cBuitenlandsch Q?Cieuws
SPOQR's MOSTERD
L
FEUILLETON
MARKT EN HALLEN
Spoor's gestampte Moisjes
De erfenis van een
BRIEVEN UIT FRANKRIJK
De resultaten der
Vlootconferentie
Interessante rede van MacDonald
Een open brief van
Hugenberg
Geduld, tijd en kracht gevraagd
Nieuws van Gandhi
Ernstige relletjes en bloedige
gevechten
Aanslag op minister
Beyerle
De dader gearresteerd
Communisten-arrestaties in Riga
Koningsgezind Spanje
Alle standen betooge» voor een
monarchie
Tegen versobering op onderwijs
gebied
Gemengde Buitenlandsche
Berichten
De botsing op de Metro
te Parijs
Twee gewonden zijn stervend
De zaak-de Leeuw
Hij wil politiek gevangene zijn
Zware brand bü Charleroi
Een hert veroorzaakt een doodelijk
ongeval
De werkloosheid in Engeland
Militaire versterkingen tegen de
sprinkhanenplaag
Het aftreden van Mgr. Seipel
Brutale inbraak te
Saarbrucken
Een karweitje van 3 dagen
Voetballers uit
Sovjet-Rusland
Ongewenscht bezoek
Abnormaliteiten van filmheldinnen
Italiaansch schip vergaan
20 dooden
KORT NIEUWS
Spoor*sZwi?sV'rschVk>«s
PRINSES
De merkwaardigste markt van Parijs en
misschien wel van geheel Europa is de zoo
genaamde „Marché aux puces'" (vlooien
markt). Hoewel het een feit is, dat men op
een groentenmarkt, groente, op een vruch-
tenmarkt vruchten en op een bloemenmarkt,
bloemen verkoopt, wil bovengenoemde naam
toch niet zeggen, dat men op de vlooienmarkt
(de lezer vergeve me dit woord, ik heb het
Werkelijk niet uitgevonden) die zeer kleine,
maar buitengewoon onaangename diertjes
ten koop aanbiedt. Niet, dat ik er voor zou
durven in staan, dat ze er niet te vinden zijn,
maar verkocht worden ze er stellig niet.
Het is echter niet over den naam, dat ik
het hebben wil, maar over de bezoekers en.
meer nog,over de koopwaar. Want deze
markt, met haar eigenaardigen, doch vooral
armoedigen naam, is eigenlijk een verzamel
plaats van dikwijls machtige, doch bijna
steeds aandoenlijke herinneringen aan door
den tijd verzwolgen eeuwen. Men diende haar
te bezoeken met hetzelfde gevoel van eerbied
als waarmede men een oudheidkundig mu
seum bezoekt "en men behoorde de afgedankte
Voorwerpen ernstig te bestudeeren en ze met
respect te behandelen, want vele hebben
twee, drie eeuwen voorbij zien gaan en dik
wijls ook komen ze van heel ver en hebben
ze zeden en gewoonten aanschouwd, die he
melsbreed van de onze verschillenTijd
en afstand kruisen zich hier. Het is best
mogelijk, dat dit hier, ergens uit een achter
hoek van Azië vandaan komt en dat daar
telt misschien duizend jaarWie zal zeg
gen tot den eeredienst van welken afgod
deze wonderlijk gedamasceerde dolk heeft
behoord? Wie zal ooit de beteekenis vinden
van de initialen op de eerste bladzijde van
dat oude boek? Wie het geheim van de in
scriptie in dit schijnbaar waardelooze hor
loge? En welke geschiedenis is er verbonden
aan dit koffertje en aan deze oude gordijnen,
met hun vermoeide plooien? En wie zal ooit
bitvinden hoevele uren deze afgewerkte, moei
zaam tikkende klok heeft zien komen en
gaan
Maar in plaats van eerbied en respect, ver-
Wekt deze ongelukkige markt slechts den
spotlust van publiek en pers. Geen optocht, of
de „marché aux puces" wordt er op de een
of andere grappige wijze in voorgesteld; geen
humoristisch blad, of. het bevat een mop ten
haren koste.
Achteloos, ongevoelig voor de poëzie van
het verleden, wroeten de zoekers in den hoop
oude dingen, ruw op-zij gooiend wat niet
Van hun gading is en deze vernederende
geste is m.i. van meer beteekenis op den weg
Van het bewuste voorwerp naar den dood,
d.w.z. de volkomen nutteloosheid, dan de
invloed van den tijd.
