NEDERLAND*BELGÏË
DERDE BLAD
MAANDAG'9 DECEMBER 1929
BLADZIJDE 1
De enthousiaste Hollandsche ploeg behaalt
een verdiende overwinning - De voorsprong
reeds eenige minuten na den aanvang ver
kregen - Slecht weer en een goede wedstrijd
BM Hgjfcmfochc voetbalploeg, welke giste
"m 1
Hdt: jubileum van den K. N. V". B.
Eerste klasse K.N.V.B.
De wedstrijden tusschen Holland en België
mogen zich in den regel niet bepaald in de
medewerking van het weer verheugen, doch
ditmaal was het toch al bijzonder slecht.
Zoo slecht, dat het ons eigenlijk nog heel
erg meeviel dat tegen tweeën het groote
Stadion zoo weinig hiaten vertoonde. Toch
was het maar al te goed merkbaar dat
6torm en regen de animo aanmerkelijk had
den verflauwd. Want al zag men er in het
Stadion zelf betrekkelijk weinig van, daar.
omheen wreekten zich de ontketende ele
menten toch danig. Het meest ondervonden
dit de opkoopers. Mocht omstreeks het mid
den van de week een race naar plaatsbe
wijzen worden verwacht, in verband waar
mede de heeren handelaren er zeer vele
machtig hadden weten te worden, nu werd
het meer een race om er af te komen.
Staanplaatsen van drie gulden gingen ge
makkelijk voor de helft, doch zelfs voor
dezen, inderdaad sterk gereduceerden prijs,
bleken niet veel liefhebbers aanwezig. Maar,
zooals gezegd, tegen tweeën was het Stadion
toch zoo ongeveer gevuld. Er zullen mis
schien wel een duizend plaatsen onbezet zijn
gebleven, doch dat merkt men zoo niet.
De aanwezigen, die regen en wind hadden
getrotseerd, zullen hier intusschen geen spijt
van hebben gehad en zelfs het natte pak dat
de grootste helft van de bezoekers tijdens
de tweede helft opliep, kon men voor dezen
wedstrijd over hebben. Er is vooral door de
Oranjemannen heel goed gespeeld. Wat en
thousiasme der onzen betreft deed de ont
moeting ons zelfs herhaaldelijk denken aan
de periode, waarin juist door dit mooie vuur,
de goede resultaten voor het grijpen lagen.
Ondanks het feit dat het eenige doelpunt
van den wedstrijd dan ook reeds in de eerste
minuten van den strijd, en bovendien zeer
onverwacht en misschien nog ietwat geluk
kig werd gescoord, was de overwinning dan
ook volkomen verdiend. Voor het eerst na
langen tijd hebben wij het weer eens gezien
dat de doelverdediger der tegenstanders, be
duidend veel meer werk te verrichten heeft
gekregen dan onze keeper. Hierop komen
we straks nog wel terug.
De wedstrijd
Toen tegen 2 uur een kleine dertigduizend
menschen heelhuids via het Stadionplein,
waarop de elementen het speciaal hadden
voorzien, hun zit- en staanplaatsen hadden
bezet lieten de spelers niet lang op zich
wachten. Eerst kwamen de Belgen in het
veld en daarna de Oranjetruien. Na de ge
bruikelijke ceremoniën won Vermetten voor
Holland den toss en stelden zich onder lei
ding van den Zwitserschen scheidsrechter
Ruoff de onderstaande elftallen op:
Nederland:
v. d. Meulen,
H.F.C.
Vermetten, v. Kol,
H.B.S. v Ajax
Kools, v. d. Wildt, Breitner,
N.A.C. V.U.C. A-D.O.
T .andaal. W. Tap, Bakhuijs, v. d. Broek
A.G.O.V.V. A.D.O. Z.A.C. P.S.V.
v. d. Heijden.
Wageningen.
Scheidsrechter: Ruoff (Zwitserland).
