LEEKEPREEKEN
s
l
VJ
LJ
i
1750.
f250.-
f125.-
f40.-
1
1
1
V
THEESCHENKERIJ „HOUTRUST"
5
5
HENK FIBBE
ZONDAG A.S. OPENING
ZATERDAG 26 APRIL 1930
AANGIFTE MOET, DP STRAFFE VAR VERLIES VAM ALLE RECHTER, GESCHIEBEM UITERLIJK DRIEMAAL VIER EM TWIMTIG UREM KA HET OMGEVAL
l
Administratis van vermogens, jjpen en gesloten bewaar-
neming van effecten en andere geldswaarden.
o
o
o
VOORHEEM BOERDERIJ VERBRUGGE, IN DEM HOUT
TELEFOON 12684
o
o
o
Door den bliksem
getroffen
Goederentrein ontspoord
Voornaamste cXieuv/s
WONINGBUREAU
Kaliloodsen te Doesburg
afgebrand
BUREAUXNASSAULAAN 49
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN
EN HET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
I I
DRIE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17446
4
HM
De taak van den Katholieken
onderwijzer, in een rede van
Z.H. Paus Pius XI
Audiëntie
Onder een vuilnisauto geraakt
0
0
0
0
0
0
0
0
0
ZD
van de geheel gerestaureerde en
modern ingerichte theeschenkerij
Eeëriek verlichte fontein met
goudvisschen vijver. Zeer inte
ressante pluimveeverzameling.
H1LDEBRANDLAAN 2
Links aan het einde van
den Kleinen Houtweg. Theeschenkerij „Houtrust"
0
0
0
0
0
0
0
0
Twee landbouwers gedood
2 dooden en 4 gewonden
Sluisopening te IJmuiden
Prijsvraag
De lijn RotterdamAmsterdam
versperd
Jubileum-kalender
N.V. Nederlandsche Gist- en
Spiritusfabriek
Burger en Agent
J. J. WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Groote Houtstraat 166 Haarlem
EMetaar en Taxateur
KASSAUSTRAAT 14 - TEL 13781
Waarin voor een bedrag<van een
millioen gulden lag opgestapeld
Uit de dakgoot gevallen
Telefoon No. 13866 (drie lijnen
Postrekening Na 5970.
ABONNEMENTENvoor Haarlem en
Agentschappen: per week 25 ct,, per
kwartaal 3.25, per post, per kwartaal
3.58 bij vooruitbetaling.
NIEUWE HAARLEMSCHE
ADVERTENTIEN 35 ct. p. regei
VRAAG- EN AANBOD-AD VERTEN-
TIES. I—4 regels 66 ct p. plaatsing?
elke regel meer 15 et. bij vnaraSet
Bij contract belangrijke korting.
INGEZONDEN MEDEDEELENGEN
tnsschen den tekst 60 et. per regeL
Alle abonné's op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen jj |jj y |J -
Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door
verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen
bij een ongeval met
doodeliiken afloop
bij verlies van een hand,
een voet of een oog
bij verlies van een
duim of wijsvinger
bij een breuk van
been of arm
bij verlies van*»
anderen vinger
337
SANCTA SIMPLICITAS
In het begin dezer maand hebben wij
eenige beschouwingen gewijd aan een
openbare Verklaring der religieus-socia
listen. Men zal zich herinneren, hoe in
dat stuk het christendom in gebreke
en ten deele aansprakelijk werd gesteld
voor de anti-godsdienstige gruwelen,
welke in Rusland onder het bolsjewis
tisch regiem werden en nog worden
bedreven. Omdat die geest van onvol
daanheid ovèr het christendom niet
enkel onder de socialisten, maar ook
helaas bij vele geloovig protestanten en
katholiek gedoopten heerseht en voor
velen aanleiding is om langs den weg
der ontevredenheid tot socialisme en
ongeloof af te zakken, poogden wij aan
te toonen, dat de meening als zou het
christendom bedoeld zijn om van deze
aarde een aardseh paradijs te maken,
een oude en verderfelijke dwaling is.
Uit onzen lezerskring zijn er in de
laatste weken stemmen opgegaan, die
onze meening bevestigden. Inderdaad
is de dwaling verder verspreid, dan
menigeen oppervlakkig wel denken zou.