De catalogus van deze wonderlijke ten
toonstelling zou ongetwijfeld dikker zijn dan
alle adresboeken ter wereld samen. De bou
levard Riehard-Lenoir, waar ze gehouden
Wordt, is als één groote Arabische markt,
maar de-gëweldige verscheidenheid der ar
tikelen en bezoekers geeft haar eigenlijk nog
meer het aanzien van een internationale ten
toonstelling. c
„Als ik bedenk, hoorde ik laatst een oude
Engelsche dame tot haar metgezel zeggen,
dat al die oude dingen, die hier zoo achteloos
op hoopen worden gegooid, eens deel hebben
Uitgemaakt van een „home", dat er eens
m.enschen zijn geweest, die ervan gehouden
hebben, die ze misschien zelf gemaakt heb
ben zie bijvoorbeeld dit oude houten sui
kerbord) naïef bewerkt en op onhandige ma-
Pier met verf besmeèrd en dat er nu nie
mand meer werkelijk belang in stelt, dan
denk ik onwillekeurig aan mijn eigen oude
spulletjes en datdoet mij toch wel wat
Pijn."
Het goede mensch was ongetwijfeld wat
sentimenteel aangelegd, maar geheel ongelijk
had ze toch ook niet
De Parijsche hallen, die eenig als ze zijn in
hun genre, een internationale vermaardheid
genieten, gaan misschien verdwijnen. Of,
juister uitgedrukt, ze gaan misschien „ver
huizen". Tenminste, hierop dringt een ge
deelte der Parijsche pers aan en m. i. niet
ten onrechte. Wat toch is het geval? De hal-
Jen, van waaruit heel Parijs van voedsel
Voorzien wordt waarheen alles wat de pro
vincie en het buitenland aan de Fransche
hoofdstad aan te bieden hebben, gevoerd
Wordt, die hallen nu, groeien met de stad.
Verschillende malen reeds zijn ze vergroot,
maar thans blijkt voor de zooveelste maal
dat de beschikbare ruimte voor deze nacht-
markt want slechts 's nachts wordt hier
handel gedreven en het is slechts gedurende
den nacht dat de volgeladen treinen Parijs
doorkruisen op hun reizen van en naar de
hallen, dat de beschikbare ruimte nu, niet
toereikend is. De bedoeling is de hallen twee
maal zoo groot te maken als ze zijn en hier
toe in. drie etappes te werk te gaan. De eerste
etappe zal bestaan in het bijbouwen van ver
schillende paviljoens zoo worden hier de
Sebouwen, waaruit de hallen bestaan, ge
doemd en het verbreeden der belendende
straten. De tweede etappe bestaat uit het
bouwen van nog twee paviljoens tusschen de
°Ude straten „Rue Pierre-Lescot" en „Rue
Saint-Denis", terwijl tenslotte dat is de
derdè en laatste etappe een groote, over
dekte ruimte zal ingericht worden op eenigen
pfstand van de hallen zelf. De kosten voor
®en en ander worden op driehonderd mil-
hoen geschat.
„Echter," vragen sommige bladen, „is het
nu absoluut noodig, dat de hallen op hun
oude plaats, d. w. z. in het centrum van Pa
rijs, dus juist daar, waar de grond het
duurste is, blijven? En indien men ze dan
niet verplaatsten wil zou dan eenige de
centralisatie niet nuttig kunnen zijn?" En
inderdaad zal Parijs indien de hallen in
hun geheel in het centrum blijven steeds
voor groote kosten en schier onoverkomelijke
moeilijkheden komen te staan. Want niet
aleen dat de grond hier verbazend duur is,
maar het is juist in dit gedeelte van Parijs,
dat zich de meeste gebouwen van geschied
kundige waarde bevinden. Bovendien zijn de
straten er zeer nauw, waardoor het trans
port uiterst lastig is. Verder gaat iedere uit
breiding noodzakelijkerwijze gepaard met het
afbreken van de huizen, die in den weg staan,
en het schadeloosstellen der eigenaars ver
slindt millioenen, die bespaard kunnen blij
ven, indien het gemeentebestuur er toe zou
willen overgaan de hallen te verplaatsen of
althans de nieuwe „paviljoens" elders te
doen verrijzen.
Maar het gemeentebestuur schijnt er zijn
zinnen op te hebben gezet, de hallen te laten
waar ze zijn en heel Parijs volgt dezen strijd
tusschen gemeente en pers met groote be
langstelling.
H. d. J.
De eerste minister Mac Donald heeft gis
teravond voor de radio gesproken over het
werk van de Vlootconferentie.
Hij zeide, dat gedurende generaties de
volken hebben geloofd, dat zij zich door
hooge bedragen te besteden aan de bewape
ning konden beveiligen tegen den oorlog en
elke generatie op haar beurt werd in dit
vertrouwen verkeerd voorgelicht. De eene
oorlog volgde op den anderen, en indien de
actieve vredesgedachte niet alleen als geloof,
doch ook als practisch doel thans niet tus
schen beide komt, dan zal een nieuwe oor
log zoo zeker zijn als morgen de zon opgaat.
