Buitenlandsch Nieuws
FEUILLETON
m
Einderkleedind
RADIO-OMROER
barnes 1*^
MAANDAG 25 NOVEMBER 1929
HET TESTAMENT VAN DEN
ADMIRAAL
GEORGES CLEMENCEAU t.
EEN DEPUTATIE VAN DEN NATIONALEN
VOLKSBOND VAN DEN ELZAS
BIJ TARDIEU
GESCHENKEN VAN DEN PAUS AAN
HET KONINGSPAAR
GEMENGDE BUITENL.
BERICHTEN
steeds Wybert-tabletten
meenemen, zoo gauw
'hebt U kou gevat, iastig
zijn de gevolgen.
SOCIAAL LEVEN
Haarlemsche Dioc.
R. K. Vrouwenbond
George Glemenceau werd 26 September
1841 te Mouilleron-en-Pareds (Vendée) ge
boren en bracht zijn jeugd door op het fa
milielandgoed, het kasteel van Aubraye. In
Parijs studeerde hij medicijnen. Daar werd
hij in de laatste jaren van het keizerrijk
herhaaldelijk in de gevangenis gezet, tot hij
naar Amerika uitweek, waar hij zich als
Fransch taalleeraar een bestaan trachtte te
veroveren en met eene Amerikaansche huw
de, uit welk huwelijk drie kinderen voort
sproten.
De val van 't keizerrijk maakte den terug
keer naar Parijs voor hem mogelijk, waar
dan zijn politieke loopbaan als burgemeester
van Montmartre begon. In de Kamer stemde
hij tegen den vrede van Frankfurt, welks
ineenstorting later zijn levenswerk kroonde.
Nadat hij in Maart 1885 het kabinet-Ferry
na de Fransche nederlaag in Tonkin ten val
gebracht had, gold hij als „de tijger", als
iemand, die geweerd werd, omdat hij minis
ters ten val bracht.
In den tijd van het Boulangisme (1887)
schaarde hij zich onder de tegenstanders
van den generaal. Daarna trok hij zich meer
en meer terug, wijl n.l. een echtscheidings
proces en aanvallen tijdens den aanleg van
het Panamakanaal zijn aanzien vermin
derden.
Eerst in den tijd van den kerkelyk-poli-
tieken strijd trad hij weer meer op den
voorgrond. Hij was een der ijverigste aan
hangers der „Bloc"-poütiek, gaf het dagblad
„Le Bloc" uit van 1900 tot 1902, sinds 1903
„L'Aurore". In de rustiger atmosfeer van
den senaat werd de vroegere radicale criti
cus positiever. Vooral in kwesties, de buiten-
landsche politiek betreffende, kwam hij meer
en meer in het nationalistische vaarwater,
n.l. in den tijd van Edward VII, op wiens
persoonlijke vriendschap Clemenceau zich
beroemen kon. Toen in Maart 1906 het kabi
net Rouvier tengevolge der woelingen, die
zich bij de doorvoering van de scheidings-
wetten hadden voorgedaan, ten val kwam
en Clemenceau als minister van binnenland-
sche zaken ,n het nieuw-gevormae ministerie
Sarrieu zitting nam als minister van bin-
nenlandsche zaken, meende men hierin den
invloed van den Engelschen koning te zien.
die enkele dagen vóór den val van Rouvier
te Parijs vertoefde. Rouvier scheen hem te
toegevend tegenover Duitschland. Het was
in dagen der Algeciras-conferentie. Zijn po
sitie werd voortdurend sterker en toen 18
October 1906 Sarrien uit de regeering trad,
werd Clemenceau 23 October d.a.v. minister
president. Naast de doorvoering der schei-
dingswetten, die hem bij de clericalen ge
haat maakte, en sociale hervormingen, zooals
de Ouderdomsverzekering, liet Clemenceau
zich vóór alles aan de goede betrekkingen
met Engeland veel gelegen liggen. 20 Juli
1909 kwam het kabinet Clemenceau ten val,
wijl de Kamer hem bij de verdediging van
den minister van marine Picard, die door
Delcassé heftig was aangevallen, niet
steunde.
Na zijn heengaan ondernam hij een reis
naar Zuid-Amerika en hield zich weer op
den achtergrond. Bij de presidentsverkiezin
gen in Januari 1912 deed Clemenceau zich
als tegenstander van Poincaré kennen.
Door zijn verdediging van den drie-jarigen
diensttijd, kwam hij weer meer bij den pre
sident in 't gevlei. Hij had intusschen ook
een nieuwe courant „L'Homme libre" opge
richt. Toen de oorlog uitbrak en de regee
ring een onverbiddelijke censuur uitoefende,
herdoopte hij het blad in „L'Homme enchai-
r.é" (de mensch in ketenen). Heftig bestreed
hij iedere poging tot toegevendheid, maar
voor alles ook den president Poincaré. Het
moest dan ook als een wanhoopsdaad van
dezen laatsten beschouwd worden, toen hij
rijn ouden tegenstander in November 1917 in
de plaats van Painlevé met de vorming van
een kabinet belasten moest. Clemenceau
nam het aan, als voorvechter van den oor
log tot in het uiterste.
