1250.-
LEEKEPREEKEN
f 750.-
f50.-
f40.-
kamer
Voornaamste cJfmuws
°IT NUMMER BESTAAT UIT VIER BI ADEN
EN HET GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 25 OCTOBER 1930
DRIE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17599
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL
door den nijd kwam de dood
Kapitaal F. 2.000.000
Reserve 570.000
KAMER-INCIDENT
Uit het raam gevallen
Misdaad in het spel?
Het Vlootplan-Deckers
aangenomen
Ons vee en Belgie
Min'fflcr Ruys doet demarches in
Brussel
Ernstig incident in de
Tweede Kamer
Met 61 tegen 33 stemmen
Louis de Visser valt den Paus aan
Postvluchten Indië
J, J. WEBER ZOON
LAMPEN
KRONEN
Tech. Bur. C. C. KROUWELS
Audiëntie
Ernstig vliegongeluk
in Frankrijk
Toestel valt op een huis
De ontvoerde Chineesche
missionarissen
Verklaring van Wang
BUREAUXNA8SAULAAN 49
Telefoon No. 13866 (drie lijnen)
Postrekening No. 5970.
ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen: per week 25 ct.; per
kwartaal 3.25; per post, per kwartaal
3.58 bij vooruitbetaling.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENTIEN 35 ct. p. regel
VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN
TIES, 14 regels 60 ct. p. plaatsing;
elke regel meer 15 ct., bij vooruitbet.
Bij contract belangrijke korting.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
tusschen den tekst 60 ct. per regel.
Alle abonnc's op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden j Q0 j|fl
tegen ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringenI ÜUUUi
Levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door
verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen
bij een ongeval met
doodelijken afloop
bij verlies van een hand,
een voet of een oog
bij verlies van een
duim of wijsvinger
bij een breuk van
been of arm
bij verlies van 'n
anderen vinger.
362
Een maand geleden schreven wij over
het levensgeluk, over de kostbaarheid
Van het leven en de roekeloosheid,
daarmee de tegenwoordige mensch met
zijh kostelijke leven speelt. En wij na
aien ons voor om eenige van de voor
naamste factoren na te gaan, die
's menschen levensgeluk ondergraven.
Wij willen deze reeks beschouwingen
heden besluiten met een bespreking van
een der ergste en der allereerste vijan
den van het levensgeluk: den nijd.
Door den nijd van den duivel is de
dood in de wereld gekomen, staat er in
het Boek der Wijsheid en met deze wei
nige woorden is de afschuwelijkheid
van de wangunst in heel haar omvang
geteekend. De duivel was jaloersch op
de ideale verhouding, welke er bestond
tbsschen God en den eersten mensch.
Die afgunst bracht hem er toe om de
vfouw te verleiden en daarmee heel het
hienschelijk geslacht te verderven. Im
kers, ware Adam niet gevallen, wij wa-
ren onsterfelijk geweest. De dood, met
zijn treurige volgelingen: ziekte, pijnen,
armoede en de geestelijke ellenden: ver
duistering van ons verstand, verzwak
king van onzen wil, booze hartstochten
eh kwade begeerten, alles wat den
Mensch doet lijden, wat hem verlaagt,
z>jn lichaam hindert en zijn ziel belem
mert, heel zijn koninklijke waardigheid
ging met de erfzonde verloren. En dat
alles is te wijten aan de valschheid van
den aartsverleider, aan den ^nij d des
duivels.
De wangunst heeft sindsdien niets
van haar giftige werking verloren. Zij
hederft al vroeg het zonnige leven van
het kind. Een der eerste schaduwen, die
°P de kindervreugden komen, is de ja-
ioerschheid. De jonge mensch, zonder
zelfkennis, ongeoefend in zelfbeheer-
sching en zelfcontrole, voelt den nijd in
2ijn hart binnensluipen, wanneer hij
meent dat hij wordt achtergesteld bij
ónderen, dat hij minder ontvangt, dan
wat hij als zijn deel beschouwt, wanneer
kameraadjes met meer talent meer suc
ces hebben of bij beter gedrag meer door
°Uders en onderwijzers geprezen worden.
Hoe kan het dan stormen in zulk een
Jonge ziel; hoe fel kan de booze geest
han al reeds gedachten en gevoelens van
haat en nijd opwekken en aanblazen.