Een jaar geleden zagen wij een treurig
en weinig aanlokkelijk vooruitzicht van bou
wen en tegen-bouwen. Wij hebben getracht
dit vooruitzicht te veranderen. Wij kwamen
spoedig tot de ontdekking, ofschoon wij bij
eenkwamen voor een vijfmogendheden-con-
ferentie, dat wij in werkelijkheid vormden
twee groepen van elk drie mogendheden.
Gróót èrittanniÖ behoorde thuis in beide
groepen. Ér was een groep der groote zeeën,
bestaande uit de Vereenigde Staten, Japan
en Groot Brittannlë en de Europeesche
groep, bestaande uit Frankrijk, Italië en
Groot Brittannlë.
Er waren zeer veel momenten bij deze
onderhandelingen, dat het ijs, waarop wij
schaatsten, op zijn dunst was, doch wij heb
ben thans allen een omvangrijk verdrag ge-
teekend, waarvan slechts één hoofdstuk al
leen de onderteekening draagt van de Brit-
sche Commonweath, de Vereenigde Staten
en Japan. De rest, bevattende waardevolle
voorzieningen, vormt een vfjfmogendheden-
verdrag. Ik heb geen waanvoorstelling van
hetgeen wij hebben bereikt. Wij hebben
slechts een begin gemaakt. Mijn ervaring
van de laatste drie maanden is geweest, dat
de vredesbeweging alles heeft om ziel te
geven aan haar werk, doch dat dit werk
steeds meer wordt een bestudeering van bij
zonderheden en van middelen om de moei
lijkheden op te lossen. Van zeer groot belang
zou zün indien datgene wat werd gedaan,
onmiddellijk wordt gebruikt om de openbare
meening voor te bereiden om meer te doen.
De Vlootconferentie te Londen zal een der
groote mijlpalen zijn voor de pogingen der
menschheid den vrede te verkrijgen.
Niets is belangrijker naar mijn meening,
dan de goede wil, die als regel heeft over-
heerscht. De betrekkingen tusschen Amerika
en ons zijn nog nooit zoo goed geweest sinds
Amerika een onafhankelijke groep staten
werd. De Japansche delegatie keert naar huis
terug met de wetenschap vrienden te heb
ben ontmoet, wier vriendschap hun land
veiligheid biedt. De Franschen en Italianen,
hoewel zij ons niet genoeg konden naderen
om tot overeenstemming te komen, vertrek
ken met het gevoel, dat een overeenkomst
bij verdere onderhandelingen moet worden
bereikt en de betrekkingen tusschen ons en
alle anderen zijn van onbewolkte hartelijk
heid. Elk van onze dominions en Indië was
vertegenwoordigd als een onafhankelijke na
tie. Zij en wij werkten in volledige harmo
nie van begin tot eind.
De voorzitter van de D. Nationale Volks
partij, dr. Hugenberg, publiceert een open
brief aan zijn partijgenooten in den lande,
waarin hij verklaart, dat binnen het kader
der D. Nationale opvattingen alle belangen,
inzonderheid die van den zwaar bedreigden
landbouw, veilig zijn.
De resultaten van de agrarische maatre
gelen gedurende de laatste weken hebben dit
bevestigd.
HUGENBERG
Zonder de hulp en de pressie, uitgeoefend
door de D. Nationale Partij, zouden zij nooit
tot stand zijn gekomen.
Hugenberg eindigt met een ieder te ver
zoeken het zijne te doen, opdat de partij een
steeds hechter wordend blok der oppositie
zal worden en tevens een strijdmiddel tegen
het systeem, dat in het rijk en Pruisen
partyleven en economie beheerscht.
Voor het bereiken van deze doeleinden
zal echter geduld, tijd en kracht noodzake
lijk zijn.
De nationalistische vice-president van de
universiteit te Howrah en 29 anderen wer
den gearresteerd toen zü bezig waren met
posten bij winkels te Howrah, waar buiten-
landsche stoffen verkocht worden en die
voor het meerendeel toebehooren aan Ma-
homedanen. Verscheidene personen werden
in het handgemeen' gewond, o.a. een En-
gelsch inspecteur van politie. Een talrijke
menigte deed een aanval op een celwagen,
doch werd uiteengejaagd. Te Noakhali wer
den een Indisch politie-officier en twee
politie-agenten, die vier mannen fouilleer
den, door schoten getroffen. De schuldigen
ontkwamen.
Nieuwe gevechten te Chittagong.
De correspondent van de British United
Press te Calcutta deelt mede, dat bericht is
ontvangen, dat in de nabijheid van Chitta
gong weer een gevecht tusschen politie en
inlanders heeft plaats gehad, waarbij zeven
personen zijn gedood.
