i \1'.W
De GRIEP
Ql
i
LVoor de Huiskamer
j Het gestolen Luchtballonnetje
lOF DE GESCHIEDENIS VAN TWEE DEUGNIETEN I
i§L
d.
w
Jj J. G. Baron van Voorst
tot Voorst f
Het Parelsnoer
AKKERS ABDIJSIROOP
BlNNENLANDSCH nieuws
De plechtige begrafenis
Dameskapperscongres
Ambtenaarssalarissen
De Groningsche vermakelijk
heidsbelasting
Tegen boschbranden
heerscht
Twee nieuwe bruggen over den
Moerdijk?
Ned. Spoorwegen
Mr. J. A. N. Patijn
Ned. R. K. Pond van Handelaren in
Heerenmodes
ONZE OOST
Ontevreden koelies
Overdracht Vlootcommando
KUNST EN KENNIS
De moeilijkheden in de tooneelwereld
Portret van Dante ontdekt
Gistermorgen omstreeks half 11 had de
Overbrenging plaats van het stoffelijk over
schot van J. J. G. baron van Voorst tot
voorst van het sterfhuis aan het Walburgs-
Wein te Arnhem naar Vilsteren, waar gister
middag de begrafenis plaats vond.
Van de zijde van het Ambemsche publiek
*2s de belangstelling zeeT groot.
De lijkauto werd voorafgegaan door enkele
auto's waarin de familieleden hadden plaats
Eenomen: de echtgenoote van den over
ledene, A. M. G. M. baronesse van Voorst tot
VoorstCremer, de beide dochters J. E. ba
ronesse Van Voorst tot Voorst en J. M. A.
baroneace van Voorst tot Voorst. In de ove
rige wagens hadden plaats genomen de echt-
Eenooten van de zoons van den overledene.
Toen het stoffelijk overschot gedekt met
de kransen in den lijkauto was geplaatst,
hamen de zoons van den overledene plaats
lh de volgauto's. Hieronder merkten wij op
*-!. E W baron van Voorst tot Voorst uit
Assen, W. C. J. J. baron van Voorst tot
Voorst, Ir. E. L. baron van Voorst tot
Voorst, J. G. C. baron van Voorst tot Voorst
Jr., e. A. J. N. baron van Voorst Voorst,
K. F. M. baron van Voorst tot Voorst, E. J.
ty. baron van Voorst tot Voorst, P. J. baron
van Voorst tot Voorst, allen te 's Graven-
bage.
De kransen die de lijkbaar dekten waren
Van de Koningin en de Koningin-Moeder.
Voorts was er een krans van de kleinkinde
hen van den overledene, een bloemstuk van
den behandelenden geneesheer, Dr. van
Doom en een bloemstuk van den tuinman
Van den overledene.
In alle stilte reed de lijkstoet de stad uit.
De plechtigheid te Vilsteren
Woensdagmiddag te één uur arriveerde
de auto met het stoffelijk overschot van Ba-
ron van Voorst tot Voorst uit Arnhem te
Vilsteren, gevolgd door eenige auto's met
familieleden.
Inmiddels waren uit alle deelen van het
'and vele belangstellenden naar Vilsteren
gekomen om bij de plechtige teraardeoe-
stelling tegenwoordig te zijn. Onder hen be
vonden zich Z. K. H. Prins Hendrik,
luitenant-generaal Jhr. Wittert namens H.
de Koningin, Mgr. Evers, vertegenwoor
diger van den Nuntius Schioppa en eere-
bapdaan van de Souvereine Orde van
Malta; de Hoogcerw. Heer Deken Stock-
hiann, vertegenwoordiger van den Aartsbis
schop, Jhr. Ruys de Beerenbrouck, minister
president, baron De Vos van Steenwijk en
^hr. Beeiaerts van Blokland, voorzitter en
Sriffjer van de Eerste Kamer, dr. Van
schaik, voorzitter van de Tweede Kamer;
Da ron van Voorst tot Voorst, Commissaris
der Koningin in de provincie Overijsel, 't ka
pittel van de afdeeling Nederland van de
Malthezer Orde, bestaande uit de heeren
Baron van Hövell tot Westerflier, Commis
saris der Koningin in de provincie Lim
burg, Jhr. Sasse van IJsselt, Baron van
Dordt tot Medler; Baron van Oldeneel tot
DlJenzeel en Baron van Voorst tot Voorst,
e«i deputatie uit de Johanniter Orde, ver
der luitenant-generaal Insinger, comman-
d%rt van het Veldleger als vertegenwoordi
ger, yan den Minister van Defensie en van
bet Nederlandsche leger; luit.-ijeneraal
Seiffardt, chef van den generalen staf-
Eeneraal-majoor Hardenberg, Inspecteur van
de infanterie; Baron Van Nagel van de
Schaffelaar en Jhr. Nahuys, voorzitter en
secretaris van het Geldersche Ridderschap
verder talrijke Eerste- en Tweede Ka-
bierleden.