Men stelt ons vragen waaruit blijkt, dat
velen hun godsdienst, als het dierbaar
ste van hun leven, wel niet zullen op
geven, ook al is er in de maatschappe
lijke verhoudingen veel wat hun onver
klaarbaar is en wat naar hun inzien
onder den invloed van de kerk en de
burgerlijke overheid beter en anders
geregeld zou kunnen worden. Men wil
wel berusten, maar is niettemin onvol
daan. Dat blijkt uit vragen, opwerpin
gen, uit voorstellen, die men ons doet,
hoe de wereld beter ware in te richten.
Ga eens wat dieper op de zaak in en
verklaar ons, waarom het christendom,
waarom Jezus' leer met haar dringende
eischen van naastenliefde, barmhartig
heid en rechtvaardigheid niet in staat
is om een ideale maatschappij te schep
pen, aldus schrijft men ons.
Vragen stellen is over het algemeen
gemakkelijker dan antwoord geven; in
dit bijzondere geval is de beantwoor
ding des te moeilijker, omdat wij in
deze rubriek gewoon zijn tot het hart
te spreken of, wanneer wij ons tot het
verstand richten, dit doen, om het ge
moed te treffen. Met andere woorden,
wij houden in deze kolommen nooit
zuiver verstandelijke disputen; vermij
den alles, wat ligt op het gebied van de
politiek, der staatkundige, sociale of
andere wetenschap. En toch, wanneer
wij boven aangeduide lezers willen
bevredigen, moeten wij het terrein der
zuiver verstandelijke beschouwing be
treden.
Wij hopen hiermee geen onzer lezers
en zelfs geen onzer trouwe lezeressen
af te schrikken. De problemen, welke
wij bespreken gaan, zijn interessant
genoeg; iedereen, die niet met gesloten
oogen en ooren door het leven gaat,
stoot er zich nu en dan tegen. Laten
Wij trachten ze in den meest eenvoudi-
gen vorm te bekijken en niet noodeloos
ingewikkeld te maken. Dan is alle dor
heid vanzelf uitgesloten.
Wij beginnen met de zaak van den
materieelen en practischen kant, los
van alle beginsel, te bezien en stellen
daarvoor eenige vragen, die in meer of
minder vagen vorm dikwijls in het
hoofd van den eenvoudigen mensph,
opkomen. Waarom is er zoo groot ver
schil in de uiterlijke levensomstandig
heden van de menschen? Waarom lijdt
de één gebrek en weet een ander niet,
waar hij met zijn overvloed moet blij
ven? Waarom bewoont de één een huis
met twintig, dertig zalen en kamers;
heeft de één bosschen, tuinen, sportvel
den en de ander een woning, waar hij
met zijn groot gezin zich nauwelijks
kan keeren en wenden; waar alle
gemak ontbreekt en de soberheid
en somberheid alle .levensvreugde
onderdrukken? Wanneer ik het
land doorreis aldus redeneeren deze
vragers verder dan is er nog ruimte
te over om huizen te bouwen; er is een
overvloed van weiland met grazende
koeien; er zijn onmetelijke akkers en
moestuinen en boomgaarden en ontel
bare broeikassen. Dan hebt ge de
groote bedrijven, de reusachtige fabrie
ken en andere industrieele ondernemin
gen. Tegenwoordig zijn dat allemaal
vennootschappen. Wanneer men daar
over leest en hoort, dan blijkt gewoonlijk,
dat de een nog meer winst maakt dan
de ander; tonnen gouds, soms millioe-
hen. Al dat geld wordt onder een be
trekkelijk klein aantal menschen ver
deeld, waarvan de meesten voor dat be
drijf weinig of geen verdiensten heb
ben, terwijl de werklieden zelf maar een
karig bestaan leiden. Wanneer men dat
Zoo alles beschouwt, dan gevoelt men
toch, dat er iets scheef is. Er wordt ge
klaagd over revolutionnairen en ge
vreesd voor communisten. Met een beetje
goeden wil moet het toch een klein
kunstje zijn om van boven af, van
overheidswege, dus door den Staat,
regelingen te laten treffen, dat er geen
armoede meer is, dat iedereen een be
hoorlijke woning en ruimschoots voed
sel heeft; dat de bedrijfswinsten gelijk
matiger verdeeld worden; in één woord,
dat er een behoorlijker samenleving met
minder groote verschillen komt. Dan zal
er vanzelf bij meer tevredenheid en
meer levensgeluk minder gevaar voor
communisme zijn en de onruststokers
zullen spoedig verdwijnen, bij gebrek
aan menschen, die naar hen luisteren.
