Binnenlandsch Nieuws VOOR DE HUI üJÉw w 6 SË Na de Wasch DE VLUCHT UIT DE POPPENKAST VAN JAN KLAASSEN EN- TRIJNTJE W I« TWEEDE BLAD MAANDAG 11 NOVEMBER 1929 BLADZIJDE 2 Het nieuwe Haagsche stadhuis De brief van prof. Van Eysinga Moeilijkheden bij de Staatsmijnen Een ouderwetsche rampok-zaak in het Palembangsche Als men slechts halve waarheden zegt LUCHTVAART Het ongeluk met het Duitsche verkeersvliegtuig KUNST EN KENNIS Frederik van Eeden ii! De Poolvlucht van de „Graf Zeppelin" De les H. M. de Koningin-Moeder weer in Den Haag Prins Hendrik De weg BaarnBussum UIT ONZE OOST Koelie-aanslagen op Kanopan Oeloe H. J. Jordens f Nederl. siachtvarkens naar Zwitserland Belangrijke opgravingen te Utrecht Arnold Spoel 70 jaar SOCIAAL LEVEN Onderscheiding £>r. Berlagc wil niet de bouwmeester worden Naar de „Haagsche Courant" verneemt, wenscht dr. Berlage niet in aanmerking te komen om als bouwmeester van het nieuwe stadhuis op te treden, daar dit werk te lan gen tijd in beslag neemt om door hem op zijn leeftijd te worden ondernomen. Het optreden van den minister niet als „klacht" bedoeld Nu de brief gepubliceerd is, dien de voor zitter van den Nederlandschen Journalisten kring gericht heeft tot den hoofdredacteur van het Utrechtsch Dagblad, naar aanleiding van diens publicatie van een brief van prof. Van Eysinga aan den Minister van Buiten landsche Zaken, stelt de heer Hans, voorzit ter van den Ned. Journalistenkring, er prijs op, naar gemeld wordt, alsnog te berichten, dat hem uit een nadere mededeeling van den Minister van Buitenlandsche Zaken is gebleken, dat deze zijn optreden bij den Journalistenkring niet als een „klacht" heeft bedoeld. Hij heeft aan den Kring-voorzitter zijn meening ever de bewuste publicatie kenbaar gemaakt en hem gevraagd zoo mogelijk bij het Utrechtsch Dagblad daaromtrent in lichtingen in te winnen. Gedeeltelijke stillegging te vreezen he' gezag op de onderneming doeltreffend aan te randen. Thans zijn tien koelies en een mandoer gearresteerd. Het onderzoek wordt met kracht voort gezet. In het diepe binnenland van Sumatra tusschen Tebing Tinggi en Lahat,- in het Donderdag ^zijn de Limburgsche mijnen palembangsche, waar. zooals bekend, de - s.S; bezig is een spoorverbinding tot stand te brengen, heeft zich de vorige maand een rampokzaak afgespeeld, zoo zeldzaam brutaal van opzet en uitvoering, dat zij onwillekeurig denken doet aan de fantastische desperado- verhalen uit het Wilde Westen. Het gebeurde in een tot koelieverblijf ingerichte loods, te Soengei Laroe, waar in den bewusten nacht ongeveer 30 werk lieden bijeen waren. Midden in den nacht kwamen langs den eenzamen weg, tusschen T. Tinggi en Lahat, uit welke richting is niet bekend, twee plotseling in moeilijkheden geraakt door on voldoenden aanvoer van leege spoorwagen. Het gevolg was, dat een aanzienlijke hoe veelheid kolen op de mijnen moest worden opgeslagen. Vrijdag kregen de staatsmijnen maar ongeveer 30 pCt. van het benoodigde aantal, terwijl de voorutzichten voor heden, Zaterdag, allerminst gunstig zijn. Wanneer niet spoedig het benoodigde aantal wagens zal worden aangevoerd, zou daardoor gedeel telijke stillegging der mijnen moeten plaats hebben. Vooral voor de cokesfabricage, die in con In de „Radiobode" geeft de heer Vogt zijn oordeel over de door „Het Volk" gepubli ceerde onthullingen in zake de desorganisa tie in de A.V.R.O.