Vanaf het huis van de familie Panhuis
Cremer trok de rouwstoet naar de Wllli-
3rorduskerk, waar de absoute werd verricht
door een zoon van den overledene, den Wel-
e®rw. Pater JE. van Voorst tot Voorst S. J.
bit Den Haag. Assistentie verleenden de
^eereerw. Heeren pastoor Dalama uit Dalf-
Seh, pastoor Bloemen uit Ommen en pastoor
®ysink uit Vilsteren.
Na deze kerkelijke plechtigheid trok de
houwstoet naar de nabij gelegen begraaf*
Plaats, waar het stoffelijk overschot, na
bet gebruikelijk ceremonieel, werd bijgezet
bi den grafkelder van de familie Cremer.
Bedevoeringen
Na de gebruikelijke plechtigheid aan de
droeve sprak de heer J. W. Baron van
boorst tot Voorst, zoon van den overledene,
®enige woorden ten afscheid.
Spr. dankte den overledepe voor al het-
®een hij als hoofd van de familie gedaan
beeft en herinnerde er aan, dat men zelden
®en echtpaar zag, zoo algemeen geëerd als
üe overledene en spr.'s moeder.
Dei sterven is aldus spr. voor mijn
Moeder een ontzettende slag geweest, even-
Ms voor mün broeders en mij-zelf. De over-
Jedene was voor ons een onvergetelijke
bader en de goede God moge zijn voorbeel-
big leven rijkelijk beloonen.
.Dierna sprak de heer Van Lanschot, voor
ster van de katholieke fractie der Eerste
^airier, die den thans ontslapene huldigde
Ms een leider van groote bekwaamheid.
Daarna voerde nog het woord de Com
missaris der Koningin in de provincie Lim-
Mbg, baron Van Hövell tot Westerflier, werk
meester-waarnemend baljuw van de Souve-
fMtie Orde van Malta. In een korte rede
huldigde hij de verdiensten van dezen bal-
bhv der Orde en zeide ten slotte, dat hij
boor de Malthezer Ridders nimmer zal wor-
bep vergeten.
Tenslotte sprak de oudste zoon van den
Verieciene, O.verste C. E. W. Baron v. Voorst
Voorst woorden van dank tot Z. K. H.
,rius Hendrik, Baron van Hövell tot Wes-
Mflier en de vele andere belangstellenden,
°°r hun tegenwoordigheid.
Een tweetal resoluties.
Qo,
In
„American" te Amsterdam, werd een
!°r den Nederlandschen Kappersbond uit-
sp chreven congres gehouden, speciaal be-
®?id voor de Nederlandsche Dame&cappers.
Nadat de heeren A. Oithof. van Amster-
jjbbf, j. g. Gonlag van Rotterdam en J. Cor-
x. van Amsterdam inleidingen hadden ge-
tjgbben waarop een levendige discussie volg-
Werden de beide onderstaande resoluties
<et algemeene stemmen aangenomen:
qDe Algemeene Vergadering van den Ne-
,l|and;clien Kappercbond, gehouden op 1H
Puari I93i te Amsterdam:
(jjMuagt den Bondsafdeelingen op, zoo spoe-
Ste'i Mojelijk een plaatselijk tarief vast te
-'en voor de blijvende haargolf-bewerking;
aarb\j in acht te nemen:
^bt, waar een piaa.seiyke vereenlging be-
^^at van vakgenooten, die by de biyvende
^''SPlfbewerking geïnteresseerd zyn, sa-
werking gewenscht is;
ta« bij de vaststelling van een minimum-
bi gekend moeten worden de vakgenooten,
die buiten elk organisatie-verband staan en
rekening gehouden moet worden met plaat
selijke omstandigheden, geaardheid der zaak
en standing der cliënteele:
dat, met inachtneming van deze factoren,
de zaken ter plaatse woiden gegroepeerd en
wel in:
Groep A, met zoo mogeiyk een minimum
tarief van f 10.—;
Groep B, met zoo mogeiyk een minimum
tarief van f 15.
Groep C. met zoo mogeiyk een minimum
tarief van f 20.—;
Groep D, met zoo mogeiyk een minimum
tarief van f 25.
dat het aantal .groepen en dientengevolge
het aantal tarieven zooveel mogeiyk wordt
beperkt;
en ten slotte:
draagt het hoofdbestuur op, den afdeelin-
gen by het voeren van de actie voor een mi
nimum-tarief voor de blüvende haargolf, met
alle .beschikbare en wettige middelen by te
staan."