Dan al worden de kiemen van wraak-
zucht en opstandigheid gelegd en wee
hen jongen mensch, die in zulke hache
lijke oogenblikken geen verstandige op-
voeders naast zich vindt om hem te lei
hen, te leeren, te vormen!
Is de afgunst niet heel vaak de groote
levensbederver in de mooiste jaren van
s menschen bestaan? In den bloeitijd
hes levens, wanneer de jongeman vol
'dealen den breeöen stroom opgaat; dan
voelt de gelukkige, de rijk begaafde, het
2°nnekind, zijn vreugde maar al te dik
wijls vergald door den nijd van jaloer-
Sche achterblijvers, die afdingen op zijn
kundigheden, zijn goede bedoelingen in
eeh kwaad daglicht stellen, hem belas
sen en met hun schuinschen blik zon-
her ophouden belagen. En de minder
lalentvollen, de middelmatigen en de
misdeelden, zij, die reeds vroeg de hard
heden van het leven moeten voelen en
hie daarin de gelegenheid moesten aan
rijpen om zich te stalen en te harden
v°or den moeilijken levensstrijd, hoe la
ten zjj goede kans en hun besten
tijd voorbijgaan door hun krachten te
laten ondermijnen door het gif van den
mjd! in piaats van energiek en met taai
geduld hun geluk op te bouwen, wetend
hat juist aanhouder wint op de lange
haan, verslappen zij door steeds maar
te kijken naar anderen, die door de na-
tuur rijker zijn bedeeld, die met minder
'^spanning aanvankelijk meer schijnen
te bereiken, in plaats van hun aandacht
en al hun gedachten te richten op hun
e'8en toekomst en rust te vinden in on-
Verpoosden arbeid. Hoeveel levensgeluk
gaat er in die jaren niet verloren aan
hhnnennijd, aan dwaze jaloezie? Hoe
Ufenig meisje verkniest uit afgunst haar
heste jaren of laat zich uit jaloersch-
'eih tot de minderwaardigste ijdelheden
verleiden!
Wanneer de mensch in dien tijd van
^r°ei en vorming niet leert den altijd
0erenden nijd te bedwingen, niet de
^aPenen leert hanteeren om het veel-
°ppige monster van de afgunst neer
slaan of althans in bedwang te hou-
en> dan zal heel zijn verder leven een
abeenschakeling zijn van verdrietige
Ogenblikken. Geen vollen levensdag zal
hebben, waarop het geluk onge-
«Uii
de
erd voor hem zal stralen. Steeds zal
Wangunst knagen aan zijn hart. Gaat
hem goed, de nijd zal hem wijzen
(jaar menschen, die het nog beter heb-
h' heeft hij tegenspoed, de afgunst
v hem doen hunkeren naar het geluk
n anderen, zal in hem begeerige ge-
achten wekken en zijn rust verstoren.
Een nijdige mensch is redeloos. „Met
den knagenden nijd wil ik niets te doen
hebben, want zulk een mensch heeft
niets gemeen met de wijsheid," staat er
in dè Schrift. En de waarheid daarvan
kunnen wij voortdurend rondom ons
constateeren. Afgunst verblindt, maakt
achterdochtig, ziet kwaad in het meest
onschuldige; ziet spoken bij volle dag
licht. Het schoonste huwelijksgeluk
wordt door jaloerschheid vernietigd;
kinderen vervreemden er door van
ouders, vrienden worden tot vijanden.
De nijd is een moordenaar. Het eerste
menschenbloed werd op aarde vergoten
door de wangunst. Kain was jaloersch
op zijn broeder, omdat deze welgevalli-
ger was in het oog van den Schepper.
