LEEKEPREEKEN
f750.-
f250.-
f125.-
f50.-
ZATERDAG 14 FEBRUARI 1931
V
De uitsluiting in de
Engelsche Textielindustrie
geëindigd
Onze Katholieke
Vredesactie
Kapelaan
G. J. M. v. d. Wielen t
Engeland's
T arievenvoorstel
s.s. „Knight of St. Michael"
NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN
HÉT GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD
I I
DRIE EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 17692
An,
AANGIFTE MOET OP STRAFFE VAN VERLIES VAN VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIEMAAL VIER EN TWINTIG UREN NA HET ONGEVAL
INCASSEERING OP BINNEN- EN BUITENLAND
VOORSCHOTTEN TEGEN INCASSI
Geen nieuwe arbeidsmethoden
Afpersing
Hongersnood in Arkansas
Wit Gele Kruis in het bisdom
Haarlem
Statuten Dekenale Jeugraden
Kerkwijdingen in 1931 in het bisdom
Haarlem
Kapitein op zee overleden
Rijksinstituut voor Criminologie in
België
Bandietenjacht door New-York
Een boerenwagen vernield
VOORNAAMSTE cNIEUWS
J. J. WEBER ZOON
OPTICIENS - FABRIKANTEN
Groote Houtstraat 166 Haarlem
Onderhandelingen met verscheidene
landen
Spoorwegraad
P p
Q*JHEAUX NA8SAULAAN 49
telefoon No. 13866 (drie lijnen)
Postrekening No. 5970.
^OttNEMENTEN: voor Haarlem en
jwntschappen: per week 25 ct.; per
**rtaal 3.25; per post, per kwartaal
3.58 by vooruitbetaling.
NIEUWE
COURANT
ADVERTENTIEN 35 ct. p. regel
VRAAG- EN AANBOD-ADVERTEN
TIES. 14 regels 60 ct p. plaatsing;
elke regel meer 15 ct. bü vooruitbet
Bij contract belangrijke korting.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
tusschen den tekst 60 ct. per regel.
op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden Levenslange g<
ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringenI vUUU»"* verlies van bei
geheele ongeschiktheid tot werken door
beide ai*men. beide beenen of beide oogen
bij een ongeval met
doodelijken afloop
bij verlies van een hand.
een voet of een oog
bij verlies van eer
duim of wijsvinger
bij een breuk van
been of arm
bij verlies van
anderen vinger.
378
CONSEQUENTIES
Wanneer wij naar aanleiding van de
8ste pauselijke encycliek eenige be
dwingen aan het huwelijk wijden,
het niet onze bedoeling zijn dezen
voi om2endbrief °P den voet te
k Ren. wie daarvoor in aanmerking
w*1 leze en her leze dit uitvoerige, klem-
Vie
ïe pauselijke betoog zelf. Juist in
sluitend verband is het van on
gare waarde. Ons doel is slechts
)lj, e'e gedachten daaruit aan de dage-
®che practijk te toetsen.
wezen een vorige maal op twee
ote fouten, die in het jongste verle
id het christelijk huwelijk langzaam
jonnen te ondergraven: de sleur, die
4]o echtvereeniging als een fataliteit,
een noodzakelijk kwaad begon te
.louwen en het te sterke overwicht
ouders en voogden bij de huwelijks
roe hunner kinderen en pupillen,
v^hheer deze gevaren door het verzet
de moderne jeugd tegen allen sleur-
R en tegen alle gezag zich thans
hts bij uitzondering meer laten gel-
dan zien wij nieuwe en veel groo-
6 gevaren opkomen gevolg van
Verval' n in een ander uiterste
'ijk ^et verzet tegen de oude huwe-
t^ raal. Het is aan het nieuwe,
- ads opkomende geslacht niet vol-
jjj.eïlde, dat men het volle vrijheid laat
t,, de keuze van een levensgezel en
noote' het is niet tevreden met
}j 6 afkeuring over het ouderwetsche
H ehjk, dat op geen andere motieven
t h van geld, stand of uiterlijke aan-
rj, lelijkheid gesloten werd; het wil
L^heid niet nkel vóór maar ook in
•let
Ode,
huwelijk. En op dit punt botst de
christelijke leer met de moderne
(j^kchte. Niet, dat er iets nieuws in
3 öiensch gekomen is. De natuur is
k blijft dezelfde. Door alle eeuwen
v ed is er gezondigd tegen alle regels
Jh de huwelijksmoraal. Het verschil
,0 thans echter Is, dat niet alleen de
Vordt overtreden, maar dat de wet
ais onhoudLaar, onrechtvaardig, ja
s immoreel wordt gescholden en dat
k Seworsteld wordt om een nieuw „hu-
Ük der toekomst".