Twaalf opstandelingen werden gedood en
twee ernstig gewond tijdens den strijd in de
nabijheid van Chittagong Dinsdagavond. De
troepen leden geen verliezen.
Veertien personen werden gearresteerd. Te
Chittagong heerscht rust.
Hongerstaking?
Daar het gerucht liep, dat Sen Goepta,
de burgemeester van Calcutta, die in de ge
vangenis voedsel weigert, overleden was, ver
zamelde zich een groote menigte op het ge
vangenisplein. Zij werd uiteengedreven door
de politie, die later het gerucht tegensprak.
Officieel wordt verklaard dat het bericht,
volgens hetwelk de politieke gedetineerden
in de gevangenis van Alipore voedsel wei
geren, onjuist is
Britsch soldaat gedood.
Tijdens ongeregeldheden, die ontstonden
ten gevolge van de arrestatie van verschei
dene voorstanders der burgerlijke ongehoor
zaamheid werd een Britsch soldaat gedood.
Gistermiddag heeft de 45-jarige koopman
Karl Stangler, uit Stuttgart, die een verzoek
om gratie voor zijn, zich in de gevangenis be
vindende vrouw had ingediend, den minister
van justitie, Dr. Beyerle in diens werkkamer
met een dolkmes aangevallen.
De minister bekwam bij het afweren van
het mes een verwonding aan de linkerhand,
die echter niet gevaarlijk is, hoewel hij zich
waarschijnlijk eenigen tijd zal moeten ont
zien. Ook een te hulp komende ambtenaar
werd aan de hand gewond.
De dader wist te ontkomen. De politie
heêft de noodige maatregelen getroffen, om
hem te arresteeren.
De koopman Stangler, die gisteren een aan
slag heeft gepleegd op den Wurtembergschen
minister van justitie Beyerle, is gisteren door
de politie te Ulm a. d. Donau, waar hij bij
vrienden vertoefde, aangehouden.
In Riga en omgeving zijn talrijke opzien
barende communisten-arrestaties gedaan.
Onder de gearresteerden bevinden zich vier
communisten, die met bijzondere opdrachten
van de hoogeschool te Moskou voor commu
nistische propaganda naar Letland zün ge
komen. Zij weigeren hunne namen te noe
men. Het staat vast dat zij uit Letland af
komstig zün en eerst voor eenige jaren naar
Moskou zijn gegaan om daar systematisch
het voeren van communistische propaganda
te leeren. Na voltooiing van hun „sutide" zijn
zij weer naar Letland teruggekeerd om het
geleerde in praktük te brengen, tot zij in
handen der politie zün gevallen.
Op Faasch-Zondag is het werd reeds met
een enkel woord gemeld te Madrid een
groote betooging gehouden voor de monar
chie, waaraan 30.000 personen deelnamen. De
betooging had plaats in de nieuwe arena voor
stierengevechten. Alle standen waren verte
genwoordigd, zoo vertelt de Madrileensche
correspondent van het „Berliner Tageblatt,"
met name de adel en de ambtenaren, maar
men zag er ook tal van arbeiders. Het vrou
welijk element was eveneens sterk vertegen
woordigd.
Er voerden vüf sprekers het woord. Namens
de monarchistische arbeiders verklaarde Mo-
rillon, dat hij de eendracht tusschen arbeiders
en aristocraten wilde aantoonen. De wenschen
der arbeiders, aldus spr„ hebben altijd weer
klank gevonden in het, hart van den koning,
die de eerste der arbeiders is.
De vertegenwoordiger van den adel, de
markies de Santa Cruz, zeide o.a. dat de ko
ning in overeenstemming met de wenschen
des volks steeds degenen tot de macht had ge
roepen die bü de openbare meening de beste
reputatie genoten.
De conservatieve oud-minister van binnen-
Iandsche zaken Golcoechea betoogde o.m. dat
het socialisme meer vereenlgbaar was met de
monarchie dan met de, republiek en beriep
zich daarbü op de woorden door Bebel op het
congres van Amsterdam (in 1904) gesproken.
Volgens den oud-minister was de monarchie
een werktuig dat Spanje noodig heeft voor
den hervormingsarbeid om het land tot wel
vaart en voorspoed te brengen.
De leider der liberaal-conservatieven graaf
Bugallal was de laatste spreker;; hü achtte
de monarchie den eenig mogehjken regee-
ringsvorm voor Spanje.
De betooging eindigde onder het geroep van
„leve Spanje" en „leve de koning."
Wijziging der regeering?
