen reeds een schuilplaats te zoeken op
veilige plaatsen.
Gisteren was de vulkaan schijnbaar kalm
bü mooien zonneschijn, doch het water in
den krater steeg.
De hevigste uitbarsting van de Soufrière
had plaats in 1812, toen 1565 personen zijn
omgekomen.
HEFTIGE DISCUSSIES IN DE ONTWAPE
NINGSCOMMISSIE.
GENÉVE, 23 Sept. (V.D.) In de ontwape
ningscommissie van den Volkenbond is het
Maandag tot heftige discussie gekomen. De
rapporteur Poullet (België) legde de commis
sie een ontwerp-rapport voor de Volken-
bonclsvergadertng voor, dat door toevoegin
gen 'n niet voorziene uitweiding over de
opvatting der Fransche regeering in de ont.
wapeningskwestie in zich sloot en het Fran
sche standpunt zeer op den voorgrond plaat
ste, terwijl de opvattingen der Britsche de
legatie en van eenzelfde standpunt inne
mende mogendheden op den achtergrond
werden gedrukt. Tegen deze wijze van optre
den werd door verscheidene sprekers heftig
geprotesteerd. Men verklaarde, dat dit 'n
verberging van de ware stemming, die in de
commissie heerscht, beteekent, daar zich eer,
groot aantal staten bij 't Engelsche stand
punt had aangesloten.
De commissie besloot tenslotte een sub
commissie in te stellen om den definitieven
tekst van het rapport vast te stellen.
DE NIEUWE OPSTANDEN IN CHINA.
Ondersteuning door een groote
mogendheid?
PEKING, 23 Sept. (V.D.) Naar uit Sjang
hai gemeld wordt, verklaarde Chang Kai
Chek Zondag in een vergadering van de
Kwomintang, dat de regeering te Nanxing
over voldoende troepen beschikt om de op
standige beweging in de provincie Hupeh te
onderdrukken.
Hij beweerde verder, dat de tegen Nau-
king gerichte opstandige beweging door een
groote mogendheid wordt ondersteund, wei-
ke mogendheid belang heeft bij onlusten in
China.
Hij is er zeker van, dat communisten de
hand in het spel hebben. Hij zal niet aftre
den, voordat de door hem nagestreefde een
heid van China zal zijn tot stand gebracht.
De aanhangers van de opstandige beweging
in Hupeh zullen voor den krijgsraad ge
bracht worden en tegen de leiders der be-
wging za] een vervolging worden ingesteld
wegens hoogverraad.
TOKIO. 23 September. (V. D.). Naar thans
gemeld wordt, is ook in de provincie Tokio
een opstand tegen de Chineesche regeering
uitgebroken. De opperbevelhebber der opstan
delingen. generaal Tsjeng-so-goeja, heeft
zich meester gemaakt van de steden Joens-
tsjoeng en Tsjang-tsjoe.
PEKING. 23 September (V. D.) In de pro
vincie Hoepei hebben gisteren de eerste
schermutselingen plaats gegrepen tusschen
de opstandelingen en de Nanking-troepen.
Shineesche oorlogsschepen hebben twee uur
lang de stad Itsjang beschoten.
Het is den opstandelingen gelukt een Chi
neesche torpedoboot in beslag te nemen.
Maarschalk Feng en generaal Jensicham
hebben aan de Nanking-regeering bij wijze
van geruststelling een telegram gezonden,
waarin zij verklaarden, dat zij niet aan de
zijde der opstandelingen staan, doch steeds
de Nanking-regeering trouw zullen blijven.
EEN OUD KASTEEL VERBRAND
Misdaad in het spel
Naar 't Wolffbureau uit Bautzen (Saksen)
meldt, is in den nacht van Zaterdag op
Zondag het kasteel van graaf Schall—
Riaucour, in Malschwitz, geheel afgebrand.
Volgens de recherche heeft men hier on
getwijfeld met brandstichting te doen.
Reeds Vrijdagavond was hier een begin van
brand uitgebroken. Toen Zaterdagnacht de
brand ontdekt werd, was het te laat; het
vuur breidde zich met zulk een snelheid
uit, dat al spoedig het 600 jaar oude slot
geheel vernield was. De eigenaar had het
verpacht. In verband met het gebrek aan
woningen, werd het door verschillende ge
zinnen bewoond.