-leiding. Hij schrijft: „Ondergeteekende, die alle bestuursverga deringen bijwoont, geen enkele uitgezon derd, kan verklaren, dat in dat bestuur een dracht en een kameraadschappelijke geest heerschen. Over de bezetting van de door den heer Westerveld uit eigen beweging verlaten plaats is tot nu toe met geen woord gesproken." De heer Vogt wil de Nederlandsche luis teraars Inlichten omtrent de bijna roerende eendracht en vriendschap, die er in de A.V.R.O.-leiding heerschen. Datzelfde ver langen bezielt ook ons, schrijft „Het Volk" naar aanleiding hiervan. Daarom moeten wij 's heeren Vogts mededeellngen een weinig aanvullen, opdat niet slechts de helft van de waarheid geopenbaard worde. Vóór het onverwachte aftreden door den heer Westerveld als voorzitter van de A. V. R. O., vond in Den Haag een vergadering plaats van een aantal Af V. R. O.-bestuur ders. In deze vergadering ontbraken, wijl zij niet uitgenoodigd waren, de heeren Wester veld, Vogt en De Klerk. Dat de heer Vogt een dergelijke illegale bijeenkomst niet als een bestuursvergadering wsnscht te be schouwen, en dus thans als eerlijk man ver klaren kan, dat „hij alle bestuursvergaderin gen bijwoont", is duidelijk. Maar dat hij ons, dus doende, wil doen wijsmaken, dat het in zijn bestuur botertje tot den boöm is,-ver onderstelt toch werkelijk wat te veel goed- geloovigheid. Toen de heer Westerveld, na afloop van de knoei-vergadering. kennis kreeg van de Haagsche cellenbouwerij en daarop ook de beruchte telegrammen van „verontwaardigde luistervinken" volgden, heeft de vroegere voorzitter van de A.V.R.O. verklaard, te walgen van zulk een gezel schap en het niet in overeenstemming te ach ten met zijn waardigheid, wanneer hij nog langer praeses van dit achtbare bestuur bleef. Als men de Nederlandsche luisteraars dan toch wil inlichten, moet men het goed doen." tinu-bedrijf geschiedt, levert de verminderde aut0's aanrijden, vervoerende een 9.-tal ge- wagenaanvoer groote moeilijkheden op. Te waP<mde bandieten. Zooals nader - bleek vreezen is, dat blussching van cokesovens noodig zal worden. Ue lijkschouwing uitgesteld. waren verscheidenen van hen voorzien van vuurwapens. Men stopte in de grootste stilte te Soengei Laroe en wist geruischloos het koeliever blijf binnen te dringen, met de vuurwapens in de hand, gereed om te schieten. Toen de koelies, slaapdronken tot het besef kwamen, wat er gebeuren stond, werd het hun meteen duidelijk, dat er. hoewel zij verre in de meer derheid waren, aan verzet tegen deze van top tot teen gewapende bende niet te denken viel. Toch hebben eemge van de meest onver- schrokkenen onder hen, nog gemeend zich zoo maar niet op genade of ongenade te moeten overgeven. Het gevolg van hun ver- zetspoging was, dat zij door de bandieten en al het geld, dat er te vinden was, bijeen halen. De bende verdween later met een buit van 169 aan contanten. Zij wilde enkel geld, geen stukje goed, hoe waardevol ook, om zoo de kans tot ontdekking tot een minimum te reduceereil. Soengei Laroe is een geisoleerde streek, waar men absoluut verstoken is van politie- hulp. Het werd dan ook eerst den volgenden dag bekend, wat zich 's-nachts in de rimboe had voorgedaan. Men vermoedt, dat de roovers tot dezelfde bende behooren die twee weken geleden met zooveel succes gerampokt heeft in Doe soen Sawah en Doesoen Batoe Bantji, bij eenige rijke Oeloeneezen. Het laat zich begrijpen, dat het bestuur met de politie een uitgebreide actie heeft ingesteld om in de zaak ketrangan te krijgen. W UP«SC. Vrouw van den jazz-muzikant tot haar vriendin: Ja, we moeten beslist clectrisch licht hebben. lederen keer als Harry 's avonds oefent, blaast hij het gas uit. kwamen van een door boomen omzoomd erf. _,Een huisje als uit Hans en Grietje en de kleine Johannes", voegden