De correspondent van het B. T. voegt aan
zijn verslag over de betooging de mededee-
ling toe dat er in politieke kringen wederom
geruchten loopen van een spoedige wijziging
in de regeering. De oorzaak zou zijn de na
tver tusschen de verschillende monarchis
tische leiders en de achter hen staande groe
pen. In zekfere kringen is men, zoo wordt ge
zegd, niet bereid het langer aan te zien hoe
de Bugallalisten den bult van den val der
dictatuur naar zich willen toehalen. Daar er
onder die ontevredenen mannen moeten zün,
die niet alleen dicht bij den troon staan maar
die de koning ook gaarne in het kabinet zou
zien, wordt een nieuwe crisis niet geheel on
mogelijk geacht. In dit verband verdient wel
licht een reis de aandacht, die generaal Be-
renguer naar Sevilla heeft gemaakt waar de
koning thans vertoeft.
I>e kabinetsraad te Madrid heeft zich
bezig gehouden met de kwestie der verkie
zingen.
De minister van arbeid wees op de nood
zakelijkheid eener nieuwe volkstelling, op
dat er bü de aanstaande verkiezingen niet
dezellde fouten zullen worden gemaakt als
bü de voorgaande.
De regeering hoopt, dat de parlements
verkiezingen in December kunnen plaats
hebben; die voor de provincies en de ge
meenteraden zullen later worden gehouden.
De noodzaak van bezuiniging heeft in ver.
schillende landen geleid tot invoering van
maatregelen om op het gebied van 't onder
wijs uit te sparen. O.a. wordt in Thüringen
en Hessen, benevens ook in eenige Pruisische
gemeenten het aantal scholieren in één
klasse aanzienlük verhoogd, zoodat men
over kan gaan tot ontslag van onderwijzers
en sluiting van klassen.
Verder wordt bezuinigd op salarissen,
leerbehoeften enz.
Zooals men weet hebben de communisten
te Berlijn reeds getracht om van de door
deze maatregelen bij de ouders gewekte
ontevredenheid gebruik te maken voor het
het uitlokken van schoolstakingen.
Maar ook van andere kanten groeit het
verzet.
Zoo heeft thans weer de afdeeling Rijn
land van den Duitschen onderwüzersbond
op de jaarvergadering krachtig geprotes
teerd tegen de besnoeiing van de onderwüs.
uitgaven.
In een aangenomen resolutie wordt o. a.
verklaard, dat het onder deze nieuwe om
standigheden onmogelük is geworden in de
scholen volgens moderne eischen onderwijs
te geven en resultaten te bereiken, welke
men tegenwoordig van de volksschool ver
wacht.
De vergadering keurde het met veront.
waardiging af, dat men in een tijd, waarin
een degelijke onderlegging van de jeugd
op school allernoodzakelijkst is om het her
stel van het Duitsche volk voor te bereiden,
op onverantwoordelijke en onverstandige
wijze de uitgaven van het onderwijs be.
perkt.
Ten slotte wordt een beroep gedaan op
allen, die met 't onderwüs op eenige wijze in
contact staan, zich te verzetten tegen die
averechtsche versobering en zich met allen,
die het wel meenen met de toekomst van
het vaderland, voor de ernstig bedreigde
school in de bres te stellen.
Hbld.
Het onderzoek naar de oorzaken van de
botsing op de Parüsche Nord-Sud metro
heeft nog geen resultaat opgeleverd.
De stationschef beweert den vertrekken-
den trein pas te hebben laten wegrüden,
toen de seinen witte lichten toonden.
De ingenieurs noemen deze bewering on
juist, omdat het witte licht automatisch
afgesloten Blüft, wanneer de baan niet
vrü is.
Negen en veertig gewonden zijn in ver
schillende hospitalen behandeld, terwül
tal van gekwetsten zich in apotheken lieten
verbinden.
Ongeveer 70 lichtgewonden konden zich
naar hun woning of naar hun arbeid be
geven.
Twee van de in het hospitaal Vaugirard
verpleegde gewonden, zijn stervend.
Joris de Leeuw is wederom naar de ge
vangenis te Luik gebracht en zal voor den
krijgsraad verschünen. Als zün verdediger is
aangewezen Mr. Henri Borginon uit Brussel.
De Leeuw heeft zich tot den Minister van
Oorlog gewend om als politiek gevangene te
worden behandeld.
Een wijk bedreigd.
Om kwart over negen gisteravond brak een
geweldige brand uit in een door de adminis
tratie der spoorwegen gebruikt pand te Mar-
cinelle bij Charleroi. In een oogenblik stand
het perceel in lichte laaie.
De brand bedreigt een geheele wük.
In den afgeloopen nacht is op den straat
weg tusschen Braunlage en Elend een ernstig
motorongeluk gebeurd, doordat een hert, ver
blind door de lichten van het motorrijwiel,
recht voor den motor kwam te staan. De be
stuurder, een bewoner van Keulen en zyn
duopassagierster, sloegen tegen den grond.
