Binnenlandsch Nieuws
VOOR DE HU
foor het inzeepen
lÜPUROL
Nerveus en Overspannen
Onrustig en Slapeloos
ii1
Mynhardt's Zenuw tab letten
DERDÈ, rJLAD
ZATERDAG 5 OCTOBER 1929
BLADZIJDE 2
Eerste steenlegging van
„Julianaoord"
De moordzaak
GiessenN ieu wkerk
De gevolgen van woeker-
practijken
De 72ste Algemeene Verga
dering van „Het Witte Kruis"
Gezant te Boekarest
Telling van dienststukken
Rijksfinanciën en bezuiniging
Nederlandsche Vereeniging van
Postzegelhandelaren
LUCHTVAART
HET TIENJARIG BESTAAN
DER K. L. M.
ii n; lu
Elp. Verren
De Cordon-Bennet-wed strijd
Een spoor van Costes en
Bellonte?
RECHTSZAKEN
Drie jaar en zes maanden
tegen internationaal zakken
roller geëischt
KERKNIEUWS
Ds. Beskow tot de Katholieke
Kerk overgegaan
Gebruik hiertegen de Zenuwstillende en Zenuwsterkende
Glazen Buisje 75 cent. Bij Apoth. en Drogisten
Zaterdag 5 October zal de eerste steen-
egging plaats vinden van het sanatorium
„Julianaoord" alhier.
Dit sanatorium wordt ingericht voor lijders
aan gewrichtstuberculose en is als zoodanig
de eerste Nederlandsche eigenlijk ook de
eerste Europeesche inrichting op dit ge
bied.
Door den rationeelen opzet van bouw en
inrichting bedragen de kosten voor het
eerste gedeelte van het sanatorium, waarin
behalve bedden voor 43 i 44 lijders ook de
centrale inrichtingen als kerken, isolatie
gebouwtje voor 3 patiënten en zuster, ver
warming enz. f 2.500 per bed ook de kosten
van den grondaankoop voor het sanatorium
in zijn toekomstigen omvang zijn in dezen
prijs begrepen, zoodat, indien „Julianaoord"
geheel voltooid zal zijn, er plaats is voor 100 j
patiënten, waarbij de kosten per bed f 1900
per jaar bedragen.
Het sanatorium komt verder te liggen in
een mooi park, niet ver van de kom van het
dorp, gemakkelijk te bereiken voor familie
leden en vrienden. De eerste steen wordt
gelegd door het dochtertje van dr. Thomassen
den geneesheer-directeur. Generaal Kollewijn
voorzitter van de stichting zal een rede uit
spreken.
te Boekarest van mr. C. ridder van Rap-
pard, thans H. M.'s buitengewoon gezant
en gevolmachtigd minister te Rio de Ja
neiro.
In een beschouwing over de moordzaak
GiessenNieuwkerk zegt „De Chr. Politie
ambtenaar" o.m.:
Wij zijn echter geneigd, om naast de
ergerlijke wijze, waarop De Jong zijn ge
gevens verzamelde en rapporten samenstelde j
een groot deel van de schuldvraag af te
wentelen op de justitie-autoriteiten te Dor
drecht en wellicht elders.
En het orgaan besluit
Het is volkomen onbegrijpelijk, dat in ons
land, bekend om zijn „zware" en voorzich
tige rechtspraak, geheime rapporten, waar
van de inhoud grootendeels oncontroleer-
baar is en afkomstig van een alleen werkenden
rechercheur, een dergelijken invloed kun
nen uitoefenen op rechterlijke ambtenaren.
Het scheidsgerecht voor gemeentewerk
lieden te Amsterdam hield in een der zalen
van het stadhuis een openbare zitting in de
zaak van drie gemeente arbeiders, die door
B. en W. waren gestraft met voorwaardelijk
ontsla-:, omdat zij hun loon hadden gece
deerd aan den heer Lamertsz, Huydecoper-
straat 3, die in de stad als een woekeraar
bekend staat. Gesteund door hun organisatie
hadden de betrokkenen tegen hun straf
beroep aangeteekend. bij het scheidsgerecht.
Er bestond voor de behandeling van deze
zaak veel belangstelling, zoodat er geen
plaatsje onbezet was.
Mr. N. Endt betoogde dat B. en W. zich
op het formeele standpunt stellen,
dat elke cessie moet worden erkend en
dat dus, zoodra hun wordt medegedeeld,
dat een werkman zijn loon heeft gecedeerd,
straf kan volgen, machtens art. 20 van het
werkliedenreglement. Er is echter naast
strafwaardigheid een onrechtmatige han
deling noodig en die ontbreekt hier, omdat
de cessie nietig is, daar zij berust op een
overeenkomst die nietig is omdat woeker
rente wordt gevraagd en bovendien een
gedwongen spaarcontract onzedelijk is. Bo
vendien werken B. en W. zoodoende de
woekeraars in de hand.