Bastin, Moeschal, Voorhoof P. Braine
Antwerp, R.C.B. Liesche Beerschot
Michiels,
R. Mechelen
v Averbeke, v. Halme, v. Poucke,
Beerschot C.S. Brugge C.S. Brugge
Hoydonckx, Lavigne,
Excelsior R.CB.
Debie.
R.C3.
België t
De Belgen missen dus, zooals Zaterdag
reeds werd gemeld, hun uitstekenden mid-
voor Raymond Braine. Het veld is zeer glad,
maar toch wel goed bespeelbaar.
De Hollanders, die den sterken wind
schuin in den rug hebben, schijnen al direct
met de beste planen bezield. Reeds in de
eerste minuut van den strijd krijgt Bakhuus
een kans na missen van Hoydonckx. De
Zwollenaar stevent met flink gangetje op
Jean Debie af, die het harde lage schot
echter zonder veel moeite stopt.
Dit brengt den gang er direct in. Buide
aangemoedigd komen de onzen terug. Na
handig werk van Tap zet deze speler het
leder voor het Belgische doel. Bakhuijs lost
een schot in de richting van het Belgische
doel. Geholpen door den wind komt het
leder juist terecht in den linkerbovenhoek
van den doelmond. Debie neemt nog een
sprong, maar ziet den bal via zijn handen m
de goal gaan.
Dit alles gebeurde reeds drie minuten na
den aanvang.
Holland leidt dus reeds onmiddellijk met
1—0.
Intusschen doet de Belgische aanval wan
hopige pogingen om gevaarlijk tot van der
Meulen door te dringen. Het spel is aan
dezen kant echter alles behalve zuiver en
voorloopig brengen onze tegenstanders het
dan ook niet verder dan tot Vermetten en
Van Kol, die steeds met verre trappen hun
terrein kunnen zuiveren. Ten slotte kiijgt
de H. F. C.-doelman toch werk te verrich
ten als na goed werk van Bastin en Voor
hoof, de laatste kans krijgt een laag schot
in te zenden. Moeilijk is dit echter niet.
Direct hierop zendt P. Braine het leder in,
doch ook nu staat van der Meulen op de
goede plaats.
Aan den anderen kant maken onze aan
vallers het Jean DebU geducht lastig. De
Belgische doelverdediger toont zich echter
nog steeds een keeper van uitstekende klasse,
want hoewel onze voorhoede en meer spe
ciaal Bakhuijs, hem geweldig op zijn huid zit,
komt hij steeds triomfantelijk uit den strijd.
Zijn wegstompen bij eenige hoekschoppen
en hooge voorzetten is uitstekend.
De onzen blijven een geweldige activiteit
ontwikkelen, waartegen de Belgische verdedi
ging alle zeilen moet bijzetten om erger te
voorkomen. Debie moet er herhaaldelijk aan
te pas komen, maar blijft het vele werk uit
stekend verrichten. In deze periode heeft
van der Meulen het bijzonder kalm. Hij
stopt een paar schoten van grooten afstand,
doch kan het wat men noemt op zijn slof
fen af.
Onze ploeg krijgt vervolgens een prachtige
kans om den voorsprong te vergrooten als v.
d. Heijden het leder voor het Belgische doel
plaatst. Eerst mist Bakhuijs en Tap schiet
hierna hoog over.
Eigenlijk is Bastin de eenige Belgische aan
valler die nog al eens verwarring in onze
verdediging weet te stichten. De nog steeds
snelle linksbuiten der Belgen is Kools en
kele malen te vlug af en er ontstaan dan ge
vaarlijke momenten voor het Hollandsche
doel. Het binnentrio heeft echter steeds te
veel tijd noodig, zoodat de beide backs keer
op keer kans krijgen het gevaar af te wen
den.
Niet lang voor half-time krijgt onze
ploeg andermaal een mooie kans om een
tweede doelpunt te scoren. Na goed werk
van den rechtervleugel ziet van der Broek
zich plots alleen tegenover Debie geplaatst.
De Bredanaar heeft'echter te vegl tijd noo
dig om het leder voor zijn voet te krijgen en
wanneer tenslotte een hard schot volgt
heeft Hoydonckx zich voor het Belgische
doel teruggetrokken en werkt den bal cor
ner.