De dame was op slag dood.
De bestuurder werd in zorgwekkenden toe
stand naar het ziekenhuis vervoerd.
In de week van 7 tot 14 April verminderde
het aantal werkloozen, vergeleken met de
voorafgaande week met 16.147, hetgeen de
eerste keer is sinds eenigen tüd, dat er weer
vermindering kan worden geconstateerd. In
totaal waren er op 14 April 1.660.300 werk
loozen, hetgeen 506.700 meer is dan op den
zelfden datum van het vorig jaar.
Uit Cairo wordt gemeld, dat Koning Foead
van Egypte een bataljon soldaten van het
Egyptische leger naar het Sinai-gebied heeft
doen dirigeeren, om de bevolking behulpzaam
te zün bij de bestrijding van de sprinkhanen
plaag. Tot op heden bleken alle tot nog toe
genomen maatregelen onvoldoende te zijn te
gen de sprinkhanenplaag, die dit jaar al in
bijzonder sterke mate optreedt.
Een actie
Het bestuur der chr.-soc. partij te Weenen
besloot stappen te doen om dr. Seipel te be
wegen terug te komen van zün besluit, als
voorzitter af te treden.
Gedurende de Paaschdagen had te Saar-
brücken in de juwelierszaak van de firm»
Brems Varain in de Bahnhofstrasse een in
braak plaats, welke wat vermetelheid be
treft, doet denken aan die in het Berlijnsche
filiaal van de Diskontogesellschaft.
De inbrekers hebben drie dagen eraan ge
werkt om zich over binnenplaatsen en da
ken een weg te banen naar de juweliers
zaak, waar groote waarden aanwezig wa
ren. Hun buit kon zelfs bij Benadering nog
niet worden geschat.
De wanden van den winkel en van de
achter den winkel gelegen kantoren waren
alle versterkt met dikke stalen pantserpla
ten.
De inbrekers, die de plaatselijke gesteldheid
nauwkeurig bestudeerd moeten hebben,
zün van de zijde van de rivier doorgedron
gen tot op de binnenplaats van het huis.
Vandaar wisten zü in een naast het kan
toor liggend magazün te komen door het
breken van een gat in een dikken muur.
Tusschen dezen muur en het juwelierskan
toor bevond zich de eerste stalen wand, die
den indringers weerstand bood. Éen houten
deur wisten ril te forceeren, doch toen stuit
ten zü op den stalen wand. Zü zochten
dus een anderen weg, klommen op een gla
zen dak en kwamen tenslotte op deze wijze
in het kantoor. Door middel van aan elkaar
geknoopte doeken lieten zij zich zakken.
Zü hebben talrijke fraaie ringen, kettin
gen en gouden voorwerpen meegenomen,
alsmede een hoeveelheid baar geld. Tot nog
toe ontbreekt elk spoor van de daders.
De Engelsche minister van Binnenland,
sche Zaken heeft geweigerd, een visum te
hechten aan de passen van de leden van
een voetbal-elftal uit Sovjet-Rusland, dat
door de Britsche Arbeiderssportfederatie
werd uitgenoodigd naar Engeland te ko.
men.
De communisten protesteeren natuurlijk
hevig tegen deze weigering.
Zü hebben het voornemen bekend gemaakt,
door het heele land demonstraties te hou
den om de aandacht op deze zaak te
vestigen.
Waarom Betty Compson wil scheiden
Den Engelschen rechter wordt van tüd
tot tüd verzocht, echtscheiding uit te spre
ken op grond van „mental cruelty", geeste.
li'ke mishandeling, zouden wij zeggen.
De filmster Betty Compson heeft dezer
dagen voor den tweeden keer van den rech
ter een uitspraak gevraagd op grond van
een dergelük motief, ten aanzien van een-
en-denzelfden echtgenoot.
In 1923 trouwde zü met een zekeren
James Cruze, filmregisseur. Zes jaar daarna
'vroeg zij en verkreeg echtscheiding, omdat,
zooals zü verklaarde, Jim 's avonds thuis
bleef en zelfs, wanneer er bijeenkomsten
van beroepsgenooten waren, of eerste voor
stellingen gingen, niet van den haard was
weg te krygen.
Nadat de scheiding een week had geduurd,
verzoenden zü zich.
Thans heeft Betty Compson opnieuw
echtscheiding aangevraagd, dezen keer, om.
dat haar echtgenot „gewoon is op alle uren
van den dag een groote menigte menschen
te ontvangen".
Naar gemeld wordt zün in den Piraeus
drie Italianen aangekomen, die verklaarden
de eenige overlevenden te zijn van de equi
page van 23 koppen van het Italiaansche s.s.
