fBinnen landsch Nieuws
i
Voor de Huiskamer
j Het gestolen Luchtballonnetje
k
OF DE GESCHIEDENIS VAN TWEE DEUGNIETEN
1111
Steun Aardappelmeel-
industrie
Memorie van antwoord
Burgemeester Drijber
Scheepsrampen op de binnenwateren
HANDEL EN NIJVERHEID
Burgers E. N. R.-rijwielen
KUNST EN KENNIS
De tooneelcrisis te Amsterdam
Het Vondel-Museum
Begrafenis L. B. J. Moor
De heer W. Korlaar Jr. legde namens de
GEMENGD NIEUWS
Hoog wafer in Brabant
Een onvoorzichtig wielrijder
De „Piano" van de Voetbalclub
J
De nachtvlinders
„Daar is de rotsl" sprak hij; „wil je niet
Vrachtauto door tram gegrepen
FAILLISSEMENTEN
Bru°5'
post'
Verschenen is de Memorie van Antwoord op
het Voorloopig Verslag der Tweede Kamer
aver het wetsontwerp tot wijziging en ver
hooging van het Vde Hoofdstuk der Rijksbe-
grooting voor 1930 (crediet ten behoeve van
de aardappelmeelindustrie in de Veenkolo
niën).
Daarin betoogt de minister van Binnen-
landsche Zaken en Landbouw, dat het kern
punt van de crisis in de Veenkoloniën is ge
legen in de moeilijkheden van het aardappei-
meelbedrijf en dat langs dien weg in de eer
ste plaats verbetering van den toestand moet
worden gezocht.
Hier kon en moest de hulp der Overheid
zich beperken tot een vergemakkelijking van
de financiering van den onverkochten voor
raad aardappelmeel.
In dezen gedachtengang moet het Rijkscre-
diet rentedragend zijn. Wel is waar kan de
rente in verband met het goedkoope geld
laag worden gesteld, maar een renteloos voor
schot zou een subsidie inhouden en dus tegen
de hoofdbeginselen ingaan.
Eene uitkeering in het algemeen van f 0.50
per HJj. gelijk door de fabrieksbesturen noo-
dig werd geacht voor 1930 (de berekening
van het benoodigde bedrag, volgens welke
op practische gronden met 6 millioen zou
kunnen worden volstaan bij een op 7.3 mil
lioen berekende behoefte, is wel eenigszins
ruw opgezet), zou niet kunnen worden gege
ven, zonder dat groote ongelijkheid werd ge
schapen. Over 1930 toch zijn in het alge
meen reeds uitkeeringen gedaan, wisselend
tuschen f 0.50 en f 0.80 per 100 K.G., het
geen per H.L. uitmaakt pl.m. 3/5 van dat be
drag. Slechts door een tweetal fabrieken is
over 1930 in het geheel niets uitgekeerd.
Zuiverder past daarom het stelsel van het
onderhavige ontwerp zich by den toestand
aan, volgens hetwelk aanvulling van het
reeds over 1930 uitgekeerde kan geschiden
in de gevallen, waar zulks, individueel beoor
deeld, dringend noodig is, een en ander in
overleg met de credietgevers.
Een vraag is, of de aflossing (waarvan de
begintermijn afhankelijk is van de snelheid,
waarmede de eerste 400.000 balen kunnen
worden afgezet) niet zou kunnen
worden gesteld op een voor belanghebbenden
gunstiger oogenblik. Deze tijdwinst kan ech
ter worden verkregen door wijziging van de
afbetalingsregeling in dien zin, dat na ver
koop van de eerste 880.000 balen de aflos
sing begint, m.a.w. bij een voorraad van
1.000.000 balen.
De minister is bereid deze verruiming toe
te passen. In de ontwerp-regeling moet mits
dien in punt 3 in de plaats van 1.400.000 ba
len worden gelezen: 1.000.000 balen.
Op deze wijze wordt aan de geheele
oogst van het jaar 1930 vrije afzet gelaten.
Het is te verwachten dat daardoor, tenzij op
den voorraad reeds dit jaar wordt ingeloopen,
de terugbetaling zal beginnen in een volgend
jaar.
Sommige leden brengen in het Voorl. Ver
slag een stelsel van volledige overneming van
het risico door het Rijk naar voren, volgens
hetwelk de regeering den geheelen aanwezi
gen voorraad aardappelmeel, behoudens het
geen de campagne 1930 heeft opgeleverd te
gen behoorlijken prijs uit de markt zou ne
men en met den verkoop daarvan betere tij
den afwachten. De minister deelt het gevoe
len van de leden, die als bezwaar tegen dit
stelsel aanvoerden, dat de aldus aangekochte
voorraad slechts in naam, geenszins in wer
kelijkheid uit de markt zou zijn genomen en
zoolang deze nog niet volledig is verkocht,
den verkoop van de voorraden uit de loopen-
de campagne zeer ongunstig zou beïnvloeden.