Hierna betoogde de secretaris van den
Nederlandschen Federatieven Bond van per
soneel in openbaren dienst uitvoerig waarom
de werklieden in handen van woekeraars
worden gedreven, o.a. doordat de loonen
niet hoog genoeg zijn om buitengewone
uitgaven te dekken en de gemeentelijke
voorschotregeling niet soepel genoeg werkt.
Verder is de bedreiging met mededeeling
aan B. en W. een stok achter de deur, die
het risico van den woekeraar sterk vermin
dert. B. en W. helpen door hun houding
den woeker in stand blijven. Laat het
scheidsgerecht medehelpen aan dezen toe
stand een einde te maken. Tenslotte ver
telde de heer Siebeling namens den derden
appellant een en ander over de practijken
van den heer Lamertz en gaf een aantal
voorbeelden van de wijze waarop dat heer
schap met zijn cliënten omgaat.
Het scheidsgerecht beslist tenslotte, niet
te kunnen treden in de vraag of de cessies
rechtsgeldig waren en alleen te kunnen voor
stellen den proeftijd, die aan het voorwaar
delijk ontslag is verbonden terug te brengen
van 2 tot x jaar. Het scheidsgerecht
spreekt zijn sympathie uit ten aanzien der
pogingen om den woeker te bestrijden maar
acht zich niet het bevoegde college om daar
aan mede te werken.
Te Amsterdam hield de Noord-Holland-
sche vereeniging voor ziekenverpleging „Het
Witte Kruis" in het A.M.V.J.-gebouw te
Amsterdam haar 72ste algemeene vergade
ring. De vergadering, die door een honderd
tal afgevaardigden was bezocht, werd ge
opend door den voorzitter den heer B. S.
H. Stieler, die de aanwezigen welkom heette
en vervolgens een overzicht gaf van de
ontwikkeling van de vereeniging in het
afgeloopen jaar en van het werk, verricht
in het belang van de volksgezondheid.
Zoowel het ledental als het aantal afdee-
lingen bleken te zijn gestegen. De financiën
zijn gunstig. Ondanks het belangrijke werk,
dat door de afdeelingen wordt verricht,
was de voorzitter van pieening, dat de sociale
problemen, die in verband staan met de
volksgezondheid, den afdeelingen, vooral
op her platteland, te veel voorbij gaan.
Voorts memoreerde spr. de prettige samen
werking tusschen „witte Kruis," vereeni
ging van particulier iniatief, met de over
heidsorganen.
Staande herdacht de vergadering de in het
afgeloopen jaar verscheiden leden der ver
eeniging, o.a. dr. A. van Dam uit Haarlem,
dr. Snethlage uit Aalsmeer en het eerelid ds.
Fleischer.
Er waren o.a. telegrammen binnengeko
men van den Hoofdinspecteur v. d. Volks
gezondheid en van den voorzitter van den
Gezondheidsraad, dr. Josephus Jitta.
Alle rekeningen over 1928 werden goed
gekeurd.
De vergadering hield zich vervolgens bezig
met het aanbrengen van eenige wijzigingen
in statuten en huishoudelijk reglement der
hoofdvereeniging. Aangenomen werd een
voorstel Haarlem tot het instellen van een
onderzoek naar de mogelijkheid van een
pensioenregeling voor het personeel, in
dienst van de afdeelingen. Een voorstel
van het Hoofdbestuur,om uit een gedeelte
van de batige saldi der stichtingen en in
richtingen een reservefonds te vormen tot
extra aflossing van op enkele stichtingen
en inrichtingen nog rustende schuld lokte
eenig verzet uit, aangezien sommige afge
vaardigden er bezwaar tegen maakten, dat
de voor de herstellingsoorden bestemde gel
den op deze wijze gebruikt zouden kunnen
worden bijv. voor de ontsmettingsinrichting
der vereeniging te Alkmaar. Daartegenover
werd van andere zijde betoogd, dat ook de
ontsmettingsoven te Alkmaar evenzeer een
instelling ten bate van de volksgezondheid
is als de sanatoria. Tenslotte werd het voor
stel van het Hoofdbestuur met algemeene
stemmen aangenomen.
Dr. F. S. Meyers, gemeentearts te Am
sterdam, deed eenige mededeelingen om
trent een onderzoek van de commissie tot
behartiging van de belangen van zenuw
zieken in de provincie Noord-Holland voor
de verzorging van zenuwpatiënten en het
aantal onverzorgde zenuwpatiënten in Noord-
Holland. Dit onderzoek is zeer omvangrijk,
doch men ondervindt de noodige mede
werking van de autoriteiten. De begroo
tingen voor 1930 werden goedgekeurd.
In de vacature, ontstaan door het vertrek
van Pastoor P. F. W. Soepnel, werd tot lid
van het Hoofdbestuur gekozen de candidate
van de afdeeling Twisk, mevr. C. Rees-van
Ingen, te Benningbroek.