Ziedaar in hét kort samengevat
ook blijkens uitvoerige brieven en be
schouwingen, welke wij ontvingen
wat in de hoofden van velen schijnt om
te gaan.
Sancta Simplicitas! heilige onnoozel-
heid, hebben wij bij oiiszelf verzucht.
Er is inderdaad heel veel waars in die
overwegingen, 't Is allemaal zoo een
voudig en zoo natuurlijk, dat men zich
wel eens met verbazing afvraagt: ja,
waarom zetten een paar krachtige man
nen daar hun schouders nu niet eens
onder? In een jaartje is dat toch alle
maal te verwezenlijken?
Laten wij zelf deze reeks van „een
voudige dingen" nog even uitbreiden.
Daar hebt ge den oorlog'! Waarom wordt
er nu nog oorlog' gevoerd; waarom wor
den er nog milliarden voor oorlogssche
pen, vliegtuigen, bommen en ander
moordtuig uitgegeven? Is er ergens in
de wereld een land, waar de meerder
heid der bevolking den oorlog wil? Neen!
Welnu dan; wanneer de groote meerder
heid van vaders en moeders, van jon
gemannen en vrouwen met een toekomst
voor zich, geen oorlog' willen, dan heb
ben zij den wereldvrede in de hand.
In ieder land kiest tegenwoordig het
volk zijn eigen regeering. Men kieze dus
overal slechts mannen, die tegen den
oorlog zijn. Ieder land krijgt een regee
ring, die leger en vloot afschaft en
we hebben den eeuwigen vrede! Er is
geen speld tusschen deze redeneering te
krijgen en toch zal de wereld vermoe
delijk wel vergaan, zonder dat dit ideaal
bereikt is.
Hoe komt het, dat zulke eenvoudige
en voor de hand liggende oplossingen
nooit opgaan? Omdat wij hier met
levende dingen te doen hebben,
die altijd weer onberekenbare factoren
blijken te bevatten. Een machine con-
strueeren of een brug bouwen zal altijd
gelukken, hoe ingewikkeld het rader
werk of hoe breed de spanning ook zij.
Wanneer de ingenieur maar feilloos is in
zijn berekeningen naar vaste wet
ten, zal zijn proef nog altijd slagen.
Ten slotte heeft hij te doen met doode
dingen, die hij dwingen kan naar zijn
hand. Maar een maatschappij is een
groot gezin van levende wezens, afhan
kelijk van tallooze en nooit te overziene
invloeden. Vandaar dat hier ieder pro-
beeren gevaarlijk is.
Men zou al de nuchtere opmerkingen
over de ongelijkheid van bezit met één
eenvoudige tegenwerping kunnen af
doen. Ze is al meer gebruikt en luidt:
doe al het geld van een land bij elkaar;
geef iederen bewoner een gelijke portie,
bijv. duizend gulden en over korten tijd
is de ongelijkheid veel grooter dan ze
ooit geweest is. Hierin schuilt de kern
van het heele probleem, maar ze schijnt
velen nog te ontgaan. Deze eenvoudige
waarheid is den meesten nog te een
voudig.
Het privaat bezit is de steen des aan
stoots van alle niet-bezitters. En toch is
de neiging naar eigen, persoonlijk bezit
den mensch ingeboren als de zucht naar
lijfsbehoud. En ze is een onontbeerlijke
eigenschap; zonder deze zou onze maat
schappij niet kunnen bestaan. Men kent
het verhaal van den patronaatsdirec
teur, die voor zijn jongens een prach
tige verzameling turn-instrumenten had
gekocht en ze iin de zorg der vereeni-
ging, als gemeenschappelijk bezit, had
aanbevolen. In weinig tijd was er van
het „gemeenschappelijk bezit" niet veel
meer over dan brandhout. Toen kocht
hij een nieuwe installatie en gaf die
aan één in eigendom. Deze beschermde
zijn bezit tegen baldadigheid ten voor-
deeie van allen. Het privaat bezit is nu
eenmaal noodig als prikkel voor zorg
zaamheid. Al wat men gratis krijgt,
zonder eigen verdiensten en wat voor
ieder ander even gemakkelijk te bekc-
men is, waardeert men niet. Het goud
ontleent zijn waarde aan zijn zeld
zaamheid.