„Het Dameskapperscongres, uitgeschreven
door den Nederlandschen Kappersbond en
gehouden op 19 Januari 1931 te Amsterdam;
gehoord de inleidingen omt..nt de toestan
den in het Dameskappersbedryf en de mid
delen tot verbetering;
van oordeel:
ten eerste, dat de arbeidsmarkt reeds in
sterke mate is overvoerd en beteugeling van
het aantal vakgenooten noodzakeiyk is, waar
uit voortvloeit, dat het kweeken van kappers
door particuliere vakscholen uit den booze
wordt geacht;
ten tweede, dat de manier waarop recla
me wordt gemaakt voor de permanent-wave,
met aanbieding van tarieven, waarby serieus
werk absoluut is uitgesloten, van zeer nadee-
ligen invloed is voor het prestige van het
bedrijf en de bedrijfsgenooten
ten derde, dat het noodzakeiyk is, dat voor
het Dameskappersvak, in 't byzonder voor
de permanent-wave, een minimum-tarief
wordt vastgesteld om de totale vernietiging
van het bedryf te voorkomen;
ten vierde, dat organisatie van alle Da
meskappers een dringende behoefte is om
met des te meer kans van slagen de in 't be
drijf geslopen misstanden en euvelen te be
kampen;
wekt alle Dameskappers van Nederland
op, zich aaneen te sluiten in den Nederland
schen Kappersbond:
draagt het bestuur van den Nederlandschen
Kappersbond op, alle in de referaten ge
noemde middelen toe te passen, om te ko
men tot beteugeling van het aantal Dames
kappers en het 'nvoeren van een minimum
tarief of -tarieven voor de permanent-wave;
gaat over tot de orde van den dag."
Da Centrale Ned. Ambtenaarsbond heeft
aan den voorzitter van den ministerraad
verzocht, te willen bevorderen dat de aan de
ambtenaren ingevolge het bekende arrest
van den hoogen Raad toekomende geiden op
zoo kort mogeiyken termyn automatisch en
op uniforme wyze zullen worden uitbetaald.
By niet verlaging sluiting der bioscopen.
De Nederlandsche Bioscoopbond heeft be
sloten, de Qroningsche bioscopen stpp, te pet
ten aali het eind dér programma-wéék,
waarin het besluit van den raad der gemeen
te Groningen valt op het adres van den
Bond inzake verlaging der vermakeiykheids-
belasting welke thans yt van de bruto op
brengst bedraagt, indien dit besluit voor de
Groningsche bioscoop-exploitanten ongun
stig mocht uitvallen. Het Hoofdbestuur van
den bioscoopbond heeft dit besluit genomen
na conferentie met den wethouder van fi
nanciën, burgemeester en wethouders en
fractie-voorzitters, van welke laatste men
den indruk kreeg, dat zy in het algemeen
niet voor een verlaging der belasting voel
den.
Verhooging der entreepryzen acht de Bond
niet mogeiyk, daar zulks het door de hooge
pry zen toch al matige bioscoopbezoek nog
zou verminderen.
Bapport der Ned. Heidemaatschappij
Dezer dagen is verschenen een boschbrand-
rapport, samengesteld door een commissie,
benoemd door den Raad van Commissarissen
van de Nederlandsche Heldemaatschappy ter
bestudeering van het vraagstuk der bosch -
en heidebranden.
Naar het oordeel der commissie moet de
oorzaak van het grootste aantal bosch- en
heide branden worden gezocht in het niet
nemen van preventieve maatregelen, onvoor
zichtigheid, roekeloosheid en kwaadwilligheid.
Wat de branden langs spoor en tramwegen
betreft, deze ontstaan' meermalen door von
ken uit locomotieven en het achteloos ver-
(ieren van vuur of brandende poetslappen.
De commissie geeft in verband met deze
laatste branden in overweging, om bepaalde
brandgevaarlijke baanvakken te merken, b.v.
door het aanbrengen van een teeken op sein-
of telegraafpalen, terwyl het volgens haar
zeer doeltreffend zou zijn, indien na het pas-
seeren van een trein een dergeiyk baanvak
anmiddeliyk werd geïnspecteerd. Door uit
breiding van electrificatle van de spoor en
tramwegen zou het vraagstuk der bosch- en
heidebranden voor een belangryk deel zyn
opgelost.
m
reeds in vele gezinnen. De zieken
hoesten en kuchen van belang.