Het feit, dat aardappelmeel zich uitstekend
voor bewaring gedurende langeren tijd leent
op zichzelf een economisch voordeel
zou in dit verband een schadelijke factor
worden.
De minister heeft het vertrouwen dat na
overleg met de betreffende bank geen maat
regelen te verwachten zijn, die eene juiste
uitvoering van het Regeeringscrediet in
den weg zouden staan.
Het crediet van f 800.000, verleend door de
'Amsterdamsche Bank aan het A.V.B. (de
andere credieten zijn aan de aangesloten fa
brieken afzonderlijk verleend) had zoozeer
een bijzonder karakter in verband met de be
staande moeilijkheden, dat het gewenscht
voorkwam, in de eerste plaats te denken aan
het wegruimen van deze belemmering om
de credietverhoudingen op zuiverder grond
slag te brengen. Er is hier dus geen sprake
van een min of meer bevoorrechte positie van
de betrokken bankinstelling.
Eene regeling, waarbij de banken geheel
zouden zijn uitgeschakeld, was niet te treffen
wilde het crediet niet veranderen tot een
subsidieregeling, waarbij terugbetaling óf in
het geheel niet óf eerst na gerulmen tijd
plaats kan vinden.
Wat betreft het beleid van het A.V.B. en
de aanmerkingen, welke daarop zouden zijn
gemaakt, verwijst de minister naar het
standpunt, ingenomen door de commissie-
Bruins, welk standpunt ook het zijne is.
Het saneeringsplan voor den Veenko-
lonialen landbouw en de aardappelmeelindus
trie, ontworpen door den heer B. G. Kern
kamp, is door de Regeering in dier voege
beoordeeld, dat op het eerste gezicht het
denkbeeld, om het overschot aan aardappel
meel door een consortium te doen overnemen
iets aantrekkelijks heeft. Bij nadere bestu
deering echter blijken groote gebreken dit
voorstel aan te kleven. Afgezien van de min
der juiste structuur, volgens welke de Re-
geering voor de helft in kapitaal zou deel
nemen en het verder benoodigde geld tegen
lage rente zoude moeten verstrekken, doch
slechts 1/6 van de bestuursplaatsen zou bezet
ten, zou de Regeering bij de leiding van de
zaken in dit consortium een niet te dragen
verantwoordelijkheid op zich laden.
Zal dit jaar bedanken als burgemeester van
Sliedrecht.
De heer J. A. Drijber, sedert 1917 burge
meester van Sliedrecht, heeft tegen 1 Mei
aA. ontslag gevraagd. In 1898 werd hij be
noemd tot burgemeester van Ameland en
daarna van Stavoren en Aengwirden.
Memorie van Antwoord.
Aan de Memorie van Antwoord aan de
Tweede Kamer inzake het ontwerp houdende
bepalingen omtrent onderzoek naar scheeps
rampen op de binnenwateren, wordt ontleend,
dat aanneming van het ontwerp op zichzelf
niet de beteekenis zal hebben van een eer
sten stap op den weg der Staatsbemoeiing,
welke lasten op het bedrijf zou leggen. Het
ontwerp vergt geen financieele offers van
het bedrijf en dient alleen om een beter in
zicht te krijgen in de mate van veiligheid
in de binnenvaart. De mogelijkheid is in-
tusschen niet uitgesloten, dat de uitkomsten
van de te houden enquêtes feiten aan het
licht zullen brengen, weike in de toekomst
tot ingrijpen zou kunnen nopen.
Het ligt niet in de bedoeling onder de
werking van deze wet te doen vallen zee
schepen, waarop de Schepenwet van toepas
sing is en welke, terwijl zij de binnenwate
ren bevaren, te zamen met binnenschepen
bij een ramp worden betrokken.
Bij nota van wijziging is alsnog in het
ontwerp opgenomen hoewel zulks den
minister niet noodzakelijk voorkomt een
bepaling in den geest van art. 6 van de
Marinescheeps-ongevallenwet.
Nieuwe prijscouranten
In afwijking met de gewoonte van vorige
jaren, geeft de Rijwiel- en Machinefabrie v.h.
H. Burgers te Deventer thans twee prijscou
ranten uit, en wel een voor de meest gang
bare modellen en een voor de duurdere soor
ten. Mocht men dus in de „blauwe" prijs
courant niet vinden wat men zoekt, dan
vrage men even de „oranje" prijscourant aan,
en omgekeerd. Beide prijscouranten worden
met veel genoegen gratis toegezonden.