zich twee jeugd bedden in mijn gedachten. „Man, daar is iemand om je te spreken. Mijnheer.... Herinner je je den naam niet? Wacht, daar is meneer, ken je hem nu?" Hij lecit eenzaam en terug getrokken Een medewerker van de „N. Rott. Crt." heeft een onderhoud gehad met Frederik van Eeden. Wij laten het hieronder volgen I Frederik van Eeden richtte zich op van omdat het zoon goeden kijk geeft op het den divan. Bekend geïdht )k terug getrokken leven van den vereenzaam- u toch meer gez;en Ag ja Neem dien den man. stoel, kom wat dichter bij, Ik heb geslapen: „Ik geloof met, dat mijn man u ontvangen geslapen, daar heb ik behoefte aan" De lijkschouwing van de slachtoffers van geknuppeld werden, Zondei vorm van proces, het ongeluk met het Duitsche verkeers- En toen de leider der bende had aangekon- vliegtuig in Surrey, had gisteren te Cates- I digd, dat er buiten wel 100 man gereed ham gehouden moeten worden. Zij werd stonden om hem zoo noodig assistentie te echter 14 dagen uitgesteld, om overste Glen j verleenen, was voor hem het pleit gewonnen. Kidston, den eenige overlevende die gewond i is, in de gelegenheid te stellen ais getuige j op te treden. Het stoffelijk overschot van de Duitsche slachtoffers zal naar Duitschland worden overgebracht. Volgens een medicus is prins zu Schaumburg-Lippe, die uit het brandende vliegtuig heeft weten te komen, maar daar na In het ziekenhuis is overleden, gestorven aan zijn ernstige brandwonden en den schok, die het gebeurde hem gegeven had. De koelies, voor een alternief gesteld, kozen de naar hun meening wijste partij. Zij moesten zelf onder toezicht van de roo vers hun hebben en houden ontpakken zal, want hij is in den laatsten tijd erg een zelvig. Hij gaat zelden meer uit. Ja, alleen Zondagsochtends naar de kerk. Maar hij be zoekt niemand meer en wil ook niemand zien; hij is eigenlijk een beetje menschen- schuw geworden. -Maar goed, als u denkt, dat hij u misschien wel ontvangen zal, om dat het contact dat u hem vroeger wel met de wereld gegeven hebt, een aangename her innering kan opwekken, dan zullen we het probeeren. Ik zal even mijn mnatel aan doen". „Is uw man dan niet boven op zijn werk kamer?" „Neen, hij is altijd in 'n huisje achter in den tuin. Daar zit hij te peinzen en te wer ken". Mevrouw van Eeden ging voor; een pad langs, door 'n moestuin, tot we bij een hekje Verschillende bijzonderheden FRIEDRICHSHAFEN, 9 Nov. Naar reeds gemeld werd zijn thans de definitieve Des middags had onze Directrice iii de zaal, waar we gewoonlijk ons twaalfuurtje gebruikten, een tabaksdoos gevonden. Het was een breede, lange diepe ebben houten doos, met de beeltenis van Napoleon op het massieve deksel. In deze doos was al voorbereidingen begonnen voor de Pool- de ellende van St. Helena op plaatjes weer- vlucht van de „Graf Zeppelin" in den loop van het volgend jaar. Over de organisatie van de vlucht hebben gedurende den laat sten tijd onderhandelingen plaats gehad te Oslo waaraan van Noorsche zijde Nansen en Sverdrup en van Duitsche zijde prof. Willinger deelnamen. Over den inhoud van deze onderhandelin gen heeft thans prof. Sverdrup na zijn terug keer naar Bergen aan den correspondent van de Politiken" aldaar belangwekkende mededeeïingen gedaan. Het totaal aantal deelnemers aan de vlucht zal 46 bedragen, onder wie 12 geleerden, 2 journalisten en 1 persfotograaf. Het luchtschip zal einde Maart van Frie- drichshafen vertrekken en het oponthoud te gegeven en bij het openen moest men van dit kunstvoorwerp de eigenaardige combinatie van verganen roem en tabak maar voor lief nemen. „Dit