In den resteerenden speeltijd voor rust
wordt Debie nog eenige malen aan den tand
gevoeld. De Belgische doelman toont echter
bij herhaling, dat zijn keuze alleszins ge
rechtvaardigd is. Wanneer Moeschal dan nog
eens juist over het Nederlandsche doel heeft
gekopt, kondigt de scheidsrechter het einde
der eerste helft aan.
Een 10 voorsprong met de rust
Het is inderdaad boven verwachting, maar
gerust zijn we nog lang niet. Holland krijgt
n.l. in de tweede helftt het nadeel van den
wind en het toch al niet fraaier weer wordt
tegen drie uur hoe langer hoe beroerder.
Dichte regenvlagen onthalen ot kijkers
aan den kant van de Marathontribune op
een geducht nat pak. De terreinknechts
strooien zaagsel, maar het zal weinig baten.
Na een vrij korte rust blaast de heer
Ruoff wederom aantreden. Direct na de her
vatting blijkt al, dat het oranje-gezinde pu
bliek voor een moreelen steun zal zorgen..
Luide worden de onzen aangemoedigd. Naar
mate het weer slechter is geworden, schijnt
het enthousiasme rond de lijnen te zijn ge
stegen.
De Nederlandsche spelers voelen regen
noch wind. In de eerste minuten worden
onze verdediging zien onderbroken, probee-
speeld. Bakhuijs en Tap dringen tot Debie
door en als eerstgenoemde weer een har-
r'j de receptie van den N. V. B. ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van den bond. Bestuur en een deel der genoodigden in het R.A.I—g<ebovw.
pet midden eerste rij voor: ir. Kips met links daarvan W. H. J. Muiier (ecre-voorzitter) en rechts den heer Hirschman (vice-voorzitter.
buiten heeft juist iets te veel tijd noodig
om te schieten en ziet ten sloth, den bal
door de verdediging der Belgen weggewerkt.
Het gaat er dan meer en meer naar uit
zien, dat de Hollanders straks reden tot
juichen zullen krijgen. Het spel der Belgi
sche voorhoede blijft beneden de verwach
tingen en vestigt geen moment den indruk
dat het tegen onze uitstekende achterhoede
tot succes zal leiden
Dit geschiedt ook inderdaad niet. Wel
komen de Belgen nog bijna aan den ge
lijkmaker, als een bal welken Vermetten
voor v. d. Meulen had behooren te laten
gaan, in de richting van het verlaten Hol
landsche doel komt. Gelukkig valt het leder
juist boven op het net.
De Belgen doen dan nog een paar laat
ste pogingen, om ten minste niet met ge
heel leege handen terug te moeten gaan.
Dit leidt tot een tweetal corners op ons
doel, die echter geen succes opleveren. Te
gen het einde is het gladde veld nog oor
zaak, dat Landaal zijn knie "erzwikt. Bijna
volgt tegen het einde nog een tweede doel
punt voor Holland, maar als de Belgen hier
doorheen geloopen zijn. blaast de heer Ruoff
het einde en kondigt een luid gejuich het
feit aan, dat de Hollanders hun Belgische
tegenstanders hebben geklopt.
Spel en speler»
ln onze beschouwing over het spel moe
ten wij allereerst de aandacht er: op vesti
gen, dat wij in langen tijd niet zoo'n goe
den wedstrijd van de Nederlandsche ploeg
hebben gezien. Goed, wat het vertoonde
spel betreft, maar toch allereerst door het
enthousiasme. Daar konden de Roode Dui
vels ditmaal niet tegen op. Dit zegt, naar
wij meenen, voldoende, want enthousiasme
is altijd een wapen geweest, waarvan de
Belgen zich maar al te goed wisten te be
dienen. Een vergelijking met den wedstrijd,
die de Hollanders tegen Noorwegen speel
den, gaat eenvoudig niet op. Een hard-
zwoegende middenlinie, welke zoowel aan
vallend als verdedigend volkomen haar taak
begreep: een verdediging, waarin bijkans
geen fout werd gemaakt en een doortas
tende aanval. In de laatste vorige wedstrij
den was steeds het tegendeel van al deze
gunstige factoren waar te nemen. Het is al
aangenomen worden dat v. d. Meulen dan
heel wat meer werk te verrichten zou heb
ben gekregen. Voorhoof is geen midvoor en
Piere Braine is als voorspeler in een inter
nationalen wedstrijd, waarin snelheid zoo'n
groote rol speelt, absoluut te langzaam.