Verleden jaar is reeds vermeld, dat de fir
ma verchroomde rijwielen levert. Langzamer
hand komt er meer vraag naar deze uitvoe
ring. Blijkbaar echter bestaat bij zeer velen
nog een onjuiste opvatting omtrent ver-
chroomen. Daarom acht de firma het van
groot belang, erop te wijzen, dat verchroomde
deelen minder aan roesten onderhevig zijn
dan vernikkelde deelen, doch even goed als
deze laatste eischen zij onderhoud. Worden
verchroomde deelen niet schoongemaakt en
drooggehouden, dan is roesten volstrekt niet
uitgesloten en in die gevallen is er van ga
rantie geen sprake.
Ook thans herhaalt de firma haar uitnoo-
diging tot een bezoek aan de fabrieken, en
ook thans kan men weer iets nieuws en iets
interessants zien. Een tweede kracht-instal
latie is aangeschaft in den vorm van een
Diesel-motor van 240 P.K. Hiedoor is de in
stallatie de grootste in ons land op rijwiel
gebied, en alleen al een bezoek waard.
Bovenstaande bijzonderheden ontleenen wij
aan de „blauwe" prijscourant, welke nog tal
van andere wetenswaardigheden bevat, als
de opsomming van verschillende modellen,
de prijzen, garantie, de regeling van betaling,
enz.
Vermelden wij tenslotte nog, dat het boekske
zeer keurig is uitgevoerd en een artistieken
indruk maakt.
De commissarissen der K. V. gaan
accoord
In de Zaterdagmorgen genouden commis
sarisvergadering van de K. V. Het Neder-
landsch Tconeel zijn de Vrijdag bij wethou
der Polak ter sprake gebrachte punten aan
genomen.
Veertiende verslag
Verschenen is het veertiende verslag van
de „Vereeniging Het Vondelmuseum". Mel
ding wordt daarin gemaakt van een verbe
terde bewaring van de documenten in het
museum.
Het aantal bezoekers bedroeg 508 in 1928
en 742 in 1929.
Mej. Wilhelmina C. Nieuwenhous in New-
York is bezig aan een Engelsche vertaling
van Vondels Altaergeheimenissen.
Prof. C. G. N. de Vooys gaat in tal van
woorden en uitdrukkingen den invloed na
van Vondels Antwerpsche moedertaal in zijn
werken.
Als conclusie wijst de schrijver er op, dat
men bij de interpretatie van Vondel's taal
goed doet de Zuid-Nederlandsche idiotica te
raadplegen.
Dr. J. Aleida Nijland stond den tekst af
van de voordracht over Vondels „Godefroy
of Hierusalem Verlost" door haar gehouden
voor de maatschappij van Nederlandsche
Letterkunde.
Dr. J. P. M. Sterck houdt zich bezig met
de dateering van Vondels „Staetwecker" en
met een ietwat geheimzinnige Duitsche ver
taling van dit gedicht uit 1665, welke in
facsimilé wordt weergegeven.
T. de Boone beschouwt Vondels bekende
rijmpje op de Denen.
Vertrek uit Amsterdam.
Zaterdag is het stoffelijk overschot van
den oud-acteur L. B. J. Moor naar zijn rust
plaats op Crooswijk te Rotterdam gebracht
In het woonhuis van den overledene aan
de Tweede Helmersstraat te Amsterdam
verzamelden zich Zaterdagochtend bloedver
wanten en vrienden van den heer Moor.
Onder hen waren de tooneelisten mevrouw
Sophie de Vries, mevrouw Rika Hopper en
de heeren Alex Frank, Jacques van Hoven.
Sam de Vries, Aug. van den Hoek en Chris
de Vos, de schilderes mej. M. van Roon.
Te half tien werd de kist uitgedragen, die
in den voorsten auto geplaatst werd en
waarop kransen en bloemen werden gelegd.
Te ongeveer kwart voor tien zette de
stoet zich in beweging en verliet de hoofd
stad.
Aan de Delftsche Poort te Rotterdam
voegden zich bij den rouwstoet de heer Van
Eijsden en mevrouw Marie van Eijsden
Vink.
Op Crooswijk
Zaterdagmiddag is op de algemeene be
graafplaats Crooswijk het stoffelijk over
schot ter aarde besteld. In de kapel hadden
zich verscheidene belangstellenden verza
meld, o.w. mevrouw Sophie de Vries, de
heer C. van Hees, directeur van den Haar-
lemschen Schouwburg, Louis de Vries, mej.
A. Follenaer, Alex Frank. De heer
en mevrouw Tartaud Klein, de heer en me
vrouw Van Eijsden—Vink en secretaris en
penningmeester van de Haarlemsche decla
matie en tooneelclub Jacob van Lennep van
welke vereeniging de overledene eerelid is
geweest, mevrouw de weduwe Victor Faas-
sen.
Nadat de kist was binnengebracht, trad
de heer Van Eijsden naar voren voor een
laatste afscheid.