Hij begon nu de vredesgedachten met de
uiterste strengheid in Frankrijk te onder
drukken. Den hem ongenegen Caillaux liet
hij in Januari 1918 gevangen nemen. Het
is aan zijn ijzeren doorzettingsvermogen te
danken, dat hij boven alle nederlagen en te
leurstellingen den wil tot voortzetting van
den oorlog in zijn land kon levendig houden
en dat hij alle wenschen voor vrede of com
promis wist te onderdrukken, totdat hij ein
delijk triumfeerde. Als voorzitter van den
hoogsten raad, dicteerde hij toen de vredes
voorwaarden van Versailles, St. Germain en
Neuilly. Na de verkiezingen in Januari 1920,
toen Deschanel President van de republiek
en Millerand minister-president werd, trok
hij zich geheel uit het politieke leven terug.
Sindsdien leeft hij eenzaam en vijandig
van elke politiek, in zijn Parijsche Huis,
meest in zijn geboortestreek, de Vendée.
Daar woonde hij, dicht bij het meer van St.
Vincent-sur-Yard in een klein huisje „Bel-
Ebats".
Hij ging zelden uit, en ontving buiten zijn
vriend, den schilder Claude Monet, niemand
meer. In Ferm du Colombier, waar zijn
vader begraven ligt, heeft ook hij zich een
laatste rustplaats verzekerd. Zijn kist was
reeds lang klaar.
Als afscheidsgroet aan de wereld, heeft hij
in December 1925 een boek, een studie over
het leven van „Demosthenes" geschreven. Ook
werkte hij aan levensherinneringen, die ech
ter eerst na zijn dood zouden verschijnen.
(Zie verder Pag. 1)
VIERHONDERD DUITSCHE KOLONISTEN
NAAR DEN KAUKASUS TERUG
KOVNO, 24 November (V. D.) Naar uit
Moskou wordt gemeld, heeft de O. G. P. O.
400 Duitsche kolonisten gearresteerd en we
der naar den Kaukasus teruggezonden.
Den gearresteerden werd verklaard, dat
het onmogelijk was voor de Sovjet-regeering
hun buitenlandsche paspoorten af te geven.
De Sovjet-regeering heeft verdere stapper,
ondernomen voor de afschaffing van den
individueelen boereneigendom in de Wolga-
Duitsche republiek.
Naar officieel wordt medegedeeld, ver
klaarde Ryskulow, de voorzitter van een bij
zondere regeeringscommissie, welke op het
oogenblik in Pokrowsk vergadert, dat de
afschaffing van individueel boerenbedrijf in
de Wolgaduitsche republiek tot stand is ge
bracht. 80 pet. der boeren in de Wolga
duitsche republiek zouden zich bereid heb
ben verklaard een coöperatief boerenbedrijf
te vestigen.
De houding van Moskou
BERLIJN, 23 Nov. (W. B.) Het bericht,
dat enkele honderden Duitsche boeren van
de te Moskou verzamelde 13.000 vluchtelin
gen met him gezinnen naar Duitschland
zyn vertrokken, is zooverre niet juist, dat
deze emigratie niet in verband staat met
den massa-uittocht. Zij hadden n.l. reeds
vroeger een visum verkregen.
De houding der Sovjetregeering is nog
niet bekend; zij is trouwens bij herhaling
gewijzigd. Eerst verleende zij haar goedkeu
ring aan de emigratie, toen drong zij op
bespoediging aan en op verleening der Duit
sche visa, en ten slotte trok zij haar toe
stemming weer in.
De Duitsche autoriteiten hebben ook stap
pen gedaan in verband met de toelating
der boeren in Canada.
De Sovetregeering wijst de herhaaldelijk
door Duitschland aangeboden hulp voor de
boeren van de hand.
De D.-NATIONALE PARTIJDAG
De slot-resolutie met alge-
meene stemmen aangeno
men
Zaterdagmorgen is tot slot van de laatste
plenaire zitting van den D.-nationalen par
tijdag te Kassei met algemeene stemmen een
resolutie aangenomen, waarin geprotesteerd
wordt tegen de Duitsch-Poolsche liquidatie
overeenkomst en de plannen voor een
Duitsch-Poolsch handelsverdrag.
Betreffende het bezette gebied wordt ver
klaard, dat men de onmiddellijke ontruiming
wenscht van Saargebied en Rijnland, zonder
concessies op eenig gebied. Vóór de econo
mische onderhandelingen beginnen, behoort
de politieke teruggave gewaarborgd te zijn.
Verder wordt geëischt de onvoorwaardelijke
teruggave van de Saarmijnen aan Pruisen
en Beleren en onvoorwaardelijke weigering
van deelneming door Fransch kapitaal aan
de exploitatie.
DE „BARON ELCHO"
Bij Sicilië aangetroffen
MALTA, 23 Nov. (Reuter). De destroyer
„Wren" heeft het s.s. „Baron Elcho" heden
middag om 5 uur op ongeveer 200 zeemijlen
van Sicilië aangetroffen. Er is geen ander
nieuws dan dat de „Wren" een afdeeling aan
boord van het schip zond.