waardevolle voorwerp zal één van jullie wel bij je ouders ontvreemd hebben. Wie het deed, deed het uit louter onnaden kendheid, daar ben ik zeker van," zei de Directrice. „Wie dus schuld heeft, komt naar voren en zegt ronduit Ik heb het gedaan. Niet alleen zal ze dan geen straf krijgen, maar ik zal haar prijzen om haar eerlijkheid. Voor uit dus, wees flink en durf. Toch moet ze hier aanwezig zijn. Ze heeft het gehoord. Het is al te erg. Dan allemaal H. M. de Koningin-Moeder is Zaterdag middag per S.S. te 12.45 uur van het Loo, waar zij na terugkomst van haar buiten landsche reis nog eenigen tijd vertoefde, te 's-Gravenhage teruggekeerd. De burgemeester, mr. Patijn en de gouver neur der residentie, luit.-generaal Insinger, begroetten H. M. op het perrson. In de koninklijke wachtzaal onderhield zij zich eenige oogenblikken met deze autoriteiten. In open auto's reden de Koningin-Moeder en de leden van haar gevolg naar het paleis aan het Lange Voorhout. Prins Hendrik is Vrijdagavond uit Haag naar het Loo teruggekeerd. Den De officieele opening Gistermiddag is de nieuwe geasfalteerde weg van Baarn naar Bussum, deel uitma kende van den komenden modernen Rijks weg Amsterdam—Amersfoort, officieel ge opend. Deze nieuwe weg heeft een flinke breedte en een schitterend wekdek. Er was des middags reeds een druk autoverkeer. Tromsö zal zich beperken tot het bijvullen s{raf> De schuIdi moet het zelf weten... van gas en brandstol. t* a i i -i Van Tromsö gaat de vlucht naar Fairbanks Toê" we deklas weer «kwamen, zag .k in Alaska, vanwaar een vlucht midden over weer die mooie zwaarmoedige oogen van de IJszee zal worden gemaakt. Hierna wordt onze Directrice, wier reine ernst haar nog naar Tromsö teruggekeerd. Het opogthoud indrukwekkender maakte onder haar zwar- op de verschillende plaatsen is afhankelijk ten nonnensluier. van de weersomstandigheden. De vluchten za! u tevreden stellen," zei ik. „Ik zal zullen evenwel niet langer dan 4 dagen mg 0pofferen en schuld bekennen. Zichzelf duren. In het geheel verwacht men, dat de Poolvlucht vier weken zal duren, beschuldigen is, wanneer men schuldig is, geen verdienste, maar ik wil mezelf beschul digen om door u geprezen te worden, o sombere en zachte vrouwe, en de tabaksdoos, die de grootheid en het verval van het eerste Keizerrijk heeft medegemaakt, zal weer in eere hersteld worden Een uitgebreid complot. Zaterdag is te Deventer onverwacht over leden, 61 jaren oud, de heer H. J. Jordens, lid van Gedep. Staten der provincie Over- ijsel. Hij behoorde tot een der bekendste Deventer patriciërsgeslachten en maakte deel uit van den Vrijheidsbond. De „Sum. Post" meldt, dat na den aanslag op den administrateur van Kanopan Oeloe dezer dagen ook een aanval gedaan werd op een assistent dezer onderneming, die niet gewond werd. In totaal zouden vier koelies gearresteerd zijn tot een complot. Omtrent de juiste toedracht van het ge beurde verneemt de Deli Crt. nog de volgende bijzonderheden De administrateur van Kanopan Oeloe fietste op den bewusten Zaterdagmiddag door de kebon, toen er plotseling een koelie op hem afkwam en hem een slag met de parang over den rechter bovenarm gaf. Daar de administrateur geen goedwerkende rem men op zijn rijwiel had, en juist een heuvel afreed, schoof hij, gewond als hij was op zijn l fiets nog een eind door. Hij stopte toen en vroeg den koelie, die hem had aangevallen, wat hij wilde, en waarom hij met de parang naar hem geslagen had. De koelie riep, dat hij daar geen reden voor had. Aangezien de gewonde administrateur zich geheel alleen tusschen ongeveer 