De Hollandsche spelers waren zonder uit
zondering hun plaats waard. De beide backs
speelden uitstekend. Van Kol viel iets meer
op dan de aanvoerder, doch wij zijn van Ver-
metten's keuze in de eerstvolgende ontmoe
ting van de Hollandsche ploeg evenzeer over-
baltechniek hem niet stempelt tot een speler
van internationale klasse.
Rest ons ten slotte nog te vermelden, dat
de Zwitsersche scheidsrechter Ruoff den
strijd goed heeft geleid. Hij deed dit zonder
veel drukte; strafte waar er gestraft moest
worden en onderbrak het spel niet door on-
noodig gefluit. Een scheidsrechter waarin
men vertrouwen kan stellen en dien men het
niet kwalijk neemt wanneer hij zich al eens
een enkelen keer vergist.
J. B.
bevorderen tot officier van de Ode van
Oranje-Nassau den eere-voorzitter van den
bond, den heer W. J. H. Muiier en heeft be
noemd tot ridder in de Orde van Oranje-
Nassau den heer C. Coldewey, bestuurslid van
den bond, te Deventer. Persoonlijk overhan
digde hij de onderscheidingen.
Daarna spraken nog vele anderen, baron
Schirnmelpenninck van der Oye, de vertegen
woordigers van de diverse buitenlandse!»
bonden, wethouder Ed. Polak namens hei
Gemeentebestuur van Amsterdam ea.
Het Belgische elftal. Van I. n. r. Debie, Bastin, Michiels, Hoydonckx, lavigne, v. Poucke, Voorhoof, Moeschal.
tuigd. Van der Meulen kreeg weinig en zeer
weinig gevaarlijks te doen. De manier waar
op hij het weinige werk verrichtte was vol
komen safe. Meer valt er niet van te zeggen.
Onze halflinie bestond uit drie zeer harde
werkers, waarin nu eens van der Wildt, dan
weer de beide kanthalfs het meest opvielen.
De V.U.C.'er verdient een extra pluim omdat
hij op dit gladde veld den bal veelal uitste
kend afgaf, iets wat over het algemeen niet
de sterkste zijde van dezen speler is.
De Hollandsche aanvallers waren Zondag zeer actief. Op onze foto Debie in actie met de Belgische verdedigers Hoydonckx, La
vigne en v. Poucke- Op den achtergrond v. Halme. Bakhuijs is de Hollandsche aanvaller. Verderop is Tap nog zichtbaar.
den schuiver op den Belgischen keeper
laat, stopt deze het leder uitstekend.
De Belgen, die hun aanvallen steeds door
onze verdediging zien onderbroken, probe-e
ren het dan eens van grooteren afstand.
Moeschal schiet eens over ons doel, doch
daarbij blijft het vrijwel.
Van der Meulen kan dan weer toezien,
hoe onze voorhoede, uitstekend opgestuwd
door de halfs, Debie belagen. Steeds werpt
de nationale Jean zich echter resoluut op
den bal. Zijn werken is soms gevaarlijk,
doch niettemin uiterst solide. Een aardig
moment ontstaat voor den Belgischen goal
als van der Broek in zijn ijver, om Debie den
bal te ontfutselen, over de schouders van
den Belg heen in het doel duikt.
Weer is het hierna Moeschal, die van
grooten afstand een goed schot inzendt,
waarmede van der Meulen echter niet de
minste moeite heeft.