DE A.S. VLOOTCONFERENTIE
Koninklijk paleis beschikbaar
gesteld.
Koning Georges heeft het St. James Palace
ter beschikking gesteld van de regeering voor
de vlootconferentie van de zeemogendheden.
EEN NIEUWE MOORDAANSLAG
Twee slachtoffers
WEENEN, 23 Nov. (V. D.) Naar de bladen
uit Sofia melden, werd in het centrum der
stad weer een moordaanslag gepleegd, die
twee menschenlevens kostte.
De bakker Wassile Kossow, een Macedo
niër en eigenaar van de grootste luxe bak
kerij te Sofia, overhandigde den chauffeur
van den burgemeester der stad, die in zijn
auto zat, twee pakjes. Op dat oogenblik
kwamen drie onbekende mannen in den win
kel en losten verscheidene schoten op Kos
sow, die zwaar gewond neer viel.
De chauffeur stortte zich op de daders,
doch werd onmiddellijk door een kogel ge
troffen en viel dood neer. Ook Kossow stierf
tijdens het vervoer naar het ziekenhuis. Het
gelukte den daders te ontkomen.
Men heeft hier ongetwijfeld te doen met
een aanslag van Macedonische revolution-
nairen.
DE STRIJD IN MANTSJOERIJE
Algemeen Russisch offen
sief begonnen
Uit Charbin in Mantsjoerije wordt gemeld,
dat de Russen een algemeen offensief zijn
begonnen op de grens met 20.000 man, die de
de Chineesche posities hebben aangevallen.
Mantsjoeli moet het hoofddoel zijn van het
offensief. Naar het heet hebben de Chinee-
zen zware verliezen geleden. Van andere
zijde komt het bericht, dat een derde deel
van de Chineesche troepen gevangen geno
men of gedood is.
Het consulaire corps te Charbin neemt
maatregelen voor de eventueele evacuatie
van alle vreemdelingen uit het gebied.
De Chineezen verleggen den
zetel van hun generalen staf.
TOKIO, 23 Nov. (Reuter). Volgens berich
ten uit Charbin is de generale staf der
Chineezen aan de grens overgebracht van
Hailar naar Boetsjatoe, op 150 mijn Zuid
oostelijk. Het ligt in de bedoeling, van den
bergketen van Khingan de voornaamste ver
dedigingslinie der Chineezen te maken.
PARIJS, 23 Nov. (N. T. A.) De premier
Tardieu ontving heden een deputatie van den
onder vvoorzitterschap van den onderminis
ter Oberkich staanden nationalen volksbond
van den Elzas, die op de urgentie wees van
een oplossing van verschillende quaesties, die
sedert jaren de bevolking van den Elzas in
beroering brengen, o.a. de handhaving en
verdere invoering van de tweetaligheid in
het bestuur en de rechtspraak.
Tardieu beloofde zoo snel mogelijk te zul
len tegemoet komen aan deze wenschen.
ZOEBKOV VEROORDEELD
Wordt weer over de grens gezet
BONN, 23 Nov. (W.B.) Voor het Kan
tongerecht alhier heeft heden Alexander
Zoebkov terecht gestaan, omdat hij ondanks
dat hem het verblijf in Duitschland was ont
zegd, teruggekeerd was. Hij motiveerde zijn
herhaalde aanwezigheid in Duitschland met
zijn samenkomsten te Euskirchen, met den
advocaat Wildeberger uit Bonn, die de schei
ding behandelde en ook met de ziekte en den
dood zijner vrouw.
Het O.M. requireerde twee weken hechtenis
onder aftrek van preventief. Zoebkov werd
tot een week hechtenis veroordeeld en in de
kosten van het proces. De hechtenis werd als
door de preventieve hechtenis ondergaan be
schouwd.
Zoebkov wordt nog hedenavond of morgen
over de grens gezet in de richting van
Luxemburg.
DE MOORD OP KARL LIEBERKNECHT
EN ROSA LUXEMBURG
Aanklacht tegen den oud-majoor Pabst
BERLIJN, 23 Nov. (W.B.) Volgens het
„Tageblatt" is bij het parket van het Ber-
lijnsche Landesgericht II 'n aanklacht inge
diend tegen den oud-majoor Waldemar Pabst
wegens aanstichting tot den moord op Karl
Liebknecht en Rosa Luxemburg. De aan
klacht steunt met name op het bewijsmate
riaal in de strafzaak wegens beleediging van
den advocaat Joms door den journalist Bor-
stein. Er wordt in de aanklacht op gewezen
dat, zooals in het bijzonder door de getuigen
Joms en Liebmann was geconstateerd, Pabst
de opdracht tot het vermoorden der leidende
communisten had gegeven. Voorts wordt er
nog opgewezen, dat Pabst op listige wijze
de Oostenrijksche nationaliteit heeft weten
te verwerven door zich uit te geven voor
koopman Walter Peters uit Hamburg.
NOODWEER.