Hij lokte Abel naar buiten en sloeg hem
dood. De eerste groote misdaad na den
val van Adam, een gruwelijke broeder
moord, staat op rekening van de wan
gunst. Ontelbaar zijn de moorden, die in
de verdere geschiedenis op het debet
van deze ondeugd geschreven zijn. Moe
ten wij de meeste oorlogen, de groote
rampen van het menschdom, niet aan
afgunst toeschrijven? Was de laatste
groote wereldkrijg in zijn diepste wezen
iets anders dan een uitbarsting van
wangunst tusschen de volkeren? Was de
ijverzucht niet zóó zeer ten top geste
gen, dat men in den handel, in de
industrie, in afzetgebieden voor goede
ren en menschenmateriaal niet meer
terug kon dan door elkander af te slach
ten? Hoe is het te verklaren, dat vier
jaren lang en nog vele jaren daarna
volkeren, die kort te voren vreedzaam
naast elkander leefden, in felle haat,
moord- en rooflustig tegenover elkaar
stonden, wanneer niet een overdreven
chauvinisme, een ongebreidelde concur
rentie, een onmatige schatting van eigen
productief vermogen, van eigen kunst,
eigen kuituur, eigen nationaliteit, wan
neer dat alles niet reeds lang de onge
regelde begeerten naar de rijkdommen
van anderen had opgewekt?
Door den nijd des duivels is de dood in
de. wereld gekomen en die hem toebe-
hooren doen hem na! Dit woord uit het
Boek der Wijsheid is niet het minst voor
onzen tijd geschreven. Het duivelswerk
van den nijd, waardoor de eene mensch
tegen den andere wordt opgezet,
waardoor de volkeren tegen elkaar in
den oorlog worden gedreven, waardoor
de sociale vrede wordt verstoord, dat
duivelswerk kunnen wij nog iederen dag
waarnemen. Nijd, wangunst en afgunst
zijn de tegenhangers van de liefde; en
détar de naasteliefde de eerste der
christelijke deugden, ja de grondslag
van het christendom is, kan men de
christelijkheid van een tijdperk het best
naar dezen graadmeter toetsen. Hoe
meer nijd en afgunst, nos minder naas
tenliefde; hoe minder christendom, hoe
dichter bij het heidendom. Daarmee is
onze tijd geteekend. Wij immers leven
in het teeken van den socialen vooruit
gang. Voor een groot deel is dat streven
echter helaas niet op de liefde, maar op
den nijd gebaseerd. De ontevredenheid
wordt als systeem gepredikt; dé massa
moet de bezitters haten; zij moet ce-
geerig worden gemaakt naar de ri, c-
dommen van anderen; zij moet er van
worden overtuigd, dat niemand het
recht heeft iets meer dan een ander te
bezitten. Dat wordt de ware stemming
geacht om een sociale omwenteling tot
stand te brengen; dat staalt tot den
klassenstrijd! Maar consequent toegepast
voert ook dit stelsel naar den dood. Het
communisme in Rusland heeft gezege
vierd. Door den nijd des duivels kwam
ook daar de dood en zij, die den duivel
toebehooren, volgen ook daar zijn wer
ken na. Nooit is het woord der Schrift
duidelijker bewaarheid dan in dat onge
lukkige land, waar de nijd gezegevierd
heeft. „Hij, die op rijkdommen jaagt en
anderen benijdt, wordt door armoede
overvallen."
Wanneer zal onze tijd die les van de
Schrift eens begrijpen? Begrepen haar
althans onze christelijke menschen
steeds! Met bezorgdheid zien wij helaas
hoe de tijdgeest, de sociale nijd, ook
velen van hen verblindt. Niet het stre
ven naar meer welvaart, niet de ijver
om zichzelf en zijn lotgenooten meer
deelachtig te maken aan de stoffelijke
goederen dezer wereld is op zichzelf
afkeurenswaardig. Dit kan integendeel
prijzenswaardig zijn. Maar zulk streven
moet altijd worden ingegeven door en
gebaseerd zijn op de liefde en niet wor
den aangeblazen door den nijd en ge
voed door ongeregelde begeerten. Hoe
komt het, dat wij in dezen tijd ook door
hen, die een zekere welvaart hebben
bereikt, die niet meer om hun nooddruft
behoeven te vechten, maar hun bestaan
hebben veilig gesteld, hoe komt het, dat
wij ook door zulke groepen den bedrijfs-
vrede nog in gevaar zien gebracht? Om
dat de bacil der ongeregelde begeerten
allen heeft aangeraakt. Evenmin als het
AARME
BANK
de eene natie geoorloofd is met wapen
geweld veroveringen te maken op een
andere, evenmin is het in onzen tijd, na
een lange sociale evolutie, geoorloofd
den vrede door strijd te verbreken.