De heer Claassen sprak daarna als huis
vriend.
heer Van der Lugt Melsert een krans op de
kist van den nestor van de Nederlandsche
tooneelspelers. Vervolgens hechtte de heer
C. van Dommelshuizen, namens het Hofstad
tooneel een krans aan de baar en als laat
ste trad mevrouw Marie van Eijsden naai
voren die met de woorden „Rust zacht, je
hebt je rust ten volle verdiend", diep onder
den indruk een krans bij de vele bloemen
voegde.
Onder het spelen van Schubert's „Lita-
nei" werd de kist grafwaarts gedragen.
Aan de groeve dankte de heer Claassen
namens de familie.
Van Vlissingen Co.'s katoenfabrieken
heden weer in bedrijf
Het spuien van het Aa-water op de Zuid-
Willemsvaart is thans weer beëindigd; de
scheepvaart in het kanaal werd Zondag
nacht stopgezet, waardoor een spoedige af
voer van het verontreinigd kanaalwater werd
bevorderd.
Hierdoor is bereikt, dat het kanaalwater
hedenmorgen weer helder was en Van Vlis-
singen en Co.'s katoenfabrieken hun bedrijf
weer aan den gang kunnen brengen. Verder
zal deze week in ieder geval tot Vrijdag niet
meer worden gespuid.
Naar een definitieve regeling om herhaling
van de verontreiniging voor de toekomst te
voorkomen wordt nog gezocht.
De dijk bü Raamsdonk loopt
weer gevaar
De watertoestand in de omgeving van
Raamsdonk was de laatste dagen gunstiger
geworden en de geïmproviseerde dijk van
zakken heeft zich goed gehouden. Ook de
Zuidwesterstorm van Vrijdagavond en -nacht
heeft geen nieuw gevaar van beteekenis op
geleverd. De dam wordt voortdurend bewaakt
en met zand bijgevuld. Intusschen, wanneer
de wind oploopt naar het noordwesten,
waarvoor hier ernstig gevreesd wordt, zal de
dijk vermoedelijk opnieuw bezwijken en loopt
Raamsdonk wellicht weer onder.
De Dongc-Dyk bü Raamsdonks-
veer opnieuw doorgebroken
Uit Raamsdonksveer wordt gemeld, d.d. 25
Januari:
De dijk, die vorige week gedicht is, is met
hoog tü gisterenavond te omstreeks half
twaalf opnieuw doorgebroken. Het water
stroomt met groote snelheid in. de richting
van Raamsdonk (dorp). De autoriteiten zijn
reeds ter plaatse geweest. De benoodigde
schuiten met zand zijn aanwezig. Een 60-tal
werkloozen uit Raamsdonk is bezig het gat
te dichten. Men hoopt voor het hoogwater
van heddavond den dijk te hebben hersteld.
Indien men hierin niet slaagt, dan verwacht
men, dat de overstrooming zich uitbreidt.
De omvang van de overstrooming is thans
niet zoo groot als een week geleden. De
kerkdienst van hedenmorgen kon gewoon
doorgang vinden. Enkele straten zijn onder-
geloopen.
Een gehuwde 60-jarige koopman te Schild-
wolde is, toen hij zonder richting aan te
geven, per rijwiel den weg wilde oversteken,
aangereden door een auto. Hij is bewusteloos
een woning binnengedragerf en spoedig over
leden.
De huid verdeeld
Maar de beer nog niet geschoten
Een mensch weet nooit, waar z'n geluk kan
liggen. Dit spreekwoord indachtig, had Jan
op den feestavond van de voetbalvereeniging
„Wit-Zwart" te Rotterdam een lot genomen
in de tot stüving der kas georganiseerde
loterij, met als hoofdprijseen piano. Stel
Vóór den oorlog was Frits Winter trein
machinist. Meestal reed hij op het traject
Berlijn—Keulen. Toen kwam de oorlog en
met dien oorlog de economische crisis. Frits
kon nergens werk krijgen. Daar schoot hem
eensklaps te binnen, dat h(j nog een oom in
Amerika had. Hij schreef hem direct een
brief. Weken duurde het, eer hy antwoord
kreeg, maar hU kreeg het. Het was kort maar
bevredigend. Dit laatste in zoover, dat het
schrijven vergezeld ging van een flink getal
bankbiljetten. Nu regelde Frits met bekwa
men spoed z'n zaken en voer over den At-
lantischen Oceaan naar de Vereenigde Sta
ten, naar Kentucky.
Hij zag echter al heel gauw in, dat ook
in het land van den dollar iemand de ge
braden duiven maar niet zoo in den mond
vliegen. Na eenigen tijd gelukte het hem
toch, ofschoon niet zonder veel moeite, een
vaste betrekking als treinmachinist te krij
gen en ofschoon een Duitscher, was hij na
een half jaar, zoowel bij z'n collega's als bij
z'n superieuren, goed gezien. Zeer bevriend
was hij met z'n stoker. Beiden waren man
nen, die stipt hun plicht vervulden. Daarom
verzette de chef zich niet tegen hun vriend
schap en gebeurde het maar zelden, dat Frits
met een anderen stoker dan z'n vriend Bob
reed.