300 koelies bevond, achtte hij het niet zeer veilig op die plaats te blijven en tegen den Javaan, die hem had aangevallen, verder op te treden. Hij sprong dus weer op de fiets en spoedde zich naar het kantoor. De koelie bleef gewoon op zijn werk en werd daar korr daarop ge- arresteerd. Denzelfden middag viel een andere Javaan onverhoeds een der assistenten aan. De koeli „Kindjelief," zei de keukenmeid tegen me, toen ik me aan de deur van haar heilig dom vertoonde „ik zou wel eens willen weten, wie dat lampeglas gebroken heeft." „Dat heb ik gedaan," zei ik zonder aarzelen en ik vertelde haar vervolgens in vertrouwen, dat ik liever zelf altijd de schuld op me nam, dan een ander valsch beschuldigd te zien. En terwijl ik op de trap ging zitten met een korst brood in mijn hand, was het of ik plotseling hemelsch licht aanschouwde en ge- vermoedelijk behoorend loofde ik zeker, dat God me hiermee te kennen wilde geven, dat goede en edele daden Hem welgevallig zijn. Des avonds na het middagmaal werd mijn oom, die bij ons in huis was. bij mijn vader ter verantwoording geroepen. „Ben je nu weer met je handen aan de groote klok geweest, Alphons," sprak mijn vader tot hem. „Ik heb het gedaan," riep ik dadelijk uit, maar werd dadelijk voor straf naar m'n bed gestuurd. De directie van den Landbouw deelt mede, dat het Volkswirtschaftsdepartement te Bern, in aanmerking nemende een oogen- blikkelijk tekort aan siachtvarkens, blijkende uit stijgende martkprijzen, het besluit heeft genomen tot nader order en van 28 Oct. j.l. af een contingent siachtvarkens toe te laten. Consenten zouden aanvankelijk slechts ge geven worden bij invoer uit de vier aan grenzende landen (Duitschland, Oostenrijk, Italië en Frankrijk). Van onzen gezant te Bern is telegrafisch de mededeeling onvangen, dat de invoer thans ook is toegestaan voor varkens uit Nederland. De groote klok, die zelf gezien had, dat noch oom noch ik z'n trotsche koperen ge wichten hadden aangeraakt, zag een groot onrecht begaan voor z'n glazen uiterlijk, maar ik sliep in als een martelares in de heerlijke overtuiging hiertoe voorbeschikt te zijn. Na dien tijd werd ik van 's morgens vroeg tot 's avonds laat gestraft. Maar zou men een kind, dat allerlei kattekwaad uitvoert, niet straffen? wanneer ze zichzelf hiervan be schuldigt Daarom schreef onze directrice aan mijn moeder, dat zij haar dochter dezen keer niet de openbare les kon laten bijwonen en welkom de volgende kwajongensstreken gedaan had, doch wachtte nog even met mijn zelfbeschuldiging. En mijn oom ging voort „Ongetwijfeld heeft die pachter van de boer derij aan een paar vuile zigeuners last gege ven, dit te doen." Nu wist ik, wat ik zeggen moest, en ik zei dan ook spontaan „Ik heb het gedaan," a w Het uitbundig gelach, dat op mijn woorden werken™ volgde, kwam me beleedigend en afschuwelijk voor. Konden ze dan niet begrijpen, dat ik liever mezelf beschuldigde hiervan, dan dat er weer iemand valsch beschuldigd werd Er waren toch geen bewijzen, dat die pachter schuld had. Den volgenden dag, toen ik Wakker werd, voelde ik me zeer eenzaam en voor de eerste maal in mijn leven, ging ik dien morgen zeer droevig den tuin in. En terwijl die droefheid zwaar op me viel, werd mijn attentie gebroken door vijf of zes figuren, die elkaar de hand gaven en dansten en sprongen, alsof ze een rondedans wilden gaan maken. Maar zoodra ze mij bemerkten, trachtten ze spoedig het einde van de tuinlaan te berei ken, groetten me en verwijderden zich, terwijl ik nog iuist kon zien, dat over hun lichamen een rouwfloers hing. „Deze figuren," zoo