Past op. Koopt onmiddellijk de
beroemde Akker's Abdijsiroop,
die de ziektekiemen doodt, de vast
zittende slijm oplost, de hoest-
aanvallen verdrijft. Gebruikt:
De kamenier was juist bezig de mooie
bruine lokken van haar meesteres te borste
len, toen Katherine een telegram van haar
verloofde ontving, waarin hy haar berichtte,
dat hü wegens dringende zaken dien avond
niet komen kon.
Dit was nu al de derde maal, dat Jack
Stafford zich niet aan een afspraak met
haar gehouden had. Dezen keer was het
dubbel onaangenaam voor Katherine, want
hy zou haar parelsnoer meebrengen, dat hy
by een juwelier ter reparatie gegeven had.
Was het niet bijzonder toevallig, dat Jack
juist vanavond wegbleef? Nu zy er goed
over nadacht, gedroeg hy zich eigenlijk al
sinds eenige weken wat eigenaardig, als zij
het gesprek op het parelsnoer bracht. Toen
had zij er niet veel aandacht aan geschon
ken, maar thans vond zy zyn gedrag toch
wel wat verdacht.
Op het bal, dat dien avond gegeven werd,
miste Katherine Jack zeer; er waren niet
veel jongelui, die goed dansten.
„Ik vind het heel verstandig van uw ver
loofde," merkte de oude mevrouw Linacre op,
„dat hy in de stad is gebleven om te wer
ken. Jongelui moeten flink aanpakken, als
zy zich een goede positie willen verwerven,
hoewel hy het eigenlijk niet noodig heeft,
nu hy spoedig met u gaat trouwen."
Katherine bloosde; daar had je weer die
toespeling op haar groot vermogen, zy er
gerde zich daar altyd aan.
„Dan zal ik vanavond maar eens muur
bloempje zyn," zei Katherine met een ge
forceerd lachje. „Ziet u dat meisje daar? Zy
ziet er zoo gelukkig en stralend uit, of dit
haar eerste bal is!"
Plotseling bestierven de woorden Katherine
op de lippen, toen zy het meisje wat nauw
keuriger had opgenomen.
„Voel je je niet goed, myn kind?" vroeg
mevrouw Linacre. „Je bent opeens zoo bleek."
„Maak u maar niet ongerust over my, me
vrouw, ik heb wat last van de warmte. Ik
denk, dat ik met tante Charlotte naar huls
ga."
Hoewel Katherine nog nooit flauw geval
len was, was zy nu toch zóó bleek, dat haar
tante zich ernstig bezorgd maakte. Zy bracht
haar zoo spoedig mogelyk thuis en raadde
haar nichtje aan gauw naar bed te. gaan.
Dien nacht deed Katherine geen oog dicht.
Al haar twyfel en angst omtrent Jack kwa
men met verdubbelde kracht boven. En zy
had daar ook wel reden toe. Het aardige
meisje, dat zy dien avond op het bal
gezien had droeg haar parelsnoer.
Er was geen twyfel mogelyk! zy kende haar
snoer tè goed om zich te vergissen. Boven
dien, het zou toch èl te toevallig zijn geweest,
als ook uit dit slotje één diamantje ontbrak
en nog wel op dezelfde plaats!
Om dat slotje te laten repareeren, had
Jack het parelsnoer mee naar de stad geno
men. En nu droeg een ander meisje het!....
Zou Jack weggebleven zyn, omdat hy haar
parels aan een ander had gegeven? Zou hy
zóó iets laags gedaan hebben?
Toen drong de bittere gedachte zich aan
haar op, dat het andere meisje misschien
wel degene was, van wie Jack écht hield, ter
wyl zy....
Toen Jack Stafford den volgenden morgen
zyn opwachting by zyn meisje wilde komen
ftiaken, vernam hij, dat juffrouw March en
haar tante op reis waren gegaan, zonder haar
adres achter te laten.
Barbara Payne hield het kleine pakje ste
vig vast, toen zy in de overvolle bus naar
huis reed. Vrooiyk snelde zy de trappen op
naar de flat, waar zy woonde.
„Kyk eens wat ik gekregen heb, Cis!" riep
zy verrukt uit.
Samen bekeken de zusters een mooi parel
snoer, dat In een keurig etui lag.
„Wat prachtig, Babs! Ze ïyken wel echt.
Je zult er vanavond mee kunnen pronken,
hoor!"
„En ze kosten nog geen tien gulden!"
Barbara zuchtte even. „Toch jammer, dat
het geen echte parels zyn; ik houd heelemaal
niet van imitatie, maar mevrouw Brewer
drong er op aan, dat ik ze koopen zou. En
bovendien, ik kan immers geen echte be
talen I"
„Kom, Cis," liet zy er op volgen, „het
wordt langzamerhand tyd, dat ik my ga
kleeden voor het feest, jy helpt me natuur-
ïyk met myn japon, niet waar? Vind Je hem
niet keurig? Ik voel me vanavond een echte
groote dame!"