LONDEN, 24 Nov. (V. D.) Het Noorden van
Portugal wordt door zware stormen geteis
terd. Volgens een bericht uit de Portugee-
sche grensstad Aroos de Val is het géheele
gedeelte der stad in de nabijheid van de
rivier onder water gezet. Verscheidene huis
gezinnen konden slechts met de grootste
moeite in veiligheid worden gebracht. De
aangerichte schade is zeer groot. Zoo
werden o.a. in twee fabrieken opge
stapelde fabrikaten en grondstoffen, on
danks alle inspanning van de brandweer
weggespoeld. Voor zoover tot dusverre be
kend is, zijn er geen menschenlevens verlo
ren gegaan.
ROME, 24 Nov. (V. D.) Behalve het schil
derij van de Christusorde is de Paus voor
nemens den koning bij gelegenheid van
diens a.s. bezoek aan het Vaticaan een met
zijn handteekening voorzien ingelijst por
tret te schenken, terwijl hij voor de konin
gin waardevolle edelsteenen en een kostbaren
rozenkrans bestemd heeft, Verder zou de
Paus in het voorjaar van 1930 de koningin
een gouden roos ten geschenke willen geven.
WEDEROM 13 DOODVONNISSEN IN
RUSLAND
KOWNO, 24 Nov. (V.D.) Naar uit Moskou
gemeld wordt, is Zaterdag vonnis geveld in
het proces tegen de in het Noorden van den
Kaukasus eind November gearresteerde le
den van een secte, die beschuldigd werden
een opstand tegen de Sowjetmacht te heb
ben voorbereid.
13 beklaagden werden ter dood veroor
deeld, 3 tot 10 jaren tuchthuisstraf en 18
tot verschillende tuchthuisstraffen.
Het mysterie van den Orient-
Expres.
Is de Orient-Expres door roovers over
vallen, ja of neen?
Uit Belgrado komen verhalen, waarin
precies de plaats wordt aangeduid, waar de
aanslag door middel van een helsche ma
chine moet zijn geschied, n.l. op Zuid-
Slavisch gebied op korten afstand van het
grensstation Tzaribrod.
Uitvoerig wordt beschreven hoe de geij
maskerde roovers uit het hout te voor
schijn sprongen, den machinist dwongen de
locomotief af te koppelen en op eenigen af
stand van den trein te brengen. Verder
hoe onder de reizigers een paniek uitbrak
en zij overal dekking zochten voor de ge
weer- en revolverkogels van de struik-
roovers kortom, een volmaakte Wild-
West-scène, waaraan pas een einde kwam,
toen militairen in vrachtauto's te hulp
kwamen.
En hedenmorgen maakt een nuchter
telegram uit Rome aan al dat fraais een
einde, door te melden, dat de Orient-
Expres met groote vertraging te Milaan is
aangekomen, terwijl het treinpersoneel ver
klaarde, dat er heelemaal geen overval heeft
plaats gevonden! Men had alleen, omdat
door een omgevallen goederenwagen de
lijn versperd was, een omweg moeten ma
ken, hetgeen de vertraging in aankomst
had veroorzaakt
De „Neue Freie Presse" verneemt daaren
tegen uit Belgrado:
Van officieele zijde wordt verklaard, dat
is komen vast te staan dat de aanslag op
den Orient-Expres te Sofia is georganiseerd.
Op het terrein van den aanslag werden
stukken van een Bulgaarsche krant en pak
papier van een tabaksfirma uit Sofia ge
vonden. Men meent in Zuid-Slavische
kringen, dat de aanslag door Macedonische
revolutionairen is gepleegd met het doel
de onderhandelingen tusschen Joegoslavië
en Bulrgarije te doen mislukken.
De minister-president en de minister van
buitenlandsche zaken hadden Vrijdag een
bespreking over de maatregelen, die in ver
band met den aanslag noodig zijn. Het
heet, dat de Joegoslavische gezant in Sofia
bij de Bulgaarsche regeering stappen zal
doen om de aandacht van de Bulgaarsche
regeering op den onhoudbaren toestand aan
de grens te vestigen en te eischen, dat de
werkzaamheden van de Joegoslavisch-
Bulgaarsche commissie worden bespoedigd,
opdat Joegoslavië niet gedwongen zal zijn
maatregelen ter bescherming van de grens
te nemen.
Diefstal van een baby Ont
voering wegens kinderliefde
Voor het Magistraatshof te New-York
had zich Donderdag een beschaafde vrouw,
een zekere mrs. Irene Roever, te verant
woorden, wegens het ongewone feit dat zij,
zuiver uit de behoefte aan het bezit van
een kind, een baby had gestolen.
Toen zij op straat langs een kinderwagen
kwam, die even onbeheerd stond, nam zij
er bliksemsnel het wicht uit, dat er in lag,
en nam het mede naar huis, waar zij haar
echtgenoot wijs maakte, dat het van haar
zelf was.
De ouders van het kind, de heer en me
vrouw Donald Larney, deden aangifte van
den diefstal, en in de bladen verscheen een
bechrijving van het vermiste kind.