Reeds vroeger is herhaaldelijk beproefd
het gebouw in brand te steken. Twee we
ken geleden is een vleugel afgebrand.
Het meubilair van de verschillende ge
zinnen kon gedeeltelijk gered worden.
DE MOORD OP DE EGYPTISCHE
PRINSES
De dader veroordeeld
Hét Wolffbur. meldt, dat 't Hoog-gerechts-
hof te Weenen het beroep van ritmeester
Gartner, den moordenaar der Egyptische
prinses Djidji Moeheb, heeft verworpen en
de 12 jaar tuchthuisstraf heeft beves
tigd.
EDA MUSSOLINI
„De politiek laat met koud"
In tegenstelling met Ishbell MacDonald,
de dochter van den Britschen premier,
die- haar vader bü zijn omvangrijken ar-
„Laatste wil en testament van
Gnstavus Trugard, admiraal"
Meer las Indulie niet; hij sprong overeind
en holde naar de trap.
„Hallo jongens!" riep hij opgewonden, Vi-
bart, Joe, komen jullie hier! Zeg, ik heb
Maar plotseling hield hij op. terwül hij in
spannen luisterde en zichzelf voor stommer
ezel uitschold.
„Wat is er? Waar ben je" kwam het ant
woord van een van de jongens. „Waarom
kom je niet beneden? Zijn Molly en Brian
daar ook?"
„Ik kom direct," antwoordde hü, „wacht
maar niet op me; ik kom direct."
Hij hield zün adem in en luisterde gespan
nen. terwijl hü het perkament achter zich
hield.
„Goed hoor," klonk een stem uit de verte.
„We gaan vast. Schiet maar op!"
Indulie slaakte een zucht van verlichting,
luisterde nog een paar seconden en liep toen
bedaard naar de kamer terug. De maan
scheen helder en wierp een halven cirkel van
licht midden op den vloer. Indulie knielde
ner en opende het perkament met bevende
handen en hield het in het maanlicht.
Het was het testament, waarvan men ge
zegd had, dat het niet bestond. Het testa
ment, dat de uitgestrekte bezittingen en den
rükdom van den ouden zonderling ver
maakte aan zijn kleine vriendin en speel
makker Molly Amery! Indule gunde zich
haast geen tijd, het oude bevige handschrift
woordelijk te lezen; de datum was het be-
beid behulpzaam is, en zich zelf ook op
politiek en sociaal terrein beweegt, wil
Eda Mussolini, de dochter van den Duce,
juist omdat zij zooveel van haar vader
niets van de politiek weten. Zü vertoeft op
het oogenblik te Madrid en heeft zich door
een redacteur van de „Heraldo" laten inter
viewen „Ik interesseer m(j in het bij
zonder voor muziek en beeldhouwkunst, maar
politiek laat me volkomen koud," zeide ze
„Ik wil mü er trouwens niet voor interes
seeren en doe zelfs al het mogelüke om te
vergeten dat ze bestaat. In den Duce zie
ik slechts mijn vader."
Toen de redacteur vroeg of zij dan niet.
houdt, graag met hem zou willen samen
werken, antwoordde zü: „Ik help hem
meer met een genegenheid, gelooft u ook
niet?"
De Spanjaard verzocht haar een gedach
te voor hem neer te schrijven. Ze schreef
onmiddellijk (in het Fransch)„Groote
mannen helpt men alleen met hun liefde
te schenken."
DE ONTVOERDE LOOPER
Geen slachtoffer, maar medeplichtige
NEW-YORK, 21 Sept. N.T.A. De po
litie maakt bekend, dat de naar het heette
ontvoerde looper van een makelaarsfirma,
een 18-jarige jongeman, bekend heeft dat
hij bij den diefstal van 512.000 dollar aan
geldswaardige papieren het werktuig van
anderen is geweest.
Enkele personen hebben het werk hervat
De landbouwers in het stakingsgebied on
dervinden moeiUjkheden met het dekken te
gen brandschade van korenmijten, wijl ver
zekeringsmaatschappijen blijkbaar kwaad
willigheid vreezen.