Meerdere welvaart voor de minder be
deelden moet er komen door overleg.
Voldoening aan nieuwe behoeften zal
ook door meerderen ijver en door spaar
zaamheid mogelijk zijn. Dit laatste
wordt maar al te gemakkelijk vergeten.
Zoo komt het, dat er in het streven
naar lotsverbetering een eensgezindheid
tusschen christenen en ongeloovigen,
tusschen volgelingen van de leer der
naastenliefde en die van de leer van
den nijd, van den klassenstrijd waar
neembaar is, waarover men zich zou
verbazen, wanneer men niet wist hoe de
afgunst blind maakt.
Door den nijd des duivels kwam de
dood in de wereld. Dit geldt ook voor
ons sociale leven. Ook daar zal het einde
de verwoesting zijn, wanneer alle stre
ven naar vooruitgang niet gebaseerd
wordt op het beginsel der naastenliefde.
Wie uit nijd, dat is uit ongeregelde
begeerte rijkdommen najaagt, die ver
valt tot armoede, dat geldt niet enkel
voor het individu, maar ook voor de ge
meenschap!
HOMO SAPIENS.
Dat het optreden der communisten in
onze volksvertegenwoordiging tot incidenten
leiden moest, als gisteren zijn voorgekomen
stond vast. Het is alleen aan onzen Holland-
schen vrijheidszin en aan onze goedmoedig
heid, waarbij we niet gauw iets erg vinden,
toe te schrijven, dat ze niet reeds eerder
hebben plaats gehad.
Honderdduizenden in den lande hebben
zich bij het lezen van de verslagen der
Tweede Kamer meermalen afgevraagd, of
al die opruiende taal daar maar straffeloos
mocht worden uitgeslagen. De communisten
zelf werden van buiten het parlement, door
Moskou opgezweept tot nog feller strijd en
tot nog scherper actie, want hun is dezer
dagen nog verweten, dat zij daar geheel ver
burgerlijkten.
De voorzitter, die de vergaderingen met
grooten tact leidt en blijk geeft van kalmte
en beheersching, heeft reeds vaker dan één
van zijn voorgangers met krachtige hand in
moeten grijpen om opruiende taal of belee-
digende uitdrukkingen te voorkomen. Aan
het einde van het vorige zittingsjaar is den
heer Wijnkoop het woord ontnomen en deze
week zou dat eveneens geschied zijn met den
heer de Visser, ware het niet, dat zijn
spreektijd juist verstreken was, zoodat vol
staan kon worden met het afhameren van
zijn laatste opruiende woorden, die daardoor
onverstaanbaar werden en ook niet in de
handelingen zijn opgenomen. Bij iedere rede
voering moeten ze eenige malen tot de orde
worden geroepen. Gisterenmiddag was het
weer precies eender en na het gebeurde van
deze week voelde men. da.t het conflict niet
uit kon blijven. Doelbewust werd er op aan
gestuurd.
Dinsdag, zeide de heer de Visser reeds,
dat het geen toeval was, dat dit wetsont
werp verdedigd werd door een Katholieken
minister. „Ieder kan weten, dat de richting,
waartoe u behoort, mijnheer de voorzitter, de
internationale, waaraan u disciplinair onder
worpen is, dat zelfs het hoofd van dit in
stituut ook door de ophitsing tot oorlog tegen
de Unie der socialistische Sovjet-republieken
heeft meegedaan, door het verbreiden van de
valsche, misleidende opvatting, alsof er daar
zou zijn een aantasting der godsdienstvrij
heid e.d. meer
Dit was méér dan er gezegd mocht worden
en de voorzitter was zelfs zeer lankjnoedig,
toen hij hem na deze woorden alleen maar
zeide, hem zoo niet te kunnen laten door
gaan. Toen onderwierp hij zich nog aan de
leiding, maar gisterenmiddag maakte hij het
veel erger, door niet te spreken van het
hoofd van een internationaal instituut, maar
van de hetze tot den oorlog door den Paus
tegen de Sovjet-republieken.
Het tot de orde roepen baatte niet en dus
bleef den voorzitter niets anders over dan
hem het woord te ontnemen.
Krachtens het reglement van orde heeft
de voorzitter daartoe het recht, wanneer een
spreker voortgaat zich beleedigende uitdruk
kingen te veroorloven. Beroep op de Kamer
is hiervoor niet toegelaten.