ie geestesworsteling bracht er den
s,,, 8 toe om zijn groote encycliek te
Vgj'Üven, waarin niets verzwegen of
chfi °emd is' niets van de strenge
Reh e 'eer is verzacht of terug-
°Uden, niets gespaard in krachtige
gering van de moderne huwelijks
luitingen en haar gevolgen; maar
U ruimschoots de loftrompet wordt
^oken over de hoogheid, de waarde
K„ he zegeningen van het christelijk
u is het helaas niet zóó, dat de
q^ch op een gegeven oogenblik voor
VQ beslissing wordt geplaatst te kiezen
of tegen de christelijke huwelijks-
i^faai, voor of tegen de moderne leer.
oude, christelijke opvatting is In
geheele zoogenaamd beschaafde
W^hapPÜ doorgedeesemd. In de wet-
-ht-i en van aUe landen, waar het
lstendom doordrong, vinden wij er
v sPoren van. In beginsel wordt er het
k *eiyij ajs een eenheid van één man
vj* een en dezelfde vrouw erkend. Ook
i Principe van het verbond voor heel
leven is overal aanvaard, al heeft
ueh dan ook dit beginsel niet zuiver
^bften houden en de „mogelijkheid"
(J/ echtscheiding als uitzondering
k^en aanvaarden. Ook bevatten alle
t}6 Olijks wetten op een of andere wijze
k.bopaling, dat de man het hoofd van
Sezin is en tal van andere aan wij-
geh, die duiden op den christelijken
^rsPr°ng. Naar het uiterlijk heeft het
lelijk dus nog veel van de christe-
Sc,e leer behouden. En ook de maat-
^^Ppij gedraagt zieh uiterlijk nog
ij iendeels naar deze opvattingen als
den maatstaf van burgerlijk fat-
1) h. Maar innerlijk is zoowel de toe-
der wetten in de meeste landen
j) aanfluiting van handhaving van
geldend recht en is ook het leven
q R®huwden in flagranten strijd met
g. Uiterlijken schijn. Het moderne
acllt nu, dat vóór alles openbaarheid
^aarheid wil, eischt, dat de wetten
tq, de Publieke meening in overeenstem-
iev R zullen worden gebracht met de
Oj^spractijk. En de eischen worden
Ve ®rhl°emd, als gold het een nieuwe,
heven leer, verkondigd.
heeft naast 't afstootende en er-
t jhiswekkende in de brutale uiting van
t **ad, het voordeel, dat de beslissing
0 achen christelijke opvatting en mo-
(jk/T heidendom veel meer wordt toege-
tjg st en de goede elementen tot krach-
l>e ,r verdediging van de waarheid
l5a *even worden. Want tot voor kort
Ojj erds de "erwoestende bacil bijna
Pj5e01erkt voort. Hoe lang kon bijv. in
nlcrijK het huwelijk niet stand hou-
w 1x1 uiterlijken vorm achter het
er van de officleele vrouw, waar
mee men in het openbaar verscheen en
de maitresse, waaraan men zijn per
soon gaf? Hoe lang al sluiten de amb
tenaren van den Burgerlijken Stand
in alle zoogenaamd christelijke landen
huwelijken, waarbij zij man en vrouw
„voor het leven" in den echt verbinden,
waarbij de huwenden elkander trouw
beloven, de vrouw gehoorzaamheid aan
den man en de man algeheele toewij
ding en bescherming aan de vrouw; en
hoe dikwijls verschijnt een van beiden
niet met een anderen man of vrouw
voor denzelfden ambtenaar en wordt
door de al maar grootere toegeeflijk
heid ten opzichte van echtscheidingen,
het burgerlijk huwelijk een karikatuur.