Bob was het type van een Noord-Ame
rikaan: lang en mager, maar gespierd. Als
hij geen flinke pruim tabak achter de kiezen
bad, gevoelde hü zich niet op zijn gemak.
Die Bob was 'emand met veel verstand.
Wanneer Frits op de locomotief kwam, dan
zat Bob reeds op z'n gemak op de machine
en zag van tijd tot tijd op den manometer,
om te zien hoeveel druk de „oude rammel
kast" al had.
Op zekeren avond keek Frits dan ook ver
wonderd op, toen hjj bij het binnentreden
van de locomotierfloods Bob dicht bij den in
gang op een bank zag zitten.
„Wat scheelt er aan, Bob?" vroeg hij, „is
het je daarboven te heet?"
„Neen, maar we hebben nog meer dan twee
uren tijd; waarom zou ik me dan nu al druk
maken met stoken?"
„Maar man, hoe kom je er aan? Het is
nu tien minuten over zeven en om acht uur
drie rijden we uit de loods."
„Een oogenblikje," antwoordde Bob, „het
zal anders uitkomen dan je denkt. De dikke
Jim heeft zich ziek gemeld en daarom krij
gen wij z'n trein; negen uur vier en veertig
uit de loods."
„Naar Kit-Karsen?"
„Ja, en terug."
Men kon het Frits aanzien, dat hem dit
niet beviel. „Bobby, Bobby," sprak hij, „met
dit ellendige regen- en stormweer moeten we
nu door die verwenschte bergen stoomen;
en dat nog wel in 't donker."
„We rijden over San Francisco," zoo liet
Bob zich hooren; als we op de plaats onzer
bestemming komen, is het inmiddels dag ge
worden en stormt het niet meer."
Nadat hij dit bij wijze van troost gezegd
had, klom hij op den tender en begon kolen
te scheppen.
Frits zag op z'n horloge; negen uur acht
en dertig. Nog zes minuten.
De stationschef liep langzaam op het per
ron heen en weer.
„Wel allemachtig!" riep Bob met een die
pen zucht. Hij zat op z'n bankje en schoof
een geweldig stuk pruimtabak achter zijn
sterke kiezen.
„Wat scheelt er aan. Bobby? Is er niet
genoeg? vroeg Frits. Deze vragen sloegen
op Bob's tabaksvoorraad.
„Ben je mal?" luidde de wedervraag; „een
millioen vierhonderd duizend dollars zou niet
genoeg zijn?"
„Wat vertel je me daar? Ik bedoelde je
pruimtabak."
„En ik bedoel het geld dat hier achter
ons ligt en dat we moeten vervoeren; die
mooie, ronde dollars. Ze zijn voor Kit-Karsen
bestemd; arbeidsloon voor den bouw van den
nieuwen spoorweg. Morgen is 't Zaterdag."
Frits lachte, zonder goed te begrijpen.
Bobby wilde nog wat zeggen, maar het
signaal van vertrek ging raar de-hoogte;
machinist en stoker moesten op hun post
zijn.
Frits had nu tijd gehad om na te denken;
ook hü dacht nu aan 't geld dat achter in
den postwagen lag.
Al rijdend door den donkeren nacht, gin
gen vier uren voorbij. Onophoudelijk klet
terde de regen tegen de kleine, ovale ruiten,
waardoor Frits met gespannen aandacht
byna onafgebroken keek.
„Wat drommel, Bob," riep Frits, „we moe
ten nu toch gauw over de groote hangbrug
komen. We ziin Sheridan al voorbij. We zijn
nu dicht bü den tunnel, met aan weerszü'den
de rotsen."
Bob stond op en ging achter Frits staan.
even remmen? In dien tunnel spelen zich
soms rare dingen af, en vlak achter den tun
nel ligt de brug. Daar is het dikwüls ook
niet pluis."
„Dwaasheid, Bobby. Na de brug gaan we
de hoogte in, dan rüden we van zelf lang
zamer en zoo..."
De verdere woorden bleven hem in de keel
steken. Reeds meerdere seconden stoomde
de trein door den donkeren tunnel en daar
doemde eensklaps by 't licht der schijnwer
pers een monsterachtig groote, zwarte ge
stalte voor de blikken der ontstelde mannen
op. Die gestalte gleed langs de wanden van
den tunnel met dezelfde snelheid als de trein
zy kreeg plotseling armen, waarmee ze
werkte en dreigende gebaren maakte, alsof
ze den trein tot stilstand wilde dwingen. Voor
een paar seconden verdween ze nu en dan
om weer in 't schelle licht der schijnwerpers
haar dreigende gebaren te hervatten.
„Lieve hemel!" riep Bobby. Frits' gespierde
hand trok den hefboom van de rem over;
de luchtkleppen vlogen open, er werd tegen-
stoom gegeven. De rem knarste, een schok, en
de trein stond stil.