De voorzitter was daartoe in dit geval ver
plicht Hij kon niet anders handelen. De
Paus is souverein van een bevrienden staat
en het is daarom niet toelaatbaar, dat deze
op de wijze als hier geschiedde in het debat
werd betrokken. Men mag de Koningin niet
in het debat betrekken, evenmin als den
Koning van België, Engeland, Spanje, Bul
garije of den president van de Duitsche cf
Fransche republiek.
Bij de beoordeeling van het gebeurde moet
men dit goed in het oog nemen, want dat
is de oorzaak. Geen voorzitter van welk
parlement ook kan ooit toestaan, dat over
een staatshoofd gesproken wordt op een
wijze als hier geschiedde, want dat zou tot
allerhande verwikkelingen aanleiding kun
nen geven. De Paus als hoofd van den
vrijen staat „de Vaticaansche Stad" heeft
dat is buiten iederen twijfel recht op
gelijke bescherming. Men kan zich hier niet
uitredden door te verklaren, dat hier sprake
was van den Paus als hoofd van de Katho
lieke kerk, want dat doet aan zijn souverei-
niteit niets af.
Toen de communist zich niet wilde onder
werpen en geen genoegen nam met het ont
nemen van het woord, heeft de voorzitter
er weer blijk van gegeven, alles te willen
doen om toepassing van het uiterste middel,
het ontzeggen van den toegang tot het Ka
mergebouw, te voorkomen, door de vergade
ring te schorsen.
De communist was echter niet tot rede te
brengen, welke pogingen ook werden aange
wend. Gedurende een uur werd hem gelegen
heid gegeven zich te bezinnen, maar hij wilde
nu eenmaal het incident. Toen hij na opening
der vergadering zijn gebulder dan ook voort
zette, ging de president over tot hetgeen in
het Nederlandsche parlement tot heden nog
pooit is voorgekomen; hij stelde n.l. een voor-_
stel aan de orde om den onhandelbaren com
munist krachtens artikel 74 den toegang voor
dien dag tot het gebouw te ontzfeggen. Met
algemeene stemmen werd daartoe besloten
onder het tieren van den heer de Visser, ter
wijl zijn partijgenoot lachend toekeek.
Mocht hij in de komende weken behoefte
gevoelen zich nogmaals niet te onderwerpen
aan de leiding van den voorzitter, dan kan
door dezen een voorstel worden gedaan hem
voer een bepaalden tijd den toegang tot het
Kamergebouw te ontzeggen.
Een woord van hulde voor de krachtige (ei-
ding van den voorzitter mogen we niet ach
terwege laten. De communisten die hier toch
reeds een veel te groote vrijheid genieten,
hebben nu ten .minste ondervonden, dat er
eens een eind komt aan de lankmoedigheid.
We zijn echter overtuigd, dat de kwéstie met
het gebeurde van gisterenmiddag niet uit is.
De communisten willen de herrie, want dat is
propaganda voor hun actie. Het is te hopen,
dat de Kamer ook bij komende gebeurtenis
sen even aaneengesloten achter den president
zal staan als gisterenmiddag hetgeval was.
Orde moet er zijn, het gezag dient gehand
haafd te worden en daarbij heeft het Neder
landsche volk recht op steun van alle volks»
vertegenwoordigers.
Gisteravond omstreeks half negen was een
26-jarige bewoner van een perceel in de Valk
straat te Utrecht bezig op de tweede verdie
ping de ramen te zeemen.
Hij stond daartoe in de vensterbank, terwijl
zijn vrouw hem bij het schoonmaken behulp
zaam was.
Op een gegeven oogenblik stortte de man,
die ongeveer 15 Meter boven den beganen
grond stond, naar beneden.
Hij werd bewusteloos opgenomen en naar
de Rijks-Klinieken vervoerd, waar werd ge
constateerd, dat de man zijn linkerbeen en
beide armen had gebroken en bovendien een
hersenschudding had bekomen, zoodat het on
mogelijk was hem over het gebeurde te
hooren.