Toen Professor Payne zyn oudste dochter
aanzag, kon hij niet nalaten haar te bewon
deren. Met vergeefiyken vadertrots zeide hy,
dat zy er werkeiyk heel goed uitzag.
„Ik denk, dat het komt van het parelsnoer,
vader!" merkte Barbara op. „Mevrouw Brewer
gaf my het geld om er een te koopen. Het
ls natuurlijk niet echt, dat begrypt u wel!"
„Dan zyn ze toch wel byzonder goed na
gemaakt", zei de professor, terwyi hij de
parels nauwkeurig bekeek. „Wat ligt er een
mooie glans op!"
„Kom vader, laten we nu gaan. Ik zou niet
graag te laat komen op myn eerste bal! En
jou zal ik wakker maken, Cis,als ik thuis
kom en je alles vertellen!"
Weinig kon Barbara vermoeden, dat zy
eenige uren later gedesillusionneerd en ver
drietig zou thuiskomen en het parelsnoer zoo
gauw mogelijk weer in zyn etui leggen
Cis zat al rechtop in bed, toen zy den
sleutel in het slot hoorde steken, benieuwd
naar alles wat Babs haar vertellen zou.
„Ga maar gauw weer slapen. Cissy! Par
tyen zyn afschuweiyk! Iedereen op het bal
bekeek mUn parelsnoer op zulk een imper
tinente wyze, dat ik het ding op het laatst
verfoeide. Zelfs die rijke Juffrouw March
kon er haar oogen byna niet afhouden,
of ze nog nooit imitatie-parels gezien had!
Want iedereen kan toch wel begrypen, dat
ik geen echte parels kan dragen! Myn heele
avond ls bedorven!"
zy legde de parels in het etui, dat zy in
haar kastje wegsloot.
„Voor niets of niemendal ter wereld draag
ik dat ding ooit weerl"
Een week of drie na het bal kwam Barbara
by haar vader in zyn studeerkamer met het
parel-etui in de hand.
„Vader, ik begin te gelooven, dat er iets
niet in orde is met die parels! Gisteren droeg
Cissy het snoer, toen zy by Juffrouw Marck-
ham ging theedrinken. Iedereen zei. dat zy
nog veel te Jong was om zulke parels te
dragen. Men beleedigt ons, als we die parels
dragen."
„Kom kind, ben jy niet wat &1 te fynge-
voelig?"
„Neen vader. Ik geloof, dat de zaak ern
stiger is, dan u denkt."
Professor Payne opende het etui en bekeek
de parels nog eens nauwkeurig.
„Inderdaad, Barbara, de imitatie is byna
tè goed. Waar heb je ze gekocht?"
„By Jones Eon in Bond Street. Ik dacht,
dat dit een goed adres was. Zoudt u denken,
vader, dat zy my per ongeluk een écht snoer
verkocht hebben?"
„Als dat het geval is, zal een ander, voor'
wie dat snoer bestemd was, een zeer onaange-
namen tyd doorgebracht hebben. Kom, laten
we er samen heengaan."
Na een kort gesprek stond de oudste fir
mant der juweliers Jones Son op en be
tuigde Professor Payne en zyn dochter zyn
buitengewone erkentelykheid.
„Wij zyn u zeer verplicht, professor. Vindt
u het goed, dat ik mynheer Stafford opbel?
Hy is namelijk de verloofde van juffrouw
March, voor wie hy het snoer hier ter repa
ratie bracht. Het verlies der parels heeft hem
zoo geschokt, dat hy ons zelfs verbood de
waarheid aan juffrouw March mee te deelen."
Mynheer Jones snelde naar de telefoon.
„Ziet u wel vader, dat myn voorgevoelen
mij niet bedroog? Wat zullen die menschen
een ellendigen tyd hebben doorgemaakt!"
Professor Payne drukte zijn dochter de
hand.
„Je had gelyk, myn kind. En de jongste
firmant zal je zijn leven lang dankbaar zyn,
want hy heeft de fout begaan."
Mijnheer Jones Sr. kwam van het telefoon
toestel terug.
„Het verlies der parels heeft heel wat
narigheid met zich gebracht. En ik mag
het u wel in vertrouwen zeggen het gelde
lijk verlies was nog het ergste niet." Hier
wachtte hy even.
„Ik heb reden te gelooven, dat het de
oorzaak is geweest van de verwydering
tusschen juffrouw March en den heer Staf
ford, een onzer oudste klanten."
„zy zag er op den avond van het bal ook
zóó ongelukkig uit!" dacht Barbara by zich
zelf.