Nog harder gaat het dan regenen, maar
de spelers voelen het niet. Landaal komt
alleen voor Debie, maar ook onze rechts-
heel lang geleden, dat onze aanvallers een
keeper zooveel werk bezorgden, als ons vijf
tal dit Zondag deed, en waren Debie en
Hoydonckx, de laatste vooral in de tweede
helft, niet zoo uitstekend op dreef geweest,
ongetwijfeld was de overwinning der onzen
grooter geworden.
De meening, dat de Belgen tegenvielen,
deelen wü niet geheel. Dat tegenvallen is
minstens voor 90 pCt. het gevolg geweest van
het feit, dat de Holanders vanaf den aan
vang tot het eind het nitiatief hebben ge
voerd. Het eenige doelpunt van den wed
strijd kwam onverwacht en was ietwat ge
lukkig misschien: wanneer het 2—0 was
geweest, zou de verhouding ongetwijfeld nog
iets beter zijn uitgedrukt.
Het ontbreken van den jongsten Braine,
bleek intusschen voor de Belgen een groote
handicap. Met dezen handigen speler in hun
aanval hadden de Roode Duivels hoogst
waarschijnlijk er heel wat meer van terecht
gebracht. Hoewel wij moeilijk kunnen vast
stellen dat dit tot een gunstiger resultaat
voor de gasten zou hebben geleid kan veilig
ren met 1—0 van de Belgen won. Van links naar rechts Tap, Breitner, Bakhniis, v. d.
Wfldt, v. Kol, v. d. Broek, Kools. y. d, MguJ®, .Vernietten,
Bakhuijs, Tap en Landaal waren de Hol
landsche aanvallers, die 't meest op den voor
grond traden. Bakhuijs is momenteel de beste
midvoor, waarover we beschikken. Dit is 'n
uitgemaakte zaak. Bijzonder jammer is het
daarom dat op' die plaats wegens het vertrek
van den Zwollenaar, in den eerstvolgenden
wedstrijd een ander zal moeten spelen. Dit
kon wel weer eens funeste gevolgen hebben.
Tap's schijnbewegingen en onnavolgbare
trucjes deden het op den gladden boden bij
zonder goed. Een combinatie van dezen spe
ler met den doorzetter Bakhuijs, moet voor
elke verdediging gevaarlijk zyn.
Van Landaal's voet kwamen de meeste
voorzetten. De Apeldoomer is hierin boven
dien uiterst bekwaam. Minder op den voor
grond traden v. d. Heijden en v. d. Broek. Wij
zijn er nog steeds niet van overtuigd dat er
voor den linksbuiten geen beter speler te
vinden is. Van der Broek werkte hard, doch
naast de twee keien als Tap en Bakhuijs
Zondag waren moest hij wel een beetje op
den achtergrond raken.
Over de Belgen zeiden wij reeds een en an
der. In hun verdediging waren Debie en Hoy
donckx schitterend. Voor den keeper was het
wel bijzonder jammer dat het eenige doel
punt in dezen wedstrijd tegen hem gescoord,
niet geheel en al onhoudbaar scheen. Wij
zeggen „scheen" want velen vergaten dat de
sterke wind Debie danig parten speelde. Wil
men het hem als een fout aanrekenen dan is
dit toch in elk geval de eenige geweest.
De middenlinie, welke door het gevaarlijke
spel van onze voorhoede, zich het meest aan
haar verdedigende taak moest wijden, was
als linie de mindere van de onze. Van
Halme raakte tegen het einde wat uitge
speeld en had bovendien, hetgeen volkomen
begrijpelijk is, veel last van het zware ter
rein.
Kanthalfs goed zonder meer. In de voor
hoede had Raymond Braine waarschijnlijk
den gang kunnen brengen, welke thans ab
soluut ontbrak.
Moeschal en Voorhoof, de eerste was nog
de beste van het binnentrio, zijn uitstekende
spelers, doch zij moeten iemand naast zich
hebben die de ballen op handige wijze weet
vrij te maken.