Naar wij vernemen Is binnenkort de be
noeming te verwachten tot H. M.'s gezant
De Minister van Binnenlandsche Zaken
en Landbouw heeft aan de Gemeentebe
sturen een circulaire gezonden, waarin wordt
verzocht over de week van 21 tot en met 26
October e.k. weder een celling van dienst
stukken te doen houden. Het resultaat der
telling moet worden gesplitst in dienst
brieven en dienstbriefkaarten, onderschei
den tn lokale en overige en gedrukte dienst
stukken. Vermeld moeten verder worden de
aangeteekende zendingen.
Indien het resultaat der gehouden telling
over deze week aanzienlijk afwiikt van het
norma.le gemiddelde dan dient naast het
gestelde aantal een opgaaf van dat wekelijk-
sche gemiddelde te worden gedaan.
De Minister verzoekt de opgaaf der telling
door tusschenkomst van de Gedeputeerde
Staten uiterlijk 15 November e.k. in te zen
den. Een afzonderlijke opgaaf der in verband
met de dit laar gehouden verkiezingen door
de gemeentebesturen verzonden stukken ziet
de minister daarbij tevens tegemoet.
De Minister brengt verder ter kennis van
de gemeentebesturen, dat in den ioop van
dit laar is beslist, dat onder de takken van
gemeentedienst, welke voor de toepassing
van het postbesluit D.S. worden geacht te
behooren tot de gemeentebesturen, alsnog
zijn opgenomen de SchoonheidscommLsiën.
De Centrale Commissie voor Bezuiniging,
ingesteld door de Ned. Mij. voor Nijver
heid en Handel, heeft zich naar aanleiding
van de millioenennota en de verschillende
hoofdstukken der Rijksbegrooting 1930 met
een oriel tot Tweede Kamer gewend,
waarin zij constateert, dat de voldoening
over de financieele resultaten grooter en de
vooruitzichten voor de toekomst hoopvoller
zouden zijn geweest, indien niet het kleinst
doch het grootste deel der gunstige resul
taten ware te danken aan goede bezuiniging,
d.w.z. aan het streven om door doelmatiger
organisatie van de diverse takken van Staats
dienst met minder kosten hetzelfde resul
taat te bereiken.
Krachtige en doortastende maatregelen
zullen nog noodig zijn, volgens het adres,
om meer efficiency in de staatshuishouding
te verzekeren en daardoor de voorziening in
nieuwe behoeften mogelijk te maken bij
niet te zwaren druk van de belastingen.
Het heeft de commissie bepaald teleur
gesteld, in de financieele nota van den minis
ter niet meer terug te vinden het in vorige
jaren door hem vooropgestelde beginsel
opvangen van het normale accres der uit
gaven door bezuiniging en bestemming van
het accres der inkomsten door belastingver
laging.
De commissie spreekt op grond van de be
schikbare gegevens als haar overtuiging uit,
dat van verdere verzwaring van belastingdruk
geen sprake mag zijn, doch dat integendeel
er naar gestreefd moet worden om zoo spoe
dig mogelijk tot verdere belastingverlaging
over te gaan.
Allereerst noodig blijkt vermindering door
zuiniger en doelmatiger organisatie van alle
uitgaveh, die daarvoor in aanmerking komen.
Krachtige maatregelen zijn noodig om
meer systematisch dan tot dusver geschied
de te komen tot doelmatiger organisatie
van de Staatshuishouding opdat met zoo
gering mogelijke kosten, zoo groot mogelijk
resultaat worde bereikt, zoo meent adressante.
In de te Den Haag gehouden Algemeene
Ledenvergadering werd het bestuur als
volgt samengesteld: S. Keiser, Voorzitter,
M. J, H. Toorens en J. K. Rietdijk werden
met algemeene stemmen herkozen als Se
cretaris en Penningmeester,
De aftredende Voorzitter, de heer G, Rei
ser, die dezer dagen den leeftijd van 75
jaar had bereikt, werd gehuldigd en op
voorstel van de leden benoemd' tot eere
voorzitter der Vereeniging.
Aan het uitvoerige jaarverslag van den
secretaris ontleenen wij, dat de vereeniging
bijna alle in Nederland gevestigde handela
ren tot lid telt, terwijl ook naar buiten de
vereeniging meerdere bekendheid verwierf.
Algemeen was men van oordeel, dat de
aandacht van het verzamelend publiek meer
moest worden gevestigd op de oude zegels,
gezien het feit dat groote bedragen tegen
woordig worden besteed aan de z. g. n.
„nieuwtjes".
Van het verzamelen van betere oudere
zegels zal het publiek steeds meer genoegen
beleven, dan van het aankoopen van z.g.n.
„nominaal zegels".
Overgegaan zal worden tot een meer in
tensieve propaganda ook onder de jeugd De
druk bezochte vergadering nam ten slotte
meerdere belangrijke besluiten, teneinde de
positie van den postzegelhandelaar op de
juiste wijze te doen handhaven.
De vooruitgang in 10 jaren.