Na eenigen tijd trad Jack Stafford den win
kel binnen. Mynheer Jones vertelde hem, in
welk nieuw stadium de zaak gekomen was.
„Als u ons nu nog het adres van uw ver
loofde wilt geven, mynheer Stafford, zullen
wij zorgen, dat juffrouw March or.verwyid
het gerepareerde parelsnoer ontvangt, terwyi
wy niet zullen nalaten, haar ons leedwezen
te betuigen met het voorgevallene."
Jack's gezicht stond koud en strak, toen hy
antwoordde:
„U deed beter de parels rechtstreeks aan
Mr. Dover te zenden, den advocaat van
juffrouw Katherine March."
Er ontstond een pynlyke stilte.
„Uitstekend, mynheer," sprak eindeiyk de
jongste firmant.
„Mag ik u misschien verzoeken, professor
Payne, my even te volgen naar de kamer
'hiernaast, dan kunt u een en ander, wat u
ons verteld hebt, op schrift stellen en onder
teekenen," vervolgde Jones Sr.
Barbara en Stafford bleven alleen in het
privé-kantoor achter. De jonge man scheen
echter de tegenwoordigheid van het meisje
geheel te vergeten, zóó verdiept was hy in
de beschouwing van het parelsnoer, dat hem
zooveel verdriet had berokkend.
Plotseling stond Barbara op en zei zacht
tot Jack:
„Zy zag er toch zoo ongelukkig ultl"
Verwonderd staarde Stafford haar aan,
waarop het jonge meisje vervolgde:
„Ik droeg op den avond van het bal de
parels en ik weet zeker, dat zij het snoer
herkende en maar niet kon begrypen, hoe ik
er aan was gekomen. Misschien maakte zy
wel verkeerde gevolgtrekkingen!"
„Waarom heeft ze my dat dan niet gezegd?
Waarom vertrouwde zy my niet, in plaats
van my te verlaten?"
Eindeiyk kon Jack zyn hart eens uitstorten
en hy voelde zich heelemaal geen vreemde
tegenover dit meisje, dat hy toch vandaag
voor het eerst van zyn leven zag!
„U hebt haar immers ook niet gezegd, dat
het parelsnoer weggeraakt was! Als u dat ge
daan had, waren heel wat misverstanden
uit dép weg geruimd!" zei Barbara eönigszins
verontwaardigd. „U kunt het misschien nóg
goedmaken, als u onmiddellyk naar haar toe
gaat en haar de toedracht der zaak uit
legt."
Jack's gezicht klaarde heelemaal op.
bent mijn reddende engel. Ik weet niet
eens hoe u heet, maar ik voel dat wy spoe
dig vrienden zullen zyn!"
Langzaam wandelde Katherine March heen
en weer in den tuin van de prachtige villa,
die zy sinds eenigen tyd met haar tante be-
wdonde. De bediende bracht haar een brief
met een klein pakje. Dit pakje bevatte
haar parelsnoer, waarvan het slotje weer
in orde gebracht was en dat vergezeld was
van een brief van de firma Jones, waarin
deze haar uitlegde, hoe de vergissing begaan
was en haar excuus vroeg voor de begane
fout.
„Had ik Jack toch maar vertrouwd en was
ik maar niet zoo jaloersch geweest op dat
andere meisje!" snikte Katherine. „Nu is alles
mis! Nooit zal Jack het my kunen vergeven!
O, wat ben ik ongelukkig!"
Schreiend liep zij naar het huis toe. Zy
wilde Juist de serre binnengaan, toen een
lange, slanke gestalte den tuin inkwam.
't Was Jack!
Met een kreet van biydschap snelde zy op
hem toe en wierp zich in zyn armen....
Toen Katherine en Jack drie maanden later
in het huweiyksbootje stapten, was er maar
één bruidsmeisje in den bruiloftsstoet. Dat
was Earbara Payne. Zy droeg een tyn snoer
van kleine, echte parels om haar blanken
hals een geschenk van het bruidspaar.
Naar de Prov. Geld. en Nijm. Ct. mee
deelt, wordt aan het departement van Wa
terstaat het plan uitgewerkt, een brug over
den Moerdyk. voor het gewone verkeer be
stemd, met zeer wyde overspanningen te
bouwen.
En niet uitgesloten wordt het geacht, dat
de Nederlandsche Spoorwegen een geheel
nieuwe brug voor het spoorwegverkeer over
den Moerdyk zullen slaan, die volledig aan
de moderne verkeerseischen kan voldoen.