Dat het jonge geslacht een einde wil
zien komen aan deze „comedie", dat het
waarheid eischt, goed, dat is te begrij
pen. En het is in zekeren zin te loven,
dat de botsing der meeningen tot dit
scherpe conflict gekomen is. Maar laten
dan ook zij, die weten de eenig juiste
opvatting van het huwelijk te hebben
en die daarvan de groote waarde voor
heel de maatschappij kennen, laten
zij in dit conflict pal staan en de waar
heid onverbloemd, krachtig en in al
haar luister tegenover de verderfelijk
heid der dwaling stellen. Dit zijn wij
vooral verplicht tegenover de op
groeiende jeugd in wier handen de
toekomst van het huwelijk en daarmee
van de volgende geslachten ligt.
Wij moeten zelf scherp de consequen
ties van de twee levensopvattingen wil
len zien; ruiterlijk en van geheeler
harte vóór de eene kiezen en voor onze
overtuiging strijden tegen de andere.
Dit moet een der groote gevolgen van
de jongste huwelijksencycliek zijn, dat
de geloovigen weer eens een helder
inzicht krijgen in de ware beteekenis
van het christelijk huwelijk en in de
consequenties van alle leer, die ook
maar in fiet minst van de zuivere
huwelijksmoraal afwijkt. Worden de
tegenstellingen scherp en duidelijk ge
steld, dan moét op den duur in de bot
sing de waarheid zegevieren. Maar dan
moeten wij de dwaalleer ook in geen
enkel opzicht uit den weg gaan: niets
verdoezelen of vergoelijken; geen cle
mentie pleiten voor een nieuwen tijd,
met andere zeden, met een andere
economie, met andere levenseischen en
met een groote overbevolking. Wij moe
ten de onvervalschte en onverbiddelijke
huwelijksleer van Christus eenerzijds
stellen en de moderne opvatting in al
haar consequenties daartegenover. Tus
schen een van die beiden moet gekozen
worden; helder moet het inzicht door
breken, dat wie aan een van beide
zijden concessies doet, op den duur niet'
anders dan ófwel de christelijke huwe
lijksmoraal geheel en ongerept moet
aanvaarden ófwel tot de modem
heidensche leer met al haar gevolgen
moet afglijden.
Beide stelsels immers zijn, ieder van
eigen standpunt beschouwd, logisch en
consequent in hun eindconclusies. De
katholieke leer zegt: God heeft bij de
schepping van het eerste menschenpaar
het huwelijk ingesteld als een eenheid:
man en vrouw zouden worden twee in
één vleesch. In zulk een eenheid kan
alleen de dood scheiding brengen. Het
huwelijk heeft tot eerste doel voort
planting en instandhouding van het
menschelijk geslacht door gezinsvor
ming. De geheele samenleving is op het
gezin gebouwd. Het gezin is een maat
schappij in zichzelf. Daarin is de man
het hoofd, de vrouw zijn onmisbare en
gelijkwaardige bijstand, zijn de kinde
ren de ondergeschikten, de vormelingen.
De natuurwet, die man en vrouw uit
vrije keuze samenbrengt en tot gezins
vorming voert, brengt consequent mee,
dat de eens gezworen trouw ongerept
bewaard blijft. Iedere afwijking daar
van rukt het geheele stelsel uit elkaar.
Men heeft getracht deze strenge leer
met uitzonderingen beter te maken
Wanneer de huwenden „een vergissing"
hadden begaan, wanneer huwelijkson
trouw van een van beiden bewezen
was, een ongeneeslijke ziekte, krankzin
nigheid of een dergelijk inconvenient
intrad, moest ontbinding van het huwe
lijk met mogelijkheid van een nieuwe
verbintenis worden toegestaan. Deze
„uitzondering" was een aantasten van
de natuurwet, van het beginsel zeil en
de consequenties hebben zich in de
moderne leer, in den totalen one rg mg
van het huwelijk, gewroken. Waarom,
zoo vroeg het nieuwe geslacht, dc schei
ding alleen voor deze uitzonderingen
toegestaan? Niet alleen wannee hnv/e-
lijksontrouw werkelijk wordt gepleegd
is het huwelijk vernietigd. Dan immers
werkt gij de ontrouw juist in de hand!