De heer Roever kreeg argwaan en onder
vroeg zijn vrouw, die ten slotte haar daad
bekende.
Mevrouw Roever bracht daarop het kind
naar zijh moeder terug, maar werd des-
S3Ü
niettemin gearresteerd, beschuldigd van ont
voering.
Donderdag nu verscheen zij deswege voor
de magistraat. Mevrouw Roever bekende,
maar verklaarde, dat haar verlangen naar
een kind haar tot de ontvoering had ge
dreven.
De heer Larney verklaarde daarop, dat hij
en zijn vrouw haar vergiffenis schonken en
haar niet wenschten te vervolgen. „Haar
moederhart heeft reeds voldoende geleden,"
verklaarde hij.
Het openbaar ministerie verklaarde ech
ter, dat een misdrijf was gepleegd tegen
den staat, en de magistraat eischte een
borgtocht van 1000 dollar.
Mevrouw Roever kon den borgtocht niet
verschaffen, waarop Patrick Larney, de
grootvader van het gestolen kind, het noo-
dige geld verschafte en vervolgens de vrouw
in een auto naar huis bracht.
De Dioc. R. K. Vrouwenbond in het Bis
dom Haarlem hield zijn algemeene bestuurs
vergadering in Restaurant Fleissig te Am
sterdam.
De bijeenkomst, voora-gegaan door een H.
Mis in de St. Dominicus-kerk, stond onder
leiding van mej. Toos Post.
Het schrijven en bijgevoegd amendement
van mej. Peeters betreffende het reglement
fonds voor rustbehoevende leden, loite een
uitgebreide discussie uit, niet alleen over den
inhoud, maar meer nog over de vraag of
de wijze van indiening wel aan dè noodza
kelijke voorwaarde voldeed. De vergadering
besloot door stemming niet tot behandeling
over te gaan.
Een opwekking van de Federatie om door
gebed het 50-jarig Priesterfeest van Z. H.
den Paus te herdenken, werd toegelicht door
mej. Romme. Den leden vai den Vrouwen
bond in Nederland wordt verzocht een gees
telijk bouquet samen te stellen door H. Mis
en H. Communie tot intentie var Z. H. op
te dragen en het aantal aan het Dioc. Se
cretariaat op te geven.
Wegens den geringen beschikbaren tijd
verklaarde de voorzitster zich genoodzaakt
eerst een volgende vergadering in behande
ling te nemen het voorstel van „Voor Eer
en Deugd" tot het gezamenijk oprichten van
afdeelingen dier vereeniging.
Het Christus-Koningfonds is di jaar weer
gegroeid.
Aan de beurt van aftreden in 1930 zijn mej.
Post (herkiesbaar) en mevr Engering-Spill-
ner die zich niet meer herkiesbaar stelt.
Vóór 1 Februari worden de namen inge
wacht aan het Secretariaat.
De begrooting voor het volgend jaar werd
goedgekeurd.
Voor het nazien der boeken in 1930 wer
den benoemd mevr. Schous. Haarlem; mevr.
Swarttouw, Delft en mevr. Zegger-Tiicker,
Amsterdam.
Daarna werd aan de orde gesteld de be
spreking van het concept-reglement voor 't
fonds voor rustbehoevende eden.
De voorzitster stelde eerst aan de orde de
wijze van opzet voor het fonds. Zal het zijn
volgens de ideëele opvatting van mej. Pee
ters, die den grond legde in het Kath. Vrou
wenkamp tot het plan van rust voorziening
en voor huisvrouwen alleen, of zat het plan
uitgebreid worden tot alle leden van den
Vrouwenbond, gehuwd en ongehuwd, geregeld
verzekeringswij ze
De vergadering besloot, met alle hulde aan
mej. Peeters, tot het laatste.
Nadat het concept-reglement arikelsgewij-
ze behandeld was, werd het ongewijzigd
goedgekeurd.
Daarna verdedigde de Presidente der Com
missie de aanvraag van f 500.die voor de
DINSDAG 25 NOVEMBER
HUIZEN, 1875 M. Uitsl K.R.O.-Uitz.
xi.30i2.oo Godsdienstig halfuurtje
12.151.15 Concert door K.R.O.-Trio
1.152.00 Gramofoonmuziek 2.00
3.00 Vrouwenuurtje 3.003.30 Kniples
3.304.00 Uitzending voor scholen
4.00-5.00 Gramofoonmuziek-5.00-6.00 Trio
concert 6.006.05 Beursberichten
6.056.15 Gramofoonmuziek 6.156.30
Lezing over: Iets over het Amateurisme
6.307.00 Gramofoonmuziek 7.00
7.30 Cursus Kerklatijn 7.308.00 Le
zing over: Doodenliturgie 8.018.05
J Lezing over: Het vertrek van het 7e post
vliegtuig 8.0510.30 Concert. Orkest en
cell'ist. Na afloopGramofoonmuziek.