Bob sprong van de machine en Frits hem
na. Hy viel over iets. stond weer op en
liep verder. De regen striemde hem in 't
gezicht. Nu was hy aan 't einde van den
tunnel gekomen; eenige passen verder lag de
brug en onder de brug gaapte de bodemlooze
afgrond. Weer struikelde hij; hy hoorde het
schuiven van een stuk yzer op de steenen.
Hij bukte en nam een voorwerp van den
grond op: een schroevendraaier. Hij keek
scherp uit naar de rails en een huivering
voer hem door de leden. Op de plek waar de
spoorbaan de brug bereikte, waren de dwars
balken en de verbindingsstukken tusschen de
spoorrails met geweld verwijderd.
Frits keek op en zag Bob naast zich staan.
Ook op diens gelaatstrekken stond duidelyk
de schrik te lezen, die zich van hem meester
had gemaakt.
Op dit oogenblik kwam een aantal passa
giers aanloopen. Er klonken uitroepen van
verbazing en ontsteltenis; hier en daar ver-
wenschingen. Sommigen vroegen angstig wat
er gaande was.
Frits wilde een verklaring van het ge
beurde geven en begon: „ja, heeren, dat is.."
„Zwiig, kerel," fluisterde Bob hem in 't oor;
,.kük liever eens naar den linker schijnwer
per."
Frits keek op en keek in het schelle licht.
Daar vloog achter het dikke glas een
nachtvlinder heen en weer. Telkens als het
onrustige dier krampachtig z'n vleugels heen
en weer bewoog, gleed langs den wand van
den tunnel een reusachtige zwarte schaduw,
die dreigend en onheilspellend allerlei arm
bewegingen maakte
„Goddank!" sprak Bobby met een zucht:
„dat stomme dier heeft ons allen gered."
je voor, dat je de piano won? Z'n collega's,
onder wie er ook waren, die een lot hadden
spraken hem trouwens telkens moed in. Je
kon nooit weten. Hij kon er niet over zwügen.
In het café waar-ie dagelyks voor z'n
werk moet komen was zelfs een complot
ontstaan, om hem „eenige uren van aange
name verpoozing" te bezorgen.
Zoo geschiedde het, dat-ie door het bestuur
der voetbalvereeniging werd opgebeld, dat bij
hem informeerde, welk nummer hy precies
in de verloting had.
Mijnheer, ik heb 145, had Jan gezegd en
z'n hart was merkbaar gaan kloppen.
Nu, mijnheer, sprak de stem door de
telefoon, mag ik u dan voorloopig feliciteeren
met het geluk, dat u ten deel is gevallen.
Want u bent winner van de piano. Het is nog
wel niet officieel, maar u weet het ten min
ste vast.
Het spreekt vanzelf, dat Jan zijn geluk niet
onder stoelen en banken stak; als joviaal
mensch tracteerde hij op menig rondje.
Den volgenden morgen werd hem weer
telefonisch echter medegedeeld, dat de piano,
die nu zijn eigendom was, van den dag der
trekking af, op zijn rekening zou opgeborgen
biyven. Ook werd hem gezegd, dat de piano
handelaar, die het instrument geleverd had,
dit voor f 400 van hem wilde koopen. Wat
de vrienden hem allemaal afrieden, daar het
een eerste klas instrument was van minstens
de dubbele waarde.
Neen, mynheer, ik dank u, sprak Jan
door de telefoon. Ik houd de piano zelf. Als-ie
u 400 waard is, dan is-ie het mij ook waard.
De geheele gemeentelijke afdeeling, aldus
het „Rotterdamsche Nieuwsblad" was vol van
Jan's geluk. En de vreugde steeg ten top, toen
een 5-tons-auto van „De Blauwe Ster" het
gemeentelyk terrein opreed. Op den wagen
stond een gewe'.dig gevaarte, keurig met zeil
doek afgezet. De chauffeur sprong er at.
vroeg den portier waar meneer De Kater zijn
afdeeling had en meldde zich even later zelf
op deze afdeeling.
Meneer, ik breng u de piano, die u ge
wonnen hebt.
Ben je gek? vroeg Jan. Wat moet ik
hier met die piano doen? Dat ding moet bij
me thuis gebracht worden. Hoe komen ze er
by het ding hier te brengenop m'n werk.
Laten we allemaal gaan kijken, riepen
de collega'^ en even later toog Jan, omringd
van een vijftigtal vrienden, naar het terrein.
De chauffeur opende de achterklep van den
zwaren auto. klom op de kar, bukte zich on
der 't zeil en tot groote hilariteit van de
vrienden reikte hy den verbluften Jan een
kinderpianotje met vijf tonen over, onder de
woorden: „Assieblief, de piano. Eerste prys."