Zoodra blijkt, dat twee gehm-'diJe
goede harmonie niet meer vinden un-
nen, moet het hun geoorloofd zijn van
elkaar te gaan. En daarom: geen ver
bintenis voor het leven, maar voor zoo-
RIME
l\K
lang als het beiden goeddunkt. Anderen
waren nog consequenter en vonden het
proef huwelijk uit, gevolgd door een
opzegbaar contract. En de kinderen,
vroegen „de ouderwetschen"? Voor zoo
ver de ouders deze verkiezen, behooren
zij niet aan het gezin maar aan de
gemeenschap. Ook dat is consequent,
nietwaar? Wanneer het huwelijk geen
eenheid meer is, de huwenden niet
verantwoordelijk voor hun samengaan,
het gezin niet meer de basis van de
maatschappij, dan moet er een ander
zijn om de gevolgen te dragen. En die
andere is dan de Staat. Het slot is en
kan niet anders zijn dan de zooge
naamde „vrije liefde", het leven, in
niets onderscheiden van dat der rede-
looze dieren.
Ziedaar de twee stelsels naast eikan
der. Aan de consequenties is niet te
ontkomen; men moet het eene kiezen
of valt onherroepelijk in het andere.
Dat heeft onze tijd, die van „de waar
heid" houdt, geleerd.
Maar, zeggen vele wankelmoedigen,
het laatste willen wij niet en het eerste
is ons te hard. De katholieke huwelijks
moraal is in haar volle gestrengheid
niet na te leven, zeker niet in dezen
tijd! Het antwoord blijft: er is geen
tusschenweg; wie van het oude huwe
lijksgebouw, zooals de Schepper het
optrok, één stut gaat wegtrekken,
brengt onherroepelijk een ruïne voort.
En de oude leer te hard, onuitvoer
baar? Ja, voor wie in het huwelijk een
zuiver menschelijke instelling ziet;
neen, voor wie gelooft in een bovenna
tuurlijk leven en de beteekenis be
grijpt van een sacrament.
HOMO SAPIENS.
Een te Manchester gehouden conferentie
heeft een eind gemaakt aan de uitsluiting
in de katoenindustrie te Lancashire. 300.000
wevers zullen Maandag het werk hervatten.
De patroons besloten de ontslagaanzeg
gingen terug te nemen en de pogingen om
het aantal weefgetouwen per arbeider te
vergrooten, te staken.
In een memorandum, waarin de werkge
vers hun houding uiteenzetten wijzen zij op
de belangrijke katoententoonstelling, die
Maandag te Londen wordt geopend en op
de waarschuwing van Snowden betreffende
den toestand des lands.
Zij verklaren, dat zij blijk wenschen te ge
ven van hun goeden wil.
In November hebben drie personen te Rot
terdam een brief ontvangen van een juf
frouw, waarin deze dreigde bepaalde feiten
wereldkundig te zullen maken, als zij niet 'n
bedrag in geld voor haar stortten in een
kiosk. De een moest 40.deponeeren in
een kiosk aan de Mathenesserlaan, de twee
de 50.in die op het Van Hoogendorps-
plein en de derde 60.in die op 't Kruis
plein. De drie geadresseerden kenden elkaar
niet, maar ieder voor zich deed aangifte bü
de politie. Deze deed enveloppen, welke geen
i geld bevatten, bü de kiosken deponeeren.
j dezer dagen is er een jufrouw gekomen om
j de brieven af te halen. Zij is aangehouden
en opgesloten.
Het vee sterft langs de wegen
De gouverneur van Arkansas, die draad
loos om hulp verzocht ten behoeve van een
mlllioen hongerlydenden in het door de
droogte getroffen gebied, verklaarde, dat
deze hulp onmiddellük geboden moet wor
den, teneinde een groote sterfte te voorko
men. De toestand is verschrikkelijk. Het vee
sterft langs de wegen. Heele gezinnen zün
zonder voedsel.
Totnogtoe is een bedrag van 7.716.000 dol
lars in het hulpfonds van het Roode Kruis
gestort.
Door Z. H. Exc. den Bisschop van Haarlem
zün goedgekeurd de Statuten v. d. Z. H.
Bond der Dioc. Federatie van het Wit Gele
Kruis in het Bisdom Haarlem.
Katholieken van Haarlem!
De op Kerstavond aangekondigde stichting
van een afdeeling Haarlem van den R. K.
Vredesbond in Nederland is een feit gewor
den!
Op initiatief van het plaatselük corres
pondentschap zijn de plannen thans in sa
menwerking met het Bondsbestuur ten uit
voer gebracht en is een voorloopig bestuur
voör de afdeeling Haarlem gevormd, dat met
de beste voornemens bezield is om hier ter
stede een bloeiende afdeeling van den R.K.