De gemeenteraad van Noordbroek heeft
met 3 tegen 2 stemmen (2 leden waren af
wezig) besloten de verordening, houdende
algemeene politievoorschriften in verband
met de landarbeidersstaking, niet te be
krachtigen.
De voorzitter is voornemens in beroep te
gaan bij de Kroon.
Te Noordbroek zün enkele stakende land
arbeiders naar hun vroegere patroons terug
gekeerd, die ze weer in dienst hebben ge
nomen.
len hard stuk liLM
zeep.dat tot het Q
laatste vliesje
éebruikt kan M Al
worden JE*® Wl
langrijkst en dezen zocht hü het eerst
Den veertienden dag van December negen
tien honderd twee.
Dat was een jaar, vóórdat de admiraal ge
storven was. Dit was dus hoogst waarschijn
lijk het laatste testament, dat hij gemaakt
had!
Een eigenaardige glimlach speelde om In
dulie's lippen. Amery was oud. Amery was
heel arm en wie zou voor Molly zorgen, als hü
stierf? De jonge man streek nadenkend
over het perkament en nam thans den tijd
het op zijn gemak te ontcijferen.
„Hierbü geef en vermaak ik alles, wat
ik bezit, te zamen met de inkomsten, die er
uit voortvloeien, aan Robert Amery van het
Molenhuis in Maundon in het Graafschap
Somerset en Dr. James Farthinhoe, Hoofd
der School, als beheerders voor m;jn lieve
vriendin Molly Amery, dochter van ge
zegden Robert Amery, tot dat zü den leef-
tüd van één en twintig jaar bereikt zal heb
ben. Dan zal zii zelf eigenares worden van
al mijn bezittingen en de inkomsten, die eruit
voortvloeien.
Ik bekrachtig mijn handschrift op dezen
veertienden dag van December negentien
honderd en twee
Gustavus Trugard, admiraal.
En onder zün beverige handteekening
hadden Betty Barnes, zün huishoudster, die
kort daarna gestorven was en Robert Spen-
back, de dorpssmid, de hunne gezet als ge
tuigen.
WOENSDAC? 25 SEPTEMBER
HILVERSUM, 298 M. Na 6 uur 1071 M.
Uitsl. NCRV-Uitz. 10.30—11.00 Zieken-
dienst 12.302.00 Concert, Zang, viool,
cello en piano 2.002.30 Gramofoon
muziek 2 30—4 30 Concert, zang, viool,
piano en fluit 4 305.00 Gramofoon-
muziek 500 6 00 Kinderuurtje 600
6 30 Gramofoonmuziek 6.30—7.00 Le
zing over: De positie van den arbeider in
het moderne bedrijfsleven 7.007.30
Lezing over: De Klaagmuur in Jeruza
lem 7 308 00 Gramofoonmuziek 8.00
830 Bestuursmededeelingen 8.30—
10.00 Orkest-concert. Lezing over: Bezwa
ren tegen de Wet op de N.V. weggenomen
10.00—10.45 Gemeenschappelijke zang
op de IRTA te Amsterdam, m. m. v. Or
kest. Daarna: Persberichten.
HUIZEN, 1875 M. 10.00—10.15 Morgen
wijding 12.15—12 30 Gramofoonmuziek
12.301.45 Orgelconcert door Ferdi
nand Kloek. Jeanne Rosière-v. Emmerick,
zang 1.45—2 00 Gramofoonmuziek
2.203.30 „Asschepoester" Sprookje met
zang in 3 bedrijven 3.304.00 De voor
naamste studiemuziek voor piano, uitge
voerd door Egbert Veen. Toelichting door
Louis Schmidt 4 034.30 Radio-Kin
derzangkoor 4.305.30 Concert door het
AVRO-kwartet 6.017.45 Concert door 't
Omroep-orkest, Hans Thüssens, bariton
8.018.15 Praatje door J. G. Pater over:
AmsterdamBatavia 8.15 AVRO-Ope-
rauitzending „Fidelio", Opera in 2 bedrij
ven. Muziek van L. von Beethoven. Ge
mengd koor. Utrechtsch Stedelijk Orkest
en solisten. In de pauze: Persberichten.
Na afloop Gramofoonmuziek 12.00
Sluiting.