Onder donderende hoera's is Jan toen weer
naar zyn werk teruggeloopen, doch even later
werd hij opgebeld door verschillende muziek
handelaars, die hem pianomuziek offreerden.
Wie hem het güntje heeft geleverd, be
grijpt Jan wel eenigszins, doch veel zekerheid
heeft hij er nog niet van.
Later bood hem een deputatie van vrienden
onder veel gespeech een stel glazen voetstuk
ken voor het door hem gewonnen instrument
aan, ten einde den klank meer tot zijn recht
te laten komen.
Op elk uur van den dag wordt Jan aan de
telefoon geroepen en wordt hij met zijn bui
tengewoon geluk gecomplimenteerd. Vermoe
delijk staan hem nog meer verasSingen te
wachten.
Intusschen is de piano van „Wit-Zwart"
door een ander gewonnen.
Bestuurder zwaar gewond
By het paseeren van de spoorlijn op een
25-tal meters van het station gelegen, is te
Apeldroón de vrachtauto van den heer Dui
velshof door een vrachtstoomtram, welke juist
van het station was vertrokken, gegrepen en
een tiental meters meegesleurd.
Van onder den totaal vernielden auto werd
de eigenaar, de 40-jarige Duivelshof, zwaar
gewond, te voorschyn gehaald. De ongeluk
kige is met zware inwendige kneuzingen en
een groote hoofdwonde door het treinperso
neel vervoerd naar zyn woning, die in de
onmiddellyke nabyheid is gelegen.
33 Januari opgegeven door v. d. Graaf
Co. N.V. (Afd.
Handelsinformaties)
Uitgesproken
2i Jan. F. B. Kramer, aan boord van het
schip Dankbaarheid, Coolhoven, Rotterdam
R. c. Mr. D. M. Paré. Cur. Mr. L. K. E.
van Eijck, Rotterdam.
2i Jan. B. Kranenburg, aannemer, Rotter
dam, Kaapstraat iöb. R.c. Mr. D. M. Pare,
Cur. G. L. Willinge Gratama, Rotterdam.
2i Jan. Cl. C. Verhage, bouwvakarbeider.
Rotterdam, Eben Haëzerstraat 43b. R.c.
Mr. D. M. Paré. Cur. Mr. H. E. Boeles,
Rotterdam.
21 Jan. M. M. J. van der Heijden, winke
lier in dameshoeden en modeartikelen,
Schiedam, Hoogstraat 56. R.c. Mr. D. M.
Paré. Cur. Mr. F. Bordewijk, Schiedam.
21 Jan. G. Bijvank, vroeger handelend,
onder den naam of firma ,,'t Zunneke"
thans onder den naam of firma „de B°
spuit", Lonneker, Rondweg 2 C-
R.c. Mr. E. van Schaek Mathon. Cur.
L. L. J. Dons, Enschedé. u
22 Jan. J. A. H. Aerts, winkelier, Blen
R.c. Mr. van der Grinten. Cur. Mr-
Muller, Venlo. a,
22 Jan. F. Lagendijk, koopman in
modeartikelen, Bolsward. R.c. Mr. J-
huizen. Cur. Deurwaarder G. Keikes,
R. Bossinade, administra'
iteuh
Mr-
ward.
22 Jan
Drachten. R.c. Mr. U. Meihuizen. Cur.
J. P. Hoogland, Leeuwarden. fl
22 Jan. K. v. d. Muur, bakker, Heerenveeu-
R.c. Mr. J. Meihuizen. Cur. Mr. w»
v. d. Leij, Heerenveen. .-ef
22 Jan. M. de Haan, koopman en w'n ^f.
in bakkersgereedschappen, Leeuwarden,
Kerkstraat 61. R.c. Mr. J. MeihuiZeD*
Cur. Mr. B. Dorhout, Leeuwarden*
22 Jan. W. Kuipers, koopman en winke 1
Woudsend. R.c. Mr. J. Meihuizen.
Deurwaarder D. Schroor, Sneek.
Jos. Ubachs, aannemer, LemiersVaa
R.c. Mr. Testa. Cur. Mr. Godfried, Maastn^
H. Linssen-Even, timmerman, Brunss
R.c. Mr. Gadiot. Cur. Mr. Postma, Heer»,®
22 Tan. H. J. Brekhof, sigarenwinkj11^'
Amsterdam, Middenweg 61. R.c. Mr. L-
Tköne. Cur. Mr. C. J. de Bruijn K-OP"
Amsterdam, Heerengracht 495. e0
22 Jan. J. F. A. Sweebroek, koopmau
winkelier in manufacturen, Hilversum-
Hilvertsweg 132. R.c. Mr. H. D. Feell|,
Cur. Mr. H. J. Hellema, Amsterdam-
zersgracht 536. f,c.