Op den bodem van dat privaat bezit
en naar die menschelijke neiging is
iedere beschaafde gemeenschap ge
groeid. De hand, die van boven af
daarin ruw wil ingrijpen, maakt onge
lukken. De geschiedenis heeft daar in
het groot en in het klein onteibare
voorbeelden van. Frederik van Eeden,
de idealist, die onlangs feest vierde,
heeft in het klein de mislukking van
het gemeenschappelijk bezit aange-
PMRME
bAwü
g
toond en de Russische regeering de
monstreert ons iederen dag, tot welke
ellende het volk vervalt, wanneer van
boven af getracht wordt, het leven te
dwingen naar ijzeren wetten.
Wanneer men, aldus hooren wij vra
gen, gelooft, dat de overheid haar
macht en gezag van God ontleent; dat
ook in het staatsbestuur Gods wet en
ordening tot uiting moeten komen,
mag men dan maar berusten bij alle
onrecht en het leven zijn gang laten
gaan? Natuurlijk niet! Maar er is vel
schil van ingrijpen. Het leven is nu
eenmaal geen machine, die men naar
eigen inzicht kan construeeren. Wan
neer in een gezin een kind wordt gebo
ren, staan de ouders voor een raadsel.
Hoe zal het opgroeien? Zij kunnen wel
wenschen, dat het kind blauwe oogen
en blond haar zal hebben; dat het twee
meter lang zal worden; dat het een
groot verstand zal hebben en de
lichaamskracht van een reus. Maar
dwingen kunnen zij dat niet. Zij kun
nen slechts ten deele bevorderen. Zijn
uiterlijk zullen zij moeten nemen zoo
als het is. Zijn verstand en wil zullen
zij kunnen leiden, vormen en ontwik
kelen; aan zijn groei zoo gunstig mo
gelijke voorwaarden geven. Maar wan
neer het gestel zwak, de bouw tenger
en het verstand klein is, zullen zij er
nooit een reus of een geleerde van kun
nen maken. Evenzoo is het met cle over
heid, met den Staat. Die kan het leven
van het volk in zijn geheel slechts zoo
gunstig mogelijke voorwaarden geven;
het leven zelf dwingen, uitrekken of
inkrimpen, een anderen vorm en in
houd geven, gaat niet dan ten koste
van het leven zelf. De staat moet zijn
als de tuinier: hij moet snoeien, steu
nen met stutten, besproeien, voor een
goeden bodem zorgen, maar de boom
zal groeien naar eigen innerlijke
kracht, daar heeft de tuinman geen
vat op.
Ziehier een eerste kant van dit oude
vraagstuk. Er zijn er nog veel meer, die
in volgende beschouwingen onze aan
dacht zullen vragen.
HOMO SAPIENS.
Van de gelegenheid dat ruim 700 onder
wijzers en onderwijzeressen uit Piëmont en
380 uit Lombardije tegelijk naar Rome
kwamen en tegelijk in audiëntie ontvangen
werden, maakte Z. H. Paus Pius XI ge
bruik om de taak van den katholieken on
derwijzer in een lange en mooie rede uit
voerig te behandelen.
De H. Vader noemde de aanwezigheid van
zoo vele onderwijzers en onderwijzeressen
in het Vaticaan een zeer gelukkige gebeur
tenis, welke moest worden gerangschikt on
der de haast ontelbare genaden, welke Hij
'telkens ontvangt van de Goddelijke Voor
zienigheid, omdat Hij gedurende heel Zijn
leven en vooral in de jaren van Zijn Pries
terschap, de gelegenheid had gehad om het
werk van den Katholieken onderwijzer niet
alleen te leeren kennen, maar ook en voor
al te leeren waardeeren. Een der heerlijkste
herinneringen van den Paus Is juist de tijd,
dat Hij zich, gedurende Zijn voorbereiding
tot het Priesterschap, langeren tijd zelf aan
het onderwijs mocht geven, toen Hy name
lijk officieel onderwijzer was en als zoodanig
werkzaam in de vierde klas der lagere
school. Hij houdt er van om die gelukkige
dagen in Zijn gedachten terug te roepen en
bijzonder aangenaam was het Hem dit te
doen in de tegenwoordigheid van zoovele
onderwijzers en onderwijzeressen.