Toen de Kon. Luchtvaart Maatschappij in
1930 zes Amerikaansche meisjes van Amster
dam naar Landen bracht, waren d'aarvoor
drie open toestellen noodig, zes leeren vlieg
jassen en zes vliegkappen. En het was voor
de maatschappij een moment van beteekenis,
toen de gelukkige overkomst va znooveel pas
sagiers kon worden gmeld. Binnen
kort neemt de K. L. M. een nieuwe Fokker
in gebruik, de F. IX, die in een luxeuze ca
bine plaats biedt aan 18 reizigers, ongerekend
de twee zitplaatsen voor de piloten. Tusschen
deze twee uitersten ligt de snelle ontwikke
ling van het luchtverkeer, welke de K. L. M.
het recht geeft met trots terug te zien op
de eerste tien jaren van haar bestaan. De
directeur, de heer Plesman, heeft voor de
ontwikkeling van de K. L. M., waarin hij
zoo groot aandeel had, bijzonderheden fnee-
gedeeld in een persconferentie. Het onder,
staand'e is daarvan een samenvatting:
7 October 1919 werd de maatschappij ge
sticht door de Bataafsche Petroleum Maat
schappij; Wm. H. Mtiller en Co.; het Admi
nistratiekantoor Unitas; Lippmann, Rosen
thal en Co.; De Twentsche Bank; de Rot-
terdar he Bankvereeniging; de Nederl.-
Ind'is:, Handelsbank en de Nederlandsche
Handel-Maatschappij. Het was een min of
meer avontuurlijke onderneming, cmdat men
in het geheel geen ervaring had op het ge
bied van het burgerluchtverkeer en ook in
het buitenland geen steun kon vinden in de
ervaring van anderen. Het duurde dan ook
eenlgen tijd eer men het luchtverkeer kon
openen, welke tijd werd besteed aan voorbe
reiding van allerlei aard. De eerste vlieg-
dienst werd geopend op 18 Mei 1920, toen
een vliegtuigvan Amsterdam naar Londen
vertrok. De K. L. M. beschikte nog niet over
eigen toestellen, doch huurde ze van de En-
gelsche Air Travel and Transport en het pei-
soneel, dat deze vreemde toestellen bediende,
was evenmin personeel van de K. L. M.
Ih 1920 werden eigen toestellen aange
schaft, doch deze werden nog door vreemd
personeel bediend; van 1922 af heeft de
maatschappij gewerkt met eigen materiaal
en eigen personeel.
In het begin had men geen toestellen, die
voor het burgeriuchtverkeer gebouwd wa
ren, men behielp zich met voor dat doel
verbouwde militaire vliegtuigen, die echter
oneconomisch waren. De K. L. M. die dit
spoedig inzag, gaf in 1920 aan de Fokker
fabriek opdracht verkeersvliegtuigen te ont
werpen en in hetzelfde jaar werd de F XI,
een eendekker met een kajuit voor 4 passa
giers, in gebruik genomen. In 1921 kwam
de F III met een kajuit voor 5 passagiers,
in 1924 de F VU, waarmee de eerste vlucht
naar Indië werd uitgevoerd en die later
n i .-Kftv
„Wil u me even uw pennemes leenen,
pap?"
„Een pennemes? Waarvoor?"
„Ik wil een hol maken."
Bezoeker: „Je woont hier erg van de bewoonde wereld af, niet?"
Bijenhouder: „Ja, dat is waar, maar ik kan mij niet herinneren, dat me ooit een
bij ontstolen isl.**
(Een Iersche legende)
Akeliger kerel dan Elp Verren, de klok
kenluider, was er niet in 't Iersche stadje
Monagham.
Kort van gestalte als een dwerg, leelijk
van gezicht en voorkomen, maakte hij op
iedereen door z'n weerzinwekkende persoon
lijkheid, maar vooral door z'n rusteloos zwar
te oogen, een bijzonder onaangenamen in
druk, terwijl de stoppels van z'n baard om
mond en kin, een voortdurend grijnzenden
glimlach en de weinige zwarte tanden, die
hem nog overgebleven waren, bij menigeen
het denkbeeld opwekte van een bulhond.
Als een bulhond ten minste blafte hij
ledereen aan, die hem wat te vragen had.
Moest hij de klok luiden voor een feest, dan
verscheen er een spijtige uitdrukking op zijn
gelaat. Maar werd ze geluid bij een begra
fenis of eenig ander droevig voorval, dan
glinsterden z'n zwarte, stekende oogen van
leedvermaak.
Gelijk een steenuil woonde hij in een hoek
van den klokketoren bij het kerkhof. Hij
vermeed elk gezelschap, behalve dat van z'n
twee eenige hulsgenooten, een zwarten kater
en een grooten, zwarten dog.
Tusschen deze twee zwarte gezellen zat hij
ook, bij het vuur, op den Nieuwjaaravond
waarvan we thans gaan vertellen.