DEVENTRY, 1554.4 M. 10.35 Morgenwij
ding 11.05 Lezing 11.20 Gramafoon-
muziek 12.20 Concert, L. Tyber, so
praan, A. Brough, bariton 12.50 Gra
mofoonmuziek 1.202.20 Orkestconcert
2.50 Uitzending voor scholen 3.20
Lezing 3.50 Lezing 4.05 Concert,
Franquin, piano. Strijkkwartet 5.05 Ci
nema-orgelconcert 5.35 Kinderuurtje
6.35 Nieuwsber. 7.05 Concert, E. Bartlett
en R. Robertson, piano 7.20 Lezing
7.45 Lezing 8.05 Clapham en Dwyer,
voordrachten 8.25 ..Thais" van J. Mas
senet 10.00 Nieuwsber. 10.20 Lezing
10.35 Thais" (vervolg) 1.10 Dans
muziek 11.20—12.20 Dansmuziek.
PARIJS, „RADIO PARIS", 1725 M. 12.50
Gramofoonmuziek 4.05 Concert, orkest
en soli 6.55 Gramofooonmuziek 8.55
Opera-uitzending ..Cavalleria Rusticana"
van Mascagni 10.35—Mechanische mu-
LANGENBERG, 473 M. 7.20—8.15 Gra
mofoonmuziek 8.20—9.20 Orkestconcert
10.3511.40 Gramofoonmuziek 11.40
—12.20 Muziekuitzending voor scholen
12.30 Gramofoonmuziek 1.252.50 Or-
kesteoncert. K. Loefler, bariton 5.556.50
Orkestconcert 8.20—9 15 Orkestconeert
OrkestcönCert 9.20 Orkestconcert, Daar
na tot 12.20 Orkestconcert.
BRUSSEL, 508.5 M. 5.20 Gramofoonmu
ziek 6.20 Vioolrecital 6.50 Gramofoon
muziek 8.35 Fragmenten uit ..De Groot-
Hertogin van Gerolstein", Offenbach.
ZEESEN, 1635 M. 6.10—11.05 Lezingen
12.201.15 Gramofoonmuziek 1.151.50
Lezingen 2.202.50 Gramofoonmuziek
3.05—5.20 Lezingen 5.20—6.20 Concert
uit Hamburg 6.208.20 Lezingen 8.20
Solistenconcert. Daarna Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1153 M. 3.50—5.50 Con
cert door Instrumentaal Ensemble 8.35
9.40 Concert door het Radio-Orkest.,
Rud. Dietzman, cello 9.4010.05 „Fare",
Eén-acter van Richard Hughe 10.20
11.20 Concert.
Indulie's eerste gedachte was, of Spen-
back geweten had, wat hü mede had onder
teekend had, en als dat zoo was, of hij den
inhoud van dat testament gekend had.
Waarschijnlijk niet. Het was wel zeker van
niet, want anders zou de smid wel gespro
ken hebben, toen er onderzoek was gedaan
naar de erfgenamen. Indulie las nog eens
den inhoud van het rrstament over, vouwde
het stuk voorzichtig op en stak het in den
binnenzak van zijn jas, die hij zorgvuldig
dichtknoopte. De andere papieren deed hü
weer in de doos, zette die weer in de opening
er. trapte den steen weer dicht. Met een
gevoel van voldoening begon hü zacht voor
zich heen te fluiten.
Toen keek hü om zich heen om te zien,
of hü niets had laten liggen, liep vlug de
trappen af en het vervallen kasteel door,
het Kasteel van de kleine Prinses! Hü ging
den heuvel af, voorbü het oude schoolge
bouw, uit welks donkere smalle vensters licht
scheen, totdat hij het water van den Molen
tegen het wiel hoorde spatten en sissen.
Toen vertraagde hü zün stap. Van over da
rivier klonk hem gezang tegemoet, de oude
schoolzang die zün kameraden zongen. Toen
hij de oude houten brug voorbij was, zag hij
ze allemaal op het grasveld voor den molen
zitten. In een oogwenk was hü in hun
midden en zij begroetten hem met gejuich.
De oude Amery nam vol genegenheid zün
hand.
Wordt vervolgd.