De allervoornaamste reden echter waarom
Z.H. Zich bij deze audiëntie zoo verheug
de, was iets anders.; het iets namelijk dat
besloten ligt in den naam onderwijzer of on
derwijzeres. Deze naam deed den H. Vader
denken aan al hetgeen dat het waardevolst,
het noodzakelijkst, het nuttigst is in het
Apostolaat dat God zelf op de wereld kwam
brengen. De meest verheven grootheid van
de taak en van de bediening der Katholieke
onderwijzers en onderwijzeressen is: dat zij
de opdracht, de roeping hebben tot voort
zetting van het leermeesterschap dat de
Verlosser der wereld ons gaf. Op een da!g
toch, welke een ommekeer beteekende in de
geschiedenis, welke rijk was aan nieuw le
ven, klonk de goddelijke stem die zeide:
„Gaat, en onderwijst alle volken!" Welnu,
wat doen de onderwijzers anders dan onder
wijzen? Zoo was dus die stem, die opdracht
aan hen gericht, de opdracht die God gaf
aan Zijn Apostelen en die de wereld moest
redden, de menschheid vernieuwen.
Deze roeping komt ook tot de onderwijzers
en onderwijzeressen, en al gebeurt dit langs
andere wegen, dan Is het toch goed nog
eens haar goddelijken oorsprong in herinne
ring te brengen.
De gezinnen vertrouwen hun kinderen
aan de onderwijzers toe alsof deze een le
vend en organisch deel van het gezin uit
maakten: men laat aan de onderwijzers te
doen over, wat, vooral in den huidigen tijd,
voor de ouders te doen onmogelijk is.
Dan is er de maatschappij, het vader
land, de staat, die zijn kleinen aan de onder
wijzers overgeeft: de staat, die in hen de
middelen en de helpers vindt om zijn recht
te handhaven en zijn plicht te vervullen
van het gezin bij te staan in de vorming der
goede burgers, die geoefend en rijk aan
geestelijke schatten en daardoor als nuttige
leden in het leven kunnen treden en mee
werken aan de orde en den vooruitgang van
vaderland en maatschappij.
Gaat en onderwijst! Dat is de stem van
Gods Kerk, Meesteresse der Waarheid, door
God gesteld in het midden der tijden en der
wereld. Deze stem moet in onzen tijd luider
en dieper weerklinken dan ooit en er ons
aan herinneren dat het niet alleen gaat
om kinderen en toekomstige burgers, maar
om zielen, die door Goddelijk Bloed werden
vrijgekocht, om een eeuwig leven en niet om
een rasch vergankelijk aardseh bestaan.
Tenslotte zegende de Paus alle aanwezigen
m het bijzonder al degenen die hen in ge
dachten op hun reis waren gevolgd, al hun
broers en zusters in het allerhoogste door
God opgedragene, door God beschikte werk.
Waar God zelf de Schepper is der maat
schappij welke hun haar kinderen toever
trouwt, daar is het ook God-Zelf Die door
middel Zijner Kerk hun deze verheven taak
beeft opgelegd.
Na allen aanwezigen den Apostolischen
Zegen verleend te hebben, schonk de H.
Vader hun ieder een portret' tot aandenken.
Z. D. H. de BisseJ-op van Haarlem zal de
volgende week alleen Dinsdag audiëntie ver-
leenen.
Bij het oversteken van de straat
Toen gisteren in de Molenstraat te Naald.
V'ijk, eenige muzikanten optraden, wilde
het 3-jarig dochtertje van den heer A p.
Droog daarheen loopen. Het kind stak plot.
seling de straat over, terwijl juist de vuilnis,
auto der gemeente passeerde. Daar de be
stuurder hiervan naast het voertuig liep,
bon hij het meisje niet opmerken.
Het kind geraakte onder des» auto en
werd overreden.
Zwaar aan het onderlijf verwond werd
het in de ouderlijke woning binnengedragen,
waar dr. Van Schie en een verpleegster een
verband aanlegden.