„Nog een half uur," sprak hij luid tot zich
zelf, „dan galmt de eerste klokslag van twaalf
door de lucht, dan breekt er een nieuw jaar
aan. Klein en groot mogen zich dan ver
heugen weer een stap nader bij hun graf
kuil te zijn. Een hoop van dat gespuis staat
al op straat, om het nieuwe jaar toe te jui
chen. 'k Wou dat de toren op hen viel en
hun den kop verpletterde."
„Ho! ho!" lachte hij, na even over zijn
afschuwelijke verwensching te hebben na
gedacht.
„Ho! ho!" zoo weergalmde het uit de gra
ven der dooden en uit het nabijzijnd Knekel
huis. „Ho! ho!" zoo klonk het nogmaals aan
z'n beide zijden en verschrikt keek Elp naar
z'n hond en z'n kater, om te zien of zii
't ook soms waren, die z'n helschen lach
zoo goed wisten na te bootsen. Maar bij 't
opzien Sntwaarde hij, dat de kater zich op
echte kattenmanier den slaap uit de oogen
wreef en dat de zwarte dog onverschillig
geeuwde alsof er niets gebeurd was.
„Zijn jullie het geweest of niet?" vroeg
Elp, terwijl een huivering, zooals hij nog
nooit gevoeld had, hem door de leden schoot.
„Heb je dat dan niet gezien?" vroegen
hond en kat bijna eenstemmig en weer weer
galmde het: „Ho! ho!"
„Het was verkeerd van mij, om die ver.
wensching uit te spreken," zei de verschrik
te Elp.
,,'t Is niet voor den eersten keer, dat je zoo
iets doet," antwoordden wederom de beide
dieren. „De verwensching was maar een klei
nigheid voor Je. Je bent er altijd op uit.
anderen leed toe te wenschen."
En toen opnieuw het vreeselijke: „Hol ho!"
weerklonk, viel de dwerg bijna in zwijm van
schrik. Hij vermande zich echter en z'n ge
balde vuist naar de dieren uitstrekkend, rien
hij: „Wat belet me, jullie beestengoed de
keel dicht te wringen en je morgen bij 't
krieken van den dag met een steen om je
hals in de gracht te gooien?"
„Ho! ho!" riepen de dieren als uit één
mond. „Morgen doe je niets, of denkt mees
ter Elp morgen nog te leven? De wijzer van
de klok wijst op het laatste uur van 't jaar.
maar vóór het nieuwe aanvangt, zullen wij
onzen plicht volbrengen, zoo althans niemand
door zijn voorbede de wrekende hand des
hemels van baas Elp afwendt."
Elp Verren hoorde met steeds stijgende
ontsteltenis zijn doodvonnis. Het koude
zweet parelde hem op 't voorhoofd. De hond
aan z'n zijde groeide aan tot een reusachtlgen
leeuw en de kater werd op eens een grooten
tijger.
„Komaan dappere man," zeiden de dieren
tot hem, „gij, die altijd zoo hardvochtig en
wreed jegens anderen zijt geweest, toon nu
uw moed tegen ons. Maar begin er spoedig
.mee, want de oogenblikken die gij nog hebt
te leven, zijn geteld. Zie, wat is het toch
goed, dat gij gezorgd hebt, u nooit onder de
armen en veriatenen vrienden te maken. Als
er nu maar één dier arme moeders was, die
je dikwijls zoo verachtend hebt toegesnauwd
om voor u te bidden, als er nu maar één
arme bedeljongen u ter hulp snelde van de
velen, voor welke gij zoo menigmaal onder
de vreeselijkste verwenschingen de deur hebt
gesloten dan zouden we niet het genoegen
hebben u over eenige oogenblikken eens warm
in de klauwen te drukken. Nu, Je bent voor
arme moeders en kinderen altijd een wel
doener geweest, ze zullen je nu ook wel uit
den nood helpen, zou het niet, meester Elp?"
De dwerg gevoelde de verpletterende
kracht van dit spottend verwijt. Nog dien
zelfden morgen had hij een arme knaap, die
hem om een aalmoes smeekte, onder razen
en tieren meêdoogenloos weggejaagd. Hij had
zich met duivelachtig vermaak in de handen
gewreven, toen hij het kind eindelijk in een
arme hut zag sluipen, waar z'n moeder ziek
en door gebrek uitgeteerd, hulpeloos op het
stroobed lag uitgestrekt.
Over al z'n leden beefde de anders zoo ge-
voellooze booswicht, elk oogenblik schenen de
vreeselijke ondieren hem meer en meer te
naderen. Voor 't eerst sinds de jaren zijner
kindsheid verhief de ongelukkige, door den
nood gedwongen, om redding den blik ten
hemel
Daar ziet hij eensklaps voor z'n deur een
arme zieke vrouw met haar kind.
„Bent u nu weer heel beter, moeder?"
vroeg de kleine.
„Ja, Jozef," antwoordde de weduwe Owen.
„God is met ons geweest. Hij wil, dat we
ook den rijken man dankbaar zijn, die ons
uit den nood gered heeft.