Vredesbond in Nederland te stichten
Het behoeft wel geen betoog, dat thans
op een spontane en enthousiaste medewer
king van alle katholieke medeburgers wordt
gerekend!
Wü moeten hier een afdeeling tot stand
brengen, die snel zal groeie^n, die mee voor
waarts zal streven en pal staan als een
machtig bolwerk binnen de groote katholieke
Vredesvesting, die thans over de geheele
wereld door onze geloofsgenooten met spoed
wordt opgetrokken tegen het onmiskenbaar
dreigend oorlogsgevaar!
Hier blüve niemand achter! Want als er
op deze wereld één ding te vinden is, waarbij
wü allen direct zün betrokken, dan is dat
toch zeker wel het handhaven van den in
ternationalen vrede! De groote en mis
schien wel beslissende!ontwapenings
conferentie, die het volgend jaar in Februari
te Genève zal bijeenkomen (waarschijnlük
zelfs onder een HoUandschen voorzitter)
moet in ieder geval slagen! Tot het bereiken
van dat groote doel moeten en kunnen alle
katholieken op de eerste plaats hun moree-
len en eventueel financieelen steun schen
ken, naar het voorbeeld van onzen roemrük
regeerenden Heiligen Vader Pius XI, Die als
wapenspreuk voert: „Pax Christi in Regno
Öhristl", de vrede van Christus in het Rijk
van Christus!
Katholieken van Haarlem! Wü herinne
ren ons nog allen zeer goed de ernstige
woorden door Zijne Heiligheid gesproken in
Zqn laatste Kerstrede tot het Heilig College
tc Rome, die een ernstige aansporing be
vatte tot de wereld, op de eerste plaats tot
de geheele Christenheid, om te bidden voor
het tot stand komen en te werken aan het
handhaven van een duurzamen vrede op
deze aarde!
Met verwijzing naar deze recente uitspraak
van onzen Heiligen Vader en vertrouwd op
het verstandig inzicht, omtrent de abso
lute en onloochenbare urgentie van Katho
lieke vredesactie, bü de Katholieken van
Haarlem en Omstreken, noodigt het af-
deelingsbestuur, zonder uitzondering, drin
gend uit onverwüld en spontaan gehoor te
geven aan den schriftelijken oproep, dien
het u dezer dagen zal doen toekomen, in
houdende het verzoek toe te treden tot
onze eigen Haarlemsche afdeeling van den
R. K. Vredesbond in Nederland, die gesteld
is onder de hooge bescherming van ons
aller Moeder Maria, Koningin des Vredes!
Moge van Haarlem de vredesvictorie uit
gaan!
Wij rekenen vast op aller medewerking!
Het secretariaat is gevestigd ten huize
van den waarnemend voorzitter, „Vlierhof",
Overveen. Telefoon 12968.
Haarlem, 14 Februari 1931'.
L. H. POVEL, voorzitter.
Mr. Dr. F. A. BIJVOET,
vice-voorzitter.
Dr. H. J. M. Janzen.
Dr. J. VAN BEERS.
L. REITSMA Jr.
Het Bestuur van den Diocesanen Jeugd
raad in het Bisdom Haarlem deelt mede, dat
mgr. Aengenent de Statuten van de Deke
nale Jeugdraden heeft goedgekeurd, en be
paald, dat deze thans voor alle Dekenale
Jeugdraden dienen genomen te worden.
Voor dit jaar 1931 zün vastgesteld de vol
gende kerkwijdingen: 18 Maart Schenner H.
Michael en 2 October Lisse H.H. Engelbe
waarders.
In verband met het regelen der verschil
lende werkzaamheden zal Z. D. Exc. de Bis
schop het bqzonder op prijs stellen, reeds
nu te vernemen, welke kerken dit jaar zul
len geconsacreerd worden, en ongeveer op
welken tüd dit zal kunnen geschieden.
Van het s.s. „Boomberg"
Het Nederlandsche stoomschip „Boomberg"
van de Maatschappü „Oostzee" te Amster
dam, komende van Hamburg, heeft in de
buitenhaven te IJmuiden aan den toeristen-
steiger vastgemaakt om het stoffelyk over
schot van den kapitein, die op zee plotseling
is overleden, van boord te laten gaan. Het
schip zal de reis vervolgen. De nieuwe gezag
voerder bevindt zich reeds aan boord.