zeide me een andere kleine figuur, die me steeds bleef volgen, „zijn sinds uw geboorte altijd om u heen ge weest, maar hebben u nu juist verlaten Voortaan zal ik uw beschermster zijn." „Wie zijt ge dan?" vroeg ik. „Ik zal je berusting leeren. Ik zal je leeren, hoe je je ziel verheven en rein kunt maken, en hoe je die berusting" kunt krijgen, die je in dit aardsche leven zoo noodig hebt. En ik zal trachten je raadselachtigen blik te begrijpen, want ook in dien blik zal de rustige uitdruk king moeten komen, die je met dit aardsche leven doet verzoenen. En omdat je de neiging tot martelaarschap in je hebt, zal ik je den weg wijzen, om langzaam aan te gaan houden van al die dingen, die de ziel groot en waarde vol maken. Wie begrijpt in deze wereld de fijne zielen Wie heeft je, in den tijd, dat je steeds de schuld op je nam, je de hand boven 't hoofd gehouden, o onschuldige Niemand. Zelfs niet je dierbare en zachte moeder, die evenals de anderen, je uitlachte." „Ach," antwoordde ik met tranen in mijn stem „ze lachte niet om me te bespotten, maar omdat ze me niet begreep." „Het wordt tijd, klein gevoelsmenschje, dat je leert berusten in het harde leven, en na stille overpeinzing tot het besef komt, dat die ongekende wereld, die jij je zoudt willen scheppen, wel altijd een illusie zal blijven.' „Ja," zuchtte ik smartelijk, „het wordt tijd, dat ik het werkelijke leven leer kennen ik ben reeds twaalf jaar...." ,'t Is juist 'n dag om te slapen, die som bere regen Slaap is goed voor iemand. Ik ga straks ook een uurtje slapen. Ik kwam even aanloopen om u te feliciteeren met den promotiedag". „Promotiedag? Promotie, ach ja toen het veertig jaar geleden was als dokter, hebt u mij ook geïnterviewd. Wacht, ja, nou ben ik weer heelemaa! thuis met u. Ach wat zou ik nu nog te vertellen hebben. Van vroeger weet u alles. En nu, nu heb ik niets goeds te zeggen van de wereld. Weet u mij iets goeds te zeggen?" „Arnold Saalborn zal de Heks van Haar lem weer spelen. Nu in Amsterdam" Van Eeden fleurde op. .,Dat noem ik'een goede tijding. De voorstellingen van de Heks van Haarlem en IJsbrand met zijn leerlingen hier in Bussum waren ook goed. Hij zal nu ook zijn menschen weten te kiezen Maar IJsbrand wordt dat niet gespeeld? Van IJs brand houd ik bijzonder. En dan zijn er nog zooveel; het Rijk der Wijzen, de Paddestoel, Hef Sonnet, de Student Thuis, Frans Hals, de Broeders, Lioba, Don Torribo, de Idea listen, Ismea. en zoo meer, wel twintig stuk ken. n Paar jaar geleden heb ik de bladen een lijstje gestuurd, een lijstje om te herinneren dat er nog Nederlandsche tooneelstukken zijn. Jal '11 lijstje „Als een koopman die zijn warenvoor- raad opnoemt", zuchtte mevrouw. „Ja, als een koopman; een koopman moet eten, ik moet ook eten. En dan die ontmoe- I diging dat er nooit iets meer van je ge speeld wordt, dat ontneemt me den lust in „De kleine Johannes gaat nu toch spoedig als tooneelstuk. U laat 't bewerken, Hoe komt het, dat u 't niet zelf bewerkt hebt?" „De kleine Johannes! Er hebben mij men schen geschreven, hoe ik er toe kwam om de Kleine Johannes voor het tooneel te laten bewerken, die mooie Kleine Johannes. Ik heb geantwoord, dat ik moet eten", .