22 Jan. P. Steins, koopman in manu?
turen, Industriestraat 38, Spekholzerr-®1
Kerkrade. R.c. Mr. Dr. F. de Neree
Babberich. Cur. Mr. J. Stroom, Alexab
Battalaan 67, Maastricht. en
22 Jan. J. H. Hoeberigs, bouwkundig®
aannemer, Stein. R. c. Mr. Dr. Hustm*
Cur. Mr. Ch. Evers, Wilhelminasingel
Maastricht.
Opgeheven wegens gebrek aan actief
21 Jan. F. B. Kramer, aan boord van
schip „Dankbaarheid", Coolhaven, Eot
dam, Rechtere, mr. D. M. Paré, Cur. mf-
K. E. van Eijck, Rotterdam. t„
21 Jan. B. Kranenburg, aannemer-
terdam, Kaapstraat 16b. Rechtere, mf-
M. Paré. Cur. mr. G. L. Willinge Grata
Rotterdam. f
21 Jan. C. C. Verhage, bouwvakarbe'd
Rotterdam, Heben Haëzerstraat 43b,
tere. mr. D. M. Paré. Cur. mr. H. E. B°e
Rotterdam.
21 Jan. M. M. J. van der Heijden, w«»K
lier in dameshoeden en modeartike
Schiedam, Hoogstraat 56. Rechtere, mr-
M. Paré. Cur. mr. F. Bordewijk, Schied
21 Jan. G. Bijvank, vroeger handel®",^
onder den naam of firma ,,'t. Zunnek^
thans onder den naam of firma „de
spuit", Lonneker, Rondweg 2 C.
Rechtere, mr. E. van Schaeck Mathcn- L
mr. L. L. J. Dons, Enschede.
22 Jan. J. A. H. Aerts, winkelier, Bl®r' p_
Rechtere, mr. van der Grinten. Cur. mf*
Muller, Venlo.
22 Jan. F. Langedijk, koopman in heer®,
modeartikelen, Bolsward. Rechtere. M*'
Meihuizen. Cur. Deurwaarder G. Kel
Bolsward. (e
22 Jan. R. Bossinade, administrateur-
Drachten. Rechtere, mr. J. Meihuizen*
mr. J. P. Hoogland, Leeuwarden.
22 Jan. K.
veen. Rechtere, mr. J. Meihuizen. Cur-
W, T. v. d. Leij, Heerenveen.
22 Jan. M. de Haan, koopman en V111
lier in bakkersgereedschappen, Leed'1'
den, Gr. Kerkstraat 61. Rechtere. mf-
Meihuizen. Cur. mr. B. Dorhout, LeeUiV
den.
22 Jan. W. Kuipers, koopman en w1? -
lier, Woudsend. Rechtere, mr. J. Meihui2
Cur. Deurwaarder D. Schroor, Sneek-
Lemiers-Va
Godfr^'
v. d. Muur, bakker, H®eI^.,
Jos. Ubachs, aannemer,
Rechtere, mr. Testa. Cur. mr.
Maastricht.
H. LinssenEven, timmerman,
sum. Rechtere, mr. Gadiot. Cur. mr.
ma, Heerlen.
Opgeheven wegens gebrek aan actief
21 Jan. P. G. Kuijpers, Schiedam-
21 Jan. E. M. Steens, Schiedam-
2i Jan. C. G. H. A. Zielhorst, R°"
dam.
21 Jan. J. C. Heimig, Almelo.
22 Jan. S. H. Schiffeleers, Eijgelsh°v
22 Jan. J. B. v. Galen, Venray.
22 Jan. K. Peltzer, Kerkrade.
21 Jan. P. G. Kuijpers, Schiedam»
21 Jan. E. M. Steens, Schiedam.
21 Jan. C. G. H. A. Zielhorst, Rottere
21 Jan. J. C. Heimig, Almelo.
22 Jan. S. H. Schiffeleers, Eijgelshove®*
22 Jan. J. B. v. Galen, Venray.
K. Peltzer, Kerkrade.
21 Jan. C. J. Klijn, Utrecht.
21 Jan. J. de Balbiaan, Amsterdam»
21 Jan. G. van Oort, Utrecht. m
Vernietigd door Gerechtshof Amsterda
14 Tan. T. Liefting, Eemond-Bmnen.
rdafö'
151. Wim, angstig, zette het op een loopen
En de man hem achterna,
Zag eerst niet de spelende jongens,
Doch hy merkte het weldra.
Hy struikelde over de knapen,
Ernstig verdiept in hun spel.
De jongens zetten verschrikt een keel op,
Hun geschreeuw klonk hard en schel.
152. Pim's moeder was er goed afgekomen
Al was ze niet op haar gemak.
Ze was voor op de machine geslingerd
Met een stevigen, fermen smak
Zij schreeuwde, kermde wanhopig,
Al was er thans geen gevaar.
De machinist hoorde haar gillen,
Dacht, wat doet die stoomfluit raar.