„Frederico Carolo", dat tengevolge van een
ketelontploffing vergaan is tusschen de
eilanden Zante en Cephalonia.
Een Arabisch journalist is we.
gens opruiing tot 12 jaar gevangenisstraf
en 1 jaar verbanning veroordeeld.
Het vliegtuig, waarmede de Pr in»
van Wales naar Egypte is gereisd, is giste
ren gevallen. De beide vliegers werden
gedood.
De bemanning van het Belgische
stoomschip „Schelvenir", is onderling slaags
geraakt. Vier man werden zwaar gewond,
19 gearresteerd.
Voor het congres te Stockholm
heeft de algemeene raad van het Britsche
Vakvereenigingscongres Walter Citrine be
noemd tot lid van het uitvoerend comité.
In het dorp Scheschpoliai sloeg een
19-jarig meisje haar vader met een byl
dood. Zü werd gearresteerd.
10
Ik brei liever wollen kousen voor mün
°lldjes, hernam Paula lachend. Wat denkt
er van, mevrouw?
René's belangstelling, van den beginne af
opgewekt, scheen bij ieder woord van Paula's
,'Ppen, levendiger te worden. Tot nog toe
,ad hij in de mondaine salons niets dan
c"armante modepoppen ontmoet, die zich
allen totaal onverschillig toonden voor de
^actische zijde van het leven, geheel vervuld
zij waren van coquetterie en allerlei nie-
^Bheden. Daarom zag hü nu met bewonde-
aig op naar dit meisje dat in het leven iets
.beiers zag dan een tijdpasseering en uiter-
Ük vertoon.
„Beminnen is bewónderen met het hart;
eWonderen is beminnen met den geest," zei
A'i beroemd schrijverIndien jonkheer de
erly deze philósophische uitspraak gekend
Ad. zou hü geoordeeld hebben dat daarin
Jb zielstoestand lag uitgedrukt.
Var vroeg - hij zich af welk gelukkig toe-
hem dezen avond hierheen geleid had.
Was deze ontmoeting beraamd door me
vrouw Grisoire, of alleen te wüten aan een
onschuldigen samenloop van omstandig
heden?
Eenige minuten later werden de gasten
uitgenoodigd de eetzaal in te gaan.
Er heerschte een opgewekte stemming ty-
dens het souper. De notaris vertelde aan
René, dat Paula nog 'n broeder had, Ray
mond genaamd, die luitenant by de huzaren
was te Bordeaux en mynheer Rochebel be
loofde hem spoedig voor te zullen stellen.
Opeens, terwijl hü 'jonkheer de Gerley
aankeek, vroeg hü:
Dus, de geschiedenis, die men in Font-
Aulade vertelt, de ontmoeting van den steen
houwer met een levend wezen in een der
zalen van het slot, maakt op u niet veel in
druk?
Och mijnheer, ik kan u niet anders zeg
gen, dan dat al die verhalen of verdichtsels
hoe vreemdsoortig ook, mij geheel koud
laten.
Nu mij niet, verklaarde de notaris,
opeens zeer ernstig geworden, omdat ik weet
wat er is voorgevallen. Ik spreek ditmaal in
volen ernst. Ik bezit interessante büzonder-
heden over deze gebeurtenis en vroeg
laat kunnen deze ons misschien van groot
nut zün,
Zoo, zei de jonkheer. Hebt u iets bü-
zonders vernomen? En is u wel zeker dat
het geen praatjes zijn?
Er is nooit sprake geweest van praatjes
of legende, beweerde de ander. De omstan
digheden en het tooneel der gebeurtenissen
zijn fantastisch, dat geef ik gaarne toe, doch
dat doet niets aan de feiten af, die ik reeds
twee jaar bestudeer. Ik heb al heel wat ge
gevens verzameld, die ik weldra hoop te too-
nen. Lang heb ik geaarzeld en rondgetast als
iemand in een duister, vreemd huis, maar
nu begin ik op alles eenigen kük te krijgen.
Hier zweeg hy, maar bleef René vragend
aanzien, alsof hü opnieuw diens oordeel
wilde vernemen. Alle dischgenooten hadden
met spanning toegeluisterd en achtten de
openbaarmakingen van münheer Rochebel
van veel gewicht, omdat hü niet iemand was
om zich met kleinigheden of sprookjes op te
houden.
U hoopt dus te ontdekken, wat de poli
tie en de detectives als onvindbaar beschou
wen? vroeg de baron.
Ik heb nu zekerheid, zei de notaris met
een beslistheid, die bewees, dat hem niet
meer de geringste twijfel over bleef.
Daar zullen we straks in het salon over
spreken, niet waar? stelde de gastvrouwe
voor, terwül ze een knipoogje deed in de
richting van Jan.