Bastin rechtvaardigde zijn keuze wel. Voor
al in de eerste helft toen de wind naar zijn
kant ging, kreeg hij veel te doen. Michiels ls
zwak in zijn voorzetten, terwijl o.i. ook zajn
Dc feestmaaltijd.
Zaterdagavond werd het feest ter gelegen
heid van het 40-jarig bestaan van den K.
N. V. B. voortgezet met een grooten feest
maaltijd in het R.A.I.-gebouw. Ongeveer 550
gastheeren en gasten vereenigden zich daar
aan de groote eere-tafel en zestien rechthoe
kig daaraan geplaatste dwarstafels. Onder
hen bevonden zich de Minister van Water
staat Mr. P. Reymer,, de gouverneur van de
provincie Antwerpen Baron Holvoet, wethou
der Ed. Polak, de heer J. Rimet, voorzitter
van de F. I. F. A., de vertegenwoordigers van
verschillende buitenlandsche voetbalbonden,
onder wie de heeren Hinze (Duitschland),
Johansen (Zweden), Seeldraayers en Verdyck
(België), de voorzitter van het N. O. C. Ba
ron Schirnmelpenninck van der Oye en vele
andere bekende figuren, vooral uit de sport
wereld, doch ook daarbuiten.
Ir. J. W. Kips, de voorzitter van den jubi
leerenden bond, bracht allereerst een dronk
uit op H. M. de Koningin, gevolgd door het
zingen van het Wilhelmus, waarna Jhr. Jan
Feith, die als ceremoniemeester fungeerde,
de groeten van Prins Hendrik overbracht, die
verhinderd was zelf te komen, doch een
waardeerend telegram had gezonden.
Vele redevoeringen werden gehouden, aller
eerst door Ir. Kips, die zich er vooral over
verheugde, dat ook de heer L. Hartog, ver
tegenwoordiger van den Ned. Int. Voetbal
bond, aanzat. Zeer waardeerende woorden
sprak Mr. P. Reymer namens de regeering,
die betoogde, dat het hier niet alleen een
fe€6t van den bond, doch een nationaal, zelfs
een internationaal feest is. Onder daverend
applaus van de aanwezigen deelde hij mede,
dat het H. M. de Koningin behaagd had te
Maakten allen van den microfoon gebruik
om om zich door luidsprekers in de enorme
zaal verstaanbaar te maken, de Zweed Jo
hansen sprak zonder microfoon, staande bo
ven op een stoel, in hetNederiandsch,
waarbij hij zeer veel succes oogstte.
Herhaaldelijk werden de volksliederen ge
speeld en het was middernacht voordat de
tafel gesloten werd.
Onderscheidingen.
Aan den feestmaaltijd van de K.N.V.B. die
Zaterdagavond in 't R.A.I.gebouw werd ge
houden, is door den Minister van Waterstaat,
den heer P. Reymer, namens de regeering,
ha%r gelukwenschen aangeboden. Voorts
deelde de minister mede, dat het Hare Ma
jesteit de Koningin heeft behaagd te benoe
men tot officier in de orde van Oranje-
Nassau den heer W. J. Muiier, eere-lid van
den Bond en tot Ridder in de Orde van
Oranje-Nassau, den heer S. Coldewey, be
stuurslid te Deventer.
A. Tromp eere-lid K. N. V. B.
In de Zaterdagmiddag gehouden buitenge
wone Algemeene vergadering van den Ko
ninklijken Nederlandschen Voetbalbond, is
de heer Herman A. Tromp tot eere-lid van
den Bond benoemd.
LANDENWEDSTRIJD
Amsterdam: NederlandBelgië 10
Afdeeling V
GroningenVelocitasLeeuwarden 3—2
Afdeeling I
4e klasse
A. P. W. C.—Soest 1—0
Afdeeling II
Reserve 3e klasse
Hercules II—L. S. V. II 8—3
Het eenige doelpunt van den wedstrijd. De bie valt tevergeefs naar het van grooten
afstand ingezonden schot van Bakhuijs.