Eervol ontslag ir. F. M. van Panthaleon
van Eek
Met ingang van 1 Januari is aan den heer
ir. T. M. van Panthaleon van Eek, wegens in
validiteit eervol ontslag verleend als Inge
nieur van den Weg by de Nederlandsche
Spoorwegen te Rotterdam. Ais diens opvolger
wordt genoemd de heer ir. A Klomp, thans
Ingenieur te Breda.
Gezant te Bome?
Het Amsterdamse!» Effectenblad weet te
melden, dat er sprake van is, dat de oud
burgemeester van Den Haag, mr. J. A. N.
Patyn, gezant zou worden te Rome, terwyl
dan jhr. mr. A. van der Goes van Rome
naar Cairo zou worden overgeplaatst.
Oprichting van een inkoopcombinatie
Dinsdagmiddag werd te Utrecht door den
Ned. R.K. Bond van Handelaren in Heeren
modes „St. Gerardus Majella" een vergade
ring gehouden, waarin als voornaamste agen-
depunt de organisatievorm van den gecombi-
neerden inkoop gold.
Men ging er mee accoord, dat de bond zich
als vakbond bij den Ned. R. K. Middenstands
bond zou aansluiten.
Het woord was hierop aan mr. F. J. H.
Bach om als vertegenwoordiger van het Na
tionaal Hanzebureau de behandeling der or
ganisatie van een gecombineerden inkoop in
te leiden. Volgens mr. Bach zou er in overleg
met en gedeelteiyk uit het bestuur een com
missie moeten worden gevormd, die op een
volgende vergadering eenige nadere plannen
zou indienen. Hy herinnerde er verder aan.
dat de inkoopcombinatie als instelling van
den vakbond zal worden opgericht en haar
leden dus eerst bij den vakbond moeten zyn
aangesloten, wy zyn er allen van overtuigd,
aldus spr. dat de gecombineerde inkoop een
van de krachtigste wapenen van den midden
stand is. 't Is een commercieele onderne
ming, maar dit wil niet zeggen, dat by de op
richting daarvan van elke sociale gedachte
wordt afgezien. In de inkoopcombinatie moet
een geest van solidariteit heersehen en zy
moet door gezonde sociale beginselen worden
gedragen.
Het doel mag niet zyn voor enkele bevoor
rechte winkeliers de winst zoo Jioog mogelyk
te maken, ipaar om in breeden kring het be
staan te beveiligen tegen de concurrentie van
het grootbedryf, waarvan; immers de groote
kracht is: zooveel mogelyk tegelyk én zoo
dicht mogelyk by de bron in te koopen. Een
eerste vereischte is natuuriyk, dat de deel
nemers voldoende soiled zijn.
Voorts wees mr. Bach er op, dat by „St.
Homobonus", de inkoop-centrale van de R.K.
manufaoturiers, een soiled handelaar, die zich
als lid opgeeft, alleen afgewezen kan worden,
wanneer hy voor een reeds gevestigd lid een
bijzonder lastig en onreëel concurrent is.
Voor het overige stelt „St. Homobonus" zich
op zoo breed mogelyk standpunt. Naar dit
voorbeeld zou de te vormen centrale der
Heerenmodehandelaren zich hebben te rich
ten. Spr. gaf dan een nadere uiteenzetting
van de eischen aan zulk een centrale en aan
de leden te stellen.
Na eenige gedachtenwisseling werd een
commissie benoemd, bestaande uit de heeren
Th. Vink, Rotterdam, G. Peters, Amsterdam
en v. d. Broek, Amsterdam, die de in grove
trekken aangegeven plannen nader uit te
werken zal hebben.
Binden administrateur en mandoers aan
boomen vast
Het „A. I. D." verneemt uit Soekaboeml
dat Zondag op de thee-onderneming Tjigem-
bang in het district Njalindoeng, de waar
nemend administrateur en zes mandoers
door ongeveer zestig koelies van de onder
neming aan boomen werden vastgebonden.
De employé Keasberry waarschuwde den
assistent-wedana, die de slachtoffers be-
vrydde. By onderzoek bleek, dat er geen mis
handeling was gepleegd. Voorts kwam aan
het licht, dat de koelies gedurende een
maand geen loon hadden ontvangen, waar
door zy op deze wijze lucht gaven aan hun
ontevredenheid.
Afscheidsdiner
Maandagavond werd door den gouverneur-
generaal een afscheidsdiner aangeboden aan
den vertrekkenden commandant der zee
macht in Ned. Indië, hoofd van het departe
ment der Marine, vice-admiraal A. ten
Broecke Hoekstra. Een vijftigtal genoodig-
den namen aan het diner deel.
Onder de aanzittenden bevonden zich o.a.
de nieuwbenoemde commandant der zee
macht in Ned.-Indië, Schout-by-nacht J.