In zorgwekkenden toestand is het meisje
vervolgens naar het R. K. Zikenhuis te
Den Haag vervoerd.
i|n;nlQIOniBOaOOIOloaOIOIOlOtOftOl
9
n
m
m
BR
n
m
S
a
0»
Te Geertruidenberg zijn eergisteren, tijdens
een zeer hevig onweer, twee landbouwers die
op het veld werkten, door den bliksem ge
troffen en gedood.
Gistermiddag sloeg tijdens het hevige on-
weder de bliksem in de boerderij van den
heer Deknatel te Oostwold, gemeente Leek,
met het gevolg, dat de zich in de boerderij
aan het werk bevindende rietdekkers Hof
steen, gehuwd en 40 jaar oud, uit Enumatil,
en S. Solsuma, 60 jaar oud en ongehuwd,
wonende te Tolbert, door het hemelvuur
werden getroffen. Zij waren op slag dood.
Drie meisjes en een man, die zich even
eens in de boerderij beyonden, werden door
den bliksem bewusteloos geslagen. Er ont
stond een begin van brand, dat echter spoe
dig kon worden gebluscht.
Feestelijkheden op 29 dezer te Amsterdam
Ter eere van de plechtige opening der
nieuwe sluis te IJmuiden zullen van wege de
gemeente Amsterdam op Dinsdag 29 dezer de
volgende feestelijkheden worden gegeven:
Van 's avonds 6.308.30 uur muziekuitvoe
ringen op de navolgende plaatsen: Dam,
Hendrick de Keyserplein, J. J. Cremerplein,
J. D. Meyerplein, Oosterpark, plein Tuin
dorp Oostzaan, plein Sloterdijk, Spreeuwen
park, Vondelpark, Westerpark.
Des avonds 9 uur zal een groot vuurwerk
op den spoordijk bij den Zuidelijken Wandel
weg (ongeveer op dezelfde plaats als op 31
Augustus 1929) worden afgestoken, benevens
een klein vuurwerk aan den overkant van het
IJ, op het open terrein, begrensd door den
Meerweg, den Buiksloterdijk en den Nieuwen-
dammerdijk.
Het gemeentebestuur biedt dien avond aan
een aantal genoodigden een maaltijd aan in
het Carlton-Hotel.
De Commissie voor de Malaria-Bestrij-
ding voor de bevolking in Noord-Holland
heeft een prijsvraag uitgeschreven voor een
gekleurde plaat, die, allerwege aangebracht,
de belangstelling in dien strijd bij de be
volking moet wekken en verhoogen. Er wor
den prijzen uitgeloofd van 300.200
en 100.
Het programma voor de prijsvraag is
verkrijgbaar bij het Secretariaat der Com
missie: Roemer Visscherstraat 10, Alkmaar.
Laatste termijn van inzending 15 Augus
tus 1930.
Tengevolge van de ontsporing even bui
ten het station D. P. te Rotterdam, waarbij
twee wagons van een uitgaand goederen-
convooi bij een kruispunt uit de rails lie
pen, zijn vier sporen van de lijn Rotter
damDen Haag onberijdbaar geraakt. Deze
sporen waren van half tien tot half elf on
klaar en in dien tijd zijn reizigers voor
Amsterdam per extra eleetriiche tram van
het station D. P. naar Schiedam gebracht
en vandaar konden zij hun reis per trein
vo. .rtzetten. De reizigers voor Den Haag
werden naar het station Hofplein verwe
zen. Na half elf heeft men één spoor vrü
weten te krijgen, zoodat er, zij het met ver
tragingen, wederom van het station uit kon
worden gereden.
In den nacht hoopte men met het op-
ruimingswerk geheel en al klaar te zijn,
zoodat dan alle sporen weer berijdbaar zijn
geworden. Het doorgaande verkeer heeft
geen hinder van het déraillement onder
vonden door het feit dat na half tien geen
doorgaande treinen meer passeeren.
Ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan
der N.V. Nederlandsche Gist- en Spiritus
fabriek te Delft, heeft de directie door den
kunstenaar Bernard Romein een prachtigen
jubileum-kalender doen ontwerpen welke
inderdaad een sieraad genoemd mag wor
den.