11.30 Sluiting.
HILVERSUM, 1071 M. (Van 12.00
6.00 n.m. 298 M.) 10.0010.15 Mor
genwijding 12.15—2.00 Concert door
het A.V.R.O.-Ensemble 2.003.00 Gra
mofoonmuziek 3.004.00 Knipcursus
4.005.00 Microfoon-debutanten, zang en
piano 5.306.00 Concert door de Hong.
Kapel van de Gebr. Bela en Elemer Ruha
6.016.30 Voortzetting concert 6.30
Koersen Vaz Dias 6.457.15 Engelsche
conversatie 7.157.45 Engelsch: ge
vorderden 8.018.05 Praatje door J. G.
Pater over: De postvluchten naar Indië
8.059.00 Concert door het Omroeporkest
9.009.45 A.V.R.O.-Nutslezingen over
Indië. Spreker: Prof. Dr. H. F. Colen
brander 9.45 Voortzetting concert
10.00 Persber. Daarna: Gramofoonmuziek
12.00 Sluiting.
DAVENTRY, 1554.4 M. 10.35 Morgen
wijding 11.05 Lezing 11.20 Gramo
foonmuziek 12.20 Orgelconcert door
R.W.K. Taylor. R. E. Holton (bas) 1.20—
2.20 Orkestconcert 2.45 Visscherijber.
2.50 Uitzending voor scholen 3.55 Fran
sche les 4.20 Orkestconcert 4.35
Lezing 4.50 Concert. Orgel en orkest
5.35 Kinderuurtje 6.20 Voorlezing
6.35 Nieuwsber. 6.50 Concert 7.20
Lezing 7.45 Lezing 8.05 Concert. C.
Wentworth (sopraan), F. Lake (tenor).
Orkest 8.208.50 Lezing. Daarna: Voort
zetting concert 9.20 Nieuwsber. 9.35
Lezing g.55 Nieuwsber. 10.00 Vaude
ville 11.0512.20 Dansmuziek.
PARIJS „RADIO-PARIS", 1725 M.
12.502.20 Gramofoonmuziek 4.05 Con
cert. Orkest en soli 6.55 Gramofoon
muziek 7.25 Gramofoonmuziek 8.20
Concert. Orkest en vocale solisten.
LANGENBERG, 473 -M. 6.207.20
Gramofoonmuziek 9.3510.30 Gramo
foonmuziek ir.30 Gramofoonmuziek
12.251*50 Orkestconcert 4.505.50
Concert, Orkest en cellist 7.20 Concert.
Orkest en solisten.
ZEESEN, 1635 M. 6.15—11.45 In
zingen xx.5012.15 Gramofoonmuziek
12.1512.50 Lezingen 1.201.50 Gra
mofoonmuziek 1.503.50 Lezingen
3.504.50 Concert uit Leipzig 4.50—
7.20 Lezingen 7.50 Opera-uitzending uit
Stuttgart. Daarna: Orkestconcert.
KALUNDBORG, 1153 M. 11.201.20
Orkestconcert 2.204.20 Concert. Or
kest en pianiste 7.209.20 „Morkets
Magt." Drama in 5 bedrijven van Leo
Tolstoi 9.3510.20 Orkestconcert
10.2012.20 Dansmuziek.
BRUSSEL, 508.5 M. 5^0 Dans
muziek 6.50 Gramofoonmuziek 8.50
Concert. Orkest en vocale solisten 8.35
(Golfl. 338.2 M.) Concert door de Vlaam-
sche Soc. Omroepvereen.
eerste regeling en uitgaven voor het tot stand
komen van het fonds noodzakelijk waren. De
vergadering besloot de gevraagde f 500.te
verleenen.
By de rondvraag drmg Heemstede aan op
intenser actie tegen het communisme en
goedkoop beschikbaar stellen van de be
staande brochure.
Dochter Doe wat voorzichtiger met den stoffer, moeder ik bei
bezig kringetjes te blazen.
Amsterdam Utrecht
Nieuwendijk 225/229, Oude Gracht 151.
56.
„En Ik kan my niet vergissen, want er was
niemand anders bijniemand anders! Wie
doet me wat!"
Hy grinnikte zacht en rolde in zijn bed.
HOOFDSTUK XXHI
HET BLIJDE EINDE
Brian werd in Molly's woning toegelaten,
maar hy gaf zyn naam niet op. „Zegt u maar.
dat er een oude vriend ls," zie hy.
Hy klopte aan de deur van de zitkamer,
maar toen hy de stem hoorde, die hij zoo lief
had en waarnaar hy zoo nameloos had ver
langd scheen zyn kracht hem te begeven. Hij
bleef staan met de hand op den deurknop.
„Binnen," herhaalde de stem.
Hy duwde de deur open en stond op den
drempel, wankelend als een dronken man.
„Ik kom mijn kleine prinses halen," zei
hy heesch.
Op het geluid van zyn stem en by het
zien van zyn gezicht sprong Molly met een
wilden kreet op en strekte de armen uit.
„Brian, liefste Brian!"
Toen hervond hy zyn stem en zijn kracht
In een seconde was hij bij haar en hield haar
in zyn armen.