„Misschien valt het mee op 't tooneel, en als het voor de radio komt, zooals het plan is en het wordt héél mooi voorgedragen, dan zullen toch duizenden kunnen genieten" „Voor de radio? Én duizenden hooren het? Duizenden genieten. Hoe zit het met mijn rechten hierop? Indien ik nu moest toe geven, dat de buitenlandsche stukken beter zijn, maar och, och, wat slikt het publiek al niet. De smaak is wel veranderd zegt men, maar toch geloof ik dat als men steeds met goede stukken kwam, dat het publiek in de schouwburgen zou komen". „Of naar de bioscopen gaart. „Doen ook 'n boel schade, zeker, maar er zullen toch nog wel oprechte tooneellief- hebbers zijn. Het ongeluk is dat de directies kasstukken de voorkeur geven, of rhoeten geven, boven goede stukken van Nederland sche auteurs Het ontmoedigt zoo ontmoe digt zoo. Ik heb „Rembrandt" voltooid, een stuk, waarin ik het cultuurleven uit de 17e eeuw schilder; het ligt al maanden bij van Dalsum, ik hoop nog steeds op antwoord. Ben bezig met een stuk, dat in Abessinië speelt en de verhoudingen met de Wester- sche cultuur bespreekt. Ik voel, dat ik nog een heeleboel kan doen, als ik maar weer zag, dat er tenminste één stuk weer met succes wordt gespeeld. Ook met mijn boe ken gaat het slecht; mijn werk van vroeger wordt niet door de katholieken gekocht en mijn later werk niet door anderen. Wantrou wen bij de menschen gekomen? Waarom is het heele werk niet meer goed als er één klein gedeelte in voorkomt dat betrekking heeft op godsdienst? Ik geloof niet, dat 't dat zal ziin. Men heeft toch het recht van overtuiging te veranderen" Van Eeden liet ons tot den drempel uit. Bij het weggaan zeide hij: „De wereld is niet zoo mooi meer tegenwoordig of vindt u ze mooi als jonge man"? Wij lielen hem achter in zijn donker huis- ieAan de wanden etsjes van Rembrandt. Tiet portret van zijn zoon. 00 z'n werktafel en op een oud kastie een Mariabeeld, voor het raam een ruischende boom. Vermoedelijk Romeinsche graven op het Domplein blootgelegd Vrijdagmiddag zijn, meldt het „Hbd.", in Utrecht op het Domplein bij het zoeken naar de fundamenten van de H. Geest Kapel belangrijke opgravingen gedaan. bcnuin tegenover den ingang van den toren stuitte men op twee roodsteenen bak» Ken die zoo keurig bewerkt waren, dat wel mag worden aangenomen, dat men hier te doen heeft met Romeinsche graven van Bentheimer- of Trierder steen. Beide graven waren echter ,edig. Viak daarnaast bevond zich een tufsteenen graf, dus van veel ouderen datum, met schuin afloopende wanden, zooals deze graven als regel vertoonen. Merkwaardig genoeg bevatte dit laatste graf wel een skelet, dat volkomen gaaf bleek. was echter nog niet voldoende uitgegra ven om te kunnen zeggen of men hier met het gebeente van een man, dan wel van een vrouw te doen had. Bij verder graven ontdekten prof. dr. v. d. Broek, dr. Schuylenburg, dr' Bannier en de heeren Micheli historicus, genealoog, heraldicus en Stooker, opzichter bij de Domtorenrestauratie, onder wier leiding het graarwer-k, geschiedde, circa 2 M. verder, in dezelfde lijn, een vermoedelijk half steens gemetseld graf, waarvan als merkwaardigheid kan worden vermeld, dat het aan den bin nenkant niet alleen beraapt is maar ook sporen vertoont van ruw schilderwerk. j ,dlt graf kon n°g met geheel worden uitgedolven, maar in de zandresten trof men een reeks houtfragmenten en zwaar ver roeste spijkers aan, terwijl het vermoedelijk atgedekt zal zijn door tufsteen. Resten van geraamten werden eveneens in de nabijheid gevonden. Mogelijk zal door verdere stelselmatige opgravingen blijken, dat men in Utrecht niet aiteen de oude begraafplaatsen der Romei nen Ultra ectum heeft blootgelegd, maar ook tEe van de vroegere bewoners. Prot. Holwerda, wiens overkomst telegra fisch was verzocht, was Vrijdagmiddag ver hinderd en zal zich nu de volgende week naar Utrecht begeven. Huldiging in Den Haag Op "26 ÜecèmÊêr a.sj zafde 'heer Arnold bpoel zijn 70en verjaardag vieren. Bij het bestuur van de Nederlandsche Vereenigmg voor den Volkszang, afd. 