Waar het echter onbegrijpelijk scheen hoe
hij, terwijl toch zijn vrouw hem waarschijnlijk
had vastgehouden, niettemin was gevallen,
heeft de politie het noodzakelijk geacht de
vrouw aan een verhoor te onderwerpen, waar
toe zij gedurende den geheelen afgeloopen
nacht op het hoofdbureau te Utrecht aan
wezig was.
Wanneer het knaapje antwoord geeft
Met zeer brutalen snuit.
Dan zegt papa, en heel terecht.
En nu de kamer uit!
Manieren moeten vroeg geleerd,
Daar komt het steeds op aan.
Het spreekwoord zegt toch: jong gewend.
Dat is ook oud gedaan.
Het communistisch Kamerlid
Was gist'ren nog al luid
En zeer brutaal, en dus hij moest
Toen óók de Kamer uit!
Waarom, zoo vraagt men zich toch af,
Is deze man steeds grof?
Zoo'n houding strekt toch zijn partij
Waarachtig niet tot lof.
Maar 't communisme is steeds ruw
Waar het zich ook maar uit.
En daarom is er slecht één wensch:
Voor goed de Kamer uit!
MARTIN BERDEN.
De opheffing binnenkort verwacht
Omtrent het invoerverbod voor herkau
wende dieren in België uit Nederland, ver
neemt het „Hdba." nog. dat dit verbod zich
niet uitstrekt tot de herkauwers, welke be
stemd zijn tot onmiddellijke afmaking in de
grensplaatsen.
Intusschen is dit verbod in officieele krin
gen te 's Gravenhage zeer onverwacht ge
komen, Verwacht mag worden, zoo werd het
blad gistermiddag ten stelligste verzekerd,
dat de minister van Binnenlandsche Zaken
en Landbouw zich in verbinding zal stellen
met den Belgischen veterinairen dienst, ten
emde tot een opheffing van het verstrek
kende verbod te geraken.
Men heeft den indruk, dat deze opheffing
zeer binnenkort kan worden verwacht. Het
verbod is gevallen uitsluitend als gevolg "an
het hier te lande onder het vee heerschende
mond- en klauwzeer.
Vraag van dr. Lovink aan den Minister
aan den minister
Door den heer Lovink is aan den Minis
ter van Binnenlandsche Zaken en Land
bouw de volgende vraag gesteld::
Is de Minister bereid mede te deelen aan
welke bijzondere omstandigheden de plot
selinge sluiting van den invoer van vee uit
Nederland in België is toe te schrijven?
De Tweede Kamer heeft gisteren het ont-
werp-Deckers aangenomen met 61 tegen 33
stemmen. Tegen stemden de sociaal-demo-
kraten, vrij zinnig-demokraten. Wijnkoop,
Floris Vos en Braat.
De voorzitter schorst de vergadering
Tegen half drie gistermiddag, gedurende
de replieken bij de behandeling van het
Vlootplan in de Tweede Kamer, kwam de
heer Louis de Visser aan het woord.
De communistische afgevaardigde beschul
digde den Paus van een actie tot oorlcgsnp-
hitsing tegen Sovjet-Rusland.
De voorzitter riep den spreker tot de orde
en verzocht hem den Paus buiten de bespre
kingen te laten.
Toen de heer De Visser ondanks de her
haalde waarschuwingen van den voorzitter
en met steeds sterker geschreeuw toch op
dezelfde wijze bleef voortgaan, ontnam de
voorzitter hem het woord en gaf dit aan prof.
Slotemaker de Bruine.
De opwinding van den heer de Visser was
echter van dien aard, en het riunoer in de
Kamer zoo sterk, dat de voorzitter de ver
gadering voor een kwartier schorste.
Het schijnt, dat de heer de Visser niet
weet, dat hij in de Kamer een souverein
Staatshoofd niet in discussie mag brengen.
De communistische afgevaardigde riep den
socialisten althans boos toe: „Laten jullie dit
toe?" En hij dreigde na heropening van de
zitting weer het woord te zullen nemen.
Een incident als het onderhavige, waarbij
een lid het woord werd ontnomen, om de
reden als het nu den communist overkwam,
schijnt naar menschenheugenis in de Kamer
nooit te zijn voorgevallen.
Den heer De Visser de toegang
ontzegd.
Na een uur wordt de vergadering van de
Tweede Kamer heropend en door den Voor
zitter voorgesteld den heer De Visser ver
deren toegang tot de vergadering te ont
zeggen. welk voorstel aangenomen wordt
met alle stemmen, op die van den heer
Wijnkoop na.