Toen Brian vertelde, dat Anne Bramant
bereid was zyn onschuld te bewyzen, smeekte
Molly hem, niet alleen aan haar te denken
maar Joan en Paul's geluk en Anne Bra-
mant's leven niet te vernietigen.
„Ik ben zoo overgelukkig, liefste, dat ik
anderen niet kan laten ïyden; wat ze ook
gedaan mogen hebben."
Toen legde hij haar rustig uit, hoe onmo-
geiyk en verkeerd het zou zijn, met haar te
trouwen, als hij voor de wereld de moorde
naar van haar overleden man zou blijven.
Maar de zachtmoedige Molly speelde on
bewust de rol van de prinses uit het sprook
je en smeekte Brian, samen Paul's huwelijk
by te wonen en Anne Bramant mee terug te
nemen. Daarna zouden ze dan verder zien.
En zoo geschiedde. Op Nieuwjaarsdag ver
schenen Molly en Brian gechaperonneerd door
Anne, zooals Molly zei, op Foxhole en brach
ten voor Joan een gelukkige stemming en
prachtige huwelijkscadeaux mee.
In plaats van Pete was Matthew er, Anne's
broer. Pete was denzelfden dag, dat Anne
vertrokken was naar Londen gegaan, waarom
wist niemand. Op Paul's verzoek had hij An
ne's verwaarloosden broer gezocht en gevon
den en naar Foxhole gestuurd en meneer en
juffrouw Smith hadden ook nog moeten bly-
ven.
Zoo was Joan's trouwdag zonder wolken.
En Anne gedroeg zich dapper en Molly hielp
haar.
Het gelukkige paar reed in een prachtiger
splinternieuwen auto weg, een van Paul's
geschenken aan Joan.
Toen de wagen over het moerland reed en
bij de kruising naar Newton Abbot kwam
dook een man uit de bermstruiken op, sprong
op de treeplank en liet een klein pakje in
Joan's schoot vallen, terwyi hij de handen
van de bruid en den bruidegom in de zijne
nield.
„Veel geluk," fluisterde hij. Toen drukte hij
zijn lippen op Joan's handen en riep: .Kom
Mizi" en eer de auto stoppen kon was bij
verdwenen.
Het pakje bevatte een foto van Rob in een
zilveren lyst en een brief. „Dit is alleen maar
een foto als je terugkomt, mag je het
origineel hebben, Ik heb een ander. Veel
liefs van Pete."
Toen Joan en Paul Barlett hun huwelyks-
reis begonnen waren, werd in Foxhole door
Brian, Molly en Anne een bespreking gehou
den over de stappen, die er nu verder ge
daan moesten worden, toen zij plotseling ge
stoord werden door de komst van Pete.
„Ik heb gehoord, dat er moeilijkheden zijn
over iemand, die een jaar of wat geleden ge
storven is iemand, die Indulie heette
Brian wilde hem het zwijgen opleggen en
Anne wist zich geen raad van angst.
„Val me niet in de rede," riep Pete, „want
ik geloof dat ik daar wel wat meer van weet
Ik heb kaarten in mijn hand. die u misschien
van dienst kunnen zijn, mevrouw" hij
wendde zich naar Anne
„Wij waren toen met het circus in de
buurt, hoe heet die plaats ook weer? Ik ben
niet sterk in het onthouden van namen."
„Maundon!"
„Ja, juist, Maundon. Daar waren we, toen
de Indulie van den torenv iel. Daarom ver
zoek ik u vriendel ik mij ais getuige te laten
dagvaarden, als de zaak voorkomt. Begrijpt
u?"
„Neen, ik begryp je niet."
„Dat zult u wel. als u doet. wat ik vraag.
Verder weigerde hy e'.ke inlichting.
Het was een lange winter in Engeland: ir
talie wa' het a! vclrp lente Joan vroeg ziel
dikwijls af, cf zij en Paul net Paradijs nie
varen binnengetreden. Oe diepe blauwe )ucb
ten, de statige palmer, en welige sinaasapne
toornen, de geurige atmosfeer, de oloenren
weelde, het was alles eenvoudig een zalignei
De zomer brak aan en daar Zuid-Prankrn
m Italië te warm werden, togen Paul er )c
i n noordwaarts.
„Het zal niet lang meer duren, al de
heide en berm bloeien in Dartmoor," zei ze
op een keer en toen wist Paul, dat ze naar
Engeland en naar huis begon te verlangen.
Maar hy kon haar niet mee terugnemen,
voor hy wist, dat het gerechteiyke onderzoek
voorby was en dat Brian onschuldig was
verklaard en Anne
voerfnghfeuuteeeenaenxkollen pUUybjrWxM
Hij durfde niet te hopen, hy kon alleen
maar bidden, dat alles goed zou afloopen en
dat zijn lieve, jonge vrouw sterk genoeg zou
zijn, den last te dragen, die haar misschien
opgelegd zou worden.