De teekenaar is er in alle opzichten in ge
slaagd een tweeledig doel te bereiken, name
lijk een artistieke wandversiering te ontwer
pen en tevens een indruk te geven van het
bedrijf.
De Vierde Kamer der Amsterdamsche
Rechtbank heeft gisteren uitspraak gedaan
in de strafzaken tegen een politieagent en
een behanger, die zich wegens wederzijd-
sche mishandeling te verantwoorden hebben
gehad. Het O. M. had tegen den behanger
vier maanden gevangenisstraf en tegen den
politieagent 40 boete of 20 dagen hechte
nis gevorderd.
De Rechtbank veroordeelde den behanger
wegens mishandeling van een ambtenaar
in de rechtmatige uitoefening zijner func
tie tot twee maanden gevangenisstraf, doch
ontsloeg den agent van alle rechtsvervol
ging, op grond dat het bewezen wel is waar
strafbaar is, maar dat de verdachte uit
noodweer en in hevige gemoedsbeweging
handelde.
Twee landbouwers te Geertruidenberg doe#
den bliksem getroffen en gedood.
Feestelijkheden te Amsterdam ter gelegen
heid van de opening van de nieuwe sluis te
IJmuiden.
Wenschen, om verbetering te krijgen in de
landbouwcrisis.
Gebleken is, dat er misdadig opzet in het
spel is geweest bij den brand in de A.K.U.-
fabriek te Arnhem.
Bij een blikseminslag in een boerderij te
Oostwold (Gr.) werden twee personen ge
dood en vier anderen bewusteloos geslagen.
Gisterenavond is te Doesburg een hevige
brand uitgebroken in de kaliloodsen der
firma Eggink aldaar. De loodsen brandden
af. Er is ruim een milloien schade.
Door ontsporing van een goederenwagen
bij Rotterdam heeft gisterenavond een ern
stige vertraging in het reizigersvervoer op
de lijn SchiedamRotterdam plaats gehad.
Bij de besprekingen in den gemeenteraad
van Amsterdam over den vasten bespeler
van den Stadsschouwburg werd tenslotte
geen der beide solïiciteerende combinaties
benoemd.
Een spoorweg door de Sahara. Uitvoerige
plannen ingediend.
Voor de kust van Leng Island is een Ame-
rïkaanseh vrachtschip gezonken. 16 dooden.
Nieuws van Gandhi. De uitbreiding der
actie wordt gevaarlijk.
Barometerstand 9 uur v.m.; 7.64 vooruit
Licht op. De' lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om; 7.47 uur en over
morgen om:; 7.49 uur.
Gisterenavond tegen zeven uur is te Does
burg brand uitgebroken in de groote kali
loodsen van de firma Eggink. De loodsen,
naar schatting van 50 bij 30 en 50 bij 35 me
ter, gingen geheel in vlammen op. De laatste
loods was vorig jaar gebouwd en was een der
breedste overkappingen in Europa. De vuur
gloed was op verren afstand en ook te Doe-
tinchem zichtbaar.
Snelle uitbreiding van den brand
De vlammen grepen zoo snel om zich heen,
dat binnen weinige minuten na het ontdek
ken van den brand het kantoorpersoneel zich
nauwelijks wist te redden en de laatste em
ployés zich nog alleen in veiligheid konden
brengen door de trap af te springen. Binnen
tien minuten stond het geheele complex met
een oppervlakte van 4000 M2 in lichte laaie.
Een goederentrein der Geldersche Tramweg
Mij-, die in de loodsen aan het lossen was,
kon nog grootendeels uit het 'randende ptr-
ceel worden gereden. Drie goederenwagens
werden evenwel een prooi der vlammen.
De brandweer bepaalde zich tot het be
schermen der overige perceelen. De schade
der gebouwen wordt op ruim een ton geraamd.
In de loodsen was een hoeveelheid kali op
gestapeld ter waarde van een millioen gulden.
Het laat zich aanzien, dat deze bergen kunst
mest nog wel eenige dagen zullen nabranden.
Verzekering dekt de schade.
Een aannemer gedood
Gistermorgen is de aannemer Blanken-
stein, die in de dakgoot van een huis op de
Rijnkade te Arnhem werkzaamheden had te
verrichten, gevallen en met het hoofd op de
straat terecht gekomen. Hij was terstond
dood.