De hemelsche Vader geeft aan z'n kinderen
ter rechter tijd, datgene, wat zij noodig heb
ben. Hij zal ons ook niet vergeten."
„Ja, maar de booze man, die Jozef van het
kerkhof heeft weggejaagd en klappen ge
geven, zal van den hemelschen Vader niets
krijgen, niet waar, moeder?"
„Neen, mijn kind," hernam de weduwe,
met haar hand het krullenkopje van haar
kind zachtjes streelend, „zóó mag je er niet
over denken, Jozef. Laat ons daarom neer
knielen en bidden voor den man, die Jozef
kwaad heeft gedaan."
Moeder en kind knielden neder en baden
het Onze Vader. Van de torenklok dreunde
de eerste klokslag van het middernachtelijk
uur.
Elp luisterde met opgetogenheid naar het
gemeenschappelijk gebed der beide armen.
Naast hem brulden de dreigende gedrochten
vTeeselijker dan ooit; de dreunende tonen der
klok schokten hem door merg en been. toch
klonk boven het helsch geraas de hemelsche
melodie der kinderstem in z'n ooren. Toen
de klok elf sloeg, vernam hij duidelijk
de woorden: „Vergeef ons onze schulden!"
„Vergeef ons onze schulden!" stamelde
ook Elp, terwijl tranen van berouw hem over
de wangen vloeiden.
„Gelijk wij vergeven aan onze schulde
naren," baden moeder en kind.
Toen sloeg de klok twaalf enElp Ver
ren ontwaakte uit z'n droom.
Hond en kat lagen aan z'n zijde, vreed
zaam als gewoonlijk te sluimeren. Maar de
dwerg wierp zich, door dit droomgezicht
verlicht, biddend op de knieën, smeekte den
hemel om vergeving voor z'n misdaden en
verzoende zich met God en de menschen.
Een knap man van lichaam en postuur
werd de dwerg wel is waar, nooit; z'n
lichaam behield de kleine, onaanzienlijke ge
stalte en de tanden, die hij verloren had.
kreeg hij niet weer.
Daarom echter bekommerde Elp Verren
zich niet. Zijn hoofdstreven was voortaan
zijn ziel rein te houden en Gode welgevallig
te zijn. Hij leefde meer voor zijn evenmensch
en nooit meer verliet een arme man, vrouw,
of kind, ongetroost z'n deur.
werd ontwikkeld tot het type F Vila, in
1927 de F VIII met twee motoren, in 1928 de
F Vllb met drie motoren, het toestel, dat
thans op de luchtlijn Amsterdamïnd'ië
wordt gebruikt. Binnenkort komt, zooals ge
meld, weer een verbeterde machine in be
drijf. De geheele vlsot bestaat op het oogen
blik uit 1 F m, 2 F VII, 8 F Vila, 5
F VIII en 4 F VII b. Het uiterste comfort
ls nog niet bereikt; de ruimte per passagiers
zal nog vergroot moeten worden om de zit-'
plaatsen nog geriefelijker te doen zijn. De
snelheid waarmee de verbeteringen elkaar
opvolgen, maakt het onmogelijk de afschrij
ving in tien jaar (de levensduur van een
toestel) te doen geschieden. De K. L. M.
EChrijft haar machine in vijf jaar af eti
doet haar oude typen van de hand aan klei
nere maatschappijen om haar vloot voort
durend met nieuwe typen te kunnen aan
vullen. De verbeten gen betreffen natuurlij-:
niet alleeh de inrichting der cabine. De vlieg-
eigvscbappen, die de veiligheid beheerschen,
ontwikkelen zich, dank zij de ervaring der
vliegtuigbouwers en der exploitanten, even
eens zeer snel. Daarnaast is de kruis
snelheid van 130 a 140 tot 160 K.M. per uur
opgevoerd en de F IX zal een kruis-snelheid
van 170 K.M. kunnen ontwikkelen.
De motoren, die vroeger meer dan 1 KG.
per paardekracht wogen, hebben nu nog
slechts een gewicht van K.G per P.K., de
wielen ondergaan voortdurend verbeterin
gen, de schroeven, vroeger van hout, zijn
thans van metaal en het instrumentarium
van den piloot is uitgebreid met bochtaan
wijzers, hellmgmeters, stijgsnelheidsmeters,
enz, die het z.g. blindvliegen mogelijk ma
ken, d.w.z. het vliegen zonder uitzicht op de
aarde, waarin de piloten geoefend moeten
zijn. Voor de verbinding met de aarde wordt
de radio-telefoon gebruikt, maar voor de
lange afstanden, zooals de vluchten naar
Indië, zal men zich van de radio-telegraaf
moeten gaan bedienen en dan zal de beman
ning moeten worden uitgebreid met een
marconist.