Nader vernemen wü nog, dat de naam van
den overleden kapitein van het s.s. boom
berg" was E. Steffe. Het schip was op weg
van Hamburg naar Liverpool.
Menschen houden veel van pretjes,
En ze azen op verzetjes.
Acht uur werken voor je broodje
Is waarachtig geen cadeautje.
Is het dan ook Carnaval,
Doen de meeste menschen mal!
Kaatje gaat zich nu verzetten.
Als Maria Antoinette.
En de loopsjees oogst successen
Als een Grieksche priesteresse.
't Slagersknechtje, 't is zoo'n snuiter,
Voelt zich admiraal de Ruyter.
Of hü het ooit worden zal?
Never mind! 't is Carnaval!
Bet je, van de retirade,
Vindt als edelvrouw genade.
En zij fox-trott met graaf FJoris,
Die des daags op een kantoor is.
En als eerste balletteuse
Loopt een opoe rond te neuzen.
Carnaval! uw naam is groot.
Iedereen doet idioot!
MARTIN BERDEN.
Te Brussel zal op 22 Februari as. namens
de Belgische regeering de Minister van Justi
tie plechtig de Rüksschool voor Criminologie
en Wetenschappelijke Speurkunst openen.
Dit nieuwe Instituut, dat als Rüksinstelling
eenig in zün soort is (misschien wel het eer
ste in Europa) zal zijn zetel hebben in een
aantal lokalen van het Palais de Justice.
Directeur zal zün Dr. de Rechter.
Tot de uitgenoodigde vertegenwoordigers
der criminalistischè wetenschap uit het bui-
nland behoort de Privaat-docent C. J. van
Ledden Hulsebosch uit Amsterdam, die te
vens als president van de Internationale
Academie voor Kriminalistiek aanwezig zal
zün.
Spannender dan een film
Woensdag' is New-York in opschudding
gebracht door een met succes bekroonde
jacht van een politieagent, heel in zijn
eentje, op drie bandieten.
De agent, die dienst deed te Brooklyn,
poogde een auto aan te houden met drie
leden van een bende, aansprakelijk voor 50
diefstallen, in dezelfde wük sedert Nieuw
jaar. Zij losten vüf schoten op hem zonder
hem te raken, waarop de man die chauf
feerde trachtte hem te overrüden, wat niet
gelukte.
De agent requireerde 'n voorbükomenden
auto en vervolgde de bandieten door het
oosten van New-York, staande op de tree
plank en voortdurend schietend, waarby
een der bandieten gewond werd. Door een
botsing met een andere auto werden zü uit
de hunne geworpen; zü snelden naar een
station van den viaduct-spoorweg van New-
York met den agent op de hielen.
Ten aanschouwe van 300 ontstelde passa
giers schoot de agent een der bandieten neer
die van een hoogte van 15 M. op straat te
pletter viel.
De tweede bandiet was den trein binnen
gevlucht, waar de agent hem met een vuist
slag neervelde.
De derde bandiet, die gewond was, wist
ln de verwarring te ontsnappen en verstopte
zich op een naburig kerkhof. Toen ook hü
gepakt was vond de agent dat hij dien dag
genoeg had gedaan.
Uitvaart en begrafenis te Bodegraven
Donderdagmiddag werd. het stoffelijk
overschot van kapelaan G. J. M. v. d. Wielen,
die deze week te Haarlem overleed, ln de
parochiekerk van zün geboorteplaats Bode
graven, binnengedragen.
Om zeven uur werden de Metten gezongen
onder buitengewoon veel belangstelling der
parochianen.
Vrijdagmorgen te tien uur begonnen de
plechtige Lauden.
Daarna werd door den Zeereerw. heer
pastoor F. A. Keet, uit Bodegraven, de plech
tige H. Mis van Requiem opgedragen, daarbü
geassisteerd door de Weleerw. heeren H. Ag-
terof en M. Kuypers, beiden zonen der pa
rochie, respectievelük als diaken en sub
diaken.
In het priesterkoor hadden vele geeste-
lüken plaats genomen, terwül verschillende
oud-parochianen de plechtigheden in de
kerk volgden.
Na de H. Mis werd door den Zeereerw. heer
pastoor Dessing, uit Schoten, de lükrede
gehouden.
Daarna had de begrafenis van het stof
felijk overschot plaats, waarbü de beaar-
ding werd verricht door den Weleerw. heer
kapelaan v. d. Wildt.