's-Gravenhage e.o. bestond reeds lang het voornemen dezen kunstenaar, die in het Haagsche muziekle ven zulk een bijzondere plaats inneemt, bij die gelegenheid te huldigen als den man, die^in den Haag de volkszangbeweging zoo zeer heeft bevorderd. De bedoeling is om op 27 Dec, 'n buitengewonen zangavond in oen Dierentuin te geven, waar de heer Spoel gelegenheid zal hebben volgens zijn wensch Kerstliederen te laten zingen, en waar ge legenheid zal bestaan den jubilaris te hul digen. Eere-Voorzitter van het comité van aan beveling is de heer Dr. J. Th. de Visser, oud-minister van Onderwijs, terwijl Mr. J. A. N, Patijn, burgemeester van Den Haag, eere-voorzitter is van het Comité van Hul diging. Zaterdag werd bij de N. V. Asselbergs ijzer-industrie en Handelsmaatschappij te Bergen op Zoom het gouden dienstjubileum herdacht van drie leden van het personeel n.n. de heeren W. Anthonlssen, fabrleksop- zichter, H. Anthonissen voorman van de af- deeling kachelmakerij en A. Verbiest, werk- ■aam aan de afdeeling expeditie. De heer J. P. J. Asselbergs is door H. M. de Koningin bevorderd tot officier in de Orde van Oranje Nassau. beeft men vaak last van schrijnende handen. Dit schrijnen houdt dadelijk op door PuroL sloeg met zijn parang naar den veldassistent,Een lomp van den tuinman over den muur maar daar deze juist bijtijds het gevaar, gegooid, zoodat deze een ander paar aan de waarin hij verkeerde, bemerkte, week hij met huismeesteres heeft moeten vragen. een sprong uit, waardoor hij niet ernstig werd geraakt en een lichte verwonding aan den rug bekwam. Vóór de kwaadwillige arbeider tot verdere handtastelijkheden kon overgaan, had een mandoer, die zich in de omgeving bevond, den man overmeesterd. Heel leelijTe woorden op de deur van het klooster geschreven. Al onze vogels uiteengejaagd, waarv parelhoenen in radeloozen angst de vlucht hebben genomen. Een aantal voetzoekers afgestoken, terwijl Uit het verhoor der aangehoudenen bleek onze geachte pianoleeraar voorbijkwam, weldra, dat er een complot moest bestaan op Hoewel ik onschuldig was aan al deze de onderneming, waarin een groot aantal wandaden werd mijn handelwijze sterk afge- koelies en ook een mandoer waren oetrokken. keurd en kreeg ik nog een pak slaag op den De samenzweerders zouden besloten hebben koop toe. om de Europeanen op de kebon een kopje Op een avond, terwijl we juist aan tafel kleiner te maken. waren gegaan, kwam oom Alphons, hevig Wat de eigenlijke aanleiding tot de aan- ontstemd de kamer binnen. „Félix," zei hij, slagen is geweest, kon met worden opgehel-tegen m'n vader, „laat ik je vertellen, dat al j derd de koelies, cie in het complot waren onze veertig schapen en de ram zonder onze betrokken, hadden blijkbaar eenvoudig de toestemming geschoren zijn." handen ineengeslagen om op een zekeren dag Ik stond reeds op, om te «eggen, dat ik het 39. Om beurten werd de wacht betrokken, als Duimpje sliep, dan waakte Jan en als Jan een uiltje knapte, dan was Piero de wakende man. Jan Klaassen op zijn groot zwaard steunend, hield over d'audren trouw de wacht, ze slieper rustig, snorkten luide, 't was een mooie manennacht. 40. Maar plots, een gebrul werd vernomen, het drong door Jan's merg en been, Jan keek op, verschrikt, 'n tijger was het, de dood was nabij, naar 't hem scheen. Het zwaard ontglipte eerst zijn handen, hij beefde d'arme Jan, toen greep hij 't zwaard weer, schreeuwend: „je zult zien, hoe 'k me verdedigen kan."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1929 | | pagina 6