Een groote moeilijkheid was ir. het begin
het ontbreken van een behoorlijke grond-
organisatie, een gebrek, dat nu nog zeer
ernstig gevoeld wordt op de lijn naar Indië-
Schlphol was de eerste luchthaven, aanvan
kelijk een militaire, doch later door de ge
meente Amsterdam gedeeltelijk overgeno
men, nadat Rotterdam Waalhaven had in
gericht. Het bestaan van de K. L. M. heeft
op den aanleg der grondorganisatie zeer
stimuleerend gewerkt. Het feit, dat men
vreemde maatschappijen niet alleen niets in
den weg heeft gelegd, doch voor hen zelfs
het gebruik van onze terreinen heeft verge
makkelijkt, is voor de ontwikkeling der
luchtvaart in ons land voorts van groote
beteekenis geweest. Zelfstandig of in samen
werking met buitenlandsche maatschappijen
heeft de K. L. M. haar werkzaamheid voort-
duurend kunnen uitbreiden. Begon zij met
een dienst, om den anderen dag, van Am
sterdam op Londen, in den zomer van dit
jaar werden verbindingen onderhouden tus
schen AmsterdamLonden v.v. 5 maal daags
(vrachtdienst), AmsterdamBrussel en Pa
rijs v.v. 3 maal daags, AmsterdamBremen
en Hamburg v.v. 1 maal daags, Amsterdam
Berlijn v.v. 1 maal daags; Amsterdam
Zürich v.v. 1 maal daags. Twintig piloten,
allen Nederlanders, behalve Swirnoff die
echter binnenkort geneutraliseerd wordt,
bedienen deze lijn. Het aantal gevlogen ki
lometers steeg van 82.000 in 1920 tot 1623060
in 1928 en in de eerste 9 maanden van dit
jaar was het aantal reeds 1644800; het aan
tal passagiers, dat in 1920 345 bedroeg, was
in 1928 tot 17007 gestegen, welk cijfer in
1929 reeds tot 18258 is opgeloopen. Evenzoo
stegen het goederenvervoer, de briefpost, de
pakketpost en tot 1928 het aantal
pleiziervliegers. In 1929 daalde dit aantal,
tengevolge van het ongunstige weer in het
voorjaar. De mooie zomer heeft den ach
terstand niet goed kunnen maken.
De technische dienst is met het bedrijf
meegegroeid en kan thans de grootste repa
raties zelf uitvoeren; van de 400 man per
soneel in dienst der K. L. M. behoort 200
man tot den technischen dienst.
De economische gevolgen van de voort
durende verbeteringen worden het best uit
gedrukt door de prijzen der exploitatie per
ton K.M. In 1922 was die prijs 4.74, in
1928 1.17.
De middelen waarover de K. L. M. be
schikt zijn haar aandeelenbezit en het sub
sidie.
Het laatste is niet voldoende geweest om
het kapitaal in tact te kunnen houden.
Rendabel kan het bedrijf pas worden, wan
neer het vervoer gedurende het geheele jaar
nog intensiever wordt.
De ontwikkeling is echter bevredigend,
evenals die van de K. N. I. L. M., de
dochtermaatschappij van de K. L. M. in
Ned.-Indië, die haar verbindingen voortdu
rend moet uitbreiden. De totstandkoming
en de ontwikkeling van het geregelde ver
keer met en in Ned. Oost-Indië doet in-
tusschen des te nijpender het gemis voelen
aan een luchtverbinding met West-Indië,
waar wel Amerikanen en Franschen operee-
ren, doch waar tot nu toe geen Nederland
sche luchtdienst bestaat.
Naar de meening van eten heer Plesman
zullen de komende tien jaren een sterke uit
breiding van het luchtnet te zien geven.
Hij beschouwt de afgeloopen jaren als
een tijdperk, waarin de aandacht het meest
gericht was op de veiligheid van den vlie
ger; thans komt een intensieve arbeid
voor de uitbreiding der luchtlijnen en de
besparing van kosten door het zoo econo
misch mogelijk inrichten van het geheele
bedrijf, waartoe de voortgaande ver bete-
Als gij U moeilijk scheert omdat
Uw huid gauw stuk gaat en pijn
doet, dan kunt gij dit geheel voor
komen, indien gij vóór het inzee
pen de huid even inwrijft met
slechts een weinig
Doos 3060 en 90 ct. Tubs SO cl.
ringen van het materiaal de mogelijkheid
in steeds meerdere mate bieden.
Meer verbindingen met het buitenland, een
dienst op Amerika met behulp van drij
vende eilanden, binnenlandsche verbin
dingen met Twente, Groningen, Zuid-
Limburg, dat zijn o. a. de verwachtingen,
die de leider van een der eerste lucht
vaartmaatschappijen koestert.
NEW YORK, 4 Oct. N. T. A. Na een
nauwkeurige contróle der afgelegde afstan
den, heeft men thans het resultaat vastge
steld van de Gordon Bennet-ballon-wed-
strijd.