.De berijder zwaar gewond
Donderdagavond reed naby de Smidsailee
te De Steeg een bus van de ljjn Gendringen
Arnhem der G. T. M. den boerenwagen
van G. Dirksen uit Eist, achterop.
Dirksen werd van den wagen geslingerd en
brak beide beenen. De bus duwde de kar
op de tramrails, even later reed de tram
tegen den wagen, die daardoor geheel ver
nield werd. Bus en motortram kregen be
schadiging.
Dirksen is naar het ziekenhuis te Velp
vervoerd; zijn toestand is naar omstandig
heden redelijk.
De uitsluiting in de textielindustrie van
Lancashire opgeheven.
(blz. 1, lste blad)
Engeland's voorstel inzake verlaging van
invoertarieven.
(blz. 1, lste blad)
Tot voorzitter van den Spoorwegraad is
benoemd ir. Th. van Marie.
(blz. 1, lste blad)
De onrust in Spanje. Waarschijnlijk af
treden der regeering.
(blz. 1, 3de blad)
Terugtrekking der Amerikaansche marine
troepen uit Nicaragua.
(blz. 1, 3de blad)
Aan verscheidene Spaansche uitgewekenen
is het verder verblijf in Frankrijk ontzegd.
(biz. 1, 3de blad)
Incident in dc Fransche parlementaire en
quêtecommissie.
(blz. l, 3de blad)
De zaak der Snia Viscosa naar het Hoog
gerechtshof verwezen.
(blz. 1, 3de blad)
Verklaring van MacDonald over de Engel
sche regeeringspolitiek in Palestina.
(blz. 1, 3de blad)
De werkloosheidsdebatten in de Tweede
Kamer.
(blz. 2. 3de blad)
Barometerstand 9 uur v.m.: 756 vooruit.
Licht op De lantaarns moeten morgen
worden opgestoken om: 5.40 en overmorgen
om 5.41 uur.
Naar eerst thans bekend wordt, heeft de
Britsche regeering niet slechts aan Duitsch-
land en Frankrijk, doch ook aan Italië, De
nemarken, Noorwegen, Zweden en Polen
voorgesteld onderhandelingen te openen over
het verlagen der invoertarieven van deze
landen op bepaalde Britsche goederen.
Groot-Brittannië wenscht een verlaging
van 25 procent.
Men meent te weten dat de nota wordt be
schouwd als het uitvloeisel van de jongste
douane-conferentie, waar werd overeengeko
men dat elk land een lijst zou -noeten ver-
schafen van zün behoeften ten opzichte van
de tarieven.
Geen officieeie bevestiging van d»
namen der landen.
Er is geen officieeie bevestiging te ver
krijgen van de namen der landen, waaraan
Engeland zün tariefnota heeft gezonden. De
president van het departement van Handel
verklaarde dezer dagen, dat Groot-Brittan
nië een lijst met desiderata had gezonden
aan de regeeringen van Oostenryk, België,
Frankrijk, Duitschland, Nederland en Zwit
serland.
De nieuwe voorzitter
By beschikking van den Minister van Wa
terstaat is aan den heer ir. J. J. Stieltjes,
oud-inspecteur-generaal der spoor- en tram
wegen, op zyn daartoe strekkend verzoek,
eervol ontslag verleend als lid en voorzitter
van den Spoorwegraad, onder dankbetui
ging voor de in deze betrekking bewezen
diensten; tot lid en voorzitter van den
Spoorwegraad benoemd tot 15 Februari 1933
de heer ir. Th. M. B. van Marie, inspecteur-
generaal der spoor- en tramwegen te 's-Gra-
venhage.
Schroefbladen beschadigd
Het uitgaande stoomschip „Knight of St.
Michael" heeft in de Noordersluis te IJmui
den, door het breken van de achtertros,
met zün schroef op den drüfbalk der sluis
geslagen, waardoor alle vier bladen ernstig
werden verbogen. Bovendien werd eenige
schade toegebracht aan het achterschip.
Het schip is achteruit uit de sluis gehaald
en heeft voorloopig in de binnenhaven van
IJmuiden vastgemaakt. De dryfbalk werd
ook eenigszins beschadigd.
Een onderzoek is ingesteld, dat zal uit
wijzen of het schip al dan niet de reis kan
voortzetten.