De vergadering wordt geschorst voor een
half uur.
Nadat drie rechercheurs de zaal hadden
betreden, is de heer De Visser vrijwillig
heengegaan.
Op het Binnenhof waren nogal wat be
langstellenden. De journalisten der pers
tribune stonden daar en eenig publiek. De
heer De Visser verwijderde zich zonder zich
verder op te houden.
Het eerste retourvliegtuig
Het eerste retourvliegtuig is gisterochtend
vroeg uit Athene vertrokken. Het cirkelde
omstreeks twaalf uur over het vliegveld te
Boedapest en vloog toen verder in de rich
ting Weenen.
Het vliegtuig kwam daar even na twee
uur aan.
Van Djjk denkt heden ongeveer om een
uur op Schiphol aan te komen.
Het eerste retourvliegtuig heeft 240 K.G.
post aan boord.
Verlenging der opschorting van vaccinatie
plicht.
Voorstel tot afgifte van achtdaagsche rij
bewijzen ingediend.
Autobus bij Medemblik door den trein
gegrepen. Geen persoonlijke ongelukken.
In het ministerie van Buitenlandsche Za
ken te Den Haag zijn de besprekingen met
vertegenwoordigers der Belgische en Skandi-
pavische regeeringen begonnen over de in
terpretatie der meestbegunstigingsclausule.
De heer L. de Visser gistermiddag van de
vergadering der Tweede Kamer uitgesloten.
De Tweede Kamer heeft met 61 tegen 33
stemmen den kruiser aanvaard.
In een vergadering van besturen van ver-
eenigingen uit de hakkers- en meelbedrijven
heeft men zich met algemeene stemmen ver-
klaard tegen een maal- en mengrgebod.
Vliegtuig valt bij Le Bourget op eenige
huizen. Toestel en huizen in brand geraakt.
De vliegers gedood.
Twee der ontvoerde Chineesche missiona
rissen zijn teruggekeerd.
Belangrijke rede van Henderson over
de buitenlandsche politiek.
De mijnramp te Alsdorf. Thans 262 doo-
den.
Het werkverschaffingsprogram in het
Pruisische Kabinet.
Costes en Bellonte in Frankrijk terug.
De revolutie in Brazilië bereikt. De regee
ring ten val gebracht. De president afgetre
den. Voorloopige regeering onder generaal
Barretto.
Barometerstand 9 uur van.: 752. Stilstand.
OPTICIENS FABRIKANTEN
Groote Houtstraat 166 Haarlem
Licht op De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om 5.12 en overmorgen
om 5.10 uur.
Het betere, en toch laag in prijs
Koninginneweg 6 - Telef. 14024
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem, zal a.s.
Dinsdag en Zaterdag geen audiëntie verlee-
nen.
Een vliegtuig, dat wilde starten voor
Kaïro is op een huis te Le Bourget neerge
stort. Doordat brand uitbrak vatten eenige
huizen vlam. Brandweerlieden konden niet
afdoende tusschenbeide komen daar de vuur
haard moeilijk viel te benaderen.
De vliegers Lang en Nicolas hadden reeds
zeven keeren tevergeefs gestart. Boven een
reeks huizen viel het- vliegtuig en raakte
onmiddellijk in brand.
De verkoolde lijken der vliegers zijn ge
borgen.
Mgr. Mignani is. vergezeld van den Fran-
schen priester De Jenlis, die eveneens tot dc
gevangen geestelijken behoorde, uitgeput van
vermoeienis hier aangekomen. De Jenlis
deelde mede dat toen Mgr. Mignani werd ge
vangen genomen, hij met ijzeren staven werd
geslagen.
De Chineesche minister van Buitenlandsche
Zaken, Wang, zeide, dat de communisten
trachten vreemde regeeringen tegen China ii
te nemen. Hij voegde er aan toe, dat hij dei
diplomatieken vertegenwoordigers herhaalde
lijk had verzocht hun onderdanen uit de ge
vaarlijke zones te doen vertrekken. Hij be
wonderde den moed maar niet de voorzichtig
heid der missionarissen, die op plaatsen ver
blijven waar hun taak onmogelijk is geworden