No. 1 is de Amerikaansche ballon „Good
year" (stuurman Orman), die een afstand
van 325 mijl heeft afgelegd. No. 2 is de
Marineballon van Amerika met 305 mijl:
No. 3 is de ballon van het Amerikaansche
leger met 300 mijl. Als vierde werd ge
plaatst de Belgische ballon „Beigiea" met
225 mijl. Vijfde was de Fransche ballon
La Fayette met 210 mijl. No. 6 was de
Duitsche ballons ingenomen. No. 9 was de
zevende en achtste plaats werden ook door
Duitsche ballons ingenomen. No. 8 was de
ArgenCijnsche ballon.
Een telegram van de Russiseh-Mongool-
sche grens, van Donder lagavond, meldt, dat
op 60 K.M. van Tsjita, de hoofdstad van de
Trans-Baikal-Republiek in Siberië, een vlieg
tuig gezien is, dat het blijkbaar niet ver meer
kon brengen. Een hulpexpeditie is te Tsjita
georganiseerd en Vrijdagmorgen op weg ge
gaan. Aangezien in Tsjita geen vliegtuig ver
mist wordt, hoopt men dat het dat van Cos
tes en Bellonte is, die Vrijdag voor een week
te Le Bourget zijn opgestegen.
Gesnapt door den directeur van een
postkantoor.
Toen de heer A. S. van Beers, directeur
van het Amsterdamsche Postkantoor, in den
middag van 9 September 1.1. op het tus-
schenbalcon van een bijwagen van lijn 2
stapte, konhij niet vermoeden, dat hij eeni
ge oogenblikken later handelend zou optreden
tegen een. persoon, die hem op de vakkundige
wijze, den beroepszakkenroller eigen,' "van
zijn portemonnaie wilde ontlasten! Hoe het
ook zij, op een gegeven moment voelde de
heer Van Beers dat een andere hand dan de
zijne zjjn binnenzak betastte. Een onmid
dellijke inspectie gaf hem de overtuiging, dat
zijn portefeuille reeds verdwenen was. Nu
ontdekte d'e heer Van Beers, dat naast hem,
op het vrij dicht bezette balcon een heer
stond, die een regenjas over den arm droeg.
Het constateeren van dit simpele feit deed
den directeur een bekende zakkenrollerstruc
te binnen schieten en daarom wipte hij de
jas van den vreemde handig omhoog, met
het verrassend resultaat, dat zijn portefeuille
als een duveltje uit een doosje te voorschijn
kwam! De man van de regenjas, die inmid
dels aanstalten maakte om er van door te
gaan, werd gegrepen en aan de politie over.
geleverd. Hij bleek te zijn de 37-jarige Ita
liaan L. Gambino.
Gisteren stond vend., terzake van diefstal
der portefeuille, terecht voor de Vierde Ka
mer der Rechtbank alhier. Zijn verhoor ge.
schiedde met behulp van een vrouwelijke
tolk. Verd., die in het Huis van Bewaring
is gedetineerd, gaf het feit volmondig toe.
Hij verklaarde dat hij de portefeuille met
zijn rechterhand uit den binnenzak van het
colbertjasje des heeren Van Beers gehaald
had en het voorwerp vervolgens onder zijn
regenjas in de linkerhand had overgenomen,
Verd., die sinds kort met een Italiaansche
gehuwd is, deelde voorts mede, dTat hij „op
zijn doorreis was naar Zuid-Amerika, en dat
hij werk wilde zoeken."
Verder bleek, dat er een valsche pas op
hem gevonden was, welke hij naar hij
zeide voor 300 lire had gekocht.
Aan den heer Van Beers, die als getuige
gehoord werd, vroeg president mr. Huysinga:
„Wat zat er in de portefeuille?"
De heer Van B.: „Grootendeels stukken,
de postadministratie betreffende. Voorts wat
brieven, maar geen geld!"
Pres.: „Dan zou de inhoud wel een teleur
stelling voor verd. geweest zijn!" (Gelach).
Het O. M., mr. Overbosch, wees er op dat
verd. meermalen wegens zakkenrollerij is ver.
oordeeld. Zoo mag hij niet meer in Oosten
rijk en Zwitserland komen. En heeft vera.
Nederland voor het terrein zijner werkzaam
heden uitgekozen, maar Nederland ls daar
allerminst op gesteld! De officier achtte een
strenge straf gewenscht en eischte daarom
3 jaar en zes maanden gevangenisstraf.
De verdediger, mr. van Wijk, pleitte, mede
ter wille van verd.'s vrouw clementie.
Uitspraak 18 October a.s.
„Het Schild" meldt, dat de bekende Lu-
tersche predikant en publicist, ds. Nils Bes
kow, die te Roesele-Kyrkby, in Zweden, als
dienaar der staatskerk aan de verspreiding
van het in zijn vaderland steens verder weg
zinkend Christendom gewerkt heeft, tot de
Katholieke Kerk is overgegaan.
Beskow is de schrijve, van het ook in ons
land zoo gunstig bekende werk: „Voor Gods
Aanschijn" en „Gods Wegen."