Het was een troost te weten, dat er een
nieuw onderzoek zou plaats hebben, maar het
uitstel telkens was vreeselijk en de Engelsche
«•anten stonden natuurlijk vol met sensatio-
reele berichten over den moord in Maundon
Eindeiyk ontving Paul een telegram, dat
le datum van de openbare terechtzitting de-
'initief op den vier en twintigsten Juni vas-
•esteld was. Hij zei aan Joan, dat ze misschien
begin Juli naar Engeland zouden terugkee-
"en en hij zinspeelde erop, dat haar moeder
noeilijkheden had in verband met de bood
schap. die zij indertijd van den gevangene
/ekregen had.
De weken gingen voorbi! en Joan had er
•en flauw idee van, wat er In Paul om
mg. toen de vier cn twintigste Juni aanbrak
)en heelen dag liep hij heen en weer var.
et hotel near net po tfcenteor m het kléin:
dorpje in Brete-ne. vaar ze.nu vertoefden
is tegen den avond kwam er ten t*!evra»
at hy met beende vingers opende.' toen tl'"
'Ven was. Hij vervechtte bericht omtren
•m afloop v<—het n-v-s. rr-ar het te'e-
~am bevatte e"~-~i dr v' rrfb we orden
..Kom «needier t-rv.y in sc. J geval late:
'in dm 30sten, File."
1 De rechtszaal was stampvol, iedereen had
..orbii" willen zijn. De kranten hadden in lang
geen sensationeel nieuws gehad en hier was
nu iets, waarnaar ze allang reikhalzend had
den uitgezien; een oud schandaal, dat weer
opgerakeld was. En toen het verhoor van
Anne Bramant was afgeloopen, was er geen
twijfel meer, dat zy de schuldige was en
3rian onschuldig.
Toen kwam de laatste getuige, Pete Barloni.
Pete wierp een blik naar Anne en zyn groo
te bruine oogen keken rechtstreeks in de hare,
Alsof hij zeggen wilde;
„Hou je maar taai, ik zal jou redden
enJoan!"
Toen hy vertelde, hoehy het heele verloop
van een heuvel beneden het kasteel gevolgd
had, vroeg men hem, waarom hij de politie
niet gewaarschuwd had en zich niet eerder
'<!s getuige aangemeld had.
„Ik verdien mijn geld met het circus,"
'.ntwoordde hy. „Het circus moest dien
avond naar een andere plaats. Als ik my met
Jat geval ingelaten had. wel, dan zou er
van het circus in een maand niet veel over
••'in geweest!"
En het hof lachte.
Ik wist niet, dat de man dood was ik
-s geen kranten; het was heel toevallig, dat
mijnheer Maxwell ontmoet heb, toen hy uit
.3 gevangenis kwam; toen hoorde ik, wat er
ebeurd was en toenherinnerde ik mij
".es en daarom ben ik gekomen om te ver-
Ten. wat ik gezien heb. En dat is alles, wat
k weet en ik hoop, dat u wat aan mijn ge-
'~enis hebt."
En ze hadden wat aan zyn getuigenis!
Brian werd onschuldig verklaard. Anne
eneens; de uitspraak was „dood ten gevolge
n een ongelukkig toeval."
„Zegt u maar niets", zei Pete droog, toen ze
5 het verhoor wegreden. „Ziet u maar lie
er, dat u een speciale huwelyksvergunning
uijgt, meneer Maxwell; ik moet een tele
gram wegsturen. Denkt u dat u den dertig-
sten zou kunnen trouwen? Dan zou meneer
Paul terug kunnen zyn en Foxhole is wel een
aardig plaatsje om te trouwen. Zoo rustig,
hè?"
Op den morgen van den dertigsten Juni,
een stralenden Engelschen zomermorgen, toen
de leeuweriken tegen 's hemels poorten hun
lied schalden; toen de lucht vol was van den
zoeten geur van bloemen en de heide purper,
was er een klein gezelschap in Foxhole by-
een, om Paul Barlett en zyn jonge vrouw te
verwelkomen na hun lange huwelijksreis.
Anna was er ook, ze zag er stralend en
jeugdig uit. Meneer en juffrouw Smith waren
er, Brian en Molly, die er een beetje verlegen
uitzag, omdat ze op het punt stonden te
trouwen.
Brian stond er op, dat Pete zijn getuige
zou zijn en toen de plechtigheid afgeloopen
was en ze allemaal byeen zaten in de gezel
lige oude hall, stond Paul op.
„Op de gezondheid van Brian, myn ouden
vriend, en op de gezondheid vanonze
kleine Prinses", zei hy eenvoudig.
In plaats van te antwoorden op dezen toast,
zei Brian, terwyl de glazen geledigd en weer
gevuld waren, „en nu heb ik er een op de
gezondheid van een ander. En wei op den
Prins die mij mijn Prinses gegeven heeft,
onzen besten en liefsten vriend, Pete!"
„Hoor, hoor", schalde de stem van meneer
Smith.
„Hou je stil", berispte zün vrouw.
En toen, terwyi ze de glazen nogmaals lie
ten klinken en ze elkaar de hand i'eikten,
zong Joan:
„Die schoone dagen, de dagen van weleer..."
Maar de dagen, die nog komen moesten,
zouden neg veel schooner zyn.
EINDE.