P. Osten, de leden van den Raad van Ned.-
Indië, de commandant van het leger, de
voorzitter van den Volksraad, de consul-
generaal van Groot-Brittannië en Ierland
Sir Josiah Crosby, ais vertegenwoordiger van
het consulaire corps, en vele vooraanstaande
personen. De gouverneur-generaal hield een
zeer waardeerende afscheidsrede tot den
scheidenden vice-admiraal.
De officieele overgave
Dinsdagmorgen werd begonnen met de offi
cieele overgave van het commandement der
zeemacht. Dit feit had plaats aan boord van
Hr. Ms. pantserschip „De Zeven Provinciën".
Hierbij waren aanwezig de commandant van
Hr. Ms. flottiel je vaartuig „Flores", van de
onderzeebooten, de groepsvliegtuigcomman-
danten etc. Nadat vice-admiraal Ten Broecke
Hoekstra zijn functie had neergelegd, werd de
admiraalsvlag neergehaald en de schout-by-
nachtsvlag geheschen, welke vlag begroet
werd met saluutschoten. Hierna begaven bei
den zich naar het s.s. der gouvernements
marine.
De overgave en overneming van de functie
van hoofd van het departement der marine,
geschiedde later op 't departem. van marine,
in het bijzijn van het geheele personeel. Hier-
by werd zoowel door den scheidenden als door
den nieuwen functionaris een toespraak ge
houden, terwijl namens het personeel het
woord gevoerd werd door den secretaris van
het departement der marine.
Het Amsterdamsch Tooneel wacht af
Over de tegenwoordige moeiiykheden in
de Amsterdamsche tooneelwereld en de mo
gelijkheid van een fusie wordt van de zijde
van de Kon. Ver. Het Nederlandsch Tooneel
vernomen, dat de beraadslagingen in den
boezem van die vereenlging met kracht wor
den voortgezet; beraadslagingen, waarby Ue
voorwaarden, waarop een fusie met het Am
sterdamsch Tooneel casu quo zou kunnen
worden aangegaan, zorgvuldig worden over
wogen.
Het Amsterdamsch Tooneel neemt thans
een afwachtende houding aan. In den kring
van dit gezelschap leeft men op het oogen-
blik in het vertrouwen, dat met medewer
king van de Kon. Ver. een bevredigende op
lossing in het belang van het Amsterdaqj,-
soho tooneelleven. weldra gevonden zal wor
den en het Amsterdamsch Tooneel zal ten
volle bereid zijn, aan een dergeiyke oplossing
ook indien deze den vorm van een fusie
zal dragen van zyn kant mede te werken,
mits hierbij de grenzen van het artistiek en
financieel aanvaardbare niet worden over
schreden.
„Er is op het oogenblik by beide gezel
schappen een streven tot samenwerking, dat
doet verwachten, dat een bevredigend re
sultaat niet te lang meer zal uitblijven."
Het oudste tot dusver bekende.
Te Pistoja is in de kerk achter een zeven
tiende eeuwsch altaar een aantal fresco's
ontdekt, die by nader onderzoek werk bleken
te zyn uit de dertiende of veertiende eeuw.
Een dezer fresco's, dat door deskundigen
unaniem gedateerd wordt op midden veer
tiende eeuw, stelt voor drie halve figuren,
onder een waarvan Dante staat geschreven,
terwyl een tweede Petrarca als onderschrift
heeft. Ook zonder deze onderschriften zou
den beide figuren gemakkelyk te herkennen
geweest zyn als portretten van de groote
dichters. Het is vrijwel zeker, dat Dante voor
dit conterfeitsei niet kan hebben geposeerd
en dat het ongeveer 30 jaar na zyn dood
werd gemaakt. Het blijft natuuriyk mogelijk,
dat de schilder den dichter tijdens diens le
ven gekend heeft. Het portret verschilt in
zooverre van de tot dusverre bekende, dat
Dante hier wordt afgebeeld als een nog jeug
dig man. De muurschildering verkeert ech
ter in vry slechten staat.
Terwyl Wim by de Jongens bleef kyken,
Zette de man het op een draf,
Hy kwam woest en met gebalde vuisten.
Op, de spelende jongens af.
Zijn voetstappen klonken door het straatje,
Ook Wim, de deugniet hoorde wat.
Ieder geluid deed hem dadeiyk schrikken,
Omdat hy een kwaad geweten had.
Pim begreep niet, dat hy bleef zweven,
Want het verveelde hem al lang.
„Ik wóu, dat ik begon te zakken,
Al ben ik dan ook niet meer Dang".
Hy zweefde over 't oude Mechelep,
Zag Rombouts' toren hoog, vierkant,
Zag Margaretha van Oostenryks woning,
Eens de landvoogdes van Nederland.