Mij dunkt, dat hier geen onbescheiden
ooren tegenwoordig zün, merkte de notaris
verrast op en keek tegehjkertüd naar den
huisknecht die naast de barones stond. Jan
heeft er ook belang bij met de gebeurtenis
sen op de hoogte te blijven, misschien kan
hij ons wel helpen om licht te brengen in
deze duistere en droeve zaak. Wy kennen
zijn trouw en toewüding aan de familie de
Gerly voldoende, om te mogen veronderstel
len, dat hü in de huidige omstandigheden
kostbare diensten kon bewyzen; niet waar
Jan?
Zoo denk ik er ook over, antwoordde
deze terwijl hü zün best deed een ongekun
stelde houding aan te nemen.
En u beweert, zei René, dat het nach
telijk avontuur
Een baken in zee is om de juiste rich
ting te vinden.
Hoe dat zoo? vroeg de advocaat meer
en meer nieuwsgierig.
Heel eenvoudig! Zoo even heb ik u
reeds verteld, dat een zekere Morro, een
steenhouwer uit Font-Aulade, zich voorge
nomen had alleen en in den nacht een ijzer
werk van een der deuren uit de wapenzaal
te halen.
Ja, maar wat bewijst dat?
Ik ben naar hem toegegaan om hem te
ondervragen. Eerst wilde hy uit vrees, niets
mededeelen, maar toen ik by hem aandrong
en hem eenige zilverstukken in de hand
duwde, heeft hü mi) alles bekend.
Welnu dan was die man het spook, riep
Paula lachend uit.
Laat me uitspreken, gebood de vader
kort. Op het oogenblik, dat hij het ijzeren
beslag loswerkte, zag hij door het sleutelgat
licht. Met een enkelen stoot duwde hij de
deur open en bevond zich toen tegenover 'a
man met een lantaarn in de eene en een
revolver od Morro gericht in de andere
hand.
Dat alles duurde slecht een seconde. Het
licht ging uit, de steenhouwer pakte zün
biezen, meenende met een wezen uit de an
dere wereld te doen te hebben.
Jan, wiens gelaat gelukkig niet door de
lage lamp beschenen werd, voelde zich ze
nuwachtig aangedaan. Om deze nervositeit
eenige afleiding te bezorgen, wilde hy de
tafel af gaan nemen, maar de gebiedende
stem van mevrouw kwam daar tegen od:
Wacht qen oogenblik, Jan!
Hy hernam dan weder zijn vorige onbe
weeglijke houding en mijnheer Rochebel ver
volgde:
Indien dat het eenige was, hetgeen ik
vernomen had, dan zouden we niet veel
verder zün dan voor twee jaar. Maar nu
komt het interessantste der zaak; de man
Beeft het gelaat van den ander gezien en of
schoon hü dit niet direct herkende, houdt
hü toch vol het reeds eerder ontmoet te
hebben, in ieder geval zou hü dat aange
zicht onder duizend anderen kunnen aan
wijzen.
Herinnert Morro zich den man reeds
eerder gezien te hebben? vroeg René die
steeds meer belangstelling opvatte voor het
geen de notaris verhaalde.
Ja, en hij zegt, dat hy in deze streek
woont en beweert zelfs zijn naam te ken
nen.
Dan moest hij u dezen bekend maken!
Helaas! Al mü'n aandringen, al mijn
smeekingen en bedreigingen, hadden niet de
minste uitwerking op zijne hardnekkige wei
gering. Hij geeft voor, dat een vergissing niet
is uitgesloten en het zou te vreeselijk zijn 'n
onschuldige aan te houden, oordeelt hij.
Aanhouden, in hechtenis nemen, riep
Paula verschrikt uit en in haar anders zoo
vredige oogen las men groote ontsteltenis.
Maar al kent men ook al den man dien
Morro ontmoette, daarom heeft men toch
nog niet den moordenaar.
Niet zeker, doch hoogstwaarschijnlijk,
verklaarde de baron.
Jan wierp een bangen oogopslag op zijn
meester. Hü ontveinsde zich de waarheid
niet; zonder het te weten, verklaarden al
die woorden hem voor schuldig en voor
moordenaar.
Hij begreep nu de geheele toedracht der
zaak. De steenhouwer had hem des Zondags
gezien, als hü den baron en de barones naar
de kerk reed.
En die ééne snelle oogopslag was den ar
beider voldoende geweest om Jan's trekken
onuitwischbaar in zyn geheugen te prenten.
Indien Morro slechts wil spreken, dan
valt de moordenaar van graaf de Gerly ons
onmiddellük in handen, merkte mynheer
Rochelbel op en de toon waarop hij sprak
was in staat zelfs de grootste aarzelie.g bij
de aanwezigen weg te nemen.
(Wordt vervolgd).
